Κυριακή 15 Μαρτίου 2015

Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα".





Η κοινωνία προετοιμάζει το έγκλημα. Ο εγκληματίας το διαπράττει. B.Oυγκω

Μπορεί οι άμεσοι αυτουργοί της δολοφονίας του Βαγγέλη να είναι οι βαρύμαγκες κρητικοί, οι ηθικοί αυτουργοί ομως, όχι μόνο αυτού του Βαγγέλη αλλά και πολλών άλλων που δεν εχουν δει το φως της δημοσιότητας, είναι μια ολόκληρη κοινωνία που σωπαίνει και κοιτάει,πώς να μην ανακατευτεί.

Το βάρος στις πλάτες συμφοιτητών, εκπαιδευτικών, "φίλων", που ξαφνικά μετά την εξαφάνισή του, άρχισαν να περιγράφουν τι υπέφερε τόσο καιρό. Το βάρος στις πλάτες μιας ολόκληρης υποκριτικής κοινωνίας. Τώρα οι κατακραυγές των αυτουργών μοιάζουν περιττες
"Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,"Τι σε νοιάζει εσένα;", μου λέγανε,"θα βρείς το μπελά σου, σώπα".Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα".και μαζευτηκαμε πολλοι μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη ,αλλά μουγκή!"




Ενα συγκλονιστικό όσο και διαχρονικό ποιημα. Απαγγέλει η Μαριέτα Ριάλδη Σώπα, μη μιλάς , είναι ντροπή κόψ' τη φωνή σου σώπασε επιτέλους κι αν ο λόγος είναι α...
YOUTUBE.COM


Λέει
Η ομερτά της επαρχίας, η σαπίλα της οικογένειας

Δημοσιεύθηκε : Κυριακή, 15 Μάρτιος 2015 09:23



Νεκρός ο Βαγγέλης Γιακουμάκης. Όπως νεκρός πιο πριν ήταν και ο Άλεξ Μεσχισβίλι στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας. Όπως βιάστηκε πριν 15 μέρες μια φοιτήτρια στην Ξάνθη από 2 τοπικούς επιχειρηματίες.

Έτσι σε ονομάζουν οι τοπικές κοινωνίες άμα έχεις ένα κωλόμπαρο που πουλάς πετρέλαιο και διακινείς ναρκωτικά. Είσαι επιχειρηματίας. Και παιδί του τόπου, άξιος νέος.Βγάζεις λεφτά, δίνεις δουλειές, θα διαιωνίσεις το είδος. Ούτε ξένος, ούτε πουτάνα φοιτήτρια,ούτε πούστης που ντροπιάζει την περήφανη Κρήτη και την αντρίλα της. Αυτή είναι η κρητική λεβεντιά, να βασανίζεις τον αδύναμο και να μην έχεις ούτε τα παντελόνια να το παραδεχτείς. Να μπαίνουν βουλευτές μπροστά για να συγκαλύψουν εγκλήματα.

Τα δικά μας παιδιά, τα ντόπια, είναι λεβέντες, καλύτεροι από τους άλλους. Δε πα να κατεβάζουν τα μούτρα των γυναικών τους, δε πα να βιάζουν τα παιδιά τους ξέρω γω (όλα αυτά τα παραδείγματα έχουν έρθει κάποια στιγμή στο φως της ημέρας γύρω γύρω). Είναι καλά παιδιά. Δεν πα να φυλακίζουν μετανάστες σε παραπήγματα στη Μανωλάδα και στην Χαλανδρίτσα; Δε πα να κάνουν πλάτες σε φυλακές-κολαστήρια για ξένους αλλά και ντόπιους φτωχοδιάβολους πάνω στους οποίους οι φαρμακοβιομηχανίες δοκιμάζουν τα φάρμακά τους; Ρε λεφτά, φέρνουν; Στην εκκλησία πάνε την Κυριακή; Τότε τι μας ζαλίζεις τα αρχίδια.

Η ελληνική κοινωνία ενσαρκώνει την παροιμία με τις 3 μαϊμούδες, Δεν είδε, δεν άκουσε δεν ξέρει να πει. Εκτός αν δίνει το κράτος καμιά αμοιβή για να καρφώσεις το γείτονα. Εκεί, το ρουφιανιλίκι πάει σύννεφο.Εκεί οι αισθήσεις λειτουργούν άψογα. Ή εκτός αν είναι για κανέναν αναρχικό που αναζητείται, οπότε εκεί το κάνουν τσάμπα, για τη σωτηρία της ψυχής τους και της χώρας.

Κλειστές, οπισθοδρομικές, φοβικές προς το νέο κοινωνίες, που αναπαράχθηκαν μεταξύ τους και δημιούργησαν ανοσιουργήματα. Αυτή είναι η εικόνα και η ηθική της ελληνικής επαρχίας και κάποια στιγμή, κάποιος, πρέπει επιτέλους να μιλήσει για όλα αυτά.


Βρέθηκε σήμερα το πρωί σε προχωρημένη σήψη το πτώμα του μέρους της κοινωνίας που ξερνά την αρρώστια της επί των αδυνάμων, καθώς και του μέρους της κοινωνίας που συγκαλύπτει την καθημερινή φρίκη.








Ο προστάτης του προστάτη

BY ΕΚΔΟΧΗ ON 15 ΜΑΡΤΙΟΥ 2015 ·


Για συγκάλυψη και προστασία των φασιστοειδών που βασάνιζαν και τελικά οδήγησαν στον θάνατο ή και δολοφόνησαν τον 20χρονο Βαγγέλη Γιακουμάκη, έχει καταγγελθεί ο βουλευτής Χανίων της Ν.Δ., Χρήστος Μαρκογιαννάκης. Γνωστός από τις σχέσεις του με την κρητική Μαφία, το εμπόριο ναρκωτικών, την προστασία μαγαζιών και πολλά άλλα.

Σε πρόσφατη δήλωσή του, ο ανεκδιήγητος υπουργός των ΜΑΤ, Γιάννης Πανούσης, είπε ότι το θέμα αυτό ας το αντιμετωπίσει ο αρχηγός του κόμματος, υπονοώντας τον Αντώνη Σαμαρά. Ελπίζουμε, όταν αναλάβει η Δικαιοσύνη την υπόθεση του θανάτου του 20χρονου, να μη συνεχίσει τις εξυπνάδες ο Πανούσης.

Αν είναι ακόμη υπουργός… Αν τα ΜΑΤ, που εξαπολύει σχεδόν καθημερινά, δεν έχουν δολοφονήσει κανέναν διαδηλωτή και έχει υποχρεωθεί να φύγει από την Ελλάδα ο προκλητικός φραχτολάτρης και προστάτης προστατών.

Μη βλέπεις, μη μιλάς, μην ακούς.

2015-03-15 13:50:25


http://www.kakia.gr/
Μη βλέπεις, μη μιλάς, μην ακούς. Ναι μαλάκα και επειδή εσύ δεν θες να χώνεις την μύτη σου σε «ξένες υποθέσεις» πρέπει εμείς μετά να μετράμε θύματα. Ναι μαλάκα, μπορεί να μην τον τραμπούκισες αλλά το γαμήδι που έχεις για στόμα δεν το άνοιξες. Έδειξες ανοχή στο κωλοπαιδαρισμό των πέτσακων, δείχνεις γενικά ανοχή σε φασίστες,ρατσιστές,εργοδότες,μπάτσους,τραμπούκους, γενικά σε ότι προσπαθεί να επιβληθεί με δύναμη αλλά ποτέ δεν δείχνεις ανοχή στο διαφορετικό. Βασικά τράβα ψόφα καρκίνε του πλανήτη. Το ίδιο συνένοχος είσαι.

Ναι μαλάκα, ο σκασμός είναι συνενοχή. Γιατί κάθε σκατοτραμπούκος που κανιβαλίζει ότι ξεφεύγει από τις νόρμες του, συνεχίζει να το κάνει γιατί εσύ δεν μιλάς και δεν δρας. Γιατί η σιωπή είναι συνενοχή. Δεν το καταλαβαίνεις ρε μαλάκα; Δεν μίλαγες για τους φασίστες όλα αυτά τα χρόνια και κάθε μέρα μετράμε επιθέσεις σε μετανάστες και νεκρούς από φασίστες. Δεν μιλάς ρε μαλάκα και κάθε μέρα μαθαίνουμε για ξυλοδαρμούς γυναικών και παιδιών. Δεν μιλάς ρε μαλάκα και δεν μιλάς γιατί είσαι δειλός άνθρωπος και όχι γιατί φοβάσαι. Δειλιάζεις γιατί κοιτάς την παρτάρα σου, χέστηκες για τον διπλανό σου.

Ψόφα!Αλήθεια ψόφα!Ή τώρα κατόπιν εορτής έστω σήκωσε κεφάλι και στάσου δίπλα στα θύματα του κανιβάλων, όχι για να τα παραγορήσεις, αλλά για να φροντίσεις να μην υπάρξουν ποτέ ξανά θύματα και στάσου απέναντι από κάθε θύτη ακόμα και εάν χρειαστεί με το σώμα σου. Και εάν είσαι θύμα μην το ρίχνεις στη σιωπή. Μίλα άνθρωπε μου, μην είσαι ντουγάνι, Μίλα και να είσαι σίγουρος ότι είμαστε εκεί έξω πολλοί που είμαστε έτοιμοι να σταθούμε δίπλα σου αλληλέγγυοι. Μίλα για να μπει τέλος σε αυτή τη χυδαιότητα του κανιβαλισμού.
- See more at: http://www.kakia.gr/stalin/mi-milas-min-akoys-mi-vlepeis/#sthash.7nPj4CJr.6xQU8lSs.dpuf
Η αρρωστη κοινωνια μας δεν μπορεσε να σε προστατεψει Βαγγελη.....
Δεν θα σου πω καλο ταξιδι αγορι μου......
Δεν επελεξες εσυ να πας......
Αγαπουσες την ζωη....χαμογελουσες.....
Να σπουδασεις ηθελες μονο...
και να γυρισεις στο χωριο σου να δημιουργησεις......
καποια τερατα το αποφασισαν για εσενα.....
δεν εχω λογια να σου πω παλληκαρι μου.....
Ντρεπομαι για τον κοσμο που φτιαξαμε.....
εναν κοσμο σκληρο ,μια κοινωνια σαπια..που δεν αντεχει την διαφορετικοτητα και την ευαισθησια........
Αντιο Βαγγελη Γιακουμακη.!
Ισως εκει που σε εστειλαν να εισαι καλυτερα ψυχη μου.................
...................................
*...............................
Βασανίζουν ένα 20χρονο νεαρό πάνω από έναν χρόνο επειδή “δεν είναι πολύ άντρας”
Τον διαπομπεύουν δημόσια και τον τραμπουκίζουν, τον χτυπούν και τον βασανίζουν.
Αυτά λαμβάνουν χώρα σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα και σε φοιτητική εστία. Κανένας δε βλέπει,κανένας δεν παρεμβαίνει. Ούτε εκπαιδευτικός,ούτε συμφοιτητής.
“Μη βλέπεις, μη μιλάς, μην ανακατεύεσαι”.
Η οικογένεια ένα χρόνο τώρα δεν γνωρίζει ή θεωρεί κατά βάθος λογικό να του φέρονται “λίγο σκληρά και να του κάνουν πλάκα ” επειδή δεν ήταν μέσα στο αποδεκτό αντρικό πρότυπο;
Η αστυνομία που ασχολείται με την υπόθεση βγάζει ψυχιατρικές κρίσεις αντί να κάνει την απλούστερη έρευνα,να μπουντρουμιάσει συμφοιτητές και εκπαιδευτικούς μέχρι να μάθει ονόματα,αν δεν τα ξέρει ήδη και τα συγκαλύπτει.
Οι δημοσιογράφοι στα περισπούδαστα άρθρα τους χρησιμοποιούν τα σημεία στίξης-αποσιωπητικά, θαυμαστικά- για να προσδώσουν μια γαργαλιστική νότα στο βασανιστήριο του ανθρώπου.
Βουλευτής,καταγγέλλεται, πως έκανε διαρκώς παρεμβάσεις υπέρ των βασανιστών,το όνομα του καλύπτεται απ το βρωμερό πέπλο της συγκάλυψης.
Τίποτα δεν έρχεται στο φως διαδικτυακά, ούτε ένα βίντεο, ούτε μια φωτογραφία, δεκάδες πρέπει να υπάρχουν, βρωμερά τιμαλφή σε συνενόχων, καλών συμπολιτών μας, τα χέρια.
Στο πηγάδι του ναζιστικού Σαλόν Κίτυ που ζούμε, ο καθένας παίζει το ρόλο που προβλέφτηκε γι αυτόν απ τις τσατσάδες της κοινωνίας.
Άλλος πορτιέρης,άλλος βασανιστής, άλλος πουτάνα, άλλος παρατηρητής αμέτοχος στις κουίντες να ευχαριστεί το θεό που δεν είναι ο ίδιος στους βασανιζόμενους.
Και ακούω στο μυαλό μου την κραυγή του παιδιού “έναν καφέ να πιω μη με βασανίζετε” και σκέφτομαι τους στίχους του ποιητή:
“Το βροχερό φθινόπωρο σ’ αυτή τη γούβα
κακοφορμίζει την πληγή του καθενός μας
ή αυτό που θα ‘λεγες αλλιώς, νέμεση μοίρα
ή μονάχα κακές συνήθειες, δόλο και απάτη,
ή ακόμη ιδιοτέλεια να καρπωθείς το αίμα των άλλων”.
Σε όλους τους Βαγγέληδες που κάθε μέρα βασανίζονται μέσα στην ανοχή και τα γελάκια των άλλων φωνάζω:
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ,ΕΙΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
ΟΡΘΙΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ,ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΊΤΕ.
ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΕΤΕ ΣΤΑ ΤΕΡΑΤΑ ΓΎΡΩ ΣΑΣ.
Σοφια Λαμπικη
Δημοσιογραφικη αλητεια @mikroskopio ΒΙΝΤΕΟ: Το τελευταίο γλέντι του αδικοχαμένου Βαγγέλη Γιακουμάκη - 

φασιστοσελιδα που βριζει τον Βαγγελη Γιακουμακη!
http://to-fresko.blogspot.gr/2015/03/blog-post_15.html…
τραγικη, αισχρη που βρισκει πατημα στην αρρωστη κοινωνια μας να εκφραστει!
εμμετικα & πολλα σχολια!!!


Διαβάστε τα σχόλια στην ανάρτηση αυτού του μπλογκ. Προσωπικά ούτε με σοκάρουν, ούτε καν την παραμικρή εντύπωση μου κάνουν. Αυτήν ακριβώς την ιδέα έχω για τους Έλληνες, και μάλιστα την απέκτησα βιωματικά. Αυτοί είστε.

Καλα εισαι σοβαρος; (ρητορικη η ερωτηση)Προφανως και ΔΕΝ εισαι!Ενας μαλακας και μισος εισαι!Ενα κτηνος!Εσυ να ψοφησεις, βρωμομπασταρδε!
TO-FRESKO.BLOGSPOT.COM
Like ·  · 

Δεν είναι μόνο το πτώμα του Βαγγέλη σε κατάσταση προχωρημένης σήψης. Μία ολόκληρη χώρα και μία ολόκληρη κοινωνία σαπίζει καθημερινά και πλέον μοιάζει αδύνατη η οποιαδήποτε προσπάθεια αναστροφής της κατάστασης. Ο δρόμος προς την καταστροφή δεν φαίνεται να έχει γυρισμό. Έχουμε γράψει άπειρες φορές ότι η κρίση της χώρας είναι πολλαπλή και όχι μόνο οικονομική. Είναι κρίση αξιακή, ηθική, πολιτισμική, κοινωνική και πολιτική. Είναι όλα αυτά τα σκατά που βλέπουμε να εκτοξεύει ο ένας στον άλλο και προς όλες τις κατευθύνσεις. Είναι ο εαυτός μας που είδαμε στον καθρέφτη και τρομάξαμε απο την εικόνα.

Δεν χρειαζόμαστε μια ελληνογερμανική διαμάχη με όρους εθνικούς



της Μαγδαληνής Βαρούχα

  


ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΥ

Ο ελληνικός εθνικισμός δεν μπορεί –ή, ακριβέστερα, δεν πρέπει– να αποτελεί απάντηση στον γερμανικό ή οποιονδήποτε άλλο εθνικισμό. Το σκέφτομαι τις τελευταίες μέρες, καθώς έχω την αίσθηση ότι ο ελληνικός εθνικισμός επιστρατεύεται ως ένα από τα όπλα απάντησης στον γερμανικό εθνικισμό (ή οικονομικό ηγεμονισμό). 


Ταυτόχρονα, καλλιεργείται ένα κλίμα άτεγκτης στάσης απέναντι στους «εξωτερικούς εχθρούς» (βλ. δηλώσεις Κοτζιά περί αλυτρωτισμού της ΠΓΔΜ, διάφορες κινήσεις Καμμένου, επίσκεψη Κωνσταντοπούλου στο υπουργείο Άμυνας), στο πλαίσιο ενίσχυσης του «εθνικοπατριωτικού μετώπου», ειδικά στη φάση της –απόλυτα θεμιτής– διεκδίκησης των αποζημιώσεων από τη Γερμανία.

Η διεκδίκηση για το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές αποζημιώσεις έχει νομική βάση και είναι τεκμηριωμένη, όπως αναγνωρίζουν σημαντικοί ιστορικοί[1] – είναι ενδεικτικό, άλλωστε, ότι και η νομική υπηρεσία της γερμανικής Βουλής αναγνωρίζει ότι την περιπλοκότητα του ζητήματος.[2]Καλώς λοιπόν ανοίγει το θέμα, αλλά η σχετική συζήτηση δεν πρέπει να συνδέεται με την αναβίωση μιας ελληνογερμανικής διαμάχης με όρους εθνικούς.

Το χαρτί του εθνικισμού δεν το παίζεις για λόγους τακτικής, γιατί είναι ένα πεδίο στο οποίο υπερισχύουν οι αυθεντικοί εθνικιστές και οι φασίστες. Σε αυτή τη φάση, μια αριστερή κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να αναζητεί τις εσωτερικές συμμαχίες και τις διεθνείς γέφυρες σε επίπεδο επιχειρημάτων για τις επιλογές αναδιανομής, τη φύση της χρηματοπιστωτικής κρίσης και της κρίσης πολιτικής/δημοκρατίας στην κυριαρχούμενη από οικονομικοκεντρικές λογικές Ε.Ε. Ο ΣΥΡΙΖΑ σωστά προσπάθησε να διεθνοποιήσει το ζήτημα της λιτότητας και του χρέους και να επαναφέρει ζητήματα πολιτικής στις οικονομικές επιλογές της Ε.Ε., μετατοπίζοντας την ατζέντα από το ηθικολογικό πλαίσιο Βild-Σόιμπλε (με απήχηση και σε ελληνικά ΜΜΕ) περί «αναγκαίας τιμωρίας» του «τεμπέλη Έλληνα» που «ζει από τα λεφτά άλλων».

Αντίθετα, η στροφή προς μια εθνικοκεντρική γραμμή διευκολύνει τα λαϊκιστικά επιχειρήματα περί εθνικών «εξαιρετισμών», που σταθερά καλλιεργεί η γερμανική κυβέρνηση για να αποσοβήσει ενδεχόμενες αναταράξεις στο εσωτερικό της. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ακολουθεί τον κατήφορο του Καμμένου (αλλά και μερίδας δικών του στελεχών) που τελικά διευκολύνουν τα επιχειρήματα της γερμανικής πολιτικής και οικονομικής ελίτ, καθώς ολισθαίνουν στη λογική της ελληνογερμανικής αντιπαράθεσης με όρους εθνικούς ή απλουστευτικούς: «καλός»-«κακός», «φιλέλληνας»-«ανθέλληνας».

Τα διακυβεύματα είναι πολιτικά, οικονομικά, ταξικά. Και συνδέονται με συγκεκριμένες επιλογές αναδιανομής του πλούτου στην Ελλάδα και την Ευρώπη, με συμφέροντα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, με ζητήματα διαφθοράς ελληνικών, γερμανικών και ευρωπαϊκών ελίτ, υπονόμευσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας, ελέγχου των ΜΜΕ κλπ. Ένα αριστερό κόμμα δεν μπορεί παρά να εστιάζει στα πολιτικά επιχειρήματα, να αναδεικνύει το πρόβλημα λογοδοσίας της Ε.Ε. και να αναζητά συμμαχίες με αριστερές, δημοκρατικές δυνάμεις στην Ευρώπη — και όχι να πατάει την μπανανόφλουδα της ρητορικής περί «αντιμαχόμενων εθνών».

Βέβαια, η απεύθυνση με ταξικούς όρους στο εξωτερικό προϋποθέτει κοινωνικές και ταξικές συμμαχίες και αντίστοιχες ρήξεις που παράλληλα μια αριστερή κυβέρνηση θα πρέπει να προωθεί στο εσωτερικό, ειδικά σε συνθήκες οικονομικής «ασφυξίας». Με άλλα λόγια, είμαστε απείρως πιο κοντά στον Ολλανδό, Γάλλο, Γερμανό, Ισπανό εργαζόμενο παρά στον συμπατριώτη μας, Έλληνα ολιγάρχη, που συστηματικά εκτρέφει τη διαπλοκή μέσα από μαφιόζικου τύπου συμπεριφορές ανεξέλεγκτης οικονομικής δραστηριότητας, αφορολόγητων κερδών, ελέγχου του κράτους και των ΜΜΕ.

Η ανάγκη για αναδιανομή του πλούτου και ανακύκλωση των πλεονασμάτων στην Ε.Ε., για την οποία μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί παρά να αρχίσει από το εσωτερικό με ταξικές ρήξεις και επιλεκτικές συμμαχίες, και όχι να συσκοτίζεται κάτω από παραπλανητικές ομπρέλες πατριωτικής ομοψυχίας «όλων των Ελλήνων» απέναντι σε «αλυτρωτικές βλέψεις» των «εχθρών». Η επιλογή αυτή δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή ως διαπραγματευτικό χαρτί· είναι μια παγίδα που υπονομεύει και επισκιάζει την πραγματική συζήτηση περί πολιτικής, οικονομίας, δημοκρατίας, αναδιανομής και δικαιωμάτων, που είναι εκείνη στην οποία η ανάλυση της Αριστεράς έχει, κατά τη γνώμη μου, ηθική και ουσιαστική υπεροχή.

[1] Όπως ο Άλμπερτ Ριτσλ και ο Χάγκεν Φλάισερ, ο οποίος ωστόσο κάνει εμφατικά τη διάκριση μεταξύ αποζημιώσεων και κατοχικού δανείου, θεωρώντας ότι η Ελλάδα, για να έχει πιθανότητες επιτυχίας, πρέπει να επικεντρωθεί στη διεκδίκηση μόνο του δεύτερου.

[2] Βλ. δημοσίευμα της FAZ (12.3.2015) σχετικά με έκθεση της νομικής υπηρεσίας της Bundestang (2013) για το ελληνικό αναγκαστικό δάνειο του 1942.


https://enthemata.wordpress.com/