Κείμενο Χριστόδουλου Ξηρού Για την εξάρθρωση της ναζιστικής συμμορίας

  

Fragkias Fanouris shared ΑναρχοΣουν ΓιαΛιγο's photo.

                                                                                                                                                                                        

Κείμενο Χριστόδουλου Ξηρού

Για την εξάρθρωση της ναζιστικής συμμορίας

Οι σημερινές εξελίξεις αποτελούν μια κίνηση πανικού του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος. Αφού εξέθρεψαν τα ναζιστικά αποβράσματα τόσον με την καταστροφική πολιτική τους αλλά και ανοιχτά με το προκλητικό αβαντάρισμα των ΜΜΕ και των «δημοσκοπήσεων» ξαφνικά διαπιστώνουν με τρόμο ότι πλέον απειλείται η δική τους υπόσταση και σπεύδουν να το περιμαζέψουν. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι η ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (και λοιποί κολαούζοι) είναι και παραμένουν ο πραγματικός κίνδυνος για τον λαό, είναι και παραμένουν η μεγαλύτερη εγκληματική συμμορία της χώρας. Με τη σημερινή πρακτική του το σάπιο πολιτικό κατεστημένο προσπαθώντας να σώσει το τομάρι του, εκτρέφει και γιγαντώνει ένα αστυνομικό – δικαστικό κράτος, που θα κινείται κατά βουλάς του, με απλά λόγια «ράβει ράμματα και για τη δική μας γούνα». Η αριστερά από την πλευρά της, αρνούμενη να αποδεχτεί την επιβεβλημένη από τον αντίπαλο σύγκρουση, φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης τόσο γιατί επέτρεψε στους φασίστες να οργανώνουν τις γειτονιές, όσο και για τα φληναφήματα περί «συνταγματικού τόξου» που εκτός των άλλων μοιράζει και εύσημα δημοκρατικής ομαλότητας σε αυτούς που κατέστρεψαν τη χώρα.

- Ας το πάρουμε απόφαση.

- Κανείς μα κανείς και πολύ περισσότερο το σάπιο πολιτικό σύστημα, δεν πρόκειται να μας «απαλλάξει» απ’ τη δουλειά που εμείς πρέπει να κάνουμε.

Το χτύπημα του φασισμού και αυτών που τον εκτρέφουν γίνεται με έναν και μοναδικό τρόπο.

- Με μάχη στο δρόμο.

Χριστόδουλος Ξηρός
φυλακές Κορυδαλλού 28/9/2013

Αφιερωμένο σε σας που «δεν ξέρατε»

Αφιερωμένο σε σας που «δεν ξέρατε»…-Του Δημήτρη Αρβανιτάκη*

http://www.efsyn.gr/?p=119903

«Εγώ ξέρω. 

Εγώ ξέρω τα ονόματα των υπεύθυνων εκείνου που αποκαλείται “πραξικόπημα” […]. 

Εγώ ξέρω τα ονόματα των υπεύθυνων της σφαγής του Μιλάνου, στις 12 Δεκεμβρίου 1969. […] 

Εγώ ξέρω τα ονόματα εκείνων που έδωσαν τα μέσα και εξασφάλισαν πολιτική προστασία σε γέρους στρατηγούς (για να κρατούν, ως εφεδρεία, την οργάνωση ενός πιθανού πραξικοπήματος), σε νεολαίους νεοφασίστες ή μάλλον νεοναζιστές (για να δημιουργήσουν στην πράξη μια αντικομμουνιστική ένταση) 

και εντέλει σε κοινούς εγκληματίες, άγνωστους μέχρι σήμερα και ίσως για πάντα. […] 

Εγώ ξέρω αυτά τα ονόματα και ξέρω όλα τα γεγονότα (απόπειρες εναντίον των θεσμών και σφαγές) για τα οποία όλοι αυτοί είναι ένοχοι. 

Εγώ ξέρω. 

Αλλά δεν έχω τις αποδείξεις. 

Δεν έχω καν τις ενδείξεις. 

Εγώ ξέρω, γιατί είμαι ένας διανοούμενος, ένας συγγραφέας που πασχίζει να παρακολουθήσει όλα όσα συμβαίνουν, να μάθει όλα όσα γράφονται σχετικά, 

να φανταστεί εκείνα που δεν γνωρίζουμε ή εκείνα που αποσιωπούνται·

 που συνδυάζει ακόμα και μακρινά γεγονότα, που βάζει μαζί τα ανοργάνωτα και αποσπασματικά κομμάτια ενός πολιτικού κάδρου, που αποκαθιστά τη λογική εκεί όπου μοιάζει να βασιλεύουν το αυθαίρετο, η τρέλα και το μυστήριο».

Ετσι μιλούσε ο Πιερ Πάολο Παζολίνι, ο δύσκολος διανοούμενος, ο άβολος καλλιτέχνης, ο par excellence «αιρετικός», στις 14 Νοεμβρίου του 1974, στο άρθρο του με τίτλο «Io so», στην «Corriere della Sera». 

Και μην πει κανείς ότι δεν ήξερε!

 Πριν περάσει ένας χρόνος, στις 2 Νοεμβρίου του 1975, κράτος και παρακράτος αγκαλιασμένοι, του απάντησαν: 

νύχτα, μέσα στο αποκρουστικό κρύο της ερημικής και μουσκεμένης Οστια, έκαναν το κορμί του λιώμα κάτω από τις ρόδες ενός αυτοκινήτου. 

Λιώμα: το κορμί του, αλλά και το μυαλό του. 

Ενα μυαλό σαν και κείνο ενός άλλου Ιταλού, για το οποίο ο Μουσολίνι είχε πει: «Αυτό το μυαλό πρέπει να το κάνουμε να πάψει να λειτουργεί». 

Αυτό το άλλο μυαλό ήταν του Αντόνιο Γκράμσι.

Εμείς, λοιπόν, ξέραμε και ξέρουμε –και περισσότερα από τον Πιερ Πάολο. 

Αλλά υπάρχουν κι αυτοί που «δεν ήξεραν». 

Είναι η εξουσία και οι μηχανισμοί της· 

είναι σχεδόν το σύνολο των μέσων ενημέρωσης· 

είναι οι γραβάτες των κάθε λογής εκπροσώπων· 

είναι οι στωμύλοι «υπεύθυνοι πολιτικοί» που πασχίζουν για την πατρίδα· 

είναι όλοι εκείνοι που σήμερα έχουν αποδυθεί σε έναν «αγώνα» εναντίον του νεοναζισμού που σέρνεται στους δρόμους και δολοφονεί.

Είναι αυτοί που «δεν ήξεραν».

Και τώρα, ω του θαύματος, ωσάν τον απόστολο Παύλο στον δρόμο για τη Δαμασκό, φωτίστηκαν! 

Ο επί της Δημοσίας Τάξεως υπουργός, 

ο πρωθυπουργός, 

οι έγκυροι δημοσιογράφοι… 

Φωτίστηκαν, γιατί μέχρι χθες ζούσαν στο σκότος της άγνοιας… 

Μην τους πυροβολείτε, «δεν ήξεραν». 

Δεν ήξεραν ότι οι νεοναζιστές δολοφονούν στον δρόμο μετανάστες (ιδού το όριο…), 

δεν ήξεραν ότι τρομοκρατούν σχολειά, νηπιαγωγεία και νοσοκομεία, 

δεν ήξεραν ότι κάνουν εκδηλώσεις μίσους, 

δεν ήξεραν ότι υμνούν τον πατέρα τους τον Χίτλερ,

 δεν ήξεραν ότι η δική τους αστυνομία δουλεύει αγκαλιά με τους νεοναζιστές στις διαδηλώσεις, 

δεν ήξεραν ότι συνεργάζονται,

δεν ήξεραν ότι τους κάλυπταν,

 δεν ήξεραν!

Και αυτοί, αυτοί που «δεν ήξεραν», έχουν χρόνια τώρα οργανώσει μία εκστρατεία για να δημιουργήσουν μια κοινωνία που «δεν ξέρει», 

να διαμορφώσουν τον «μέσο άνθρωπο» που δεν ξέρει, 

που δεν θέλει να μάθει, 

που δεν μπορεί να καταλάβει. 

Και το έχουν σχεδόν καταφέρει: οι εκατοντάδες χιλιάδες που ψήφισαν τους νεοναζιστές που τραμπουκίζουν, που δολοφονούν «ξένους» -κι αυτοί δεν ήξεραν. Δεν ήξεραν, γιατί το τέρας ήταν λίγο πιο πέρα από την πόρτα τους… 

Το να μάθει ο άνθρωπος να κοιτάζει γύρω του είναι το πιο δύσκολο στοίχημα στη ζωή του. 

Και η εξουσία, πάντα, θέλει αυτό ακριβώς, να τον εμποδίσει να μάθει.

" Ναζιστικό" παραλήρημα από τον Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων...

μας μιλάει για "αξίες" μας μιλάει για ακραία στοιχεία μας μιλάει για marfin..................................................................... 

ΔΕΝ ΜΑΣ ΜΙΛΆΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΊΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΜΙΛΆΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΊΕΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΜΙΛΆΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΛΎΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΜΙΛΆΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΠΈΔΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΎ ΚΡΆΤΟΥΣ...ΔΕΝ ΜΑΣ ΜΙΛΆΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΑΣΙΣΤΙΚΉ ΔΙΑΚΥΒΈΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ .........

έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.

ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ

Δηλώσεις Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων, μετά την μη σύγκληση του Περιφερειακού Συμβουλίου λόγω έλλειψης απαρτίας.

September 29th, 2013 → 8:17 pm @ Kefalonia_News


Ανεύθυνη και υποκριτική η πολιτική συμπεριφορά του επικεφαλής της ΑΝΑΣΑ, κ.

Θεόδωρου Γαλιατσάτου, ο οποίος λίγες ώρες πριν την σύγκληση του Περιφερειακού Συμβουλίου δήλωσε ότι δεν θα προσέλθει στο Συμβούλιο που είχε οριστεί να πραγματοποιηθεί την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013, ύστερα και από δικό του αίτημα.

Έτσι αποκαλύφθηκε ότι τον κ. Γαλιατσάτο δεν τον ενδιέφερε η ουσία του θέματος της Χρυσής Αυγής, αλλά ο πολιτικός θεατρινισμός και η επικοινωνιακή διαχείριση μιας πολιτικής δολοφονίας.

Ο κ. Γαλιατσάτος εύκολος στα λόγια και στην ανέξοδη κριτική απέδειξε πως δεν τον απασχολεί η εύρυθμη λειτουργία του Περιφερειακού Συμβουλίου, αφού ενώ προκάλεσε την σύγκλησή του, δεν παρέστη αδικαιολόγητα συμβάλλοντας έτσι στην έλλειψη απαρτίας.

Εμείς του το είχαμε επισημάνει από τις 21 Σεπτεμβρίου 2013 ότι η υπόθεση ερευνάται από τις δικαστικές αρχές και το θέμα αυτό μπορεί να συζητηθεί στην τακτική συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου (6-7/10/2013) καθότι είναι διαρκώς επίκαιρο.

Είμαι βέβαιος ότι με την απουσία του βγήκε από την δύσκολη θέση να μας εξηγήσει εάν οι ψήφοι των 600.000 Ελλήνων ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής είναι αιματοβαμμένοι, όπως έγραψε στις 25/9/2013 στο Kefalonia news.

Όπως θα ήταν αναγκασμένος να μας ενημερώσει, εάν ξέρει κάτι για τις δράσεις και άλλων ακραίων στοιχείων που ταλαιπώρησαν χρόνια τώρα τους πολίτες, τους καταστηματάρχες, τα πανεπιστήμια, εκμεταλλευόμενοι τις ανοχές της Δημοκρατίας μας.

Η ζωή, κύριε Γαλιατσάτο, έχει την ίδια αξία, είτε χάνεται στο Κερατσίνι είτε χάνεται στην Marfin, είτε αλλού, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.





Πυρ ομαδόν κατά Σπύρου για το… «άκαιρο Περιφερειακό» για τη Χρυσή Αυγή

ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ-ΛΑ.Ο.Σ-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Ο ΛΑ.Ο.Σ ΚΑΙ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ...ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ ΚΑΙ ΤΟ VIDEO ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ME TO ΚΑΛΕΣΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ...

                     

       

Στα τάγματα εφόδου ο Αντώνης Σαμαράς

Στα τάγματα εφόδου ο Αντώνης Σαμαράς

Ιούλιος 1983: Όταν ο Σαμαράς έσπαγε τα τζάμια στο κτίριο διοίκησης Χωροφυλακής Μεσσηνίας

Αναμνήσεις από την εποχή που ο Αντώνης μας πάλευε ως απλός οργισμένος στρατιώτης πρώτης γραμμής (αλλά χωρίς συνέπειες) στο κομματικό μετερίζι και δερνόταν με αυτούς που σήμερα συγχουντεύει γεμάτος μνημονιακή σοφία…

Ακριβώς πριν από 30 χρόνια, οι μελλοντικοί χουνταίοι του Παπαδήμου, όταν έκαναν τουρνέ ξεχωριστά και εναλλάξ πριν συνασπιστούν λόγω “κρίσης”, έπαιζαν το “εμφυλιοπολεμικό” φόβητρο για να επικρατήσουν. Σήμερα συγχωνευμένοι, πάλι το ίδιο προσπαθούν να ανακινήσουν, αυτήν την φορά για λόγους αντιπερισπασμού, ώστε να περάσουν τις διαταγές της κυρίας Λαγκάρντ ενώ εμείς θα κοιτάμε κάτι άλλο.

Το άλλο το φοβερό το μάθατε; η Christine ανησυχεί για την δημοκρατία στην Ελλάδα! Κινδυνεύει, λέει, η δημοκρατία από την άνοδο της ΧΑ!

Εγώ το είχα πάρει αψήφιστα, αλλά τώρα που το λέει κι η Λαγκάρντ το πιστεύω!

http://olympia.gr/

Ο μύθος του «Έλληνα δημοκράτη»

Προκύρηξη που γράφτηκε πριν από τα σημερινά γεγονότα με τις συλλήψεις της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής




Λένε πως αν σου επιτεθούν με μαχαίρι υπάρχουν τρεις ισοδύναμες πιθανότητες: να προλάβεις να φύγεις, να τραυματιστείς ή να πεθάνεις. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς πόσοι μετανάστες έχουν πέσει νεκροί από το χρυσαυγήτικο μαχαίρι. Ξέρουμε, από τους τόσους μαχαιρωμένους συντρόφους μας, ότι ο νόμος των πιθανοτήτων ήταν θέμα χρόνου να φέρει νεκρό που τα ΜΜΕ δεν θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν.

Εδώ και 20 χρόνια οι αναρχικοί (όπως άλλοι αντιφασιστικοί-επαναστατικοί χώροι, η άγρια νεολαία κι ένα μικρό κομμάτι της αριστεράς) χτυπιούνται καθημερινά με τα ζόμπι του φασισμού. Έχουμε χύσει αίμα, έχουμε δεχτεί πλήγματα, είμαστε αυτοί που δεκάδες φορές όλα αυτά τα χρόνια βγήκαμε μπροστά, μέρα και νύχτα και σταματήσαμε την εξάπλωση της φασιστικής μόλυνσης. Μας είπαν συμμορίτες, μας είπαν ότι αναζητούμε φανταστικούς εχθρούς, μας απαξίωσαν, μας έτρεξαν στα δικαστήρια, μας βασάνισαν στα τμήματα. Αλλά το αναρχικό κίνημα συνέχισε αυτό που επιτάσσει η ανάγκη, η θέση, αυτό που επιτάσσει η ανάλυση της πραγματικότητας για να φτάσουμε σήμερα να «δικαιωθούμε». Πολύ πικρή αυτή η «δικαίωση»...

Τώρα λοιπόν που όλοι «ανακάλυψαν» ότι πρόκειται για χρυσαυγίτες φονιάδες, ότι πρόκειται για παρακρατικούς ζυμωμένους στο βαθύ κράτος (αστυνομία, δικαιοσύνη, στρατό, ΕΥΠ), για οργανωμένο μαφιόζικο έγκλημα που ζει από νταβατζιλίκια, τώρα που όλοι κάτι θυμήθηκαν για χρηματοδοτήσεις από εφοπλιστές και νταραβέρια με κυβερνητικά κόμματα, τώρα που ξαφνικά όλοι ανακάλυψαν την προστασία που παρέχει στους «αντισυστημικούς» η αστυνομία, τώρα που διάφορα σκουπίδια των ΜΜΕ «δεν ξεχνούν τον φασισμό» (που οι ίδιοι συνειδητά έθρεψαν), ας ξαναπούμε μερικά πράγματα μήπως βοηθήσουμε να σταματήσει αυτό το χαλάζι από «αφελείς» που πέφτουν από τα σύννεφα:

Ο μύθος του «Έλληνα δημοκράτη» και η έκπληξη για το 15% της χρυσής αυγής. Ας ξεκινήσουμε με κάποια νούμερα, ειδικά αφού αυτά έχουν τόση σημασία: Αν γυρίσουμε χρονικά στην κατοχή και αν αθροίσουμε όλες τις ένοπλες αντιστασιακές οργανώσεις, δεξιές & αριστερές, στο απόγειό τους, έφτασαν ως άθροισμα τις 50.000 ένοπλους. Την ίδια στιγμή στα δοσιλογικά - φασιστικά σώματα (τάγματα ασφάλειας, χίτες κλπ) υπηρετούσαν 25.000 ένοπλοι. Για κάθε δύο λοιπόν που πολεμούσαν ένοπλα τον ναζισμό και τα εγκλήματά του υπήρχε ένας που ένοπλα τον συνέδραμε. Σε όλη τη διάρκεια της μετεμφυλιακής περιόδου υπήρχε ένα κοινωνικό κομμάτι εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, πολλοί από αυτούς επαγγελματικά αποκαταστημένοι στους μηχανισμούς βίας του κράτους (αστυνομία, στρατός, δικαιοσύνη, παρακράτος) που έδιναν την κοινωνική βάση στο λεγόμενο «κράτος της δεξιάς».

Υπάρχουν ακόμα οι εικόνες από τις ενθουσιώδεις υποδοχές των χουντικών με τα μυστριά, υπάρχουν ακόμα τα εκλογικά αποτελέσματα που έδωσαν 30% στον βασιλιά, υπάρχουν οι βόμβες σε γεμάτα σινεμά από τον Πλεύρη και τον Μιχαλολιάκο, υπάρχουν τα παραστρατιωτικά σώματα της ΝΔ του 80, υπάρχει το παπαδαριό και ο ιστός του στην κοινωνία, υπάρχει ο Μαρκεζίνης και ο Καρατζαφέρης στο 7%, τα μακεδονικά συλλαλητήρια, ο Χριστόδουλος...

Με πόση ευκολία όλοι ξεχνάνε το προχθές; Με την ίδια ευκολία που ξεχάσανε το χθες: με τη χρυσή αυγή στο 0,04% αλλά με αγρότες να καρφώνουν τους μετανάστες εργάτες τους λίγο πριν τους πληρώσουν, με τα βυθισμένα δουλεμπορικά στο αιγαίο και τα πτώματα να ξεβράζονται στις τουριστικές αμμουδιές, με τη γριά μάνα πεταμένη σε μια ανασφάλιστη «λαθρο»βουλγάρα, με τα «προσεχώς ρωσίδες», με τα «μαύρα» μεροκάματα να δημιουργούν «ρυθμούς ανάπτυξης», με τις Μανωλάδες, με το στοίβαγμα 10δων χιλιάδων «χαμένων στο διάστημα» μεταναστών στα λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα του ιστορικού κέντρου της Αθήνας για να στηθεί το μέγιστο επιχειρηματικό κόλπο με την ανάπλαση της πρωτεύουσας (που όταν ήρθε η κρίση επενδύθηκε τελικά στον κανιβαλισμό του Άγιου Παντελεήμονα).

Τότε, στην belle époque του χρηματιστηρίου, των Ολυμπιακών αγώνων, της Ισχυρής Ελλάδας.

Αυτό όμως ποτέ δεν μέτρησε για «άνοδος του φασισμού»....
Όπως λοιπόν άνοιξε η γη και κατάπιε τον φασισμό της καθημερινής ζωής έτσι κατάπιε και τις ιστορικές πολιτικές του παραδόσεις και επιρροή.

Υπάρχει λοιπόν ή όχι 15% φασισμός στην Ελλάδα;

Περί του εμφυλίου πολέμου

Αν ως υπόθεση εργασίας θεωρήσουμε ότι κάποιο «ξένο κέντρο» απεργάζεται εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα, τι πιο λογικό από το να θεωρήσουμε ως πιόνι του, αυτούς που έκαναν την πρώτη κρίσιμη κίνηση; Πέρα όμως από συνομωσιολογικές βλακείες, μέσα στην κρίση, περισσότερο από ότι στην «ευμάρεια,» κομμάτια της αστικής τάξης και τμήματα του πολιτικού προσωπικού συγκρούονται. Φτιάχνονται και χαλιούνται συμμαχίες, συγκρούονται διαφορετικά σχέδια. Φαίνεται πως στη ζυγαριά του καθεστώτος τα οφέλη από μια Χρυσή αυγή-αφηνιασμένο μπράβο είναι πλέον μικρότερα από αυτά μιας Χρυσής Αυγής να γλύφει τις πληγές της.

Η ρητορική όμως περί εμφυλίου (αλλά και πραξικοπημάτων) που αναπαράγεται από όλο το καθεστώς αλλά και τον οργανωμένο φασισμό και αντανακλάται παντού, είναι βαθιά αντεπαναστατική. Δεν είναι παρά η κουκούλα που η εξουσία, ως ύστατο μέτρο, θα επιχειρήσει να φορέσει σε έναν μεγάλο κοινωνικό-ταξικό ξεσηκωμό. Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος εμφυλίου αν ο καθένας αντιληφθεί αυτό που ζει, ποιοι είναι οι «δικοί του» & ποιοι «οι απέναντι», ποιών τη μοίρα μοιράζεται κάθε μέρα, πως απολογίζει το στήσιμο στις κομματικές ουρές για το ρουσφέτι πριν χρόνια, πως φαντάζεται ότι την έβγαζε ο Αλβανός πού κάποτε του έβαψε το σπίτι, ποιοι και πόσοι και γιατί είναι οι συνάδελφοί του στη δουλειά, ποιοι και πόσοι και γιατί είναι τα αφεντικά του. Τον εμφύλιο πόλεμο, πέρα από το παιχνίδι της πρόκλησης των συνθημάτων και των τελετών, τον θέλει ένα κομμάτι της εξουσίας, ένα κομμάτι που διατρέχει κάθετα την εξουσία και που ελπίζει ότι με αυτόν θα έρθει στα πράγματα. Και θα επιχειρήσει εμφύλιο μόνο όταν το σύνολο του συστήματος δει τον κίνδυνο των εκμεταλλευομένων και καταπιεζόμενων να βαδίσουν εναντίον του. Μια από τις πολλές χρήσεις της χρυσής αυγής ως εφεδρείας για όταν η εξουσία δει ότι δεν έχει άλλο δρόμο από την αλληλοσφαγή των καταπιεσμένων.

Παρόλα αυτά τα αγωνιζόμενα κομμάτια των καταπιεσμένων, πολιτικά και κοινωνικά, οφείλουν να εντείνουν την πάλη τους ώστε να σπάσει ο υπονοούμενος εκβιασμός από το καθεστώς, το νέο φόβητρο «υποταγή ή εμφύλιος». Στα λόγια και στην πράξη. Και να θυμίσουν στο καθεστώς ότι η ιστορία έχει δείξει κάποιες φορές ότι υποψήφιοι εμφύλιοι καταλήγουν επαναστάσεις...

Είναι λοιπόν η Χρυσή Αυγή και ο φασισμός ο «μεγάλος εχθρός»;

Φυσικά και όχι. Είναι μία από τις πολλές εκφράσεις του εχθρού που αξιοποιήθηκε πολιτικά τα τελευταία 3 χρόνια της αποτυχίας του συστήματος. Η Χρυσή αυγή είναι ένα από τα πρόσωπα του εχθρού που με πολιτικούς όρους αντανακλά τις χειρότερες μορφές ενός πολιτισμού όπως αυτές οσμώνονται στην κοινωνία. Ένα πρόσωπο που έβγαλε την μάσκα, ίσως και να του άνοιξε υπερβολικά η όρεξη και που άλλα πρόσωπα του εχθρού πέφτουν (έτσι δείχνουν μέχρι στιγμής) τώρα να το κατασπαράξουν. Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να αγνοούμε ότι ο φασισμός όχι μόνο απλά αδρανοποιεί και στρέφει σε κανιβαλικές λογικές τμήμα των καταπιεσμένων ούτε ότι είναι μόνο το μακρύ παράνομο χέρι του κράτους. Είναι, όπως ειπώθηκε και πριν εργαλείο για την μετατροπή μιας επανάστασης σε εμφύλιο, αλλά είναι και αλάνθαστο δείγμα για το πόσο πολύ η εξουσία αρχίζει να σκέφτεται όσα ο φασισμός επιθυμεί: Δικτατορία, μεγάλους αρχηγούς, απόλυτη ελευθερία για τα αφεντικά, εκτελέσεις και ξερονήσια και τέλος εθνικό πόλεμο.
Αυτό το εργαλείο του «μεγάλου εχθρού», δηλαδή αυτών που νέμονται τον πλούτο όσων ακόμα δουλεύουν, αυτών που έχουν την εξουσία των συλλογικών αποφάσεων της κοινωνίας, πρέπει να το αποσυνθέσουμε.

Ένας πολυεπίπεδος και με διαφορετικά μέσα αγώνας, αγώνας που το αναρχικό κίνημα είναι από αυτούς που δεν τον έπαψαν ποτέ, πρέπει να επεκταθεί. Σε κάθε κοινωνικό πεδίο. Μέσα στη δουλειά, στη γειτονιά, στην παρέα, στο γήπεδο, το σχολείο, το ίντερνετ. Και σε αυτόν τον αγώνα πρέπει να συσπειρωθούν όλοι. Πρέπει ο καθένας να πάρει θέση. Ο καθένας να τοποθετηθεί απέναντι στον φασισμό ως αυτό που ο φασισμός είναι. Πρέπει η κοινωνική βάση να λύσει αυτό το θέμα στο εσωτερικό της: με τον γείτονα, τον συνάδελφο, αλλά και στο πεζοδρόμιο, στην περιφρούρηση, στην αυτοάμυνα. Άλλωστε το να πάρουν όλοι θέση είναι ο μόνος τρόπος για να αλλάξουν θέση μερικοί και να γίνουν συνεπείς με τη θέση τους οι υπόλοιποι.

Καμία εμπιστοσύνη στον καθεστωτικό αντιφασισμό. Όχι μόνο αδιαφορούμε για τον πολιτικό τους σκυλοκαβγά, τις ενδοκαθεστωτικές συνομωσίες και τα ξεκαθαρίσματα, για τις φασίζουσες ή μη κλίκες συμφερόντων στο βαθύ κράτος, αλλά και αντιλαμβανόμαστε τι ακριβώς σημαίνουν οι ιδέες για «απαγόρευση της Χρυσής Αυγής» και δεν θα μας φαίνονταν περίεργο να περάσει ο φασισμός πάνω από το πτώμα της «χρυσής αυγής». Αναλώσιμοι είναι, οι εκάστοτε φασίστες, έτσι ή αλλιώς.

Καμιά εμπιστοσύνη ούτε και στις αριστερές ηγεσίες: άργησαν οι κορώνες «τσακίστε τους φασίστες» και δεν μας εντυπωσιάζει ούτε η φλύαρη επανάληψή τους. Το «δια ταύτα» άλλωστε σε αυτές τις κορώνες δεν είναι να εντυπωσιάσουν εμάς αλλά να εντυπωσιάσουν ψηφοφόρους και να εγκλωβίσουν την κομματική βάση που βράζει…

Επίσης, δεν ξεχάσαμε ποτέ, ότι τα πιο μαχητικά κομμάτια, σε κάθε αγώνα, σε όλες τις πλευρές του πολιτικού φάσματος ιστορικά, συχνά προσφέρονται σαν Ιφιγένειες όταν το ζήτημα αρχίσει να αφορά το μεγάλο ζητούμενο για κάθε κόμμα: την πολιτική εξουσία. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια...

Εμείς, συνεχίζοντας αταλάντευτα στο δρόμο που ακολουθούμε, καλούμε το προοδευτικό και ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας, αλλά και όλους τους καταπιεσμένους, ανεξάρτητα αν και τι ψηφίζει ο καθένας να πάρουν έμπρακτη θέση απέναντι στον φασισμό. Τους καλούμε να δημιουργήσουν πρωτοβουλίες στη δουλειά και λαϊκές συνελεύσεις, τους καλούμε να δημιουργήσουν ή να ενταχθούν σε σχηματισμούς συλλογικής αυτοάμυνας, τους καλούμε να δράσουν ατομικά και συλλογικά παντού. Γιατί τελικά ο φασισμός δεν είναι ο μεγάλος εχθρός. Και η πάλη ενάντια στον φασισμό είναι μέρος και αφορμή για την πάλη ενάντια σε κεφάλαιο και κράτος (είτε δεξιό είτε αριστερό, είτε καπιταλιστικό είτε σοσιαλιστικό). Για την κοινωνική απελευθέρωση.

Γιατί το αίμα το Παύλου Φύσσα δεν είναι το πρώτο αλλά θα χρειαστεί μεγάλος αγώνας για να είναι το τελευταίο.

Και δεν θα φτάσει να πάρεις θέση μόνο απέναντι στον φασισμό.
Θα χρειαστεί να πάρεις θέση απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο.
Έμπρακτη θέση.

Αθήνα, Σεπτέμβρης 2013

Αναρχικοί για την Κοινωνική Απελευθέρωση (Α.Κ.Α.)

στη Λάσση "βγήκε" Δήμαρχος....

        Ο Βαλιανάτος 
              μας έδωσε την είδηση..... 

                    Δήμαρχος από τον ΣΎΡΙΖΑ

  

Ο αριστερός μπαμπούλας

Εκ-Παίδευση

Έχω κατ’ επανάληψη αναφέρει και αναλύσει όσο μπορώ πως το υπάρχον σύστημα εξέθρεψε, συντήρησε και τελικά γιγάντωσε τη χρυσή αυγή.
Όπως έχω πει και σε παλιότερα ποστ, αν δεν υπήρχε η χρυσή αυγή ένα μεγάλο κομμάτι αυτών που ψήφισαν τους ναζί θα ψήφιζε ΣυΡιζΑ γιατί ήταν το μόνο κόμμα που τα ΜΜΕ το (κακο)χαρακτήριζαν συστεμικό.
Έπρεπε να βρεθεί κάτι πιο ακραίο,με την υπόσχεση της βίαιης τιμωρίας για να τραβήξει ψήφους από την προοπτική μιας αριστερής διακυβέρνησης, ειδικά του περσινού ΣυΡιζΑ.
Ξέρω ότι είναι σχιζοφρενικό αυτό αλλά έτσι αλλοπρόσαλλη και φρενοβλαβής εκπαιδεύτηκε και είναι η κοινωνία μας. Τόσα χρόνια ΠαΣοΚ αφήνουν ανήκεστο βλάβη.
Το σύστημα αποδεικνύει συνεχώς τις εφεδρείες του όσο και τις ικανότητές του. Η βαθιά σκιά του προσπαθεί να σκεπάσει κάθε ελπίδα και της μικρότερης αλλαγής και είναι αξιοθαύμαστη η αποτελεσματικότητά του.
Ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της χρυσής αυγής όσο και των δεξιών αλλά και πρώην κεντρώων ψηφοφόρων εκπαιδεύτηκαν επί δύο χρόνια να είναι αντι-αριστεροί και όχι αντιμνημονιακοί. Ειδικά η κυρίαρχη προπαγάνδα από τις εκλογές και δώθε είναι πάνω σε μια ψευδεπίγραφη έννοια της πατρίδας που αναδεικνύει – όπως και πολλές φορές παλιότερα- τον εσωτερικό εχθρό. Η αριστερά, και κατ’ επέκταση οι αλλαγές που θα έφερνε μια δική της διακυβέρνηση, γίνεται ο μπαμπούλας, ο εχθρός, ο προδότης.

Γιγαντώνεται μια εικόνα ώστε να καλύπτει όλα τα προβλήματα που δημιούργησε η αστική διακυβέρνηση από το 1974 και δώθε. Φαίνονται φυσιολογικές και ΄κεντρώες και όλες οι πολιτικές που εξαθλιώνουν το λαό έως την πλήρη δουλοποίησή του. Παρουσιάζεται «πατριωτική» η πολιτική παραχώρησης της κυριαρχίας της χώρας στους ξένους τοκογλύφους.
Ο τελευταίος χρόνος ήταν στην πραγματικότητα εντατικά μαθήματα εκπαίδευσης σε μέρος του πληθυσμού απλώς να είναι απέναντι από κάθε λύση που θα έχει ταμπέλα «αριστερά» και τώρα που τα μυαλά τους είναι έτοιμα η χρυσή αυγή δεν χρειάζεται. Όλη η αντισυστεμική διάθεση του κόσμου αυτού στράφηκε προς τον πόλο που υπόσχεται αλλαγές.

Τώρα που τα πρόβατα πήρανε το μάστερ τους να μη ζητάνε και πολλά καιρός να γυρίσουν στο μεγάλο μαντρί.Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/

Η δήλωση της ημέρας ανήκει στον Καιάδα....

                 

Οι εξελίξεις τρέχουν καθώς από το πρωί έχουν συλληφθεί οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Παρακολουθήσαμε πως το κράτος μέσα σε μια μέρα ξύπνησε και είδε ότι είχε κάτω από τον κόρφο του μια "φασιστική" εγκληματική οργάνωση.Το πώς θα ωφελήσει αυτό την κυβέρνηση δεν θα αργήσει να φανεί.Αλλά ας πάμε στο θέμα μας... σε αυτό που αναφέρεται ο τίτλος αυτού του κείμενου.Αλιεύσαμε αυτό το σχόλιο από σελίδα στο Facebook"'Η δήλωση της ημέρας νομίζω ότι ανήκει στον Καιάδα: "Ξηλώσανε Αστυνομία και ΕΥΠ για να μας συλλάβουν". Συγχαρητήρια! Μόλις παραδέχθηκες ότι τόσο καιρό δεν σας συλλαμβάναν γιατί σας κάλυπταν ανώτεροι αξιωματούχοι..."

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Εδώ και δύο χρόνια μερίδα του πολιτικού, μιντιακού και επιχειρηματικού κατεστημένου έδωσαν τροφή και χώρο να αναπτυχθεί και να θεριέψει το τέρας του φασισμού.

Από την πρώτη στιγμή είχαμε επισημάνει ότι η ΧΑ δεν είναι απλά ένα φασιστικό πολιτικό κόμμα αλλά εγκληματική συμμορία.
Έχουν τεράστιες ευθύνες, όλοι όσοι τώρα κάνουν πως ξαφνιάζονται και υποκριτικά, κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης αλλά και της διεθνούς κοινής γνώμης, αναγκάζονται να πράξουν τα αυτονόητα, Είναι οι ίδιοι που μέχρι χθες έδειχναν ανοχή και συνενοχή.

Είναι οι ίδιοι που έκαναν τα στραβά μάτια για τη διαπλοκή των εγκληματιών με θύλακες μέσα στον κρατικό μηχανισμό.

Είναι οι ίδιοι που ανερυθρίαστα έκαναν σκέψεις ακόμα και για μετεκλογική συνεργασία μαζί τους.

Είναι οι ίδιοι που σε κάθε ευκαιρία χρησιμοποιούσαν τη ΧΑ για να επιτεθούν στον ΣΥΡΙΖΑ, επικαλούμενοι την άθλια και ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων.
Σήμερα αποδεικνύεται ότι η δημοκρατία και το ισχύον νομικό μας πλαίσιο μας παρέχουν κάθε δυνατότητα, ώστε οι εγκληματίες να τεθούν με αποφασιστικότητα ενώπιον του Νόμου.
Επιτέλους ο κ. Σαμαράς και η κυβέρνησή του πράττουν το αυτονόητο.
Έστω και αργά.
Έστω και μετά από πέντε δολοφονίες και εκατοντάδες εγκληματικές επιθέσεις.
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, όμως, αντικειμενικά γυρίζουμε σελίδα. Τόσο η πολιτική επιλογή της ανοχής στους νεοναζί όσο και η αθλιότητα των δύο άκρων καταρρέει με πάταγο.

Οι προφανείς ευθύνες της κυβέρνησης δεν παραγράφονται.
Εντούτοις αυτό που προέχει τώρα είναι το μαχαίρι να φθάσει στο κόκκαλο και να αποξηλωθούν οι παρακρατικοί και ναζιστικοί θύλακες στον κρατικό μηχανισμό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονταν και θα βρίσκεται πάντα στη πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στον φασισμό, στη πρώτη γραμμή του αγώνα για την υπεράσπιση της δημοκρατίας.

Ο αγώνας αυτός είναι πρωτίστως πολιτικός και ιδεολογικός.Καλούμε τον ελληνικό λαό να απομονώσει πολιτικά, ηθικά και ιδεολογικά το φασισμό. Αυτή είναι η μόνη εγγύηση για τη δημοκρατία και την ομαλότητα.

Τη δημοκρατία και την ομαλότητα που δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να εγγυηθεί η κυβέρνηση του μνημονίου, μόνον ο λαός μας μπορεί να την εγγυηθεί.

Το αποφασιστικό χτύπημα στη φασιστική απειλή είναι η δημοκρατία, η δικαιοσύνη και η λαϊκή κυριαρχία.

Είναι η δημοκρατική ανατροπή της μνημονιακής βαρβαρότητας.

Είναι η δημοκρατική διέξοδος και η λαϊκή ετυμηγορία.
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ