Γιατί οι Κινέζοι «αγάπησαν» την Ελλάδα…

http://www.imerodromos.gr/

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ

H γαλλική εφημερίδα Le Monde εκτιμά πως, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Κινέζου πρωθυπουργού στην Αθήνα, θα «κλειστούν» επενδύσεις 8 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Ο Λι Κετσιάνγκ, πρωθυπουργός της Κίνας, χτες, μια μέρα πριν φτάσει στη χώρα μας, επέλεξε να δημοσιεύσει ένα άρθρο, στο οποίο παρουσιάζει τους στόχους της επίσκεψης. Ένα απόσπασμα κρατάμε: «Η Ελλάδα επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις και την ανάπτυξη των υποδομών. Η Κίνα θα ενθαρρύνει τις καταξιωμένες επιχειρήσεις της να παίξουν ενεργό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Το λιμάνι του Πειραιά, στη λειτουργία του οποίου εμπλέκεται κινεζική επιχείρηση, αποτελεί θετικό παράδειγμα συμβολής στην τοπική, οικονομική ανάπτυξη και απασχόληση. Θα εργασθούμε από κοινού με την Ελλάδα για να μετατρέψουμε το λιμάνι του Πειραιά στο καλύτερο του είδους του, στη Μεσόγειο»

Έρχεται η ανάπτυξη…

Οι κυβερνητικοί παράγοντες και οι επίδοξοι συνεργάτες της Κίνας τρίβουν τα χέρια τους και δηλώνουν με χαρά: Έρχεται η ανάπτυξη…

Να κρατήσουμε και κάτι άλλο: Ο πρωθυπουργός της Κίνας έκανε μια επιλογή. Αρθρογράφησε στην εφημερίδα Καθημερινή, της γνωστής οικογενείας εφοπλιστών. Φανταζόμαστε πως η προτίμηση αυτή δεν έχει σχέση με το γεγονός πως «το ηλιόλουστο μεσημέρι της Πέμπτης 7 Ιουλίου 2011», όπως έγραφε η Καθημερινή, ο Αρ. Αλαφούζος αναγορεύθηκε πρέσβης της Λαϊκής Φιλίας, «με την οποία η κινεζική κυβέρνηση επιβραβεύει αυτόν που επιμένει στην ανάπτυξη των φιλο-κινεζικών διμερών σχέσεων» (Καθημερινή 8/7/2011). Δυσκολευόμασταν από τότε να καταλάβουμε τι σχέση έχει η «Λαϊκή φιλία» με τους εφοπλιστές… Όπως και να έχει εδώ είμαστε για να τα δούμε όλα. Έτσι κι αλλιώς φαίνεται ότι πολλοί θα «ευεργετηθούν» από την επίσκεψη του Κινέζου πρωθυπουργού.

Το είπε, άλλωστε, και ο Ντου Κίβεν, πρώην πρέσβης της Κίνας στην Ελλάδα, σε συνέντευξη που έδωσε στο κινέζικο πρακτορείο ειδήσεων Xinhuanet, στις 15 Ιουνίου: Στις πιο δύσκολες στιγμές της κρίσης η Κίνα «συνέχισε να εκφράζει την εμπιστοσύνη της στην Ελλάδα με πολλές ευκαιρίες». Ως ένα «εξαιρετικό παράδειγμα στήριξης» αναφέρεται πάντα η COSCO. Στο ίδιο κλίμα η ιστοσελίδα china.org.cn, σε ανάλυση για την επίσκεψη, αναφέρει πως ο Κινέζος πρωθυπουργός θα τονίσει ότι η κινεζική διπλωματία επιδιώκει τη διάρκεια στις δραστηριότητες της.

Ο «παράδεισος» των επενδύσεων και οι συμβάσεις COSCO

Ως εδώ …καλά. Με τι όρους θα δουλεύουν οι εργαζόμενοι στις κινεζικές επενδύσεις; Ας μην επαναλάβουμε την έκφραση «μισθοί Κίνας». Ας αναφερθούμε μόνο στη σύμβαση στο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων του Ικονίου, που παραδόθηκε στο κινεζικό μονοπώλιο της COSCO. Τη σύμβαση είχε δημοσιεύσει ο Ριζοσπάστης στις 25 Μαΐου του 2013. Αντιγράφουμε το απόσπασμα:

Η «σύμβαση εκ περιτροπής εργασίας αορίστου χρόνου» προβλέπει ότι:
«Το ωράριο εργασίας του εργαζόμενου θα είναι είκοσι τέσσερις (24) ώρες τη βδομάδα κατανεμημένες ισόχρονα σε τρεις μέρες εβδομαδιαίως ήτοι δώδεκα (12) ημέρες το μήνα».
«Ο εργοδότης δικαιούται να μεταθέτει ή αποσπά τον εργαζόμενο, από εργασία σε εργασία, από βάρδια σε βάρδια, από τμήμα σε τμήμα, από μηχάνημα σε μηχάνημα, από εκμετάλλευση σε εκμετάλλευση κτλ».
«Ο εργαζόμενος θα αμείβεται με μεικτό ημερομίσθιο το οποίο ανέρχεται σε 70 ευρώ ανά ημέρα και 8ωρη απασχόληση», επειδή, σύμφωνα με τη σύμβαση, «οι μεικτές συμβατικές αποδοχές είναι ανώτερες από τις κατώτερες νόμιμες αποδοχές» οι οποίες όπως διευκρινίζει είναι 22,8 ευρώ. «Περιλαμβάνονται σε αυτές (σ.σ. δηλαδή στα 70 ευρώ μεικτά) η αμοιβή για οποιασδήποτε φύσης επιδόματα, καθώς και για κάθε πρόσθετη πέραν της νομίμου εργασίας που τυχόν ήθελε παρασχεθεί (αμοιβή νυχτερινής εργασίας, αμοιβή Κυριακών, αργιών, αμοιβή για εκτός έδρας εργασία κ.λπ.)»!
Με τα 70 ευρώ μεικτά, ο εργαζόμενος «θα θεωρεί εξοφλημένη πάση αξίωσή του»! Οσο για υπερωρίες αναφέρεται: «η υπέρβαση του ημερήσιου ωραρίου απασχόλησης», «…θα λογίζεται οικειοθελής παραμονή στο χώρο εργασίας»!
Η εταιρεία έχει δικαίωμα να καταγγείλει τη σύμβαση, αν ο εργαζόμενος απουσιάσει χωρίς άδεια 3 ημέρες μέσα σε διάστημα ενός χρόνου. Δηλαδή, τέλος το δικαίωμα της απεργίας για τους εργαζόμενους!..
Ο εργαζόμενος «υποχρεούται έναντι του εργοδότη σε υποχρέωση πίστης που αναλύεται σε απαγόρευση διάδοσης εταιρικών μυστικών και πληροφοριών σε οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο». Με συνοπτικές διαδικασίες απολύθηκαν εργαζόμενοι που «τόλμησαν» να παραβιάσουν την «ομερτά» που θέλει να επιβάλει η COSCO και κατήγγειλαν τον εργασιακό μεσαίωνα.

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης και οι «Νέοι Παρθενώνες»

του Χρήστου Τριανταφύλλου

 

 

Συνήθως όταν διαβάζουμε/βλέπουμε/ακούμε για επεισόδια σε πορείες, το λεξιλόγιο των περισσότερων ΜΜΕ αποκαλύπτει πολύ περισσότερα από όσα θα ήθελαν για το ποιόν τους: δεκάδες φορές οι διάφοροι μαφιόζοι και τραμπούκοι έχουν μεταμφιεστεί σε «αγανακτισμένους πολίτες», το ξύλο έχει μεταμφιεστεί σε «μικροσυμπλοκές», κ.ο.κ.

Χθες στη Νέα Φιλαδέλφεια το Συντονιστικό Κατοίκων της περιοχής οργάνωνε συζήτηση με θέμα το γήπεδο της ΑΕΚ, που, ως γνωστόν είναι το μήλο της έριδος –με ένα απλό γκουγκλάρισμα θα καταλάβετε τι εννόω όσοι δεν το γνωρίζετε. Παραδόξως, και ευτυχώς, οι δημοτικές εκλογές ανέδειξαν νικητή τον Άρη Βασιλόπουλο, που αντιτίθεται στα σχέδια του Μελισσανίδη να καταβροχθίσει το άλσος της Φιλαδέλφειας. Όταν όμως, τα διακυβέυματα είναι τόσο μεγάλα, πάντα έρχεται το ιππικό.


Η Original οργάνωσε αντισυγκέντρωση (και όχι συγκέντρωση) μια ώρα πριν από αυτήν των κατοίκων∙ μετά τις προειδοποιητικές βολές στο Πνευματικό Κέντρο, και μετά την σφαίρα που εστάλη ως εκφοβισμός σε κάτοικο, ο ιδιωτικός στρατός εξαπέλυσε blitzkrieg. Ξύλο σε παρευρισκόμενους που είχαν –ή δεν είχαν– σταμπάρει, επίθεση στην κατάληψη «Στρούγκα» και βανδαλισμοί, βρισίδι, προπηλακισμοί και τραμπουκισμοί μπροστά στην αδιάφορη αστυνομία. Τι μας θυμίζει άραγε;

Και αν κάποιος θελήσει να αμφισβητήσει το indymedia ως υπερβολικό –που συχνά είναι όντως–, δεν έχει παρά να κάνει μια βόλτα σε άλλα σάιτ, ή να ρωτήσει αυτόπτες μάρτυρες. Εγώ πέρασα από την περιοχή λίγο μετά και έμαθα από άτομο που αναμειγνύεται στα τοπικά ζητήματα ότι μπροστά στα μάτια του ξυλοκοπήθηκαν 3 άτομα, εκ των οποίων 2 γυναίκες. Η εισβολή στην Στρούγκα επίσης έγινε όντως, και τα αποτελέσματά της τα είδα προσωπικά.

Γιατί όμως τα γράφω όλα αυτά; Μπορείτε να τα δείτε σε οποιοδήποτε άλλο σάιτ. Ας γυρίσουμε λοιπόν στον πρόλογο. Πιστός στην αναγνωστική μου μανία, περιηγήθηκα στο γνωστό αθλητικό σάιτ Contra.gr, μέλος του ομίλου News24 –στο οποίο ανήκει και το πολυαγαπημένο μου Oneman– για να δω τι έγραψαν σχετικά. Το Contra γενικά το θεωρώ σοβαρό σάιτ, τόσο λόγω της απόστασης που κρατάει συνήθως από το καφριλίκι, όσο και λόγω των αρκετών καλών αρθρογράφων που έχει.

Η έκπληξή μου ήταν μεγάλη, λοιπόν, όταν είδα 2 άρθρα σχετικά: αυτό, και αυτό. Εδώ δεν έχουμε μια κλασική περίπτωση συγκάλυψης επεισοδίων από τον αθλητικό Τύπο σε οπαδικό τόνο, αλλά μια εγκληματική διαστρέβλωση της αλήθειας∙ δεν έχουμε τον εξωραϊσμό μιας συμπλοκής μεταξύ οργανωμένων μπράβων που αυτοαποκαλούνται οπαδοί, αλλά την συγκάλυψη της επίθεσης των μπράβων αυτών εναντίον απλών πολιτών που έτυχε να θέλουν να συμμετάσχουν σε μια συζήτηση.

Στο πρώτο άρθρο, η σύναξη των οπαδών μεταμορφώνεται σε μια ήσυχη οικογενειακή γιορτή: «Οικογένειες με μικρά παιδιά, ηλικιωμένοι, νεαροί οπαδοί αλλά και παλαίμαχοι της ΑΕΚ όπως οι Ατματσίδης, Νεστορίδης, Σεραφείδης, βρέθηκαν στη Νέα Φιλαδέλφεια και πέρασαν το δικό τους μήνυμα». Οι κάτοικοι διαφωνούν απλώς με το «κόψιμο ορισμένων δέντρων» (!), ενώ το σάιτ αναφέρει, μετά από όσα έγιναν, την πρόθεση των μπράβων να εισβάλουν στο δημοτικό συμβούλιο σαν να μην συμβαίνει τίποτα! Μάλλον ο ρεπόρτερ μπέρδεψε τους καυγάδες των καφενόβιων παππούδων σε παρακείμενο κατάστημα με τους ξυλοδαρμούς των οπαδών σε κατοίκους. Συμβαίνουν αυτά.

Στο δεύτερο άρθρο ο δήμαρχος παρουσιάζεται εξαρχής να βρίσκεται «στο μάτι του κυκλώνα», ενώ οι κάτοικοι αναφέρονται ως 30 –ούτε στοιχειώδης δημοσιογραφική ηθική– και οι οπαδοί ως 400 –μάλλον ο ρεπόρτερ είχε χτυπήσει μερικά τσίπουρα πριν την συγκέντρωση και τους έβλεπε διπλάσιους.
Και εδώ, φίλες και φίλοι, ερχόμαστε στο σημείο που όλοι περιμένατε. Πώς χαρακτηρίζονται οι κάτοικοι; Ως κάτοικοι; Όχι. Ως διαδηλωτές; Ούτε. Ως συγκεντρωμένοι; Καήκατε. Οι κάτοικοι αναφέρονται ως αντιφρονούντες. Πάμε άλλη μια, για όσους δεν το έπιασαν: αθλητικό σάιτ εν έτει 2014 αναφέρει ένα σύνολο ανθρώπων που αντιδρούν ως ΑΝΤΙΦΡΟΝΟΥΝΤΕΣ. Όσοι δεν καταλαβαίνουν το point και ετοιμάζονται να σχολιάσουν ότι «αντιφρονών είναι αυτός που σκέφτεται αντίθετα», καλύτερα να σταματήσoυν να διαβάζουν το ΣΚΡΑ-punk.

Στην Ελλάδα του 2014 λοιπόν, ένα μη οπαδικό αθλητικό σάιτ διαστρεβλώνει πλήρως εγκληματικά γεγονότα που αφορούν επιθέσεις οπαδών σε κατοίκους, μετράει τους συγκεντρωμένους με τρόπο που θα έκανε τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο να δακρύσει από περηφάνεια, και ονοματίζει τους διαδηλωτές με λεξιλόγιο χωροφύλακα της δεκαετίας του 1950.

Η μεταπολιτική φαίνεται πως δεν θριαμβεύει απλώς, αλλά δείχνει και τα δόντια της∙ μετά τις ιαχές των ακόλουθων του Μπέου κατά των «θολοκουλτουριάρηδων», μετά τα 50ευρα του Μώραλη στους ψηφοφόρους, ο Μελισσανίδης με τις πλάτες του Λύσσανδρου Γεωργαμλή και της Original ετοιμάζεται, με κάθε επισημότητα, να φτιάξει την Αγιά Σοφιά βασιζόμενος όχι μόνο στην προφανή καφρίλα, αλλά κυρίως στο νέφος της υποτιθέμενης αντικειμενικότητας του «έλα μωρέ, μπαλίτσα βλέπουμε για να ξεσκάμε».

 Ίσως ακόμη ανησυχητικότερη από τα ανοιγμένα κεφάλια, που πλέον δεν αφορούν κάποιους μετανάστες κάπου στην Ομόνοια αλλά εμάς τους ίδιους και τους οικείους μας, να είναι η αποστροφή ηλικιωμένου στο προαναφερθέν μαγαζί, σύμφωνα με την οποία «πού ήταν αυτοί οι οικολόγοι όταν φτιαχνόταν το Mall που ήταν παράνομο;». Και αυτό, γιατί όταν ο Μελισσανίδης θα εξαπολύει τον στρατό του απέναντι στον εκάστοτε αντίπαλο, ο κύριος αυτός θα αναρωτιέται, ρουφώντας ήρεμα τον καφέ του, «ναι, αλλά πού ήταν αυτοί οι διαδηλωτές όταν μας σφυρίξανε ανάποδο οφσάιντ;».

Πηγή: ΣΚΡΑ-punk

"Πάντα ο σκύλος ήταν ευχαριστημένος όταν το αφεντικό του πέταγε ένα κοκαλάκι"

http://financialcrimesnews.blogspot.gr/2014/06/blog-post_21.html

Διαβάσαμε σε ορισμένες ιστοσελίδες, σε κάποιες από αυτές μάλιστα αρθρογραφούν επαγγελματίες δημοσιογράφοι – μέλη της ΕΣΗΕΑ, για τα γεγονότα της Παρασκευής στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Σταχυολογούμε λοιπόν:

*Ότι διαμαρτύρονταν «όσοι δεν ήθελαν να γίνει το γήπεδο της ΑΕΚ» (πρώτο ψέμα γιατί μεταξύ τους ήταν και αρκετοί φίλοι της ΑΕΚ που θέλουν το γήπεδο, αλλά όχι με τους όρους κατασκευής του Μελισσανίδη).

*«Ότι οι διαμαρτυρόμενοι ήταν 15», άρα ο συντάκτης ή ο κατά νόμο υπεύθυνος της ιστοσελίδας, ήταν εκεί και μέτραγε, συνεπώς μπορεί να δώσει και κατάθεση στις αρχές για το ποιοι ήταν οι σαφώς πολλαπλάσιοι που χτύπησαν τους 15, που λόγω αριθμού ήταν ακίνδυνοι και λόγω άποψης ειρηνικοί.

*«Ότι ήταν από άλλες περιοχές». Αυτό ας το αναλύσουμε:

α) το δικό μας ρεπορτάζ έχει τραυματίες από τη Ν. Φιλαδέλφεια και τους όμορους δήμους και μέλη τοπικών φορέων. Άρα εδώ έχουμε ένα συνειδητό ψέμα και την εν ψυχρώ εκτέλεση του ρεπορτάζ.

β) αφού λοιπόν «ξέρει» ο συντάκτης ποιός είναι από πού, γνωρίζει και τα στοιχεία (και την εντοπιότητα φυσικά), όσων προκάλεσαν σωματικές βλάβες σε πολίτες, φθορά ξένης περιουσίας και αυτοδικία. Ενδιαφέρον στοιχείο για τους δικηγόρους των δαρθέντων, αν θελήσουν να το πάνε δικαστικά και όχι πολιτικά.

γ)παρά το απίθανο ψεύδος της εντοπιότητας (γιατί αναγνωρίστηκαν κάποιοι από τους τραμπούκους και είναι «από αλλού») θυμηθείτε το «επιχείρημα» όταν θα κινητοποιούνται πολίτες πχ για τις ακτές. Το αντίστοιχο «επιχείρημα» είναι γιατί σε νοιάζει να μην ιδιωτικοποιηθεί η πλαζ της Βούλας αφού είσαι από το Καματερό, γιατί αντιδράς για την περίφραξη στο Ελληνικό, αφού μένεις στα Πατήσια, ή γιατί δεν αντιδράς που η Μέρκελ θέλει να κάνει γερμανική μπυραρία στην Ακρόπολη, αφού είσαι Τρικαλινός και όχι Αθηναίος. Όποιος ενοχλεί το fast track φαγοπότι είναι "ξένος".

δ) από την «πληρότητα» του ρεπορτάζ απουσιάζει η κοινή δήλωση των δύο δημάρχων Νέας Ιωνίας και Νέας Φιλαδέλφειας, που τάσσονται υπέρ του γηπέδου, αλλά επαναλαμβάνουμε, με άλλους όρους από αυτούς του σχεδίου Μελισσανίδη.

ε) από τις επιθέσεις δεν γλίτωσε ούτε στέκι πολιτικού χώρου και εδώ χρειάζεται όποιος έχει μυαλό να σκεφτεί από πού εκπορεύεται η ανοχή της αστυνομίας στους επιδρομείς. Αλλά εδώ θα απαντήσουν πολιτικές συλλογικότητες γιατί το πράγμα πήγε ήδη «αλλού».

Για το είδος της «δημοσιογραφίας» που δικαιολογεί λυντσαρίσματα, αυτοδικίες, ξυλοδαρμούς, επιδρομές, αποκρύπτει την άποψη της άλλης πλευράς, κλπ δεν θα πούμε τίποτα περισσότερο, παρά το ότι πάντα ο σκύλος ήταν ευχαριστημένος όταν το αφεντικό του πέταγε ένα κοκαλάκι.