Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

για τα επόμενα παιδάκια που θα "θρηνήσουμε"..

Kostas Threedas

Θέλω να γράψω δημόσια μόνο 2 πράγματα για το παιδί που δολοφονήθηκε απόψε από τις πολιτικές επιλογές του καθεστώτος. Και για τα επόμενα παιδάκια που θα "θρηνήσουμε"..

1. Συγνώμη στη μητέρα του που σταθήκαμε και εμείς τόσο λίγοι, ώστε να το αποτρέψουμε...

2. Σκατά στα μούτρα μας που τους ανεχόμαστε ακόμα, περιμένοντας "να συνταχθούν όλοι", να "βάλει κάποιος ένα στοπ", και στο μεταξύ δολοφονούνται καθημερινά και άλλοι με κάθε τρόπο...
                 

Δεν είναι θέμα ενοχικών, ο κλοιός σφίγγει και η έμπρακτη οργάνωσή μας σε ανοιχτές κοινωνικές δομές φαντάζει μονόδρομος όχι μόνο για τους εαυτούς μας αλλά και για αυτούς, που δεν πρέπει να νιώθουν ότι είναι υποχρεωμένοι να ανήκουν κάπου ιδεολογικά για να οργανωθούν και να επιβιώσουν...και είναι πολλοί...και ακόμα και αν δεν το κατανοούν είναι της τάξης μας.

Άντε -και- γαμηθείτε πουλημένα καθάρματα..

Άντε -και- γαμηθείτε.......... πουλημένα  καθάρματα



AlejandroDiazcorvalan Milico'epalo's photo

                                                                   HELLAS 2013

Αφροδίτη Θεοπεφτάτου Τροπολογία για την παράταση προθεσμίας αναστολής πλειστηριασμών

  • Τροπολογία για την παράταση προθεσμίας αναστολής πλειστηριασμών

    Ημερομηνία παρέμβασης : Τρί, 03/12/2013
    ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΣΘΗΚΗ
    Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων «Κύρωση των Συμφωνιών Τροποποίησης των συμβάσεων παραχώρησης των μεγάλων οδικών έργων και ρύθμιση συναφών θεμάτων»
    Θέμα: Παράταση προθεσμίας αναστολής πλειστηριασμών και απαγόρευση άμεσης ή έμμεσης μεταβίβασης στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων
     
  •                                

    Αιτιολογική Έκθεση

    Η μεγάλη οικονομική κρίση η οποία έχει λάβει ανυπολόγιστες διαστάσεις σε βάρος κυρίως των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων, έχει οδηγήσει μεγάλο αριθμό Ελλήνων πολιτών σε πλήρη αδυναμία εξυπηρέτησης των δανειακών υποχρεώσεών τους, από καταναλωτικά δάνεια που έλαβαν τα τελευταία δέκα χρόνια.
    Η οικονομική επίσης αδυναμία των Τραπεζών και η κεφαλαιουχική ανεπάρκειά τους, δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους, μετά την άρση της διενέργειας πλειστηριασμών, να πωληθούν τα δάνεια αυτά προς τρίτους, τα λεγόμενα distress fund, έναντι πολύ μικρού ποσοστού της συνολικής οφειλής, υπό μορφή τιτλοποίησης απαιτήσεων και εκχώρησης δικαιωμάτων.
    Η εξέλιξη αυτή θα μετατρέψει σε κόλαση τη ζωή χιλιάδων οφειλετών των δανείων αυτών, με την απώλεια της κατοικίας τους, ή οποιαδήποτε άλλη ακίνητη περιουσία κατέχουν, εξαιτίας των αναγκαστικών μέτρων που θα εφαρμόσουν εις βάρος τους οι αγοραστές των δανείων. Πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι ενώ οι οφειλέτες θα κληθούν να εξοφλήσουν ολόκληρο το ποσό του δανείου και τις καθυστερήσεις, το distress fund θα αποκτήσει τα δάνεια αυτά, έναντι ποσοστών που αρχίζουν από 0,5% για τα απολύτως ανασφάλιστα έως 20% για τα ενυπόθηκα δάνεια.
    Θα κληθεί έτσι ο απλός πολίτης να πληρώσει μόνο αυτός, την φούσκα των τραπεζικών δανείων, ενώ δεν είναι υπεύθυνος για την αδυναμία εξυπηρέτησής τους και ταυτόχρονα να πληρώσει ως φορολογούμενος ποσό, που φτάνει το 30% του δημόσιου χρέους, το οποίο έχει δοθεί για την ανακεφαλοποίηση στις Τράπεζες.
    Η Βουλή δεν επιτρέπεται να αφήσει απροστάτευτους τους αδύναμους πολίτες στην λαίλαπα των οικονομικών δολοφόνων, τοκογλύφων και εκβιαστών των διεθνών funds που εκμεταλλεύονται και θησαυρίζουν από την καταστροφή ενός λαού.
    Τέλος είναι κρίσιμη η προστασία των πολιτών ανεξαρτήτως της ιδιότητας τους από τον κίνδυνο πλειστηριασμού της πρώτης ή κύριας κατοικίας του, με δεδομένη την μείωση του εισοδήματος τους εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, μείωση που οδηγεί σε αδυναμία εξυπηρέτησης των οφειλών τους προς τις Τράπεζες.
    Άρθρο 1
    1. Η προθεσμία της αναστολής των πλειστηριασμών, οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσό των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ, από πιστωτικά ιδρύματα και εταιρείες παροχής πιστώσεων, καθώς και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών, όπως περιγράφεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 1 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 16ης Δεκεμβρίου 2011 (Α’ 262) και όπως η Πράξη αυτή κυρώθηκε με το πρώτο άρθρο του ν. 4047/2012 (Α’ 31), παρατείνεται έως την 31η Δεκεμβρίου 2014.
    2. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 19 του ν.3869/2010(Α’ 130), όπως ισχύει, η φράση «μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2013» αντικαθίσταται από τη φράση «μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2014».
    Άρθρο 2
    1. Απαγορεύεται απολύτως η άμεση ή έμμεση μεταβίβαση των στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων και αλληλόχρεων λογαριασμών, που συνήφθησαν μεταξύ ελλήνων πολιτών ή μονίμων κατοίκων Ελλάδος και νομίμως λειτουργούντων στην Ελλάδα τραπεζικών και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων προς τρίτους, καθώς και κάθε είδους απαιτήσεων που προκύπτουν εξ αυτών. Απαγορεύται επίσης η παροχή εγγυήσεων επί των δανείων και αλληλόχρεων λογαριασμών του εδαφίου α’ κατά τρόπον ώστε να καταλήγουν σε έμμεση εκχώρησή τους.
    2. Τυχόν μεταβιβάσεις και παροχές εγγυήσεων που έλαβαν χώρα μετά τη δημοσίευση του παρόντος είναι αυτοδικαίως άκυρες και δεν γεννούν δικαιώματα υπέρ του τρίτου έναντι του οφειλέτη.

    Αθήνα, 03-12-2013 

    Οι προτείνοντες Βουλευτές

    Τσίπρας Αλέξης
    Αγαθοπούλου Ειρήνη - Ελένη
    Αθανασίου Νάσος
    Αλεξόπουλος Απόστολος
    Αμανατίδης Γιάννης
    Αμμανατίδου Ευαγγελία
    Αποστόλου Ευάγγελος
    Βαλαβάνη Νάντια
    Βαμβακά Τζένη
    Βαρεμένος Γεώργιος
    Βούτσης Νικόλαος
    Γαϊτάνη Ιωάννα
    Γάκης Δημήτρης
    Γελαλής Δημήτρης
    Γερμανίδης Αθανάσιος
    Γεροβασίλη Όλγα
    Γεωργοπούλου – Σαλτάρη Έφη
    Γλέζος Μανώλης
    Δερμιτζάκης Κωνσταντίνος
    Διακάκη Μαρία
    Διαμαντόπουλος Ευάγγελος
    Διώτη Ηρώ
    Δούρου Ρένα
    Δραγασάκης Γιάννης
    Δρίτσας Θεόδωρος
    Δριτσέλη Παναγιώτα
    Ζαχαριάς Κωνσταντίνος
    Ζεϊμπέκ Χουσεΐν
    Ζερδελής Γιάννης
    Θεοπεφτάτου Αφροδίτη
    Ιγγλέζη Αικατερίνη
    Καλογερή Αγνή
    Κανελλοπούλου Μαρία
    Καραγιαννίδης Χρήστος
    Καρά Γιουσούφ Αϊχάν
    Κατριβάνου Βασιλική
    Καφαντάρη Χαρούλα
    Κοδέλας Δημήτρης
    Κοντονής Χαράλαμπος - Σταύρος
    Κουράκης Αναστάσιος
    Κουρουμπλής Παναγιώτης
    Κριτσωτάκης Μιχάλης
    Κωνσταντοπούλου Ζωή
    Κυριακάκης Βασίλης
    Λαφαζάνης Παναγιώτης
    Μαντάς Χρήστος
    Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος
    Μητρόπουλος Αλέξιος
    Μιχαλάκης Νικόλαος
    Μιχελογιαννάκης Γιάννης
    Μπάρκας Κωνσταντίνος
    Μπόλαρη Μαρία
    Ξανθός Ανδρέας
    Ουζουνίδου Ευγενία
    Παναγούλης Ευστάθιος
    Πάντζας Γεώργιος
    Παπαδημούλης Δημήτριος
    Πετράκος Αθανάσιος
    Σακοράφα Σοφία
    Σαμοΐλης Στέφανος
    Σταθάς Γιάννης
    Σταθάκης Γεώργιος
    Σταμπουλή Αφροδίτη
    Στρατούλης Δημήτρης
    Συρμαλένιος Νικόλαος
    Τατσόπουλος Πέτρος
    Τριανταφύλλου Μαρία
    Τσακαλώτος Ευκλείδης
    Τσουκαλάς Δημήτρης
    Φωτίου Θεανώ
    Χαραλαμπίδου Δέσποινα
    Χατζηλάμπρου Βασίλης

"Γιατί μου βγαίνουνε μπάτσοι"



  Mauro Koraki
 
Ενα παιδί στην παραλία φτιάχνει ανθρωπάκια (με την άμμο). Το βλέπει ένας αστυνομικός το παιδάκι, και πηγαίνει κοντά του και το ρωτάει:

"Τι φτιάχνεις εδώ;" με ήρεμο τρόπο.

"Φτιάχνω μπάτσους με άμμο, νερό και σκατά" λέει το παιδάκι.

"Αααααααααααααα! Μη σε ξανακούσω να το λες αυτό θα σε κλείσω μέσα!" νευρίασε ο αστυνομικός.

Την άλλη μέρα, πηγαίνει ο αστυνόμος ξανά στο ίδιο μέρος, και βλέπει το παιδί πάλι να παίζει με την άμμο, και το ρωτάει:

"Τι φτιάχνεις εδώ παιδί μου;"

"Πυροσβέστες με νερό και άμμο!" απαντάει το παιδί.

"Μπα, και γιατί δε βάζεις και σκατά;" απορημένος ο αστυνόμος...

"Γιατί μου βγαίνουνε μπάτσοι"

η επιλεκτική αμνησία του κύριου Παρίση....

Ο Δήμαρχος Κεφαλονιάς για τα άτομα με αναπηρία.

Ο Δήμαρχος Κεφαλονιάς για τα άτομα με αναπηρία.


    Η 3η Δεκεμβρίου, μας δίνει την ευκαιρία να εστιάσουμε στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία.

    Παράλληλα αποτελεί πρόκληση για την ανάληψη πρωτοβουλιών με στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση της Ελληνικής Κοινωνίας “ότι τα Άτομα με Αναπηρία, είναι ισότιμοι πολίτες και όχι αντικείμενα οίκτου και φιλανθρωπίας”.

    Είναι Ημέρα ευαισθητοποίησης και υπενθύμισης ότι όλοι μας είμαστε εν δυνάμει Άτομα με Αναπηρία. Αλλά και Ημέρα διεκδίκησης για ισότιμη θέση στην κοινωνία, για προσβασιμότητα, για διασφάλιση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού, για την καταπολέμηση των διακρίσεων και άρση των αποκλεισμών.

    Ο Δήμος Κεφαλλονιάς στην σημερινή οικονομική συγκυρία ,επιδιώκει την ολοένα πιο αποτελεσματική και πλατιά αντιμετώπιση αποκλεισμών κάθε τύπου, δεδομένων των σημερινών συνθηκών που καθιστούν τα αιτήματα των Ατόμων με Αναπηρία για Αυτονομία, Αυτοπραγμάτωση, Άρση του Κοινωνικού Αποκλεισμού και παροχή Ίσων Ευκαιριών πιο επίκαιρα από ποτέ.



    Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ

    ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΡΙΣΗΣ

    Το συγκλονιστικό σκίτσο του Χαντζόπουλου για την 13χρονη Σάρα που πέθανε από τις αναθυμιάσεις



    Χωρίς ούτε μια κουβέντα, με τη δύναμη των συμβόλων και τη θλίψη αλλά και την οργή να ξεχειλίζουν από το σκίτσο, ο Δημήτρης Χαντζόπουλος αποχαιρετά με τον δικό του τρόπο σήμερα την έφηβη που πέθανε από αναθυμιάσεις μαγκαλιού στη Θεσσαλονίκη, επειδή το σπίτι της δεν είχε ρεύμα επί τρεις μήνες.

    Στην εικόνα, ένα άδειο δωμάτιο, με ένα μαγκάλι στη μέση, από το ανοιχτό παράθυρο νύχτα πυκνή, στην οροφή ο χάρτης της Ελλάδας επιβλέπων, ενώ στον τοίχο κρεμασμένο ένα λευκό κοριτσίστικο φόρεμα...
                

    ΤΟ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ



    Titsa Tsimara

    ΤΟ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ

    Αυτή η χώρα είναι ένα παιδί. Οι νόμιμοι εκλεγμένοι κηδεμόνες αυτού του παιδιού το κλείνουν σε ντουλάπα για να το τρομοκρατήσουν, σβήνουν πάνω του αναμμένα τσιγάρα για να γλεντήσουν και το πασάρουν για τις όποιες ορέξεις σε φίλους και γνωστούς με πολύ φθηνό αντίτιμο. Ίσα για να βγει ο μήνας σε ποτά και γλέντια. Συχνά πυκνά το «παρκάρουν» όχι σε όποιον βρουν, αλλά στους ψηφοφόρους κουμπάρους τους, που πάντα καλύπτουν τον βασανισμό γιατί παίρνουν κι αυτοί το μερτικό τους , βγάζοντας και ανάλογα και τα απωθημένα τους , για όσο κρατάει η φύλαξη. 

    Αυτό το παιδί όμως έχει αποδείξει ότι είναι μοναδικό και ότι η αντοχή του είναι εξωπραγματική. Οι εκτός παιχνιδιού αυτού του εξευτελισμού και βιασμού είναι οι γείτονες που ξέρουν τι γίνεται, βλέπουν τι διαπράττεται, ακούν τα ουρλιαχτά αλλά αποφεύγουν να εμπλακούν. Ο πρώτος λόγος είναι ο φόβος των αντιποίνων που θα δεχθούν από την πλειοψηφική συμμορία αν η αλήθεια μαθευτεί. Ο δεύτερος, και χειρότερος λόγος, είναι ότι έχουν συνηθίσει τόσο αυτό που συμβαίνει, που αν λείψει θα είναι σαν να έφυγε ένας τοίχος του σπιτιού τους. Και αμέτοχοι και συμμέτοχοι στο έγκλημα.

                   

    Οι πατούσες αυτού του παιδιού μοιάζουν με τα ξεραμένα χωράφια των κάμπων που κανένας δεν κάνει πια τον κόπο να γυρίσει τα χώματα για να έχουν οξυγόνο οι ρίζες του να απλωθούν. Τα πόδια του ίδιοι οι κίονες των Ναών που μόνο κομμένα και δοσμένα στα ενεχυροδανειστήρια του κόσμου θα έχουν πια αξία αφού σώμα, όταν θα λείψουν, δεν θα έχουν να κρατήσουν . Το μελανιασμένο κορμί του ένα Αιγαίο γεμάτο χαρακιές από τον σχεδιασμό νέων συνόρων. Διαβήτες και μύτες μολυβιών πάνω σε έναν ανθρώπινο χάρτη περιφέρονται για το πόσο θα πάρει ο γείτονας με το αζημίωτο υπέρ των κηδεμόνων και του συρφετού υποστήριξής τους. Τα χέρια του, οι οροσειρές που το προστάτευαν από χτυπήματα και θύελλες εισβολέων, έχουν αρχίσει να φλέγονται και δίνονται αντιπαροχή στους οικείους των νόμιμων κηδεμόνων που μία βίλα θέλουν με θέα και ας ανήκει το οικόπεδο αλλού. Τα δάκτυλα του, οι νέοι, που θα το έσωναν γδέρνοντας ακόμη και με τα νύχια τους τους βιαστές, έχουν γίνει χειρότεροι από τους θύτες. Αυτό που έμαθαν να κάνουν είναι να διπλώνουν κομματικά ψηφοδέλτια σε εκλογές του παραδόξου την ώρα που διαπράττεται ένας ομαδικός βιασμός, μόνο και μόνο για να σώσουν το τομάρι τους, ξεχνώντας ότι ένα δάκτυλο από μόνο του είναι άχρηστο για όλους. 

    Οι νέοι είναι φτιαγμένοι να αλλάζουν τον κόσμο, αλλά σε αυτή την χώρα-παιδί μεταλλάχτηκαν υπέρ της βόλεψης. Ακόμα και η ελπίδα σε αυτό τον τόπο είναι τελικά πουλημένη.

    Όσο για το κεφάλι του παιδιού, έχει γίνει μια μάζα από τα απανωτά γρονθοκοπήματα για να βγάλουν μέσα από το κρανίο του τους αγνώστους νεκρούς που τα δώσαν όλα υπερασπίζοντάς το και αυτό από πείσμα δεν λέει να τους λησμονήσει. Την γλώσσα την έχουν κόψει από καιρό για να μην μιλά γιατί όσο μιλούσε την ώρα του βασανισμού του καταλάβαιναν, αν και κτήνη, ότι είναι ένα τίποτα μπροστά σε έναν Λόγο που αρθρώνεται χωρίς να βαρβαρίζει. Τα μάτια του τα έχουν βγάλει για να μην τους κοιτά, γιατί όσο τους κοιτούσε έβλεπαν την ομορφιά που καθρέφτιζε την δική τους ασχήμια. Μόνο τα αφτιά του έχουν αφήσει όχι από λύπηση αλλά για μαρτύριο. Να ακούει να περνούν οι γείτονες γελώντας απ’ έξω πηγαίνοντας στις δουλειές τους, και να ξέρει ότι ούτε αυτή την φορά δε θα είναι τυχερό.

    Αυτή η χώρα παιδί που δεν το μεγαλώσαμε εμείς αλλά αυτό εμάς, δεν έχει συνηθίσει τον πόνο και κάθε λεπτό ζει με την ίδια ένταση τον βασανισμό. 

    Έχει πάψει να ελπίζει ότι κάποιος θα δώσει το θνητό τομάρι του για μία αθάνατη ιδέα. Ξέρει ότι αργά ή γρήγορα τα ζωντανά μα ακρωτηριασμένα μέλη του θα είναι σε γυάλινες προθήκες ως τρόπαιο καλοπληρωτών πελατών. Το μόνο που κάνει, την ώρα που περνάνε οι στρατιές των νηστικών χορτάτων από πάνω του και όλοι εμείς οι αθώοι-ένοχοι έξω από το μανταλωμένο παράθυρό του, είναι να ακούει μέσα στις βρισιές και τα χάχανα ένα νανούρισμα που κάποτε, κάποιοι τού είχαν τραγουδήσει σηκώνοντάς το ψηλά. Πολύ ψηλά.