Διανύοντας τον τέταρτο χρόνο του μνημονιακού σκοταδισμού και έχοντας πλέον οι περισσότεροι από εμάς εξαντλήσει τα όρια μας, οι επερχόμενες τριπλές εκλογές μοιάζουν, ίσως, ο τελευταίος φάρος ελπίδας ή το τελευταίο εμπόδιο όπως δήλωσε υπουργός της ''Δημοκρατικης'' συγκυβέρνησης.
Αναρωτιέμαι μπορούν οι εκλογές να γίνουν εμπόδιο στην περαιτέρω καταστροφή;
Αν ναι τότε θεωρώ υποχρέωση όλων μας να παλέψουμε με κάθε μέσο για ένα αύριο που θα υπερισχύει ο άνθρωπος έναντι των οικονομικών δεικτών , η αξιοπρέπεια έναντι του χρήματος , οι ηθικοί κανόνες έναντι της νομολαγνείας και το κοινό αίσθημα έναντι της ''προσωπικής εμπειρίας...''.
Αναλογιζόμενος το δικό μου κομμάτι ευθύνης στρατεύομαι με τον Μάκη Δημητράτο σε μια μάχη ανιδιοτελή, ριζοσπαστική και πάνω απ'ολα ρεαλιστική.
Ρεαλιστική υπό έναν απαράβατο όρο, όλοι μαζί, μόνο όλοι μαζί μπορούμε. Όσα εμπόδια και να υπάρξουν όσες τρικλοποδιές, ο ένας θα στηρίξει τον άλλο, μαζί θα σηκωθούμε. Αλληλεγγύη, μια λέξη που θέλουν να απαξιώσουν έτσι ώστε μόνοι και απελπισμένοι να παραδοθούμε άνευ όρων.
Μια Δημοτική αρχή που δεν θα χλευάζει ούτε θα αγνοεί τις αμεσοδημοκρατικές συλλογικές διαδικασίες,απεναντίας θα τις ενθαρρύνει.
Μια Δημοτική αρχή που το μόνο ''μνημόνιο'' που θα υποχρεούται να τηρήσει αυστηρά και χωρίς παρεκκλίσεις θα είναι η λαϊκή βούληση.
Γεράσιμος Δ. Τσιμάρας (Εκλογική Περιφέρεια Αργοστολίου)
