Κώστας Καββαδίας
μέλος της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Κέρκυρας
φοιτητής του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης
Τα ξημερώματα της περασμένης Πέμπτης η δικομματική Κυβέρνηση αποφάσισε να ολοκληρώσει αυτό που άρχισε τις 11 του Ιούνη.
Αποφάσισε να βάλει τέλος στην ΕΡΤ και παράλληλα να δώσει ένα ακόμα καίριο χτύπημα στη Δημοκρατία αυτής της χώρας. Ο τρόπος που έγινε αυτό, γνωστός και αναμενόμενος. Το έργο άρχισε με νομοθετικό διάταγμα (που άλλωστε χρόνος για να το περάσουμε και να το συζητήσουμε από τη Βουλή) και τέλειωσε με την εμφάνιση των κατασταλτικών μηχανισμών που επιδιώκουν να τρομοκρατήσουν όποιον αντιστέκεται στις κυβερνητικές επιταγές. Αυτό τοstory διακυβέρνησης πραγματοποιείται εδώ και αρκετό καιρό άλλωστε. Είναι χαρακτηριστικό μιας Κυβέρνησης που θέλει να επιβάλει το δόγμα του “Νόμος και Τάξη”. Είναι χαρακτηριστικό μιας Κυβέρνησης που βρίσκεται σε πανικό. Μια Κυβέρνηση που δέχεται τη μία ήττα μετά την άλλη, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Έχει απολέσει εδώ και καιρό τη λαϊκή νομιμοποίηση παρόλα τα ψεύδη και τη προπαγάνδα που διασπείρει. Έχει συμβιβαστεί πριν καν αρχίσει τη “μάχη” της διαπραγμάτευσης με τη Τρόικα, η οποία όπου βρεθεί και σταθεί διαψεύδει τον Σαμαρά και τους λοιπούς κυβερνητικούς και αναφέρεται ξεκάθαρα σε νέα μέτρα, νέες περικοπές μισθών, νέες απολύσεις.
Το μόνο που απέμεινε από το success story του Σαμαρά είναι η εμφάνιση αυτού του δήθεν πρωτογενούς πλεονάσματος το οποίο για να επιτευχθεί σε μία περίοδο συνεχούς ύφεσης και λιτότητας κατακρεουργήθηκαν μισθοί ,συντάξεις και καταπατήθηκαν κερδισμένα με αγώνες δικαιώματα του απλού λαού. Μάλιστα για να συνεχίσει να υφίσταται αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα τρέχουν να μας πουν ότι πρέπει να συνεχιστούν αυτές οι πολιτικές. Πρέπει να βγουν στο σφυρί ακίνητες περιουσίες, να υπερφορολογηθούν τα αγροτεμάχια και αυτό θα συνεχίσει να γίνεται για όσο αυτά τα δύο κόμματα παραμένουν γαντζωμένα στη διακυβέρνηση της χώρας καλύπτοντας και συμπληρώνοντας το ένα το άλλο.
Όμως ούτε λόγος για τη ταμπακέρα. Ούτε λόγος για τις δωρεάν ψηφιακές άδειες στα ιδιωτικά κανάλια που ψηφίστηκε στη Βουλή μία ημέρα πριν την επέμβαση στην ΕΡΤ, αυτά άλλωστε τα λέει η κακή “συντεχνία” των εργαζομένων της ΕΡΤ. Ούτε λόγος για τις 4.000 απολύσεις για να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό, αυτά άλλωστε τα λέει η κακή “συντεχνία” των διεφθαρμένων συνδικαλιστών. Ούτε λόγος για τη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων, για τη ρημαγμένη Παιδεία, για τη διαλυμένη Υγεία, αυτά άλλωστε τα λέει η κακή “συντεχνία” των 2.000.000 ανέργων. Αυτό θέλουν να επιβάλουν με τη λογική του “διαίρει και βασίλευε”, να υπάρχουν στο πρόσωπο της Κυβέρνησης και όσων την στηρίζουν οι νόμιμοι και από την άλλη πλευρά να υπάρχουν οι παράνομες, “βολεμένες συντεχνίες” που έχουν το θράσος να αντιδρούν σε αυτή την νομιμότητα και ομαλότητα. Αυτό είναι το μόνο δίλημμα που θέτουν οι κυρίαρχοι και εκεί εμείς πρέπει να απαντήσουμε με μαζικό αγώνα και αλληλεγγύη με κοινό μέτωπο δράσης και συνεννόησης και μόνο στόχο την ανατροπή τους.
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπραξε το αυτονόητο. Για όλα τα παραπάνω κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας ενάντια στον οριακό και κρεμάμενο από μια κλωστή Κυβερνητικό Συνασπισμό. Δεν μπήκε σε μια διαδικασία διαρκών εσωτερικών ερωτήσεων, υπεραναλύσεων, δεν είχε το χρόνο, όφειλε να πράξει αυτό που έπραξε σαν ένα κόμμα της Αριστεράς που σέβεται την ύπαρξη του, που αντιλαμβάνεται από πού αντλεί τη δύναμη του, που αφουγκράζεται και συστρατεύεται με τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Έβαλε ως αιχμή του δόρατος τα αντιδημοκρατικά γεγονότα της ΕΡΤ με τη βίαιη κρατική καταστολή σε πολίτες και βουλευτές και κορμό τις κυβερνητικές πολιτικές που έχουν ως θύμα τους το καταπιεζόμενο λαό και εξυπηρετούν για να ευημερούν και να πλουτίζουν έναντι αυτών μικρές ελίτ. Άφησε στους αντιπάλους του να αναρωτιούνται, να πανικοβληθούν και να βρεθούν σε αμηχανία για αυτή τη κίνηση. Άφησε σε αυτούς το φόβο που δικαιολογημένα πρέπει να έχουν για τη επερχόμενη Κυβέρνηση της Αριστεράς. Τελικά μια χώρα πότε κινδυνεύει από αστάθεια; Κινδυνεύει επειδή τόλμησε ο ΣΥΡΙΖΑ να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας έναντι του οριακού Κυβερνητικού Συνασπισμού όπως λένε οι διάφοροι καλοπροαίρετοι δημοσιογράφοι και σύμβουλοι του Σαμαρά ή από μία Κυβέρνηση που επιβιώνει με νομοθετικά διατάγματα και ΜΑΤ, που ο Πρωθυπουργός της δεν εμφανίστηκε ούτε μια φορά από τη μέρα της ορκωμοσίας της Κυβέρνησης στο Κοινοβούλιο να λογοδοτήσει για τα πεπραγμένα του, που στο φόβο να γλιτώσει τη πολιτική του ύπαρξη κατασκευάζει και προωθεί τις ανιστόρητες θεωρίες περί 2 άκρων και εξισώνει σε πλήρη σύμπνοια με τους ακροδεξιούς συμβούλους του τρομοκρατικές επιθέσεις με κοινωνικούς αγώνες; Δεν κινδινεύει η σταθερότητα και η ομαλότητα μιας χώρας όταν στην έκθεση του ΟΟΣΑ -μέλος του οποίου είναι και η Ελλάδα- για την ευημερία, διαπιστώνει την υποχώρηση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, τη μείωση της εμπιστοσύνης των Ελλήνων πολιτών προς την Κυβέρνηση, όχι προς την Κυβέρνηση αυτή ειδικά, αλλά προς το θεσμό της Κυβέρνησης και τους άλλους θεσμούς της Δημοκρατίας; Πότε λοιπόν κινδυνεύει η σταθερότητα και η ομαλότητα μιας χώρας;
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως κάλεσε και τον κόσμο να καταθέσει τη δική του πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης, στο δρόμο. Ενωμένοι και αλληλέγγυοι απέναντι σε εκείνους που μας εξαθλιώνουν και μας κλέβουν το μέλλον. Μας κάλεσε για τη δική μας ανυπακοή μέσα κι έξω από το Κοινοβούλιο. Ή τώρα ή ποτέ! Τώρα κρινόμαστε όλοι. Ήρθε η ώρα να μετρηθούμε μαζί τους. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη να πέσουν επειδή είναι ανίκανοι και επικίνδυνοι αλλά επειδή θα έχουμε τη χαρά να τους ρίξουμε εμείς. Ας σηκώσουμε κεφάλι λοιπόν! Να διεκδικήσουμε τα πάντα, μη τους χαρίσουμε τίποτα.
Κώστας Καββαδίας
μέλος της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Κέρκυρας
φοιτητής του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης
