Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014
Ήθη και έθιμα του Δεκαπενταύγουστου
Η Κοίμηση της Θεοτόκου αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της χριστιανοσύνης -αφού δίνει περιθώρια για χοντρή κονόμα- και γιορτάζεται σε όλη των χώρα με ελπίδα, κατάνυξη, ευλάβεια και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια.
Τα ήθη και τα έθιμα του Δεκαπενταύγουστου είναι αναρίθμητα, αφού ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, μιας και εμείς οι Έλληνες είμαστε αναρχικοί.
Στη Σιάτιστα στην Κοζάνη υπάρχει το έθιμο των καβαλάρηδων που στολίζουν τα άλογά τους σαν λατέρνες και πάνε στο μοναστήρι της Παναγιάς της Καβαλάρισσας, για να προσκυνήσουν.
Εδώ υπάρχει κάθε χρόνο ένα θαύμα, αφού τα άλογα ποτέ δεν χέζουν στο μοναστήρι της Παναγίας αλλά τα κρατάνε για μετά.
Οι καβαλάρηδες τρώνε, πίνουν και χορεύουν, και μετά επιστρέφουν στη Σιάτιστα, για να αφήσουν τα άλογά τους και να μπουν ξανά στις Μερσεντές, ώστε να πλακώνονται στις χριστοπαναγίες με τους άλλους οδηγούς.
Το έθιμο των προσκυνητών καβαλάρηδων έχει τις ρίζες του στα χρόνια της Τουρκοκρατίας -όπως όλα τα ωραία έθιμα της χώρας μας-, οπότε πρέπει να επιστρέψουν κάποια στιγμή οι Τούρκοι, ώστε να ανανεώσουμε επιτέλους τα έθιμά μας.
Οι Τούρκοι επέτρεπαν στους κατοίκους να κάνουν μια μέρα βόλτα με τα άλογα, οπότε αυτοί έκαναν ιππασία αλλά νόμιζαν πως κάνουν επανάσταση.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο Δεκαπενταύγουστος στην Κεφαλονιά, αφού στο ναό της Κοιμήσεως εμφανίζονται μέσα και έξω από το ναό μικρά φίδια που δαγκώνουν μόνο όσους δεν ρίχνουν πάνω από δέκα ευρώ στο παγκάρι.
Σύμφωνα με την παράδοση, στην περιοχή αυτή υπήρχε ένα μεγάλο μοναστήρι της Παναγίας αλλά δέχτηκε επίθεση από πειρατές που ήταν καυλοπυρέσσοντες επειδή είχαν καιρό να πιάσουν λιμάνι και είχαν βαρεθεί να πηδάνε τον μούτσο, οπότε οι καλόγριες -που δεν ήθελαν να τις πηδήσουν οι πειρατές γιατί ήταν όλες ορκισμένες λεσβίες- παρακάλεσαν την Παναγία να τις κάνει πουλιά ή φίδια.
Η Παναγία τις έκανε φίδια, γιατί σκέφτηκε πως οι πειρατές ήταν τόσο πυρωμένοι που μπορεί να πηδούσαν τα πουλιά αλλά θα ήταν κάπως δύσκολο να πηδήξουν τα φίδια, γιατί ξέρουμε περιπτώσεις από την αγνή ελληνική ύπαιθρο που κάποιοι συμπατριώτες μας φιστίκωσαν μια κότα αλλά δεν ξέρουμε ούτε μια περίπτωση που κάποιος να κουτούπωσε μια οχιά.
Όπως λέει η παράδοση, αν τα φίδια δεν εμφανιστούν κάποια χρονιά, αυτό είναι πολύ κακό σημάδι αλλά τα φίδια της Παναγίας εμφανίστηκαν κανονικά τον Δεκαπενταύγουστο πριν την χρεοκοπία της χώρας, οπότε καταλαβαίνουμε πως η χρεοκοπία είχε και την έγκριση της Παναγιάς της Φιδίσιας.
Το πιο διαδεδομένο έθιμο στα πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου είναι οι αναρίθμητοι μπάφοι, που φέρνουν τους πιστούς σε μια ονειρική κατάσταση και τους βοηθούν να κατανοήσουν καλύτερα τα πάθη που βίωσε η Παναγιά η Χασικλού.
Τα ήθη και τα έθιμα του Δεκαπενταύγουστου είναι αναρίθμητα, αφού ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, μιας και εμείς οι Έλληνες είμαστε αναρχικοί.
Στη Σιάτιστα στην Κοζάνη υπάρχει το έθιμο των καβαλάρηδων που στολίζουν τα άλογά τους σαν λατέρνες και πάνε στο μοναστήρι της Παναγιάς της Καβαλάρισσας, για να προσκυνήσουν.
Εδώ υπάρχει κάθε χρόνο ένα θαύμα, αφού τα άλογα ποτέ δεν χέζουν στο μοναστήρι της Παναγίας αλλά τα κρατάνε για μετά.
Οι καβαλάρηδες τρώνε, πίνουν και χορεύουν, και μετά επιστρέφουν στη Σιάτιστα, για να αφήσουν τα άλογά τους και να μπουν ξανά στις Μερσεντές, ώστε να πλακώνονται στις χριστοπαναγίες με τους άλλους οδηγούς.
Το έθιμο των προσκυνητών καβαλάρηδων έχει τις ρίζες του στα χρόνια της Τουρκοκρατίας -όπως όλα τα ωραία έθιμα της χώρας μας-, οπότε πρέπει να επιστρέψουν κάποια στιγμή οι Τούρκοι, ώστε να ανανεώσουμε επιτέλους τα έθιμά μας.
Οι Τούρκοι επέτρεπαν στους κατοίκους να κάνουν μια μέρα βόλτα με τα άλογα, οπότε αυτοί έκαναν ιππασία αλλά νόμιζαν πως κάνουν επανάσταση.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο Δεκαπενταύγουστος στην Κεφαλονιά, αφού στο ναό της Κοιμήσεως εμφανίζονται μέσα και έξω από το ναό μικρά φίδια που δαγκώνουν μόνο όσους δεν ρίχνουν πάνω από δέκα ευρώ στο παγκάρι.
Σύμφωνα με την παράδοση, στην περιοχή αυτή υπήρχε ένα μεγάλο μοναστήρι της Παναγίας αλλά δέχτηκε επίθεση από πειρατές που ήταν καυλοπυρέσσοντες επειδή είχαν καιρό να πιάσουν λιμάνι και είχαν βαρεθεί να πηδάνε τον μούτσο, οπότε οι καλόγριες -που δεν ήθελαν να τις πηδήσουν οι πειρατές γιατί ήταν όλες ορκισμένες λεσβίες- παρακάλεσαν την Παναγία να τις κάνει πουλιά ή φίδια.
Η Παναγία τις έκανε φίδια, γιατί σκέφτηκε πως οι πειρατές ήταν τόσο πυρωμένοι που μπορεί να πηδούσαν τα πουλιά αλλά θα ήταν κάπως δύσκολο να πηδήξουν τα φίδια, γιατί ξέρουμε περιπτώσεις από την αγνή ελληνική ύπαιθρο που κάποιοι συμπατριώτες μας φιστίκωσαν μια κότα αλλά δεν ξέρουμε ούτε μια περίπτωση που κάποιος να κουτούπωσε μια οχιά.
Όπως λέει η παράδοση, αν τα φίδια δεν εμφανιστούν κάποια χρονιά, αυτό είναι πολύ κακό σημάδι αλλά τα φίδια της Παναγίας εμφανίστηκαν κανονικά τον Δεκαπενταύγουστο πριν την χρεοκοπία της χώρας, οπότε καταλαβαίνουμε πως η χρεοκοπία είχε και την έγκριση της Παναγιάς της Φιδίσιας.
Το πιο διαδεδομένο έθιμο στα πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου είναι οι αναρίθμητοι μπάφοι, που φέρνουν τους πιστούς σε μια ονειρική κατάσταση και τους βοηθούν να κατανοήσουν καλύτερα τα πάθη που βίωσε η Παναγιά η Χασικλού.
Οι φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών νόμιμες, η επανάσταση παράνομη. Πρέπει να γράψω κι άλλα;...
http://tripioevro.blogspot.gr/
Βρίσκεστε σε μια διασταύρωση στη μέση τού πουθενά.
Εχετε πλήρη ορατότητα και διαπιστώνετε ότι δεξιά κι αριστερά σας δεν περνά κανένα αυτοκίνητο. Το φανάρι είναι κόκκινο κι ως νομοταγείς πολίτες περιμένετε να ανάψει πράσινο για να ξεκινήσετε. Μετά από πέντε λεπτά, όμως, ο φωτεινός σηματοδότης εξακολουθεί να είναι παγωμένος στην θέση τού "Σταμάτη".
Εκνευρισμένοι αποφασίζετε να βάλετε πρώτη και να εκκινήσετε. Στην επόμενη στροφή, ωστόσο, σας σταματά τροχονόμος, ο οποίος θεωρεί καθήκον του να σας επιβάλει πρόστιμο. Ποιός έχει πληγώσει τη δικαιοσύνη με τη συμπεριφορά του;
Εσείς ή το φανάρι και το όργανο της τάξης;
Το ερώτημα δεν είναι καθόλου θεωρητικό, αφού στην καθημερινότητά μας καλούμαστε να απαντούμε σε διλήμματα που σχετίζονται με το γράμμα και του πνεύμα τού νόμου. Θεωρώ τους τυπολάτρες μεγαλύτερη απειλή για τη δικαιοσύνη από τους παραβάτες. Κι αυτό γιατί γενικώς με ανησυχούν οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τα δόγματα για να υποκαθιστούν τη φαντασία και την ανάληψη της ατομικής ευθύνης...
Δεν ισχυρίζομαι πως δεν έχουμε ανάγκη τους νόμους.
Δεν ισχυρίζομαι πως δεν έχουμε ανάγκη τους νόμους.
Οταν κάποτε φτιάξουμε οργανωμένες κοινωνίες συνειδητοποιημένων πολιτών οι οποίοι δεν θα σκοτώνουν, για παράδειγμα, όχι γιατί φοβούνται τη φυλακή ή την τιμωρία από κάποιον θεό, να το συζητήσουμε κατά πόσο δεν χρειαζόμαστε ένα πλαίσιο κανόνων το οποίο θα διέπει τις ζωές μας. Μέχρι, όμως, να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, το οποίο θα κάνει πράγματι εν πολλοίς περιττή τη νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία, η παρουσία των νόμων κρίνεται απαραίτητη.
Μην περιμένετε, ωστόσο, να υποστηρίξω πως οι άνθρωποι είναι υποχρεωμένοι να σέβονται καταφανώς άδικες διατάξεις μόνο και μόνο γιατί έχουν ψηφιστεί από τη Βουλή.
Οπως θα θεωρούσατε τρελό να πέσετε από τον πέμπτο όροφο πολυκατοικίας μόνο και μόνο γιατί κάποιος έχει απαιτήσει από εσάς να το κάνετε, είναι το ίδιο παράλογο να υπακούτε σε νόμους που έχουν κατασκευαστεί για την αποκλειστική εξυπηρέτηση των λίγων έναντι των πολλών.
Προφανώς κι όσες επαναστάσεις καταγράφηκαν στην Ιστορία δεν έγιναν κατόπιν άδειας των αρχών, αλλά παρά τη θέλησή τους. Και είναι ακριβώς χάρη σε αυτές τις επαναστάσεις που χρωστούν οι μικρομεσαίοι το ότι σήμερα δεν κυκλοφορούν και κυριολεκτικώς με αλυσίδες στα πόδια τους...
Η επανάσταση δεν πρόκειται ποτέ να γίνει συνταγματικό άρθρο ή να ρυθμιστεί νομοθετικώς. Το πολύ πολύ να γραφτεί κάτι παρόμοιο με το ότι η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των ελλήνων, αλλά τίποτα πέραν αυτού. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι δεν είναι υποχρέωση του κάθε συνειδητοποιημένου πολίτη να στέκεται απέναντι σε οτιδήποτε του καταστρέφει αδικαιολογήτως τη ζωή, ανεξαρτήτως αν έχει προσλάβει επίχρισμα νομιμότητας.
Η επανάσταση δεν πρόκειται ποτέ να γίνει συνταγματικό άρθρο ή να ρυθμιστεί νομοθετικώς. Το πολύ πολύ να γραφτεί κάτι παρόμοιο με το ότι η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των ελλήνων, αλλά τίποτα πέραν αυτού. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι δεν είναι υποχρέωση του κάθε συνειδητοποιημένου πολίτη να στέκεται απέναντι σε οτιδήποτε του καταστρέφει αδικαιολογήτως τη ζωή, ανεξαρτήτως αν έχει προσλάβει επίχρισμα νομιμότητας.
Οι σαμαροβενιζέλοι ετοιμάζονται, για παράδειγμα, να νομιμοποιήσουν την εισβολή στα σπίτια μας χωρίς εισαγγελική άδεια και την κατάσχεση περιουσιακών μας στοιχείων στην περίπτωση που χρωστούμε ένα "ολόκληρο" ευρώ στην εφορία. Φαντάζομαι πως δεν είστε τόσο αφελείς ώστε να πιστεύετε ότι τα "ντου" θα ξεκινήσουν από τις βίλες των εφοπλιστών. Αλλά, τί λέω ο χαζός;
Αυτοί δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους, νομίμως βεβαίως...
Το αντάρτικο πόλης θα ήταν μια λύση γι' αυτήν τη χώρα, αν δεν υπόκυπτε στο θεμελιώδες σφάλμα να θεωρεί πως η ένοπλη βία θα πείσει τους νοικοκυραίους να εγκαταλείψουν την ψευδαίσθηση της βολής τους και να συμπαραταχθούν στον αγώνα κατά των κοινωνικών ανισοτήτων.
Το αντάρτικο πόλης θα ήταν μια λύση γι' αυτήν τη χώρα, αν δεν υπόκυπτε στο θεμελιώδες σφάλμα να θεωρεί πως η ένοπλη βία θα πείσει τους νοικοκυραίους να εγκαταλείψουν την ψευδαίσθηση της βολής τους και να συμπαραταχθούν στον αγώνα κατά των κοινωνικών ανισοτήτων.
Οσες βόμβες κι αν τοποθετήσουν οι Μαζιώτηδες και οι Ξηροί το μόνο που θα καταφέρουν θα είναι να συντηρητικοποιήσουν ακόμα περισσότερο μια ήδη φονταμενταλιστική συμβίωση ατομικών φιλοδοξιών, την οποία κατ' ευφημισμόν αποκαλούμε κοινωνία. Και είναι, επίσης, πολύ συντηρητικό εκ μέρους των ανταρτών πόλης να χρησιμοποιούν τα ίδια μέσα για να ανατρέψουν το καθεστώς, τα οποία έχουν αποδειχθεί ιστορικώς αναποτελεσματικά...
Θα προτιμούσα, για παράδειγμα, να διοχέτευαν όλη τους την ενέργεια στη δημιουργία σε κάθε γειτονιά σχολείων επαναστατικής σκέψης, στα οποία θα διδάσκουν όσα η ελίτ δεν θα μας επιτρέψει ποτέ να διδαχθούμε μέσω του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος.
Θα προτιμούσα, για παράδειγμα, να διοχέτευαν όλη τους την ενέργεια στη δημιουργία σε κάθε γειτονιά σχολείων επαναστατικής σκέψης, στα οποία θα διδάσκουν όσα η ελίτ δεν θα μας επιτρέψει ποτέ να διδαχθούμε μέσω του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος.
Γιατί να αυτοπεριθωριοποιούμε την Αριστερά όταν η εποχή μας δίνει τη δυνατότητα να ακουστούν καλύτερα τα μηνύματά της στο λούμπεν προλεταριάτο;
Γιατί να αφήνουμε το πεδίο ελεύθερο στην προπαγάνδα τού νεοφιλελευθερισμού και του νεοναζισμού, αυτών των δίδυμων μπάσταρδων του κατεστημένου, όταν μπορούμε να μεταδώσουμε το μήνυμα για κοινωνική δικαιοσύνη δίχως να οπλοφορούμε;...
Ξέρω ότι είναι πιο γοητευτικοί οι επαναστάτες με κουμπούρια για το υποσυνείδητο των απαίδευτων.
Ξέρω ότι είναι πιο γοητευτικοί οι επαναστάτες με κουμπούρια για το υποσυνείδητο των απαίδευτων.
Ακόμα, όμως, κι αν επιτέλους εξεγερθεί η μάζα σε αυτήν τη χώρα, αν δεν έχει εφοδιαστεί προηγουμένως με την κατάλληλη πνευματική τροφή κι αν δεν ανοίξει τους ορίζοντές της, η εξέγερσή της θα είναι καταδικασμένη στο τέλος να καταλήξει σε μία από τα ίδια.
Κι αυτό μπορούμε να το αποφύγουμε αν προτιμήσουμε να μάθουμε σε όσους το θελήσουν όχι πώς να φτιάχνουν βόμβες μολότοφ αλλά πώς να σκέφτονται χωρίς παρωπίδες, δίχως θεούς κι αρχηγούς και με μια βαθιά πίστη ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει γιατί έχει ήδη αλλάξει τόσες φορές στο παρελθόν...
Ο ΠΑΡΙΣΗΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ...
Rhesus Révolution
Κακώς εκνευρίστηκαν τα μέλη της επιτροπής αγώνα..
Ο ΠΑΡΙΣΗΣ ΠΑΝΤΑ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ ΞΑΝΑΒΓΗΚΕ ΔΗΜΑΡΧΟΣ......
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΔΥΟ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ...
Δημοτικές Εκλογές 18 Μαΐου 2014 (Α Γύρος)
1. ΙΣΧΥΡΗ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ: 30,46%
(6.703 ψήφοι)
1. ΙΣΧΥΡΗ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ: 30,46%
(6.703 ψήφοι)
(6.703 ψήφοι)
Δεν θα αφήσω να ρημάξει η Κεφαλονιά!
Ανέβηκαν οι τόνοι το μεσημέρι στο Δημαρχιακό Μέγαρο όταν η Επιτροπή Αγώνα Λειβαθούς επισκέφθηκε τον Δήμαρχο, Αλέξανδρο Παρ ίση για να του επιδώσει το ψήφισμα που συνέταξε κατά του ξεπουλήματος της παραλίας Τραπεζάκι από το ΤΑΙΠΕΔ.
Ο Δήμαρχος παρέλαβε στα χέρια του το ψήφισμα και άνοιξε διάλογο με τα μέλη της Επιτροπής, εκφράζοντας τη δική του άποψη. Ειδικότερα, υπογράμμισε ότι το θέμα πρέπει να έρθει εκ νέου τον Σεπτέμβριο στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο για να συζητηθεί, μετά από τρεις μήνες που η πλειοψηφία είχε λάβει τότε απόφαση να μην… πειραχθεί το Τραπεζάκι.
Ωστόσο, – μιλώντας, όπως είπε, με καθαρά επιχειρηματικά κριτήρια – δήλωσε υπέρμαχος των επενδύσεων στο νησί προκειμένου να υπάρξουν θέσεις εργασίας για τους άνεργους πολίτες και τις οικογένειες, παρά να υπάρχουν περιοχές φυσικού κάλλους που παραμένουν αναξιοποίητες. Η συζήτηση, μάλιστα, πήγε παράλληλα και στην έκταση που παραμένει ανεκμετάλλευτη στο Μετόχι. “Εγώ πιστεύω ότι η Κεφαλονιά, που έχει αυτό το φυσικό κάλλος, έχει ανάγκη από κλίνες. Για να δουλέψουν 70-80 οικογένειες. Στο Μετόχι υπάρχουν Αμερικανοί που θέλουν να χτίσουν 165 βίλες για να αναπτυχθεί όλη η περιοχή.
Στο Τραπεζάκι μπορεί να δημιουργηθεί ένα ξενοδοχείο πέντε αστέρων για να αναπτυχθεί όλη η περιοχή. Πρέπει να το φέρουμε το θέμα στο νέο Συμβούλιο και να πάρουμε μια απόφαση.
Προσωπικά, πιστεύω ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη σε έναν τόπο χωρίς επένδυση. Η Κεφαλονιά δεν μπορεί να ζήσει χωρίς επενδύσεις” είπε χαρακτηριστικά ο κ. Παρίσης. Στο σημείο αυτό, τα μέλη της Επιτροπής Αγώνα εξέφρασαν τις σοβαρές επιφυλάξεις τους, καθώς υπογράμμισαν ότι μια τέτοια κίνηση θα στερήσει την παραλία από τον κόσμο ενώ θα δοθεί το δικαίωμα και στους ιδιώτες π.χ. να βάλουν μπάρες ή να ορίσουν τιμή εισιτηρίου για να υπάρχει πρόσβαση στη θάλασσα από το λαό.
Επιχειρήματα, ωστόσο, που αντέκρουσε ο κ. Παρίσης. Ο Διονύσης Γεωργόπουλος, από τη μεριά του, καυτηρίασε την αλλαγή στάσης του Δημάρχου σε σχέση με την απόφαση που είχε πάρει πριν από τρεις μήνες το Δημοτικό Συμβούλιο, υπογραμμίζοντας ότι “πρέπει να έχουν μπει στο παιχνίδι ισχυροί επιχειρηματικοί παράγοντες για να λέτε άλλα τώρα και φαίνεται ότι υπάρχει έτοιμο σχέδιο για κατασκευή ξενοδοχείου πέντε αστέρων”. Η κουβέντα, τελικά, έφερε η μία την άλλη και δεν άργησε να έρθει το ξέσπασμα του Δημάρχου: “Εγώ θα εισηγηθώ υπέρ των επενδύσεων. Δεν θα αφήσω την Κεφαλονιά να ρημάξει.
Ας χτυπιέται ο Δίας κάτω εγώ δεν θα αφήσω την Κεφαλονιά να ρημάξει!”.
Στο σημείο αυτό, τα μέλη της Επιτροπής Αγώνας αποχώρησαν εκνευρισμένα από το Μέγαρο, με τον Σταύρο Γρηγορόπουλο να υπογραμμίζει απευθυνόμενος στον κ. Παρίση “Οπως στήριξες τα εφοπλιστικά συμφέροντα στη Σάμη και έφτασε η περιοχή να μην έχει πλέον ακτοπλοϊκή γραμμή και να έχει υποβαθμιστεί, το ίδιο πας να κάνεις κι τώρα. Ο λαός πρέπει, πλέον, να βγάλει τα συμπεράσματα του και να καταλάβει τι ακριβώς σχεδιάζεις και πως θα κινηθείς…”
Ρεπορτάζ Μιχάλης ΑνδρεαδάκηςN. Mαζιώτης στην Εφ.Συν.: «Ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν γίνεται»
Την πολιτική ευθύνη για την βομβιστική επίθεση στη Διεύθυνση Εποπτείας της ΤτΕ, στην οδό Αμερικής, τον περασμένο Απρίλιο, αναλαμβάνει ο Ν. Μαζιώτης, σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών».
maziotis1.jpg
Ο Μαζιώτης υπεραμύνεται του ένοπλου αγώνα, διαμηνύοντας μάλιστα ότι «παρά τις απώλειες ο αγώνας συνεχίζεται». Αναφέρει ακόμη πως είχε πάντα υπόψη του ότι το αντίτιμο των επιλογών του είναι «η πολύχρονη βαριά καταδίκη στη φυλακή» και υποστηρίζει πως σημαντικό ρόλο για την επιλογή του ιδίου και της επικηρυγμένης συντρόφου του, Πόλας Ρούπα, να περάσουν στην παρανομία, ήταν ότι ήθελαν να μεγαλώσουν το παιδί τους, χωρίς να τους βλέπει πίσω από τα σίδερα.
Εκφράζει επίσης τη λύπη του για τους τραυματισμούς των πολιτών, στη διάρκεια της σύλληψής του στο Μοναστηράκι, ισχυριζόμενος πως «έγιναν από θραύσματα και όχι από τις βολίδες του όπλου».
Αναφέρει τέλος πως «όποιος νομίζει ότι είναι αγωνιστής ή αναρχικός και θεωρεί ότι πρέπει να δρα στα όρια της νομιμότητας, καλύτερα να ενταχθεί σε ένα κοινοβουλευτικό κόμμα, να ενταχθεί στο σύστημα και να μην το παίζει αγωνιστής, επαναστάτης ή αναρχικός».
www.left.gr
Είκοσι εκατομμύρια και βάλε
στους τυφλούς βασιλεύουν οι μονόφθαλμοι
Όλες τις αποχρώσεις του μπλε έχουν πάρει τα αρχίδια των τηλεθεατών και των αναγνωστών εξαιτίας της είδησης ότι η Ελλάδα θα έχει φέτος είκοσι εκατομμύρια τουρίστες.
Οι υπουργοί και οι βουλευτές της συγκυβέρνησης έχουν πάρει φόρα και μετράνε καθημερινά έναν-έναν τον καημό του τουριστοαφέντη αυτού εδώ του τόπου, με κάθε νέα άφιξη να μοιάζει με δέκα χρυσά μετάλια του ντοπαρισμένου Κεντέρη.
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα είναι η άποψη των ανθρώπων που δουλεύουν στο χώρο του τουρισμού εδώ στο νησί, όπου οι ξένοι τουρίστες ταΐζουν για χρόνια τον τόπο.
Όλες τις αποχρώσεις του μπλε έχουν πάρει τα αρχίδια των τηλεθεατών και των αναγνωστών εξαιτίας της είδησης ότι η Ελλάδα θα έχει φέτος είκοσι εκατομμύρια τουρίστες.
Οι υπουργοί και οι βουλευτές της συγκυβέρνησης έχουν πάρει φόρα και μετράνε καθημερινά έναν-έναν τον καημό του τουριστοαφέντη αυτού εδώ του τόπου, με κάθε νέα άφιξη να μοιάζει με δέκα χρυσά μετάλια του ντοπαρισμένου Κεντέρη.
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα είναι η άποψη των ανθρώπων που δουλεύουν στο χώρο του τουρισμού εδώ στο νησί, όπου οι ξένοι τουρίστες ταΐζουν για χρόνια τον τόπο.
Εκτός του ότι έχουν κατουρηθεί στα γέλια από τα είκοσι εκατομμύρια που ε,ε,έρχονται -και δεν είναι τίποτα τρελοί που όλη μέρα ψάχνονται στο Ίντερνετ για να πληροφορηθούν- όλοι τους έχουν φτιάξει ένα ωραίο ανέκδοτο: τούς μετράνε (τους τουρίστες) στην Κέρκυρα, τους μετράνε στην Πάτρα, τους μετράνε στον Πειραιά, τους μετράνε και στη Ρόδο.
Κάθε κρουαζιερόπλοιο που αράζει σε δυο-τρία ελληνικά λιμάνια, αποκτά καινούριους επιβάτες· στα χαρτιά και τα δελτία ειδήσεων. Θα μπορούσε κάλλιστα ένα πλοίο να κουβαλά ολόκληρη τη Λάρισα σε επιβάτες, μού είπε κάποιος, αλλά εγώ δεν τον πίστεψα γιατί εκείνη την ώρα ήταν για μια ακόμη φορά η Όλγα Κεφαλογιάννη στην τηλεόραση.
Ένας άλλος μού είπε ένα ακόμη πιο όμορφο νέο, λίγες εβδομάδες μετά το ταξίδι του στη Θράκη. Όσοι μπαίνουν στην Ελλάδα με προορισμό την Τουρκία, μου λέει, μετράνε κι αυτοί ως τουρίστες. Ακόμη κι αν κάνουν στάση για μερικές ώρες.
Εμένα όλα αυτά μου φαίνονται κακοήθειες. Η Ελλάδα είναι και γαμώ τους προορισμούς γιατί έχει όλα τα καλά μαζεμένα. Πανάκριβα ξενοδοχεία (με τη μεγαλύτερη αύξηση τιμών σε σχέση με το 2013 σε ολόκληρη την Ευρώπη) ελεεινούς εργοδότες (το να πετύχεις ασφαλισμένους εργαζόμενους σε μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα είναι σα να σου κάθεται το τζόκερ) και προπαντός ένα ιδιαιτέρως φιλόξενο κλίμα (εδώ στο νησί σιχτιρίζουν που οι ξένοι μένουν στα σπίτια και στα σκάφη τους και οι περισσότεροι πελάτες είναι οι ελάχιστοι Έλληνες που έχουν ακόμη λεφτά για ξόδεμα, αλλά όλοι τους ζητούν απόδειξη κι αυτό είναι μεγάλη μαλακία).
Παρόλα αυτά, οι πάντες περνούν φίνα στην Ελλάδα. Άλλωστε, μόνο ένα κράτος που έχει λύσει όλα του τα προβλήματα κυνηγά σαν εγκληματίες όσους κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ. Να τον χαίρεστε το μισθό σας όλοι όσοι υπερηφανεύεστε για το κατόρθωμά σας. Ρουφιάνοι.
Θάνατος μπροστά στην τηλεόραση...
«Το πτώμα μιας 66χρονης Γερμανίδας, η οποία είχε πεθάνει πριν από 6 μήνες και πλέον, βρέθηκε μέσα στο διαμέρισμα όπου διέμενε, μπροστά σε μια τηλεοπτική συσκευή που βρισκόταν ακόμη σε λειτουργία.
Η γυναίκα πέθανε από...φυσικά αίτια, φορώντας ένα νυχτικό και βλέποντας τηλεόραση. Υπήρχε ένα έντυπο με τα τηλεοπτικά προγράμματα του Σεπτεμβρίου πλάι της»…
Ποιος είναι πιο οδυνηρός θάνατος; Ο βιολογικά οριστικός ή ο ψυχικά διαρκής; Πόσοι θάνατοι επέρχονται καθημερινά μπροστά στην τηλεόραση; Πόσα πεθαμένα δευτερόλεπτα σκέψης, δημιουργίας, έκφρασης, σωριάζονται πάνω στον καναπέ μας;
Πόσα μονταρισμένα συναισθήματα βιώνουμε με πρόγραμμα, του Σεπτεμβρίου, του Οκτωβρίου, του χειμώνα μας ολόκληρου; Συγκίνηση, χαρά, ηδονή, όλα στη συσκευασία κατάλληλης εικόνας και μουσικής υπόκρουσης. Όλα μέσα μας μα τόσο μακριά μας. Όλα τόσο τεχνητά αληθινά.
Πουλάνε δάκρυα και τα καταναλώνουμε. Πουλάνε γέλιο και το καταναλώνουμε. Πουλάνε οργή και την καταναλώνουμε. Γιατί; Δεν μας αρκούν τα συναισθήματα του περιβάλλοντός μας; Κι αν δεν μας αρκούν, τι κάνουμε γι' αυτό;
Για να αισθανθείς, χρειάζεται να αφεθείς. Να βγεις απ' την ασφάλεια της ψυχικής απραξίας, να ρισκάρεις και να αντιμετωπίσεις. Θυμόμαστε πότε το κάναμε τελευταία φορά; Πόσο δύσκολο ήταν; Σίγουρα, πάντως, πολύ λιγότερο εύκολο από το χωρίς προσωπική ευθύνη ζάπινγκ των συναισθημάτων μας...
Υ.Γ.: Έχετε σκεφτεί ποτέ τη δική μας εικόνα στον καναπέ; Τι μπορεί να... βλέπει η τηλεόρασή μας όταν καθόμαστε απέναντί της;
aksioprepeiakantoxh http://corfu4all.blogspot.gr/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)