Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Προσχεδιασμένα σκηνικά και ερμηνείες κατά το δοκούν!

Γράφει ο Γιάννης Πρεβενιός
e-mail: prevejohn@yahoo.gr

Προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά για τις προ εκλογών τακτικές και συνθήκες που δημιούργησαν τα δεδομένα για να φτάσουμε εδώ.

Σύμφωνα λοιπόν με τα....
αποτελέσματα έχουμε την μεγάλη εκλογική πτώση του κυβερνητικού συνασπισμού, το οριακό αποτέλεσμα για τους ΑΝ.ΕΛ και την εξαφάνιση της ΔΗΜ.ΑΡ.

Αντιθέτως βλέπουμε την θεαματική άνοδο της Χρυσής Αυγής και την “γέννηση” από το πουθενά του Ποταμιού το οποίο όπως όλοι γνωρίζουμε δημιουργήθηκε και υποστηρίχτηκε από όλους τους καναλαρχοεργολάβους.

Επίσης αξιοσημείωτη είναι και η άνοδος του ΚΚΕ το οποίο φαίνεται πως αρχίζει και έχει μια δυναμική αφού είναι το μόνο κόμμα (συμφωνούμε ή διαφωνούμε) που εδώ και χρόνια σε όλα τα ζητήματα έχει πάγιες και σταθερές θέσεις.
Βλέπουμε λοιπόν τώρα την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση να επιχειρηματολογούν στα τηλεπαράθυρα προσπαθώντας οι μεν και οι δε να μας πείσουν ότι είναι νικητές και βέβαια να δημιουργείτε σε όλους μας το ερώτημα τελικά ποιος είναι ο χαμένος;

Φίλες/οι δυστυχώς οι χαμένοι για άλλη μία φορά είμαστε όλοι εμείς οι οποίοι βιώνουμε τις συνέπειες των καταστροφικών πολιτικών επιλογών οι οποίες είμαι σίγουρος ότι θα συνεχιστούν με ακόμα ποιο βάρβαρο τρόπο.

Πιστεύω δε πλέον ακράδαντα ότι είμαστε θύματα προσχεδιασμένων πρακτικών οι οποίες αλλοιώνουν την κρίση μας και μας οδηγούν ακόμα και σε λαθεμένες αποφάσεις ως προς τις επιλογές μας μέσα στο εκλογικό παραβάν.

Ξεκινάω λοιπόν και εξηγώ για το πως ο κ. Βενιζέλος δηλώνει νικητής (αν και έπεσε από το 12% στο 8%) και σας θυμίζω πως προεκλογικά όλοι οι δημοσκόποι (σκοπίμως για μένα) έδιναν στην Ελιά μικρά εκλογικά νούμερα της τάξης 5% οπότε το 8% του έδωσε το δικαίωμα να μας μιλάει με ύφος δέκα καρδιναλίων για την ανάγκη να ηγηθεί "Αυτός" στην ανασύσταση της κεντροαριστεράς.

Για το Ποτάμι σας προείπα πως είναι εφεύρημα και δημιούργημα συμφερόντων και για αυτό είδαμε αυτή την δυσανάλογη και υπερβολική προβολή του από τα κανάλια της διαπλοκής που είχε ως αποτέλεσμα την εκλογική του επιτυχία.
Θα δείτε ότι και μελλοντικά θα έχει αυτή την εύνοια των μηντιαρχών για να παίξει τον “ρόλο” του και στις καταστάσεις που θα δημιουργηθούν μετά τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.

Όσο για το θράσος του κ. Σαμαρά να δηλώνει νικητής, (ενώ είναι δεύτερος αφού έπεσε 7 περίπου μονάδες) την μεγάλη ευθύνη την φέρει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α ο οποίος ανέβασε ψηλά τον πήχη με δηλώσεις του τύπου “στις 25 ψηφίζουμε και την άλλη ημέρα φεύγουνε”.

Επίσης οι δηλώσεις του κ. Τσίπρα λίγες ημέρες πριν τις εκλογές πως, "Ανήκουμε στην Δύση, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο ΝΑΤΟ, στο Ευρώ" σίγουρα έκανε πολλούς (σαν να το επεδίωξε) να μην υποστηρίξουν το κόμμα του με αποτέλεσμα να είναι μεν πρώτος (λόγω της θεαματικής πτώσης της Ν.Δ) αλλά παρόλη την λαίλαπα των δύο τελευταίων χρόνων τελικά δεν εισέπραξε κανένα εκλογικό όφελος αλλά αντιθέτως τα ποσοστά του υποχωρήσαν ελαφρώς σε σχέση με το 2012.

Πάω τώρα στην Χρυσή Αυγή η οποία όλοι συμφωνούν πως είναι η πραγματική νικήτρια των εκλογών μιας και μάζεψε πολλές ψήφους “οργισμένων” πολιτών οι οποίοι (δεν είναι απαραίτητο ότι ασπάζονται όλοι ναζιστικές ή φασιστικές ιδεολογίες) προσέφυγαν σε αυτήν με "τιμωριτική" διάθεση απέναντι σε όλο το πολιτικό σύστημα.

Για μένα λοιπόν και μετά την υπόθεση Μπαλτάκου όπου φάνηκε ξεκάθαρα ότι υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ αυτών και της (μαμάς) Ν.Δ θεωρώ ότι οι προφυλακίσεις των βουλευτών (το χρονικό διάστημα που έγιναν χωρίς να ανακοινώσουν κάποια αδιάσειστα στοιχεία) όπως και ο τηλεοπτικός ντόρος των τελευταίων μηνών ήταν “σκόπιμος¨ για να τους παρουσιάσουν ως "ήρωες" και θύματα (της δολοπλόκας εξουσίας) με απώτερο σκοπό να γίνουν αυτοί οι συλλέκτες των οργισμένων πολιτών και όχι η ... Αριστερά!
Εξάλλου όπως είναι γνωστό όταν κάποιοι μεγάλοι πολιτικοί σχηματισμοί φυλλορροούν μέλημα τους είναι να δημιουργούν ή να κατακερματίζουν τους άλλους σε μικρότερα κομμάτια.

Υποσημείωση
Το σίγουρο είναι πως ότι βλέπουμε και ότι ακούμε πολλές φορές δεν είναι αληθινό. Το αληθινό είναι (και θα πρέπει να μας τρομάζει) αυτό που μας είπε ο κ. Σαμαράς σε σχέση με το μήνυμα που έλαβε από αυτές τις εκλογές και την ερμηνεία που του έδωσε δηλ. πως θα επιταχύνει το κυβερνητικό έργο (δηλαδή να μας εξαθλιώσει ακόμα περισσότερο και πιο γρήγορα) και όχι πως .... θα το Αλλάξει!

Ο εμετός του Πειραιά και το “έγκλημα” του Βόλου

Σε δύο από τα μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας καθρεφτίστηκε η σκατοψυχιά, το οπαδιλίκι, κι ένας εγκληματικός εκδικητικός μικροκομματισμός που έγραψε ιστορία. Στον Πειραιά ο πραγματικός δήμαρχος Βαγγέλης Μαρινάκης διόρισε τον υπάλληλό του, Γιάννη Μώραλη, στη θέση του για να ξεκλέβει λίγο από το χρόνο που μοιράζει μεταξύ των καραβιών με σημαίες Λιβερίας και του Ολυμπιακού.

Τη βραδιά των εκλογών ήταν ιδιαιτέρως συγκινητική η παρουσία των ούγκανων της θύρας 7 στο εκλογικό κέντρο του Μώραλη, οι οποίοι έβαλαν τα δυνατά τους για να πάρουν το πρωτάθλημα του δήμου υπό το σύνθημα «είναι τρελός ο πρόεδρος». Είναι τα ίδια ούγκανα που μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, κι όταν σε όλα σχεδόν τα γήπεδα της Ελλάδας σηκώνονταν αντιφασιστικά πανό, εκείνοι έκαναν σύνθημα το No Politica.

Τελικά αυτό το No Politica εξελίχθηκε σε μια γαβροκαμπάνια από την οποία δε γλίτωσαν ούτε οι παίκτες και οι προπονητές του Ολυμπιακού – καλοί υπάλληλοι κι αυτοί. Τελικά ο απολιτίκ οπαδισμός έπιασε, και ο Πειραιάς θα έχει για τα επόμενα πέντε χρόνια έναν δήμαρχο ο οποίος εξελέγη με το σύνθημα «ο Πειραιάς έχει καταντήσει σαν τον Παναθηναϊκό».

Ο Βόλος από την άλλη κρύβει μια ερμηνεία η οποία δεν προέκυψε μόνο από τους αριθμούς, αλλά κι από το έγκλημα που πιθανότατα διέπραξε το ΚΚΕ. Νέος δήμαρχος εξελέγη ο Αχιλλέας Μπέος· ένα υπόδικος, με κατηγορίες για ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς (στήσιμο αγώνων, εκβιασμοί, προστασία), που έκανε μάλιστα και φυλακή και που στην πρώτη του μετεκλογική ομιλία υποσχέθηκε ότι θα εκδικηθεί όσους “κουλτουριάρηδες τραγουδιστές” τού την είπαν, και θα κάνει την πόλη μια απέραντη πίστα γεμάτη Πάολα και Παντελίδη.

Το “έγκλημα” του Βόλου έχει να κάνει με τη γραμμή του ΚΚΕ να μη στηρίξει κανέναν άλλον υποψήφιο εκτός των δικών του, ρίχνοντας λευκό και άκυρο στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Η παρακάτω ανάλυση βασίζεται σε αριθμούς και συλλογισμούς. Τα συμπεράσματα δικά σας: Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, η συμμετοχή των ψηφοφόρων στον Βόλο κινήθηκε στα ίδια σχεδόν επίπεδα και τις δύο Κυριακές – στον πρώτο γύρο ψήφισε το 63,52% και στον δεύτερο το 63,41% (70.405 και 70.290).

Τα έγκυρα και τα άκυρα/λευκά παρουσίασαν χτυπητή αλλαγή από τη μια Κυριακή στην άλλη. Στον πρώτο γύρο τα έγκυρα ψηφοδέλτια ήταν 66.757 (94,82%) και στον δεύτερο γύρο 63.849 (90,84%). Καθαρή διαφορά 4% δηλαδή. Από αυτά, τα άκυρα αυξήθηκαν μεταξύ του Α’ και Β’ γύρου κατά 1,13% (2.474 στον Α’ και 3.263 στον Β’) και τα λευκά κατά 2,85% (1.174 στον Α’ και 3.178 στον Β’). Ο υποψήφιος του ΚΚΕ στον Βόλο, Απόστολος Νάνος, έλαβε στον Α’ γύρο 5.589 ψήφους – 1.588 περισσότερους από τη διαφορά του Αχιλλέα Μπέου με τον υποψήφιο της αριστεράς, Μαργαρίτη Πατσιαντά, στον Β’ γύρο. Ο Μπέος έλαβε στις 25 Μαΐου 33.925 ψήφους και ο Πατσιαντάς 29.924.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι ένας ψηφοφόρος του ΚΚΕ δεν είναι δυνατόν να ρίξει ψήφο στον Μπέο, βλέποντας τα νούμερα Α’ και Β’ γύρου, αλλά και ακούγοντας τον σύντροφο Κουτσούμπα να καλεί για λευκό και άκυρο όλους τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ, οι συνειρμοί δεν είναι άκυροι και το έγκλημα –ίσως- είναι προφανές. Ίσως κι όχι.
Αν όμως πραγματικά συνέβη κάτι τέτοιο, τότε θα πρόκειται για μια από τις πιο μαύρες σελίδες του κόμματος από το 1989 και μετά. (Είναι πάρα πολλοί οι φίλοι του ΚΚΕ που δεν τους αρέσουν αυτά που γράφω για το κόμμα, ενώ αντίθετα θαυμάζουν ό,τι κάνει. Όσο κακό κι αν τους προκάλεσε η διάσπαση οφείλουν να γνωρίζουν πως όταν στηρίζουν δια της απουσίας τους Μπέους, τόσο πιο πολύ πέφτουν στα μάτια του κόσμου).

Πηγή : http://anemosantistasis.blogspot.gr

Διονύσης Λυκούδης: Ο απόλυτος νικητής των εκλογών

http://www.ithacanet.gr/

Άρθρο | Τετ, 05/28/2014 - 12:17

ΜΙΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ

Αυτό το άρθρο το γράψαμε και αναρτήσαμε χτες και κάποιοι λίγοι το διάβασαν. Είχε , όμως, συλλογισμούς βασισμένους σε ένα δικός μας αριθμητικό λάθος, σε ότι αφορά το αποτέλεσμα της Σάμης. Αυτό μας οδήγησε σε λάθος συμπεράσματα. Κάποιος φίλος επεσήμανε το λάθος και κατεβάσαμε το άρθρο. Επειδή οι απόψεις μας εδράζονται στην πραγματικότητα και όχι στην παραποίηση της, σήμερα, κάνουμε ορθή επανάληψη και διατύπωση σκέψεων. Και, προφανώς, καταλήγουμε σε αντίθετο συμπέρασμα από το χτεσινό, τουλάχιστον, ως προς το σημείο που είδαμε τους αριθμούς ανάποδα. Για μας, δεν ισχύει το "αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα". Οι εκτιμήσεις και τα συμπεράσματα μας, σε τέτοιες περιπτώσεις, εμπεριέχουν πάντα το στοιχείο του λάθους. Είναι μόνο για προβληματισμό και σκέψη, συμβολή στην απόπειρα όσων αναζητούν το βάθος των πραγμάτων.

-------------------------------------

Υπάρχουν άνθρωποι στην πολιτική σκηνή που φοβούνται να πουν τα πράγματα με το όνομα τους. Θα σου πουν:

"Νίκησε ο Παρίσης" ή "νίκησε η Ν.Δ." στο δήμο Κεφαλονιάς.

"Νίκησε ο Γαλιατσάτος" ή "νίκησε ο ΣΥΡΙΖΑ" στην Περιφέρεια.

Το πιο μεγάλο λάθος μας ήταν όταν γράψαμε ότι "ο Παρίσης δεν έχει καμία τύχη σε τούτες τις εκλογές". Πιστεύαμε αυτό που γράφαμε: "Δεν έχει ξαναγίνει ένας νυν δήμαρχος να μπορεί να πάρει εκλογές, έχοντας απωλέσει τα μισά του στελέχη και χωρίς απολογισμό έργου". Και καταλήγαμε: "Υπάρχει, βέβαια, και ο Λυκούδης. Αλλά ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη".

Κι όμως, τη φέρνει. Στην Κεφαλονιά έγινε αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο.

Ο χτεσινός "άμισθος σύμβουλος" έγινε ο πρώτος σε ψήφους δημοτικός σύμβουλος στο ψηφοδέλτιο του νικητή. Και δεν είναι μόνο ο νικητής των δημοτικών εκλογών και ο κυρίαρχος καθοδηγητής στο Δήμο Κεφαλονιάς. Εκεί ήταν έτσι κι αλλιώς. Τώρα, ξεφορτώθηκε και όσους ήταν αντίθετοι σε αυτόν, ενισχύοντας τη θέση του.

Νίκησαν και οι επιλογές του στην Περιφέρεια. Ο Θόδωρος Γαλιατσάτος ήταν η επιλογή του και δεν το έκρυψε ούτε στιγμή. Είναι διάχυτη η άποψη και για πολλούς στηρίζεται ε πληροφορίες ότι οι συμφωνίες του Θόδωρου, πριν τις εκλογές, ήταν προς δύο κατευθύνσεις: Και με τον Λυκούδη και με τον Μιχαλάτο. Έλαμψε δια της παρουσίας του στο ψηφοδέλτιο του Γαλιατσάτου ο στενός φίλος των Λυκούδη και Παρίση, Π. Φιλίππου, ο οποίος ήρθε δεύτερος σε ψήφους. Ο Λυκούδης έχει και τον προσωπικό του φίλο Π.Δρακουλόγκωνα, για αντιπεριφερειάρχη. Και δεν προκύπτει από πουθενά ότι οι υπόλοιποι του περιφερειακού ψηφοδέλτιου "τον χαλάνε".

Ένας επιχειρηματίας που εξαπλώνει τη δράση του στη Ζάκυνθο τι άλλο να θέλει; Άντε και στην Κέρκυρα... ή (γιατί όχι;) και στην Ιταλία. Η γη, οι θάλασσες και οι ουρανοί είναι δικοί του.

Έχει σημασία ο ανορθόδοξος τρόπος που το κάνει ή το αποτέλεσμα;

Μπορεί, με άνεση, να στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ, από τις εκλογές του Ιούνη του 2012, και να έχει τα ωφέλη που μπορεί να αποκομίσει κάθε φιλοκυβερνητικός επιχειρηματίας.

Άσκησε την προσωπική του επιρροή, ώστε ο δεύτερος γύρος των εκλογών να γίνει ο δικός του γύρος. Είχε επιρροή, χάρις στους φίλους του, και μέσα στο ψηφοδέλτιο Καλαφάτη. (Ένα περιστατικό, ως αποτέλεσμα "φιλικής εξυπηρέτησης", δώσαμε χτες, αναφερόμενοι στη Σκάλα).

Μας εξέπληξε -και το γράψαμε- όταν ακούσαμε ότι, ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη Κυριακή, οι άνθρωποι του Μιχαλάτου διέδιδαν πως "ο Γαλιατσάτος στηρίζει Παρίση". Το ερευνήσαμε, όσο πιο προσεχτικά γίνεται. Οι άνθρωποι του Μιχαλάτου φαίνεται να μην έχουν δίκιο.

Ας δούμε μερικούς αριθμούς.

Δημοτική Ενότητα Σάμης

Α' ΓΥΡΟΣ Β' ΓΥΡΟΣ

ΠΑΡΙΣΗΣ 529 592 +87

ΜΙΧΑΛΑΤΟΣ 505 866 +337

ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ 340 ΑΠΟΧΗ- ΑΚΥΡΑ-ΛΕΥΚΑ +330 ψήφοι

ΔΗΜΗΤΡΑΤΟΣ 241

ΓΚΙΣΓΚΙΝΗΣ 171

ΦΙΚΟ 2

Από τους 754 των "εκτός μάχης", οι 330 πήγαν στον βρόντο και 424 στους Παρίση - Μιχαλάτο.

Στον α' γύρο των εκλογών, στην Περιφέρεια, η ΑΝΑΣΑ λαμβάνει το μεγαλύτερο ποσοστό της στη Σάμη: 736 ψήφοι, ποσοστό 42,59%, έναντι του 28,13% που έλαβε σε όλη την Κεφαλονιά. Η παρουσία του Σαμικού Π. Δρακουλόγκωνα αποδείχθηκε καθοριστική. (Δεν θα πούμε τίποτα για το 736 του Δρακουλόγκωνα και το 241 του Δημητράτου).

Να θυμίσουμε ότι σε όλη την Κεφαλονιά, η διαφορά Παρίση - Μιχαλάτου στον α' γύρο ήταν 1.487 ψήφοι κι έγιναν στον β' γύρο 463. Η γενική τάση του δεύτερου γύρου ήταν οι ψήφοι των "χαμένων" του α' γύρου να πηγαίνουν στον Μιχαλάτο.

Το ίδιο έγινε και στη Σάμη, με τρόπο περισσότερο εντυπωσιακό από κάθε άλλη περιοχή. Αυτό το αποτέλεσμα, στους έμπειρους με τα εκλογικά, δείχνει ότι έγινε "οργανωμένη καθοδήγηση ψήφων". Ο κυριάρχος στην περιοχή είναι ο Π. Δρακουλόγκωνας. Ο προσωπικός φίλος του Λυκούδη προώθησε ψήφους, με τρόπο συστηματικό, προς τον Μιχαλάτο; Αρκεί να κάνει από μόνος του τέτοια διαφορά; Ψάχνοντας λίγο περισσότερο, βλέπουμε ότι στα ψηφοδέλτιο του Μιχαλάτου βρίσκεται εφοριακός, πρώτος σε ψήφους, ο οποίος έχει παραδοσιακές σχέσεις με το "σύστημα ΠΑΣΟΚ". Ίσως, η επιρροή του στο χώρο αυτό να άντλησε κι άλλους ψήφους υπέρ του Μιχαλάτου. Οι Σαμικοί γνωρίζουν καλύτερα ποιες μπορεί να είναι οι δυνάμεις που έδωσαν τέτοιο αποτέλεσμα.

Φυσικά, υπάρχουν "αφανείς καταστάσεις", που δεν μπορούν να αποκαλυφθούν από μια ματιά πάνω στα αποτελέσματα. Οι άνθρωποι του Μιχαλάτου μας έχουν υποσχεθεί ότι θα στοιχειοθετήσουν την άποψη τους.

Στην Παλική: Με δεδομένα α) την προσωπική σύγκρουση του δεύτερου σε ψήφους Ρουχωτά με τον Παρίση και β) την επίσημη απόφαση της πλειοψηφίας του "Φίκου" να ψηφίσει στο δεύτερο γύρο το "μη χείρον", γιατί τόσο μικρή η διαφορά υπέρ Μιχαλάτου αυτών που επέλεξαν στον δεύτερο γύρο να ψηφίσουν;

Μιχαλάτος +797-Παρίσης +634, Αποχή -λευκά-άκυρα 1280.

Οι πληροφορίες μας από το Ληξούρι λένε ότι η κύρια ευθύνη βαραίνει τον Μιχαλάτο. Όλη τη μεσοβδομάδα απουσίασε από το Ληξούρι και χωρίς κινητικότητα εμφανίστηκαν μια σειρά από τοπικοί υποστηριχτές του. Σε αντίθεση με αυτό, Πέμπτη και Παρασκευή ξεκίνησε η διανομή χρημάτων για τις οικοσκευές και ο Παρίσης, ως αργά το βράδυ του Σαββάτου, είχε εγκατασταθεί στα χωριά της Ανωγής. Επίσης, πολύ μεγάλη ήταν η αποχή των "χαμένων" σε σχέση με άλλες περιοχές: 47,2%. Όσοι ψήφισαν από ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και της ΝΟΔΕ που ήταν με Καλαφάτη, φαίνεται να κινήθηκαν προς Παρίση.

Ας δούμε την Αγία Θέκλα και πού πήγαν οι ψήφοι όσων βγήκαν εκτός μετά τον πρώτο γύρο: Καλαφάτης 87, Γκισγκίνης 80, Δημητράτος 9, Φίκος 6= 182. Πήγαν: Αποχή, λευκά, άκυρα 86, Μιχαλάτος 41, Παρίσης 55.

Αν θέλουμε το πιστεύουμε ότι από τα 86 των λευκών, άκυρων και αποχής τα 80 προέρχονταν από το ΚΚΕ. Είναι, όμως, αδιαμφισβήτητο το συμπέρασμα ότι ο κύριος όγκος των ψήφων Καλαφάτη πήγε στον Παρίση. Για να μην αδικούμε, στον Αθέρα 27 ψήφοι πήγαν στον Μιχαλάτο, 10 στον Παρίση και 38 στην αποχή κλπ. (Δημητράτος είχε 0, ο Φίκος 2, το ΚΚΕ 15, ο Καλαφάτης 58).

Στη μόνη δημοτική ενότητα όπου ο Παρίσης αντλεί από τους "χαμένους" περισσότερους ψήφους από τον Μιχαλάτο ήταν στη Λειβαθώ. Παρίσης +440 - Μιχαλάτος +278. Αυτό μπορεί να δικαιολογηθεί από την παλιά κόντρα Φραντζή - Μιχαλάτου που οδήγησε τους ψήφους Καλαφάτη προς τον Παρίση.

Ας δούμε τα Μεταξάτα(Εντοπιότητα Φραντζή):

α' γύρος: Καλαφάτης 126, Μιχαλάτος 87, Παρίσης 58, Γκισγκίνης 28, Δημητράτος 21.

β' γύρος: Μιχαλάτος 139(+52), Παρίσης 120(+62) και 61 ψήφοι των "χαμένων" του α' γύρου πάνε στην αποχή-λευκά-άκυρα. (Εδώ, εμείς έχουμε εντοπίσει 3 ή 4 ψήφους που πήγαν από τον Παρίση στον Μιχαλάτο. Άρα ο Παρίσης άντλησε 65 ή 66 ψήφους από τους "χαμένους". Συμβαίνουν και αυτά και έχουν συμβεί και σε άλλα εκλογικά τμήματα).

Στα Μεταξάτα, εμφανίζεται οι ψήφοι των "χαμένων" του πρώτου γύρου να απέχουν μόνο σε ποσοστό 35%, ενώ ο γενικός μέσος όρος αυτής της αποχής είναι 46,5%. Και γενικά, στη Λειβαθώ, εμφανίζεται το μικρότερο ποσοστό αυτής της αποχής (41%). Όλα αυτά δείχνουν οργανωμένη καθοδήγηση ψήφων, η οποία περιόρισε και την αποχή.

Στον πρώτο γύρο το 70% των ψήφων ήταν κατά του Παρίση. Από αυτή τη "δεξαμενή" προσπάθησε ο Μιχαλάτος να καλύψει τη διαφορά. Όμως, συγκεκριμένες παρεμβάσεις εμπόδισαν την ελεύθερη ροή προς τον Μιχαλάτο και ήταν αρκετές για να δώσουν τη νίκη στον Παρίση. Δεν ήταν γενικευμένη η καθοδήγηση ψήφων του Καλαφάτη προς τον Μιχαλάτο. Αυτό έγινε από συγκεκριμένα στελέχη και κατά τόπους. Χαρακτηριστικό αντίθετο παράδειγμα, ένα από τα πολλά, στα Ζόλα. Στον πρώτο γύρο: Παρίσης 63 ψήφοι - Μιχαλάτος 1 ψήφος. Στον δεύτερο: Παρίσης 57 - Μιχαλάτος 35. Στον πρώτο γύρο, ο Καλαφάτης είχε λάβει 46, ο Γκισγκίνης 3 και ο Δημητράτος 1.

Σημασία έχει ότι, με αυτά και άλλα, δεν προκύπτει το "ο Γαλιατσάτος ή ο Σύριζα, στο δεύτερο γύρο, στήριξε Παρίση". Ότι ήταν να γίνει έγινε από τον πρώτο γύρο. Η πληροφόρηση μας είναι ότι η πλειοψηφία των ψήφων του Δημητράτου κινήθηκε προς την αποχή, το λευκό ή το άκυρο. Και να μη ξεχνάμε ότι τα ελάχιστα στελέχη ΠΑΣΟΚ και Καλαφάτη που έκαναν δημόσια την πρόθεση ψήφου στον δεύτερο γύρο τοποθετήθηκαν υπέρ του Παρίση. Και εμείς, πριν τον δεύτερο γύρο και στηριγμένοι σε λογικούς συνειρμούς, είχαμε γράψει: "Η αίσθηση μας είναι ότι η πλειοψηφία του σκληρού πυρήνα των παλαιοδημάρχων που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ δεν θα ανεχθούν αυτόν που τους πέταξε από το δεύτερο γύρο. Με τον Παρίση έχουν να μοιράσουν λιγότερα και να μοιραστούν μια κεντρική συγκυβέρνηση".

Για το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών, η πολιτική ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, ως άτομα και ως σύνολο, είναι τεράστια. Και δεν έχει να κάνει μόνο με τις όποιες μεθοδεύσεις στελεχών του.

Από τον Ιούνιο του 2012 , όταν μετατράπηκε σε πρώτη πολιτική δύναμη στην Κεφαλονιά, έπρεπε να ανοίξει τις πόρτες και να μην καβαλήσει το καλάμι του νικητή. Να ανοίξει τις πόρτες, όχι για να προσέλθει ο λαός σε αυτόν, αλλά για να βγει ο Σύριζα στο λαό.

Εξω από αυτόν υπήρχαν 100αδες δρώντες πολίτες, οργανωμένοι σε ομάδες ή ατομικά, που πάλευαν ενάντια στο καθεστώς. Η ενότητα αυτών των δυνάμεων, με την παρουσία του Σύριζα, θα μπορούσε να συγκροτήσει μια μεγάλη δύναμη ανατροπής του μέτριου πολιτικού σκηνικού. Αυτό δεν έγινε.

Και, βεβαίως, δεν ευθύνεται μόνο ο Σύριζα. Αυτός μετετράπη σε "πολύφερνη νύφη" και από τις κομματικές εκδηλώσεις του άρχισαν να παρελαύνουν σωρεία προβεβλημένων στελεχών της κοινωνίας. Κάποιοι είχαν προσωπική άποψη για το ποιος έπρεπε να είναι ο υποψήφιος δήμαρχος. Σποραδικά στο διαδίκτυο εμφανίζονταν "διαρροές"ονομάτων υποψηφίων δημάρχων, που είχαν ή προσπαθούσαν να φτιάξουν σχέσεις με τον Σύριζα. Εμφανίστηκαν ονόματα, όπως του Γ. Τσιλιμιδού, Θ. Αυγερινού, Β. Πολίτη και Ρ. Λούζη, ως "συνομιλητών" του Σύριζα και ως ενδιαφερόμενων για τη θέση του υποψήφιου δημάρχου. Δεν έχει πολύ σημασία αν οι ίδιοι ή άλλοι διέρρεαν τέτοιες πληροφορίες. Το πώς τοποθετήθηκαν όλοι αυτοί, στην τελική ευθεία, είναι γνωστό.

Δια πράξεων και παραλείψεων, από πρόθεση ή από λάθη, κάποιοι οδήγησαν την ιστορία σε συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Ο λαός "ψηφίζει τον ηγέτη που του ταιριάζει", αλλά με κάποιες "βοήθειες".

Με αυτά και άλλα ο Διον. Λυκούδης έγινε ο νικητής των εκλογών σε Δήμο και Περιφέρεια.

ΥΓ: Το παρόν ας εκληφθεί ως "δεύτερη και τελευταία δόση" του "Πώς φτιάχνεται ένα αποτέλεσμα στις δημοτικές εκλογές" .

Ας μη σπεύσει κάποιος να πει ότι ο λαός άγεται και φέρεται. Όχι όλοι. Το γιατί αυτό συμβαίνει είναι το μεγάλο δράμα. "Εμείς" κι εγώ, προσωπικά, είμαστε οι πραγματικοί ένοχοι. Οι άλλοι κάνουν, απλώς, καλά τη δουλειά τους. Θα δούμε το θέμα, προσεχώς.

(στην εικόνα: Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)

Ιστορίες κρίσης : «Οδική ασφάλεια»

Η Κίνηση ΔΙΑΛΟΓΟΣ - ΔΙΑΔΡΑΣΗ σε συνεργασία με το ΑΤΕΙ ΙΝ διοργανώνει τη Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014 και ώρα 6:00 μ.μ. στην αίθουσα "Κώστας Ευαγγελάτος" του τμήματος Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας, ανοιχτή συνάντηση διαλόγου με θέμα την οδική ασφάλεια.

Το Πρόγραμμα περιλαμβάνει:

- Ομιλίες καθηγητών του ΑΤΕΙ ΙΝ- Εισήγηση-Παρουσίαση με power point για την οδική ασφάλεια από τους Δημήτρη Μουστάκη(οδηγό δοκιμών μοτοσυκλετών) και Σπύρο Λουκάτο(Εκπαιδευτή οδήγησης)
- Ομιλίες υπό τη μορφή Ερωτήσεων-Απαντήσεων με τη συμμετοχή σχετικών ειδικοτήτων όπως είναι: Ιατρός χειρουργός, Μηχανικός αυτοκινήτων , Εκπαιδευτές οδήγησης και Οδηγός δοκιμών μοτοσυκλετών.
- Προβολή οπτικοακουστικού υλικού.
- Παρουσίαση επικίνδυνων σημείων για την οδική ασφάλεια στην Κεφαλονιά

Τα στοιχεία που κατά καιρούς βρίσκουν το φως της δημοσιότητας σε σχέση με τις στατιστικές των τροχαίων ατυχημάτων, μπορούν να συγκριθούν μόνο με αυτά που απορρέουν από τους ανταποκριτές των περιοχών που βρίσκονται σε εμπόλεμη ζώνη. Ωστόσο, κάθε χρόνο αυτά τα στοιχεία ανανεώνονται, και οι περισσότεροι δεν κατανοούν ότι είμαστε όλοι υποψήφιοι για να γίνουμε μέρος τους. Ορισμένα πράγματα γύρω απ’ την οδική ασφάλεια μπορεί να ακούγονται ως αυτονόητα, αλλά, δυστυχώς, η εμπειρία μας έχει δείξει ότι χάνουμε συγγενείς, χάνουμε φίλους, χάνουμε παιδιά, λόγω της παράλειψης αυτών των αυτονόητων... Όπως σε ένα δάσος χρειάζεται να πατάμε ξανά και ξανά ένα μονοπάτι προκειμένου να μένει ανοιχτό, έτσι και στη νοοτροπία μας, οφείλουμε να σκεφτόμαστε ξανά και ξανά μία πρακτική προκειμένου να μένει ενεργή.

Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους και η παρουσία σας θα μας δώσει μεγάλη χαρά.

Η Αριστερά εχει ήθος ή ποινικό μητρώο;

Η Αριστερά εχει ήθος ή ποινικό μητρώο; Ας κάτσει κάπου η μπίλια τού καιροσκοπισμού σας...

Γιατί ο λαός αντιπαθεί τους πολιτικούς; Για το ότι λένε ψέματα είναι η πρώτη και η πιο εύκολη απάντηση που έρχεται στα χείλη όλων μας. Οι πιο συνειδητοποιημένοι μπορεί και να ισχυριστούν πως εικόνα του είναι και του μοιάζουν, ενώ οι πιο λούμπεν ενδεχομένως να τους προσδώσουν τα χαρακτηριστικά που οι θρησκόληπτοι δίνουν στο σατανά. Αν θέλετε τη γνώμη μου, αυτό που με τρομάζει περισσότερο στον τρόπο που ασκείται η πολιτική στην Ελλάδα είναι ο καιροσκοπισμός. Κανένας από εμάς δεν διαθέτει την πνευματική υπεροχή για να ορίσει με απόλυτους όρους τί είναι αλήθεια και τί ψέμα. Δεν χρειάζεται, ωστόσο, παρά στοιχειώδης μνήμη για να θυμηθείς τί έλεγε κάποιος πριν και τί μετά και να αξιολογήσεις τη χρονική συγκυρία τής κωλοτούμπας προκειμένου να διαπιστώσεις αν άλλαξε γνώμη γιατί έγινε σοφότερος με τον καιρό ή, "απλώς", είναι τόσο φαύλος που χρησιμοποιεί τα διάφορα επιχειρήματα όπως ένας προικοθήρας τις πλούσιες κυρίες...

Την προηγούμενη εβδομάδα ο πάλαι ποτέ "ρέιντζερ" απερχόμενος πλέον δήμαρχος Πειραιά, Β. Μιχαλολιάκος έκανε επίκληση στο ιστορικό ήθος τής Αριστεράς για να κατευθυνθούν οι ψήφοι της στον ίδιο κι όχι στον γκάνγκστερ που τελικώς κέρδισε το Δήμο. Ο άνθρωπος, δηλαδή, που στα νιάτα του, τη δεκαετία τού '80, μαζί με την παρακρατική οννεδίτικη συμμορία του κυνηγούσε κι έδερνε Αριστερούς με πέτρες, ξύλα και καδρόνια, ελεημονούσε πια για την ψήφο τους μήπως και κατάφερνε να διατηρηθεί στο δημαρχιακό θώκο. Σε κεντρικό επίπεδο, οι ίδιοι άνθρωποι που το 2009 ζητούσαν άμεσα βουλευτικές εκλογές, όταν το ΠΑΣΟΚ κέρδιζε τη Ν.Δ. στις ευρωεκλογές με την ίδια πάνω κάτω διαφορά την οποία πέτυχε κι ο ΣΥΡΙΖΑ την Κυριακή και με τα ίδια μειωμένα ποσοστά σε σχέση με την ακριβώς προηγούμενη αναμέτρηση, σήμερα έχουν το θράσος όχι μόνο να ψέγουν την αξιωματική αντιπολίτευση γιατί κάνει ακριβώς το ίδιο με αυτούς, αλλά και να την κατηγορούν για συνταγματική εκτροπή. Και, το κορυφαίο όλων, οι ίδιοι φαύλοι άνθρωποι που νοθεύουν επί δεκαετίες τη βούληση του λαού με τα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματά τους και οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να δίνουν μπόνους 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, θυμήθηκαν τώρα τα χαρίσματα της απλής αναλογικής κι έχουν την αναίδεια να κουνούν το δάχτυλο στην Αριστερά για την καθυστερήμενη δήθεν δημοκρατική ανάνηψή τους...

Με χαροποιεί ιδιαιτέρως το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν πέφτει στην παγίδα τού καιροσκοπισμού κι αποδέχεται την πρόκληση της κατάργησης του αντισυνταγματικού μπόνους. Με αυτόν τον τρόπο, άλλωστε, εξευτελίζει ακόμα περισσότερο όλους εκείνους που, κατά πώς τους συμφέρει, άλλοτε κατηγορούν την Αριστερά πως δεν έχει ιστορία αλλά ποινικό μητρώο κι άλλες φορές στέκονται με σεβασμό μπροστά στους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες της την ώρα που οι κάθε εποχής γερμανοτσολιάδες υπηρετούσαν και υπηρετούν με χυδαιότητα ντόπιους και ξένους αφέντες. Κάποιοι, μάλιστα, εξ αυτών τολμούν ακόμα να συγκρίνουν την Αριστερά με τη Χρυσή Αυγή, την ίδια στιγμή κατά την οποία ο ιδρυτής τού πρώτου κόμματος πλέον στη Γαλλία, Ζ.Μ. Λεπέν χαρακτήρισε προσφάτως τον ιό έμπολα ευλογία γιατί σκοτώνει τους αφρικανούς και μειώνει το μεταναστευτικό ρεύμα στην Ευρώπη, ενώ ταυτοχρόνως στην Ελλάδα τα ορφανά τού Χίτλερ λυμαίνονται τις λαϊκές γειτονιές, προσηλυτίζοντας το λούμπεν προλεταριάτο στις σκοταδιστικές, μισάνθρωπες αντιλήψεις τους. Δεν θυμάμαι ποτέ κάποιον Αριστερό να κάνει επίκληση στη μαύρη μαγεία για να εξαφανιστούν από προσώπου γης όλοι οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές, μολονότι αυτό θα ήταν μια καλή αρχή προς την κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης...

Πολλοί θα ήθελαν όλοι αυτοί οι "κύριοι" η Αριστερά να ήταν ένα παροδικό φαινόμενο, μια ανεμοβλογιά που χτύπησε ένα, κατά τα άλλα, όμορφο πρόσωπο. Μόνο που η φάτσα τού καπιταλισμού ήταν έτσι κι αλλιώς άσχημη και οι γκριμάτσες που έχει πάρει τα τελευταία τέσσερα χρόνια για να τρομάξει το πόπολο περισσότερο τον κάνουν ακόμα αποκρουστικότερο.

Η Αριστερά, επομένως, δεν έχει παρά να μείνει όρθια στο ιστορικό της ήθος, όπως συνομολογούν και οι πολιτικοί της αντίπαλοι έστω γλείφοντάς την όταν την έχουν ανάγκη.

Οι σαμαροβενιζέλοι, από την άλλη, οι οποίοι χρόνια τώρα έχουν αντικαταστήσει τις πολιτικές με τους τακτικισμούς και το κράτος με το παρακράτος, αποξενώνοντας το λαό από την πολιτική, δεν διαθέτουν ούτε την τεχνογνωσία ούτε τη φαντασία για να πράξουν κάτι άλλο από αυτό που κάνουν τώρα: να χρησιμοποιούν, δηλαδή, το πλεόνασμα του κυνισμού τους για να δικαιολογούν το τρομακτικό έλλειμμά τους σε ηθική κι αξιοσύνη...

Αναρτήθηκε από vromostomos

ένα εκλογικό στιγμιότυπο

Soulis Thomopoylos shared a link.

18 hrs ·

Αν θέλουμε να ξεφύγουμε λίγο από τις παραδοσιακές ερμηνείες της πολιτικής θα έλεγα πως γίνεται όλο και πιο φανερό πως ο σύριζα βιώνει μια τεράστια αντίφαση που τον εγκλωβίζει. Ποια είναι αυτή; Επιθυμεί από τη μία να κάνει την αριστερά πρώτο κόμμα στην Ελλάδα, όπως ευαγγελίζεται, αλλά ταυτόχρονα δεν επιθυμεί να γίνει και κόμμα καθεστωτικό, που θα υιοθετήσει τις απαραίτητες εξουσιαστικές πρακτικές. Θέλει να πάρει την εξουσία χωρίς όμως να χάσει την πρωτοπορία της αριστερής κριτικής, κάτι που θα σήμαινε πως θα άλλαζε έτσι η ιστορική ρότα του κόμματος. Ξέρει καλά πως μια ενδεχόμενη κυβέρνησή του θα τον ακινητοποιήσει θεσμικά και θα γεννήσει το κριτικό και 'κινηματικό' ξεπέρασμά του.

Η αντίφαση αυτή συμπυκνώνεται συμβολικά αλλά και εύστοχα σε μια συγκατοίκηση ευρωβουλευτών του στην 3η και 4η θέση, όπου αυθαίρετα θα τους βάλω σε μια πολεμική διάθεση μεταξύ τους. Η Κ. Κούνεβα και ο Γ. Κατρούγκαλος βρίσκονται και οι δύο στις εκλέξιμες θέσεις με εξαιρετική ομοιότητα στον όγκο των ψήφων τους. Η Κούνεβα, αντιπροσωπεύοντας την αριστερά της δράσης, επιλέχθηκε από τους ψηφοφόρους για το κινηματικό της παρελθόν, ενώ ο Κατρούγκαλος αποκλειστικά για τη δεινότητα της ρητορικής του. Η Κούνεβα ψηφίστηκε για τη μάχη της στο χώρο εργασίας της και πιο συγκεκριμένα για τη μαφιόζικη επίθεση που δέχτηκε στα Πετράλωνα το Δεκέμβρη του 2008, και ο Κατρούγκαλος για την μάχη του στο στούντιο του mega και συγκεκριμένα για την περιβόητη εκπομπή στον Πρετεντέρη όπου 'θριάμβευσε' απόλυτα και όλοι ψιθύριζαν το όνομά του την επόμενη μέρα. Έχει ενδιαφέρον να ειπωθεί πως η μία εκλέχτηκε χωρίς να έχει βγει ποτέ στην τηλεόραση, ενώ ο άλλος γεννήθηκε αποκλειστικά από αυτήν ως πολιτική περσόνα. Ο Κατρούγκαλος έχει πρόσωπο ενώ αντίθετα της Κούνεβα σαν να είναι κάπως θολό. Και για να το επεκτείνω, οι ψηφοφόροι της Κούνεβα γνωρίζουν πως ο σύριζα χρειάζεται το κίνημα για να μπορεί να επιβιώσει, ενώ οι ψηφοφόροι του Κατρούγκαλου, χωρίς ιδιαίτερη γνώση της διαλεκτικής ή απλώς αδιαφορούν για αυτήν, απαιτούν να γίνει κυβέρνηση εδώ και τώρα με μια θεαματική φιγούρα.

Θα λέγαμε πως από τη μία υπάρχει ο σύριζα που πανηγυρίζει έξαλλα το βράδυ των εκλογών και νιώθει εξαίσια με την πρωτιά του κόμματος, και από την άλλη μεριά αυτοί που στέκονται αμήχανοι μπροστά στους πανηγυρισμούς όχι από κάποιου είδους μιζέρια αλλά επειδή νιώθουν μια υπαρξιακή ανησυχία για το γεγονός ότι ξαφνικά και μετά από δεκαετίες μειοψηφικής κριτικής, βρέθηκαν τώρα στη μεριά της εκλογικής πλειοψηφίας και μάλιστα χωρίς κινηματική αντιστοιχία.

Και για να μιλήσουμε πιο απλά και καθαρά. Όταν η Κούνεβα έβλεπε τους ανέμελους πανηγυρισμούς και τα ζεϊμπέκικα της Ρένας Δούρου στα Προπύλαια το βράδυ των εκλογών νομίζω πως υπήρχε μέσα της κάτι που δεν της επέτρεπε να χαρεί και τόσο. Είναι που γνώριζε καλά πως σε λίγες ώρες η δουλειά των καθαριστών και καθαριστριών θα είναι πενταπλάσια εξαιτίας του πάρτι των σωτήρων τους. Ο Κατρούγκαλος ή η Δούρου ούτε που το διανοήθηκαν.

http://toportatif.blogspot.gr/

Lifestyle για α(γ)ρίους

Ο σύγχρονος φασισμός δεν θα επιβληθεί με τα τανκς. Θα έρθει εξωραϊσμένος μέσα από την αβάσταχτη ελαφρότητα και την απέραντη βλακεία των μεσημεριανάδικων. Αυτών των υποπροϊόντων της ελληνικής τιβί, που μαζί με τα γήπεδα έχουν διαμορφώσει την πνευματική κουλτούρα του χρεοκοπημένου νεοέλληνα.

Η τηλεοπτική επιχείρηση Star του ομίλου Βαρδινογιάννη θέλει να μας πείσει να ξεχάσουμε ότι η Χρυσή Αυγή είναι μια νεοναζιστική συμμορία δολοφόνων. Θέλει να μας πλασάρει μια νέα εικόνα όπου ο Ηλίας Κασιδιάρης παύει να είναι ένας ψυχάκιας ναζιστής χρυσαυγίτης με αγκυλωτό σταυρό στο μπράτσο, ο οποίος γράφει ύμνους για τον Χίτλερ και εκπαιδεύει τάγματα εφόδου και μετατρέπεται αίφνης σε έναν δυναμικό, προβληματισμένο και ευφράδη νέο με εμφανίσιμες θηλυκές παρουσίες στο πλευρό του.

(Δείτε μια σταχυολόγηση βίντεο και screen shots εδώ)

Όμως και αυτή η προσπάθεια θα αποτύχει, όπως απέτυχε παταγωδώς μετά τα τρομερά περσινά γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονία Φύσσα. Ο φασισμός βρίσκεται στον αντίποδα κάθε ανθρώπινης πνευματικής αξίας, η ιδεολογία του είναι το αίμα και ο θάνατος, και το πρόσωπό του είναι τόσο αποκρουστικό που κανένα lifting δεν μπορεί να το κρύψει. Και όσο κι αν δεν αρέσει στην κάθε ανάλαφρη κους-κους σχολιάστρια και τον κάθε σαχλαμπούχλα των τηλεοπτικών στούντιο, το lifestyle έχει πεθάνει προ πολλού μαζί με το "greek dream" του μέσου μικροαστού που εσχάτως ανανέωσε την εμπιστοσύνη του στους ανθυπανάπτυκτους γορίλες της χρυσής αβγής.

Πηγή: - RAMNOUSIA