έχεις γραμμα (ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ) Θόδωρος......

Στον σανό τι ΦΠΑ βάλαμε?

Κυριακή 19.07.15

Θ. ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ:Λύνεται ο γόρδιος δεσμός στον ΣΥΡΙΖΑ??

Η απόφαση των 32+6+1 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να καταψηφίσουν το πρώτο νομοσχέδιο που έφερε η κυβέρνηση στην Βουλή στο πλαίσιο αποδοχής των «προαπαιτουμένων» που έθεσαν οι δανειστές ώστε να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις για την τελική συμφωνία, προκάλεσε και για την ακρίβεια αποκάλυψε μείζον εσωκομματικό πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ , πρόβλημα που είναι ταυτόχρονα κυβερνητικό και κυρίως πολιτικό. Ο πρωθυπουργός φρόντισε να διαμηνύσει στους διαφωνούντες βουλευτές του ότι …δεν τους χρειάζεται! Θα προχωρήσει ,είπε δια του εκπροσώπου του, με την στήριξη της αντιπολίτευσης ΝΔ-ΠΟΤΑΜΙ-ΠΑΣΟΚ για να ολοκληρώσει την νομοθετική δέσμευση της χώρας στην νέα συμφωνία με τους δανειστές, και χρέωσε με σαφές υπονοούμενο τους διαφωνούντες σε όσους εργάζονται για την ανατροπή της κυβέρνησης και την υλοποίηση της «αριστερής παρένθεσης»! Πολλοί είναι αυτοί που κατανοούν τους βουλευτές που καταψήφισαν με τον ένα η τον άλλο τρόπο το νομοσχέδιο των «προαπαιτουμένων» υπερασπιζόμενοι το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, πολλοί είναι επίσης και σίγουρα οι περισσότεροι που κατανοούν τους βουλευτές που υπερψήφισαν στηρίζοντας την κυβερνητική επιλογή περίπου ως το αναγκαίο κακό. Σχεδόν  όλοι όμως θα συμφωνήσουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας έκανε το καλύτερο δυνατό στην κατάσταση που βρέθηκε απέναντι στα εκβιαστικά διλήμματα των δανειστών και σίγουρα όλοι καταλαβαίνουν ότι όταν λέει πως «δεν αναγνωρίζει σε κανέναν το δικαίωμα να είναι πιο ευαίσθητος από αυτόν μετά από όσα πέρασε έξη μήνες διαπραγματευόμενος» είναι απόλυτα ειλικρινής. Υπάρχουν όμως ερωτηματικά που μένουν χωρίς απάντηση, η καλύτερα χωρίς επίσημη απάντηση: τι δεν πήγε καλά αυτούς τους μήνες της διαπραγμάτευσης; αναλύθηκε σωστά η όχι η φύση και τα όπλα του αντίπαλου; υπήρχαν εναλλακτικά σχέδια κι αν όχι γιατί δεν αναζητήθηκαν; γιατί και πώς φτάσαμε στο τέλος του Ιούνη σε αδιέξοδα βαδίζοντας «ξυπόλυτοι στ αγκάθια»; η στροφή στρατηγικής σε σχέση και υπέρ του  ευρώ κρίνεται ακόμη ως η ενδεδειγμένη; ποια ήταν ,ποια είναι, η θέση  του κόμματος, της ΚΕ των οργανώσεων μελών, για τα πρώτα πέντε ερωτήματα;      Σε λίγες ημέρες το σκηνικό θα ξαναστηθεί στην Βουλή μπροστά στο δεύτερο νομοσχέδιο των «προαπαιτουμένων». Με τα κανάλια της διαπλοκής να ξορκίζουν τον Λαφαζάνη και την Ζωή ,να ζητούν ομοθυμαδόν το κεφάλι όσων αντιδρούν επί πίνακι, και να ψάλλουν το «ωσαννά» στον εθνικό ,πλέον, ηγέτη Αλέξη Τσίπρα, θα γίνει και η δεύτερη πράξη του δράματος της Ριζοσπαστικής  Αριστεράς , της «πρώτη φορά αριστερά» διακυβέρνησης. Έχοντας υπ όψη όλα τα παραπάνω θα προσπαθήσουμε να συμβάλλουμε  με εκτιμήσεις και προτάσεις. Ο εσφαλμένος στρατηγικός εναγκαλισμός του ευρώ είναι η λυδία λίθος της σημερινής κρίσης, γεγονός που όμως δεν φαίνεται ούτε κατ ελάχιστο να συνειδητοποιείται από την κυβερνητική και κομματική ηγεσία. Ο πρωθυπουργός απολαμβάνει της στήριξης ευρύτατων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, πολύ πέρα από την δεξαμενή των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ,  που την ίδια στιγμή σπεύδουν να επιτιμήσουν τους βουλευτές που καταψήφισαν τα πρώτο νομοσχέδιο. Ο κίνδυνος της απομόνωσης των απόψεων που διακινούν οι βουλευτές αυτοί, ο κίνδυνος της προσωπικής πολιτικής τους περιχαράκωσης είναι ορατός και μεγάλος. Την ίδια στιγμή φαίνεται να ερωτοτροπεί η κυβερνητική ηγεσία με τακτικές εξανδραποδισμού των βουλευτών αυτών από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ,αν καταψηφίσουν και το δεύτερο νομοσχέδιο των «προαπαιτουμένων». Παράλληλα φαίνεται πως επιλέγεται η τακτική της μη σύγκλισης της ΚΕ μέχρι την ολοκλήρωση των κοινοβουλευτικών δεσμεύσεων ,για ευνόητους για την ηγεσία λόγους. Τελικά, Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήθηκε για να εκφράσει τα οράματα της ριζοσπαστικής αριστεράς με στόχο την σοσιαλιστική κοινωνία της δικαιοσύνης της ευημερίας των ίσων ευκαιριών και της δημοκρατίας και τέτοιος πρέπει να παραμείνει για να υπηρετήσει τον λαό και τους μη προνομιούχους Έλληνες και Ελληνίδες, Επειδή οι συνθήκες δεν επιτρέπουν βεβιασμένες και επηρεασμένες από το κομματικό και λαϊκό συναίσθημα κινήσεις, Πρέπει να επιλεγεί η χρήση της λενινιστικής ρήσης: υποχωρούμε προσωρινά προχωρούμε και πάλι μπροστά πιο γρήγορα και πιο σταθερά. Οι βουλευτές που συνεχίζουν να αντιτίθενται στην συμφωνία και στα μνημονιακά «προαπαιτούμενα» της, ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΟΥΝ και το δεύτερο νομοσχέδιο και την ίδια στιγμή (την ίδια στιγμή όμως) ΠΑΡΑΙΤΟΥΝΤΑΙ και παραδίδουν την βουλευτική τους έδρα! Αφήνεται η κυβέρνηση να υλοποιήσει το σχέδιο της και να αποδείξει την αλήθεια των λόγων της απέναντι στον λαό. Η συζήτηση και η αναζήτηση των απαντήσεων στα σοβαρά και αναπάντητα ερωτηματικά μεταφέρεται στο κόμμα , στις οργανώσεις μελών, στις νομαρχιακές επιτροπές, στην ΚΕ, στο συνέδριο! Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι των μελών του, είναι για την σοσιαλιστική προοπτική της ελληνικής κοινωνίας, και σαν  τέτοιος θα παραμείνει!   Θεόδωρος Γαλιατσάτος Αργοστόλι,          18/7/2015

«Αντίο σύντροφοι» …

http://www.inred.gr/antio-sintrofoi/

Αναδημοσιεύουμε το συγκλονιστικό σημείωμα μέλους του ΣΥΡΙΖΑ που κοινοποιεί μέσω του λογαριασμού του στο facebook την παραίτηση/αποχώρηση από το κόμμα. Είχαμε ξαναγράψει ότι οι οργανώσεις ξεχειλίζουν από οργή. Οι άνθρωποι με αριστερή συνείδηση αισθάνονται και ντροπή. Ναι κ. Τσίπρα, είστε λιγότερο αριστερός από όλους αυτούς τους ανθρώπους που πάλεψαν για να γίνεις εσύ Πρωθυπουργός και να τους απογοητεύσεις εντελώς, την πρώτη φορά αριστερά, … που μόνο αριστερά έτσι όπως αποδείχτηκε δεν είναι.

«Χτες, υπέβαλα την παραίτηση μου από το Συντονιστικό Σύριζα Θήβας.

Λυπάμαι.

Αν πρέπει να δεχτώ ότι δεν υπήρχε εναλλακτική πέραν της συμφωνίας, θα πρέπει να δεχτώ ότι δεν θα υπάρξει εναλλακτική και στις εξώσεις που έρχονται.

Και στις μειώσεις μισθών και συντάξεων.

Και στα 50 δις που χαρίζονται.

Και σε όλο αυτό που μας περιμένει.

Λυπάμαι πραγματικά. Νιώθω σαν να έχω πένθος.

Άλλα δεν μπορώ να αρκεστώ στα ιδεολογικά ψίχουλα που απόμειναν.

Δεν μπορώ να εγκλωβιστώ στη λογική «σώζω πρωτίστως το κόμμα».

Προέχει να σωθούν άλλα πράγματα.

Και κυρίως, δεν μπορώ να αντέξω εικόνες σαν τις παρακάτω υποστηρίζοντας τις πολιτικές που τις δημιουργούν.

Καλή δύναμη σε όσους συντρόφους επιλέγουν να το παλέψουν από μέσα αναζητώντας χαραμάδες φωτός.

Εγώ δεν μπορώ να παλέψω κάτι από μία πλευρά άγνωστη σε έμενα.

Πείτε το έλλειψη πίστης.

Πείτε το εγκατάλειψη.

Ποσώς με αφορούν οι χαρακτηρισμοί.

Η τελευταία μου πολιτική πρόγνωση είναι ότι το αναπόφευκτο θα έρθει όταν πλέον δεν θα έχει μείνει τίποτα στα χέρια μας για να επενδύσουμε πάνω του.

Ας είναι.

Άλλοι αποφασίζουν.

Ο καθένας επιλέγει το δρόμο του.

Το μόνο που εύχομαι, είναι να διαψευστώ.

Γιατί τα λέω όλα αυτά εδώ;

Γιατί τόσα χρόνια παίρνω θέση, δεν μου επιτρέπεται να μην πάρω τώρα.

Ίσως είναι και η τελευταία πολιτική ανάρτηση, από αυτό το μετερίζι. ΥΓ: Η φωτογραφία της γιαγιάς στην Ισπανία, που έκλαιγε γιατί δεν πρόλαβε να στρώσει καλά το κρεβάτι της πριν την πετάξουν από το σπίτι της, με στοίχειωσε πέρσι. Δεν θα είμαι κομμάτι της έξωσης της πρώτης γιαγιάς στην Ελλάδα.

Ποιες είναι οι αρχές της συντροφικότητας κύριε πρωθυπουργέ;

Έχει γίνει σαφές ότι η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης πάει τα πράγματα στα άκρα εναντίον του λαού και των υγειών μελών

                                 

(αυτοί που παραμένουν πιστοί στις αρχές της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και στο συμβόλαιο με τον λαό) του ΣΥΡΙΖΑ. Τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν εμπεδώσει το «συμβόλαιο» που έγινε μεταξύ του λαού και του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και κάποιες ημέρες πάγωσαν στο άκουσμα των εξελίξεων που θέλει την ηγετική ομάδα να μας τραβά προς την καταστροφή.

Γράφει ο Νικόλαος Τζαχρήστας

O πραγματικός όμως κίνδυνος είναι να μείνουμε παγωμένοι χωρίς αγώνα και αντίδραση εντός και εκτός του κόμματος. Ο πρωθυπουργός ο οποίος σε πρόσφατες δηλώσεις του τόνισε ότι η στάση των διαφωνούντων αντιβαίνει στις αρχές της συντροφικότητας μάλλον έχει χάσει κάθε επαφή με την ριζοσπαστική αριστερά αλλά και με την πραγματικότητα.
Ο κύριος Τσίπρας έχει καταπατήσει κάθε συμφωνία συνεδρίου, κάθε συμφωνία για την στρατηγική του κόμματος, κάθε συμφωνία με το κόμμα και τους συντρόφους, κάθε συμφωνία με τον λαό και τολμά να μιλά ότι οι 39 διαφωνούντες καταπατούν τις αρχές της συντροφικότητας.

Δεν ξέρω πως να χαρακτηρίσω αυτόν τον άνθρωπο που πάγωσε όλη την Ελλάδα που αντιστέκεται, που πρόδωσε όλη την Ελλάδα που αντιστέκεται.Ο πρωθυπουργός μαζί με την ηγετική του ομάδα προέβη μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα σε 2 κινήσεις αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς που γίνονται πιο πολλές ως απόρροια αυτών.
Η πρώτη ήταν η άρνησή του να διαβάσει και να αποδεχτεί το ΟΧΙ του 61,3% και η δεύτερη να αποφύγει και να γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις φωνές που ακούγονται από την πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.
Μου θυμίζει ημέρες Σαμαρά όπου αυτός μέσα στην βουλή έλεγε ότι ο λαός είναι μαζί του στο «δύσκολο» έργο του και απέξω από την Βουλή τα ΜΑΤ επιτίθενται σε εκατοντάδες χιλιάδες λαού συν τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι τεράστια ειρωνεία να θες να λέγεσαι αριστερός, να προέρχεσαι από την Ριζοσπαστική Αριστερά και απέξω από την βουλή τα ματ της «αριστερής» κυβέρνησης να επιτίθενται στον κόσμο που είπε το μεγάλο ΟΧΙ. Συν της άλλοις όλος ο κόσμος είδε για άλλη μια φορά το παρακράτος στον δρόμο.

Οι σύντροφοι των τάσεων που απαρτίζουν τον πραγματικό ΣΥΡΙΖΑ της Ριζοσπαστικής Αριστεράς έχουν χρέος προς τον Λαό και την Αριστερά να σπρώξουν τις διαδικασίες των κομματικών οργάνων ώστε ο κύριος Τσίπρας να μην προλάβει να βάλει την τελική υπογραφή και την ταφόπλακα πάνω στον λαό. Επίσης οι σύντροφοι της Ριζοσπαστικής Αριστεράς πρέπει να εκπονήσουν ένα σχέδιο για το διάδοχο σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τους μνημονιακούς «αριστερούς» και με μπροστάρηδες αυτούς που πρώτοι είπαν το μεγάλο ΟΧΙ μέσα στην βουλή. Ένα διάδοχο σχήμα που θα εμπνεύσει τον λαό να συνεχίσουμε όλοι μαζί τον δρόμο προς την ελευθερία των πολιτών και του τόπου μας.

Γνωρίζουμε όλοι πόσο αίμα χύθηκε από τον λαό στα δυο προηγούμενα μνημόνια. Γνωρίζουμε την φτωχοποίηση των ανθρώπων, την καταστροφή εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την αφαίμαξη των ασφαλιστικών ταμείων, την εκμηδένιση του κράτους πρόνοιας, τα μεγέθη της ανεργίας και όλα όσα συνοδεύτηκαν από τα δυο πρώτα μνημόνια.

Το τρίτο μνημόνιο που προσπαθούν να εγκαθιδρύσουν είναι κάτι το οποίο θα δώσει την χαριστική βολή στην κοινωνία. Αυξημένη έμμεση και άμεση φορολογία η οποία θα μειώσει την κατανάλωση, με την σειρά τους αφού όλα είναι μια αλυσίδα θα κλείσουν και άλλες επιχειρήσεις, θα αυξηθεί η ανεργία και οι φορολογικές εισφορές προς το κράτος θα μειωθούν όπως και οι ασφαλιστικές εισφορές. Οπότε τα δημοσιονομικά βάσει του νέου μνημονίου θα καταρρεύσουν και η όποια κυβέρνηση θα αναγκαστεί να στραφεί πάλι προς τα νοσοκομεία,την παιδεία, τις προνοιακές παροχές και τα συνήθη υποζύγια, τις φτωχές τάξεις του λαού. Η αποτυχία αυτής της συμφωνία είναι σίγουρη αλλά ο πρωθυπουργός θέλει με κάθε τρόπο και κόστος να την φέρει εις πέρας και μετά να συγκληθούν τα κομματικά όργανα.

Μετά τα παραπάνω θα πρέπει να επισημάνω 2 σημεία που παράλληλα και σε συνάρτηση με τα παραπάνω λαμβάνουν χώρα στην Ευρώπη και όχι μόνο.
Το ένα είναι η περιβόητη συμφωνία μεταξύ των Η.Π.Α. κι της Ε.Ε. για την Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP).Αυτή η συμφωνία που θέλουν οι ηγήτορες της Ε.Ε. να την ψηφίσουν και να την υπογράψουν πάση θυσία θα επιφέρει τεράστια πλήγματα στην κοινωνία, στην δημοκρατία και τις εργασιακές σχέσεις. Το δεύτερο είναι οι φωνές όπως αυτή του Μ. Σουλτς που λένε απέξω απέξω την δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής υπερκυβέρνησης ή ενός υπερυπουργού οικονομικών. Αυτό θα είναι ο ενταφιασμός της δημοκρατίας αφού οι λαοί της ευρώπης δεν θα έχουν κανέναν λόγο στην ψήφο τους ή στις αντιδράσεις τους για το τι θα φέρουν αυτές οι υπερκυβερνήσεις στην κοινωνία μας.

Τέτοιο μέλλον θέλουν οι ευρωκράτορες για εμάς και εμείς έχουμε την υποχρέωση να ακυρώσουμε τα σχέδιά τους και να προχωρήσουμε χωρίς αυτούς. Όχι από ιδεολογικό βίτσιο που τα συστημικά μμε αφήνουν να εννοηθεί αλλά από μια καθαρή ανάγκη για δημοκρατία και επιβίωση.

Βαθύ κόκκινο