Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

έξω έβγαλε κρύο και προσφυγιά..



«Μια φορά κι έναν καιρό, το σπίτι κάποιου υπέστη ζημιές εξαιτίας ενός γείτονά του. Όλο το καλοκαίρι ο άνθρωπος αυτός δεν έκανε τίποτε άλλο από το να παραπονιέται για την άτιμη πράξη του γείτονα. Ύστερα ακολούθησαν οι βροχές του χειμώνα κι αποτέλειωσαν το σπίτι του»

  



Περιφερεια Αττικης...καθιστε και μην το κουνησετε απο εκει γιατι εξω εβγαλε κρυο και προσφυγια

Γιάννης Τζιφόπουλος....ο νέος Υπουργός Δημόσιας Τάξης




"Πρέπει να φασιστοποιηθούμε. Να τρως μια σφαλιάρα για να συμμαζεύεσαι"


Ο πρόεδρος της Φιλοσοφικής Σχολής και αντιπρύτανης του ΑΠΘ, Γιάννης Τζιφόπουλος, μίλησε ανοιχτά για "φασιστοποίηση" της εξουσίας σε τηλεοπτική του συνέντευξη, προκαλώντας δικαιολογημένες αντιδράσεις.

Το βίντεο με τη δήλωση του προέδρου της Φιλοσοφικής Σχολής δόθηκε στη δημοσιότητα από τον σύλλογο φοιτητών του τμήματος.



"Πρέπει να φασιστοποιηθούμε όσοι είμαστε σε θέση εξουσίας. Γιατί δεν βλέπω να αλλάζει αλλιώς ο Έλληνας. Αν παραφέρεσαι να τρως μια σφαλιάρα για να συμμαζεύεσαι όπως γίνεται στη Γερμανία, στον Καναδά, στην Αυστραλία και σε όλες τις σοβαρές χώρες του κόσμου. Δεν μπορούμε να ψηφίζουμε νόμους και να μην τους τηρούμε", ακούγεται να λέει χαρακτηριστικά.
Αναλυτικά, ο σύλλογος καταγγέλλει με επίσημη ανακοίνωση του:
"Καταγγελία του συλλόγου φοιτητών φιλολογίας στις νέες πρυτανικές αρχές και στον πρόεδρο του τμήματος Γ. Τζιφόπουλο για τις κατάπτυστες δηλώσεις του
Οι τελευταίες πρωτοφανέρωτες εξελίξεις αναδεικνύουν ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια στο σύνολό τους διοικούνται σήμερα από τις πιο αυταρχικές πρυτανείες μεταπολιτευτικά. Οι νέοι πρυτάνεις της βίας και της καταστολής, με πρωτοπόρο τον Φορτσάκη, προβαίνουν από τους τρεις πρώτους μήνες ανάληψης της εξουσίας τους σε πρακτικές αυταρχισμού και τρομοκράτησης μέσα στο πανεπιστήμιο. Άλλοτε με ΜΑΤ κι εισαγγελείς, άλλοτε με μπράβους, θυματοποιημένες πλην επιθετικές καταγγελίες κι απειλές πειθαρχικών διώξεων σε βάρος φοιτητών, οι νέες πρυτανείες παίρνουν ξεκάθαρα θέσεις μάχης ενάντια στα κεκτημένα του φοιτητικού κινήματος, στο πανεπιστημιακό ασύλο, στον φοιτητικό συνδικαλισμό, στις ριζοσπαστικές  μορφές πάλης και τις αγωνιστικές μας αποφάσεις.
Οι εγκάθετοι λοιπόν πρυτάνεις που βαπτίζουν τις γενικές μας συνελεύσεις και τις δημοκρατικές διαδικασίες των συλλόγων μας «μειοψηφίες που κλείνουν τις σχολές» είναι οι ίδιοι που με την παρούσια ΜΑΤ και μπράβων επιχειρούν να μας αποκλείσουν (ακόμη και με ανοιγμένα κεφάλια, όπως αυτά των συναδέλφων μας από το Σ.Φ. Οικονομικού Αθήνας) από τα διοικητικά όργανα του πανεπιστημίου και να οριοθετήσουν την υλοποίηση των αποφάσεων των γενικών μας συνελεύσεων αποφασίζοντας και διατάζοντας στο λεπτό lock-out ολόκληρων κτιρίων.
Με τις κυβερνητικές πλάτες και τον Λοβέρδο να θαυμάζει την πυγμή και το σθένος τους, οι πρυτανείες στο σύνολό τους έχουν βαλθεί να αλλάξουν άρδην τη φυσιογνωμία του ελληνικού πανεπιστημίου παγιώνοντας το κυβερνητικό δόγμα "ησυχία, τάξη και ασφάλεια", στρώνοντας το δρόμο για ένα πανεπιστήμιο θεσμοποιημένου αυταρχισμού, έτσι όπως περιγράφεται από το νέο καταστατικό λειτουργίας των Ιδρυμάτων, τον Οργανισμό.
Ζωτικό κομμάτι μιας τέτοιας Πρυτανείας είναι και ο πρόεδρος του τμήματος Φιλολογίας, Γ. Τζιφόπουλος. Σε ρόλο αντιπρύτανη ακαδημαϊκών υποθέσεων, ο Τζιφόπουλος στηρίζει και συμμετέχει ενεργά στις αυταρχικές κινήσεις της νέας Πρυτανείας του ΑΠΘ με επικεφαλής τον Π. Μήτκα. Κινήσεις οι οποίες μεταφράζονται σε: τοποθέτηση μπράβων έξω από την αίθουσα της Συγκλήτου προκειμένου να παρεμποδιστεί η παρέμβαση των φοιτητικών συλλόγων στην διαδικασία της, καταναγκαστικό και παράνομο κλειδαμπάρωμα εργαζομένων στο κτίριο διοίκησης, lock out του κτιρίου διοίκησης προκειμένου οι φοιτητικοί σύλλογοι να μην υλοποιήσουν τις αποφάσεις των γενικών τους συνελεύσεων για κατάληψη της Πρυτανείας.
Αντίστοιχες κατευθύνσεις και κινήσεις εξειδικεύονται και στο εσωτερικό του Τμήματος Φιλολογίας με τις αυταρχικές επιλογές του Τζιφόπουλου ως προέδρου του τμήματος ήδη από το προηγούμενο ακαδημαϊκό έτος.  Ο αντιπρύτανης, που καθ' όλη τη διάρκεια της περσινής χρονιάς, ανήμπορος ν' ανταπεξέλθει ως πρόεδρος του τμήματος φιλολογίας στις πιέσεις του φοιτητικού συλλόγου, κατέληγε ευθυνόφοβα  σε μια μόνιμη απειλή παραίτησης από τα καθήκοντά του, τώρα στελεχώνοντας πια την νέα πρυτανεία, οξύνει την αντιπαράθεσή του με τους φοιτητές.
Προφανώς η νέα του καρέκλα και οι "πλάτες" συνολικά των αυταρχικών πρυτανειών είναι αυτή που τον οδηγεί με επικίνδυνη ευκολία σε δηλώσεις "πρέπει να φασιστοποιηθούμε όσοι κατέχουμε θέσεις εξουσίας", προδίδοντας τελικά την χουντικής έμπνευσης πολιτική του και τη νοσταλγία του στο πανεπιστήμιο της επταετούς δικτατορίας. Ο αυταρχισμός και οι νέες απαράμιλλες πρυτανείες, αλλά και οι εγκάθετοι καθηγητές που τις στελεχώνουν  δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά.
Ο Φορτσάκης, ο Τζιφόπουλος, ο Μήτκας αποτελούν μονάχα κάποια από τα πολλά φασιστοειδή μαργαριτάρια που στελεχώνουν και υποστηρίζουν ενεργά τις νέες πρυτανείες. Αυταρχικές κλίκες καθηγητών στο εσωτερικό της Φιλοσοφικής Σχολής και συνολικά του Πανεπιστημίου υπάρχουν και δεν χάνουν ευκαιρία - μέσα κι έξω από τα φοιτητικά αμφιθέατρα- να στοχοποιούν τους φοιτητές που αγωνίζονται και να καταστέλλουν το φοιτητικό κίνημα, να εγγυώνται την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση , να υπερασπίζονται τους υπό διαμόρφωση Οργανισμούς.
Ωστόσο το φοιτητικό κίνημα δεν έρχεται για πρώτη φορά αντιμέτωπο με τη βία και τον αυταρχισμό. Ίσα-ίσα οι φοιτητικοί σύλλογοι ανέκαθεν αντιπάλευαν τέτοιες αυταρχικές φυσιογνωμίες και πρακτικές, ανέκαθεν έρχονταν σε σύγκρουση με καθηγητές και πρυτάνεις νοσταλγούς και υποστηρικτές της χούντας. Οι δίκαιοι αγώνες του φοιτητικού κινήματος δεν δυσφημούνται, δεν στοχοποιούνται, δεν καταστέλλονται από μειοψηφίες.
Κόντρα σε όσους υπονομεύουν το παρόν και το μέλλον μας συνεχίζουμε μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις και τι δημοκρατικές διαδικασίες των φοιτητικών μας συλλόγων να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα και την εργασιακή μας προοπτική. Τα χουντικά κατακάθια που επιχειρούν να μας αποστερήσουν το αναφαίρετο δικαίωμα να αγωνιζόμαστε και να αντιστεκόμαστε με αξιοπρέπεια ενάντια στο νέο πανεπιστήμιο-έκτρωμα δεν χωρούν μέσα στις σχολές μας.
ΟΙ ΝΕΕΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΕΣ, ΟΙ ΕΚΦΡΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΗΣ ΘΑ ΣΤΟΧΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΜΟΝΙΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΟΥΝ ΠΑΙΡΝΩΝΤΑΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ, ΤΙΣ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ". 

 
ολα τα φασιστοειδη εχουν βρει την χαρα τους με την κυβερνηση Σαμαρα

"Ολοι οι αλβανοί είναι εγκληματίες", λέει ο...Χίτλερ μέσα μας

http://tripioevro.blogspot.gr/2014/11/blog-post_25.html

 

Ο "αλβανός πιστολέρο, κακοποιός, δολοφόνος, μαφιόζος" κλπ. κλπ. 

Ποιός άλλος λόγος υπάρχει να τονίζουμε την εθνικότητα του δράστη τής επίθεσης στο Μικρολίμανο πέρα από το να αποκαλύπτουμε τον ρατσιστικό, μικροαστικό εαυτούλη μας, τον οποίο επιμελώς κρύβουμε μέσα στην πολιτική μας ορθότητα; 

Κι εμείς οι τόσο ευαίσθητοι που θρηνούμε, και καλά κάνουμε βεβαίως, για τη δολοφονία ενός σέρβου φίλαθλου στην Κωνσταντινούπολη θα κάναμε το ίδιο αν σκοτωνόταν ένας τούρκος στο Βελιγράδι; Την ώρα που αναζωπυρώνονται στα Βαλκάνια τα εθνικιστικά πάθη, τα οποία ποτέ δεν είχαν σβήσει, σε τί αλήθεια ωφελεί να συνδέουμε μια ακραία εγκληματική ενέργεια με τη χώρα καταγωγής τού θύτη της; 

Είναι όλοι οι αλβανοί εγκληματίες, όπως για χρόνια έλεγε για παράδειγμα η Χρυσή Αυγή πριν εντάξει πολλούς τέτοιους στις οργανώσεις της; Ολοι οι τούρκοι εποφθαλμιούν τα νησιά τού Αιγαίου και την Κύπρο; Ή, μήπως, δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο ένας τρελαμένος έλληνας να πάρει ένα καλάσνικοφ και να πυροβολήσει αδιακρίτως τους θαμώνες ενός κλαμπ; Πόσο σίγουροι μπορούμε να είμαστε, άλλωστε, για την ψυχική ισορροπία ενός έθνους, αξιοσημείωτο κομμάτι τού οποίου εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τον τουρίστα τής Ραφήνας και τον ρεζίλη των Παπανδρέου ως σοβαρές επιλογές για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση;...

Είναι αυτονόητο, αλλά φοβάμαι πως ακόμα και στις 25 Νοεμβρίου 2014, τόσο καιρό μετά από το μεσαίωνα, είμαι αναγκασμένος να το επαναλάβω.
Κανένας λαός δεν έχει την εγκληματικότητα στο DNA του. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως αυτά που υποστηρίζουν διάφοροι στη χώρα μας για τους αλβανούς, τους ρουμάνους ή όποιους άλλους ξένους κατοικούν σε αυτή τη γωνιά τής οκουμένης, στις αρχές τού προηγούμενου αιώνα τα έλεγαν στις ΗΠΑ για τους έλληνες. 

Δεν θέλει και πολύ μυαλό, εξάλλου, για να καταλάβεις ότι όσο πιο εξαθλιωμένος είναι κάποιος κι όσο περισσότερο κοινωνικώς απομονωμένος αισθάνεται τόσο πιθανότερο είναι να καταλήξει στην παρανομία. Αυτό προφανώς και δεν αθωώνει τον οποιοδήποτε εγκληματία, αλλά είναι μια πολύ πιστευτή δικαιολογία για τις πράξεις του...

Κι αφού σιγοβράζει μέσα σας η ερώτηση "και τί φταίμε εμείς οι φιλήσυχοι πολίτες για τη φτώχεια των άλλων;" δεν έχω παρά να σας απαντήσω πως όταν μια κοινωνία είναι πραγματική κοινωνία κι όχι κοπάδι σκόρπιων συμφερόντων το πρόβλημα του ατόμου οφείλει να είναι και πρόβλημα του συνόλου. Κι αν δεν το αντιμετωπίζουμε έτσι από ανθρωπισμό, ας το κάνουμε τουλάχιστον από ατομικό συμφέρον. Γιατί η γη γυρίζει, όπως έπεισε δια πυρός και σιδήρου ο Γαλιλαίος τους αρτηριοσκληρωτικούς, και, ποιός ξέρει, αύριο μεθαύριο, ειδικώς αν συμφωνήσουμε και σε τρίτο μνημόνιο, ενδεχομένως να είμαστε εμείς που θα πάρουμε ένα καλάσνικοφ στο χέρι, θα μπουκάρουμε σε ένα κέντρο διασκέδασης και θα θελήσουμε να πάρουμε, "για εκδίκηση", κι άλλους στο λαιμό μας γιατί δεν θα έχουμε γάλα να δώσουμε στα παιδιά μας...

Είναι αυτονόητο, επίσης, ότι κανείς μας δεν έχει γεννηθεί τέρας. Οσοι ανάμεσά μας γίναμε το "οφείλουμε" στις οικογενειακές ή κοινωνικές παραστάσεις των οποίων υπήρξαμε αυτόπτες μάρτυρες. Επομένως, εκτός από μια δίκαιη τιμωρία για τις εγκληματικές πράξεις μας χρειαζόμαστε σωφρονισμό και θεραπεία. Ούτε η κρεμάλα ούτε τα ισόβια θα εξυπηρετήσουν κάτι περισσότερο από τη δίψα τού λούμπεν προλεταριάτου για εκδίκηση. 

Πόσω μάλλον όταν αυτό το χυδαίο ένστικτο τις περισσότερες φορές διοχετεύεται σε αυτούς που αισθανόμαστε πως είναι χαμηλότερα από εμάς στην τροφική αλυσίδα κα σπανίως σε εκείνους που τρώνε με χρυσά κουτάλια και μας πετούν τα ψίχουλα. Ενα κράτος δικαίου δεν παραδειγματίζει τους πολίτες του με τον τρόμο, με δημόσιους ακρωτηριασμούς κλεφτών για παράδειγμα, αλλά καλλιεργώντας του τη σιγουριά ότι όταν βρεθούμε πεσμένοι στο έδαφος, αφού όλοι μας κάποια στιγμή χάνουμε τη δύναμη να παραμένουμε όρθιοι, θα είναι εκεί για να μας σηκώσει το χέρι και να μας βοηθήσει να ξαναχτίσουμε τη ζωή μας σε γερότερα θεμέλια

 Ετσι συμπεριφέρονται οι υγιείς κοινωνίες κι όχι σαν τεξανοί καουμπόιδες σε γουέστερν που έχουν την αφέλεια να πιστεύουν, μάλιστα, ότι ακόμα κι ο Ιησούς θα συμφωνούσε με το "οφθαλμός αντί οφθαλμού"...

ΤΑ ΣΚ@ΤΑ ΚΑΙ Η ΒΡΩΜΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΡΩΜΑ (video)


Βιολογικός Φισκάρδου

η συνεδρίαση του Τοπ. Συμβουλίου 



 απουσιολόγιο 
Δήμαρχος Κεφαλονιάς Αλέξανδρος Παρίσης, Αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών Διονύσης Λυκούδης, πρόεδρος ΔΕΥΑΚ Νίκος Ανουσάκης, Αντιδήμαρχος Ερίσου Κώστας Κοντογούρης, δημοτικός σύμβουλος Ερίσου Παναγής Κοκόλης






               Πολυχρόνης Δενδρινός                                                                                       

ΤΑ ΣΚ@ΤΑ ΚΑΙ Η ΒΡΩΜΑ

      ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΡΩΜΑ