Οι πιο καλές γκαρσόνες είμαστε εμείς...

                        

Με τα μπάνια του (ξένου) λαού να συνεχίζονται, όλοι περνάμε υπέροχα. Όλοι; Όχι!

Οι Έλληνες τουρίστες έχουν μειωθεί κατά 50%, αλλά αυτό δε μας πειράζει, αφού εμείς είμαστε τα γκαρσόνια της Ευρώπης.

Και μάλιστα εμείς οι ίδιοι αντιμετωπίζουμε τους εαυτούς μας έτσι.

Πάω σε ταβέρνα τουριστικού μέρους, ανοίγω τον κατάλογο και παρατηρώ ότι είναι γραμμένος σε όλες τις πιθανές και απίθανες γλώσσες, εκτός -μαντέψτε- από τα ελληνικά!

Ξέρω ξένες γλώσσες αλλά στη χώρα μου απαιτώ να μη χρειάζεται να...

μεταφράζω τον κατάλογο της ταβέρνας!

Φωνάζω τη σερβιτόρα, που απ' τη φάτσα φαινόταν καταγόμενη εκ Βορρά, της ζητώ να μου πει έστω προφορικά τι περιλαμβάνει το μενού, αλλά εκείνη μου απαντάει "i don't speak greek, only english"!

Ε τότε της ζητώ (στα ελληνικά εννοείται) να μου φωνάξει κάποιον που να μιλάει ελληνικά.

Εκείνη, με ολίγη από παντομίμα, μού εξηγεί ότι δεν υπάρχει κανείς (στην ελληνική ταβέρνα ελληνικού παραθαλάσσιου μέρους) που να μιλάει ελληνικά...

Της ζητώ να μου φωνάξει το αφεντικό.

Τον φωνάζει.

Έρχεται αυτός.

Με υφάκι "σας γ@μαѠ όλους".

"Τι θέλετε κύριε;" με ρωτά.

"Να παραγγείλω στα ελληνικά θέλω".

"Δε γίνεται κύριε, εδώ είναι τουριστικό μέρος".

"Σοβαρά μιλάτε; Ποιας χώρας;" τον ρωτώ κι εγώ.

"Σας παρακαλώ" μου λέει. "Εδώ δουλεύουμε μόνο με τουρίστες".

"Ε και; Κι εγώ δεν είμαι τουρίστας;" τον ρωτώ. "Και μάλιστα στη χώρα μου!"

"Τελοσπάντων, να φωνάξω την κοπέλα να παραγγείλετε;" μου γυρίζει βαριεστημενα ο τύπος.

"Στη χώρα μου συνεννοούμαι στα ελληνικά" του λέω. "Χαίρετε!"

Και φεύγω φυσικά.



Πού φτάσαμε ρε π⓪ύστη μου;

Να χρειαζόμαστε διερμηνέα για να συνεννοηθούμε στη χώρα μας;

Τι μαλ@κισμένη νοοτροπία είναι αυτή;

Πόσο... απίθανο τους φαίνεται να κάτσει στο μαγαζί τους ένας... Έλληνας;
 


Και το θέμα είναι ότι είναι και μαλάκ€ς οι ταβερνιάρηδες.

Γιατί οι Έλληνες πηγαίνουμε στην ταβέρνα και γεμίζουμε το τραπέζι τρεις φορές, παίρνουμε τις μερίδες μας, τα ορεκτικά μας, μπαίνουν και βγαίνουν πιάτα στο τραπέζι, πίνουμε τα κρασιά μας με το κιλό... εν ολίγοις πληρώνουμε!

Και στο δίπλα τραπέζι κάθονται οι τουρίστες, δέκα άτομα σε ένα σχεδόν άδειο τραπέζι, με δυο χωριάτικες στη μέση και τρία εφιαλωμένα νερά και μπαστακώνονται και κάνα τρίωρο.

Τζαμπαατζήδες δηλαδή, που κάθονται σαν τους Βούδες και οι ταβερνιάρηδες... υποκλίνονται σ' αυτούς και γράφουν εμάς στα π@πάρια τους!

Ποιους; Εμάς που και χώρα μας είναι και πληρώνουμε τα πενταπλάσια από κείνους και φέρνουμε και ζωντάνια στα μαγαζί.

Και το ωραίο είναι ότι μόλις ζητήσουμε λογαριασμό, στους ξένους θα φέρουνε γλυκάκι και παγωτάκι -προσφορά του καταστήματος- ενώ σ' εμάς θα φέρουν (μαζί με την αμφιλεγόμενη απόδειξη) μόνο τα στραβωμένα τους μούτρα, λες και τους ζητήσαμε... δανεικά!

Και μετά, αοφύ μας διώξουν εμάς καλά-καλά από τα κѠλ⓪μάγαζά τους, διαμαρτύρονται για την πτώση του τζίρου τους, διότι καταλαβαίνουν στο τέλος πως, ό,τι τζίρο κάνανε τόσον καιρό, τον οφείλανε σ' εμάς και μόνο.

Καλά να πάθουν όμως οι ξενολιγούρηδες κι οι τουριστολάγνοι.

Μαζεστίξ από τοίχο-τοίχο...  http://greki-gr.blogspot.gr/

Θέλουν να φτιάξουν «Κόμματα της Πεντάρας»

http://aristeriantepithesi.blogspot.gr/


Του Γιώργου Πετρόπουλου
 

Πλήρη απελευθέρωση των οικονομικών δοσοληψιών ανάμεσα στα κόμματα και στο ιδιωτικό κεφάλαιο αλλά και την αντιμετώπιση των κομμάτων- τουλάχιστον στο σκέλος του ελέγχου των οικονομικών τους- με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ισχύουν για τις Ανώνυμες Εταιρείες, προωθεί το νομοσχέδιο αναφορικά με τον έλεγχο του πολιτικού χρήματος που κατατέθηκε πρόσφατα στη Βουλή αλλά θα συζητηθεί και θα ψηφιστεί στην ολομέλεια του σώματος το προσεχές φθινόπωρο.


Στο όνομα της εμπέδωσης της διαφάνειας στη δημόσια ζωή της χώρας, το νομοσχέδιο νομιμοποιεί την χρηματοδότηση των κομμάτων από τις επιχειρήσεις που έχουν έδρα τους την Ελλάδα- ανεξαρτήτως του μεγέθους τους και των δοσοληψιών που αυτές έχουν με το κράτος και το κρατικό χρήμα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την παροχή όλων των δυνατότητων ώστε σκάνδαλα σαν αυτό της Ζήμενς να επαναληφθούν με τον μανδύα της νομιμότητας, μόνο που αυτή τη φορά η όποια εταιρεία επιχειρήσει να προωθήσει κατ’ αυτό τον τρόπο τα συμφέροντά της θα πρέπει να φροντίσει- μέσω της νόμιμης ποια χρηματοδότησης πολιτικών φορέων- να εξαγοράσει όχι μόνο την συγκατάθεση της κυβέρνησης και των υπουργών της αλλά και την σιωπή των κομμάτων της αντιπολίτευσης ή τουλάχιστον των ισχυρότερων από αυτά. Στην ουσία, πρόκειται για διατάξεις που θα οδηγήσουν στον πλήρη εκμαυλισμό της πολιτικής ζωής από τα ιδιωτικά συμφέροντα.


Με εξασφαλισμένη φοροαπαλλαγή


Το χειρότερο μάλιστα είναι πως όχι μόνο νομιμοποιείται η εξαγορά της πολιτικής χάριν των ισχυρών ιδιωτικών συμφερόντων αλλά και το ότι το κράτος θα έρχεται να επιβραβεύσει τα ιδιωτικά συμφέροντα γι’ αυτή τους την πρακτική. Στην τελευταία παράγραφο του πρώτου άρθρου του νομοσχεδίου αναφέρεται ρητά πως «το ποσόν της ιδιωτικής χρηματοδότησης που δίδεται στους δικαιούχους χρηματοδότησης εκπίπτει ολόκληρο από το φορολογητέο εισόδημα του χρηματοδότη». Δηλαδή με άλλα λόγια, το ιδιωτικό κεφάλαιο αυτής της χώρας θα εξαγοράζει νομίμως κόμματα και πολιτικούς και θα απαλλάσσεται πλήρως από φόρους για το ποσό της εξαγοράς που θα ξοδεύει.


Οι ισχυρισμοί κυβερνητικών παραγόντων, ότι το νομοσχέδιο έχει ασφαλιστικές δικλείδες ώστε να μην συμβούν τέτοιες εξαγορές γιατί προβλέπει όριο, ανά έτος, στο ποσό χρηματοδότησης των κομμάτων από ιδιώτες, ηχεί μάλλον ως αστείο. Καταρχήν το νομοσχέδιο δεν αποσαφηνίζει αν το όριο αυτό (20.000 ευρώ ανά έτος) αφορά στην ιδιωτική χρηματοδότηση από φυσικά, μόνο, πρόσωπα (ιδιώτες) ή φυσικά και νομικά πρόσωπα, δηλαδή ιδιώτες και εταιρείες. Επιπλέον, η διεθνής εμπειρία έχει δείξει πως αυτά τα όρια λειτουργούν μόνο ως φύλλο συκής και ποτέ δεν τηρούνται καθώς οι εταιρείες, και μάλιστα οι ισχυρές, έχουν πληθώρα τρόπων να παραβαίνουν αυτά τα όρια με απολύτως νομότυπο τρόπο. Εύλογη η επισήμανση πολιτικών αναλυτών που αναφορικά με αυτό το θέμα σημειώνουν πως: «Η νομιμοποίηση της χρηματοδότησης των κομμάτων από ιδιωτικές εταιρείες έρχεται σε μία χρονική στιγμή που μειώνεται δραματικά το ποσό της κρατικής χρηματοδότησης. Αδυνατώντας το κράτος- λόγω της κρίσης- να χρηματοδοτήσει ένα αναγκαίο μέρος της λειτουργίας των κομμάτων είναι σα να τους λέει: “Στραφείτε στις εταιρείες και στα επιχειρηματικά συμφέροντα για να βρείτε τα λεφτά που χρειάζεστε για να επιβιώσετε”. Πιστεύει κανείς ότι με μερικά εικοσαχίλιαρα το χρόνο θα εξασφαλίσουν τα κόμματα τις οικονομικές προϋποθέσεις επιβίωσής τους; Όλοι ξέρουν, από τώρα, και δεν χρειάζεται η πράξη για να το αντιληφθούν, ότι τα λεφτά που θα δοθούν θα είναι πολύ περισσότερα. Και θα βρεθούν οι τρόποι να δοθούν νόμιμα».


«Ανώνυμες Εταιρίες» στη βουλή;


Ένα δεύτερο στοιχείο, του νομοσχεδίου που φανερώνει τον τρόπο που οι συντάκτες του αντιλαμβάνονται τα πολιτικά κόμματα αφορά στη διάταξη που λέει: «Τα πολιτικά κόμματα και οι συνασπισμοί κομμάτων τηρούν στην έδρα τους λογιστικά βιβλία Γ’ κατηγορίας». Τέτοια βιβλία, σήμερα, στην Ελλάδα κρατούν κυρίως οι Ανώνυμες εταιρείες. Δηλαδή ο νομοθέτης αντιμετωπίζει τα κόμματα ως Ανώνυμες Εταιρείες, τουλάχιστον ως προς το σκέλος του ελέγχου των οικονομικών τους. Κι αυτό στο όνομα της διαφάνειας!!! «Είναι τόσο διαφανείς οικονομικά οι Ανώνυμες Εταιρείες- τονίζουν οι γνωρίζοντες- ώστε το μοντέλο ελέγχου που εφαρμόζεται σ’ αυτές να θεωρείται ως πρότυπο διαφάνειας για τον έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων;». Εύλογο το ερώτημα αλλά πιο ενδιαφέρον θα ήταν να ακούσουμε μια απάντηση από κυβερνητικά χείλη.


Ο λαβύρινθος των κομματικών εσόδων…


Ως έσοδα των κομμάτων και συνασπισμών κομμάτων- πέραν της κρατικής χρηματοδότησης- το νομοσχέδιο, στο πρώτο άρθρο του, ορίζει ότι είναι: «τα ποσά που συγκεντρώνουν τα πολιτικά κόμματα και οι συνασπισμοί κομμάτων από πάσης φύσης οικονομική ενίσχυση από κάθε πηγή και ιδίως από τακτικές και έκτακτες εισφορές μελών, βουλευτών, υποστηρικτών, ψηφοφόρων και φίλων, οικονομικές εξορμήσεις, δωρεές, δάνεια, μερίσματα, τόκους, την εκμετάλλευση της κινητής ή ακίνητης περιουσίας τους ή οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα». Από αυτή τη διάταξη γίνεται σαφές πως τα έσοδα των κομμάτων δεν ταυτίζονται με την προσφορά- οικονομική συνδρομή σε χρήμα αλλά είναι κάτι πολύ ευρύτερο που τελικά μπορεί να μετατραπεί σε χρήμα ή να λειτουργήσει ως πηγή άντλησης χρήματος.


Έτσι τα κόμματα, μπορούν να έχουν έσοδα από τακτικές και έκτακτες εισφορές των μελών, των φίλων, των οπαδών, των υποστηρικτών, των ψηφοφόρων τους, των βουλευτών τους, από οικονομικές εξορμήσεις αλλά και από δωρεές, από δάνεια, από τόκους, από μερίσματα μετοχών και από οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. Πέραν των άλλων, αυτό σημαίνει ότι τα κόμματα- κάτι που συνέβαινε νόμιμα και στο παρελθόν- θα μπορούν να έχουν επιχειρηματική δραστηριότητα, δηλαδή δικές τους εταιρείες ή συμμετοχή σε εταιρείες απ’ όπου μπορούν να αποκομίζουν οικονομικό όφελος, να αναπτύσσουν οικονομική δραστηριότητα στα χρηματιστήρια και σε πάσης φύσεων χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες, να επενδύουν χρήματα με σκοπό το οικονομικό όφελος σε μετοχές, σε ομόλογα κ.ο.κ.


Για την προαναφερόμενη δραστηριότητα των κομμάτων και των πολιτικών συνασπισμών το νομοσχέδιο- όπως άλλωστε συνέβαινε και στο παρελθόν- δεν βάζει περιορισμούς. Όπως, επίσης, δεν βάζει περιορισμούς στα χρηματικά ποσά που θα μπορεί να αποκομίζει ένας πολιτικός φορέας από αυτή την δραστηριότητα. Πως θα μπορούσε άλλωστε να μπει περιορισμός στα χρήματα που θα πάνε στο ταμείο ενός κόμματος από τα κέρδη που αποφέρει μια δική του εταιρεία ή από την απόδοση που θα έχουν οι επενδύσεις του σε καταθέσεις ή χρηματοπιστωτικές πράξεις; Πως επίσης θα μπορούσε να μπει περιορισμός στις δωρεές ιδιωτών προς τα κόμματα; Αν π.χ. κάποιος ήθελε να δώσει το σπίτι του σε ένα κόμμα πως θα μπορούσε το κράτος να το απαγορεύσει αν η αξία του ακινήτου είναι πολύ μεγάλη; Η δωρεά σε είδος, μπορεί, από τον αποδέκτη να καταλήξει, στο τέλος, να ρευστοποιηθεί σε χρήμα αλλά δεν μπορεί να μπει σε χρηματικούς περιορισμούς την ώρα που γίνεται ώστε άλλες δωρεές να επιτρέπονται και άλλες να απαγορεύονται.


«Αγόρασε κι εσύ ένα κόμμα. Μπορείς»


Στο πλαίσιο των παραπάνω και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η χρηματοδότηση από επιχειρήσεις και επιχειρηματίες γίνεται πλέον νόμιμη, το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για το πολιτικό χρήμα ανοίγει διάπλατες τις πόρτες για την ιδιωτικοποίηση των κόμματων. «Αν ένας επιχειρηματίας ή ένα όμιλος επιχειρήσεων θελήσει να αγοράσει ένα κόμμα, θα μπορεί εντελώς ελεύθερα να το πράξει», τονίζουν γνώστες του θέματος. Το σκεπτικό τους είναι πολύ απλό. Ο επιχειρηματίας ή ο όμιλος επιχειρήσεων δημιουργεί μια εταιρεία που εμφανίζεται ως εταιρεία του συγκεκριμένου κόμματος ή ως εταιρεία στην οποία συμμετέχει αυτό το κόμμα. Μέσω αυτής της εταιρείας θα χρηματοδοτείται από τον επιχειρηματία όλη η λειτουργία του φορέα χωρίς κανένα περιορισμό. Άλλος τρόπος είναι σε υπάρχουσες κομματικές εταιρείες οι ιδιωτικές μεγάλες επιχειρήσεις, οι ιδιώτες μεγαλοεπιχειρηματίες να διοχετεύουν δουλειές και μ’ αυτό τον τρόπο να χρηματοδοτούν ανεξέλεγκτα το κόμμα που επιθυμούν. Μια τρίτη μέθοδος είναι η δωρεά σε είδος που δεν έχει περιορισμούς και που στο τέλος θα ρευστοποιείται σε ζεστό χρήμα.


Από τα παραπάνω- και πλήθος άλλων παραδειγμάτων, όπως το παράδειγμα των εταιρειών στις ΗΠΑ που πληρώνουν νόμιμα τους κομματικούς στρατούς προς εξυπηρέτηση των κομμάτων της αρεσκείας τους- γίνεται φανερό πως η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο για το πολιτικό χρήμα στην ουσία παραδίδει τα κόμματα στο ιδιωτικό κεφάλαιο ενώ υποκριτικά ισχυρίζεται το ακριβώς αντίθετο. Ταυτόχρονα επιβάλει το φακέλωμα των πολιτών που με μικροποσά ενισχύουν τα κόμματα που στηρίζουν. Ο πολίτης δεν έχει τρόπο να κρυφτεί για τα πέντε ή δέκα ή πενήντα ευρώ που θα δώσει στο κόμμα του. Αν τα δώσει, το νομοσχέδιο υποχρεώνει να καταγραφούν τα στοιχεία του και μ’ αυτό τον τρόπο να καταγραφεί ο ίδιος για την εκδήλωση του πολιτικού του φρονήματος.


Στο μέλλον, για να παραφράσουμε τη θρυλική φράση του Μπρεχτ[1], «τι θα είναι η πολιτική δίωξη ενός κόμματος μπροστά στην οικονομική ενίσχυση αυτού του κόμματος;»


------------------------------------------------------------------------


[1] Στην «Όπερα της Πεντάρας» (Die Dreigroschenoper) των Μπέρτολντ Μπρεχτ και Κουρτ Βάιλ ο «ήρωας» αναρωτιέται: «Κυρίες και κύριοι σκεφτείτε, τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της»


Πηγή:Εργατικός Αγώνας

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΩΝ.

Αχ που νάξερε η γιαγιά μου όταν έλεγε με τόσο πάθος τη λέξη "νοικοκυραίοι" που θα καταλήξει η ιστορία.

Σκεφθείτε αυτή τη στιγμή ζούμε μια κατάσταση που από ότι φαίνεται τη σκαπουλάρουν δυο ειδών κατηγορίες. Οι μεγαλωαπατεώνες και οι λεγόμενοι κατά την αγία ηθική, περιθωριακοί και "άχρηστοι" Οι μεν γιατί τα ρήμαξαν όλα, φάγανε μέχρι σκασμού, έχουν κάνει τα κουμάντα τους μέχρι και για τα δισέγγονα, παίζουν ζάρια με τις ζωές των υπόλοιπων και τα μνημόνια της καταστροφής τα βλέπουν και γελάνε και συνεχίζουν να ζουν μέσα στη χλιδή και οι δεύτεροι γιατί από καιρό έχουν ξεφύγει από κανόνες, αναστολές, και "επιβαλλόμενο" τρόπο ζωής υλικά και πνευματικά.

    

 
Εκείνοι που τελικά τη πάτησαν και θα τη πατήσουν ακόμα περισσότερο (είναι μόνο η αρχή για τη κάθοδο στο βάθος του πηγαδιού) είναι οι μεγάλες των στρατιές του ξινού και στείρου μικροαστισμού .

Εφτασε οι εποχή εξαθλίωσης των "χρήσιμων" 

Ολοι εκείνοι που δεν είχαν την εγκληματική φύση να γίνουν νονοί και εκτελεστές ανθρώπινων ζωών για να κάνουν πακτωλούς χρημάτων για να μην τους νοιάζει τίποτα απολύτως αλλά δεν είχαν και την φλόγα του ανυπότακτου αγριμιού μέσα τους , εκείνη του ανυπάκοου τρελού που γράφει το σύστημα και τις εντολές του στα παλιά του υποδήματα.

Οι άνθρωποι που ψήφιζαν με το κυριακάτικο κουστούμι τους ανελλειπώς κρατώντας τα σημαιάκια στο χέρι, οι υπάκουες παρθένες του συστήματος που έριχναν λεφτά στο παγκάρι και επιδείκνυαν το καθαρό τους κούτελο, εκείνοι που είχαν μάθει να μεταφράζουν την συναίνεσή τους στο έγκλημα αποκαλώντας τον ευαυτό τους φιλήσυχο πολίτη, οι καλοί γαμπροί και οι καλές νύφες, οι κύροι και οι κυρίες που δεν πρωτοστατούσαν αλλά κούναγαν το κεφάλι με κατανόηση στη σαπίλα και τη ρεμούλα για να έχουν τα λεφτουδάκια τους, το σπιτάκι τους, τη φωλίτσα τους, τα παιδάκια τους, το αυτοκινητάκι τους, την εξοχούλα τους, το ταβερνάκι τους, τη τηλεορασίτσα τους και όλα τα υποκοριστικά μεγαλεία ενός ξεδιάντροπου και στυγνού συστήματος.

Οι χλιαροί. Δεν ήταν κρύοι ούτε ζεστοί ήταν χλιαροί και τώρα ο θεός τους φτύνει στα μούτρα τους. Πόλεμοι, επαναστάσεις, δυστυχία, εγκλήματα, ανθρώπινες ζωές που χάνονταν με κάθε τρόπο, άνθρωποι που πέθαιναν γύρω, παιδιά που χάνονταν στα πορνεία και στους τεκέδες, λαοί που γινοντουσαν πειρματόζωα οπλικών συστημάτων, κοινωνίες που γύρω από τα καλοφτιαγμένα νοικοκυριά αναδυόταν η μπόχα διαφόρων μορφών δυστυχίας, ο νόμος του δυνατότερου θηρίου που κατασπάραζε τα αδύναμα, θεοί και δαίμονες να ορίζουν τις τύχες στις νέες Βαβυλώνες κι οι χλιαροί ασχολόντουσαν με το σπιτάκι τους, με το διορισμό τους, με το κοριτσάκι που θα έπρεπε να βρει το καλό γαμπρό μαι το γιόκα που θα έπαιρνε τη καλή προίκα. Με λίγο κλέψιμο στο κράτος, λίγο κλέψιμο στο συγγενή, λίγο κλείσιμο στα μάτια σε πράγματα "που δεν μας αφορούν" λίγες μικροσυμμαχίες με το διάβολο και λίγες δωροδοκίες στο θεό, η ζωή κυλούσε με το κούτελο καθαρό και τα χέρια να "νίπτονται".

Εν τω μεταξύ, εν αγνοία τους, η δυναστείες των ψυχρόαιμων ετοίμαζαν τη συνολική υποδούλωση με το χρήμα να πηγαινοέρχεται στις τσέπες τους άφθονο, με κάθε απληστεία τους να ικανοποιείται, με κάθε διαστροφή και εγκληματική πράξη να είναι επιτρεπτή για την ηδονή τους και τη ματαιοδοξία τους. Και οι άλλες στρατιές των θερμόαιμων αλλιώτικων μυαλών γένναγαν, επαναστάτες, τρελλούς, αγνοημένους καλλιτέχνες, επιστήμονες, λάτρεις της ζωής, φύλακες της φαντασίας της δημιουργίας της ευαισθησίας που χτυπιόντουσαν από κάθε μεριά από τους καρχαρίες και από τις σαρδέλες του συστηματος, και τώρα....

Ω τώρα είναι αργά. Η ελευθερία έχει καπαρωθεί απο δυο ειδών φυλές. Εκείνους που την αγοράζουν με το παρά τους κι εκείνους που την κατέχουν γιατί κανένας παράς δεν τους υπόταξε. Εκείνους που φτιάχνουν τα υπέρλαμπρα μαυσωλεία με το όνομά τους γραμμένο με χρυσά γράμματα κι εκείνους που έφτυσαν εκεί που όλοι έγλυφαν....

Θα περάσουν χρόνια πολλά να μπορέσουν οι νυκοκυραίοι να καταλάβουν που έφταιξαν. Θα θυσιαστούν δυο και τρεις γεννιές ταπεινών και φοσβισμένων ανθρωπακων μέχρι να βγουν καινούργιες φύτρες που θα βλέπουν το κόσμο με άλλα μάτια και θα καταδικάσουν μονομιάς την υπέροχη τάξη των πραγμάτων τους. Ως τότε θα βάλουν τους ανθρώπους να φαγωθούν σαν τα σκυλιά μεταξύ τους όπως γινόταν παντα. Να μαλλιοτραβιούνται στα πλαίσια που τους έχουν επιτρέψει να σκέφτονται. Να φωνάζουν λόγια αναμασημένα και ασήμαντα. Να προσπαθούν να βρουν τις λύσεις μέσα στα πλαίσια της καθως πρέπει τάξης των πραγμάτων.

Κι αυτοί που θα επιβιώσουν από τον αρμαγεδδώνα του συστήματος θα είναι πολύ απλά όσοι επιβίωναν πάντα ενάντια στις στατιστικές και τους πίνακες . Τα ανυπότακτα πνεύματα, οι ελεύθερες ψυχές, οι ταξιδιώτες της ζωής που δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Οσοι δεν ξεπούλησαν την ουσία της ύπαρξής τους για τριάντα αργύρια.

Γιατί τελικά είναι διαχρονικό αξίωμα. Την ελευθερία δεν στη κλε΄βει ποτέ κανείς αν εσύ δεν την παραδώσεις. Ηρθε η ώρα να σωπάσει εκείνο το απαίσιο "εμένα δε με αφορά αυτό" Τώρα αυτό αφορά μόνο εσένα μαλάκα. Οι υπόλοιποι θα σε παρακολουθούν έξω από την αρένα και θα αναρωτιούνται αν έχεις ακόμα τα κότσια έστω και τώρα να πάρεις την χαμένη σου αξιοπρέπεια πίσω.

http://vasiliskos2.blogspot.com/

Αναρτήθηκε από rhesusgr Κυριακή, 11 Σεπτεμβρίου 2011

var w2bWidth="95"; var w2bScrollAmount="1"; var w2bScrollDelay="150"; var w2bDirection="left"; var w2btargetlink="yes"; var w2bnumPosts="9"; var w2bBulletchar ="=>"; var w2bimagebullet="yes"; var w2bimgurl="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiImMRze6OJO4oUb72qABiFTx0fFcOYqLGn8KfRH1pEuEK8mkykto2H1OH8Os8ootlzYKokNUVOo8HaIHc0zaHajrCp8SGq88iOaCA5nncjGPxkQlfKzxCJI5IcpvHirbiJNTIj4abWwWE/s20/earth.gif"; var w2bfontsize="15"; var w2bbgcolor="transparent"; var w2blinkcolor="333333"; var w2blinkhovercolor="3366CC";

Επιστροφή στη φύση

Εγραψε:Pitsirikos

Αν δεν έχετε προγραμματίσει τις καλοκαιρινές σας διακοπές και δεν ξέρετε τι να κάνετε, δεν υπάρχει λόγος να απογοητεύεστε. Μπορείτε πάντα να εξετάσετε τη συναρπαστική προοπτική του κάμπινγκ. Στην όμορφη και μαγευτική χώρα μας υπάρχουν άπειρες καβάτζες για να στήσετε τη σκηνή σας και να ζήσετε την απόλυτη επιστροφή στη φύση, κάνοντας παράλληλα οικονομία, ώστε να αγοράσετε πετρέλαιο για τον χειμώνα που αναμένεται να είναι βαρύς κι ασήκωτος.

Το κάμπινγκ θα σας βοηθήσει να ξεπεράσετε και κάποιες τραυματικές εμπειρίες που ίσως έχετε από τις παιδικές κατασκηνώσεις. Αν, για παράδειγμα, σκεφτόσασταν συνέχεια πως θέλετε να πάτε μέσα στη νύχτα στη σκηνή της βυζαρούς ομαδάρχισσας και να τη νεμηθείτε άγρια πάνω στο χώμα, αλλά ποτέ δεν πραγματοποιήσατε αυτή σας τη φαντασίωση, ή αν, όταν τελικά βρήκατε το θάρρος να συρθείτε ως εκεί, τη βρήκατε να αναστενάζει στην αγκαλιά του τριχωτού αρχηγού της κατασκήνωσης, τώρα έχετε την ευκαιρία να πάρετε το αίμα σας πίσω – κοιτάξτε μόνο να πάρετε και καμιά γυναίκα μαζί σας, γιατί αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος να χρειαστεί να σβήσετε τον πόθο σας με την πρακτική των εφηβικών σας χρόνων και να κάνετε τη σκηνή σύχριστη.

Το ελεύθερο κάμπινγκ απαγορεύεται παντού στη χώρα μας, αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα γιατί στην Ελλάδα απαγορεύονται τα πάντα κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να κάνει ο καθένας ό,τι του γουστάρει και να μην τρέχει κάστανο.

Άλλωστε, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, αστυνομικοί και λιμενικοί έχουν δουλειές με φούντες και βγάζουν τρελά λεφτά κάνοντας τα στραβά μάτια σε χιλιάδες παρανομίες σε μπαρ, εστιατόρια και πλαζ, οπότε σιγά μην κάθονται να ασχολούνται μαζί σας – το γεγονός πως θα είστε βρoμεροί και τρισάθλιοι είναι υπέρ σας, γιατί θα τους αποθαρρύνει ακόμα περισσότερο από το να σας πλησιάσουν.

Αν μάλιστα φροντίσετε να κάνετε την ανάγκη σας ανά δυο μέτρα σε μια μεγάλη ακτίνα γύρω από τη σκηνή σας, θα δημιουργήσετε ένα κανονικό ναρκοπέδιο που θα κρατήσει τους πάντες μακριά σας.

Το πιο χρήσιμο αξεσουάρ για έναν κατασκηνωτή είναι η σκηνή, εκτός βέβαια αν θέλετε να περάσετε δυο-τρεις μέρες ξεριζώνοντας φτέρες και καλάμια για να φτιάξετε μια καλύβα.

Στην αγορά θα βρείτε σκηνές για όλα τα βαλάντια και όλα τα γούστα, αλλά είναι καλύτερα να δανειστείτε μια από κάποιον γνωστό σας – όλοι αυτοί που σήμερα κάνουν διακοπές σε πολυτελή ξενοδοχεία με τζακούζι έχουν μια σκηνή από τα νιάτα τους και θα σας τη δώσουν με ευχαρίστηση για να τους αδειάζει και τον χώρο.

Ελλοχεύει, βέβαια, ο κίνδυνος να τους πλημμυρίσει η νοσταλγία και να φάνε τα δικά σας νιάτα, μιλώντας σας πέντε μέρες για τα φοιτητικά τους καλοκαίρια και τις αναμνήσεις που τους κατακλύζουν όταν αντικρίζουν αυτήν τη σκηνή.

Οι σκηνές στήνονται δύσκολα, οπότε καλό θα ήταν να πάρετε μαζί σας στις διακοπές και καμιά αγγαρειόφατσα στην παρέα, ώστε να στήνει τη σκηνή ενώ εσείς οι υπόλοιποι θα απολαμβάνετε τον ήλιο και τη θάλασσα. Αν δεν υπάρχει αγγαρειόφατσα στην παρέα σας, καλό θα ήταν να στήσετε τη σκηνή από το σπίτι σας και να την κουβαλήσετε στον τόπο των διακοπών σας στημένη για να μη χάνετε και χρόνο.

Αν ταξιδέψετε με αυτοκίνητο, βάλτε την πάνω στη σχάρα – η προνοητικότητά σας θα εντυπωσιάσει τους υπόλοιπους εκδρομείς, που θα σας κοιτούν με θαυμασμό, ενώ αν στουκάρετε πουθενά, θα χαρίσετε στο πανελλήνιο την ανεπανάληπτη είδηση «νταλίκα συγκρούστηκε μετωπικά με σκηνή στην εθνική οδό».

Αν ταξιδέψετε με πλοίο, βάλτε τη σκηνή στο κατάστρωμα και ξεκινήστε τις διακοπές σας από τον Πειραιά – καθίστε μέσα στη σκηνή καθ” όλη τη διάρκεια του ταξιδιού και μην το κουνήσετε ρούπι ώστε να τη συνηθίσετε κιόλας.

Όταν φτάσετε στον προορισμό σας, φροντίστε να βρείτε το πιο κατάλληλο σημείο για να κατασκηνώσετε. Μη βάλετε τη σκηνή πολύ κοντά στη θάλασσα γιατί μπορεί να ανέβουν τα νερά κατά τη διάρκεια της νύχτας και να ξυπνήσετε καταμεσής του πελάγου – πάντως, πάρτε καλού-κακού και δυο κουπιά μαζί σας.

Το σημείο που θα επιλέξετε πρέπει να είναι λείο, οπότε εφοδιαστείτε με κασμάδες, αξίνες και φτυάρια για να πετύχετε το ιδανικό αποτέλεσμα. Καλό θα ήταν να αναζητήσετε ένα σκιερό μέρος αλλά μη χώσετε τη σκηνή σε κάνα δάσος, γιατί μπορεί να ξεσπάσει καμιά πυρκαγιά και να τρέχετε να σωθείτε από την πύρινη λαίλαπα, ενώ τα πυροσβεστικά ελικόπτερα και τα αεροπλάνα θα σας κάνουν λούτσα ρίχνοντας πάνω σας τόνους νερού – άμα δεν καείτε, θα πνιγείτε ενώ, αν βάλει το χέρι της η Παναγιά η Κατασκηνώτρια και σωθείτε, θα σας μπουζουριάσουν ως υπαίτιους εμπρησμού.

Γύρω από τη σκηνή θα σκάψετε μια τάφρο βάθους πέντε μέτρων για να φεύγουν τα νερά σε περίπτωση καταιγίδας και να μην πνιγείτε.

Φροντίστε να έχετε προμηθευτεί και το ειδικό σχοινί που κρατάει μακριά τα φίδια και τα ποντίκια ώστε να περιφράξετε τον χώρο γύρω από τη σκηνή. Αυτό το σχοινί περιέχει χημικές ουσίες που απομακρύνουν όλα τα ζώα με αναπτυγμένη όσφρηση – αν μπουκάρει στη σκηνή καμιά οχιά παρέα με τίποτα αρουραίους, να ξέρετε πως μάλλον έχουν χάσει την όσφρησή τους και να τους φερθείτε με στοργή και κατανόηση.

Μην ξεχάσετε να ραντίσετε με εντομοκτόνο γύρω από τη σκηνή, γιατί στην ελληνική ύπαιθρο γίνεται χαμός από μυρμήγκια, σκορπιούς, ταραντούλες και κάθε λογής μαμούνια.

Έξω από τη σκηνή σκάψτε κι ένα ανάχωμα για να κάθεται αυτός που θα φυλάει καραούλι τα βράδια – πάρτε μαζί σας μερικές καραμπίνες, πυρομαχικά και καμιά ντουζίνα χειροβομβίδες ώστε να αντιμετωπίσετε τους ντόπιους και τους παπάδες που θα σας επιτίθενται μέσα στην άγρια νύχτα για να σας πηδήσουν.

Μην παραλείψετε να πάρετε μαζί σας κι ένα φαρμακείο γιατί η φύση έχει τα απρόοπτά της και μπορεί να πάθετε καμιά χολέρα. Εκτός από τα φάρμακα, πάρτε μαζί σας ένα γιατρό και μια νοσοκόμα για να σας φροντίσουν, αν πέσετε του θανατά.

Αν είστε τίποτα ξενέρωτοι, υπάρχει για εσάς και η επιλογή του οργανωμένου κάμπινγκ. Στο οργανωμένο κάμπινγκ θα χάσετε τη μαγεία όλων όσων προανέφερα και θα νιώσετε σαν να κάνετε διακοπές σε διαμέρισμα της Κυψέλης – χωρίς τους τοίχους του διαμερίσματος, αφού χιλιάδες παιδάκια θα σας παίρνουν τ” αυτιά μέρα-νύχτα ουρλιάζοντας σαν δαιμονισμένα, ενώ δεκάδες τηλεοράσεις θα παίζουν μεξικάνικα σίριαλ στη διαπασών.

Το βράδυ οι γείτονές σας θα σας παίρνουν μάτι, και την ώρα της κορύφωσης και των πολλαπλών οργασμών θα σας βαράνε παλαμάκια για να επιβραβεύσουν την προσπάθειά σας. Άξιος!

Το παλκοσένικο των τυχοδιωκτών και των φελλών…

Bρισκόμαστε στην εποχή των επιπλεόντων τυχοδιωκτών και φελλών…
Σε μια εποχή όπου όλοι οι οχετοί του καθεστώτος έχουν ανοίξει και τρέχουν σαν χείμαρρος οι ακαθαρσίες και οι ποικίλες αποπνιχτικές δυσοσμίες: Ο Χείμαρρος της σήψης βγάζει στον αφρό όλη τη γλίτσα…
Σε μια εποχή που κάθε τυχοδιώκτης, κάθε ψώνιο και κάθε έμπορας της ανοησίας, αποκτάει «ανταλλακτική αξία», δηλαδή πολιτική οντότητα…
Γι αυτό έχουμε γεμίσει από «σωτήρες»:
«Συνωστίζονται» στο παλκοσένικο της αγοραίας πολιτικής Υποκριτικής και Ανοησίας…

Τώρα ίδρυσε και ο Απόστολος Γκλέτσος κόμμα. Υποπροϊόν...

και αυτός του τηλεοπτικού ΚΙΤΣ στη μορφή των άθλιων τηλεοπτικών σήριαλ: Γνωρίζει καλά το είδος αυτού του τελετουργικού θεατρικού παιχνιδιού…

Το κόμμα του, ο νέος πολιτικός αγύρτης το ονόμασε «τελεία». Θα βάλει …τελεία, μας λέει, στα κακώς κείμενα και θα μας …σώσει!!!

Φυσικά η διακήρυξή του ΟΧΙ μόνο δεν βάζει καμία …τελεία σε ΤΙΠΟΤΑ, αλλά αντίθετα ΣΥΝΘΕΤΕΙ όλη την ανοησία της γενικολογίας, της δημαγωγίας, της αφόρητης ηθικολογίας και των «ΘΑ», της πολιτικής σήψης (που θέλει να βάλει …τελεία)!!!

Ο νέος «σωτήρας» αντιγράφει επακριβώς όλες τις ηθικολογικές αρλούμπες των προγενέστερων σάπιων πολιτικών και «σωτήρων» και μάλιστα σε καταχρηστικό βαθμό: Είναι μια διακήρυξη φασίζουσας ηθικολογίας και ακάλυπτων επιταγών, εκθεσούλα για παιδιά του δημοτικού…

Μια φλυαρία δημοκοπίας και εμπορίας της σήψης και της ανοησίας για πολιτικούς κρετίνους…

Όποιος αντέχει, τη διαβάσαμε ολόκληρη εδώ:

http://www.protothema.gr/politics/article/399852/o-apostolos-gletsos-vazei-teleia-i-diakiruxi-arhon-tou-kommatos-tou/

Το κατάλληλο έντυπο που εμπορεύεται και προωθεί τη βλακεία των καθεστωτικών φελλών…

Δεν θα τη σχολιάσουμε, διότι το να σχολιάζεις τέτοιες αρλούμπες πολιτικής γελοιότητας γίνεσαι και εσύ βορά του γελοίου…

Εξάλλου δεν χρειάζεται κανείς να διαθέτει και πολύ μυαλό για να καταλάβει το νέο αυτό «σωτήρα».

Αρκούν δύο σημεία από δηλώσεις του Γκλέτσου:

α). Ότι είναι ανοικτός σε συνεργασία με το «Ποτάμι»: Το άλλο κατασκεύασμα των «νταβάδων» και του τηλεοπτικού θεάματος…

β). Ότι στις τελευταίες εκλογές ψήφισε ΔΗΜΑΡ: Τον «αριστερό» στυλοβάτη της κυβερνητικής «συμμορία» του 4ου Ράιχ…

Κατά τα άλλα η «τελεία» θα βάλει ..τελεία στην καταστροφή της Ελλάδας και της Δημοκρατίας, θα βάλει …τελεία στο καθεστώς της σήψης…

Τέτοιο δούλεμα μας κάνει ο αριβίστας των τηλεοπτικών σήριαλ…

Από resaltomag

"γαμώ το σπίτι μου"

Michael Loukoumas

20 hrs · 

Ο ΕΝΦΙΑ είναι ή απάντηση της κυβέρνησης σε όσους ανόητους της είπαν "Γαμώ τα σπίτια σας"...

KostasKatsandredakis @katsandres

Αυτό το δειλό κουνάβι ο πάκης δήλωσε πως ο ΕΝΦΙΑ τον οποίον υπερψήφισε είναι αντισυνταγματικός. Και η κρεμάλα επίσης αλλά θα στηθεί.

Kostas Pagonis

21 hrs · 

Με τον ΕΝΦΙΑ πάντως η έκφραση "γαμώ το σπίτι μου" αρχίζει να ακούγεται λογική

Maria Kouklaki Xania

22 hrs · 

Παυλόπουλος: «Ο ΕΝΦΙΑ είναι αντισυνταγματικός!»

..............ο Προκοπης..........ξερετε..............

Παύλος Κιρκασίδης

22 hours ago near Athens

Όταν κάποιος νόμος χαρακτηρίζεται ως αντισυνταγματικός ακόμη και έναν Προκόπη Παυλόπουλο, τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως ο Άη Στράτης θα αποκτήσει και πάλι "ζωή".

Nasia Mavrokefalou

11 hours ago near Athens

Τ'ανεμιζεις το σημαιακι;τον αλευρωνεις τον λουκουμα;την καις τη βατα;τον πληρωνεις τον ενφια;

George Trontis

59 mins · 

Φίλοι μου , του Facebook και γενικώς, μήπως ήλθε η ώρα για μιά κινητοποιησούλα κατά Αργοστόλι μεριά για τον ρημάδι τον ΕΝΦΙΑ;

Like

Ανεπιθύμητος! Έδιωξαν τον αναπληρωτή Υπουργό Υγείας από το ΠαΓΝΗ VIDEO

Εκατοντάδες εργαζόμενοι και πολίτες που είχαν συγκεντρωθεί στο ΠαΓΝΗ, δεν επέτρεψαν την είσοδο εντός του νοσοκομείου, στον αναπληρωτή Υπουργό Υγείας κο Γρηγοράκο.

Μάλιστα ο πρόεδρος των εργαζομένων του ΠαΓΝΗ χαρακτήρισε ανεπιθύμητη την πολιτική του ίδιου και της κυβέρνησης και του επέδωσε ψήφισμα διαμαρτυρίας το οποίο όμως αρνήθηκε να παραλάβει.

                                     

                         

Η εποχή της χαμάλας.

http://politikokoraki.blogspot.gr/

Την ιστορία την πρωτοάκουσα μαθητής στο δημοτικό.

Εκείνη την άθλια και βρώμικη εποχή.

Την εποχή της φτώχειας, της στέρησης, της κατάθλιψης.

Την εποχή χωρίς χαμόγελο. Χωρίς ελπίδα.

Ζούσε, λέει, στη γενέτειρα πόλη μου ένας φτωχός. 

Ο Θύμιος.

Αντρας δυό μέτρα, με 5 παιδιά, γερόντια και μιά...χαμάλα.

(χαμάλα, το ξύλινο κάρο, μέσο μεταφοράς υλικών, 

ψυχών και βάλε).

Σκυλί στη δουλειά ο Θύμιος. Από νύχτα σε νύχτα.

Οπου αγώγι κι ο Θύμιος.

Τις περισσότερες ώρες της μέρας τις περνούσε 

στη δούλεψη ενός πλούσιου έμπορα.

Χρώματα, τσιμέντα, σίδερα, ασβέστηδες.

Πλούσιο τ΄Αφεντικό. Αναπαμ-παπαντάμ !! 

Εξασφαλισμένη η οικογένεια του μέχρι 3 γενιές.

Καλόβολος ο Θύμιος.

Με λίγες...ελάχιστες στιγμές να...ξεσηκώνεται.

Να ανταριάζεται και να σκούζει. Με κλάμα, πάντα.

Κατηγορούσε την τιποτένια Τύχη, που γι αυτόν 

επιφύλασσε τυράνια, στερήσεις και μιά χαμάλα χωρίς μέλλον,

και για τον Αφέντη, πλούτη, αγαθά, ηρεμία και Ζωή.

Μιά απ΄εκείνες τις μέρες της...φανερής Οργής,

ένας καλός φίλος τον συμβούλεψε να πάει να βρει

την Τύχη, εκεί στα μέρη του χαμηλού αϊ-λιά 

και να της ζητήσει το λόγο.

Μεσοβδόμαδα ο Θύμιος παράτησε τη χαμάλα και τράβηξε

στον χαμ΄λό αϊ-λιά.

Αφού έκοψε γύρες και γύρες, βρήκε μιά γυναίκα

να κοιμάται κάτω από ένα δέντρο.

Ελαβε το θάρρος και την ξύπνησε:

- Εσύ είσαι η Τύχη;

* Ναι ρε Θύμιο, τι θες;

- Ε!! βέβαια κοιμάσαι. Εγώ βολοδέρνω στα πελάη,

σκοτώνομαι ολημερίς, πεινάμε 8 στόματα

και μούδωκες και μιά χαμάλα...κοιμισμένη!!

Η Τύχη τον κοίταξε στα μάτια και αποκρίθηκε:

- Τράβα στο καλό άνθρωπέ μου κι άσεμε εμένα...

Γιατί άμα ξυπνήσω...θα χάσεις και τη χαμάλα !!

..........................

Οι ιστορίες του είδους ΔΕΝ ήταν αθώες.

Δίδασκαν την Υποταγή, τη Δειλία, το Φόβο.

Αποκοίμιζαν την ταξική συνείδηση.

Θεωρούσαν "φυσιολογικό" πράμα τις κοινωνικές

ανισότητες. Την καταπίεση.

Από τότε...από πάντα δλδ, η άρχουσα τάξη

μας "συμβούλευε" να ζούμε με τα λίγα, ίσα για επιβίωση.

ΔΕΝ χρειάζεται ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, μήτε ΟΡΓΗ, μήτε ΑΓΩΝΑΣ,

γιατί "κινδυνεύουμε" να χάσουμε και τα ΕΛΑΧΙΣΤΑ!!


(πάσα ομοιότητα με την σήμερον...απλή σύμπτωση!!).


                                        ΧΑΙΡΕΣΘΕ...
Αναρτήθηκε από Δημήτριος Ζ

Άρχισε ο κόσμος να βγαίνει στους δρόμους για τον ΕΝΦΙΑ. Η αρχή έγινε στην Ζάκυνθο!

Την οργή τους - όπως αυτή που ένιωσαν όλοι οι φορολογούμενοι βλέποντας τα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ με τις υπερχρεώσεις - δεν την κράτησαν μέσα τους οι Ζακυνθινοί. Την δημοσιοποίησαν και την εκδήλωσαν προχωρώντας σε κατάληψη υποκαταστημάτων τραπεζών στο νησί.


«Δεν περνάει ο ΕΝ-ΦΙΑλτης» ένα από τα ευφάνταστα συνθήματα

Οι κάτοικοι προχώρησαν σε κατάληψη των υποκαταστημάτων της Εθνικής και της τέως Εμπορικής Τράπεζας

left.gr

Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/2014/08/blog-post_149.html#ixzz39gS6IB67