τα πολιτικά “βαμπίρ” της Κεφαλονιάς είναι πάλι εδώ.

Η μεγάλη ανατριχίλα      http://www.portoni.gr/

Τετάρτη, 26 Μαρτίου 2014, 23:46 in ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ζουν ανάμεσά μας, ενώ νομίζαμε ότι είχαν πλέον μετοικήσει, νομίζαμε ότι δεν θα περιφέρονταν ξανά στους δρόμους ζητώντας αίμα και αξιώσεις κι όμως τα πολιτικά “βαμπίρ” της Κεφαλονιάς είναι πάλι εδώ.

Μετά την ανακοίνωση που διαβάσαμε, η γνωστή ομάδα της Λάσσης (Καλαφάτης, Τσιλιμιδός, Κοτσιλίνης και τόσοι άλλοι), ετοιμάζονται να επανέλθουν στη ζωή μας ζητώντας ξανά την ψήφο μας, ο μόνος που λείπει για να συμπληρωθεί το καρέ είναι ο Τάσος Μαντέλης, αν και αυτός κάνει την επανεμφάνισή του, ε τότε θα μιλάμε για το απόλυτο θρίλερ.

Καληνύχτα και προσοχή, 

κλειδώστε πόρτες και παράθυρα!

"κλείδωσε" ......οι Κεφαλονιτες θα ψηφίσουν τούς βιαστές τους

Κάποιοι πιστεύουν και ονειρεύονται πως οι Κεφαλονιτες θα ψηφίσουν τα ίδια ΠΟΛΙΤΙΚΑ  ΛΑΜΟΓΙΑ  που έριξαν το τόπο στη μιζέρια ........................

  Να ένας ακόμη λόγος!!!!!!

25.000 απολύσεις αποφάσισε ο Σαμαράς. 

Απολύονται άμεσα 4.000 καθηγητές και σχολικοί φύλακες

                         


Από δήμους και ασφαλιστικά ταμεία θα συμπληρωθούν οι 25.000 απολύσεις που έχουν συμφωνηθεί με την τρόικα

Μόνιμες απολύσεις στο Δημόσιο, με μηχανισμό κινητικότητας, έρχονται στο Δημόσιο όπως αποφάσισε το κυβερνητικό Συμβούλιο Μεταρρύθμισης που συνεδρίασε σήμερα στο Μέγαρο Μαξίμου, υπό τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά.

Εγκρίθηκαν οι μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες και δράσεων του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνεται και ο μόνιμος μηχανισμός κινητικότητας στο δημόσιο, αποσυνδεδεμένος από τις απολύσεις.

Στη διάρκεια της συνεδρίασης "κλείδωσε" η συνέχιση και ολοκλήρωση του υφιστάμενου προγράμματος κινητικότητας, καθώς απομένουν ακόμη 4.000 διαθεσιμότητες για να υλοποιηθεί η συμφωνία με την τρόικα για 25.000 διαθεσιμότητες μέσα στο 2014.

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, περίπου 3.000 θα προέλθουν από τους δήμους, περισσότερες από τις οποίες θα είναι με τη μέθοδο της ενδοδημοτικής εθελοντικής κινητικότητας και 1.000 από ασφαλιστικά ταμεία.

Επιπλέον να κινηθούν οι διαδικασίες απόλυσης των «διαθέσιμων» σχολικών φυλάκων, εκπαιδευτικών και άλλων υπαλλήλων για τους οποίους έληξε το οκτάμηνο ένταξης σε καθεστώς διαθεσιμότητας και δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για παράτασή του ζητεί με εγκύκλιο το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Οι απολυθέντες θα διαγραφούν άμεσα από το Μητρώο Μισθοδοτούμενων Ελληνικού Δημοσίου και θα εκδοθούν πράξεις λύσης της υπαλληλικής σχέσης για όσους εκ των «διαθέσιμων»:

- δεν έχουν υποβάλει αίτηση για τη μετάταξη / μεταφορά τους στο πλαίσιο του προγράμματος κινητικότητας

- δεν έχουν συμπεριληφθεί σε οριστικούς πίνακες διάθεσης.

Η εγκύκλιος έχει σταλεί σε όλα τα υπουργεία, γενικές ή ειδικές γραμματείες και αποκεντρωμένες διοικήσεις.

newsit.gr

Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/2014/03/25000-4000.html#ixzz2xBPSmA2J

θέμα πολιτικής και όχι προσώπων...

Νανσυ Πανταζη with Νανσυ Χ. Πανταζη

 Ξεπεράσαμε το πλαφόν φαρμάκων κατά 30 Ευρώ και μας απαγορεύει να συνταγογραφήσουμε...

Ήρθε ο σύζυγος εγκύου με κύηση υψηλού κινδύνου... 

Μόλις του το είπα, έριξε ένα μπινελίκι στον Άδωνη...

Δεν αρκεί του είπα...  Τι εννοείτε, μου λέει...;;;

Πρέπει να διευρύνετε το μπινελίκι και σε αυτούς που μας κυβερνούν...

 Ο Άδωνης είναι ο διεκπεραιωτής τους...

Ψιλοστριμώχτηκε και έφυγε... 

Καταλάβατε τώρα ότι το να εστιάζουμε στα πρόσωπα με διάφορους χαρακτηρισμούς δεν βοηθά στο να αντιληφθεί μερίδα του κόσμου ότι όλο αυτό είναι θέμα πολιτικής και ότι είναι εξίσου υπεύθυνος με τον κάθε Άδωνη και ο κάθε βουλευτής που υπερψήφισε αυτά τα νομοσχέδια και μνημόνια ;;;

Φοβούνται το λαό, φοβούνται την Αριστερά

Πέτρος Τσάγκαρης 

  

Ακόμη και στα πιο ολοκληρωτικά καθεστώτα –π.χ. στη Βόρεια Κορέα που αρέσει ιδιαίτερα ως αντιπαράδειγμα στους οπαδούς του μνημονίου– οι παρελάσεις γίνονται με ευρύτατη συμμετοχή του λαού σε ένα πανηγύρι εθνικής συμφιλίωσης –πανηγύρι που βέβαια έχει και τις πολύ κακές του πλευρές. Γι’ αυτό οι κατ’ εξακολούθηση σιδερόφρακτες παρελάσεις για λίγους και εκλεκτούς στην Ελλάδα αποτελούν μια ατιμωτική για την κυβέρνηση εξαίρεση και ταυτόχρονα, σε συμβολικό επίπεδο, την έκφραση της βαθιάς ρήξης μεταξύ του πληθυσμού και της πολιτικής εξουσίας. Ρήξης που τελικά ξεπερνά ακόμη και αυτή που υπάρχει στα απολυταρχικά καθεστώτα.


Λίγες εβδο­μά­δες πριν από τις εκλο­γές, οι Σα­μα­ρο­βε­νι­ζε­λο­στουρ­νά­ρη­δες σέρ­βι­ραν (μέσω τη­λε­ο­ρά­σε­ων και πάντα σε ασφα­λή από­στα­ση από το λαό) το νέο επει­σό­διο του success story στο οποίο δεν πι­στεύ­ει πια ούτε ένα στέ­λε­χός τους. Αυτή τη φορά ήταν η συμ­φω­νία με την τρόι­κα, η οποία ωστό­σο δεν πα­ρου­σιά­ζε­ται δη­μο­σί­ως ως γρα­πτό κεί­με­νο. Όλοι γνω­ρί­ζουν βέ­βαια ότι πρό­κει­ται για συ­νέ­χι­ση της κοι­νω­νι­κής κα­τα­στρο­φής των ερ­γα­ζό­με­νων τά­ξε­ων με όποιο άλλο μέσο έχει απο­μεί­νει (απε­λευ­θέ­ρω­ση απο­λύ­σε­ων στον ιδιω­τι­κό τομέα, απο­λύ­σεις δη­μό­σιων υπαλ­λή­λων, κα­τάρ­ρευ­ση των συ­ντά­ξε­ων –όπως προει­δο­ποί­η­σε και ο Ο. Ρεν).

Σε αυτές τις συν­θή­κες η άρ­χου­σα τάξη που στην πλειο­νό­τη­τά της επω­φε­λεί­ται από το μνη­μό­νιο, προ­σπα­θεί να κρα­τή­σει ζω­ντα­νή την πο­λι­τι­κή συμ­μα­χία που της προ­σέ­φε­ρε τη θαυ­μά­σια τε­λευ­ταία διε­τία. Όμως ο ένας πόλος της συμ­μα­χί­ας, το ΠΑΣΟΚ, έχει κα­ταρ­ρεύ­σει τε­λεί­ως –κυ­ρί­ως εξαι­τί­ας της εγκα­τά­λει­ψης κάθε ίχνους φι­λο­λαϊ­κής πο­λι­τι­κής και της προ­σχώ­ρη­σης, ως βα­σι­λι­κό­τε­ρος του βα­σι­λέ­ως, στον νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμό. Μά­λι­στα το ΠΑΣΟΚ προ­κα­λεί τριγ­μούς στη συ­γκυ­βέρ­νη­ση επει­δή, ενό­ψει εκλο­γών, κά­ποιοι βου­λευ­τές του απει­λούν να μην ψη­φί­σουν τη διά­τα­ξη για το γάλα. Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση, επει­δή αυτός ο νε­κρός (το ΠΑΣΟΚ) δεν ανα­σταί­νε­ται με τί­πο­τε, ένα με­γά­λο μέρος των προ­σπα­θειών εστιά­στη­καν στην ανοι­κο­δό­μη­ση της Κε­ντρο­α­ρι­στε­ράς γε­νι­κώς. Όμως γε­νι­κώς η Κε­ντρο­α­ρι­στε­ρά, όπως φαί­νε­ται σε όλη την Ευ­ρώ­πη, δεν δια­φέ­ρει σε τί­πο­τε απο­λύ­τως από τη Δεξιά. Έτσι απέ­τυ­χε πολύ νωρίς η από­πει­ρα με τους «58». Μετά στή­θη­κε η Ελιά, δηλ. το ση­μι­τι­κό και βε­νι­ζε­λι­κό ΠΑΣΟΚ αλλά με κρυμ­μέ­νο το κα­μέ­νο πια brand name. Όμως πολύ γρή­γο­ρα και το σχήμα αυτό φά­νη­κε ότι δεν έπει­θε ούτε τους θερ­μό­τε­ρους μι­ντια­κούς υπο­στη­ρι­κτές του. Και έρευ­σε το πο­τά­μι, μπας και απο­τε­λέ­σει του­λά­χι­στον ανά­χω­μα στην κί­νη­ση της νε­ο­λαί­ας προς τα αρι­στε­ρά. Και εκεί, ωστό­σο, υπήρ­ξαν προ­βλή­μα­τα: Πρώ­τον το Πο­τά­μι δη­μο­σκο­πι­κά απο­σπού­σε ψή­φους και από τη ΝΔ. Δεύ­τε­ρον, φά­νη­κε να ξε­φου­σκώ­νει μόλις ο κα­θό­λου αντι­συ­στη­μι­κός και μη εκλεγ­μέ­νος από κα­νέ­να (πλην του MEGA) αρ­χη­γός του, βρέ­θη­κε ενώ­πιον πο­λι­τι­κών ερω­τή­σε­ων.

Έτσι ανα­γκα­στι­κά η άρ­χου­σα τάξη και ο μνη­μο­νια­κός εσμός στρέ­φο­νται προς τον άλλο πόλο. Αρκεί να δει κα­νείς τα πρω­το­σέ­λι­δα εφη­με­ρί­δων όπως το «Βήμα» και το «Έθνος» για να δια­πι­στώ­σει ότι η «επέν­δυ­ση» τώρα γί­νε­ται στον… Σα­μα­ρά. Κατά τη συ­ντα­γή του ΠΑΣΟΚ, ο Σα­μα­ράς σχε­διά­ζει και αυτός να εξα­φα­νί­σει το όνομα του κόμ­μα­τος με το οποίο επέ­βα­λε το μνη­μό­νιο και να φτιά­ξει ένα άλλο (πι­θα­νόν τη «Νέα Εποχή» που του προ­τεί­νουν οι επι­κοι­νω­νιο­λό­γοι και που ο ίδιος ανα­μα­σά ως έκ­φρα­ση τε­λευ­ταία) το οποίο δήθεν θα βγά­λει τη χώρα από το μνη­μό­νιο –στο οποίο μνη­μό­νιο μας είχαν βάλει αυτοί οι ανεκ­δι­ή­γη­τοι, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ!

Όμως ακόμη κι αν αλ­λά­ξει όνομα, η Δεξιά του Σα­μα­ρά δεν θα πάψει να είναι ένα κόμμα που προ­σπα­θεί να συμ­βι­βά­σει δύο απο­κλί­νου­σες βάρ­κες: την ευ­ρω­λα­γνεία που είναι ακόμη η κύρια αστι­κή επι­λο­γή και το πα­ρα­δο­σια­κό εμ­φυ­λιο­πο­λε­μι­κό οπλο­στά­σιο της ακρο­δε­ξιάς, που απαι­τεί­ται για να πάρει ψή­φους από τους ναζί. Αυτή η ισορ­ρο­πία κάτω από την ομπρέ­λα του νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού, απο­δει­κνύ­ε­ται εξαι­ρε­τι­κά αστα­θής. Η Ντ. Μπα­κο­γιάν­νη, π.χ., δεν θέλει να συ­μπο­ρευ­τεί με τους ακρο­δε­ξιούς φί­λους του Σα­μα­ρά (τον Μπαλ­τά­κο, τον Φαήλο κ.λπ.). Σε πρό­σφα­τες δη­λώ­σεις της επέ­μει­νε με έμ­φα­ση ότι το άνοιγ­μα του κόμ­μα­τος πρέ­πει να γίνει προς τον κέ­ντρο και όχι προς τα δεξιά. Εξ ου και το ηχηρό «όχι» που είπε στην υπο­ψη­φιό­τη­τα για το ευ­ρω­ψη­φο­δέλ­τιο, πράγ­μα που απο­τε­λεί μια έν­δει­ξη μόνο των δυ­σκο­λιών του εγ­χει­ρή­μα­τος Σα­μα­ρά.

Έτσι, παρά τους σχε­δια­σμούς τους, φαί­νε­ται ότι δεν μπο­ρούν να κερ­δί­σουν τις εκλο­γές, ή του­λά­χι­στον να στα­θούν στα ίσα με τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Ξέ­ρουν ότι οι δη­μο­σκο­πή­σεις πιά­νουν πια μόνον το 10% του εκλο­γι­κού σώ­μα­τος, κυ­ρί­ως επει­δή του­λά­χι­στον ένα εκα­τομ­μύ­ριο άν­θρω­ποι δεν έχουν πια στα­θε­ρό τη­λέ­φω­νο. Και φο­βού­νται.

Γι’ αυτό ενερ­γο­ποιούν την κα­τα­στο­λή όσων αγω­νί­ζο­νται. Γι’ αυτό προ­σπα­θούν να εξα­γο­ρά­σουν –φτηνά είναι αλή­θεια– τους κύ­ριους μη­χα­νι­σμούς του κρά­τους, την αστυ­νο­μία και τους δι­κα­στι­κούς, με πα­ρο­χές όπως τα ψί­χου­λα από το «πλε­ό­να­σμα».

Ταυ­τό­χρο­να θέ­λουν να κό­ψουν την κρα­τι­κή επι­χο­ρή­γη­ση στα κόμ­μα­τα, αφού δεν είναι απα­ραί­τη­τη στους ίδιους. Τα κόμ­μα­τα της άρ­χου­σας τάξη στη­ρί­ζο­νται στα λεφτά που τους δίνει η άρ­χου­σα τάξη. Μά­λι­στα, ει­δι­κά για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ αυτά τα λεφτά είναι απο­λύ­τως φα­νε­ρά: 250 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ χρω­στά­νε στους φί­λους τους τρα­πε­ζί­τες και φυ­σι­κά θα γί­νουν δα­νει­κά και αγύ­ρι­στα ει­δι­κά αν αλ­λά­ξουν ονό­μα­τα. Αντί­θε­τα, με τη ρα­γδαία πε­ρι­στο­λή της επι­χο­ρή­γη­σης εκεί­νοι που θα πλη­γούν είναι τα κόμ­μα­τα της Αρι­στε­ράς, πρώτα και κύρια ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που δεν χρη­μα­τί­ζο­νται από την άρ­χου­σα τάξη.

Απέ­να­ντι σε αυτή την κα­τά­στα­ση ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ οφεί­λει να βα­δί­σει ατα­λά­ντευ­τα στο δρόμο της ρήξης με τις επι­λο­γές της άρ­χου­σας τάξης και με την τρόι­κα, στο δρόμο της ανα­τρο­πής της λι­τό­τη­τας. Οι κοι­νω­νι­κές δυ­νά­μεις υπάρ­χουν. Οι αντι­στά­σεις από κα­θη­γη­τές, σχο­λι­κούς φύ­λα­κες και κα­θα­ρί­στριες είναι μόνο οι κο­ρυ­φές των κοι­νω­νι­κών πα­γό­βου­νων που ενε­δρεύ­ουν την κυ­βέρ­νη­ση. Και όπως δεί­χνει η Ισπα­νία, το γή­πε­δο μπο­ρεί να αρ­χί­σει να γέρ­νει. Αρι­στε­ρά…

http://rproject.gr/

Αυτοί παιδί μου δεν…

Της Τζένης Σιούτη




Αυτοί παιδί μου δεν νοιάζονται για σένα! Αυτοί και σένα και μένα μας βλέπουν μόνο σαν αριθμούς σε στατιστικές. Είναι σαν να μην υπάρχουμε! Τί ξέρουν αυτοί για το πώς ζούμε, για τις αγωνίες μας, για τις έγνοιες μας, για τα προβλήματά μας;


Αυτοί οι ίδιοι δεν είναι που φέσωσαν τη χώρα, που κατάκλεψαν το δημόσιο κορβανά; Αυτοί που τρώγανε με χρυσά κουτάλια πετώντας σκόπιμα τα αποφάγια τους κάτω από το τραπέζι, ψίχουλα για τους πληβείους, για να τους κάνουνε να νοιώθουν συνένοχοι! Και υπήρξαν σαφώς αρκετοί που στριμώχτηκαν κάτω από το τραπέζι για τα αποφάγια κι αυτοί χαμογελούσαν σαρδόνια, γιατί τους είχαν βάλει στο παιχνίδι, φθείροντας έτσι τη συνείδησή τους! Μαζί τα φάγαμε! Φαυλοκρατία, αμοραλισμός, ατομικισμός! Αυτό ήταν το μότο τους!


Αυτοί λοιπόν σήμερα παρουσιάζονται ως οι εγγυητές της εξόδου από την κρίση! Ναι, αυτοί και μόνο αυτοί μπορούν και θέλουν να σε σώσουν, να μας σώσουν για άλλη μια φορά! Ποιους κοροϊδεύουν!

Αυτοί παιδί μου δεν ξέρουν τί θα πει φτώχεια, δεν έχουν κάνει ποτέ φτωχοί. Πού να καταλάβουν πώς είναι να μη κλείνει μάτι όλη νύχτα ο πατέρας σου γιατί την επομένη δεν έχει να πληρώσει τη δόση του δανείου ή το νοίκι ! Πώς νιώθει όταν χάνει τη δουλειά του και μένει μετέωρος, πώς νιώθει όταν βλέπει πως πλησιάζει η ώρα της απόλυσής του και δεν μπορεί να κάνει τίποτα! Πώς μετρά η μάνα σου τα φραγκοδίφραγκα για το σούπερ μάρκετ, για το γάλα ή το ψωμί της οικογένειας ή για να βάλει βενζίνη! Σκασίλα τους αν δεν έχει μία για το γιατρό ή για τα φάρμακα ο άρρωστος συγγενής σου, αν κρυώνει, αν πεινά ο κολλητός σου. Σκασίλα τους αν δε βρίσκεις δουλειά, αν σε χαρτζιλικώνει ακόμα ο μπαμπάς ή ακόμα χειρότερα ο παππούς, αν δε μπορείς να χαρείς τα νιάτα σου, αν μένεις ακόμα με τους δικούς σου κοτζάμ άντρας ή κοπέλα, αν απελπίζεσαι, αν ξενιτεύεσαι. Τα δικά τους παιδιά έχουν και παρόν και μέλλον. Εσένα θα σκεφτούν τώρα;

       



Περπατάς στο δρόμο και είσαι σαν χαμένος, ούτε ευρώ στην τσέπη, έστω για ένα καφέ με τα φιλαράκια σου, ούτε διάθεση να μιλήσεις, να χαρείς έστω τη σημερινή λιακάδα, εκεί σε κατάντησαν! Πώς, με τί καρδιά να το συναισθανθούν αυτό που νιώθεις; Δεν ξέρουν να κατανοούν αυτοί παιδί μου. Χαμένη-ος στις σκέψεις σου και στις ανασφάλειές σου βλέπεις τη ζωή να περνάει δίπλα σου και δεν μπορείς ούτε να την ακουμπήσεις! “Ε, καλημέρα ζωή, πες μου ένα γεια, είμαι κι εγώ εδώ, είμαι κι εγώ παιδί σου”!




Αυτοί παιδί μου δεν καταλαβαίνουν από τέτοια, γιατί δεν ένιωσαν ποτέ τους έτσι, γιατί στον δικό τους “κόσμο” δεν ξέρουν τι θα πει ζόρι. Παντού, στο σπίτι, στο σχολειό, στη γειτονιά βλέπεις ανθρώπους να παλεύουν να τα βγάλουν πέρα, μέρα τη μέρα, μήνα το μήνα, για μακροπρόθεσμα σχέδια ούτε λόγος. Κι εσύ που είσαι νέος και βράζει το αίμα σου, που από τη φύση σου είσαι πιο βιαστικός, που θέλεις να ονειρευτείς, να σχεδιάσεις το μέλλον σου; Δεν σου το επιτρέπουν οι συνθήκες! Σχεδιάζουν για σένα ένα μέλλον ζοφερό, δε σε θέλουν σπουδαγμένο, να σε στριμώξουν θέλουν σε σχολεία δεύτερης κατηγορίας, σε άμισθη μαθητεία, ημιμαθή και εύκολο θύμα στο σκλαβοπάζαρο της αγοράς που θεοποιούν, αλλά και υπηρετούν. Άβουλο και αδύναμο σε θέλουν και πάνω απ’ όλα σιωπηλό, ακόμα καλύτερα αδιάφορο, κοινωνικά νεκρό. Γιατί παιδί μου η αδιαφορία είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Μην απογοητεύεσαι, μην αδιαφορείς, μη κλαψουρίσεις ποτέ, μα ποτέ στη ζωή σου. Μην αποδεχτείς το ρόλο του άβουλου, αθώου θύματος, δεν σου ταιριάζει! Θύμωσε για την αδικία, αλλά μην απαιτείς από αυτούς να σε καταλάβουν! Είπαμε δεν καταλαβαίνουν παιδί μου αυτοί! Αυτοί είναι ταγμένοι αλλού, δεν θα σ’ ακούσουν! Ήρθε όμως η ώρα να την “ακούσουν” ! Γύρνα τους την πλάτη αμετάκλητα και χαμογέλα, γιατί αυτό ταιριάζει στα χρόνια σου και στην αξιοπρέπειά σου. Μη τους φοβηθείς! Χαμογέλα, αμφισβήτησε, κρίνε και διεκδίκησε παρέα με τους δικούς σου τους ανθρώπους. Γιατί για τη δική σου ζωή πρόκειται! Γιατί όπως λέει κι ο ποιητής (Μ. Γκανάς, Άψινθος):




Αυτοί παιδί μου δεν δεν σου χαρίζουν ούτε τη νύστα τους όλο δεν και δεν και δέν-τρο δεν φύτεψαν τα χέρια τους δεν χάιδεψαν σκυλί γατί πουλάκι πληγωμένο γυναίκα άσχημη και στερημένη αυτοί παιδί μου δεν δεν δίνουν τ' Αγγέλου τους νερό δεν άκουσαν ποτέ ανάκουστο κιλαϊδισμό και λιποθυμισμένο δεν έπιασαν με τα ρουθούνια τους το άοσμο άνθος του θανάτου δεν είδαν -κατάργησαν τα μάτια τους- μια πιπεριά να γίνεται λιμπελούλα αυτοί παιδί μου δεν δεν ξέρουν δεν αγαπούν ξέρουνε μόνο ν' απαιτούν περισσότερα περισσότερα περισσότερα περί... που έτσι γράφεται το μέλλον μας.




Ανάρτηση από: http://www.alfavita.gr

.... τώρα μάθαμε !

Virginia Gasparatou

Φίλες και Φίλοι,

Οι επερχόμενες δημοτικές εκλογές έχουν κορυφαία σημασία, εφόσον είναι εντελώς πολιτικές.

Όλοι αυτοί που έβαλαν την υπογραφή τους στην καταστροφή μας , θα ντυθούν το μανδύα του ''απολιτίκ'' , θα φορέσουν τη στολή του σωτήρα ,του '' μακρυά από κόμματα'' , θα ζητήσουν τη συγκατάθεσή μας να μας ρίξουν στο ''πολιτικό κενό'' που ειδικά για μας ,δημιούργησαν!!!!!!!

Εξετάστε προσεχτικά τα δεδομένα ,δείτε ''το λάκκο που έχει η φάβα'' και απορρίψτε την πρόταση.

Σύμφωνα με αυτούς η πολιτική δεν είναι αρένα αλληλοεξόντωσης υποψηφίων αλλά τρόπος εξόντωσης του λαού.

Τόσα χρόνια πάθαμε ,αλλά τώρα μάθαμε !!!!!!!!!!!!!!!!!!!