http://papatzides.blogspot.gr/
Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014
Να γιατί πάμε κατά διαόλου ...σαν χώρα και σαν λαός.
http://papatzides.blogspot.gr/
500 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΧΑΝΤΡΕΣ
Maria Kouklaki Xania's photo.
500 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΧΑΝΤΡΕΣ
Το κλέβω από την @ecpoir του twitter «Για να καταλάβεις το αστείον του πράγματος: χάρισαν 240 εκ. ευρώ στο Μέγαρο Μουσικής και θα δώσουν λέει 20 εκ. για τους άστεγους». Σε μία φράση χώρεσε την ξεφτίλα της «επιτυχίας» που πανηγύρισε ο Σαμαράς. Θα το συνεχίσω λέγοντας ότι χάρισαν 240 εκ. ευρώ στο Μέγαρο Μουσικής που αίφνης απέκτησε «φιλολαϊκό» προφίλ, χάρισαν αμέτρητα δισ. ευρώ στις τράπεζες, χαρίζουν το Ελληνικό στον Λάτση και τώρα, λέει, θα μοιράσουν 500 εκ. ευρώ σε 1 εκατομμύριο ανθρώπους.
Τις απολύσεις, λέει, των δημοσίων υπαλλήλων για το 2015, θα τις συζητήσουν τον Οκτώβριο. Ο Κυριάκος Μητσοτακομπακογιάννης προ λίγων ημερών ορκιζόταν ότι δε θα υπάρξουν απολύσεις το 2015 διότι ήδη υπάρχει πρόβλημα με τα κενά υπηρεσιών. Αυτό είναι ένα νέο μέτρο. Ατάραχος, όμως ο Σαμαράς, συνηθισμένος ή και εθισμένος πλέον να ψεύδεται, ανακοινώνει ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα από δω και πέρα.
Δηλώνει χαρούμενος ο Σαμαράς επειδή επετεύχθη η μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Θα μπορούσε να βρει χίλια άλλα μέτρα για να τονώσει τους μικρομεσαίους που πεθαίνουν. Όμως δε θέλει αυτό. Θέλει να αυξήσει τα κέρδη των μεγαλοεργολάβων, των πολυεθνικών, των βιομηχάνων κι ας κλείσουν τα Ταμεία. Διότι τι άλλο από το να βάζει ταφόπλακα στα ήδη ετοιμοθάνατα Ταμεία είναι αυτή η απόφασή του;
Ομολογώ ότι μπορεί να χαρακτηριστώ υποκειμενικός. Μπορούν να με κατηγορήσουν για ανθέλληνα. Μπορούν να πουν ότι λυπάμαι με τις επιτυχίες της κυβέρνησης Σαμαρά. Γι’ αυτό δεν θα χρησιμοποιήσω δικά μου επιχειρήματα και αριθμούς. Θα καταθέσω τα στοιχεία που σήμερα παρουσίασε ο – κατά την κυβέρνηση- άγιος ΟΟΣΑ.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την έκθεση του ΟΟΣΑ για τη φτώχεια στην Ελλάδα (Society at a Glance 2014), το 17,9% των Ελλήνων δεν έχει χρήματα ούτε για να αγοράσει τρόφιμα αφού η μέση απώλεια εισοδήματος ανά άτομο από το 2007 υπολογίζεται στις 4.400 ευρώ. Απώλεια 4 φορές μεγαλύτερη από τα μέσα επίπεδα των άλλων χωρών της Ευρωζώνης!
Το κατά κεφαλήν εισόδημα της Ελλάδας είναι χαμηλότερο και από αυτά της Βραζιλίας και της Κίνας. Η εικόνα αυτή, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, οφείλεται στην «έκρηξη» των ποσοστών ανεργίας αλλά και στο στρεβλό σύστημα κοινωνικών παροχών που μπορεί να «απορροφούσε» το 30% των δημόσιων δαπανών, αλλά δεν είχε στόχευση σε εκείνους είχαν πραγματικά ανάγκη. Ενδεικτικό είναι ότι μόνο η χώρα μας μαζί με την Ιταλία δεν είχε πρόβλεψη για Εθνικό Ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.
Αντί να ντρέπεται αυτή η κυβέρνηση, συνεχίζει να μας ταπεινώνει και να μας γελοιοποιεί.
Αντί να σοβαρευτεί και να φύγει πριν σκοτώσει κι άλλους ανθρώπους, τολμά 2 μήνες πριν τις εκλογές να ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ ότι θα μοιράσει ψίχουλα ΕΦΑΠΑΞ και μάλιστα μετά τις εκλογές.
Έτσι ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει νέες σιχαμερές ελπίδες για τα απλωμένα χέρια των πολιτών που ζητιανεύουν ένα πιάτο φαγητό στα συσσίτια.
Κάποτε πίστευα ότι η απανθρωπιά έχει όρια. Μετά γνώρισα την κυβέρνηση Σαμαρά…
kartesios
Eν αναμονή δημοτικών και περιφερειακών εξελίξεων
http://www.ithacanet.gr/
- Έχει δίκιο ο Μ. Φόρτες, αναφερόμενος στις επιθέσεις που δέχεται, με τη μέθοδο των "επώνυμων" επιστολών, οι οποίες, στην πραγματικότητα, είναι ψευδώνυμες. Η βιομηχανία αυτή δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος που έχει την έδρα της. Οι επιστολές επιτίθενται κατά παντός πλην του Μεγάρου της μουσικής και πολιτικής παραφωνίας. Το ύφος και το ήθος σε όλο τους το Μεγαλείο!
- Βρισκόμαστε σε διαδικασία δημιουργίας νέας δημοτικής κίνησης, η οποία μπορεί να αλλάξει τους συσχετισμούς στο τοπικό δημοτικό σκηνικό. Η πρωτοβουλία Κοτσιλίνη έχει φέρει σε επαφή 3 παλαιοδημάρχους και έναν νυν αντιδήμαρχο και δημιουργεί σοβαρό ρήγμα στο χώρο της συγκυβερνώσας πασοκονεοδημοκρατίας. Αν η πράξη ευοδωθεί, θα συρρικνώσει, καθοριστικά, τις δύο δημοτικές κινήσεις που προέρχονται από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (Παρίση-Φόρτε).
- Η πρωτοβουλία ξεκίνησε με συναντήσεις, όπως έχουμε αναφέρει, ενός ευρύτερου του δικομματικού φάσματος, αλλά κάποιοι, νοιώθοντας ισχυροί, εγκαταλείπουν τους συνομιλητές που αντιστρατεύονται ή υποφέρουν από την πολιτική της συγκυβέρνησης. Το αίμα νερό δεν γίνεται. Αν καταφέρουν να συγκεράσουν και να συνθέσουν τις προσωπικές φιλοδοξίες, τότε, το μεγαλύτερο κομμάτι των ανθρώπων της ΝΔ θα προσέλθει στη συμμαχία, με μια σειρά σημερινά στελέχη της δημοτικής αρχής να εγκαταλείπουν το τραίνο, που έχει για μηχανοδηγό τον Δ. Λυκούδη. Και κόβει σχεδόν στη μέση το ΠΑΣΟΚ.
- Όσοι καταφέρθηκαν κατά των διαδικασιών του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχουν περάσει από τις κομματικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η μη αποδοχή προσωπικών αντιλήψεων (όχι κατά ανάγκη προσωπικών φιλοδοξιών) τους οδήγησε σε αμφισβητήσεις αρχών και διαδικασιών.
- Πλείστοι εξ αυτών στο δημόσιο λόγο τους δεν λένε αυτό που πραγματικά έχουν συζητήσει ιδιωτικά ή δημόσια, όταν μισοκρύβονταν πίσω από "διαρροές".
- Εμείς που δεν έχουμε αρχές, μέση και τέλος, μένουμε με τις αξίες. Όπου μέγιστη "αξία" είναι η παραδαρμένη και απειλούμενη ζωή μας. Οι απόψεις μας, για το τι σημαίνει Αυτοδιοίκηση σε καιρούς Κατοχής δεν φαίνεται να αρέσουν κι έτσι έχει διακοπεί κάθε επαφή μαζί μας. (Και δεν είμαστε τίποτε περισσότερο από "οφειλέτες". Αυτό που είναι η πλειοψηφία του λαού, χάρις στις πολιτικές ΠΑΣΟΚ- ΝΔ). Επιλέγουν, ως "καταλληλότεροι", τη διαχείριση των χρεών του δήμου αντί για την αντιμετώπιση των χρεών των δημοτών.
- Το ψεύτικο δίλημμα "μνημονιακοί - αντιμνημονιακοί" είναι μία καραμέλα, που πιπιλίζεται στο στόμα και, τελικά, αποκτά την ελαστικότητα της τσίχλας και της συνείδησης ενός εκάστου.
- Οι ασήμαντοι σε οργανωτικό μέγεθος ΑΝΕΛ βρίσκονται σε κατάσταση διάλυσης σε όλη την Περιφέρεια. Και θα επηρεαστεί, αρνητικά, ο Θ. Γαλιατσάτος που προσέβλεπε στην υποστήριξη τους. Μέλη των ΑΝΕΛ επιμένουν ότι η ανακοίνωση στήριξης Θ. Γαλιατσάτου από τους ΑΝΕΛ Λευκάδας είναι προϊόν της γραφίδας του τομεάρχη Λευκάδας - Κεφαλονιάς - Ζακύνθου και δεν αποτελεί πραγματικό γεγονός. Και ετοιμάζουν την ανακοίνωση άλλου ψηφοδελτίου. Την ίδια ώρα, οι δικές μας πληροφορίες μιλούν για επιθυμία των ΑΝΕΛ Κέρκυρας να στηρίξουν την υποψηφιότητα Γ. Καλούδη. Αυτό δημιουργεί "θέμα" σε όσους επιλέγουν τον πιο "καθαρόαιμο" κομματικό κ. Χ. Άνθη. Στη διαδικασία εμπλέκεται ο συγχωριανός μας Τέρενς Κουίκ, ο οποίος καλείται να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Σίγουρα, όχι προς την κατεύθυνση στήριξης Θ. Γαλιατσάτου.
- Δημοτικά και Περιφερειακά: Όλα είναι ανοιχτά.
- Η Κέρκυρα (και ο Ν.Βαλλιανάτος) θεωρεί βέβαιη την υποψηφιότητα Γκερέκου για την Περιφέρεια. Όμως, η Ν.Ε. Κέρκυρας επιθυμεί Στ. Καρβούνη. Ο οποίος, όμως, έχει δηλώσει ότι δεν κατεβαίνει αν κατέβει η Α. Γκερέκου.
- Σε διάλυση βρίσκεται και το ψηφοδέλτιο της ΝΔ στην Περιφέρεια, με πολλές δηλώσεις τοπαρχών που αποστασιοποιούνται από τον κ. Σπύρου. Ο κ. Σπύρου έχει δώσει απάντηση για τις αιτίες των αποστασιοποιήσεων: Το κάνουν για τα λεφτά! Δηλώσεις Σπύρου για τα άτομα που "λακίζουν": “Του κυρίου Άνθη του αρέσει να λειτουργεί αντινημονιακά και να πληρώνεται μνημονιακά! Τι να του κάνω; Ο καθένας κρίνεται από τον κόσμο, πως λειτουργεί, τι εκτιμάει”. - "Ο κ. Μαλακάσης τον οποίο εκτίμησα και τον έκανα από τους πρώτους αντιπεριφερειάρχες, δεν μου εξέφρασε κάποιο παράπονο όσο ήταν σε έμμισθη θέση". - "«Η προσπάθεια τόσο του πρόεδρου της ΝΟΔΕ όσο και του κ. Μαλακάση ήταν το πως θα καταλάβουν τη θέση του υποψήφιου χωρικού αντιπεριφερειάρχη. Και ο κ. Πετρόπουλος έχει ενδιαφερθεί για τον εαυτό του" - "«Ο κ. Δεσύλλας έχει δικαίωμα να πολιτεύεται. Να μην πω ότι είναι παροπλισμένος από το 1996. Δεν μπορεί να συγχωρήσει το ότι έχασε την έδρα".
- Εμείς χαρακτηρίσαμε τις "αυτοδιοικητικές" εκλογές σαν κάτι το "βρώμικο" πολιτικά. Ζούμε παγιδευμένοι στην πολιτική μοναξιά του "οφειλέτη". Συνεχίζουμε και εμμένουμε.
- Κι έχουμε άποψη:1. Η Κεφαλονιά έχει αντίπαλο ένα κεντρικό κράτος. Σήμερα είναι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αύριο κάτι άλλο και θα πρέπει να αδιαφορήσουμε για το χρώμα. Η αντιμετώπιση της Ύπατης Αρμοστείας πρέπει να είναι ενιαία και συνολική.2. Η Κεφαλονιά είναι διακατεχόμενη περιοχή, πολιτικά και οικονομικά, από ένα τοπικό καθεστώς, με ένα κεφάλι και πολλά ποδάρια. Το οποίο, όχι μόνο δεν προσφέρει, αλλά αποτελεί βασικό ανασταλτικό εμπόδιο σε επιθυμίες.3. Το πιο καθοριστικό πρόβλημα της κοινωνίας δεν είναι η διαχείριση των χρεών του δήμου, αλλά η διαχείριση των χρεών των πολιτών. Η διαχείριση της ζωής των, μέσω της διαχείρισης του δήμου. Η αυτοδιαχείριση, η αυτονομία τους με σκοπό την Ευημερία τους, είναι τα σημαντικά και η διαχείριση του δήμου είναι ένα από τα μέσα(ίσως, το πιο σημαντικό).
- Οι συλλήψεις υπερχρεωμένων συνεχίζονται. Και οι αυτοκτονίες. Κανείς δεν ενδιαφέρεται; Γράφει η κ. Έλενα Γισδάκη, από την Κέρκυρα: "Μέχρι πρότινος πίστευα ότι αυτές οι Νομαρχιακές αποτελούνται από ανθρώπους, που ζουν, δουλεύουν και μεγαλώνουν τα παιδιά τους ανάμεσά μας. Δεν είμαι πολύ σίγουρη πια...".
- Το ίδιο ισχύει και με τους τοπικούς και περιφερειακούς Σωτήρηδες. (Ψάχνουμε τις εξαιρέσεις).
- "Ανδρέα ζεις, εσύ μας οδηγείς". Μη το υποτιμάτε, ως σύνθημα. Να θυμηθούμε ότι ο Μάκης έδωσε "δεύτερη ευκαιρία" στον Βενιζέλο , στο όνομα του ΠΑΣΟΚ της νιότης του:
- Α, έχουμε και το "πρωτογενές πλεόνασμα"! Όπως έχει πει η κ. Lagard του ΔΝΤ, "πρωτογενές πλεόνασμα" έχει μία χώρα, όταν βρίσκεται σε κατάσταση Κατοχής και θανατηφόρας καταστροφής (η Ελλάδα είχε τέτοιο πράγμα το 1943 και το 2013) .
- Αν θέλει κάποιος να καταλάβει με τι προσπαθεί ο Σαμαροβενιζέλος να μοιάσουμε, ας δούμε αυτό που γράφει ο κ. Βασίλης Παζόπουλος, οικονομολόγος, αναλυτής χρηματιστηριακών αξιών: "Στην περσινή έκθεση του ΔΝΤ είναι γραμμενο ξεκάθαρα που εντασσόμαστε. Δυο χώρες στον κόσμο έχουν παρουσιάσει 8 χρόνια συνεχόμενα πρωτογενή πλεονάσματα. Δηλαδή ο δικος μας στοχος. Η Αιγυπτος του Μουμπάρακ και η Ρουμανία του Τσαουσέσκου."
- Τώρα, θα εξηγήσουμε γιατί ενώ έχουμε (κατά δήλωση) 2,9 δις "πρωτογενές πλεόνασμα" θα μοιραστούν μόνο 500 εκ. Ε, γιατί και σε αυτό το θέμα λένε ψέματα. Να θυμηθούμε: Σαμαράς, 10/1/2014, μιλώντας σε ξένους δημοσιογράφους: «Ελήφθη η απόφαση να διαθέσουμε το 70% στους πολίτες»
- Όπως μάθαμε το 70% έγινε 17%. Γιατί; Μα, γιατί εξ αρχής έλεγε ψέματα. Η απόφαση του Eurogroup στις 27 Νοεμβρίου 2012: "...Η Ελλάδα θα μεταφέρει όλα τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις , τα προβλεπόμενα πρωτογενή πλεονάσματα, καθώς και το 30% του Πλεονάζοντος Πρωτογενούς Πλεονάσματος στο λογαριασμό αυτό για την εξυπηρέτηση του χρέους σε τριμηνιαία βάση..." . Όπου "πλεονάζον πρωτογενές πλεόνασμα" δεν είναι το πρωτογενές, αλλά αυτό που προκύπτει, με δημιουργική λογιστική, ανάμεσα στο προβλεπόμενο και το επαληθευόμενο! Όσο για το τι "επαληθεύεται", μη το ψάχνετε. Κάπως έτσι προέκυψε το 70% να γίνει 17%.
- Τι άλλα να πούμε για το τέλος; Ας μιλήσουμε για γάλα.
- Το γάλα θα είναι φρέσκο όσες μέρες θέλουν οι εντολείς. (Και τούτη τη φορά, ο εντολέας δεν είναι ο Σαμαάς, αλλά όσοι αποφασίζουν για την τύχη μας, συμπεριλαμβανομένης της διατροφής).
- Σε λίγες μέρες, φρέσκο κεφαλονίτικο γάλα στα ράφια της Κεφαλονιάς, από τα Διλινάτα. Πετάξτε τα εισαγόμενα. Αν θέλουμε ζωή σε τούτο τον τόπο, στηρίζουμε τοπική ποιότητα και παραγωγή. Ο καθένας μας, πηγαίνοντας μια βόλτα στη μονάδα παραγωγής, βλέπει τι φτιάχνεται. Για να ξέρουμε τι πίνουμε ...Και τυποποιημένα γιαούρτια. Όποιος δεν το καταλαβαίνει ποντάρει στην καταστροφή της Κεφαλονιάς.
- Η πρώτη φωτογραφία μας, από το Ληξούρι( του Δ. Περδίκη) συμβολίζει την κατάσταση, σήμερα. Θολή. Τοπίο ευρισκόμενο σε πολιτική ομίχλη. Οι τελευταίες εικόνες έρχονται από τον Κώστα Φραγκιά και την κεφαλονίτικη ομάδα aerial video. Συμβολίζουν αυτό που θέλουμε. Αυτό που μπορούμε να δημιουργούμε.
Αίτηση παραίτησης εκπαιδευτικού
βίωσε την κατρακύλα, αποφάσισε να γυρίσει πλάτη στο σύστημα
(έδωσε άδεια κοινοποίησης)
ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΑΝΕΡΓΕ ….
http://anorthografies.net/
Φίλε σε σένα κράζω.
Εσένα που σε έχουν πείσει ότι εσύ φταις για την ξεφτίλα σου. Εσένα που προσπαθούν με όλα τα μέσα να σε μεταλλάξουν σε ζητιάνο της δικής σου ζωής.Εσένα που σε έχουν καταφέρει να αυτοκτονείς για να βγάζουν πλεόνασμα οι τράπεζες. Εσένα κράζω.
Αφού κατάφεραν πριν από όλα να σε πείσουν ότι έχεις ανάγκη σωτήρες, αφού σε χώρισαν σε είδη όπως τα προϊόντα, αφού σε έβαλαν να βλαστημάς τον γείτονα σου επειδής έχει να φάει, αφού σου αφαίρεσαν κάθε δικαίωμα στο όνειρο, τώρα θα δώσουν και ένα πεντακοσάρικο στον ματατζή για να σε βαράει καλύτερα.
Συνάδελφε κοπρίτη (έτσι μας αποκαλούν οι νοικοκυραίοι) ξέρω ότι ίσως ποτέ δεν σου δόθηκε η ευκαιρία να ξεφύγεις απ τη μιζέρια του μυαλού που σου έβαλαν με το ζόρι στο κεφάλι, ίσως το σπιτάκι που σου άφησαν οι δικοί σου νάναι το μόνο που σούχει απομείνει, ίσως να ελπίζεις ακόμα ότι κάπως θα βρεις τον τρόπο να επιβιώσεις έστω γλείφοντας χεσμένους κώλους.
Φίλε, αφού σου είπαν την δουλειά εργασία για να μη νιώθεις δούλος, μετά σου είπαν ότι αφού δεν εργάζεσαι (δεν παράγεις έργο) σε απασχολούμε, δηλαδή σου κάνουμε και χάρη μιας που είσαι και μαλάκας, οπότε σιγά μη σε πληρώσουμε κιόλας.
Συνάδελφε τεμπέλη, όσο και να μη θες να το πιστέψεις τα πράματα είναι πολύ απλά. Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρωποειδών, οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ και κάτι πλάσματα κακομούτσουνα που στηρίζουν την ξεφτίλα τους, που την λεν ευτυχία, στη δυστυχία την δικιά σου. Σ’αυτή τη κατηγορία των κακομούτσουνων ανήκουν πολλά διαφορετικά είδη δίποδων. Φασίστες (στο μυαλό),καπιταληστές (αυτοδημιούργητοι αααχαχαχαχαχαχαχαχαααχαχχαχαααα), θεοφοβούμενοι, καργιόλιδες, άνθρωποι του νόμου, ηγέτες, φιλόσοφοι που τα ξύνουν, επιστήμονες ( της δυστυχίας), καλλιτέχνες ( υπεραποπάνω ποταπών και βδελυρών απασχολήσεων όπως ειν το ψωμί), νοικοκυραίοι που κοιτάν τη δουλίτσα τους και την οικογένειά τους, και άλλοι πολλοί.
Σύντροφε κακομοίρη, έχουμε πόλεμο, ‘η αυτοί ‘η εμείς, τον πόλεμο αυτό πάντως δεν τον ξεκινήσαμε εμείς αλλά αυτοί εδώ και πάρα πολλά χρόνια, απλά εμείς όλο αυτό το καιρό κλείναμε τα μάτια και το παίζαμε ειρηνιστές. Η ειρήνη σύντροφε έρχεται μόνο μετά από πόλεμο και είναι ουσιαστική μονάχα αν έχεις διαλέξει τον σωστό οχτρό. Στο κάτω κάτω αν υπάρχει ένας πόλεμος ιερός είναι αυτός που μάχεσαι για την ευτυχία του διπλανού σου που ταυτίζεται με την δική σου και των ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
6 μήνες μετά … Δεν ξεχνάμε!
8:00π.μ:
Αυτός ο βασανιστικός ήχος από το ξυπνητήρι διαπερνάει τα αυτιά μου και
για ακόμη μια φορά, με ξυπνάει τόσο μα τόσο απότομα. Και αυτό το ξύπνημα
το απότομο, δε το μπορώ, μόνο για κακό γινόταν πάντα, τώρα πια γίνετε
από συνήθεια. «Τι ώρα είναι; Τι μέρα είναι; Τι μήνας είναι;» … Εντάξει
λίγο καφέ θέλω και θα ξυπνήσω.
Το ημερολόγιο γράφει 18 Μαρτίου του 2014. Τώρα ναι, τώρα ξύπνησα για
τα καλά, τώρα κι αν ξύπνησα απότομα. «Ξέρεις σήμερα είναι …» … «Ναι μη
μου πεις, ξέρω … ξέρω». Πέρασαν έξι μήνες. Και τότε έτσι απότομα είχα
ξυπνήσει..φωνές, πανικός. Και εγώ να προσπαθώ να καταλάβω τι γίνετε.
«Σκότωσαν τον KillahP»… Και εγώ να παλεύω να συνειδητοποιήσω αυτό που
άκουσα. «Ποιος, τι, γιατί;» … και αυτό το Γιατί ακόμη με βασανίζει. Αυτό
το άδικο, αυτή η οργή βαραίνουν τις σκέψεις μου ακόμη … έξι μήνες μετά.
Έξι μήνες μετά κάθομαι στο ίδιο τραπέζι, πίνω τον ίδιο πικρό καφέ και
προσπαθώ να καταλάβω, να καταλάβω πως γίνετε ένας άνθρωπος να σκοτώνει
έναν άλλον άνθρωπο, για τις ιδέες του, για τα πιστεύω του, για τις αξίες
του. Πως γίνετε να του στερεί τη ζωή και έτσι απλά με ένα μαχαίρι να
του παίρνει την ελευθερία, τα όνειρα του … Πως; Γιατί;
Διακοπή … «Θα πάμε στο Μοναστηράκι σήμερα;» … «Ναι, θα πάμε … Δεν
ξεχνάμε, προδίδουμε τους εαυτούς μας αν ξεχάσουμε». Ο τίτλος της δράσης
είναι: «Το σάλιο που δεν πάει χαράμι» .. Ενημέρωση και εθελοντική
δειγματοληψία για την τράπεζα εθελοντών δοτών μυελού των οστών. «Ναι, θα
πάμε». 3:00μ.μ: Ραντεβού στην πλατεία … βλέπω πρόσωπα γνωστά … είναι κ ο
Παύλος εκεί … η φωτογραφία του σε ένα τοίχο, όχι δεν λέω τη φωτογραφία,
ξέρω πως είναι εκεί. Είναι εκεί μαζί με τους φίλους του, τους χτυπάει
στον ώμο και χαμογελάει. Κόσμος έρχεται και θέλει να βοηθήσει, θέλει να
ενημερωθεί, θέλει να συμμετάσχει. Πρόσωπα αισιόδοξα, γέλιο που βγαίνει
απ την ψυχή και μας φωτίζει. Η διαδικασία δεν κράτησε πολύ. Είμαστε
έτοιμοι να φύγουμε. «Όχι, ας κάτσουμε λίγο … μ αρέσουν τα πρόσωπα που
βλέπω, τους βλέπω και παίρνω δύναμη, ας κάτσουμε λίγο…».
Ανοίγω το τετράδιο μου, έχω πράγματα που θέλω να γράψω. Σε κοιτάζω να
ακουμπάς στον τοίχο, Ει(!) μην πέφτεις, μην πέφτεις … Είναι δίπλα σου,
σου χτυπάει τον ώμο και χαμογελάει, χαμογέλα του και εσύ … σε βλέπει.
Γράφω, σβήνω, γράφω … γιατί δε στα λέω, δεν με ξέρεις, μα τώρα να, θα
θελα να σε πάρω μια αγκαλιά και να σου πω να κρατηθείς όρθιος, για
εκείνον, για σένα, για κάθε ελεύθερη ψυχή. Γέλα μου ρε μούτρο, σήκωσε το
κεφάλι … και σε έναν μήνα εδώ θα μαστε. Γιατί δεν ξεχνάμε, γιατί δεν
χτίζουμε φωλιές για μίσος, χτίζουμε φωλιές για αγάπη. Γιατί δεν θα
αφήσουμε κανέναν και τίποτα να δηλητηριάσει τις καρδιές μας.
Γιατί είναι τόσο απλό να βοηθήσεις έναν άνθρωπο … είναι τόσο απλό να σώσεις μια ζωή.
Ακροδεξιοί εισβάλλουν στην κρατική TV της Ουκρανίας και χτυπούν τον διευθυντή (ΒΙΝΤΕΟ)
http://anemosantistasis.blogspot.gr/
Από:www.periodista.gr
Σάλος
έχει ξεσπάσει από βίντεο, το οποίο κάνει τον γύρο του κόσμου και
εμφανίζει τον διευθυντή της oυκρανικής κρατικής τηλεόρασης, Αλεξάντερ
Παντελειμόνοβ, να πέφτει θύμα ξυλοδαρμού, μέσα στο γραφείο του, από μέλη του ακροδεξιού κόμματος «Σβόμποντα».
Πιο
συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Euronews, βουλευτές και μέλη του ακροδεξιού
κόμματος, εισέβαλαν στο γραφείο του Παντελειμόνοβ, καθώς θεώρησαν ως
αντεθνική την απόφασή του να προβάλλει την τελετή υπογραφής της συνθήκης
μεταξύ Ρωσίας – Κριμαίας.
“ Σύμφωνα
με το Euronews, βουλευτές και μέλη του ακροδεξιού κόμματος «Σβόμποντα»,
εισέβαλαν στο γραφείο του διευθυντή της oυκρανικής κρατικής τηλεόρασης,
Αλεξάντερ Παντελειμόνοβ, καθώς θεώρησαν ως αντεθνική την απόφασή του να
προβάλλει την τελετή υπογραφής της συνθήκης μεταξύ Ρωσίας – Κριμαίας.
Παράλληλα, τον ανάγκασαν να υπογράψει επιστολή παραίτησης ”
με το Euronews, βουλευτές και μέλη του ακροδεξιού κόμματος «Σβόμποντα»,
εισέβαλαν στο γραφείο του διευθυντή της oυκρανικής κρατικής τηλεόρασης,
Αλεξάντερ Παντελειμόνοβ, καθώς θεώρησαν ως αντεθνική την απόφασή του να
προβάλλει την τελετή υπογραφής της συνθήκης μεταξύ Ρωσίας – Κριμαίας.
Παράλληλα, τον ανάγκασαν να υπογράψει επιστολή παραίτησης ”
Τετάρτη, 19 Μαρτίου 2014 12:15
Σάλος
έχει ξεσπάσει από βίντεο, το οποίο κάνει τον γύρο του κόσμου και
εμφανίζει τον διευθυντή της oυκρανικής κρατικής τηλεόρασης, Αλεξάντερ
Παντελειμόνοβ, να πέφτει θύμα ξυλοδαρμού, μέσα στο γραφείο του, από μέλη του ακροδεξιού κόμματος «Σβόμποντα».
Πιο
συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Euronews, βουλευτές και μέλη του ακροδεξιού
κόμματος, εισέβαλαν στο γραφείο του Παντελειμόνοβ, καθώς θεώρησαν ως
αντεθνική την απόφασή του να προβάλλει την τελετή υπογραφής της συνθήκης
μεταξύ Ρωσίας – Κριμαίας.
Μάλιστα,
ο βουλευτής της ακροδεξιάς Αλεξάντερ Άροντς, αφού ανάγκασε τον
διευθυντή της κρατικής τηλεόρασης να καθίσει στην καρέκλα, τον
γρονθοκόπησε στο κεφάλι και στην συνέχεια τον ανάγκασε δια της βίας να
συντάξει και να υπογράψει την επιστολή παραίτησης του.
ο βουλευτής της ακροδεξιάς Αλεξάντερ Άροντς, αφού ανάγκασε τον
διευθυντή της κρατικής τηλεόρασης να καθίσει στην καρέκλα, τον
γρονθοκόπησε στο κεφάλι και στην συνέχεια τον ανάγκασε δια της βίας να
συντάξει και να υπογράψει την επιστολή παραίτησης του.
Ο αυτοεξευτελισμός του Σαμαρά
Ο αυτοεξευτελισμός του Σαμαρά δεν έχει τέλος! Παρουσίασε ως νίκη την κωλοτούμπα !
Λουκέτο στα Ταμεία η συμφωνία Σαμαρά-Τροικας !
Ο αυτοεξευτελισμός του Σαμαρά δεν έχει τέλος!
Παρουσίασε ως νίκη την κωλοτούμπα !...
Με απόφαση του τύπου “ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΣΗ” ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός την συμφωνία με την Τροικα για την μειωση την εργοδοτικών κι εργατικών εισφορών στα ασφαλιστικά Ταμεία.
Οχι φυσικά για να τα “βάλουν στην τσέπη” αλλά να πάνε στην Τρόικα, μέσω των Νέων Φόρων και Μέτρων του 2014.
Η απόφαση αυτή φυσικά είναι πλέον η Ταφόπλακα στο ήδη κουρεμένο Ασφαλιστικό σύστημα 70 περίπου χρόνια από την ίδρυση του.
-Με το PSI έκλεψαν 14δις από τα Ταμεία
Ο αυτοεξευτελισμός του Σαμαρά δεν έχει τέλος!
Παρουσίασε ως νίκη την κωλοτούμπα !...
Με απόφαση του τύπου “ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΣΗ” ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός την συμφωνία με την Τροικα για την μειωση την εργοδοτικών κι εργατικών εισφορών στα ασφαλιστικά Ταμεία.
Οχι φυσικά για να τα “βάλουν στην τσέπη” αλλά να πάνε στην Τρόικα, μέσω των Νέων Φόρων και Μέτρων του 2014.
Η απόφαση αυτή φυσικά είναι πλέον η Ταφόπλακα στο ήδη κουρεμένο Ασφαλιστικό σύστημα 70 περίπου χρόνια από την ίδρυση του.
-Με το PSI έκλεψαν 14δις από τα Ταμεία
-τώρα αφαιρούν άλλα 600-700εκ/έτος
-τα τελευταία 4 χρόνια του Μνημονίου έχουν και θα φορτωθούν περίπου 20,000-40,000 συνταξιούχους των 45ετών λόγω εθελούσιας εξόδου (ΟΤΕ,ΔΕΚΟ,Τράπεζες)!
Η μόνη διέξοδος πλέον για σύνταξη και ασφάλιση θα είναι ο ιδιωτικός τομέας ή η Πρόνοια και τα συσσίτια.
Αυγερινός Χατζηχρυσός @avgerinosx
Αγάπα το κελί σου, τρώγε το φαΐ σου και διάβαζε πολύ…
Νίκος Μπογιόπουλος
Καθώς ο πρωθυπουργός παρίστανε τον «Ρομπέν των φτωχών» (!) και εκφωνούσε το (ακαλλιτέχνητο) θεατρικό του διάγγελμα για τη λήξη των «διαπραγματεύσεων» με την τρόικα, την ώρα που ο Στουρνάρας αντάλλασε συγχαρητήρια με τους υφυπουργούς του γιατί στην «πιο δύσκολη επιθεώρηση» (!) από την τρόικα κατόρθωσαν πάλι να ικανοποιήσουν τους… «επιθεωρητές» τους, το μάτι μου έπεσε στα βιβλία πάνω στο γραφείο.
Παρακολουθούσα να ανακοινώνουν ότι ο ελληνικός λαός θα βουλιάξει ακόμα βαθύτερα σε ένα δουλεμπορικό που έχουν το ψηφοθηρικό θράσος να του το παρουσιάζουν σαν… «κρουαζιερόπλοιο». Και το μυαλό μου, από τα βιβλία, πήγε στον πατέρα μου.
Ήταν χούντα.
Εγώ πιτσιρικάς.
Θυμήθηκα τον πατέρα μου (σσ: όσες φορές το κυνηγητό δεν μεταφραζόταν για μας τα παιδιά στο «λείπει σε ταξίδι για δουλειές»…), στα συναπαντήματα με τους φίλους του (σσ: όσες φορές δεν «έλειπαν σε ταξίδι για δουλειές»…), στον αποχαιρετισμό, μισοχαμογελώντας, μισοσυνωμοτικά, να πετάνε πότε – πότε ο ένας στον άλλον εκείνη τη φράση:
«Αγάπα το κελί σου, τρώγε το φαί σου και διάβαζε πολύ».
Τί είναι αυτά που λένε, έλεγα από μέσα μου…
Αργότερα έμαθα ότι ήταν μια φράση που τη μοιραζόταν ο Νίκος Ζαχαριάδης, ο πρώην γραμματέας του ΚΚΕ, με τους συντρόφους του.
Ήταν η συμβουλή του, ένα παρασύνθημα, για να κρατηθούν όρθιοι στις φυλακές και στις εξορίες.
Αλλά πάλι μου φαινόταν παράξενο: Πώς γίνεται να αγαπάς το κελί σου;…
Στην πορεία κατάλαβα (νομίζω).
Αυτό που λέγανε (νομίζω) ήταν ότι δεν παραιτείσαι ποτέ.
Δεν σκύβεις ποτέ. Δεν συνθηκολογείς. Ποτέ.
Παίρνεις δύναμη από ό,τι μπορεί να σου δώσει ζωή.
Παίρνεις ζωή από την αγάπη για τον τόπο σου.
Ακόμα κι αν για τον τόπο σου, για την προκοπή του, χρειαστεί να ζεις μέσα στο «κελί» σου.
Φροντίζεις το «κελί» σου, δεν το παρατάς, δεν απαρνιέσαι τον αγώνα και το όραμα να ξημερώσει το δίκιο στον τόπο σου.
Και κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου για να είσαι παρόν και ετοιμοπόλεμος σε αυτό τον αγώνα.
Δεν καταθέτεις τα όπλα.
Φροντίζεις να συντηρείς τις βιολογικές αντοχές σου, αλλά και τη σπίθα στο μυαλό σου.
Αν είναι να γράψεις Ιστορία, να γίνεις μέρος του λαού που θα γράψει τη δική του Ιστορία, πρέπει να σε παίρνουν τα πόδια σου.
Και να δουλεύει το μυαλό σου.
Για τις γενιές που ακολούθησαν, για τη δικιά μου γενιά, το κελί έγινε κάπως πιο «ευρύχωρο».
Το φαγητό «γρήγορο».
Δεν είμαστε η γενιά που μπορεί να δίνει συμβουλές για «κελιά».
Ούτε να κάνουμε μαθήματα για τη δύναμη της ψυχής που χρειάζεται για να «καταπιείς» τις σωματικές κακουχίες και για να «τραφείς» με την ανάξια πλερωμή των διώξεων της «δημοκρατίας» ενάντια στους αγωνιστές για δημοκρατία.
Έτσι, κάθε φορά που το «κελί» στενεύει – ειδικά όταν το «κελί» κατακλύζεται από τη βλακεία, από την ευτέλεια, από την απάτη, από το ψέμα, από το «δήθεν» και από το διαρκώς αναπαλαιωμένο «τίποτα» - αυτό που σχεδόν πάντα γυρνάει στο μυαλό μου από το τρίπτυχο της φράσης του Ζαχαριάδη, είναι εκείνο το «διάβαζε πολύ»!
*
Επιτρέψτε μου, λοιπόν, σήμερα να μην χαραμίσω τη στήλη για τα χτεσινά ψέματα της κυβέρνησης.
Σήμερα θέλω να ευχαριστήσω δημόσια τον αγαπημένο μου φίλο τον Μίλτο Πασχαλίδη.
Στις εποχές που ο Ψινάκης θέτει υποψηφιότητα για δήμαρχος Μαραθώνος έχοντας την μετά τηλεοπτικών καμερών ευλογία του Μητροπολίτη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού (σσ: του ίδιου δέσποτα ο οποίος διεκτραγωδούσε στο MEGA τα βάσανα των βιομηχάνων που προσφεύγουν, όπως δήλωσε, στην Εκκλησία ζητώντας ένα πιάτο φαί…), ο Μίλτος είχε το κουράγιο να γράψει.
Να γράψει με τρόπο που μόνο η αγάπη και ο σεβασμός το καταφέρνει. Να μας δώσει εικόνες και πλευρές από τη ζωή του μεγάλου «άγνωστου».
Του πάντα «παρόντα» ποιητή της Μεταπολίτευσης.
Να μας γνωρίσει τον μεγάλο Αλκη Αλκαίο.
Και να μας θυμίσει – μέσα και από τα 3 ολοκαίνουργια τραγούδια και τις ανέκδοτες ηχογραφήσεις του CD που διατίθεται μαζί με το βιβλίο - ότι είμαστε πάντα μέσα στην «Πιρόγα».
Και ότι ο τόπος μας παραμένει «το φαιό νταμάρι που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι» (Μίλτος Πασχαλίδης, «Αγύριστο Κεφάλι – Ο Αλκης Αλκαίοςπου γνώρισα», εκδόσεις «Λιβάνη»).
Θέλω να ευχαριστήσω τον αξιότιμο συνάδελφο κύριο Σπύρο Κουζινόπουλο.
Στις εποχές που η πολιτική κατάντια ακόμα κι όταν βρίσκει πάτο σκάβει για να πάει ακόμα πιο κάτω, στις εποχές που η πολιτική ιστορία της Ελλάδας έχει καταντήσει να «γράφεται» από Γεωργιάδηδες και να περιλαμβάνει σελίδες με υποψηφιότητες τύπου Μπέου για την… δημαρχία του Βόλου, ο κ.Κουζινόπουλος είχε το κουράγιο να γράψει.
Να γράψει με τρόπο τεκμηριωμένο, διδακτικό, αποκαλυπτικό, λογοτεχνικά άρτιο, για συνταρακτικές στιγμές της πολιτικής ιστορίας αυτού του τόπου.
Θέλει αντοχή, θέλει πείσμα, θέλει να διακατέχεσαι από την αρετή της έγνοιας και της ευθύνης, για να προσπερνάς το βάλτο της πολιτικής ευτέλειας.
Για να αφιερώνεσαι στην κατάδειξη της πολιτικής με το «Π» κεφαλαίο.
Για να θυμίζεις την δολοφονία Λαμπράκη και του βασιλιά Γεώργιου, να φωτίζεις την δολοφονία του Ζεύγου και του Χαλκίδη, να ερευνάς τις υποθέσεις Πολκ και Τσαρούχα.
Για να κρατάς ζωντανή την επιθυμία για την γνώση του μεγάλου, του σημαντικού, του αειθαλούς
(Σπύρος Κουζινόπουλος, «Οι μεγάλες πολιτικές δολοφονίες στη Θεσσαλονίκη του 20ου αιώνα», εκδόσεις «Ιανός»).
Θέλω να ευχαριστήσω τον κύριο Ανδρέα Μαράτο.
Στις εποχές που τα «Ποτάμια» του «δήθεν» κουβαλάνε στα σακίδιά τους το «τίποτα», ο κύριος Μαράτος έκανε την αποκοτιά να γράψει για τον Θεοδωράκη.
Τον Μίκη…
Κι έγραψε με τρόπο απροσδόκητο.
Έγραψε επιστρατεύοντας όλο το ταλέντο του ζωγράφου, αλλά και την επιμονή του σκαπανέα.
Πήρε την παρτιτούρα του Μίκη και μέσα από «ανασκαφή του» φωτίστηκαν όλα όσα συνέθεσαν το καθεστώς των νικητών της μεταπολεμικής και μετεμφυλιακής Ελλάδας: «Ο φοβος, ο εκμαυλισμός, η διαφθορά και το ρουσφέτι τα καθημερινά τους όπλα, η εκλογική βία και νοθεία τα εχέγγυα της κοινοβουλευτικής τους επικράτησης».
Ο κύριος Μαράτος πήρε τα τραγούδια και έγραψε με ένα τρόπο μοναδικό, με μια μαεστρία που θα ζήλευε και ο μαέστρος Θεοδωράκης, αποκαλύπτοντάς μας ότι «τα τραγούδια φυλάνε μέσα τους τον ουτοπικό σπινθήρα του καιρού τους και τη λανθάνουσα δυνατότητα αλλαγής πλεύσης»
(Ανδρέας Μαράτος, «Ουτοπία κρυμμένη στο σώμα της πόλης – Ο μουσικός κόσμος του Μίκη Θεοδωράκη και η εποχή του», εκδόσεις «Ιανός»).
*
Υστερόγραφο: Πατέρα - δεν πρόλαβα να στο πω - είχατε δίκιο: «Αγάπα το κελί σου. Τρώγε το φαΐ σου. Και διάβαζε πολύ»…
Αναρτήθηκε από ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ
Παρακολουθούσα να ανακοινώνουν ότι ο ελληνικός λαός θα βουλιάξει ακόμα βαθύτερα σε ένα δουλεμπορικό που έχουν το ψηφοθηρικό θράσος να του το παρουσιάζουν σαν… «κρουαζιερόπλοιο». Και το μυαλό μου, από τα βιβλία, πήγε στον πατέρα μου.
Ήταν χούντα.
Εγώ πιτσιρικάς.
Θυμήθηκα τον πατέρα μου (σσ: όσες φορές το κυνηγητό δεν μεταφραζόταν για μας τα παιδιά στο «λείπει σε ταξίδι για δουλειές»…), στα συναπαντήματα με τους φίλους του (σσ: όσες φορές δεν «έλειπαν σε ταξίδι για δουλειές»…), στον αποχαιρετισμό, μισοχαμογελώντας, μισοσυνωμοτικά, να πετάνε πότε – πότε ο ένας στον άλλον εκείνη τη φράση:
«Αγάπα το κελί σου, τρώγε το φαί σου και διάβαζε πολύ».
Τί είναι αυτά που λένε, έλεγα από μέσα μου…
Αργότερα έμαθα ότι ήταν μια φράση που τη μοιραζόταν ο Νίκος Ζαχαριάδης, ο πρώην γραμματέας του ΚΚΕ, με τους συντρόφους του.
Ήταν η συμβουλή του, ένα παρασύνθημα, για να κρατηθούν όρθιοι στις φυλακές και στις εξορίες.
Αλλά πάλι μου φαινόταν παράξενο: Πώς γίνεται να αγαπάς το κελί σου;…
Στην πορεία κατάλαβα (νομίζω).
Αυτό που λέγανε (νομίζω) ήταν ότι δεν παραιτείσαι ποτέ.
Δεν σκύβεις ποτέ. Δεν συνθηκολογείς. Ποτέ.
Παίρνεις δύναμη από ό,τι μπορεί να σου δώσει ζωή.
Παίρνεις ζωή από την αγάπη για τον τόπο σου.
Ακόμα κι αν για τον τόπο σου, για την προκοπή του, χρειαστεί να ζεις μέσα στο «κελί» σου.
Φροντίζεις το «κελί» σου, δεν το παρατάς, δεν απαρνιέσαι τον αγώνα και το όραμα να ξημερώσει το δίκιο στον τόπο σου.
Και κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου για να είσαι παρόν και ετοιμοπόλεμος σε αυτό τον αγώνα.
Δεν καταθέτεις τα όπλα.
Φροντίζεις να συντηρείς τις βιολογικές αντοχές σου, αλλά και τη σπίθα στο μυαλό σου.
Αν είναι να γράψεις Ιστορία, να γίνεις μέρος του λαού που θα γράψει τη δική του Ιστορία, πρέπει να σε παίρνουν τα πόδια σου.
Και να δουλεύει το μυαλό σου.
Για τις γενιές που ακολούθησαν, για τη δικιά μου γενιά, το κελί έγινε κάπως πιο «ευρύχωρο».
Το φαγητό «γρήγορο».
Δεν είμαστε η γενιά που μπορεί να δίνει συμβουλές για «κελιά».
Ούτε να κάνουμε μαθήματα για τη δύναμη της ψυχής που χρειάζεται για να «καταπιείς» τις σωματικές κακουχίες και για να «τραφείς» με την ανάξια πλερωμή των διώξεων της «δημοκρατίας» ενάντια στους αγωνιστές για δημοκρατία.
Έτσι, κάθε φορά που το «κελί» στενεύει – ειδικά όταν το «κελί» κατακλύζεται από τη βλακεία, από την ευτέλεια, από την απάτη, από το ψέμα, από το «δήθεν» και από το διαρκώς αναπαλαιωμένο «τίποτα» - αυτό που σχεδόν πάντα γυρνάει στο μυαλό μου από το τρίπτυχο της φράσης του Ζαχαριάδη, είναι εκείνο το «διάβαζε πολύ»!
*
Επιτρέψτε μου, λοιπόν, σήμερα να μην χαραμίσω τη στήλη για τα χτεσινά ψέματα της κυβέρνησης.
Σήμερα θέλω να ευχαριστήσω δημόσια τον αγαπημένο μου φίλο τον Μίλτο Πασχαλίδη.
Στις εποχές που ο Ψινάκης θέτει υποψηφιότητα για δήμαρχος Μαραθώνος έχοντας την μετά τηλεοπτικών καμερών ευλογία του Μητροπολίτη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού (σσ: του ίδιου δέσποτα ο οποίος διεκτραγωδούσε στο MEGA τα βάσανα των βιομηχάνων που προσφεύγουν, όπως δήλωσε, στην Εκκλησία ζητώντας ένα πιάτο φαί…), ο Μίλτος είχε το κουράγιο να γράψει.
Να γράψει με τρόπο που μόνο η αγάπη και ο σεβασμός το καταφέρνει. Να μας δώσει εικόνες και πλευρές από τη ζωή του μεγάλου «άγνωστου».
Του πάντα «παρόντα» ποιητή της Μεταπολίτευσης.
Να μας γνωρίσει τον μεγάλο Αλκη Αλκαίο.
Και να μας θυμίσει – μέσα και από τα 3 ολοκαίνουργια τραγούδια και τις ανέκδοτες ηχογραφήσεις του CD που διατίθεται μαζί με το βιβλίο - ότι είμαστε πάντα μέσα στην «Πιρόγα».
Και ότι ο τόπος μας παραμένει «το φαιό νταμάρι που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι» (Μίλτος Πασχαλίδης, «Αγύριστο Κεφάλι – Ο Αλκης Αλκαίοςπου γνώρισα», εκδόσεις «Λιβάνη»).
Θέλω να ευχαριστήσω τον αξιότιμο συνάδελφο κύριο Σπύρο Κουζινόπουλο.
Στις εποχές που η πολιτική κατάντια ακόμα κι όταν βρίσκει πάτο σκάβει για να πάει ακόμα πιο κάτω, στις εποχές που η πολιτική ιστορία της Ελλάδας έχει καταντήσει να «γράφεται» από Γεωργιάδηδες και να περιλαμβάνει σελίδες με υποψηφιότητες τύπου Μπέου για την… δημαρχία του Βόλου, ο κ.Κουζινόπουλος είχε το κουράγιο να γράψει.
Να γράψει με τρόπο τεκμηριωμένο, διδακτικό, αποκαλυπτικό, λογοτεχνικά άρτιο, για συνταρακτικές στιγμές της πολιτικής ιστορίας αυτού του τόπου.
Θέλει αντοχή, θέλει πείσμα, θέλει να διακατέχεσαι από την αρετή της έγνοιας και της ευθύνης, για να προσπερνάς το βάλτο της πολιτικής ευτέλειας.
Για να αφιερώνεσαι στην κατάδειξη της πολιτικής με το «Π» κεφαλαίο.
Για να θυμίζεις την δολοφονία Λαμπράκη και του βασιλιά Γεώργιου, να φωτίζεις την δολοφονία του Ζεύγου και του Χαλκίδη, να ερευνάς τις υποθέσεις Πολκ και Τσαρούχα.
Για να κρατάς ζωντανή την επιθυμία για την γνώση του μεγάλου, του σημαντικού, του αειθαλούς
(Σπύρος Κουζινόπουλος, «Οι μεγάλες πολιτικές δολοφονίες στη Θεσσαλονίκη του 20ου αιώνα», εκδόσεις «Ιανός»).
Θέλω να ευχαριστήσω τον κύριο Ανδρέα Μαράτο.
Στις εποχές που τα «Ποτάμια» του «δήθεν» κουβαλάνε στα σακίδιά τους το «τίποτα», ο κύριος Μαράτος έκανε την αποκοτιά να γράψει για τον Θεοδωράκη.
Τον Μίκη…
Κι έγραψε με τρόπο απροσδόκητο.
Έγραψε επιστρατεύοντας όλο το ταλέντο του ζωγράφου, αλλά και την επιμονή του σκαπανέα.
Πήρε την παρτιτούρα του Μίκη και μέσα από «ανασκαφή του» φωτίστηκαν όλα όσα συνέθεσαν το καθεστώς των νικητών της μεταπολεμικής και μετεμφυλιακής Ελλάδας: «Ο φοβος, ο εκμαυλισμός, η διαφθορά και το ρουσφέτι τα καθημερινά τους όπλα, η εκλογική βία και νοθεία τα εχέγγυα της κοινοβουλευτικής τους επικράτησης».
Ο κύριος Μαράτος πήρε τα τραγούδια και έγραψε με ένα τρόπο μοναδικό, με μια μαεστρία που θα ζήλευε και ο μαέστρος Θεοδωράκης, αποκαλύπτοντάς μας ότι «τα τραγούδια φυλάνε μέσα τους τον ουτοπικό σπινθήρα του καιρού τους και τη λανθάνουσα δυνατότητα αλλαγής πλεύσης»
(Ανδρέας Μαράτος, «Ουτοπία κρυμμένη στο σώμα της πόλης – Ο μουσικός κόσμος του Μίκη Θεοδωράκη και η εποχή του», εκδόσεις «Ιανός»).
*
Υστερόγραφο: Πατέρα - δεν πρόλαβα να στο πω - είχατε δίκιο: «Αγάπα το κελί σου. Τρώγε το φαΐ σου. Και διάβαζε πολύ»…
Αναρτήθηκε από ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)