ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΥΟ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΝΤΩΝ ΘΑΝΑΤΩΝ

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΥΟ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΝΤΩΝ ΘΑΝΑΤΩΝ


Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ*

Η δολοφονία του Π.Φύσσα συνέβη μέσα σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό περιβάλλον: οι δημοσκοπήσεις εμφάνιζαν την κυβέρνηση να γνωρίζει μια σημαντική διαρροή δυνάμεων προς τη Χρυσή Αυγή και είχε ξεκινήσει μια εβδομάδα σημαντικών εργατικών κινητοποιήσεων, με διαθέσεις συντονισμού και κλιμάκωσης. Η κυβέρνηση αξιοποιώντας στο έπακρο τη δολοφονία ανέκτησε την πρωτοβουλία των κινήσεων σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, εκμεταλλευόμενη και τις αντιφάσεις των δυνάμεων της Αριστεράς.

Η επιτυχία της ήταν τέτοια ώστε ανάγκασε την αξιωματική αντιπολίτευση να (συμ)ψηφίσει μαζί της και μάλιστα αναγνωρίζοντας το άρθρο 187Α. Ένα άρθρο που η Αριστερά είχε καταγγείλει ως αντιδημοκρατικό και που ήταν περιττό για να στοιχειοθετηθεί η διακοπή της χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής . Κατάφερε η κυβέρνηση και να περιορίσει τις διαρροές προς τα «δεξιά» της και να συγκροτήσει ένα άτυπο συνταγματικό τόξο και να εγγράψει μια σημαντική πολιτική και νομοθετική παρακαταθήκη για το μέλλον. Επιδίωξη που μπορεί να συγκρούεται με τα στενά κομματικά συμφέροντα της Νέας Δημοκρατίας ,αποτελεί όμως πάγια στρατηγική επιδίωξη των διάφορων και διαφορετικών κέντρων εξουσίας.

Όμως το ανελέητο μνημονιακό περιβάλλον δεν επιτρέπει πολιτικές κεφαλαιοποιήσεις μακράς πνοής. Και έτσι σύντομα η δικομματική βρέθηκε ξανά σε αδιέξοδα, αυτή τη φορά έχοντας τη φιλοδοξία να αντιπαρατεθεί με την ιερή Αγελάδα της νεοελληνικής κοινωνίας, τη μικρή ιδιοκτησία. Η κυβέρνηση βρέθηκε δημοσκοπικά κάτω από το όριο ασφαλείας του 20% ενώ οι αγχωμένοι για επανεκλογή βουλευτές θυμήθηκαν ότι υπηρετούν το λαό και ο Στουρνάρας έβγαινε στη παρανομία και αρνούνταν να εμφανιστεί στο ναό της Δημοκρατίας. Παράλληλα οι συζητήσεις με την τρόικα επικοινωνιακά εμφάνιζαν αδιέξοδο. Αυτή τη χρονική στιγμή συνέβη και η διπλή δολοφονική επίθεση κατά της περιφρούρησης των γραφείων της Χρυσής Αυγής στο Ν.Ηράκλειο.

Η κυβέρνηση έσπευσε να μιλήσει για τρομοκρατικό χτύπημα. Έχει σημασία η επιλογή του χαρακτηρισμού. Δεν μίλησε για εγκληματική ενέργεια ή για δολοφονικό χτύπημα αντεκδίκησης. Η κυβέρνηση σπεύδει να καθορίσει την πολιτική ατζέντα της επόμενης περιόδου. Η δολοφονία του Π.Φύσσα ήταν έγκλημα. Η δολοφονία των μελών της Χρυσής Αυγής τρομοκρατία. Και απέναντι στην τρομοκρατία η Δημοκρατία ορθώνει τη σπάθα της. Η μαγική λέξη των ημερών θα είναι η λέξη «αποσταθεροποίηση». Και η απάντηση προφανής: η ανάγκη για σταθερότητα. Και ενότητα. Και συναίνεση. Και εάν συνειρμικά όταν ακούγεται η λέξη σταθερότητα ανασύρονται και οι λέξεις Τάξη και Ασφάλεια, μην ανησυχείτε. Κάτι γνωρίζουν κα οι Ιταλοί. Το ίδιο σενάριο παίχτηκε και τα Μολυβένια Χρόνια του ΄70.

Οι δύο δολοφονίες έχουν πολλαπλούς αυτουργούς. Που ίσως κάποιους θα μάθουμε ίσως και όχι. Σίγουρο όμως είναι ότι ανεξάρτητα από τις προθέσεις των εκτελεστών , αντικειμενικά εξυπηρετείται ένα σχέδιο. Το σχέδιο της Σιδερένιας Σταθεροποίησης όπου η «Αποσταθεροποίηση» θα αποτελεί το μεγάλο πρόσχημα.

Η Αριστερά θα πρέπει έστω και τώρα να αντιληφθεί ότι μια πολιτική λογική και πρακτική αντίστοιχη με αυτή που οδήγησε στην αναγνώριση του άρθρου 187Α και τη de facto δημιουργία ενός άτυπου συνταγματικού τόξου μπορεί να την οδηγήσει στην ενσωμάτωση και την συνενοχή.

Οφείλει να αναδείξει τις στενές σχέσεις κράτους –παρακράτους-ξένων κέντρων (η υπόθεση των υποκλοπών από την αμερικάνικη πρεσβεία και η περίπτωση Καχριμάκη δεν πρέπει να υποβαθμιστούν).

Οφείλει να καταγγείλει , θεωρητικά και πρακτικά, τόσο τη «θεωρία των δύο άκρων» όσο και αυτή του «Συνταγματικού τόξου», θεωρίες αλληλοτροφοδοτούμενες και συμπληρωματικές.

Οφείλει να αρνηθεί το ιδεολόγημα της αστικής Σταθερότητας και να αναδείξει απέναντι στο δίπολο αποσταθεροποίηση-σταθερότητα , την πραγματική αποσταθεροποίηση που έχει επιβάλει στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας η μνημονιακή-νεοφιλελεύθερη καταιγίδα.

Οφείλει να αναδείξει την ανάγκη για Σταθερότητα από την πλευρά των λαϊκών συμφερόντων. Σταθερότητα στις εργασιακές σχέσεις, στα δικαιώματα, στις κοινωνικές παροχές. Αλλά και σταθερότητα σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, με απενεργοποίηση των παρακρατικών μηχανισμών και των κέντρων που τους τροφοδοτούν.

Οφείλει να επανακαθορίσει , μέσω της ουσιαστικής ριζοσπαστικοποίησης, μέσω της εκπόνησης ενός ρεαλιστικού μεταβατικού προγράμματος τόσο την αυτονομία της από το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα όσο και μια άλλη σχέση με το λαϊκό παράγοντα.

Αυτή η αυτονομία θα της επιτρέψει να δημιουργήσει τα δικά της πολιτικά γεγονότα, να απειλήσει με τη δική της πολιτική ατζέντα, να αναλάβει τελικά την πολιτική πρωτοβουλία.


* Ο Ανδρέας Ζαφείρης είναι μέλος της γραμματείας των ΣΥΝΕΚ (Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις).

ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΦΕΥΓΕΙ . . . του Σπύρου Μπούα

ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΦΕΥΓΕΙ . . . του Σπύρου Μπούα

Options

Πάνε κοντά τέσσερα χρόνια, και δυό-τρία μνημόνια συνάμα, από τότε που με πρωτοβουλία των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων των σχολείων του νησιού μας ξεκινούσαμε τον αγώνα, ο οποίος τελικά δικαιώθηκε, για την κάλυψη της θέσης του παιδίατρου στην Ιθάκη.

Το χρονικό σημείο της απαρχής των κινητοποιήσεων συνέπεσε με την άνοδο στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με ευθύνη του οποίου, λίγο αργότερα, η ανεξαρτησία της χώρας εκχωρήθηκε και η κοινωνία ισοπεδώθηκε.
Στις λαϊκές συνελεύσεις που είχαν γίνει, κάποιοι από τότε υποστηρίζαμε πως είναι ανάγκη οι πολίτες της Ιθάκης να σηκώσουν το ανάστημά τους και να μην αφήσουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης των κεκτημένων, να αντιδράσουν σε οποιοδήποτε περιορισμό δικαιωμάτων, και πως το ζήτημα του παιδίατρου και εν γένει της παρεχόμενης υγείας στην Ιθάκη ήταν μία πτυχή της γενικότερης απαξίωσης των δημόσιων αγαθών που δικαιούμαστε όλοι και δεν είναι αποσυνδεδεμένο από την γενικότερη πολιτική που ασκείται και που θέλει τα πάντα να λειτουργούν με γνώμονα το ιδιωτικό συμφέρον και το κέρδος και όχι το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον.

Βέβαια τότε είχαμε δεχθεί την χλεύη και την λάσπη των ντόπιων κομματαρχών του τότε κυβερνώντος κόμματος και των παρατρεχάμενων τους ότι τάχατες θέλαμε να κάνουμε αντιπολίτευση στη κυβέρνηση, όταν δε στην τελευταία λαϊκή συνέλευση που είχε γίνει στην κεντρική πλατεία είχε αποφασιστεί η κατάληψη του καραβιού ως μέσο πίεσης για την λύση του προβλήματος κάποιοι, υπεράνω πάσης υποψίας κύριοι, διέδιδαν συκοφαντικά ότι με τις ενέργειες αυτές θα εξωθήσουμε τον εφοπλιστή στην απόφαση να πάρει το καράβι του από την Ιθάκη. Σήμερα που οι αγαπητοί τους εφοπλιστές αφήνουν την Ιθάκη χωρίς καράβι αυτοί οι κύριοι που τότε κατασυκοφαντούσαν τον δίκαιο αγώνα των θιακών πολιτών το μόνο που κάνουν είναι να συνιστούν υπομονή(;)

Υπομονή για το πλοίο που φεύγει, αλλά και για το Ειρηνοδικείο που έφυγε, την Εφορία που έκλεισε, τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, το Τελωνείο αλλά και αυτά που θα ακολουθήσουν (σχολεία, νοσοκομεία κ.α).
Υπομονή αλλά μία σοβαρή απάντηση-πρόταση για το τι μέλλει γενέσθαι εν τέλει γι΄αυτό το νησί ποιος θα την δώσει στο θιακό πολίτη;

Η σημερινή διοίκηση του Δήμου, χωρίς κανένα σχέδιο, όραμα και προγραμματισμό (ξεχάστηκαν γρήγορα οι αεροδιάδρομοι, τα logistic park και το νερό από τον Αστακό) δεν ενδιαφέρεται για τίποτα παρά μόνο για το βόλεμα ημετέρων και είναι παντελώς απούσα από την πραγματικά προβλήμτα των πολιτών του νησιού μας. Η Ιθάκη προχωράει με αυτόματο πιλότο και ότι ήθελε προκύψει.

Τώρα είναι η ώρα να δώσει την δική του απάντηση ο λαός, οι ίδιοι οι πολίτες της Ιθάκης οι οποίοι πρέπει να καταλάβουν ότι όλα αυτά που συμβαίνουν αφορούν την ίδια την ζωή τους, το μέλλον των παιδιών τους, την βιωσιμότητα, για να μιλήσουμε με σύγχρονους όρους, του νησιού μας

.
Τώρα πρέπει να σηκωθούμε από τον καναπέ μας, να αναλάβουμε δράση για να διαφυλάξουμε τα κεκτημένα, να διαφυλάξουμε το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία, το δικαίωμα στη συγκοινωνία και στην επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο, το δικαίωμα να ζούμε στο νησί μας σαν αξιοπρεπείς Έλληνες πολίτες, γιατί κανείς δεν πρόκειται να μας λυπηθεί και να μας χαρίσει τίποτα και τότε θα είμαστε αναγκασμένοι να βλέπουμε τα πλοία που φεύγουν αλλά και αυτά που περνάνε δίπλα μας και δεν μας προσεγγίζουν

.
Ήρθε η ώρα να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας. Αυτό τον καιρό, αυτές τις μέρες, κανείς δεν δικαιούται να μένει αδρανής, όλοι πρέπει να πάρουμε θέση, να καταθέσουμε απόψεις, να συμμετέχουμε μαζικά σε συλλόγους, οργανώσεις, κοινότητες και να προωθούμε τη λαϊκή συμμετοχή, να συμμετέχουμε στα δημοτικά συμβούλια και να παρεμβαίνουμε, να απαιτούμε λαϊκές συνελεύσεις για τα κρίσιμα ζητήματα που αφορούν τον τόπο, δεν μπορούμε να εμπιστευθούμε σε κανέναν τις ζωές μας.

Απαιτείται Αγώνας και κανένας Αγώνας δεν πάει χαμένος.-
Υ.Γ.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκιο.
Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή …..
…. Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος …..
(Τάσος Λειβαδίτης/Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος)/

Ριζοσπαστική Συσπείρωση Πολιτών Ιθάκης 

ΔΕΝ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ;

   Σίγμα Πί

Πόσο απλό.
Ποιά γηπεδικά,ποιό ξεκαθάρισμα λογαριασμών μωρέ;
Μετά τον Παύλο λυσσάξανε με τη θεωρία των δύο άκρων.Έπρεπε να υπάρξει θύμα και από την άλλη πλευρά
Με τα μέσα μαζικής εξαπάτησης και την προπαγάνδα τους στρώνουν το υπέδαφος και έτσι ακόμα και η άγνωστη θειά μου στην κωλοπετεινίτσα, που πλέκει σεμεδάκια και ονειρεύεται ησυχία,τάξη και ασφάλεια, μαθαίνει την περιβόητη θεωρία και την αποδέχεται αβίαστα.
Καμπάνιες ''θτάνει πια'' απο Δ.Α.Π-ΟΝΝΕΔ,πετσοκομμένος Καβάφης στα λεωφορεία,το ξανθό αγελούδι που αποδείχτηκε γυφτάκι και απο το πουθενά οι κακούληδες αριστεροί βγάινουν με καλάσνικοφ και χαλάνε την ωραία μας ατμόσφαιρα.Περιττό να πω ότι για την κυβέρνηση η ανθρώπινη ζωή είναι απλά ένα αναλώσιμο,νούμερο αποδεδειγμένα πια.
Ευτυχώς που την Κυριακή τα μαγαζά είναι ανοιχτά και θα πάω για ψώνια να ξεχάσω.
ΔΕΝ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ;