γελοίοι.. φασίστες.. δημοσιογράφοι..

Πoιο γελοίοι πεθαίνεις- Η απύθμενη γελοιότητα των δημοσιογράφων που ανακάλυψαν τώρα τη Συμμορία της Χρυσής ΑυγήςΟύτε επαρκώς γελοίοι δεν μπορούν να είναι. 
Είναι παρωδία αυτό που βλέπουμε στα καθεστωτικά κανάλια και τον αστικό τύπο εδώ και λίγες μέρες.

Πέφτουν από τα σύννεφα όλοι τους με τη Συμμορία.

Εκπλήσσονται από την ύπαρξη σταγονιδίων μέσα στην αστυνομία. Κάνουν τους έκπληκτους που... οι συμμορίτες είχαν πρόσβαση σε δικογραφίες και καταθέσεις.
Βγάζουν λαρυγγισμούς όταν αναφέρονται στα τάγματα εφόδου και την εκπαίδευση που κάνουν οι συμμορίτες για να σφάζουν μετανάστες, αριστερούς και αναρχικούς. Μιλάνε με στόμφο και επιτέλους αποκαλούν την Χ.Α με το όνομά της. Τη λένε συμμορία, τη λένε εγκληματική οργάνωση, τη λένε παρακράτος.
Οι γελοίοι δημοσιογράφοι των καναλιών και των εφημερίδων γίνονται ακόμα πιο γελοίοι. Τόσα χρόνια η συμμορία μαχαιρώνει, δολοφονεί, βασανίζει, διαλύει ζωές και όνειρα. Βλέπετε, ήταν μετανάστες και η ζωή τους δεν αξίζει καθόλου. Αλλά μη ξεγελιέστε, δεν ήταν που η ζωή του Παύλου αξίζει για το σύστημα περισσότερο. Βρήκαν την αφορμή να μαζέψουν την συμμορία γιατί είχε γίνει ενοχλητική, αντιτουριστική. Τους χαλούσε την εικόνα στην Ευρώπη όπου έχουν ένα θέμα ακόμα με τον ναζισμό.

Ο Σαμαράς και οι Φαήλοι με τους Λαζαρίδηδες δεν έγιναν ξαφνικά αντιφασίστες. Ούτε ο Δένδιας ξαφνικά άρχισε να μισεί τους συνοδοιπόρους. Όχι, οι συμμορίτες της Χ.Α βιάζονται. Βιάζονται να καταλάβουν την εξουσία γρήγορα. Ως άξεστοι και απαίδευτοι που είναι οι περισσότεροι εξ αυτών χαλάνε την συστημική σούπα που με τόσο κόπο και χάρη είχαν ετοιμάσει οι διάφοροι Τράγκες, Αναστασιάδηδες, Ευαγγελάτοι, Πορτοσάλτε, Μπάμπηδες κλπ στα φιλόξενα κανάλια τους που έδιναν βήμα στον κάθε τραμπούκο συμμορίτη Κασιδιάρη, Λαγό, Παπά κλπ.

Βιάστηκαν οι συμμορίτες να αποκτήσουν εξουσία και την πάτησαν. Θα είναι πρόσκαιρη η υποχώρησή τους; Θα δείξει ο χρόνος. Προσωπικά πιστεύω ότι το σύστημα θα τους μαντρώσει για λίγο και θα τους αφήσει αφού κι αυτοί δείξουν ότι υποχωρούν ώστε να τους χρησιμοποιήσει εκ νέου για να περάσει την πολιτική του. Το σύστημα τους χρειάζεται. Χρέος της Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος είναι να τους εξαφανίσει από τον δρόμο.

Θα πρέπει να αναφέρουμε εδώ ότι εδώ και χρόνια υπήρχαν φωνές που έλεγαν τα πράγματα με το όνομά τους. Εφημερίδες χαμηλής κυκλοφορίας και στον ηλεκτρονικό τύπο έγραφαν για την εγκληματική δράση της Χ.Α

Όμως, κανείς δεν άκουγε ούτε έβλεπε. Οι πιο αφελείς έλεγαν ότι ως νόμιμο κόμμα θα πρέπει να δίνουν βήμα στους εκπροσώπους της. Αποδείχτηκε ότι σε δολοφόνους όχι βήμα δε δίνεις αλλά τους φιμώνεις και τους πολεμάς. Ο φασισμός δεν είναι ιδεολογία αλλά έγκλημα. Ας το βάλουν στο μυαλό τους ορισμένοι

Πηγή: RAMNOUSIA

Η νέα γενιά έχει ιδανικά ούτε ξεπουλιέται ούτε προσκυνά Αργοστόλι 24-9-2013

Ναι... μια συγκλονιστική πορεία με παλμό και αποφασιστικότητα  στους δρόμους του Αργοστολίου 
Απάντηση σε όλους αυτούς που πιστεύουν πως η ησυχία τους και ο καναπές τους είναι το παν στη μίζερη ζωή τους......

Εσείς που τώρα κοιτάτε τη πορεία ελάτε να παλέψουμε για δωρεάν παιδεία

Αγώνας μας δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις στο δρόμο στο δρόμο γεννιούνται συνειδήσεις

Θέλουμε βιβλία καθηγητές σχολεία και όχι διαβατήρια για την ανεργία

Η νέα γενιά έχει ιδανικά ούτε ξεπουλιέται ούτε προσκυνά

ΑΜΟΝΤΑΡΙΣΤΑ ΠΛΑΝΑ
                        

Watch live streaming video from rhesusgr at livestream.com

Σ’ αυτό το θέατρο σκιών, τι περιμένεις?

Δουλεύει με τη γνωστή του δεξιοτεχνία το ξίφος, ο Μαυροντυμένος Τιμωρός, χαράζει το «Χι», χαράζει και το «’Αλφα» στην μπλούζα του αταίριαστου∙ και μετά, ξεπερνώντας σε αποφασιστικότητα τον χάρτινο ήρωα των παιδικών χρόνων, του καρφώνει το ξίφος στην καρδιά∙ κρεμάει και τη φωτογραφία του ανδραγαθήματος στα μανταλάκια. Δεν είναι πια αστείο, αποφαίνονται οι ψιττακοί της τηλεδημοκρατίας μας –μέχρι χθες, φαίνεται, ήταν αστείο- ανάβουν και τα τηλέφωνα των δημο(σ)κόπων…

Πλημμύρισε ο τόπος δημοσκοπήσεις. Με τα Ρεμάλια με τα Μαύρα να ανεβαίνουν πριν το φονικό. Με τους Αυγουλοκέφαλους να πέφτουν μετά το φονικό, αλλά εν τω μεταξύ, ο Κατσαριδιάρης είναι παιδί τεφαρίκι με ευφράδεια και χάρη και ρίχνει και κανένα χαστούκι που και που… Έτσι προηγείται στις προτιμήσεις των Αθηναίων για τη θέση του Δημάρχου και προειδοποιεί ότι η τοπική αυτοδιοίκηση θα περάσει στα χέρια των φίλων, των δικών του και της Ουρανίας.

Ω, η Ουρανία! Μα, ναι! Είναι το νέο πρόσωπο της σαχλής μας επικαιρότητας, ήδη αρχίσαμε να ξεχνάμε σιγά-σιγά τη θλίψη μας για τον χαμό του Killah P και να που σκαρώνουμε ήδη τα πρώτα σεξιστικά αστειάκια πιασμένοι από τη σωματική διάπλαση της μπουρδολόγου κόρης των Μιχαλοτέτοιων.

Έτσι, απ’ ό,τι φαίνεται, στην επόμενη Βουλή δε θα έχομε μόνο τον παλαιόθεν κρατικοδίαιτο φυρερίσκο. Δε μας έφτανε αυτός, δεν μας έφτανε ούτε η σύζυγος, η αμίμητη, που κατακεραυνώνει από το βήμα του ναού (sic) της Δημοκρατίας τους «τρισάθλιους, υπάνθρωπους, τριτοκοσμικούς, που κουβαλούν αρρώστιες» εχθρούς του έθνους. Τώρα θα έχομε και το γέννημά τους, που στη σημερινή παρθενική της δημόσια εμφάνιση έγραψε –το μήλο, πάλι κάτω από τη μηλιά έπεσε- τόσες παρλαπίπες μαζεμένες, που πρέπει να κοπιάσει κανείς πολύ, για να μαζέψει τόσες σε μόλις 550-600 λέξεις, δεν είναι απλό... Συμπληρώνεται ο θίασος.

Δημο(σ)κόποι παντού! Ξεφυτρώνουν από τις τρύπες τους σαν τους καλικάντζαρους για να θεωρούν καταλληλότερο τον ακατάλληλο και να επιμένουν να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, μετρώντας τον παλμό μας και δοκιμάζοντας την υπομονή μας.

Στην επόμενη δημοσκόπηση το φιλοθεάμον κοινό θα λάβει υπόψη του και τη συνάντηση του Ροζ Αλέξη με τον πρώτον τη τάξει κρονόληρο. Συναντήθηκαν και συζήτησαν, θεσμικώς. Είπε στον Πρόεδρο ο Αλέξης για το φιδάκι, τον Διαμαντή, που παράφαγε μιζέρια και πάει τώρα να γίνει μαύρο φίδι να μας καταπιεί κι ο Πρόεδρος, αφού ενημερώθηκε, θεσμικώς πάντα, απάντησε ότι «από μικρό παιδί πολέμησε τον φασισμό και τον ναζισμό» και ότι «υπέρτατο καθήκον του είναι να υπερασπιστεί τον ελληνικό λαό από τη λαίλαπα που επέρχεται». Άστραψαν τα φλας, φωτίζοντας τα δακρυσμένα γέρικα μάτια και αποθανατίζοντας τις αβρές χειραψίες.

Ποιος θεωρεί καθήκον του να υπερασπιστεί τον ελληνικό λαό? Αυτός που υπογράφει ό,τι του βάζουν κάτω από τη μύτη. Αυτός που ως η τελευταία ασφαλιστική δικλείδα του πολιτεύματος, αποδείχθηκε ελαττωματικός.

Κι αναρωτήθηκα τι δουλειά έχει ο Ροζ Αλέξης να πηγαίνει και να πνίγεται μέσα στα κροκοδείλια δάκρυα αυτού του γέρου που ανέχεται να είναι Πρόεδρος ενός κράτους υπό ιδιότυπη κατοχή, με καταργημένο το Σύνταγμα, αλλά απάντηση δε βρήκα.

Σκέπτομαι ότι την ψαλίδα θα την ανοίξουν και θα την κλείσουν πολλές φορές ακόμα οι δημο(σ)κόποι για λογαριασμό μας και με το κάθε ανοιγόκλεισμα της ψαλίδας, θα ψαλιδίζονται κι άλλο οι μισθοί, κι άλλο οι συντάξεις, κι άλλα όνειρα, κι άλλες ζωές…

Τούτες τις ώρες μας ράβουν το καινούριο φθινοπωρινό κουστούμι, με τις υγείες μας, εμείς να είμαστε καλά να ασχολούμαστε με τα φαιδρά αντί των σπουδαίων: να είμαστε καλά, να συνεχίζομε να μελετάμε, να αναλύομε και να αναμεταδίδομε τις δημοσκοπήσεις τους, περιμένοντας πότε, επιτέλους, οι έντιμοι θα παραιτηθούν από αυτήν την ανέντιμη Βουλή.

Τι άλλο μπορούμε τάχα να περιμένουμε, αφού εμείς οι ίδιοι δεν έχομε τα κότσια να βγούμε στους δρόμους και να τους διώξουμε?

My Pillow Book

Η φωτογραφία του Παύλου Φύσσα κυκλοφόρησε για να «συμμορφώσει» και να εκφοβίσει

Ποιός έχει ανάγκη από νεκρούς;

Του Καρτέσιου
Η φωτογραφία του Παύλου Φύσσα να ξεψυχά, η οποία αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του τηλεοπτικού σταθμού STAR και  έγινε πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα των ανθρώπων που ο ένας προφυλακίστηκε για σκάνδαλο εκατομμυρίων και ο άλλος έκανε βόλτες ατιμώρητος τη φοροδιαφυγή του οδικώς σε όλη την Ευρώπη, έγινε θέμα συζήτησης. Φυσικό ήταν.
Σχεδόν όλοι συμφωνήσαμε ότι επρόκειτο περί σκατοψυχιάς, βρώμικου κέρδους, αλλά και κίνηση εκφοβισμού των «ήσυχων και ουδέτερων», ώστε με «ντοκουμέντα» να πείσουν τα παιδιά τους πως «κοίτα τι παθαίνει όποιος μπλέκει». Παρ’ όλα αυτά, υπήρξε και η άποψη ότι ναι μεν η κίνηση της δημοσίευσης της εν λόγω φωτογραφίας είναι κατακριτέα, αλλά ταυτόχρονα είναι και χρήσιμη ως σύμβολο του… μελλοντικού αγώνα.

Καλοπροαίρετη θέση, δε μπορώ να κατηγορήσω όποιον την εκφράζει. Είναι μια άποψη κι ως τέτοια τη σέβομαι. Άλλωστε, οι σιχαμεροί λακέδες είχαν φανερωθεί από την πρώτη στιγμή του φόνου του Παύλου Φύσσα και δεν είχαν καμιά ανάγκη τη φωτογραφία για να ξεράσουν ακόμη μια φορά τις βρωμιές τους. Δεν ασχολούμαι με τους δεύτερους. Απλώς διαφωνώ με την άποψη των πρώτων. Των καλοπροαίρετων, που θεωρούν ότι η φωτογραφία του νεκρού μπορεί να γίνει πολύτιμο σύμβολο.
Διαφωνώ, γιατί ένα κίνημα που έχει ανάγκη από νεκρούς ήρωες είναι νεκρό το ίδιο. Διαφωνώ, επειδή κανείς νεκρός αντιφασίστας δεν μπορεί να είναι «χρήσιμος». Είναι απώλεια και τραγωδία. Σκέτο! Διαφωνώ, επειδή από έναν νεκρό δε μπορεί και είναι ανεπίτρεπτο να υπάρχει το οποιοδήποτε κέρδος σε οποιαδήποτε μορφή. Αυτή είναι η δική μου γνώμη. Φτωχή, άκυρη, άχρηστη, αλλά αυτή είναι.
Επίσης, δεν έχω δει κάποια φωτογραφία δολοφονημένου να έχει βοηθήσει την ισχυροποίηση κάποιου αγώνα. Δηλαδή, πόσο βοήθησε αυτή η φωτό;


                               
Θα μου πεις, «ταυτίζεις τον Che Guevara με τον Παύλο Φύσσα;». Όχι, αλλά αυτό ακριβώς εννοώ κι εγώ. Όταν η φωτογραφία του δολοφονημένου Che Guevara και το τσίρκο που στήθηκε πάνω από το πτώμα του δε βοήθησε σε τίποτα το παγκόσμιο κίνημα, είναι … κάπως περίεργο να θεωρούμε ότι θα βοηθήσει η φωτογραφία του Παύλου Φύσσα.
Ας πάμε όμως σε μια πιο κοντινή περίπτωση. Πόσο βοήθησε την ελληνική κοινωνία να αντιδράσει δυναμικά και αποτελεσματικά εναντίον της αστυνομικής βίας η φωτογραφία του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ και πισώπλατα από αστυνομικό; Όλοι είχαμε δει τη φωτογραφία του τότε που δημοσιεύθηκε παντού. Και τι έγινε; Πόσο συνειδητοποιήθηκε η κοινωνία, τι άλλαξε στη «Δημοκρατία» και πόσο μειώθηκε η αστυνομική βία από το 1985 μέχρι σήμερα;
Ναι, είχαν γίνει καταγγελίες, είχαν γίνει επεισόδια, υπήρξε αντίδραση. Μια αντίδραση όμως από εκείνους που ούτως ή άλλως θα αντιδρούσαν και αντέδρασαν πριν δημοσιευτεί η φωτογραφία του 15χρονου Μιχάλη. Η κοινωνία και τότε συντηριτικοποιήθηκε υπό τη βοήθεια της φωτογραφίας. Το ίδιο συνέβη και με τη δολοφονία του επίσης 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου το 2008, πάλι από αστυνομικό. Υπήρξαν αντίδραση και επεισόδια αλλά χωρίς να υπάρχει πουθενά η φωτογραφία του νεκρού. Η φωτογραφία, λοιπόν, ενός νεκρού δε μπορεί να κινητοποιήσει. Μόνο να δημιουργήσει φόβο και να κλείσει κόσμο στα σπίτια του. Όσοι ξεσηκώνονται δε χρειάζονται «εικόνες». Έχουν συνειδητοποιηθεί από γεγονότα! Για παράδειγμα, πόσοι από αυτούς που βγήκαν στο δρόμο για τον δολοφονημένο Τεμπονέρα είχαν ανάγκη από μια φωτογραφία του; Ο αγώνας του έγινε σύμβολο και αιτία, φωτογραφία δεν υπήρξε.
Μια κοινωνία που βολεύεται να σιωπά, συνήθισε να φοβάται και αρέσκεται να «πέφτει από τα σύννεφα», δεν υπάρχει περίπτωση να ξυπνήσει από τη φωτογραφία ενός δολοφονημένου. Δεν πρόκειται να την εκλάβει ως κάτι που θα την αφυπνίσει, αλλά ως «παράδειγμα προς αποφυγή». Ένα κίνημα που έχει θρηνήσει αμέτρητα θύματα από τους φασίστες και τους νεοναζί, δεν έχει ανάγκη από νεκρούς – σύμβολα, αλλά από ζωντανούς στις γραμμές του. Έχει αμέτρητες φωτογραφίες κομμένων κεφαλιών για να μην ξεχνά και να συνεχίζει να οργίζεται. Δε χρειάζεται άλλες.
Η φωτογραφία του Παύλου Φύσσα κυκλοφόρησε για να «συμμορφώσει» και να εκφοβίσει. Το μόνο που εύχομαι είναι να μην πετύχει το σκοπό του όλο αυτό το φασιστολόι με κοστούμια.
Ανάρτηση από: http://kartesios.com

Παιδεία ή φασισμός

 

Τις τελευταίες μέρες προσπαθώ να καταλάβω πού βρήκαν ο φασισμός, ο ρατσισμός και όλα τα συνακόλουθα τους, τόσο πρόσφορο έδαφος στην ελληνική κοινωνία. Από ποιο ανοιχτό παράθυρο κατάφεραν και τρύπωσαν τόσο ορμητικά στις ζωές μας.

Ακόμη και αν ψήγματα τους υπέβοσκαν χρόνια στην χώρα μας, το χαστούκι που δεχτήκαμε τώρα είναι τρομακτικά ηχηρό για να το παραβλέψουμε. Αντιλαμβάνομαι ότι σε μια τέτοια συγκυρία, ιδιαίτερα σε μια χώρα με κατά γενική ομολογία τόσο μεγάλο έλλειμμα παιδείας, είναι αρκετά εύκολο να υποκύψει κανείς στην νοσηρότητα αυτών των ιδεολογιών. Το αντιλαμβάνομαι κι ας μην το δέχομαι.

Γιατί ξέρω πως το να είσαι το αντίθετο είναι δύσκολο, ξέρω πως για να μπορείς να αποδέχεσαι, να κατανοείς κι ακόμη παραπάνω να πιστεύεις στην ανάγκη της διαφορετικότητας θέλει παιδεία, θέλει παίδεμα, θέλει γνώση, κρίση, σκέψη, προσπάθεια σκληρή και επίπονη. Θέλει να αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα όχι ενστικτωδώς, αλλά με την λογική, θέλει πνεύμα ελεύθερο και ζωντανό να μπορεί να επεμβαίνει στις κτηνώδεις παρορμήσεις του ενστίκτου.

Θέλει παραστάσεις, θέλει παραδείγματα, θέλει ανθρώπους να δουλέψουν ακάματα και για καιρό για να σε βοηθήσουν να διαμορφώσεις το πνεύμα αυτό. Κι αν αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορέσεις να τους βρεις στο οικογενειακό πλαίσιο πρέπει έστω να τους βρεις στο εκπαιδευτικό. Αλλά πείτε μου πού να βρεθούν όλα αυτά τα δύσκολα και σύνθετα; Πού να βρεθούν σ’ αυτή την έρημη χώρα, που για το μόνο πράγμα που κανείς δεν ενδιαφέρθηκε τόσα χρόνια ήταν η παιδεία;

Ναι, αυτό που για πολλούς από τους πολιτικούς μας για δεκαετίες αντιμετωπιζόταν και αντιμετωπίζεται ακόμα σαν κάτι το τόσο κουτό και ανώφελο για να επενδυθούν χρόνος και χρήματα, αυτό είναι τελικά το ύψιστο αγαθό που μας βγάζει από την φυσική χαμέρπεια μας.

Γιατί όταν είσαι φτωχός και εξαθλιωμένος, όταν οι προοπτικές σου σε αυτή την ζωή είναι σχεδόν μηδενικές, όταν νιώθεις την κοινωνία να σε εχθρεύεται και να σε λοιδορεί, μόνο η παιδεία μπορεί να σε βγάλει από την σχεδόν αυτοεκπληρούμενη προφητεία της αποκτήνωσης, μόνο αυτή θα σε κάνει να μπορείς να διακρίνεις το καλό από το κακό, το σωστό από το λάθος, μόνο αυτή τελικά θα δικαιώσει την ανθρώπινη υπόσταση σου.

Αλλιώς η μισαλλοδοξία, τα στερεότυπα, ο φόβος, τα συμπλέγματα κατωτερότητας, η απανθρωπιά και οι κατώτερες παρορμήσεις της ανθρώπινης ψυχής θα βγουν στην επιφάνεια, γιατί πολύ απλά είναι η εύκολη λύση, και θα σε οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια στο να γίνεις ρατσιστής και φασίστας, στο να αποσχιστείς εν τέλει από όλα τα χαρακτηριστικά που συγκροτούν όχι το φυσικό αλλά το κοινωνικό ανθρώπινο πνεύμα.

Τελικά αυτή ακριβώς η κοινωνικότητα είναι που διακυβεύεται όταν η αποθηρίωση, που είναι ο εκφασισμός με άλλα λόγια, απειλεί να κυριαρχήσει. Ίσως αν αυτοί που έπρεπε είχαν επενδύσει από χρόνια στην παιδεία αυτού του λαού, τώρα να μην εξέθρεφε η ελληνική κοινωνία το αβγό του φιδιού μέσα από πλανημένους, αποκτηνωμένους και εν πολλοίς εξαθλιωμένους ανθρώπους, που η ελλιπής ή ανύπαρκτη παιδεία τους δεν τους αφήνει να συνειδητοποιήσουν ούτε το μέγεθος της πλάνης τους ούτε την θλιβερή αποκτήνωση τους.

Μέσα από πειθήνια πρόβατα καθοδηγημένα από μερικούς (που αποτελούν την μειοψηφία) συνειδητοποιημένους φασίστες, να κυνηγούν αόρατους εχθρούς υπερασπιζόμενα μια κούφια καθαρότητα της φυλής, ένα σαθρό ιδεολόγημα του φόβου και του μίσους, που εύκολα φυτεύτηκε στα αφελή μυαλά τους.

Ο φασισμός και ο ρατσισμός γεννιούνται από την ανεπάρκεια της παιδείας, από την αμορφωσιά και την άγνοια και εκτρέφονται από την φτώχεια και την απελπισία. Και κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών γι’ αυτό. Γιατί όλοι αυτοί που ευθύνονται για την κρίση, ακόμη περισσότερο ευθύνονται για την υπονόμευση και την απαξίωση της παιδείας σε τούτη δω την χώρα και τώρα φτάσαμε να θερίζουμε θύελλες.

Είναι οι ίδιοι που γελοιωδώς χύνουν κροκοδείλια δάκρυα στα τηλεοπτικά πάνελ υποκρινόμενοι τους λυπημένους ή ακόμη χειρότερα τους έκπληκτους, οι ίδιοι που προφανώς αρνούνται να παραδεχτούν ότι φταίνε στον μέγιστο βαθμό γι’ αυτήν την ξεκάθαρα πια επικίνδυνη πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί. Άλλωστε, όπως όλοι ξέρουμε, αν κάτι περισσεύει σε αυτήν την χώρα αυτό δεν είναι η ευθιξία, είναι σίγουρα η υποκρισία. Προς το παρόν, περαστικά μας… Σε όλους μας…

Της Θεοδώρας Σάββα

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΕΚΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

 

Αν ο Δένδιας και η κυβέρνηση απεργάζονται σχέδιο για να θέσουν εκτός νόμου την Χρυσή Αυγή, θα έχουν κάνει ένα απίστευτο δώρο στην φασιστική συμμορία. Επίσης όσοι μπορεί να θέλουν την κήρυξή της ως παράνομη, κάνουν μεγάλο λάθος. Καταλαβαίνω την διάθεσή τους και τις προθέσεις, αλλά το momentum δεν είναι κατάλληλο. Θα έπρεπε χρόνια πριν, ο Άρειος Πάγος να μην είχε επιτρέψει την σύσταση των ναζί ως πολιτικό κόμμα....

Η κυβέρνηση εξάλλου επιμένει στην θεωρία των δύο άκρων, βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι τα κόμματα της Αριστεράς και συγκρίνοντας τα μαχαιρώματα και την…”προπόνηση” στα κορμιά των μεταναστών, με τις πορείες, τις καταλήψεις και τα στέκια αντίστασης. Η κυβέρνηση είναι στελεχωμένη με ουκ ολίγα αντιδημοκρατικά άτομα, με εμμονικούς έναντι του κομμουνισμού και ακροδεξιούς δορυφόρους τύπου Φαήλου. Κρατήστε στο μυαλό σας το παραπάνω, αλλά και τις επαρκείς ενδείξεις και αποδείξεις για να τιμωρηθεί η Χρυσή Αυγή με ουκ ολίγα καταγεγραμμένα περιστατικά εδώ και τόσο καιρό. Ας κάνουμε όμως και μια σύγκριση με την Ιστορία.
Το 1923, ο Χίτλερ φυλακίζεται για εσχάτη προδοσία, αφού σχεδίαζε πραξικόπημα, όμως η Δημοκρατία της Βαιμάρης θα του φερθεί με επιείκεια κι έτσι αντί να εκτίσει 5 χρόνια φυλάκισης, βγαίνει στο ένα, ως δήθεν πολιτικός κρατούμενος. Το κόμμα του NSDAP κηρύχθηκε εκτός νόμου, όμως τελικά το επανιδρύει με νόμιμο τρόπο. Στο διάστημα που βρισκόταν στην φυλακή άρχισε να γράφει το Mein Kampf (Ο Αγών μου), το μανιφέστο της ναζιστικής ιδεολογίας.
Τα μέσα τον παρουσιάζουν ως ριζοσπάστη κι εθνικιστή με όραμα, κερδίζοντας συμπάθειες λόγω της φυλάκισής του. Αρχίζει να γίνεται γνωστός και αποκτά επιρροή και σε άλλες ακροδεξιές ομάδες. Σταδιακά βλέπει τον εαυτό του ως τον ηγέτη της Γερμανίας. Στόχος του ήταν να κερδίσει την εξουσία με δημοκρατικά μέσα.
Το χιτλερικό κόμμα στηριζόταν σε συνδρομές μελών και την υποστήριξη τμήματος του γερμανικού κεφαλαίου. Σταδιακά, ο στρατός και οι βιομήχανοι είδαν με συμπάθεια το NSDAP. Κι άλλοι συντηρητικοί τάχθηκαν υπέρ του, πιστεύοντας ο καθένας πως θα ωφεληθεί οικονομικά ή ταξικά, αφού υπήρχε μια απέχθεια για τον σοσιαλισμό. Φυσικά η οικονομική κρίση αποδυνάμωσε κι άλλο την Βαϊμάρη και μετά από τις εκλογές του 1932, το κόμμα του Χίτλερ συγκέντρωσε τις περισσότερες έδρες, ενώ μετά από λίγους μήνες, ο ίδιος γίνεται και καγκελάριος.
Τι κοινά στοιχεία μπορείτε να εντοπίσετε σε όλα τα παραπάνω;
Πιστεύει κανείς πως αν βγει η Χρυσή Αυγή εκτός νόμου δεν θα ενδυθεί τον μανδύα του αντισυστημικού; Πως δεν θα αυξήσει τα ποσοστά της; Στα μάτια των αμόρφωτων και των ενσυνείδητων φασιστών θα γίνουν ήρωες γιατί θα τους απορρίπτει ένα πολιτικό σύστημα που έχει διασύρει την δημοκρατία με αποφάσεις-τέρατα και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Θα τους δοθεί η ευκαιρία να δράσουν στο περιθώριο χωρίς να έχουν οι κινήσεις τους την ίδια ορατότητα (μέχρι έναν βαθμό) όπως τώρα.
Εξάλλου η Χρυσή Αυγή μέχρι τώρα υποστήριζε οτιδήποτε αντεργατικό, απάνθρωπο, ακόμα και ανθελληνικό. Συντασσόταν με την εργοδοσία (περιπτώσεις Χαλυβουργικής, ναυτεργατών, Eldorado), με τους εφοπλιστές, ήταν σύμφωνη με το ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας και των ελληνικών νησιών, έπαιρνε θέση εναντίον των συνδικαλιστών θεωρώντας τους “μπολσεβίκους” και “κοπρόσκυλα”, ενώ τα στρατόπεδα συγκέντρωσης φαίνεται να είναι δωράκι από την ΝΔ.
Είναι καλύτερα τον εχθρό σου να τον παρατηρείς, να τον έχεις από κοντά κι όχι να τον αφήνεις να δρα με ακόμα πιο σκοτεινούς τρόπους απ’ ότι τώρα. Ο μόνος τρόπος για να γυρίσει η Χρυσή Αυγή εκεί που ανήκει, είναι να την πατήσει κάτω ο λαός στις γειτονιές, στους χώρους εκπαίδευσης, στα γραφεία, στα καφενεία, στα χωράφια και στα εργοστάσια, σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Να ξεριζωθεί από τα μυαλά και μαζί και ο φόβος που της δίνει την όποια δύναμη κατέχει. Και μαζί με την Χρυσή Αυγή, να απορρίψει δια παντός την μήτρα που την εξέθρεψε, το λεγόμενο “δημοκρατικό τόξο”. STRANGE JOURNAL

Είναι που έπαιρνες τυρόπιτα χωρίς απόδειξη ηλίθιε!

 

3 χρόνια έχουν περάσει απ’ την στιγμή που η χώρα μας έφτασε την αγκαλιά του ΔΝΤ. Κι ενώ ξένοι ηγέτες με κίνδυνο την ίδια τους την πολιτική οντότητα κάνουν ότι μπορούν για να μας βοηθήσουν τι με μνημόνια, τι με μεσοπρόθεσμα, τι με επιτρόπους εντός των τειχών της Ελλαδίτσας μεγαλώνει το...τέρας του λαϊκισμού, της άνευ επιχειρημάτων αντιπαράθεσης, της ακραίας αντιμνημονιακής ρητορικής. Φυσικά όλα αυτά έχουν και τον χορηγό τους. Η αριστερά συνεπικουρούμενη με κάθε λογής συνδικαλιστή, χίπη, ρέμπελο, καταληψία, άθεο προσπαθεί συνεχώς να τορπιλίσει την εθνική προσπάθεια.

Η χώρα μας δεν χρεοκώπησε ούτε λόγω μνημονίου, ούτε λόγω σκανδάλων. Δεν χρεοκώπησε γιατί κάποιοι πολιτικοί πουλήθηκαν, γιατί κάποια συμφέροντα θέλουν μικρά μεροκάματα. Αυτά όλα μπορούν να λέγονται από καφενόβιους αργόσχολους αριστερούς. Όμως δεν είναι αλήθεια. Η χρεοκωπία ήρθε την στιγμή που ο κάθε λαϊκιστής έπαψε να κοιτάει το δικό του φταίξιμο, την δικιά του ευθύνη κι άρχισε να κρίνει με θράσσος αλλά και αναίδεια τους εκλεγμένους άρχοντες, τους επιτυχημένους επιχειρηματίες, τα παλικάρια των σωμάτων ασφαλείας.

Έτσι μέσα σε μια παρανοϊκή ατμόσφαιρα η αναρχοαριστερή προπαγάνδα έμαθε τους πολίτες να μην νιώθουν ένοχοι που τρώνε την τυρόπιτα χωρίς να πάρουν απόδειξη αλλά να κοιτάνε δίπλα εκεί που ο πολιτικός κλέβει μερικά δισεκατομμύρια. Λες και δεν είναι και τα 2 εγκλήματα ίδιας σημασίας. Ή μάλλον όχι ίδιας. Το να είσαι πολιτικός και να κλέψεις μπορώ να το καταλάβω. Άνθρωπος είσαι. Λύγισες. Είδες τους άλλους να έχουν γιοτ και ζήλεψες. Είδες τους διάφορους αναρχικούς να έχουν Βίλλες (Αμαλίας) και είπες γιατί όχι κι εγώ. Το να μην παίρνεις απόδειξη όμως και παρόλα αυτά να μασάς την τυρόπιτα αμέριμνος χωρίς ιχνος μεταμέλειας, χωρίς καν ένοχη συνείδηση είναι κάτι αποτρόπαιο. Συγνώμη αλλά εγώ δεν μπορώ να το δικαιολογήσω.

Εσύ απλέ πολίτη εμαθες να χαζολογείς την ώρα που εργάζεσαι ληστεύοντας ουσιαστικά τον εργοδότη που σου δίνει ψωμί να φας. Εσύ έμαθες να χλευάζεις την Ορθοδοξία. Εσύ έμαθες να μπαίνεις στα λεγόμενα social media και να κρίνεις εκλεγμένους άρχοντες. Αλήθεια δεν θα ήταν πιο παραγωγικό αντί να χαλάς τον χρόνο σου για να ασκείς κριτική στην κυβέρνηση να εργάζεσαι αφιλοκερδός σε κάποια επιχείρηση που έχει προβλήματα; Μα τι λέω; Τότε δεν θα ήσουν επαναστάτης ε;

ΕΝΤΑΞΕΙ Η ΦΑΒΑ, Ο ΛΑΚΚΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ...

Συνηθης Υποπτος



Ξέρετε πως πολλές φορές χρησιμοποιώ σκηνές από ταινίες για να περιγράψω τα γεγονότα της καθημερινότητας. Κι αυτό γιατί έτσι κι αλλιώς έχω την πεποίθηση πως ζούμε συνεχώς σ΄ενα θέατρο όπου μας έχουν μοιράσει καποιους ρόλους κι ο σκηνοθέτης βαράει το βιολί και χορεύουμε.

Εχετε δει λοιπόν στις ταινίες δράσης, όπου ο πρωταγωνιστής - πράκτορας, όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω κάνει μια επιδρομή, νύχτα πάντα, σ ενα μέρος που είναι πολύ δύσκολο να μπει κανείς για να αρπάξει κάτι πολύ επικίνδυνο που έχουν στα χέρια τους εγκληματίες και σε δυο λεπτά τα έχει καταφέρει, κανένας δεν έχει βρεθεί στο δρόμο του, η πόρτα είναι ανοιχτή και τα σκυλιά δεμένα και ξαφνικά ακούει ένα μικρό τρίξιμο από σόλα... Σταματάει, κοιτάζει γύρω και συνειδητοποιεί μέσα του, πως τη πάτησε... Η κάμερα σταματάει πρώτα επάνω στο υποψιασμένο βλέμμα του και μετά κάνει ένα γύρω στην αίθουσα και ξαφνικά βλέπουμε διακόσια άτομα από το πουθενά οπλισμένα να έχουν στρέψει τις κάνες επάνω του, κι ο συνήθης κακός-παρανοικός με χιούμορ βγαίνει μπροστά αφού ανάβουν φώτα προβολείς, και του λέει "καλως τον Τζον Μακ Λειν, σε περιμέναμε..."Σε όλο το σκηνικό που παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες, όλα μοιάζουν πολύ εύκολα έτσι δεν είναι? Η φάβα είναι εμφανέστατη. Οπως με πολύ χιούμορ είπαν διάφοροι μέσα στο διαδίκτυο, δημοσιογράφοι πέφτουν δεξιά κι αριστερά από τα σύνεφα και σκάνε κατ΄ευθείαν στο κεφάλι μας. Η πολιτεία ολόκληρη συγκλονίζεται από μια πρωτοφανή κρίση δημοκρατικότητας. Μαθαίνουμε αναδρομκά για εγκλήματα και διωγμούς μεταναστών, τσιγγάνων, ανώνυμων πολιτών, καταστηματαρχών που έχουν υποστεί διάφορα τόσα χρόνια τώρα και δεν ξέραμε τίποτα! Γέμισαν τα τηλεοπτικά δελτία με ανθρώπους με γυρισμένη πλάτη που διηγούνται το δράμα τους. Πύρινοι λόγοι εκτός και εντός διαδικτύου για το φασισμό που δεν θα περάσει. Φοβερές αποκαλυπτικές ειδήσεις που συνδέουν, άκουσον άκουσον... την αστυνομία ή το στρατό με σταγονίδια ακροδεξιών καταστάσεων. Φοβερή αποκάλυψη ε?

Ξαφνικά ο δρόμος είναι ανοικτός και τα σκυλιά δεμένα σε κάθε προσπάθεια υποστήριξης, δικαιολογίας, κατανόησης των ακραίων φαινομένων, τα οποία πλέον εμφανίζονται σαν το όραμα μερικών σειριακών δολοφόνων που δρούσαν σαν τον Τεντ Μπάντυ ας πούμε, βλέπαμε τα πτώματα αλλά οι προφάιλερ δεν είχαν ακόμα φτάσει στη λύση του μυστηρίου. Η κυβέρνηση σε ρόλο Μόργκαν Φρίμαν στο seven κουρασμένη γιατί όπου νάναι βγαίνει στη σύνταξη, μετά από κάτι τελευταίες δολοφονίες αναγκάστηκε να συνεργαστεί με τον λαό Μπραντ Πιτ και βρίσκονται τώρα σ΄εκείνο το χωράφι που τους οδήγησε ο δολοφόνος και ένας κούριερ φέρνει ένα κουτί.

Κι ο λαός φωνάζει " τι είναι στο κουτί!!!! τι είναι στο κουτί !!!!"

Κι αναρωτιέμαι ... τι είναι στο κουτί.. Γιατί κάτι μου λέει, πως το κεφάλι που θα βρούμε μέσα θα προκαλέσει μεγάλη ταραχή. Ενώ εμείς τρέχουμε στους τόπους των εγκλημάτων και παρακολουθούμε τους προφάιλερ της ενημέρωσης να δίνουν ρέστα, γιατί κάτι μου λέει πως έχει κοπεί το κεφάλι μας ήδη κι έχει σταλεί με κούριερ προς άγνωστη κατεύθυνση? Τη φάβα τη βλέπουμε, ο λάκκος που είναι...