Με τον διορισμό της Παναρίτη το ποτήρι ξεχείλισε με τις ατυχείς τοποθετήσεις προσώπων ακατάλληλων και από την Κυβέρνηση και από την Περιφέρεια.
Ο διορισμός της Παναρίτη έβαλε τέλος στην σιωπηρή ανοχή. Αν φέρουν μνημονιακού τύπου συμφωνία, οι αντιδράσεις θα είναι έντονες.
Το 2012 η κ. Παναρίτη, κατά την εφημερίδα Αυγή, ήταν η νεοφιλελεύθερη υπουργός που ψήφιζε τα μνημόνια και επικροτούσε τη τακτική των διαδοχικών δανείων, δεξί χέρι του επίσης νεοφιλελευθέρου πρόεδρου του Περού Αlberto Fujimori, καταδικασμένου για διαφθορά και ενορχηστρωτή του (επιβαλλόμενου από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) πακέτου μεταρρυθμίσεων γνωστού και ως Fujishock.
Για τη πλούσια θητεία της ως οικονομολόγος της Διεθνής Τράπεζας στο Περού, στην κ. Παναρίτη απενεμήθη η διάκριση της καλύτερης πρακτικής πρότασης και καινοτομίας.
Που οδήγησε αυτή η καινοτόμα πρόταση;
Μα φυσικά στην βελτίωση των μακροοικονομικών στοιχείων της χώρας και στην ικανοποίηση της διεθνής χρηματιστηριακής κοινότητας, θα έλεγε η μια πλευρά.
Από την άλλη όμως, οδηγούσε στη φτώχια 10 εκατομμύρια ανθρώπους μετά από μια 10ετια αυταρχισμού, εκτεταμένης διαφθοράς, παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μαζικών εκτελέσεων.
Χθες που η κ. Παναρίτη διορίστηκε και πάλι στο ΔΝΤ, από την "αριστερή" Ελληνική κυβέρνηση, μετά από θετική εισήγηση του υπουργού οικονομικών της κ. Γ. Βαρουφάκη, ήταν απλά μια βροχερή Παρασκευή. - σχόλιο του Nikolaos Papaloukas
Για τη πλούσια θητεία της ως οικονομολόγος της Διεθνής Τράπεζας στο Περού, στην κ. Παναρίτη απενεμήθη η διάκριση της καλύτερης πρακτικής πρότασης και καινοτομίας.
Που οδήγησε αυτή η καινοτόμα πρόταση;
Μα φυσικά στην βελτίωση των μακροοικονομικών στοιχείων της χώρας και στην ικανοποίηση της διεθνής χρηματιστηριακής κοινότητας, θα έλεγε η μια πλευρά.
Από την άλλη όμως, οδηγούσε στη φτώχια 10 εκατομμύρια ανθρώπους μετά από μια 10ετια αυταρχισμού, εκτεταμένης διαφθοράς, παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μαζικών εκτελέσεων.
Χθες που η κ. Παναρίτη διορίστηκε και πάλι στο ΔΝΤ, από την "αριστερή" Ελληνική κυβέρνηση, μετά από θετική εισήγηση του υπουργού οικονομικών της κ. Γ. Βαρουφάκη, ήταν απλά μια βροχερή Παρασκευή. - σχόλιο του Nikolaos Papaloukas
Το πλούσιο βιογραφικό της κυρίας Παναρίτη…
30.05.2015 | από Σύνταξη
Δημοσίευση: e-dromos.gr
Η επιλογη της κ.Παναρίτη για τη θέση της εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ προκαλεί ήδη αρκετές αντιδράσεις. Η Έλενα Παναρίτη έγινε γνωστή στη χώρα μας όταν ο Γ.Παπανδρέου την επέλεξε για σύμβουλο και την τοποθέτησε σε εκλόγιμη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ το 2009. Παρουσιάζουμε πιο κάτω ένα εκτεταμένο απόσπασμα άρθρου του Ν. Ταυρή που είχε δημοσιευτεί τότε στην ιστοσελίδα της ΚΟΕ koel.gr με αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία από το βιογραφικό της.
Όπως αναφέρει και το βιογραφικό της, η κ. Παναρίτη έχει εργαστεί σαν οικονομολόγος στην Παγκόσμια Τράπεζα, όπου «πρωτοστάτησε σε σειρά θεσμικών μεταρρυθμίσεων, όπως τη μεταρρύθμιση Δημόσιου Τομέα και των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων στο Περού, εργασία για την οποία της απενεμήθη η διάκριση της καλύτερης πρακτικής πρότασης και καινοτομίας».
Αυτό αποτελεί κι ένα από τα πιο «αξιόλογα» στοιχεία της καριέρας της. Η Παγκόσμια Τράπεζα, για να μην ξεχνιόμαστε, είναι ένας από τους οργανισμούς που η πολιτική του οδήγησε αποδεδειγμένα την Αργεντινή και τη Ν.Α. Ασία στην απόλυτη οικονομική κρίση.
Η κ. Παναρίτη πήγε να «εργαστεί» στο Περού, το 1991, σαν απεσταλμένη της Παγκόσμιας Τράπεζας, αφού πρώτα είχε συνεργαστεί από το ίδιο πόστο με τα καθεστώτα των Φιλιππίνων, της Βραζιλίας και της Βενεζουέλας, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80. Το 1992, έγινε πραξικόπημα στο Περού από τον τότε πρόεδρο Φουτζιμόρι, ο οποίος το 2000 εγκατέλειψε την εξουσία και το Περού, καταδικασμένος σε πολυετή φυλάκιση για υπεξαίρεση χρήματος και μαζικές δολοφονίες. Όλη την περίοδο της δικτατορίας Φουτζιμόρι, η κ. Παναρίτη συνεργαζόταν με το καθεστώς προωθώντας τη «μεταρρύθμιση της αγοράς ακινήτων και τις στρατηγικές της ιδιωτικοποίησης». Αυτό σημαίνει ότι υλοποιούσε την πολιτική της Παγκόσμιας Τράπεζας, που ήθελε να μπορέσουν οι τράπεζες να βάλουν χέρι στη γη των φτωχών του Περού.
Πώς έγινε αυτό; Το καθεστώς Φουτζιμόρι, με την υψηλή επίβλεψη της κ. Παναρίτη, έδωσε τίτλους ιδιοκτησίας σε όσους δεν διέθεταν, που ήταν και η μεγάλη πλειοψηφία, κι έτσι μπορούσαν όλοι αυτοί να πάρουν τραπεζικά δάνεια με υποθήκη τα κτήματά τους. Αποτέλεσμα; Οι τράπεζες άρπαξαν τις ιδιοκτησίες των φτωχών, οι φτωχοί έγιναν ακόμη φτωχότεροι, εκατοντάδες χιλιάδες οδηγήθηκαν στην εξαθλίωση και, αργότερα, η χώρα κατέρρευσε οικονομικά, μπήκε στην περίοδο του λεγόμενου «Fujishock». Γι’ αυτή την «προσφορά» της η Έλενα Παναρίτη έλαβε ως και παράσημα από το καθεστώς του Περού, ενώ πήρε και πολλά συγχαρητήρια από τις ΗΠΑ, το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα κι άλλους διεθνείς οργανισμούς.
Ήταν τέτοια η επιτυχία της, που αποφάσισε να βγάλει και μια σειρά βιβλίων για το ζήτημα, όπως Το Φαινόμενο του Φουτζιμόρι: Κυβερνητική Μεταρρύθμιση μέσω της Άμεσης Δημοκρατίας (1995), Τίτλοι Ιδιοκτησίας: Το Θαύμα του Περού (1999) και Στρατηγικές Ιδιωτικοποίησης, με παράδειγμα, επίσης, το Περού.
Προχωράμε στο επόμενο ενδιαφέρον σημείο του βιογραφικού της: «Είναι ειδική στα ιδιοκτησιακά δικαιώματα και στην αντίστοιχη διαχείριση του δημόσιου τομέα. Τώρα είναι κοινωνικός επιχειρηματίας και επικεφαλής του Panel Group, ενός ειδικού συμβουλευτικού ομίλου, που επενδύει σε υποβαθμισμένες περιοχές και παρέχει συμβουλές για τη δημόσια στρατηγική πολιτική και τη μετατροπή και αξιοποίηση της μη ρευστοποιήσιμης ακίνητης περιουσίας. Ο Panel Group ασχολείται με ρυθμίσεις αξιοποίησης ακίνητης περιουσίας, που χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από τον ιδιωτικό τομέα και που αποδίδουν σημαντικά οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά αποτελέσματα».
Νέο πεδίο δόξης λαμπρό πρόκειται να αποκτήσει η αγορά real estate στην Ελλάδα, αφού σίγουρα η νέα μας βουλευτίνα δεν πρόκειται να αφήσει τις ευκαιρίες αναξιοποίητες. Έχουμε πολλά για πούλημα ακόμα σαν χώρα, συγγνώμη, για αξιοποίηση. Καλό θα ήταν, βέβαια, να ξέραμε πώς η εκκλησία βλέπει τα συγκεκριμένα προσόντα της Έλενας Παναρίτη.
Η υποδοχή που της επιφύλαξε η πλειοψηφία των ΜΜΕ ήταν ενθουσιώδης, όπως ήταν και η υποδοχή από όσους στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό γνώριζαν το έργο της. Ανάμεσά τους και «πετυχημένοι» του απόδημου ελληνισμού, όπως ο επικεφαλής της CIA Tenet, αλλά και ο ναύαρχος του ΝΑΤΟ Stavridis. Εντύπωση προκαλεί ότι οι δεξιές εφημερίδες δεν μίλησαν καθόλου για το παρελθόν της. Μάλλον πρόκειται για πρόσωπο κοινής αποδοχής όσον αφορά το τι πρεσβεύει. Υπομονή, και σε λίγο θα δούμε το έργο της και στην Ελλάδα…
Πακης.. Ταγματαρχης.. Παναριτη... και μετά τι;
αναρχογατουλης 