η συμβολή της εθνικής μας.......ανεκτίμητη.

Kostas Threedas

4 mins ·

Μου τηλεφώνησε φίλος από την Κολομβία να με πικάρει για το ποδόσφαιρο... "να σου πω ρε μεγάλε, με τι επιτόκιο βγαίνετε στις αγορές;" τον ρώτησα και τον ρούπωσα...

Sport & Fun  

Νίκος Ονάσογλου Δ'

Just now · Athens ·

για να υπάρχει θέαμα στο Μουντιάλ πρέπει οι ομάδες να βάζουν γκολ και για να βάζουν γκολ πρέπει να συμμετέχουν ομάδες που θα τα τρώνε...από αυτήν την οπτική, η συμβολή της εθνικής μας είναι ανεκτίμητη...

Politiko Koraki

1 min

tweet   

Fanouris Fragkias

1 min ·

Αυτά τα ποδοσφαιροΠατριωτικά πολύ με συγκινούν....Ανατριχιάζω και ζεστά τα δάκρυα κυλούν στο πληκτρολόγιο....


Eleni Konidari

Ευτυχώς αρχίσαμε όμορφα. Και εις άλλα με υγεία. Κλάψτε τώρα αλλά ησύχως, δεν αρμόζει σε άντρες, οκ;
‪#‎3_golakia_einai_liga_poly_liga‬

Politiko Koraki

...ανέτοιμη ψυχολογικά η εθνική, είπε ο αντ1νας...
- που πας αχαπάκωτος;;

Εκτωρ Φιορεντε added 2 new photos.

·

ΚΟΛΟΜΒΙΑ – ΕΛΛΑΔΑ 3-0
ΠΟΥ ΠΑΤΕ ΒΡΕ ΓΑΤΟΥΛΕΣ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΤΕ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ;;;

 

LikeLike · · Share

Βασίλης Γραβάνης

5 mins ·

Να βρω εκείνον τον κολόγερο που έχει δεί την Εθνική ποδοσφαίρου παντού εκτός απο την Βραζιλία να του δώσω τα συχαρίκια

Maria Kouklaki Xania

3 mins ·

adiasistos @adiasistos
Προδότες... 

Giannis Giannoulakis

4 mins · Athens ·

Οχι μαλακα ελληνα,ολη η Βραζιλια δεν ειναι μπλε,ειναι κοκκινη απο το αιμα των δολοφονημενων ανθρωπων 

ΤΑ ΖΩΝΤΑΝΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ FACEBOOK ( ΑΓΩΝΑΣ)........ΛΕΠΤΟ ΠΡΟΣ ΛΕΠΤΟ.......

 

ΣΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  17.35

Εθνος, αναπάυασις, ζύγισις, προσσσσχή! Απόψε το Εθνος συναντά τα μεγάλα πεπρωμένα του.
Απόψε το Εθνος συναντά τους ένδοξους προγόνους του.
Απόψε το Εθνος περνάει έξω από τα τείχη της αιώνιας Βασιλεύουσας, της Πόλης.
Απόψε το Εθνος αναπλάθει τη Μεγάλη Ιδέα και βαδίζει ολοταχώς για την ανακατάληψη της Σμύρνης.
Απόψε ο Καραγκούνης ως άλλος "Εθνάρχης", ως άλλος Ελευθέριος Βενιζέλος, και τα άλλα παιδιά μας, σαν άλλα "παιδιά της Αμύνης" ετοιμάζονται να διώξουν τον ξενικό ζυγό υπό του οποίου κείμεθα άπαντες.
Απόψε....
-Φτάνει μπάρμπα, ένα πετσί είναι που το κλωτσάνε 22 μαντράχαλοι κι όποιος βάλει τα περισσότερα γκολ κερδίζει!

 

 Fotis Liberopoulos shared Άγγελος Κυρίου's photo 18.30

Άγγελος Κυρίου

Και η Εθνική μας Ομάδα στηρίζει το Athens Pride

Liana Konstantinou 18.42

Με νίκη της Εθνικής αποψε, χρυσή ευκαιρία να περάσει ο Σαμαράς στο θερινό τμήμα, νύχτα, το φόρο ιδιοκατοίκησης! μπε μπε μπε μπε  

Giannis Giannoulakis  18.44·

Εν οψει...

Dimitris Lampropoulos 18.45
·Για να δεις την εθνικη σκοτωσαν ανθρωπους.....ΤΩΡΑ ΣΑΝ ΣΥΝΕΝΟΧΟΣ ΚΑΤΣΕ ΚΑΙ ΔΕΣ ΤΗΝ

 Liana Konstantinou 19.03

Mετά το ΔΝΤ και η ΕΚΤ προειδοποιεί για νέα μέτρα ! αλλά ξέχασα παίζει η εθνική σήμερα ποιός ασχολείται με αυτά? μπε μπε μπε μπε 

Nik Tsifighter 19.05
Και κει που ακουγα μουσικουλα ακουω τον γειτονα να ουρλιαζει:

οχι ρε μαλακα Καρνεζηηηη!!! Τοτε βγηκε απ τα σπλαχνα μου η κραυγη:γκοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο 

Christina Andoniou 19.07
Just now · Nicosia, Cyprus ·
 

GOAAAAAAAAAL !!!    KOLOMBIA 

 Μάρθα Μπερή 19.40

·Να ρωτήσω κάτι τους ποδοσφαιροπατέρες;;;
Ποιο είναι το αγωνιστικό πλάνο της εθνικής μας;
γιατί της Κολομβίας το έχω καταλάβει

See translation

LikeLike · · Share

• Dimitris Vaxevanis likes this.
• 

  Σπύρος Σουκαράς 

   Γκολ αυτοί, σέντρα εμείς. Και παίζουμε από τη μεριά που έχει σκιά...

 

Μελέτης Μαργέτης watching Colombia vs Greece 19.45

Μόνο εγώ έχω καταλάβει το σύστημά της Ελλάδας.
Περιμένουν να τους βαρεθουν οι άλλοι και να τους χαρίσουν τον αγώνα, για να μη τους βλέπουν.

 

ΗΜΊΧΡΟΝΟ 

 

Kostas Pagonis shared Σύριζα Όλοι's 1951

Μάρθα Μπερή 19.56

·Θα κερδίσουμε!

‪#‎Εντολή_Σαμαρά‬

Η ΑΝΑΡΧΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ 19.58

Κάποιοι κακοπροαίρετοι μας κατηγορούν ότι δεν αγαπάμε το ποδόσφαιρο.

 Κάνουν λάθος.
Ορίστε: 3η αγωνιστική Antifa League , ΒΟΥΛΑ (αυτοδιαχειριζόμενο καμπινγκ). Πάρτε μπρατσάκια, κουβαδάκια και μπάλες και πάμε να παίξουμε στη παραλία της Βούλας. Η ομάδα Ποταμιακός στήνει beach soccer σκηνικό αυριο 15/6 και ωρα 15.30 στο αυτοδιαχειριζόμενο καμπινγκ Βούλας. Το Κάμπινγκ Βούλας βρίσκεται δίπλα στο ΠΙΚΠΑ Βούλας (ΚΑΑΠ) στα όρια των δήμων Γλυφάδας – Βούλας. Όπως διευκρινίζουν τα παιδιά, το ΜΑΣΚΕ είναι για την Vila Αbalias και αναμένουν τις περούκες για παραλία...

 

 

Markos Chatzissavas 20.04

·

Από τότε που αρχίσανε κάτι βλαμμένοι φίλαθλοι της Ελλάδας να ντύνονται Λεωνίδες και άλλα τέτοια σαμιαμύθια..., ε.. δεν έχουμε σταυρώσει ούτε ένα διεθνές παιχνίδι !
Μα τι μαλάκες ;;;
Γιατί δεν τους το απαγορεύουνε ;;

 

 Kostas Threedas  20.12

Κοίτα να δεις τους άχρηστους που θα χάσουν και με τι μούτρα θα εμφανιστώ αύριο στον ΟΑΕΔ για την ανανέωση της κάρτας.....

 

Fanouris Fragkias 20.17

ΠΑΜΕ ΕΛΛΑΔΑΡΑ!!! ΤΡΕΛΛΑΝΕ ΜΑΣ ΟΜΑΔΑΡΑ !!!

See translation

LikeLike · · Share

• Καλή Κεκάτου likes this.
• 

  Fanouris Fragkias ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΛΛΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΑΠΑΡΙΕΣ

   

   

   Bella Kat Kik  20.18

  Η ΠΟΥΤΣΑ ΠΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΣΤΑ ΚΟΛΟΜΒΙΑΝΑ;;;;;;
   Bella Kat Kik pinchazo !! M ΕΝΗΜΕΡΩΣΑΝ ΧΑΧΑΧΑΑ
  
  
  

  Liana Konstantinou 20.45

  
  

  Δε φτάνει που με τον ένα τόνο είμαστε οι καλύτεροι πελάτες των Κολομβιανών στην κόκα, τώρα γίναμε και πελάτες τους στο Μουντιάλ...
  

Bella Kat Kik 20.53

·

ΑΜΑ ΘΕΛΕΤΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ ΟΙ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΑΣ ΝΑ ΒΓΗΤΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ (ΚΑΦΕΝΕΔΕΣ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ) Κ ΝΑ ΖΗΤΩΚΡΑΥΓΑΖΕΤΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΣΑΣ...ΜΕ ΤΟ ΦΡΕΝΤΟ ΑΓΚΑΛΙΑ (ΠΑΡΤΕ Κ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΤΩΡΑ Κ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ..

« Σκούπα και φαράσι στις εθνικές φανέλες/σ’ αυτό το Μουντιάλ στηρίζουμε φαβέλες».

Πως σε ένα Βράδυ οι Φαβέλες του Ρίο Ενώθηκαν με τις Καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών στην Οδό Νίκης

http://www.vice.com/gr/




Αυτούς τους ήξερα από διάφορα θέματα για την κοινωνιολογία του ποδοσφαίρου, είναι αυτοί που σηκώνουν αντιφασιστικά πανό στις κερκίδες, που δε μασάνε στο “No Politica”, που δε βλέπουν τον αντίπαλο στην απέναντι εξέδρα. Αυτές τις ήξερα από το ρεπορτάζ δρόμου, συμμετείχαν τον τελευταίο χρόνο σε όλες τις διαδηλώσεις, έκαναν φασαρία έξω από Υπουργεία και εφορίες, έτρεχαν στα δικαστήρια να βρουν το δίκιο τους και γενικά «καθάριζαν» για όλους όσους η επισφάλεια έγινε συνώνυμο της ζωής τους.

Ότι κι αν ψήφισε κάποιος στις εκλογές του Μαΐου, σε όποια νεολαία κι αν άνηκε στο Πανεπιστήμιο, όπως κι αν αυτοπροσδιορίζεται στην πολιτική κλίμακα αριστεράς – δεξιάς, είναι πολύ δύσκολο να μη συγκινηθεί από τον αγώνα αυτών των γυναικών, να μη θαυμάσει τον τσαμπουκά τους και να μην αγανακτήσει όταν δει στο σημερινό πρωτοσέλιδο της διεθνούς έκδοσης των New York Times, το αναίτιο και πισώπλατο χτύπημα ενός αστυνομικού σε μία από τις καθαρίστριες. Όπως και να το κάνουμε, είναι η εποχή του πένθους, όπου εμπεδώνουμε σταδιακά το σοκ και τη στέρηση στην καθημερινότητα μας και κλειδωνόμαστε στο σπίτι ψάχνοντας λίγο φως στη χαραμάδα του κατεβασμένου ρολού. Ε, αυτές δεν το έκαναν. Μπορεί να μη σπούδασαν στα πανεπιστήμια που σπουδάσαμε εμείς, να μη διάβασαν τόσα βιβλία, να μη πέρασαν ατέλειωτες ώρες στο γραφείο μπροστά σ’ ένα αλλόκοτο διάγραμμα στον υπολογιστή αλλά όταν χρειάστηκε έδωσαν μαθήματα ηθικής και αξιοπρέπειας που διαπερνούν τα στεγανά και ταξινομήσεις με τα οποία συνήθως πορευόμαστε στη ζωή.



Φωτογραφία: Αλέξανδρος Κατσής

Κι επειδή η κοινωνική αδικία δεν έχει πατρίδα και σύνορα, όπως λένε, έχει μόνο έναν δρόμο να κατευθυνθεί. Χθες, αυτός ο δρόμος ήταν ένα μικρό στενό κάτω από το Σύνταγμα, η οδός Νίκης. Εκεί που νωρίτερα τη συμβολική βία της δικαστικής εξουσίας ήρθε να διαδεχτεί η φυσική βία της Αστυνομίας. Εκεί ακριβώς, λοιπόν, διασταυρώθηκε η αντίδραση για τη διεξαγωγή του Μουντιάλ στη Βραζιλία και η αλληλεγγύη στους εξεγερμένους νέους στις φαβέλες με τον αγώνα των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών ενάντια στις απολύσεις. Λίγες ώρες νωρίτερα είχε γίνει γνωστή η απόφαση του Άρειου Πάγου να κάνει δεκτή την αίτηση αναστολή του Υπουργείου Οικονομικών κατά της απόφασης του Πρωτοδικείου Αθηνών που έκρινε παράνομη την απομάκρυνση των καθαριστριών και διέτασσε την επαναπρόσληψη τους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει να περιμένουν χωρίς δουλειά και χωρίς εισοδήματα να τελεσιδηκήσει το θέμα στις 23 Σεπτεμβρίου. Στη δισέλιδη απόφαση του Άρειου Πάγου δεν αναφερόταν το σκεπτικό της απόφασης, όπως συνηθίζεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Το είχε προαναγγείλει μάλλον την ακριβώς προηγούμενη μέρα με ανακοίνωση της η Ένωση Διοικητικών Δικαστών που κατηγορούσε την εκτελεστική εξουσία για μη συμμόρφωση με τις δικαστικές αποφάσεις και το οικονομικό επιτελείο για κοινωνικούς εκβιασμούς.

Οι αστυνομικοί τις ξαναχτύπησαν έξω από το Υπουργείο – για τρίτη φορά αυτή την εβδομάδα – με απολογισμό τον τραυματισμό δύο καθαριστριών και της φωτορεπόρτερ Τατιάνας Μπόλαρη. Αυτές όμως δεν έφυγαν. Όπως δε φεύγουν εδώ και 9,5 μήνες παρά τον εμπαιγμό, τους ξυλοδαρμούς, τα χημικά, τις ταπεινώσεις. Παραμένουν επί 38 μέρες στα αντίσκηνα έξω από το Υπουργείο Οικονομικών, άλλη σε καροτσάκι, άλλη με κολάρο, άλλη με hansaplast στα φρύδια.



Φωτογραφία: Αλέξανδρος Κατσής

Όπως ήταν αναμενόμενο λοιπόν, το πιο υγιές κομμάτι του οπαδικού κινήματος, δε θα μπορούσε να μην αλλάξει το δρομολόγιο του και να λείπει απ’ αυτό το κάλεσμα αλληλεγγύης. Όσοι συγκεντρώθηκαν στην πρεσβεία της Βραζιλίας το απόγευμα της Πέμπτη για να στείλουν ένα μήνυμα συμβολικής αμαύρωσης μιας όχι και τόσο λαμπερής φιέστας που διεξάγεται δίπλα στις φαβέλες της εξαθλίωσης του Ρίο, πάνω στα δεκάδες εργατικά ατυχήματα μιας πανάκριβης διοργάνωσης και με παρατεταγμένα τα γκλοπς της βραζιλιάνικης αστυνομίας, διαδήλωσαν χωρίς δεύτερη σκέψη προς το Υπουργείο Οικονομικών.

«Πηγαίνουμε στο γήπεδο που σημαίνει κοινωνικοποίηση για μας, άρα νοιαζόμαστε για το τι συμβαίνει στην κοινωνία είτε αυτό είναι στη γειτονιά μας είτε πολύ μακριά. Είμαστε αλληλέγγυοι σε όσους αντιστέκονται και στο λαό της Βραζιλίας και στις καθαρίστριες. Η αντίσταση είναι καθήκον στις μέρες που ζούμε» μου λέει ο Λουκάς πίσω από ένα πανό «Solidariedade nas favelas» της Θύρας 13. «Συμμετέχουμε στη διαδήλωση γιατί οι διαμαρτυρίες των βραζιλιάνων μας αφορούν. Μας θυμίζουν τoy δικούς μας Ολυμπιακούς Αγώνες πριν από 10 χρόνια με τεράστια διασπάθιση δημόσιου χρήματος, εργατικά ατυχήματα και ποιοτική αναβάθμιση της καταστολής» μου εξηγεί ο Ζαφείρης από το Humbaκαι λανσάρει ένα σύνθημα εμπνευσμένο από τον αγώνα των καθαριστριών « Σκούπα και φαράσι στις εθνικές φανέλες/σ’ αυτό το Μουντιάλ στηρίζουμε φαβέλες».
Οι καθαρίστριες τους υποδέχονται με χειροκροτήματα, αυτοί με Bob Marley, αυτές με Θοδωράκη, λένε όλοι μαζί συνθήματα και γύρω γύρω πάνοπλοι αστυνομικοί και μια κλούβα που φράζει τη Νίκης. « Εδώ θα μείνουμε – λέει η Ευαγγελία Αλεξάκη – μέχρι να πάρουν θέση. Να μας πει ο Κικίλιας γιατί δίνει εντολή να χτυπάνε 60χρονες γυναίκες» Την πλησιάζει μια γυναίκα και της προτείνει να της φέρει κάτι για φαγητό: «Δεν πάει τίποτα κάτω κοπέλα μου. Μου είναι αδύνατο να καταπιώ. Στεγνώνει διαρκώς το στόμα μου» απαντάει. Ο νέος Υπουργός Οικονομικών πάντως προς το παρόν δεν παίρνει θέση. Για την ακρίβεια παίρνει, τη στιγμή που αρνείται να τις δει, όπως έκανε και ο προκάτοχος του. Κι αυτή ίσως είναι η επιτομή της αλαζονείας της εξουσίας, να απαξιώνεις τις γυναίκες που τόσα χρόνια σφουγγάριζαν το γραφείο σου, λες και δεν ήταν κομμάτι της διοικητικής μηχανής και μάλιστα το πιο κακοπληρωμένο, χωρίς προνόμια και αλισβερίσια με μίζες και προμήθειες.



Φωτογραφία: Αλέξανδρος Κατσής

Στο Λαϊκό νοσοκομείο σ’ ένα ράντζο βρήκα τη Βασιλική Γκόβα, μια από τις τραυματισμένες καθαρίστριες. Πονάει πολύ το κεφάλι της και την κράτησαν το βράδυ στο νοσοκομείο για να την παρακολουθήσουν. «Όρμησαν και μας πέταξαν κάτω, έπεφτε ο ένας πάνω στον άλλο. Σχεδόν από πάνω μας πέρασαν. Μετά πάλι μας εγκλώβισαν και μας χτυπούσαν με τις ασπίδες και ταυτόχρονα μας κλωτσούσαν. Κάποια στιγμή ένιωσα τα πόδια μου να μουδιάζουν, προσπάθησαν πιω λίγο νερό να συνέλθω, έχασα τις αισθήσεις μου και λιποθύμησα. Δε μπορώ να το χωνέψω. Κάθε φορά που το σκέφτομαι κλαίω. Είναι παιδιά στην ηλικία των παιδιών μου. Πως μπορεί ένα 20χρονο παιδί να σηκώνει χέρι στη μάνα του;» Μέχρι και το συνδικαλιστικό όργανο των αστυνομικών, η ΠΟΑΣΥ εξέδωσε ανακοίνωση συμπαράσταση στις καθαρίστριες και καταδίκασε τη «χρησιμοποίηση της Ελληνικής Αστυνομίας για να καμφθεί αυτός ο αγώνας».

Στο Λαϊκό που εφημερεύει, όσο βραδιάζει αυξάνονται τα ράντζα, ταλαιπωρημένοι ασθενείς και κουρασμένοι γιατροί πηγαινοέρχονται κάτω από ένα ενοχλητικό μίζερο κίτρινο φως. Μια γυναίκα σταματάει μπροστά στη Βασιλική. «Απ’ τις καθαρίστριες είσαι;» ρωτάει. «Ναι» απαντάει με συστολή. «Κρατείστε κορίτσια, κρατείστε, γιατί χανόμαστε». Έξω από το Υπουργείο Οικονομικών ο κόσμος έχει αραιώσει αργά τη νύχτα, οι καθαρίστριες κάθονται γύρω από τις σκηνές τους, κάποιοι μουσικοί στήνουν ένα αρμόνιο και ξεκινούν ένα αυτοσχέδιο live, δίπλα στις διμοιρίες ένα μπολάκι με ζωοτροφή κατά το «Σκυλιά φυλάτε τα’ αφεντικά σας». Επιστροφή στο σπίτι, το σουπεράκι στη ΝΕΡΙΤ, ένα χρόνο μετά το «μαύρο» στην ΕΡΤ, έγραφε «καθαρίστριες εναντίον των ΜΑΤ», ο Σταικούρας ανακοίνωσε πρωτογενές πλεόνασμα 711 εκατ ευρώ κι απ’ το ραδιόφωνο ακούγονταν ένα στιχάκι των Pulp «I can’t see anyone else smiling here».

Δεν είμαστε κατά της Εθνικής Ελλάδας. Είμαστε κατά όλων των εθνικών.

Κατσουράνη, βάλε αυτογκόλ!

 Ναι, το ξέρουμε πως η ελληνική κοινωνία, όντας βυθισμένη στην οικονομική, πολιτική και πνευματική μιζέρια, έχει ανάγκη από συλλογικές χαρές. Ναι, καταναλώσαμε κι εμείς δεκάδες μπύρες κολλημένοι στην οθόνη το 2004, ανεχόμενοι τον υστερικό σχολιαστή που κραύγαζε για το “πειρατικό”.  

Ναι, είμαστε κι εμείς μέρος της κοινωνίας του θεάματος, όσο κι αν παλεύουμε ν΄ απεξαρτηθούμε απ’ αυτό. Ναι, πράγματι, η πολιτική της Γερμανίας είναι αυτή τη στιγμή ο πιο σκληρός εκφραστής του Νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη. Ναι, συμμετέχουμε κι εμείς στην διαδικασία της αποδόμησης της ιδεολογίας αυτής που προτάσσει ως βασικό της γεγονός τη διάκριση ανάμεσα σε διευθυντές κι εκτελεστές, σε αφεντικά και υπαλλήλους, σε ολιγάρχες κι υπηκόους• της ιδεολογίας που προωθεί τον ατομικισμό, την διάλυση της κοινωνίας με την φτωχοποίησή της, ανάβοντας λαμπάδες στην “Ανάπτυξη” που δεν είναι τίποτα άλλο από δείκτες που μετρούν την παραγωγή πλαστικών σκουπιδιών.  

Ναι, μας τη σπάει η Μέρκελ, το ίδιο όμως και ο εθνικιστής Σαμαράς ή ο νεοναζί Μιχαλολιάκος. Ναι, τσατιζόμαστε όταν οι αυτόκλητοι οίκοι αξιολόγησης των χωρών μάς στέλνουν χαράτσια με ραβασάκια, το ίδιο όμως παθαίνουν κι οι αυτόκλητοι σεκιουριτάδες της Χρυσής Αυγής που μαχαιρώνουν με γνώμονα το χρώμα, την “τάξη” και την α-πολιτική άποψη. Αλλά αυτοί, οι τελευταίοι, όταν ακούν τον εθνικό ύμνο βλέποντας τα σώβρακα του Κατσουράνη, ηδονίζονται. Δεν ξέρουμε γιατί… αλλά εκεί είναι μια ακόμα διαφορά μας.

Ναι, θέλουμε κι εμείς να υψώσουμε μια σημαία, αυτήν που θα συμβολίζει την κοινωνική επανάσταση για την ατομική και συλλογική αυτονομία κι όχι μια σταυροφόρα γαλανόλευκη που άλλοι καθόρισαν για μας, κι άλλα συμβόλιζε γι΄αυτούς. Δεν μισούμε την Ελλάδα, αντιθέτως αγαπούμε κάθε νοηματοδότηση που χουμε δώσει στον τόπο που μας έλαχε να γεννηθούμε και να ζήσουμε (όπως αγαπάμε κάθε τόπο που ζούμε κι ας μην γεννηθήκαμε εκεί), δίνουμε όμως προτεραιότητα στους ανθρώπους που συμβαίνει να ζουν δίπλα μας, και όχι στους πασάλους στο χώμα, που στήθηκαν με μόνο σκοπό να διαχωρίζουν και να αναζωπυρώνουν εθνικισμούς κάθε φορά που η εκάστοτε τοπική εξουσία κινδυνεύει.

Δεν αντιπαθούμε τον πολίτη της Γερμανίας, όπως ούτε της Τουρκίας, του Πακιστάν ή της Τανζανίας. Δεν θα αισθανθούμε εθνικά υπερήφανοι αν 11 ποδοσφαιριστές (είτε εκατομμυριούχοι είτε όχι) με σκούρες μπλε στολές κερδίσουν 11 ποδοσφαιριστές με ασπρόμαυρες στολές. Ούτε εθνικά ντροπιασμένοι αν συμβεί το αντίθετο. Δεν θέλουμε καμία νίκη, ούτε ήττα, καμία “εκδίκηση” απέναντι σε κανένα λαό, είτε αυτό συμβεί σε μάχη με μπάλες, είτε σε μάχη με οπλοπολυβόλα.

Ο μόνος αγώνας για τον οποίο θα δώσουμε την ψυχή μας, η μόνη νίκη για τον οποία θα αγωνιστούμε, και δεν θα στηθούμε στις οθόνες δίνοντας το χρίσμα σε αντιπροσώπους κανενός έθνους-κράτους-κοινωνίας, είναι η κατάρρευση κάθε θεσμού καταπίεσης, το ξεπέρασμα του καπιταλισμού, το πέρασμα στην αυτονομία

Η πραγματική μας νίκη είναι η κοινωνία εκείνη στην οποία τα μέλη της ξέρουν πως ό,τι είναι να γίνει, πρέπει να το κάνουν αυτά τα ίδια και να το προσφέρουν στον εαυτό τους και στο κοινωνικό σύνολο. Η κοινωνία που αμφισβητεί, όμως όχι για την ευχαρίστηση της αμφισβήτησης. Που επαναστατεί, όχι για την εναλλαγή των τάξεων στην εξουσία, αλλά για τη συνεχή της εξέλιξη και δημιουργία.

Οπότε, Κατσουράνη, αν θέλεις βάλε γκολ, αν θέλεις αυτογκόλ ή κάνε πως σε πονάει το πόδι σου και κάτσε στα αποδυτήρια. Δεν έχει σημασία…

 http://eagainst.com/

Η λύση για όσους τον "έχουν" πολύ μικρό.....

To γάντι-σιδηρογροθιά του άνδρα των ΜΑΤ, διαφημίζεται στο internet




Ως η τελευταία λέξη της μόδας στα αξεσουάρ του «ψυχαγωγικού τραμπουκισμού» διαφημίζεται στο site www.tonexopolymikro.com» το γάντι με τη μεταλική ενίσχυση, που φοράει ο άνδρας των ΜΑΤ, για να αντιμετωπίσει την επίθεση των καθαριστριών έξω από το ΥΠΟΙΚ

Γράφει ο Νίκος Ζαχαριάδης

Κάθε λόγο να είναι υπερήφανος για το νέο του απόκτημα, πρέπει να είναι ο άνδρας των ΜΑΤ με το γάντι σιδηρογροθιά, η φωτογραφία του οποίου κυκλοφορεί από χθές στο διαδίκτυο. Αποδεικνύοντας έτσι ότι γι’ αυτόν η ενασχόλησή του με την κακοποίηση επικίνδυνων καθαριστριών, είναι κάτι παραπάνω από εργασία. Είναι χόμπι!

Πρόκειται για ένα αξεσουάρ, που προβάλλεται ιδιαίτερα στο site «tonexomikro.com», ένα site αφιερωμένο όπως αναφέρει το ίδιο «στην πώληση υποκατάστατων για όσους είναι ελάχιστα προικισμένοι και θέλουν να αισθανθούν επιτέλους κάπου ανώτεροι».

Μάλιστα το συγκεκριμένο αξεσουάρ, αποτελεί ένα από τα best seller στο on-line shop, καθώς φαίνεται να κερδίζει ιδιαίτερα την προτίμηση ανάμεσα σε μπράβους, συνοδούς μαφιόζων και άλλων παρεμφερών ημιεπαγγελματικών κατηγοριών.

Τα γάντια με την ενσωματωμένη σιδηρογροθιά, σύμφωνα με τη διαφήμιση, απευθύνονται κυρίως σε όσους έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία στα τρυφερά χέρια τους, με αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια ενός παρατεταμένου γρονθοκοπήματος να υποφέρουν από γρατζουνίσματα και μώλωπες ή ακόμα και να τους χαλάει το μανικιούρ.

Τέλος δεν είναι λίγοι εκείνοι που γράφουν ιδιαίτερα θετικά σχόλια για τα γάντια αυτά: Ανάμεσά τους ο «Oles_einai_karioles» που αναφέρει ότι με το γάντι αυτό, δε χρειάζεται να δέρνει με τις ώρες τη φίλη του καθε φορά που δεν την ικανοποιεί στο σεξ, αφού τα χτυπήματα που της κάνει, την αφήνουν λιπόθυμη με τη μια!»

Επίσης ο «Greek_Cop», θίγει μια άλλη σημαντική διάσταση του θέματος που έχει να κάνει με την τιμή: «Ευτυχώς που κόψαν τον μισθό από τις καθαρίστριες και πήραμε επίδομα για να μπορώ να το αγοράσω και να τις βαράω καλύτερα», γράφει.

(Σημείωση: Το κείμενο αυτό και η φωτογραφία που το συνοδεύει, αποτελούν προϊόν επινόησης με στόχο τη σάτιρα και σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Καταναλώστε τα υπεύθυνα)

να-σηκώνει-κεφάλι-μπλα-μπλα-μπλα

     Η ΑΝΑΡΧΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ

Σήμερα λέει παίζει η εθνική Ελλάδας στο παγκόσμιο κύπελλο. Όλοι οι μαϊντανοί της χώρας, όλοι αυτοί οι τηλεοπτικοί άνθρωποι και οι περσόνες της ασημαντότητας "περιμένουν-μια-καλή-εμφάνιση-που-θα-δώσει-χαρά-στον-ταλαιπωρημένο-λαό-μας-που-πάντα-ξέρει-να-σηκώνει-κεφάλι-μπλα-μπλα-μπλα κλπ." 

    
                           κλείστε την ένταση από το rhesusgr στη κάτω μεριά της σελίδας...

    



                     

Μπουκώνουν τους μπάτσους!

Εγραψε: Pitsirikos 

Φίλε Πιτσιρίκο, από την ξενιτιά που σου γράφω, κάθε μέρα που διαβάζω για την Ελλάδα μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Εξοργίζομαι! Ιδίως, σήμερα που διάβασα για την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου για επιστροφή των «κομμένων» στους ένστολους, μπάτσους και μη, ενεργούς ή απόστρατους. Αναγνώρισε το δικαίωμα τους στην «αξιοπρεπή διαβίωση» και έμμεσα το δικαίωμα να πηδούν καθημερινά όλους τους υπόλοιπους. 

Θα μου πεις, βέβαια, και με το δίκιο σου, να μην διαβάζω και να μην μαθαίνω τίποτα. Μακάριοι οι … πτωχοί τω πνεύματι, που λέγανε και οι θρησκευάμενοι.

Αλλά δεν γίνεται αυτό, ειδικά όταν σε εχουν διώξει από την όμορφη χώρα σου, ή, αν το πάρεις ανάποδα, όταν έχεις φύγει για να μπορέσεις να ζήσεις και να επιβιώσεις.

Μπουκώνουν λοιπόν το στόμα σε αυτούς που χρησιμοποιούν για την καταστολή των αγώνων των εργαζομένων, και ψηφίζουν σε ποσοστό 40-50% Χρυσή Αυγή.

Μπουκώνουν το στόμα εκείνων που αύριο ίσως σηκώσουν τα όπλα ενάντια στους αγανακτισμένους της επόμενης ημέρας.

Πριν από αυτούς, τα βρήκανε με τους δικαστικούς και τα αποτελέσματα της συναλλαγής φαίνονται στις αποφάσεις των ανωτάτων δικαστηρίων. Σε αυτές που βγαίνουνε και σε αυτές που δεν βγαίνουνε.

Αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι πιο πολλές είναι οι κυβερνητικές αποφάσεις που αντιβαίνουν το Σύνταγμα της χώρας απο εκείνες που το σέβονται.

Και δεν ιδρώνει το αυτί (σχεδόν) κανενός.

Στο μεταξύ, τα χουντικά ΜΜΕ ψελίζουν μερικές λέξεις αγωνίας για το «δημοσιονομικό» πρόβλημα που θα δημιουργήσουν τάχα μου οι αποφάσεις των δικαστηρίων, λες και δεν ξέρουμε ΟΛΟΙ οτι τα 150 εκατ. ευρώ ανά έτος, που θα πάνε πισω στις τσέπες των μπάτσων και των καραβανάδων θα τα πληρώσουν ΟΛΟΙ οι ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ που κατοικούν την γαμημένη αυτή μπανανία του κώλου.

Εκείνο όμως που με εξοργίζει είναι η βροντερή σιωπή της Αριστεράς.

Χαϊδεύουν την πλάτη και φουσκώνουν το πορτοφόλι των δυνάμεων της καταστολής και οι Αριστεροί δεν λένε κουβέντα!

Σαν τις Μανιάτισσες μοιρολογίστρες μυξοκλαίνε οι «αγωνιστές» για το ξύλο που τρώνε καθημερινά οι φουκαριάρες οι καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ.

Μόλις χθες, τα γουρούνια των ΜΑΤ έδερναν μεσόκοπες, φτωχές γυναίκες, και μάλιστα στα μουλωχτά.

Αύριο περιμένω να ακούσω ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ,κλπ να βγούν και να καταγγείλουν το μπούκωμα των βρωμόμπατσων απο το κράτος των γερμανοτσολιάδων την ίδια στιγμή που στερούν το λιγοστό ψωμί απο πάμφτωχους ανθρώπους.

Μάλλον, όμως, θα περιμένω για καιρό ακόμα!!!

Αει σιχτίρ πια, με τα κοστούμια και τους καλούς τρόπους. Κουβέληδες γίνανε όλοι τους!

Συγγνώμη για την «βρωμόγλωσσα» του κειμένου. Και να μην ξεχάσω την ορθογραφία και τον τονισμό.

Φιλιά

Ηλίας (Αγαπητέ Ηλία, δώσε, δώσε! Ρίχτο Ηλία! Ηλία ρίχτο! Αλλά μην ξεχνάς και τον υπέροχο ελληνικό λαό. Μην ξεχνάς τους Έλληνες που νομίζουν ακόμα πως είναι οι καλύτεροι και οι πιο σπουδαίοι του κόσμου. Ποτέ άλλοτε τόσοι καλοί μαζεμένοι δεν πέτυχαν ένα τόσο άθλιο αποτέλεσμα. Να είσαι καλά!) 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ......

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου...

OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, μπόρεσα να καταλάβω ότι ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη απλώς με προειδοποιούσαν να μη ζω κόντρα στην αλήθεια μου. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε Αυθεντικότητα. 

    

 OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα σε πόσο δύσκολη θέση ερχόταν κάποιος με το να του επιβάλλω τις επιθυμίες μου, παρότι ήξερα ότι ούτε ήταν κατάλληλη η στιγμή ούτε ο άνθρωπος ήταν έτοιμος, ακόμα κι αν αυτός ο άνθρωπος ήμουν εγώ. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε Αυτοεκτίμηση. 

 OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να λαχταρώ μια άλλη ζωή και μπόρεσα να δω ότι τα πάντα γύρω μου με προκαλούσαν να μεγαλώσω. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε Ωριμότητα. 

OTΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα ότι βρίσκομαι πάντα και σε όλες τις περιστάσεις, την κατάλληλη στιγμή και στο σωστό μέρος και ότι όλα όσα γίνονται είναι σωστά. Από τότε κατάφερα να γαληνέψω. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε Αποδοχή.  

 ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να στερούμαι τον ελεύθερο χρόνο μου και σταμάτησα να κάνω μεγαλόπνοα σχέδια για το μέλλον. Σήμερα κάνω μόνο ό,τι με ευχαριστεί και με γεμίζει χαρά, ό,τι αγαπώ και κάνει την καρδιά μου να γελά, με τον δικό μου τρόπο και στους δικούς μου ρυθμούς. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε Ειλικρίνεια.    

OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, απελευθερώθηκα από ό,τι δεν ήταν υγιές για μένα. Από φαγητά, άτομα, πράγματα, καταστάσεις και από ό,τι με τραβούσε συνεχώς μακριά από τον ίδιο μου τον εαυτό. Στην αρχή το ονόμαζα «υγιή εγωισμό». Αλλά σήμερα ξέρω ότι είναι Αυταγάπη.   

ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να θέλω να έχω πάντα δίκιο. Έτσι έσφαλλα πολύ λιγότερο. Σήμερα κατάλαβα ότι αυτό το λέμε Απλότητα.

OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, αρνήθηκα να συνεχίσω να ζω στο παρελθόν και να ανησυχώ για το μέλλον μου. Τώρα ζω περισσότερο τη στιγμή όπου όλα συμβαίνουν. Έτσι σήμερα ζω την κάθε μέρα και αυτό το λέω Πληρότητα.  

OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, συνειδητοποίησα ότι η σκέψη μου μπορεί να με κάνει μίζερο και άρρωστο. Όταν όμως επικαλέστηκα τις δυνάμεις της καρδιάς μου, η λογική απέκτησε έναν πολύτιμο σύντροφο. Αυτή τη σχέση την ονομάζω σήμερα σοφία (της καρδιάς). 

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις και τα προβλήματα με τον εαυτό μας και τους άλλους γιατί καμιά φορά ακόμα και τα άστρα εκρήγνυνται και δημιουργούνται νέοι Γαλαξίες. Σήμερα ξέρω ότι αυτό είναι η Ζωή. 

Το «Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά» είναι μέρος του ομότιτλου βιβλίου της Kim McMillan. Ξεκίνησε από την Kim ως μια συλλογή αγάπης και σοφίας που μοιράστηκε με τους φίλους της. Μετά τον θάνατό της, η κόρη της Alison συνέχισε να εξαπλώνει τα γραπτά της. Το βιβλίο έγινε μπεστ σέλερ στις ΗΠΑ.
 http://www.doctv.gr

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου «Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να λαχταρώ μια άλλη ζωή». Από την Kim McMillan DOC TV 24.04.2014 OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, μπόρεσα να καταλάβω ότι ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη απλώς με προειδοποιούσαν να μη ζω κόντρα στην αλήθεια μου. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε Αυθεντικότητα. OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα σε πόσο δύσκολη θέση ερχόταν κάποιος με το να του επιβάλλω τις επιθυμίες μου, παρότι ήξερα ότι ούτε ήταν κατάλληλη η στιγμή ούτε ο άνθρωπος ήταν έτοιμος, ακόμα κι αν αυτός ο άνθρωπος ήμουν εγώ. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε Αυτοεκτίμηση. OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να λαχταρώ μια άλλη ζωή και μπόρεσα να δω ότι τα πάντα γύρω μου με προκαλούσαν να μεγαλώσω. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε Ωριμότητα. OTΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα ότι βρίσκομαι πάντα και σε όλες τις περιστάσεις, την κατάλληλη στιγμή και στο σωστό μέρος και ότι όλα όσα γίνονται είναι σωστά. Από τότε κατάφερα να γαληνέψω. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε Αποδοχή. ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να στερούμαι τον ελεύθερο χρόνο μου και σταμάτησα να κάνω μεγαλόπνοα σχέδια για το μέλλον. Σήμερα κάνω μόνο ό,τι με ευχαριστεί και με γεμίζει χαρά, ό,τι αγαπώ και κάνει την καρδιά μου να γελά, με τον δικό μου τρόπο και στους δικούς μου ρυθμούς. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε Ειλικρίνεια. OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, απελευθερώθηκα από ό,τι δεν ήταν υγιές για μένα. Από φαγητά, άτομα, πράγματα, καταστάσεις και από ό,τι με τραβούσε συνεχώς μακριά από τον ίδιο μου τον εαυτό. Στην αρχή το ονόμαζα «υγιή εγωισμό». Αλλά σήμερα ξέρω ότι είναι Αυταγάπη. ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να θέλω να έχω πάντα δίκιο. Έτσι έσφαλλα πολύ λιγότερο. Σήμερα κατάλαβα ότι αυτό το λέμε Απλότητα. OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, αρνήθηκα να συνεχίσω να ζω στο παρελθόν και να ανησυχώ για το μέλλον μου. Τώρα ζω περισσότερο τη στιγμή όπου όλα συμβαίνουν. Έτσι σήμερα ζω την κάθε μέρα και αυτό το λέω Πληρότητα. OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, συνειδητοποίησα ότι η σκέψη μου μπορεί να με κάνει μίζερο και άρρωστο. Όταν όμως επικαλέστηκα τις δυνάμεις της καρδιάς μου, η λογική απέκτησε έναν πολύτιμο σύντροφο. Αυτή τη σχέση την ονομάζω σήμερα σοφία (της καρδιάς). ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις και τα προβλήματα με τον εαυτό μας και τους άλλους γιατί καμιά φορά ακόμα και τα άστρα εκρήγνυνται και δημιουργούνται νέοι Γαλαξίες. Σήμερα ξέρω ότι αυτό είναι η Ζωή. Το «Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά» είναι μέρος του ομότιτλου βιβλίου της Kim McMillan. Ξεκίνησε από την Kim ως μια συλλογή αγάπης και σοφίας που μοιράστηκε με τους φίλους της. Μετά τον θάνατό της, η κόρη της Alison συνέχισε να εξαπλώνει τα γραπτά της. Το βιβλίο έγινε μπεστ σέλερ στις ΗΠΑ. [Πηγή: www.doctv.gr]

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου «Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να λαχταρώ μια άλλη ζωή». Από την Kim McMillan DOC TV 24.04.2014 OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, μπόρεσα να καταλάβω ότι ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη απλώς με προειδοποιούσαν να μη ζω κόντρα στην αλήθεια μου. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε Αυθεντικότητα. OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα σε πόσο δύσκολη θέση ερχόταν κάποιος με το να του επιβάλλω τις επιθυμίες μου, παρότι ήξερα ότι ούτε ήταν κατάλληλη η στιγμή ούτε ο άνθρωπος ήταν έτοιμος, ακόμα κι αν αυτός ο άνθρωπος ήμουν εγώ. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε Αυτοεκτίμηση. OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να λαχταρώ μια άλλη ζωή και μπόρεσα να δω ότι τα πάντα γύρω μου με προκαλούσαν να μεγαλώσω. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε Ωριμότητα. OTΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα ότι βρίσκομαι πάντα και σε όλες τις περιστάσεις, την κατάλληλη στιγμή και στο σωστό μέρος και ότι όλα όσα γίνονται είναι σωστά. Από τότε κατάφερα να γαληνέψω. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε Αποδοχή. ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να στερούμαι τον ελεύθερο χρόνο μου και σταμάτησα να κάνω μεγαλόπνοα σχέδια για το μέλλον. Σήμερα κάνω μόνο ό,τι με ευχαριστεί και με γεμίζει χαρά, ό,τι αγαπώ και κάνει την καρδιά μου να γελά, με τον δικό μου τρόπο και στους δικούς μου ρυθμούς. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε Ειλικρίνεια. OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, απελευθερώθηκα από ό,τι δεν ήταν υγιές για μένα. Από φαγητά, άτομα, πράγματα, καταστάσεις και από ό,τι με τραβούσε συνεχώς μακριά από τον ίδιο μου τον εαυτό. Στην αρχή το ονόμαζα «υγιή εγωισμό». Αλλά σήμερα ξέρω ότι είναι Αυταγάπη. ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να θέλω να έχω πάντα δίκιο. Έτσι έσφαλλα πολύ λιγότερο. Σήμερα κατάλαβα ότι αυτό το λέμε Απλότητα. OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, αρνήθηκα να συνεχίσω να ζω στο παρελθόν και να ανησυχώ για το μέλλον μου. Τώρα ζω περισσότερο τη στιγμή όπου όλα συμβαίνουν. Έτσι σήμερα ζω την κάθε μέρα και αυτό το λέω Πληρότητα. OΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ τον εαυτό μου πραγματικά, συνειδητοποίησα ότι η σκέψη μου μπορεί να με κάνει μίζερο και άρρωστο. Όταν όμως επικαλέστηκα τις δυνάμεις της καρδιάς μου, η λογική απέκτησε έναν πολύτιμο σύντροφο. Αυτή τη σχέση την ονομάζω σήμερα σοφία (της καρδιάς). ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις και τα προβλήματα με τον εαυτό μας και τους άλλους γιατί καμιά φορά ακόμα και τα άστρα εκρήγνυνται και δημιουργούνται νέοι Γαλαξίες. Σήμερα ξέρω ότι αυτό είναι η Ζωή. Το «Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά» είναι μέρος του ομότιτλου βιβλίου της Kim McMillan. Ξεκίνησε από την Kim ως μια συλλογή αγάπης και σοφίας που μοιράστηκε με τους φίλους της. Μετά τον θάνατό της, η κόρη της Alison συνέχισε να εξαπλώνει τα γραπτά της. Το βιβλίο έγινε μπεστ σέλερ στις ΗΠΑ. [Πηγή: www.doctv.gr]

ΠΑΜΕ ΓΕΡΑ ΡΕ ΕΛΛΑΔΑΡΑ

http://vasiliastismonaxias.blogspot.gr/