Ριζοσπαστική Συσπείρωση Πολιτών Ιθάκης
Τα τελευταία 3 χρόνια η πατρίδα μας υφίσταται μια άνευ προηγουμένου επίθεση από τα νεοφιλελεύθερα καπιταλιστικά παγκόσμια κέντρα, τα οποία επικουρούμενα από την ακροδεξιά άλλοτε «ανεξάρτητη», άλλοτε τρικομματική και άλλοτε δικομματική, αλλά πάντοτε μνημονιακή κυβέρνηση των ΣαμαραδοΒενιζέλων και λοιπών προθύμων, έχουν καταστρέψει σχεδόν όλες τις ισχνές μεν αλλά υπαρκτές μορφές του όποιου κοινωνικού κράτους υπήρχε, έχουν καταργήσει την εργασιακή νομοθεσία οδηγώντας εκατομμύρια συμπατριωτών μας άλλους στον εργασιακό μεσαίωνα των ανασφάλιστων εργατικών σχέσεων και τους περισσότερους στον καιάδα της ανεργίας, έχουν διαλύσει τις δομές της δημόσιας παιδείας, έχουν καταργήσει το δικαίωμα όλων μας στην δωρεάν υγεία και προχωρούν πλησίστιοι στο ξεπούλημα κάθε τμήματος της χώρας μας σε αδιαφανή διεθνή χρηματοοικονομικά “funds”, αδιευκρίνιστης προέλευσης και καταγωγής, που αγοράζουν σήμερα τζάμπα και θα πουλήσουν αύριο ακριβά.
Μια μικρή τοπική κοινωνία, όπως είναι η δική μας στο Θιάκι, δεν θα μπορούσε να μείνει απ’ έξω από αυτόν τον νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό Αρμαγεδώνα, τις συνέπειες του οποίοι τις αντιλαμβανόμαστε όλοι μας κάθε μέρα σε κάθε κομμάτι της ζωής μας, όσο και αν τα τοπικά γαλαζοπράσινα παπαγαλάκια του μνημονιασμού προσπαθούσαν όλα αυτά τα χρόνια να μας πείσουν «να μην σκιαζόμαστε, γιατί κάπως θα τα καταφέρναμε»!
Και τα καταφέραμε!!! Κλείσανε όλες, μα όλες οι δημόσιες υπηρεσίες στο νησί μας (πλην βεβαίως της Αστυνομίας και του Λιμενικού…) και σε λίγο θα μας πούν πως και τα σχολεία και το Κέντρο Υγείας δεν είναι ανταποδοτικά (τρομάρα τους, λες και υπάρχει περίπτωση η παιδεία, η υγεία και ο πολιτισμός να έχουν οικονομική ανταποδοτικότητα) και θα τα κλείσουν και αυτά!!
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου του 2014 μας δίνουν μια προωτοφανή ευκαιρία για συσπείρωση από την βάση της κοινωνίας και για την δημιουργία ενός πραγματικά ριζοσπαστικού μετώπου για την ανατροπή των πολιτικών αυτών στον Δήμο Ιθάκης, που βέβαια δεν θα είναι ξεκομμένο από το γενικότερο πανελλαδικό πλαίσιο ανατροπής.
Η Ελλάδα διακρίνεται για το υπερ-συγκεντρωτικό, πελατειακό, πολιτικο-διοικητικό της σύστημα, μέσα στο οποίο οι αποκεντρωμένοι θεσμοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν δευτερεύοντα και περιορισμένο ρόλο. Η λειτουργία του πολιτικού συστήματος οδηγεί την Αυτοδιοίκηση σε βαθιά κρίση, σε φαινόμενα αδιαφάνειας και διαφθοράς, ενώ στους πολίτες διαμορφώνεται η αίσθηση ότι η Αυτοδιοίκηση δεν απαντάει στα προβλήματα του απλού ανθρώπου και λειτουργεί ερήμην του. Η ιστορία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δείχνει πόσο ισχυρές είναι οι πολιτικές που συντηρούν στη χώρα μας μια πλήρως συγκεντρωτική και πλήρως ελεγχόμενη από την εκάστοτε κυβέρνηση διοικητική δομή. Πολιτικές που θέλουν την Αυτοδιοίκηση μια συμπληρωματική, εξαρτημένη και υπό κηδεμονία διοικητική δομή, που διεκπεραιώνει τυποποιημένες γραφειοκρατικές λειτουργίες του κράτους και μόνο. Πολιτικές που αποτελούν τροχοπέδη στην προοδευτική μεταρρύθμιση και τον εκδημοκρατισμό του πολιτικού μας συστήματος. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες είναι φανερό ότι η χώρα χρειάζεται ένα συνολικό πολιτικό σχέδιο για τη διαφάνεια και τον εκδημοκρατισμό των θεσμών, την αναβάθμιση των αιρετών οργάνων της Αυτοδιοίκησης και τη δημιουργία χώρου για μορφές άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχή των πολιτών στη διαχείριση των υποθέσεών τους, για την ενίσχυση του λαϊκού και κοινωνικού ελέγχου.
Έτσι λοιπόν είναι αναγκαία η ύπαρξη μιάς Τοπικής Αυτοδιοίκησης ανοιχτής και ανατροφοδοτούμενης από την κοινωνία, με ρόλο εγγυητή των κοινωνικών αγαθών και της δημοκρατικής έκφρασης, υποκινητή της κοινωνικής διεκδίκησης, αντίστασης και συμμετοχής, συντονιστή της αναπτυξιακής διαδικασίας, όχι μόνο στο πεδίο της οικονομίας, αλλά και σ’ αυτά της κοινωνικής ευημερίας, της προόδου, του πολιτισμού και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Μια αληθινή, δηλαδή, Αυτοδιοίκηση και όχι Ετεροδιοίκηση.
Για μια αυτοδιοίκηση που θα ταυτίζεται με τους δημότες, θα ζει και θα αναπνέει μαζί με τις τοπικές κοινωνίες, θα αντλεί τη δύναμή της από τη συμμετοχή όλων των δημοτών και «δεν θα συμμορφώνεται προς τις υποδείξεις».
Για μια τοπική αυτοδιοίκηση που θα είναι σε θέση να οργανώνει πρωτοβουλίες μαζί με τους πολίτες, να αξιοποιεί την αγάπη κάθε δημότη για τον τόπο μας και να τη μετουσιώνει σε δύναμη ανατροπής των δεδομένων, αλλαγής και ανάπτυξης.
Για μια αυτοδιοίκηση που σε μια εποχή που η δημοκρατία ασθενεί, εκφυλίζεται ή και καταργείται, προτείνει την εφαρμογή της άμεσης δημοκρατίας που προτείνει, μια αυτοδιοίκηση που θα μπορεί να οργανώσει μαζί με τους πολίτες τη θέληση του λαού σε εξουσία. Και η θέληση του λαού θα αναδεικνύεται με ανοιχτές διαδικασίες σε τοπικές συνελεύσεις. Και αυτό σημαίνει ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» στην πράξη!
Για μια αυτοδιοίκηση που θα φέρει το νέο στη θέση του παλιού, το δημοκρατικό στη θέση του αυταρχικού, το ριζοσπαστικό στη θέση του γραφειοκρατικού, το άφθαρτο στη θέση του φθαρμένου, το έντιμο στη θέση τής -σχεδόν επίσημα θεσμοθετημένης- ανεντιμότητας, που τόσο έχει κοστίσει στο κύρος της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Για μια αυτοδιοίκηση που θα στηρίζει και θα οργανώνει την αλληλεγγύη μεταξύ των συμπολιτών μας, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε τοπική κοινότητα.
Για τους λόγους αυτούς πρέπει να δώσουμε τη μάχη για να νικήσει ο λαός και οι δυνάμεις εκείνες που αντιστέκονται στο σημερινό μονόδρομο της καταστροφής. Θα είναι μια από τις μάχες που θα κρίνει πολλά για το αύριο της χώρας μας.
Θα δώσουμε τη μάχη μας με αξιοπρέπεια και ανιδιοτέλεια, με μυαλό και καρδιά, μαζί με συνδημότες που επιθυμούν την εκλογή μιας νέας δημοτικής Αρχής, που θα αποτελείται από πρόσωπα, τα οποία θα σηματοδοτούν μια νέα εποχή, για ένα Δήμο Ιθάκης απαλλαγμένο από τα γνωστά αρνητικά φαινόμενα στον τρόπο διοίκησής του, που τον έφεραν στο χείλος του γκρεμού.
Θέλουμε όλους τους δημότες ενεργούς, να συμμετέχουν στις κοινές προσπάθειες. Για την οργάνωση τοπικών κινημάτων, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό, για τη διεκδίκηση επίλυσης των προβλημάτων. Το επιστέγασμα αυτής της αυτοοργάνωσης, μπορεί να γίνει ο καταλύτης για να αλλάξει πορεία ο δήμος μας.
Τα τελευταία 3 χρόνια η πατρίδα μας υφίσταται μια άνευ προηγουμένου επίθεση από τα νεοφιλελεύθερα καπιταλιστικά παγκόσμια κέντρα, τα οποία επικουρούμενα από την ακροδεξιά άλλοτε «ανεξάρτητη», άλλοτε τρικομματική και άλλοτε δικομματική, αλλά πάντοτε μνημονιακή κυβέρνηση των ΣαμαραδοΒενιζέλων και λοιπών προθύμων, έχουν καταστρέψει σχεδόν όλες τις ισχνές μεν αλλά υπαρκτές μορφές του όποιου κοινωνικού κράτους υπήρχε, έχουν καταργήσει την εργασιακή νομοθεσία οδηγώντας εκατομμύρια συμπατριωτών μας άλλους στον εργασιακό μεσαίωνα των ανασφάλιστων εργατικών σχέσεων και τους περισσότερους στον καιάδα της ανεργίας, έχουν διαλύσει τις δομές της δημόσιας παιδείας, έχουν καταργήσει το δικαίωμα όλων μας στην δωρεάν υγεία και προχωρούν πλησίστιοι στο ξεπούλημα κάθε τμήματος της χώρας μας σε αδιαφανή διεθνή χρηματοοικονομικά “funds”, αδιευκρίνιστης προέλευσης και καταγωγής, που αγοράζουν σήμερα τζάμπα και θα πουλήσουν αύριο ακριβά.
Μια μικρή τοπική κοινωνία, όπως είναι η δική μας στο Θιάκι, δεν θα μπορούσε να μείνει απ’ έξω από αυτόν τον νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό Αρμαγεδώνα, τις συνέπειες του οποίοι τις αντιλαμβανόμαστε όλοι μας κάθε μέρα σε κάθε κομμάτι της ζωής μας, όσο και αν τα τοπικά γαλαζοπράσινα παπαγαλάκια του μνημονιασμού προσπαθούσαν όλα αυτά τα χρόνια να μας πείσουν «να μην σκιαζόμαστε, γιατί κάπως θα τα καταφέρναμε»!
Και τα καταφέραμε!!! Κλείσανε όλες, μα όλες οι δημόσιες υπηρεσίες στο νησί μας (πλην βεβαίως της Αστυνομίας και του Λιμενικού…) και σε λίγο θα μας πούν πως και τα σχολεία και το Κέντρο Υγείας δεν είναι ανταποδοτικά (τρομάρα τους, λες και υπάρχει περίπτωση η παιδεία, η υγεία και ο πολιτισμός να έχουν οικονομική ανταποδοτικότητα) και θα τα κλείσουν και αυτά!!
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου του 2014 μας δίνουν μια προωτοφανή ευκαιρία για συσπείρωση από την βάση της κοινωνίας και για την δημιουργία ενός πραγματικά ριζοσπαστικού μετώπου για την ανατροπή των πολιτικών αυτών στον Δήμο Ιθάκης, που βέβαια δεν θα είναι ξεκομμένο από το γενικότερο πανελλαδικό πλαίσιο ανατροπής.
Η Ελλάδα διακρίνεται για το υπερ-συγκεντρωτικό, πελατειακό, πολιτικο-διοικητικό της σύστημα, μέσα στο οποίο οι αποκεντρωμένοι θεσμοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν δευτερεύοντα και περιορισμένο ρόλο. Η λειτουργία του πολιτικού συστήματος οδηγεί την Αυτοδιοίκηση σε βαθιά κρίση, σε φαινόμενα αδιαφάνειας και διαφθοράς, ενώ στους πολίτες διαμορφώνεται η αίσθηση ότι η Αυτοδιοίκηση δεν απαντάει στα προβλήματα του απλού ανθρώπου και λειτουργεί ερήμην του. Η ιστορία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δείχνει πόσο ισχυρές είναι οι πολιτικές που συντηρούν στη χώρα μας μια πλήρως συγκεντρωτική και πλήρως ελεγχόμενη από την εκάστοτε κυβέρνηση διοικητική δομή. Πολιτικές που θέλουν την Αυτοδιοίκηση μια συμπληρωματική, εξαρτημένη και υπό κηδεμονία διοικητική δομή, που διεκπεραιώνει τυποποιημένες γραφειοκρατικές λειτουργίες του κράτους και μόνο. Πολιτικές που αποτελούν τροχοπέδη στην προοδευτική μεταρρύθμιση και τον εκδημοκρατισμό του πολιτικού μας συστήματος. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες είναι φανερό ότι η χώρα χρειάζεται ένα συνολικό πολιτικό σχέδιο για τη διαφάνεια και τον εκδημοκρατισμό των θεσμών, την αναβάθμιση των αιρετών οργάνων της Αυτοδιοίκησης και τη δημιουργία χώρου για μορφές άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχή των πολιτών στη διαχείριση των υποθέσεών τους, για την ενίσχυση του λαϊκού και κοινωνικού ελέγχου.
Έτσι λοιπόν είναι αναγκαία η ύπαρξη μιάς Τοπικής Αυτοδιοίκησης ανοιχτής και ανατροφοδοτούμενης από την κοινωνία, με ρόλο εγγυητή των κοινωνικών αγαθών και της δημοκρατικής έκφρασης, υποκινητή της κοινωνικής διεκδίκησης, αντίστασης και συμμετοχής, συντονιστή της αναπτυξιακής διαδικασίας, όχι μόνο στο πεδίο της οικονομίας, αλλά και σ’ αυτά της κοινωνικής ευημερίας, της προόδου, του πολιτισμού και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Μια αληθινή, δηλαδή, Αυτοδιοίκηση και όχι Ετεροδιοίκηση.
Για μια αυτοδιοίκηση που θα ταυτίζεται με τους δημότες, θα ζει και θα αναπνέει μαζί με τις τοπικές κοινωνίες, θα αντλεί τη δύναμή της από τη συμμετοχή όλων των δημοτών και «δεν θα συμμορφώνεται προς τις υποδείξεις».
Για μια τοπική αυτοδιοίκηση που θα είναι σε θέση να οργανώνει πρωτοβουλίες μαζί με τους πολίτες, να αξιοποιεί την αγάπη κάθε δημότη για τον τόπο μας και να τη μετουσιώνει σε δύναμη ανατροπής των δεδομένων, αλλαγής και ανάπτυξης.
Για μια αυτοδιοίκηση που σε μια εποχή που η δημοκρατία ασθενεί, εκφυλίζεται ή και καταργείται, προτείνει την εφαρμογή της άμεσης δημοκρατίας που προτείνει, μια αυτοδιοίκηση που θα μπορεί να οργανώσει μαζί με τους πολίτες τη θέληση του λαού σε εξουσία. Και η θέληση του λαού θα αναδεικνύεται με ανοιχτές διαδικασίες σε τοπικές συνελεύσεις. Και αυτό σημαίνει ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» στην πράξη!
Για μια αυτοδιοίκηση που θα φέρει το νέο στη θέση του παλιού, το δημοκρατικό στη θέση του αυταρχικού, το ριζοσπαστικό στη θέση του γραφειοκρατικού, το άφθαρτο στη θέση του φθαρμένου, το έντιμο στη θέση τής -σχεδόν επίσημα θεσμοθετημένης- ανεντιμότητας, που τόσο έχει κοστίσει στο κύρος της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Για μια αυτοδιοίκηση που θα στηρίζει και θα οργανώνει την αλληλεγγύη μεταξύ των συμπολιτών μας, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε τοπική κοινότητα.
Για τους λόγους αυτούς πρέπει να δώσουμε τη μάχη για να νικήσει ο λαός και οι δυνάμεις εκείνες που αντιστέκονται στο σημερινό μονόδρομο της καταστροφής. Θα είναι μια από τις μάχες που θα κρίνει πολλά για το αύριο της χώρας μας.
Θα δώσουμε τη μάχη μας με αξιοπρέπεια και ανιδιοτέλεια, με μυαλό και καρδιά, μαζί με συνδημότες που επιθυμούν την εκλογή μιας νέας δημοτικής Αρχής, που θα αποτελείται από πρόσωπα, τα οποία θα σηματοδοτούν μια νέα εποχή, για ένα Δήμο Ιθάκης απαλλαγμένο από τα γνωστά αρνητικά φαινόμενα στον τρόπο διοίκησής του, που τον έφεραν στο χείλος του γκρεμού.
Θέλουμε όλους τους δημότες ενεργούς, να συμμετέχουν στις κοινές προσπάθειες. Για την οργάνωση τοπικών κινημάτων, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό, για τη διεκδίκηση επίλυσης των προβλημάτων. Το επιστέγασμα αυτής της αυτοοργάνωσης, μπορεί να γίνει ο καταλύτης για να αλλάξει πορεία ο δήμος μας.
Για να σταματήσουμε τον κατήφορο, για να δώσουμε ώθηση στην ανάπτυξη όλης της Ιθάκης.
Η είδηση έγινε γνωστή στο διαδίκτυο στις 19 Οκτωβρίου: “Στα όρια ανθρωπιστικής κρίσης το Κέντρο προσφύγων Λαυρίου”. Διαβάζοντας την είδηση, μάθαμε ότι στο Κέντρο προσφύγων Λαυρίου, υπάρχουν στοιβαγμένες 300 ψυχές εκ των οποίων 15 βρέφη και 65 παιδιά. Τα τρόφιμα έχουν τελειώσει με αποτέλεσμα να τρέφονται με μισές μερίδες ληγμένων ζυμαρικών και δεν έχουν φάρμακα, ενώ το προσωπικό παραμένει απλήρωτο επί 10 μήνες. Η ανακοίνωση έγραφε επί λέξει:
