...ΛΥΣΑΞΑΝ σου λέω!!

Politiko Koraki

4 mins · 

...Για "εθνικό διχασμό" μίλησε χτες ο ΧοντροΠροδότης...
- Οσονούπω ανασύρεται απ΄τα ντουλάπια και ο "κομμουνιστικός κίνδυνος"!

Politiko Koraki

29 mins · 

...ΛΥΣΑΞΑΝ σου λέω!!
(καλό αυτό!!).

George Kirtsos

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσχώρησε στο κίνημα «Δεν πληρώνω»

Ο λαϊκισμός και η δημαγωγία κυριαρχούν στην Ελλάδα ανεξάρτητα από τον ιδεολογικό και πολιτικό μανδύα


http://kerasiakrinoi.blogspot.gr/

Πώς ζουν αυτοί που αποκαλούν παροχές τα στοιχειώδη που υποσχέθηκε ο Τσίπρας;

Ο Τσίπρας στη ΔΕΘ υποσχέθηκε τα βασικά, τα αυτονόητα και στοιχειώδη και αυτό το γνωρίζουν καλά όσοι πραγματικά δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα μετά τις μνημονιακές πολιτικές γιατί και πριν από αυτές δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα με άνεση.

Τι σημαίνει η 13η σύνταξη υπό μορφή δώρου Χριστουγέννων για τους χαμηλοσυνταξιούχους, δηλαδή όσους παίρνουν σύνταξη κάτω των 700 ευρώ; Σημαίνει οτι π.χ. ένας χαμηλοσυνταξιούχος με 450 ευρώ το μήνα θα πάρει 13η σύνταξη 450 ευρώ, που διαιρεμένη δια του 12 δίνει 37,5 ευρώ/μήνα. Αυτό θα είναι το επιπλέον του εισόδημα, 37,5 ευρώ το μήνα! Τι τρύπες να κλείσει με αυτά; Μόνο οι αυξήσεις της ΔΕΗ υπερκαλύπτουν αυτό το επιπλέον εισόδημα.

Ο κατώτατος μισθός θα πάει στα 751 ευρώ. Αυτό είναι ένα μέτρο με οικονομική σημασία, αν εφαρμοστεί για δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και στο βαθμό που συμπαρασύρει και τους άλλους μισθούς, δηλαδή αναλογικά με την παλαιότητα όλα τα μισθολόγια πλην - εννοείται - τα έτσι κι αλλιώς υπέρογκα των διευθυντών υπουργείων κλπ Μιλάμε όμως για τα αυτονόητα, δηλαδή σήμερα με 300 ευρώ μισθό που δίνεται συχνά στον ιδιωτικό τομέα αλλά τείνει προς τα εκεί και το δημόσιο, με το κόστος ζωής της χώρας μας, τρόφιμα, πάγια, ΔΕΗ, ενοίκια, είναι προφανές οτι δεν ζεις. Επομένως πρόκειται για ένα μέτρο στοιχειώδους αξιοπρέπειας, όχι πολυτέλειες!

Όσο για τις θεσμικές παρεμβάσεις, για τον έλεγχο στην τιμή του πετρελαίου, τις θέσεις εργασίας, τον εκδημοκρατισμό, είναι σημαντικά μέτρα στο βαθμό που υλοποιηθούν και αλλάξουν σταδιακά τη δομή της κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα.

Το πρόγραμμα στέγασης με την αξιοποίηση άδειων κτηρίων είναι πολύ σημαντικό και αυτονόητο, άλλο που οι μέχρι σήμερα εξουσίες διαιωνίζουν τον παραλογισμό να βλέπουμε γύρω μας ερημωμένα κτήρια - φαντάσματα, δημόσια ή ιδιωτικά που θα μπορούσαν να επισκευαστούν δίνοντας και εργασία σε χιλιάδες κόσμο της οικοδομής και να στεγάζουν αξιοπρεπώς χιλιάδες αστέγων και φτωχών, ενώ σήμερα οι πόλεις παρουσιάζουν αυτή την εικόνα της εγκατάλειψης την ίδια ώρα που άλλοι κοιμούνται στους δρόμους. Όσο για την κάρτα σίτισης, είναι ένα μέτρο που πρέπει να έχει προσωρινή διάρκεια και σταδιακά να μην υπάρχει ανάγκη γι αυτό, δηλαδή όλοι οι άνθρωποι να έχουν δουλειά ή σύνταξη ή τέλος πάντων ένα αξιοπρεπές εισόδημα και ταυτόχρονα οι τιμές των προϊόντων διατροφής, ένδυσης και άλλων βασικών ειδών να ελεγχθούν - καρτέλ, παράλογοι φόροι κλπ. Την ίδια στιγμή θα πρέπει να ενισχυθεί η εγχώρια παραγωγή, τόσο η αγροτική όσο και ο δευτερογενής τομέας.

Θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να εξαγγείλει περισσότερα; Θα μπορούσε, αν προχωρούσε σε ρήξεις: άρνηση πληρωμής του χρέους, κοπή εθνικού νομίσματος. Δεν προχωρά σε αυτές τις ρήξεις γιατί τέτοιες τάσεις δεν είναι ηγεμονικές στην ελληνική κοινωνία. Ο ελληνικός λαός απέδειξε με τη στάση του οτι είναι φοβικός, οτι είναι βολεμένος ή απόλυτα χειραγωγημένος ή κολυμπά σε ένα σύμπαν μίζερων μικροσυμφερόντων και μικροεξυπηρετήσεων και θέλει να εξακολουθήσει να ζει έτσι και δεν θέλει τομές και ρήξεις. Αν ήθελε, αυτό θα εκφραζόταν και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και η βάση του θα πίεζε προς άλλες κατευθύνσεις. Θα εκφραζόταν επίσης στους χώρους εργασίας ως πίεση στους συνδικαλιστές για άλλη στάση απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, πράγμα που δεν είδαμε.

Ο Τσίπρας λοιπόν, δεν εξήγγειλε καμιά επανάσταση, ούτε καν υποσχέθηκε υπέρογκα ποσά στους φτωχούς, απλώς υποσχέθηκε μια πρώτη ανάσχεση των συνθηκών εξαθλίωσης και θανάτου που βιώνουν ή τείνουν να βιώσουν εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια άνθρωποι στην Ελλάδα.

Αυτά τα στοιχειώδη μέτρα η κυβέρνηση ξεδιάντροπα τα χαρακτηρίζει παροχές και υποσχεσιολογία και "τον ουρανό με τ' άστρα". Ελπίζω μόνο η νοημοσύνη αυτού του λαού να μην έχει πιάσει πάτο από την πολύ προπαγάνδα και να διαθέτει ακόμα την ικανότητα να σκέφτεται και να κρίνει. Ας δούμε ποιοι είναι αυτοί που θεωρούν "λαγούς με πετραχήλια" τα 37,5 ευρώ το μήνα για τους χαμηλοσυνταξιούχους!

Δείτε πώς ζούνε και πού ζούνε οι ... φτωχούληδες του Θεού ...που θεωρούν οτι τα 751 ευρώ είναι πολύ μεγάλη σπατάλη για το ελληνικό δημόσιο και το μεγάλο κεφάλαιο, οτι μια χαρά μπορούν να ζουν οι άνθρωποι και με 300 ευρώ. Εκτός και αν δεν το πιστεύουν οτι μπορούν να ζουν άνθρωποι με τόσα χρήματα σήμερα στην Ελλάδα, αλλά απλώς θεωρούν οτι δεν πειράζει και να πεθαίνουν μερικές χιλιάδες, αφού δεν είχαν την τύχη να είναι ... απόγονοι μεγάλων οικογενειών και να τρώνε από τα έτοιμα... ή να είναι χωμένοι σε τερτίπια χρήματος και εξουσίας και να καβατζώνουν θέσεις κυβερνητικών εκπροσώπων....

Το ... φτωχικό...  της Βούλτεψη στη Γλυφάδα - Πηγή

Το .... φτωχικό ... της Βούλτεψη από τη Google maps - Πηγή

Η Σοφία Βούλτεψη έχει στην ιδιοκτησία της ένα ... σπιτάκι... στην Γλυφάδα, 239 τ.μ. μόνο! Το σπίτι, σύμφωνα με το Πόθεν Έσχες, αγοράστηκε το 1985. Ξέρετε πόσο κοστίζει ένα σπίτι τόσων τετραγωνικών μέτρων σε αυτή την περιοχή; Κοντά στο 1.000.000 ευρώ, λιγότερο ή περισσότερο ανάλογα την παλαιότητα, τη γειτονιά κλπ! Μάλιστα! Μια πρόχειρη αναζήτηση σε αγγελίες για πωλήσεις διαμερισμάτων στη Γλυφάδα θα σας πείσει. Το ... σπιτάκι... της Βούλτεψη έχει και 130 τ.μ. μέτρα ... βοηθητικούς χώρους! Και το οικοπεδάκι στην Γλυφάδα 400 τετραγωνικών μέτρων! Η γυναίκα ζει μέσα στην εξαθλίωση! Έτσι εξηγείται γιατί τις φαίνονται πολλάααα λεφτά τα 37,5 ευρώ το μήνα στους γεράκους και στους αναπηρους ή τα 751 ευρώ το μήνα στους εργαζόμενους!

Στο σπίτι της Κηφισιάς το 2003 - Πηγή

Ο Αντώνης Σαμαράς κατοικεί σε μια βίλα στην Κηφισιά. Είναι κληρονομιά της προγιαγιάς του Πηνελόπης Δέλτα, με τη διαφορά οτι τα σπίτια θέλουν και συντήρηση. Πού τα βρίσκει τόσα χρόνια τα λεφτά και το συντηρεί; Από την πιτσαρία που είχε ανοίξει στην Αμερική; Γιατί Πρωθυπουργός είναι μόνο τα τελευταία χρόνια. Εδώ και δεκαετίες είναι επαγγελματίας ... πολιτικάντης, ανεπάγγελτος! Το δε πατρικό του σπίτι είναι στην οδό Μουρούζη, δίπλα στο κτήριο της ΕΡΤ και λίγο πιο πέρα από το νεοκλασικό της Ρηγίλλης όπου στεγαζόταν τα γραφεία της ΝΔ! Πανάκριβη περιοχή στο κέντρο της πρωτεύουσας!

Το σπίτι του Σαμαρά στην Κηφισιά

Οδός Μουρούζη - Πηγή

Και τώρα ας συζητήσουμε πώς θα μπορέσουμε να φάμε τα 751 ευρώ που υποσχέθηκε ο Τσίπρας! Μα τρώγονται τόοοοσα λεφτά; Αδύνατον!

 Pinned Tweet

adiasistos @adiasistos · 12 Μαΐ

-Μα βγάζει δισεκατομμύρια. -Αν τον φορολογήσεις θα φύγει. -Αυτόν που βγάζει 500€ γιατί τον φορολογούμε; -Αυτός δεν έχει λεφτά να φύγει.

Tο κυρίως θέμα

 http://papaioannou-giannis.net/2014/09/16/t%ce%bf-

Κανείς δεν θα έχει ούτε ένα πιάτο φαΐ ούτε μια δουλειά σε αυτή την χώρα από όσους το έχουν χάσει ήδη. Και όσοι απόμειναν να έχουν καθημερινά θα λιγοστευουν. Ποιος σου είπε ανθρωπάκο ότι αυτά τα δικαιούσαι; Που το είδες γραμμένο; Ποιος νόμος επιβάλει να σε ταΐζουν ή να δουλεύεις; ΑΥΤΑ φίλε μου κερδίζονται. Είτε με την δουλειά, τον ιδρώτα του προσώπου σου και τον μόχθο, είτε με την φωτιά και το τσεκούρι, ό μως κερδίζονται από κάποιον άλλον που τα έχει… 

Ειδικότερα δε, το πως κερδίζονται και σε ποιες συνθήκες υπήρχε η ανακατανομή ήταν πάντα το κυρίως θέμα στην Ιστορία της Ανθρωπότητας!

Αμφίπολη: θανάτῳ θάνατον πωλήσας

http://anarchypress.wordpress.com/

Ίσως θα μπορούσε να διαπιστώσει κάποιος ότι σήμερα η εποχή μας δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το θάνατο. Ενώ τον φοβάται, προσπαθεί να τον αγνοήσει, δεν τον λογαριάζει και ίσως επιδιώκει να τον ξεπεράσει με την αυθάδεια των «αθάνατων» μηχανών της και τη γελοιότητα των «αισθητικών επεμβάσεων» σε γερασμένα πρόσωπα-προσωπεία. Σήμερα, που δίνεται πιο πολύ σημασία στην ανθρώπινη δράση και στις υλικές της αξίες, η ζωή μοιάζει μετρήσιμο μέγεθος. Διανύει συγκεκριμένες οδούς προς την επιτυχία, έχει συνταγές ευτυχίας, καλά κρυμμένα απωθημένα κλπ. Η λατρεία της ύλης πλέκει μια άλλη σχέση με τη λατρεία των νεκρών στην αρχαιότητα, που πήρε μνημειακές διαστάσεις στους πλούσιους και εντυπωσιακούς τάφους της, αναζητώντας ένα μονοπάτι για την υστεροφημία.

Στις μέρες μας, μνημειακές διαστάσεις έχουν οι επαύλεις πλουσίων και τα εμπορικά κέντρα μεταξύ άλλων και λιγότερο οι τάφοι. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι οι αρχαιολόγοι το 4.344 Ν.χ. (νέα χρονολογία) ανακάλυπταν τμηματικά και θεαματικά ένα αρχαίο… εμπορικό κέντρο. Το γεγονός θα κάλυπταν σε παγκόσμια εμβέλεια οι αντίστοιχες κάμερες και οι καλαμαράδες της εποχής. Θα γινόταν το νούμερο ένα θέμα και θα διατυμπανιζόταν ότι το συγκεκριμένο εμπορικό κέντρο ήταν πολύ σπάνιας πολυτέλειας και κατασκευής και όμοιό του δεν έχει ξαναβρεθεί. Οι επιστήμονες θα έσπευδαν να βρουν ποιος μεγιστάνας το έφτιαξε, ποιος γόνος πλούσιας οικογενείας ή ποια λέσχη πλουσίων το ανέλαβε, για να υπογραμμίσει την επικράτεια και την επιδειξιομανία του. 

Κι αν μπορούσαμε να είμαστε ταυτόχρονα στο σήμερα και στο μακρινό 4.344, θα τους βεβαιώναμε ότι η καθημερινή μας ζωή, οι αγωνίες μας, οι ανησυχίες και οι χαρές μας στο 2014 δεν αποτυπώνονταν καθόλου σε ένα τέτοιο μνημειακό κτήριο ούτε θα βοηθούσαν ιδιαίτερα στην αναπαράσταση της ζωής και της σκέψης, που εξελισσόταν στο ναό της συναλλαγής.

Ο τάφος των προσωρινών ενοίκων της Αμφίπολης είναι ένα μνημείο επιδειξιομανούς εξουσίας, νεοπλουτισμού, ακόμη και ασέβειας απέναντι στο θάνατο. Κι είναι προσωρινοί, διότι για τους αρχαιολόγους τελευταία κατοικία είναι το μουσείο και όχι ο τύμβος. Ωστόσο, είναι ένα καλοδιατηρημένο θέαμα, που τα οικοδομικά του κατάλοιπα έμειναν ανέπαφα απ’ τη στιγμή που περατώθηκε το μνημείο μέχρι σήμερα. Έστεκε αιώνες εκεί, φωνάζοντας την ισχύ του χρήματος και της εξουσίας, την επιβολή της οικονομικής ελίτ των κατακτητών όλου του κόσμου. Προσπαθεί με την φωνή του να κρύψει ότι ο θάνατος για όλους είναι ίδιος, είτε το πτώμα σου θάβεται σε έναν απλό λάκκο είτε γίνεται τέφρα ή περιεχόμενο ενός ταφικού υπέρ-μνημείου. Ο θάνατος μένει σιωπηλός και κρατάει καλά τα μυστικά του, δεν χαρίζεται σε κανέναν και δείχνει ότι το σώμα είναι σήμα.

Όμως, η ζωή δεν είναι αντίπαλος του θανάτου∙ είναι συμπαίκτης του. Ξέρει ότι η συνέχεια είναι κάτι άλλο από ανταλλαγή σκήπτρων εξουσίας. 
Περιλαμβάνει θησαυρούς σκέψης και ελευθερίας.  

Η ζωή καταφέρνει να διατηρηθεί, γιατί μένει σε εγρήγορση, αφήνει ίχνη απόλαυσης, ίχνη απλότητας και δημιουργίας, σημάδια πίστης ότι ο κόσμος θα συνεχίζει παρ’ όλα αυτά να αγωνίζεται για την συνολική ελευθερία. Θα διατηρεί ζωντανό τον σπόρο της Αναρχίας από γενιά σε γενιά.

Ωστόσο, είναι κατανοητές και σαφείς οι προθέσεις. Ο θάνατος για τους θανατοκάπηλους είναι θέαμα, είναι πολιτική πράξη και προπαγάνδα. Είναι πασίδηλο ότι η αρχαιολογία ευχαρίστως δέχεται να παίξει τον διασκεδαστή τής εξουσίας και των εξουσιαζόμενων. Κατασκευάζει εθνικές συνέχειες και υπερηφάνειες και βολεύει κάθε λογής δικτατορίσκους, που σπεύδουν να φωτογραφηθούν μπροστά στις Σφίγγες της εξουσίας. Η πρόθεση είναι ξεκάθαρη, όπως ήταν και στην Βεργίνα και στην Ακρόπολη: τα μνημεία δεν θυμίζουν τις συνθήκες ζωής και καταπίεσης που τα δημιούργησαν, αλλά την τεχνητή συνέχεια του ελληνικού πνεύματος, που γεννήθηκε με την ίδρυση του ελλαδικού κράτους, ξεπερνώντας ακόμη και τον ύφαλο του Βυζαντίου, αντιπάλου δέους και φονέα εν πολλοίς της αρχαίας σκέψης. Η τεχνητή αυτή συνέχεια χρόνια προσπαθεί να πείσει τον ίδιο της τον εαυτό ότι η σύγχρονη ελλαδική επικράτεια έμεινε αναλλοίωτη στο πέρασμα των αιώνων, δίνοντας έτσι αίγλη στην τωρινή εξαθλίωση. Διαβεβαιώνει καθησυχαστικά ότι το παρελθόν είναι εδώ και μπορεί να πωληθεί, να ενοικιαστεί και να ανταλλαχθεί σε πάρα πολύ καλές τιμές. Το χρήμα καθαγιάζει τα πάντα και ενώνει πιστούς και απίστους. Νυν υπέρ πάντων ο τουρισμός. Όλοι περιμένουν με ανυπομονησία να κατασκευάσουν την εμπορική τους επιχείρηση γύρω απ’ το «θαύμα της Αμφίπολης», που διατηρούνταν κάτω απ’ το χώμα, περιμένοντας την στιγμή που θα έβγαινε ωσάν άσσος απ’ το μανίκι μιας κυβέρνησης, ενός κράτους, ενός κατεστραμμένου πολιτικού σκηνικού, που ζητιανεύει ένα φιλί ζωής απ’ τον ίδιο τον τάφο.

Οι εθνικιστικές κορώνες όσων έχουν μια έφεση στην αρχαιοκαπηλία –ίσως γιατί θεωρούν εαυτούς ως νόμιμους κατόχους των αρχαιοτήτων, που μπορούν να τις πουλήσουν, για να ξελασπώσουν, όταν παραστεί ανάγκη– ανεβαίνουν σε τέτοιους καιρούς. Οι «επενδύσεις» τους δεν πήγαν χαμένες. Τώρα θα εισπράξουν τα λίτρα του ξεπουλήματος. Είναι ειρωνικό ότι όσοι κόπτονται για το παρελθόν και την αδιάσπαστη συνέχειά του στο βυζάντιο θέτουν σε μια κοινή αδιατάρακτη πορεία, όχι μόνο ασύνδετες μα και αντικρουόμενες φιλοσοφίες ζωής, όπως ο χριστιανισμός και η αρχαιότητα, με την κόλλα της λήθης και της ομοιομορφίας. Και οι περισσότεροι φανατικοί του είδους είναι ημιμαθείς πεινασμένοι για δόξα και χρήμα.

Η δόξα και οι τιμές των αρχαιολόγων που καμαρώνουν πλάι στους πολιτικούς, τρεφόμενοι απ’ αυτούς, δεν ενδιαφέρονται για την ανάδειξη καμιάς αλήθειας. Ξεθάβοντας ευρήματα όπως αυτό της Αμφίπολης με τη λογική του θεάματος, θάβουν για πάντα την εκμετάλλευση, που έχτισε τέτοια μνημεία, τις συνθήκες σκλαβιάς που υπέστησαν οι ανώνυμοι χτίστες τους. Κανείς δε θα μάθει ποτέ τα ονόματα των χτιστών της Ακρόπολης ούτε της Αμφίπολης, όπως δεν ξέρει τα ονόματα όσων έχτισαν την πολυκατοικία που σήμερα μένει.

Τα εντυπωσιακά μνημεία της ανθρωπότητας, απ’ τις πόλεις των Μάγια και των Αζτέκων ως τις Αιγυπτιακές πυραμίδες και τους πήλινους στρατιώτες που φυλούσαν τον τάφο του αυτοκράτορα Τσιν Σι Χουάν στην Κίνα, όπως κι οι τεράστιες πόλεις-μεγαθήρια, φτιάχτηκαν με την ίδια συνταγή. Με τις πιο παράλογες προθέσεις επικράτησης κι εντυπωσιασμού, που δεν λογαριάζουν καμία ανθρώπινη ζωή και θέλουν να επιδείξουν τη νίκη του πολιτισμού στις ζωές των ανθρώπων.

Κάτω απ’ τις πέτρες και τα τσιμέντα, καμιά φορά και μέσα σε αυτά, βρίσκονται θαμμένοι και θησαυροί ανυπολόγιστης αξίας, που κανένα χρυσάφι δεν είναι αρκετό να τους αγοράσει. Η ίδια η ζωή, η ελευθερία της φυσικής απλότητας, ο αγώνας να διατηρηθεί έστω κι ένα κομμάτι ανέγγιχτης γης, η αναρχική κοινοτική συμβίωση κυλάει και χάνεται, γινόμενη ένα με τον αέρα και τη γη, με το νερό και τη φωτιά, χωρίς να φοβάται αν θα τη θυμάται κανείς. Κι όσο κι αν δε φροντίζει ν’ αφήσει μνημεία, τόσο παραμένει σαν καλά κρυμμένο μυστικό μέσα στην ψυχή όλων ζωντανή, σώζεται από στόμα σε στόμα κι από σώμα σε σώμα. Και γίνεται μια αιώνια ανάσα που συνεχίζει στο δικό της ρυθμό.

σύντροφοι για την Αναρχική απελευθερωτική δράση

Μια τέτοια μέρα είναι ωραία για να πεθάνεις…(SEPT 18 1 χρόνος από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα )

Αντιφασιστική Δράση Κεφαλονιάς

Μια τέτοια μέρα είναι ωραία για να πεθάνεις…

...όμορφα κι όρθιος σε δημόσια θέα
Με λένε Παύλο Φύσσα απο τον Περαία


Ο Παύλος Φύσσας πέθανε στα 34, όρθιος και σε δημόσια θέα.
                        


Είχε μάνα και πατέρα, κοπέλα και φίλους. Είχε και απόψεις. Μίλησε για τον Γρηγορόπουλο και για τον αγωνιστή της Γένοβα του 2001, Κάρλο Τζουλιάνι, μίλησε για τους μετανάστες και για άλλους «αλήτες». Και τους υπερασπίστηκε στους ρυθμούς της ραπ.

Ο Γιώργος Ρουπακιάς είχε επίσης στοιχεία και ιδιότητες. Είχε κι αυτός μια μάνα και έναν πατέρα, γυναίκα και παιδιά. Είχε και απόψεις. Αυτές τις εξέφραζε μέσα από τις πρακτικές και τις πράξεις του. Ήταν στην ηγετική ομάδα της τοπικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής Νίκαιας και δολοφόνησε εν ψυχρώ τον Παύλο Φύσσα στις 17 Σεπτεμβρίου 2013.
Ήταν η δολοφονία Φύσσα ένα τυχαίο γεγονός;
Όχι, ο Φύσσας δεν πέθανε όμορφα, όπως ήθελε. Και όχι, η δολοφονία του δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός ή μεμονωμένο περιστατικό. Ήταν μία πολιτική πράξη. Με πολλούς αυτουργούς, σε συνδυασμό αποφάσεων, όλες σε σύμπνοια και άρτια εκτελεσμένες. Πράξεις και αποφάσεις που δεν γεννήθηκαν εκ του μηδενός, αλλά ήταν απόρροια μιας ολόκληρης δομής που έχει τη δική της ιστορία.
Η δολοφονία Φύσσα ήταν ένα ανάμεσα σε μια σειρά εγκληματικών πράξεων που όμως δεν έτυχαν της ίδιας αναγνωρισιμότητας.


Ας θυμηθούμε τη χάραξη με ξυράφι της σβάστικας στο χέρι της φιλολόγου στα Χανιά το 2012 επειδή δίδασκε αφιλοκερδώς την ελληνική γλώσσα σε μετανάστες, τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν, επειδή απλά ήταν μετανάστης, τον ξυλοδαρμό των Αιγύπτιων ψαράδων το 2013 στο Πέραμα γιατί οι αλλοδαποί εργάτες πρέπει «να δίνουν λογαριασμό στη ΧΑ και στους Έλληνες πολίτες» όπως είπε βουλευτής της, την επίθεση σε ομάδα του ΚΚΕ που έκανε αφισοκόλληση στο Πέραμα αλλά και την επίθεση στο δημοτικό σύμβουλο της Λαϊκής Συσπείρωσης στην Αγία Παρασκευή, το 2013 και αυτά.

Ναι, η δολοφονία Φύσσα έχει ένα εξέχον στοιχείο που την ξεχωρίζει ιστορικά από τα άλλα περιστατικά: αποτέλεσε την καταλυτική στιγμή που ανάγκασε την κυβέρνηση στην ως δια μαγείας αποκάλυψη 32 φακέλων και την αποστολή τους στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Ο αρχηγός, βουλευτές και μέλη της ΧΑ προφυλακίστηκαν, ενώ έγινε και μια κάποια έρευνα για την διείσδυση της ΧΑ στα ένοπλα σώματα. Έρευνα η οποία οδήγησε σε συλλήψεις αστυνομικών και σε παραιτήσεις αξιωματικών της αστυνομίας.
Τελειώσαμε δηλαδή με το φασισμό; Γίναμε δολοφόνοι του παρελθόντος, όπως μας ήθελε ο Killah P (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Παύλου Φύσσα που σημαίνει «Δολοφόνος του παρελθόντος»);

Τα πρόσφατα γεγονότα μας δείχνουν ότι όχι μόνο δεν τελειώσαμε με το φασισμό, αλλά ότι οι πρακτικές του επεκτείνονται πέρα από τους μετανάστες και τους αριστερούς. Η πρόσφατη επίθεση σε ζευγάρι ομοφυλόφιλων στην πλατεία Ομονοίας είναι ενδεικτική. (Το τραγικό –με την αρχαία έννοια του όρου- είναι ότι πρώτοι έτρεξαν να τους βοηθήσουν μία χρήστης ναρκωτικών και ένας Πακιστανός μετανάστης).

Κι αν κάποιοι δεν εντυπωσιάζονται ούτε σοκάρονται από αυτό το περιστατικό, τότε τι πρέπει να σκεφτούμε για ένα πρόσφατο άρθρο που αναρτήθηκε από την οικολογική πτέρυγα της ΧΑ το οποίο στοχοποιεί και τους ανάπηρους, ξεθάβοντας όλα τα φαντάσματα του παρελθόντος που ο Φύσσας θέλει να σκοτώσουμε. Ή μήπως δεν πρόκειται για φαντάσματα;

Όταν η προεκλογική ρητορική της πολιτικής δεξιάς δεν διαφέρει σε τίποτα από τη φασιστική ιδεολογία (θυμίζουμε τα αλησμόνητα λόγια του πρωθυπουργού μας εν έτει 2012 ότι «θα ανακαταλάβει το κέντρο των πόλεών μας από τους μετανάστες που το έχουν κατακλύσει» και ότι «η λαθρομετανάστευση έχει εξελιχθεί σε άοπλη εισβολή»). Όταν ο άκριτος εθνικισμός διατηρείται σταθερά σε θεσμικό επίπεδο. Όταν οι ναζιστικές οργανώσεις έχαιραν επί 26 χρόνια όχι μόνο προκλητικής ασυλίας αλλά και συνεργασίας με το κράτος (ας θυμηθούμε την υπόθεση Μπαλτάκου). Όταν το κράτος τις χρησιμοποιούσε για να διαλύσει τις μαζικές διαδηλώσεις - σύμφωνα με δηλώσεις πρώην μέλους της ΧΑ. Όταν χρησιμοποίησε τη ΧΑ ως μοχλό αποσυμπίεσης της κοινωνικής δυσαρέσκειας μέχρι του σημείου που άρχισε να γίνεται απειλητική. Όταν η κυβέρνηση χρησιμοποίησε τη δολοφονία Φύσσα για να προβληθεί ως εγγυητής της τάξης και της ασφάλειας.

Όμως η συνειδητή απόπειρα εκφασισμού της κοινωνικής συνείδησης δε σταματά εκεί, αλλά διαχέεται παντού: μάθαμε να θεωρούμε φυσιολογικό τον «αιφνίδιο θάνατο» δημόσιων υπηρεσιών και την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων, το εφιαλτικό μαύρο της ΕΡΤ, τις θεαματικές μεταμεσονύκτιες βίαιες συλλήψεις αγωνιστών της Χαλκιδικής μπροστά στα μάτια των παιδιών τους, τις σφαίρες εναντίον εξαθλιωμένων αλλοδαπών εργατών από τους φραουλοπαραγωγούς στη Μανωλάδα, μάθαμε να μην αγανακτούμε απέναντι στον βαθιά μισαλλόδοξο, διχαστικό και συχνά παραληρηματικό λόγο της θρησκευτικής ηγεσίας και μελών της κυβέρνησης, μάθαμε να γλιστράμε ανάλαφρα στον κοινωνικό αυτοματισμό και μας φταίει κάθε άλλη επαγγελματική ομάδα, μάθαμε ότι κι εμείς οι ίδιοι είμαστε συνένοχοι καθώς «μαζί τα φάγαμε», άρα πρέπει να τιμωρηθούμε παραδειγματικά. Μάθαμε να δεχόμαστε ως πανάκεια την ποινικοποίηση των πάντων, ακόμα και της αναπνοής μας…
Όταν συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι το πρόβλημα του φασισμού είναι διπλό:
Αφενός έχουμε ν’ αντιμετωπίσουμε τις ίδιες τις φασιστικές πρακτικές και πράξεις, δηλαδή την θεσμική αλλά και εξωθεσμική κτηνώδη βία εναντίον κάθε προσώπου ή κινήματος που στοχοποιείται.
Αφετέρου έχουμε να αντιμετωπίσουμε την εισβολή φασιστικών ιδεών στην κοινωνική συνείδηση,
Γιατί είμαστε όλοι σήμερα εδώ;
Γιατί ο φασισμός πρέπει να ξεριζωθεί από τα κάτω, από μένα και σένα από την ίδια την κοινωνία των απλών ανθρώπων όσο είναι ακόμη καιρός.
Γιατί ο φασισμός δεν κάνει εξαιρέσεις, δεν απειλεί μόνο μετανάστες, ομοφυλόφιλους, ανάπηρους και διαφωνούντες, αλλά επιδιώκει να συντρίψει κάτω απ’ την βρωμερή του μπότα κάθε λογική, κάθε ανθρωπιά, κάθε δίκαιο, κάθε αξιοπρέπεια, κάθε ελευθερία, κάθε τι που θυμίζει αγάπη για τη ζωή.
Για όλ’ αυτά είμαστε και θα είμαστε εδώ. Είμαστε εδώ ώστε παραφράζοντας τον ποιητή να παλέψουμε να ακουστεί «μιας αιωνιότητας φωνή για τους απεγνωσμένους».

Κοινωνικό Εργαστήρι Τραβέρσο
Κεφαλονιά, Σεπτέμβρης 2014


ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ

ΠΕΜΠΤΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2014, 7:00μμ
ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΜΠΑΝΑΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

https://www.facebook.com/events/324980760995917/