Η ώρα της σύγκρουσης;

Καισαριανή

Το μήνυμα των δανειστών προς τη νομίμως εκλεγμένη κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και τον ελληνικό λαό έχει γίνει σαφές: «Δεν πα να ψηφίσατε εσείς μια νέα ριζοσπαστική κυβέρνηση και ένα δίκαιο πρόγραμμα κοινωνικής σωτηρίας, εμείς θα σας σκάσουμε.

     

Για να μην πάρουν αέρα και άλλοι και αρχίσουν να αμφισβητούν την ταξική λιτότητα και τη δικτατορία των αγορών. Θα σας κόψουμε την πίστωση, θα σας διαλύσουμε τις τράπεζες, θα αποσύρουμε όλα τα κεφάλαιά μας από την ελληνική οικονομία, μέχρι να πεινάσετε κι άλλο. Μέχρι να υποταχθείτε και να γελοιοποιηθείτε. Μέχρι να γίνεται ίδιοι και χειρότεροι από την απελθούσα παρέα των Σαμαρά και Βενιζέλου που σας χρεοκόπησαν».

Νομίζω ότι σε αυτό το προφανώς εκβιαστικό σκηνικό ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα μπορέσει να αποφύγει τη σύγκρουση με τους «θεσμούς» (Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ) και να πει -εννοώντας το- «δεν πληρώνουμε με το αίμα των εργαζομένων τους τόκους των δανείων με τα μνημόνια που μας φόρτωσαν με το ζόρι οι κερδοσκόποι και οι δήθεν εταίροι». Βέβαια, προϋπόθεση για να ειπωθεί κάτι τέτοιο -που ασφαλώς θα προκαλέσει πολιτικούς και οικονομικούς σεισμούς και ανακατατάξεις σε όλη την Ευρώπη, και όχι μόνο- είναι, ο πρωθυπουργός να πάρει μαζί του την πλειονότητα του λαού μέσα κι έξω από τη χώρα και να σχεδιάσει τη μεγάλη ρήξη και τα επόμενα βήματα λειτουργίας της χώρας και αξιοπρέπειας του λαού της. Δεν πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν απλώς να κερδίσουν τη συμπάθεια των καλών ανθρώπων και της παγκόσμιας Αριστεράς ή τον τίτλο του Δαυίδ. Ότι δηλαδή, το πάλεψαν οι κακομοίρηδες, αλλά προ της ισχύος της πολεμικής μηχανής του διεθνούς Γολιάθ-Κεφαλαίου, υποχρεώθηκαν να συνθηκολογήσουν ή να αποχωρήσουν κακήν κακώς ηττημένοι και ταπεινωμένοι.

Θυμόμαστε όλοι μας, ότι ήδη από το καλοκαίρι του 2012 είχαν αρχίσει οι εκτιμήσεις και οι σχεδιασμοί για τον πόλεμο που θα ακολουθούσε στην περίπτωση εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπώς ας μην κάνουμε ότι δεν ξέραμε τίποτα και ότι όλα θα άλλαζαν μαγικά, ειρηνικά και άνετα μετά την 25η Ιανουαρίου 2015. Είναι λοιπόν τόσο απλό όσο και δύσκολο: δεν θα υπάρξει ειρήνη στην Ελλάδα, αλλά και σ' ολόκληρη την Ευρώπη των μεγάλων ανισοτήτων, αν δεν υπάρχει Κοινωνική Δικαιοσύνη, ευημερία και Δημοκρατία. 

http://www.efsyn.gr/

Υπάρχουν "έλληνες" που θέλουν τον Τσίπρα στην κατάσταση που ήταν ο Αλιέντε στις 12 Σεπτεμβρίου 1973...a

Αναρωτιέμαι τί άλλο πρέπει να συμβεί, μετά κι από τον αποκλεισμό τής Ελλάδας από τις ενέσεις ρευστότητας Ντράγκι και την άρνηση του προέδρου τής Κομισιόν να συναντήσει τον Αλέξη Τσίπρα, για να πειστεί κάποιος ότι η κυβέρνηση όχι μόνο δεν υπόγραψε τη συνέχιση του μνημονίου αλλά επιμένει θαρραλέα σε μια άλλη πολιτική από αυτή που οδήγησε σχεδόν το μισό ελληνικό πληθυσμό να ζει κάτω ή κοντά στο όριο της φτώχειας, σε ενάμισι εκατομμύριο ανέργους και στην ξενιτιά 200.000 συνανθρώπους μας, κυρίως τους πιο νέους και μορφωμένους. Αν η Ανγκ. Μέρκελ κι ο Β. Σόιμπλε πίστευαν ότι έχουν τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση στο τσεπάκι τους, όπως συνέβαινε με τους ανεκδιήγητους σαμαροβενιζέλους, θα προσπαθούσαν να προκαλέσουν οικονομική ασφυξία στη χώρα μας με στόχο είτε να υποκύψουμε σε ένα τρίτο μνημόνιο είτε να πέσει η κυβέρνηση της Αριστεράς είτε και τα δύο, στην καλύτερη γι' αυτούς περίπτωση;...

http://tripioevro.blogspot.gr/

Κυρίες και κύριοι, αυτό που επιχειρεί το Βερολίνο, και το οποίο θα κλιμακώσει μέχρι τα τέλη Ιουνίου, είναι ένα μεταμοντέρνο πραξικόπημα. Αυτήν τη φορά δεν βλέπουμε τανκ στους δρόμους τής Αθήνας. Ολα γίνονται υπογείως, σε συναντήσεις κεκλεισμένων των θυρών στις οποίες, αλίμονο, συμμετέχουν κι έλληνες που προσεύχονται σε μια αριστερή παρένθεση. Εν έτει 2015 δεν περιμένω να βομβαρδίσουν το Μέγαρο Μαξίμου, όπως έκανε ο Πινοτσέτ στη Χιλή στις 11 Σεπτεμβρίου 1973 με την πλήρη στήριξη των αμερικανών. Η γερμανική και η ελληνική ελίτ, με τη στήριξη εθνικών μειοδοτών στο πολιτικό και μιντιακό σύστημα της χώρας, κινούνται πιο έξυπνα, αν κι όχι όσο κεκαλυμμένα όσο θα ήθελαν οι ίδιες να πιστεύουν. Σαν άλλες Σαλώμες θέλουν το κεφάλι τού Αλέξη Τσίπρα, όπως πριν σαράντα χρόνια επιθυμούσαν αυτό του Σαλβαδόρ Αλιέντε, προκειμένου η σοσιαλιστική "ασθένεια" να μην μεταδοθεί σε άλλους λαούς. Τρέμουν την κοινωνική δικαιοσύνη που θα βάλει τέλος στην οικονομική γενοκτονία. Εχουν στηρίξει τον πλούτο τους στην αδικία, στην προπαγάνδα, στη μισαλλοδοξία, στον ευτελισμό τής ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Γι' αυτό και στην θέση του έλληνα πρωθυπουργού ή του Γιάνη Βαρουφάκη θα κυκλοφορούσα με περισσότερους σωματοφύλακες. Οι άθλιοι είναι, άλλωστε, ικανοί και για τις αθλιότερες των ενεργειών. Κι αν δεν με πιστεύετε, διαβάστε οποιοδήποτε βιβλίο Ιστορίας για να πειστείτε...

Δεν θα καταλάβω ποτέ τους ανθρώπους που ανέχονται να τους εξευτελίζουν γιατί φοβούνται πως αν σηκώσουν τα μάτια τους από το χώμα θα τους τα βγάλουν και θα τα πετάξουν στα σκουπίδια. Τί αξία έχει μια τέτοια ζωή; Τί νόημα έχει να υπογράψουμε ένα τρίτο μνημόνιο, το οποίο θα μας ρίξει ακόμα πιο βαθιά μέσα στο πηγάδι, όπως γράφουν σήμερα και τα "ΝΕΑ", τα οποία κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει πως συμπλέουν με το ΣΥΡΙΖΑ; Ας πούμε πως μειώνονται κι άλλο οι μισθοί και οι συντάξεις, πως οι φόροι αυξάνονται, πως όποιος έχει εργασία θα πρέπει να αισθάνεται τυχερός αν το αφεντικό του, του προσφέρει ένα ποτήρι νερό και τίποτα παραπάνω και το ΑΕΠ της χώρας συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο, πλησιάζοντας το αντίστοιχο του Μπαγκλαντές και της Σιέρα Λεόνε. Αν αυτή είναι η συνετή επιλογή για τη χώρα προκειμένου να αποφύγει τη χρεοκοπία, η απόλυτη δηλαδή χρεοκοπία με παράλληλη εξαθλίωση του ελληνικού λαού, επιτρέψτε μου να είμαι παράλογος. Αν η "ρεαλιστική" οδός είναι η διαιώνιση του σαδομαζοχισμού, λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να συμφωνήσω να συνεχίζεται να εφαρμόζονται πάνω μου όλα τα βιβλία τού μαρκησίου Ντε Σαντ. Κι ας έχω πλήρη επίγνωση ότι ο δρόμος τής ευθείας σύγκρουσης με πιθανότητα την επιστροφή στη δραχμή μόνο εύκολος δεν είναι. Αλλά τουλάχιστον θα τον έχουμε πάρει με το κεφάλι ψηλά και βλέποντας εμείς οι ίδιοι πού πηγαίνουμε, κι όχι σερνάμενοι και δεμένοι από ένα χαλκά από τον οποίο θα μας τραβούν οι δυνάστες μας...

Η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υπογράψει τρίτο μνημόνιο. Οφείλει είτε να το απορρίψει είτε να προχωρήσει σε δημοψήφισμα είτε να διαλύσει τη Βουλή και να πάμε σε εκλογές. Η πιο έντιμη επιλογή είναι να δώσει την απάντησή του ο ελληνικός λαός, με δεδομένο ότι στις εκλογές τού Ιανουαρίου ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έλαβε εντολή για να βγάλει τη χώρα από το ευρώ, η οποία είναι μια πιθανότητα με δεδομένο ότι η γερμανική ελίτ που αιματοκύλησε δύο φορές την ανθρωπότητα τον 20ό αιώνα δεν το έχει σε τίποτα να κάνει η ίδια το ντεμπούτο για τον 21ο στο παγκόσμιο λουτρό αίματος. Αν ο πολίτες αποφασίσουν πως το ευρώ είναι φετίχ για το οποίο αξίζει να αυτομαστιγώνεται κανείς στους αιώνες των αιώνων, ποιός θα μπορούσε στη συνέχεια να κατηγορήσει την κυβέρνηση για κωλοτούμπα;...

Βεβαίως ακούω και την άποψη πως αυτή θα είναι μια δειλή πρωτοβουλία αποφυγής τού πολιτικού κόστους.Ο μιθριδατισμός, η ανευθυνότητα κι ο ωχαδερφισμός μας έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε να μην θέλουμε να γίνουμε απευθείας εμείς οι ίδιοι εκείνοι που θα ορίζουν το μέλλον. Μας βολεύει να εκτίθενται ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί προκειμένου κατόπιν να αναλάβουμε τον εύκολο ρόλο να τους πετάμε ντομάτες δίκην θυσίας στον κουτσαβακισμό μας. Γι' αυτό και θα στηρίξω οποιαδήποτε κυβερνητική πρωτοβουλία ρήξης με πολιτικές άγριας λιτότητας και θα χειροκροτήσω όρθιος τον Αλέξη Τσίπρα αν δώσει το δικαίωμα στο λαό να επιλέξει ο ίδιος το μονοπάτι που θέλει να ακολουθήσει. Αλίμονο αν στον τόπο που γεννήθηκε η άμεση δημοκρατία, αυτή θεωρείται πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα. Ηρθε η ώρα, άλλωστε, να μπούμε στον αγωνιστικό χώρο για τα καλά. Δεν ξέρω αν το ακούσατε, αλλά ο διαιτητής έχει ήδη σφυρίξει την έναρξη του ματς τής ζωής μας...

Αναρτήθηκε από vromostomos

Υπομονή

Πιτσιρίκο καλησπέρα.

Νιώθω μια τρομερή αγανάκτηση τον τελευταίο καιρό. Έχουμε μια νέα κυβέρνηση η οποία δεν έχει κλείσει δύο μήνες ακόμη στην εξουσία και δεν έχει περάσει ούτε μία μέρα στο απυρόβλητο.

Έχω την αίσθηση ότι όλοι περιμένανε να γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και σε δύο μέρες να αλλάξουν όλα μαγικά. Οι νοοτροπίες δεκαετιών δεν εξαφανίζονται μέσα σε δύο μέρες, αλλά εμείς θέλουμε αλλαγή και την θέλουμε τώρα.
   

Την γραμμή που θα ακολουθούσε ο ΣΥΡΙΖΑ την ξέραμε πριν από τις εκλογές: ότι θα προσπαθούσε να πάρει παράταση μέχρι το καλοκαίρι, ώστε να κάνει τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η Ελλάδα για την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Πώς μπορούμε να κρίνουμε τις κινήσεις αυτές πριν γίνουν καν;

Αισθάνομαι ότι οι Έλληνες είναι ένα έθνος με χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Οι αρνητικοί και οι μίζεροι άνθρωποι δεν προοδεύουν ποτέ παρά βλέπουν την κάθε αλλαγή σαν ευκαιρία για γκρίνια και μόνο.

Αυτή η απαισιοδοξία δεν οφείλεται στην κρίση, ήμασταν πάντα έτσι.

Μας αρέσει να το παίζουμε θύματα δυστυχώς γιατί έτσι μπορούμε και μεταθέτουμε την ευθύνη πάντα σε κάτι άλλο, ποτέ στους εαυτούς μας, και δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε την κατάσταση.

Η αλλαγή που περιμέναμε ήρθε και, αντί να την καλωσορίζουμε, της πετάμε πέτρες να φύγει μακρυά.

Άραγε ποιοι θα ήμασταν, αν δεν γκρινιάζαμε για τα πάντα και μας πηγαίνανε όλα καλά, όπως τα θέλαμε;

Ο μεγαλύτερος μας φόβος είναι η απώλεια της εθνικής μας ταυτότητας.

Με ποιο δικαίωμα έρχεται τώρα ένα κόμμα και μας λέει, ότι μπορούμε να αλλάξουμε, με ποιο δικαίωμα κύριε Βαρουφάκη μας δίνετε την αξιοπρέπεια μας πίσω; Μας τρομάζετε, δεν το καταλαβαίνετε;

Αλίμονο σε εσάς, κύριε Σαμαρά, η ιστορία κάποια στιγμή θα σας ξεμπροστιάσει και θα μπείτε φυλακή για πολλά χρόνια, για όλα τα ύπουλα ανθελληνικά χτυπήματα κάτω από την μέση..

Με εκτίμηση

Βασιλική

(Αγαπητή Βασιλική, οι περισσότεροι Έλληνες στηρίζουν την κυβέρνηση. Οπότε, μην αγανακτείς. Οι αντιδράσεις για την κυβέρνηση είναι από τα ιδιωτικά ΜΜΕ, δηλαδή από τους ολιγάρχες. Έχει πει προεκλογικά η κυβέρνηση πως θα τους βάλει στη θέση τους αλλά δεν το βλέπω ακόμα. Κατά τα άλλα, πάντα οι Έλληνες έχουν ως στόχο τον διπλανό τους και όχι την εξουσία. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν δημιουργήθηκε ένα κίνημα, αν και έχουν περάσει πέντε χρόνια από την χρεοκοπία της χώρας. Για το πώς αρέσει στους Έλληνες -και σε άλλους λαούς- να το παίζουν θύματα, να διαβάσεις τον «Πειρασμό της Αθωότητας» του Πασκάλ Μπρικνέρ. Εθνική ταυτότητα δεν έχουμε -η γκρίνια, ο φθόνος και η θυματοποίηση δεν είναι εθνική ταυτότητα, είναι θέματα για τον ψυχολόγο- αλλά δεν πειράζει. Να είσαι καλά, Βασιλική. Και μην στενοχωριέσαι, όλα θα πάνε καλά. Pitsirikos speaking.)

http://pitsirikos.net/