Άλλη μια 24ωρη μπαλωθιά έλαβε χώρα στη χώρα! Κυρίως για τον ιδιωτικό τομέα θα είχε νόημα αυτή η απεργία εφόσον έξω από κάθε σούπερ μάρκετ ήταν και μια επιτροπή της ΓΣΕΕ και έλεγε στον εργοδότη: "την έχεις βάψει έτσι και απολύσεις εργαζόμενο που θα απεργήσει". Αλλά πού αυτά! Είναι δυνατόν να απεργήσει ταμείας σούπερ μάρκετ όταν περιμένουν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άλλες να πάρουν την περιζήτητη θέση της για τρεις και εξήντα το μήνα; Μόνοι και ακάλυπτοι οι ελαστικά εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, μόνοι και εγκατελειμμένοι από τον επίσημο συνδικαλισμό.
Όσο για το δημόσιο και ιδιαίτερα κάποιους συγκεκριμένους κλάδους, 24ωρη = σε δουλειά να βρισκόμαστε να είχαμε να λέμε οτι κάτι κάνανε οι συνδικαλιστές! Μηδέν εις το πηλίκον! Εκεί που θα έπρεπε να έχουμε καταλήψεις και απεργίες διαρκείας, μετά από 5 χρόνια σκληρών μέτρων, η 24ωρη αποτελεί άλλη μια άσφερη τουφεκιά, άλλη μια γραμμή στον ετήσιο απολογισμό των συνδικαλιστών και άλλο ένα μεροκάματο που πήγε στο βρόντο κυριολεκτικά για πλάκα ή, στην καλύτερη περίπτωση για συμβολικούς λόγους! Αλλά πόσες συμβολικές απεργίες πρέπει να κάνει άραγε ο εργαζόμενος! Την μη συμβολική, την κανονική, πότε θα την κάνει;
Μακάρι τα πράγματα να μην ήταν έτσι, αλλά είναι έτσι, δυστυχώς!
Αναδημοσιεύω στην συνέχεια ανακοίνωση της αναρχοσυνδικαλιστικής πρωτοβουλίας Ροσινάντε που κινείται στη σωστή κατεύθυνση:
Μετά από συντονισμένες προσπάθειες του Ερυθρού Σταυρού, του Χαμόγελου του Παιδιού, του Σώματος Εθελοντών Σαμαρειτών, της Google Map και της Αγγελικής Νικολούλη, και ακριβώς τη στιγμή που είχαν αρχίσει να χάνονται όλες οι ελπίδες, ανεβρέθη η ΓΣΕΕ.
Για να γιορτάσουν το χαρμόσυνο γεγονός , οι συγγενείς και οι φίλοι, προκήρυξαν 24ωρη surprise γενική απεργία για τις 27 Νοέμβρη, ώστε η εργατική τάξη να έχει την ευκαιρία να βγει στον δρόμο και να ξεσκάσει από τα προβλήματά της. Μάλιστα, για να μην ταλαιπωρηθεί κανείς, απέκλεισαν αμέσως κάθε πιθανότητα να προετοιμαστεί η απεργία μέσα στους χώρους δουλειάς, να συγκροτηθούν απεργιακές επιτροπές, να γίνουν γενικές συνελεύσεις, να αναζητηθεί η επαφή με τους άνεργους συναδέλφους στις γειτονιές και τις τοπικές πρωτοβουλίες ή να συνδεθεί η απεργία καθ’ οιονδήποτε τρόπο με αγώνες που διεξάγονται αυτή τη στιγμή, στους εργασιακούς χώρους, τα σχολεία ή τα πανεπιστήμια ή με πρωτοβουλίες που σχετίζονται με την καταστολή .
Ετσι κι αλλιώς, έχει περάσει καιρός από τότε που οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι πίστευαν στα σοβαρά ότι η βελτίωση της ζωής τους, κι ακόμα περισσότερο η ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας μπορεί να έλθει μέσα από τη δράση των τερατόμορφων (μισοί άνθρωποι – μισοί καρέκλες) γραφειοκρατών του κρατικού συνδικαλισμού. Η απαξίωση και η άρση εμπιστοσύνης στη ΓΣΕΕ είναι τέτοια, ώστε στην πραγματικότητα η ψοφοδεής δομή της δεν αποτελεί καν εμπόδιο στην ανάδειξη ενός διαφορετικού συνδικαλισμού, συνδεδεμένου με τις ανάγκες και τα συμφέροντα της τάξης που θα οργανώσει την εργατική αντιπαράταξη στη σημερινή επέλαση του Κεφαλαίου
Ζητούμενο της περιόδου δεν είναι άλλο από το να παλέψουμε για έναν τέτοιο συνδικαλισμό. Έναν συνδικαλισμό ανεξάρτητο από το Κράτος και το Κεφάλαιο, εχθρικό προς τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό, τις φαντασιώσεις και τις αυταπάτες του, ξένο προς τη λογική της ανάθεσης, οριζόντιο, αντικαπιταλιστικό και επαναστατικό. Έναν συνδικαλισμό που θα παλεύει για την όξυνση και όχι την καταστολή της λαϊκής οργής, θα οργανώνει και θα ομοσπονδοποιεί τις εργατικές διεκδικήσεις και θα είναι φορέας και πομπός της κοινωνικής ζωτικότητας.
Έναν τέτοιο συνδικαλισμό πρέπει να αρχίζουμε να χτίζουμε, από σήμερα κιόλας, μέσα στους χώρους δουλειάς, τις απεργιακές επιτροπές, τα αμφιθέατρα, τον δρόμο και κάθε πεδίο κοινωνικής κίνησης. Έναν συνδικαλισμό που θα αναπτυχθεί παρά και ενάντια στον σημερινό κρατικό συνδικαλισμό της υποταγής στο Κεφάλαιο.
Η εργατική τάξη οφείλει και πρέπει να βρεθεί στον δρόμο στη σημερινή απεργία της 27ης Νοέμβρη. Όχι γιατί τάχα έχει κανένα συμφέρον να περιμένει από τα πανηγυράκια της ΓΣΕΕ αλλά γιατί στον δρόμο μπορεί να ξεδιπλώσει την συλλογική της δύναμη και να οικοδομήσει την πραγματική της ενότητα. Γιατί στον δρόμο μπορεί να εκτρέψει προς όφελός της τα σχέδια των καρεκλοκένταυρων συνδικαλιστών και τελικά, να τα γυρίσει εναντίον τους. Κάθε φορά που ο κόσμος της Εργασίας απεργεί και διαδηλώνει είναι μια υπέροχη ευκαιρία. Αυτή την ευκαιρία οφείλουμε να την αρπάξουμε, μετατρέποντας την απεργία της 27ης Νοεμβρίου στην τελευταία απεργία που οργανώνεται με σκοπό να ηττηθεί.
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε καλεί και συμμετέχει στην απεργιακή διαδήλωση της 27ης Νοεμβρίου, 10.30, Μουσείο.
-ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ Ο,ΤΙ ΕΧΤΙΣΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
-ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΣΕΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΕΔΥ – ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕ ΕΝΙΑΙΑ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ – ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ
-ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
-ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
 |
