http://www.efsyn.gr/
ieronimos_bos.jpg
ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΜΠΟΣ, ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΑΠΌ ΤΟΝ ΤΟΝ «ΚΗΠΟ ΓΗΙΝΩΝ ΑΠΟΛΑΥΣΕΩΝ»
(Ξε)πουλάτε γιατί χανόσαστε: αυτό είναι το πραγματικό μήνυμα της προχτεσινής μίνι συνόδου κορυφής για την Ελλάδα, όσο κι αν και οι δύο πλευρές -η στριμωγμένη στη γωνία και διψασμένη για ρευστό ελληνική κυβέρνηση απ’ τη μια, και οι υπερόπτες ευρω-πιστωτές από την άλλη- προσπαθούν εκ των υστέρων να εξωραΐσουν τα διαμειφθέντα.
Η γυμνή αλήθεια είναι πως δυο μήνες μετά τις ελληνικές εκλογές η πίεση που δέχεται η Αθήνα για να προσκυνήσει τους Δυνατούς και να ξαναφορέσει μόνη της τον δημοσιονομικό ζουρλομανδύα είναι ισχυρότερη παρά ποτέ. Και μπορεί οι εκβιασμοί για Grexit (ή «Grexident», το καινούργιο λεκτικό πιστόλι των πιστωτών) να υποχώρησαν κάπως μετά την ολονυχτία της Πέμπτης, αλλά μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι θα επανέλθουν δριμύτεροι, ακόμη και μέσα στην επόμενη εβδομάδα, εάν δεν συμμορφωθεί η χώρα μας στα κελεύσματα των επικυριάρχων της.
Ανάλγητοι, μισάνθρωποι και απόλυτα προσαρμοσμένοι στις απαιτήσεις των μεγαλοκεφαλαιούχων αφεντικών τους, οι Ευρωπαίοι «ηγέτες» -στην πλειονότητά τους πρώην και νυν υπαλληλάκια των τραπεζών, με αποκορύφωμα τον απεχθέστατο Ντράγκι- που αυτές τις μέρες ξανάσφιξαν τον βρόχο γύρω από τον λαιμό της χώρας μας, έδωσαν ακόμη ένα μάθημα αντιδημοκρατικής και αντικοινωνικής συμπεριφοράς, κλείνοντας τα αυτιά τους σε κάθε πολιτικό και κοινωνικό επιχείρημα υπέρ μιας στοιχειώδους έστω κοινοτικής αλληλεγγύης.
Με τίποτε δεν ιδρώνει το αυτί τους. Τι κι αν το το 35% των Ελλήνων ζει και επίσημα κάτω από το όριο της φτώχειας; Τι κι αν οι χτεσινοί νοικοκυραίοι της μεσαίας τάξης, τα στρώματα που κατεξοχήν στήριξαν τον σάπιο δικομματισμό και τη συμμετοχή στο ευρωπαϊκό εγχείρημα, τώρα πηδάνε από τα μπαλκόνια και ψάχνουν στα σκουπίδια για μια μπουκιά βρόμικο ψωμί; Για τους Ευρωπαίους «εταίρους» μας ακόμη και το αυτονόητο νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση είναι «μονομερής ενέργεια», που παραβιάζει τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου.
Ο επίτροπος της Κομισιόν, Γιούρκι Κατάινεν, το είπε άλλωστε ξεκάθαρα: «Στις χώρες του Μνημονίου δεν χωρούν δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα, διότι το Μνημόνιο δεν είναι έγγραφο της Ενωσης (σ.σ. αφού δάνειο έδωσε και το ΔΝΤ), με αποτέλεσμα η Χάρτα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να μην ισχύει για τους Ελληνες»! Κοινώς, όπου φτωχός κι η μοίρα του...
Μην ακούτε τη ρητορική: ανάμεσα στα πρώτα «παραλειπόμενα» της «μίνι» συνόδου των Βρυξελλών, όπως διοχετεύτηκαν στους... αρμόδιους «Financial Times», μαθαίνουμε πως ο Τσίπρας συμφώνησε -υπό την απειλή άμεσης πιστωτικής ασφυξίας- να «επιταχύνει τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις», αλλά απέτυχε να εξασφαλίσει τη βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση που ζητούσε. Για να πάρει έστω κι ένα ευρώ, πρέπει να δώσει αίμα - κι άλλα ακίνητα και υποδομές-φιλέτα του ελληνικού Δημοσίου, κι άλλα κομμάτια από τις πετσοκομμένες συντάξεις και μισθούς, κι άλλα εργασιακά και ασφαλιστικά κεκτημένα. Τι μας λένε αυτές τις μέρες σύσσωμοι οι Γερμανοί γκαουλάιτερ και οι γερμανοντυμένοι μπιστικοί τους, όπως ο αξιολάτρευτος -στο Βερολίνο- Γιάννης Στουρνάρας; Κάτω τα χέρια από τις ιδιωτικοποιήσεις! Τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, τα ορυχεία σας είναι δικά μας και θα τα πάρουμε μπιρ παρά, ο κόσμος να χαλάσει...
Σύμφωνα με αξιωματούχους, ο κ. Τσίπρας είπε στη συνάντηση στον κ. Ντράγκι, το πρώην (;) στέλεχος της Goldman Sachs, ότι η ΕΚΤ στραγγαλίζει συνειδητά την ελληνική οικονομία. Του ζήτησε να αυξήσει το όριο των έντοκων γραμματίων, ώστε να μπορέσει να πληρώσει -εκτός από τις δόσεις του επαχθούς μας χρέους- και μισθούς και συντάξεις. Η εφημερίδα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κυβέρνησης σημειώνει ακόμη πως ο Τσίπρας προσπάθησε να κερδίσει μια δέσμευση από τους ηγέτες της Ε.Ε. για επιστροφή των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα, ύψους 1,9 δισ. ευρώ, εάν εφαρμοστεί ένα μέρος των μεταρρυθμίσεων.
Ο Ντράγκι, με τις πλάτες της Σιδηράς Καγκελαρίου, του απάντησε μ’ ένα πελώριο «NEIN», προσθέτοντας -σε μια έκρηξη ωμής ειλικρίνειας- ότι η ΕΚΤ έχει ήδη δώσει περισσότερα από 100 δισ. ευρώ στις τράπεζες. Ακριβώς. Στις τράπεζες! Γιατί ο λαός δεν είδε ούτε σέντσι από αυτά τα λεφτά - μόνο περικοπές, εσωτερική στάση πληρωμών, χρεοκοπία προς τα μέσα, για να πληρωθούν τα τοξικά στοιχήματα των ξένων τζογαδόρων, τα ιδιωτικά νταραβέρια των ομόκεντρων αλήτικων ελίτ, που βαπτίστηκαν εν μια νυκτί «δημόσιο χρέος».
Είκοσι χρόνια τώρα που ασχολούμαι με τα διεθνή οικονομικά, έχω δει δεκάδες φορές φορές αυτή την άθλια, μαφιόζικη συμπεριφορά των πιστωτών σε βάρος κρατών-οφειλετών σε όλο τον κόσμο. Κρατών μικροσκοπικών σαν την Κύπρο, την Ισλανδία ή την «προεδρεύουσα» -τρομάρα της- Λετονία και κρατών γιγάντιων όπως η Βραζιλία ή η Ρωσία.
Από το 1997, όταν ξέσπασε η περίφημη «κρίση του μπαχτ» στην Ταϊλάνδη, συμπαρασύροντας στην άβυσσο της ύφεσης μία μία τις «ασιατικές τίγρεις» και στη συνέχεια οδηγώντας στα Τάρταρα τις «αναδυόμενες αγορές» της ανατολικής Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής -με τελευταίο θύμα το καλύτερο παιδί των πιστωτών, την υπάκουη Αργεντινή-, ώς το 2007 που με την κατάρρευση της Lehman Brothers ξεκίνησε η σημερινή μας τραγωδία, έχω βαρεθεί να διαβάζω και να ακούω τα ίδια και τα ίδια «επιχειρήματα»-προπετάσματα καπνού, πίσω από τα οποία κρύβεται η ίδια αδηφάγος νεοαποικιακή όρεξη των ισχυρών για φτηνούς πόρους κι ακόμη φτηνότερη εργατική δύναμη.
Και κάθε φορά θυμάμαι τη «Χαμένη Ανοιξη» του Στρατή Τσίρκα: «Θέλουν τη Ελλάδα πόρνη να τους ανοίγει τα σκέλια στην ποδιά της Ακρόπολης να προμηθεύει μισοτιμής το ρίγος της αμαρτίας στις μαραγκιασμένες από τον πουριτανισμό ψυχές τους. Μας θέλουν γκαρσόνια ταβερνιάρηδες μαστροπούς βαρκάρηδες επιβήτορες καμπαρετζήδες μπουζουξήδες χασισέμπορους αχ αμαν αμαν και συρτάκι αμε και Ζόρμπα δη Γκρηκ κι αυτοί ν’ αρμέγουν τον τόπο το κρασί το λάδι τα πορτοκάλια τις ντομάτες τα ροδάκινα το βαμπάκι τα μάρμαρα το βωξίτη το λιγνίτη τα μεταλλεύματα και τον ιδρώτα του κόσμου. Κοίτα που καταντήσαμε κάθε πολιτικός και κόκκινο φαναράκι στην πόρτα του και τ’ όνομά του φωτισμένο σε ταμπελίτσα πλάι στο κουδούνι. Λουίζ Κλάρα Ρόζα Ντολόρες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου