Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

...δεν ήρθαμε ν΄αλλάξουμε πουτ@νες στο μαγαζί...


      

Επειδή ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει "Χρήστου Λαδά"...




Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν! Ο Τσίπρας δεν πρέπει να κάνει ούτε .... Βήμα πίσω στην επίθεση των μεγαλομπακάληδων των καναλιών και να στηρίξει αποφασιστικά τον Κατρούγκαλο


Πάντως να ομολογήσουμε ότι είναι πάντα σταθερό στη δημοσιογραφική γραμμή του...

  

"Παλιά κινεζική παροιμία": Αν δεν σκοτώσεις τη διαπλοκή, η διαπλοκή θα σε σκοτώσει...


Οποιος θέλει να απαντήσει καλοπροαίρετα στο ερώτημα αν η κυβέρνηση έχει κάνει κωλοτούμπα, και με αυτό δεν εννοώ υποχωρήσεις που είναι αναπόφευκτες σε μια διαπραγμάτευση, δεν έχει παρά να σκεφτεί τα ακόλουθα ερωτήματα. Ερώτημα πρώτο: είναι η στάση τής γερμανικής κυβέρνησης φιλική απέναντι στην Αθήνα, ειδικώς στο βαθμό που ήταν με τους σαμαροβενιζέλους; Ερώτημα δεύτερο: τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, εγχώρια και διεθνή, αποθεώνουν τον Αλέξη Τσίπρα και τους υπουργούς του; Είμαι, μάλιστα, διατεθειμένος να σας βοηθήσω να απαντήσετε δίνοντάς σας μερικές βοήθειες. Οσον αφορά το πρώτο ερώτημα, σας παραπέμπω σε δηλώσεις Μέρκελ-Σόιμπλε-Σουλτς και δημοσιεύματα εφημερίδων όπως η "Bild", που όταν δεν απαιτούν την απόλυση Βαρουφάκη ζητούν από το ΣΥΡΙΖΑ να αποπέμψει τους ΑΝΕΛΛ και να σχηματίσει κυβέρνηση με το Ποτάμι. Ναι, με το ίδιο Ποτάμι που έχει πάει τη διαπλοκή πολιτικών-μεγαλοεπιχειρηματιών-τραπεζιτών σε άλλο επίπεδο καταθέτοντας σχεδόν αποκλειστικώς κοινοβουλευτικές ερωτήσεις για τα συμφέροντα των εθνικών μας νταβατζήδων... 




Κι αναφορικώς με το δεύτερο ερώτημα σας παραπέμπω στο...ρεπορτάζ τού "Βήματος" για τον Γιώργο Κατρούγκαλο, με το οποίο στην ουσία θεωρεί ανήθικο να είναι κάποιος δικηγόρος και να έχει επαγγελματική δραστηριότητα πριν γίνει υπουργός. Η "ναυαρχίδα", ωστόσο, του ψυχαρέικου δείχνει την πυγμή της μόνο όταν πολιτικοί υπερασπίζονται μισθωτούς που χάνουν τη δουλειά τους. Για τον Μ. Βορίδη, ο οποίος είναι συνήγορος των απατεώνων τής Energa και της Hellas Power που έφαγαν τα λεφτά τού κοσμάκη και τώρα διοργανώνουν το ένα πάρτι οργίων μετά από το άλλο σε κοσμικά μέρη, ο "αξιότιμος" Στ. Ψυχάρης δεν έβγαλε ούτε κιχ. Για την ακρίβεια, όπως έχει αποδειχθεί από emails που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα, πίεζε ώστε οι ένοχοι να πέσουν στα μαλακά...

Δεν θέλω να σταθώ πολύ περισσότερο στην υπόθεση Κατρούγκαλου, η οποία μυρίζει στήσιμο από χιλιόμετρα μακριά. Ο "δαιμόνιος" ρεπόρτερ Β. Χιώτης είναι καλός στο να γλείφει τα αφεντικά του στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ, όχι όμως και στο να κάνει έρευνα. Σε διαφορετική περίπτωση θα ήξερε, για παράδειγμα, ότι ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης εκλέχθηκε ευρωβουλευτής το Μάιο κι όχι βουλευτής στις 25 Ιανουαρίου. Τα τρία τέταρτα της Βουλής είναι, άλλωστε, δικηγόροι. Θα έπρεπε, δηλαδή, πριν την εκλογή τους να μην αναλαμβάνουν καμία υπόθεση με την ελπίδα πως κάποια στιγμή θα υπουργοποιηθούν και θα βγάλουν από εκεί λεφτά; Αφήστε που ο Γιώργος Κατρούγκαλος είχε δηλώσει εγκαίρως πως όσοι επαναπροσληφθούν στο Δημόσιο δεν θα λάβουν αποζημίωση απόλυσης. Επομένως, θα λάμβανε μίζα 12% επί του τίποτα... Το θέμα, βεβαίως, δεν είναι ο Γιώργος Κατρούγκαλος αλλά να χτυπηθεί το σύνολο της κυβέρνησης σε αυτό που υπερτερεί περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο τομέα σε σύγκριση με την αντιπολίτευση, στην ηθική ακεραιότητα δηλαδή. Η διαπλοκή, με ψέματα και προβοκάτσιες, επιχειρεί να πείσει τον ελληνικό λαό πως κι όλοι οι συριζαίοι και οι ανελίτες είναι σάπιοι, οπότε είναι προτιμότερο να εμπιστευτεί ξανά την πασοκονεοδημοκρατία, η οποία γνωρίζει καλύτερα τη "δουλειά"...

Η ελίτ τελεί σε κατάσταση απελπισίας με αυτούς τους "γραφικούς" που επιμένουν να ταξιδεύουν στην οικονομική θέση ώστε να χρησιμοποιείται το πρωθυπουργικό σκάφος για πολίτες σε ανάγκη και να κάνουν πράξη τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις και να μην υπογράψουν ένα τρίτο μνημόνιο καταβαράθρωσης της συντριπτικής πλειονότητας των ελλήνων. Γι' αυτό και παίζει πλέον παραβιάζοντας οποιοδήποτε κανόνα δεοντολογίας, δίνοντας την ύστατη μάχη διατήρησης των προνομίων της. Η κυβέρνηση, ωστόσο, οφείλει επιτέλους να περάσει στη δυναμική αντεπίθεση, ανακοινώνοντας σήμερα κιόλας το διαγωνισμό για την άδεια χρήσης των τηλεοπτικών συχνοτήτων και τον αυστηρό έλεγχο των θαλασσοδανείων που δόθηκαν και σε μέσα ενημέρωσης την τελευταία δεκαετία. Αν το Μαξίμου δεν σκοτώσει τη διαπλοκή τώρα που διαθέτει τόσο τη λαϊκή υποστήριξη όσο και τη διαχειριστική αγνότητα για να το πράξει, δεν θα τη σκοτώσει ποτέ. Αντιθέτως, στην περίπτωση που ο Αλέξης Τσίπρας επιλέξει την αμυντική στάση θα βρεθεί πολύ σύντομα πολιτικώς νεκρός γιατί οι διαπλεκόμενοι δεν πρόκειται να αφήσουν για πολύ καιρό ακόμα στην εξουσία ανθρώπους που διαπραγματεύονται και λαμβάνουν αποφάσεις με γνώμονα την κοινωνική δικαιοσύνη κι όχι τα συμφέροντα των ολιγαρχών. Και για μια τέτοια εξέλιξη ευθύνη δεν θα φέρει μόνο ο θύτης που ασέλγησε πάνω στη δημοκρατία, αλλά και το θύμα που δεν τον πολέμησε όσο θα όφειλε...



facebook  Update Status

...δεν ήρθαμε ν΄αλλάξουμε πουτάνες στο μαγαζί...
- Ηρθαμε να το βάλουμε ΦΩΤΙΑ..

ΕΝΑ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΝΑ...



Η διαπλοκή παίζει τα ρέστα της.....
έχω κέφια σήμερα.....παρακαλώ γράψτε το σχόλιο σας για αυτά που λέει και ονειρεύεται η ΑΝΝΑ




Αυτό το κείμενο το γράφω, επειδή πιστεύω, ότι το μέλλον της χώρας μας για τα επόμενα χρόνια, κρίνεται σε λίγα 24ωρα και όχι σε μήνες. Θέλω να πιστεύω, πως ο διχασμός και το μίσος που χύθηκε τόσο εύκολα προς τα μέσα και προς τα έξω μπορούν να παραμεριστούν, αν δεχθούμε όλοι - έστω και για λίγο - το «Πρώτα η Ελλάδα». Μετά ακολουθούν τα κόμματα, οι ευθύνες, τα πρόσωπα, τα πάθη μας.

Το “ραντεβού στα τυφλά” του Πρωθυπουργού με την Ιστορία

Ο Ενρίκο Μπερλινγκουέρ περιέγραφε ως εξής τον ιστορικό συμβιβασμό: «Θα ήταν εντελώς απατηλό το να σκεφτεί κανείς, ακόμα κι αν τα κόμματα και οι δυνάμεις της Αριστεράς κατόρθωναν να φθάσουν το 51% των ψήφων και της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, [...] πως ένα τέτοιο ποσοστό θα επαρκούσε δήθεν για την επιβίωση και την επιτυχία της κυβέρνησης που θα εξέφραζε μία παρόμοια πλειοψηφία. Να γιατί εμείς μιλάμε όχι για μια "αριστερή εναλλακτική λύση", αλλά για μια "δημοκρατική εναλλακτική λύση", δηλαδή για την πολιτική προοπτική της συνεργασίας και της συνεννόησης των λαϊκών δυνάμεων, κομμουνιστικής και σοσιαλιστικής έμπνευσης, με τις λαϊκές δυνάμεις, καθολικής (συντηρητικής) έμπνευσης, χωρίς βέβαια να εξαιρούνται και άλλοι, δημοκρατικοί πολιτικοί σχηματισμοί».

Όταν ο Μπερλινγκουέρ παρουσίαζε τη στρατηγική του ιστορικού συμβιβασμού στην Ιταλία, είχε πίσω του την ιστορία ενός κομμουνιστικού κόμματος που μετά τον πόλεμο δεν είχε επιλέξει τη ρήξη, δεν είχε ενταχθεί στο σοβιετικό μπλοκ, καταδίκαζε ρητά την τρομοκρατία και θεωρούσε μείζονα κίνδυνο για το ιταλικό έθνος κάθε στρατηγική έντασης που θα οδηγούσε στον διχασμό (τον οποίο θεωρεί την καταστροφή κάθε Έθνους).
Χωρίς να θέλω να πέσω στην παγίδα της εύκολης αναγωγής νομίζω, ότι όλα αυτά δεν έχουν σχέση με την ιστορία της δικής μας αριστεράς και ούτε με τη ρητορική της σημερινής κυβέρνησης που επιμένει να ανατινάζει γέφυρες συνεννόησης και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Όμως, στην ιστορία κάθε έθνους έρχονται στιγμές καθοριστικές και ιδιαίτερες που προδιαγράφουν το μέλλον για δεκαετίες.
Ζούμε μία τέτοια στιγμή.
Το «ελληνοατύχημα-graccident», μια λέξη που τόσο εύκολα εκστομίζουν στο εξωτερικό και στο εσωτερικό, θα είναι ένα πολιτικό έγκλημα τεραστίων οικονομικών και κοινωνικών διαστάσεων, με πρώτο και μεγάλο θύμα τα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας μας. Οι συνεχείς διαψεύσεις μιας τέτοιας προοπτικής ατυχώς επιβεβαιώνουν πόσο κοντά μπορεί να βρίσκεται. Ας μην ειπωθούν άλλα ψέματα. Είμαστε μπροστά στο γκρεμό όχι «Εμείς ή Αυτοί». Είμαστε ΟΛΟΙ και τα παιδιά των παιδιών μας.
Ο Αλέξης Τσίπρας ως Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι παντελώς αδιάφορος σε ένα σημαντικό τμήμα του ελληνικού λαού. Ως Πρωθυπουργός της χώρας, όμως, μας νοιάζει πολύ γιατί σήμερα συνομιλεί με το μέλλον μας γράφοντας Ιστορία. Στον ελάχιστο χρόνο που έχει μπροστά του θα μπορούσε να δώσει τη μάχη για έναν ιστορικό συμβιβασμό στην Ελλάδα που θα βοηθήσει και θα διευκολύνει έναν όχι απλά έντιμο αλλά καλύτερο συμβιβασμό στην Ευρώπη. Επιλογή, που απαιτεί τεράστιο πολιτικό και ηθικό διαμέτρημα για να ξεπεράσει προς όφελος του Έθνους τις βαθειές διχαστικές αντιλήψεις που ενδημούν σε όλο το πολιτικό σύστημα.
Η αναγκαία συμφωνία για την έξοδο από την κρίση ανάμεσα στα περισσότερα κόμματα είναι (από ανάγκη) σήμερα εφικτός στόχος. Η από κοινού χάραξη ενός οδικού χάρτη βασικών μεταρρυθμίσεων, η αποδοχή από όλους, συμβιβασμών και η κοινή υπεράσπιση κόκκινων γραμμών στη διαπραγμάτευση με τα 18 Κράτη της Ευρωζώνης (που είναι οι δανειστές μας), συνιστά μια επιλογή ορόσημο. Άλλωστε, αν ως Έλληνες δεν δείξουμε ότι μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας, πως θα πείσουμε 18 άλλους Λαούς και 18 εκλεγμένες από αυτούς Κυβερνήσεις.
Ο Αλέξης Τσίπρας βρέθηκε στο τιμόνι της χώρας μια δραματική στιγμή έχοντας, όμως, σπάνια πολιτικά πλεονεκτήματα.
Έχει τεράστια λαϊκή υποστήριξη που του δίνει τη δύναμη να ορίσει ακόμη και το κόμμα του και όχι να ορισθεί από αυτό.
Όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου είναι εμφανώς έτοιμα να υποστηρίξουν ένα σχέδιο από κοινού.
• Οι εταίροι έχουν κάθε λόγο να προβούν σε συμβιβασμούς από τη μεριά τους όταν απέναντι τους έχουν ομοψυχία που εγγυάται μακρόχρονη πολιτική σταθερότητα.
• Η ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, το φθηνό ευρώ και το φθηνό πετρέλαιο δίνουν προοπτική ανάπτυξης μετά από καιρό στην Ευρώπη, και μαζί στην Ελλάδα.
Ο Πρωθυπουργός μπορεί να επιλέξει για τον εαυτό του το ρόλο του Εθνικού Ηγέτη που πραγματικά βγάζει τη χώρα από το αδιέξοδο και αλλάζει οριστικά το πολιτικό σκηνικό της χώρας, ή τον εμμονικό σε ιδεοληψίες αρχηγό κόμματος που σπρώχνει τη χώρα σε ακόμα μεγαλύτερες περιπέτειες και το λαό σε περισσότερη δυστυχία για πολλά χρόνια.
Αν επιλέξει το πρώτο, που σημαίνει νέα κυβέρνηση και ευρύτατη κοινοβουλευτική συμμαχία πάνω σε ένα Εθνικό Σχέδιο ελληνικής γραφής και εφαρμογής , οφείλουμε κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα να σηκώσουμε τα μανίκια και να δουλέψουμε σκληρά μαζί για τη χώρα μας και τα παιδιά μας.
Αν, όμως, επιλέξει το δεύτερο και προκρίνει τις αδιέξοδες λογικές μιας αριστερίστικης και ανερμάτιστης ομάδας που ήδη λαφυραγωγεί το Κράτος, αναπαράγοντας όλες τις παθογένειες του παρελθόντος όλα όσα έφεραν την κρίση και μας οδήγησαν στα μνημόνια, τότε γίνεται αδήριτη η ανάγκη μιας νέας συσπείρωσης προοδευτικών δυνάμεων για συλλογική δράση με σαφές σχέδιο για την αντιμετώπιση της άμεσα διαφαινόμενης καταστροφής και των μακροχρόνιων συνεπειών της. Τότε, θα είναι απόλυτη η ανάγκη και η δημιουργία ενός κόμματος που θα απελευθερώσει τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας από την «εσωτερική κατοχή» των δυνάμεων της οπισθοδρόμησης, του κρατισμού – κομματισμού και της αναξιοκρατίας.
Επειδή, η απόσταση από την καταστροφή είναι ελάχιστη, ελπίζω και εύχομαι για το πρώτο. Αλλά η Πατρίδα έχει δυνάμεις και για το δεύτερο - Η φύση και η Πολιτική δεν διατηρούν κενά επί μακρόν.

* Ιστορικός συμβιβασμός είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την τάση στην Ιταλία για την προσέγγιση μεταξύ των Χριστιανοδημοκρατών και του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος που παρατηρήθηκε στη δεκαετία του εβδομήντα. Δεν είναι ένα στιγμιαίο γεγονός. Είναι μία ολόκληρη αλλαγή φιλοσοφίας που κράτησε καιρό.

Είδε η Bild το ΒΗΜΑ και φοβήθηκε.. .


Έχετε καλέσει το ΒΗΜΑ. Για παραγγελία άρθρου πιέστε 1. Για παραγγελία παραπολιτικού πιέστε 2. Για παραγγελία πρωτοσέλιδου πιέστε 3.

Τι γράφτηκε πρώτα; Το "ρεπορτάζ" του Βήματος για τον Κατρούγκαλο ή οι ανακοινώσεις ΝΔ, Ποταμιού και ΠΑΣΟΚ;

   

Μετά την σπαρταριστή γκάφα με τον Κατρούγκαλο η ιστορική εφημερίδα μετονομάζεται σε:

Και δηλ τι τελειωσε τοσο αδοξα η κατρουγκαλιαδα? Κι εμεις με τι θα δουλεψουμε σημερα κυριακατικα?



ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ:
Καλή η μαστίχα η "Χιώτικη" μόνο που δε μασάμε...


Αν ο Τσίπρας δεν χτυπήσει τώρα τους εκδότες
http://melamp.blogspot.gr/

«Μεσαίος χώρος» τότε, «πρώτη φορά Αριστερά» τώρα, και στις δύο περιπτώσεις έχουμε να κάνουμε με κυβερνήσεις με ποσοστά δημοτικότητας της τάξης του 60%, και στις δύο περιπτώσεις έχουμε να κάνουμε με πρωθυπουργούς που (προεκλογικά) υποσχέθηκαν να κόψουν τα πόδια στους διαπλεκόμενους εκδότες.

Τι έκανε τότε ο Καραμανλής; Κολακεύτηκε που οι πράσινοι χαμαιλέοντες άλλαξαν χρώμα και άρχισαν να στηρίζουν -έστω δειλά και με αστερίσκους- την κυβέρνησή του και ξέχασε τους «νταβατζήδες». Πόσο κράτησε η στήριξη; Όσο το ΠΑΣΟΚ ήταν απαξιωμένο και αδύναμο. Μόλις άρχισε να κινείται το «πτώμα», οι εκδότες βοήθησαν στην ανάσταση και, με το Βατοπέδι, έριξαν τη χαριστική βολή στον Καραμανλή.

Ο Τσίπρας, αυτή τη στιγμή, ζει την κολακεία της πρώτης περιόδου Καραμανλή. Απολαμβάνει τα κόκκινα εξώφυλλα των ΝΕΩΝ και του ΒΗΜΑΤΟΣ, τις ίσες αποστάσεις του MEGA και έναν απαξιωμένο Πρετεντέρη, ο οποίος -από εκεί που ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις- κάνει ένα γραφικό σχόλιο στις 8 και 20, η Τρέμη το προσπερνάει με βλέμμα μπλαζέ, ενώ στην Ανατροπή του δεν ξέρει ποιον να καλέσει (αφού οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ δεν πάνε) και περιορίζεται σε κάτι Δανίκες να λένε γραφικότητες, αυτοί που, αφού ύμνησαν το σύστημα Σημίτη και την οπερέτα ΓΑΠ, τώρα το παίζουν εξοργισμένοι με την ανθρωπιστική κρίση.

Αυτά, ξέρετε, δεν κρατάνε πολύ. Και είναι αφελής όποιος πιστέψει ότι μετέστρεψε τη διαπλοκή. Είναι λογικό να χαίρεσαι βλέποντας ότι αυτοί που σε έβριζαν σφίγγουν τα δόντια και αναγκάζονται να σε υποστηρίζουν, αλλά με μία διαπλοκή που ανδρώθηκε τις μέρες του πιο χυδαίου πράσινου κράτους και αναγκάστηκε να γίνει μπλε, μόνο και μόνο επειδή το ΠΑΣΟΚ πέθανε, δεν παίζει κανείς. Αν ο Τσίπρας δεν χτυπήσει τώρα τους εκδότες πουλυμαίνονται τη χώρα, αυτοί θα είναι το τέλος του. Πότε; Όταν δεν θα τον στηρίζει το (αφύσικο) 60% του λαού και όταν το πτώμα της ΝΔ θα κάνει τις πρώτες του κινήσεις προς την ανάσταση. Ξέρουν αυτοί. Το έχουν ξανακάνει.
redwire

  

αναρχογατουλης @anarhogatoulis ·    Ειδε η Bild το ΒΗΜΑ και φοβηθηκε..



.
@Stefanossp
Ο άνθρωπος που έδιωξε χιλιάδες υπαλλήλους μιλάει για ηθική.