Αλληλεγγύη για όλους

Φωτογραφία-βίντεο:Άγγελος Καλοδούκας
Τα τελευταία δύο, κυρίως, χρόνια έχει αναπτυχθεί από τον ίδιο τον ελληνικό λαό μια πανσπερμία δράσεων και πρωτοβουλιών αλληλεγγύης, σε κάθε πόλη και στην πλειοψηφία των γειτονιών της Ελλάδας, σαν απάντηση στην κρίση και τις καταστροφικές της συνέπειες.
Η «αλληλεγγύη για όλους» δημιουργήθηκε από κόσμο με συμμετοχή σε διάφορα κινήματα και δομές αλληλεγγύης και στα πλαίσια της διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάπτυξη και ενίσχυση του κινήματος κοινωνικής αλληλεγγύης.
Την ίδια στιγμή η «αλληλεγγύη για όλους» είναι μία συλλογικότητα με μία αποκεντροποιητική λογική, που λειτουργεί σαν κόμβος διευκόλυνσης της επικοινωνίας ανάμεσα στις δομές και όχι σαν κάποιο συντονιστικό ή κέντρο τους.
Οι δομές που δικτυώνονται μέσω της «αλληλεγγύης για όλους» απευθύνονται σε όλες και όλους, χωρίς διαχωρισμούς και διακρίσεις, είτε αυτοί αφορούν (τα λεγόμενα) «κοινωνικο-οικονομικά» κριτήρια, είτε αφορούν την καταγωγή, το χρώμα, την θρησκεία, τα πιστεύω όσων πλήττονται από την κρίση. Απευθύνονται σε όσους έχουν χάσει τη δουλειά τους, το δικαίωμα στην ασφάλεια και στην πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας, σε όσες και όσους αδυνατούν να καλύψουν βασικές τους ανάγκες, ή, ανάγκες για να υπερασπιστούν τη ζωή, το βιος και τα δικαιώματα τους με αξιοπρέπεια.
Το site της συλλογικότητας
Η ιστοσελίδα «Αλληλεγγύη για όλους» (www.solidarity4all.gr) φιλοδοξεί να γίνει εργαλείο που θα βοηθά στη σύνδεση των δομών αλληλεγγύης μεταξύ τους. Θα αποτελέσει ένα κόμβο επικοινωνίας τόσο μεταξύ των ανθρώπων που θέλουν να έρθουν σε επαφή με τις δομές όσο και μεταξύ των δομών. Η ιστοσελίδα καταγράφει τις δομές αλληλεγγύης και τις δράσεις τους. Έτσι δίνεται η δυνατότητα σε καθέναν και καθεμία να βρει τη δομή στην οποία επιθυμεί να απευθυνθεί για να προσφέρει η να κάνει χρήση των υπηρεσιών.
Κύριοι στόχοι της ιστοσελίδας είναι:
- η παρουσίαση των καταγεγραμμένων δομών αλληλεγγύης στην Ελλάδα
- η προβολή δραστηριοτήτων και νέων σχετικά με την δράση των δομών
- η παροχή εργαλείων για τον συντονισμό των δομών
- η πληροφόρηση και η παροχή τεχνογνωσίας για όσους ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν, να βοηθήσουν ή να δημιουργήσουν νέες δομές.
Το υλικό προς παρουσίαση περιλαμβάνει:
- Γενική πληροφόρηση σχετικά με τις δομές αλληλεγγύης, θεωρητικά κείμενα, πρακτικές οδηγίες, βοήθεια και συμβουλές, χρήσιμο υλικό.
- Δομές αλληλεγγύης: προφίλ και σύντομη περιγραφή, οπτικοακουστικό υλικό, δράσεις και εξωστρέφεια (κάλεσμα -- ανασκόπηση), σύνδεσμοι προς εξωτερικές ιστοσελίδες.
- Ειδησεογραφική ροή (πρωτότυπη και αναδημοσιεύσεις).
- Δράσεις των Δομών: Ενημέρωση / προώθηση των δράσεων.
- Παροχή βοήθειας και υποστήριξης. 
            

Προχτές «εκτέλεσαν» το Δημητράκη

Του Πέτρου Κατσάκου
Στην Ελλάδα, η θανατική ποινή καταργήθηκε νομοθετικά τον Δεκέμβριο του 1993 (Νόμος 2172/1993, ΦΕΚ Α' 207), κάτι που επιβεβαιώθηκε και στη συνταγματική αναθεώρηση του 2001. Και όμως είκοσι χρόνια μετά άνθρωποι στήνονται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της απελπισίας και της απόγνωσης. Οδηγούνται στο θάνατο, καταδικασμένοι στην εσχάτη των ποινών με συνοπτικές διαδικασίες από «έκτακτα λογιστικά στρατοδικεία». Πυροβολούνται στην ψυχή και στο σώμα και δέχονται την χαριστική βολή στο μυαλό. Δεκάδες τα «σκοπευτήρια» υποδέχονται καθημερινά τους καταδικασθέντες, με τα «εκτελεστικά αποσπάσματα» να εκτελούν απλά το καθήκον τους.



Στις μέρες μας οι «εκτελέσεις» καταγράφονται ως αυτοκτονίες και οι «εκτελεσθέντες» ως αυτόχειρες. Κάθε μέρα και μια εκτέλεση. Κάθε μέρα κι ένας απών από το προσκλητήριο της ζωής. Κάθε μέρα κι ένα σημείωμα, μία συγνώμη, ένα «δεν αντέχω άλλο». Χωρίς κανένα πλεόνασμα αντοχής, δίχως πλεόνασμα ελπίδας, ένας ένας εγκαταλείπουν τον αγώνα παραδομένοι μπροστά στις καπνισμένες κάνες του εκτελεστικού αποσπάσματος. Τα άψυχα ονόματά τους χάνονται την άλλη μέρα σε ομαδικούς τάφους στατιστικών και σε κενοτάφια ποσοστών. Και ο σωρός με τους κάλυκες στο σκοπευτήριο όλο και να υψώνεται. Και οι φίλοι να μένουν παγωμένοι στο άκουσμα των πυροβολισμών. Και τα «αντίο» να γίνονται κι αυτά ένας πανύψηλος σωρός. Αντίο σε όσα δεν είδαμε στο άδειο του βλέμμα. Αντίο σε όσα δεν καταλάβαμε όσο καιρό συνεδρίαζαν τα στρατοδικεία. Αντίο σε όσα δεν προλάβαμε να πούμε μπας και προλάβουμε το κακό. Ο Δημητράκης πήρε πριν λίγες μέρες τηλέφωνο τον κολλητό του στο νησί. «Δεν το παλεύω άλλο φίλε» του είπε «κάηκαν όλα, κάηκε μαζί και η τελευταία μας ελπίδα» κι έκλεισε το τηλέφωνο. Δεν περίμενε καν μια απάντηση, ούτε ένα «κουράγιο φίλε». Τίποτα. Κατέβασε το ακουστικό και πήρε το δρόμο χωρίς το σακίδιό του μαζί, χωρίς την φωτογραφική του μηχανή που ποτέ
δεν αποχωριζόταν. Εκεί που θα πήγαινε δεν θα την χρειαζόταν και το ήξερε. Δεν κάπνιζε για να ζητήσει κι ένα τσιγάρο από τον επικεφαλής του αποσπάσματος. Ανέβηκε εκεί ψηλά στην Ακροναυπλία, εκεί που πήγαιναν κάποτε τους θανατοποινίτες. Εκεί τον εκτέλεσαν. Καλό σου ταξίδι μικρέ...
http://left.gr/

ΕΛΜΕ-ΚΙ 11-9-2013 VIDEO-RHESUSGR WEB TV RADIO KEFALONIA

                             

Η φαντασία στην απεργία

http://pitsirikos.net/

Κοτζαμπάσικη Ελληνική ”Ελίτ”

- Οι Έλληνες πατριώτες, ελευθέρωσαν το 1821, μία μικρή αρχικώς γεωγραφική έκταση από τους Τούρκους.

- Η κοτζαμπάσικη ελίτ, βρέθηκε ξαφνικά με μία ελεύθερη γεωγραφική έκταση στα χέρια της και χωρίς τους Τούρκους επικυριάρχους πάνω από το κεφάλι της.

- Αυτή την ελεύθερη έκταση, δεν ήξερε τι να την κάνει. Δεν την είδε ως μία απελευθερωμένη πατρίδα αλλά ως ένα έδαφος προς πλήρη λεηλασία, μιας και οι Τούρκοι επικυρίαρχοι εξέλιπαν.

- Λεηλατώντας όσο μπορούσε, για να μην έχει εσωτερικές επαναστάσεις, προσδέθηκε σε ξένες δυνάμεις.

- Ομοίως, για να ληστεύει ανενόχλητη για πάντα, φρόντισε να μην δημιουργήσει ποτέ σοβαρή δημόσια διοίκηση.

- Το γεγονός ότι, δεν είδε αυτό το έδαφος ως απελευθερωμένη πατρίδα, προκύπτει ευθέως από τον τρόπο που “επένδυσε” τα πλούτη εκ της λεηλασίας:
Αρνήθηκε να δημιουργήσει παραγωγική βάση, γιατί αυτό θα την οδηγούσε να προβεί και σε πράξεις προστασίας του εδάφους που κατείχε.
Θα είχε δημιουργηθεί με έναν λόγο, πραγματική αστική τάξη.

- Στο σήμερα, η ίδια κοτζαμπάσικη ελίτ, μιας και δυσκολευόταν να συνεχίσει το εσωτερικό πλιάτσικο, εφηύρε άλλη επιτηδειότητα: Δανείστηκε όσο μπόρεσε, μετέτρεψε όλον τον δημόσιο δανεισμό σε δική της προσωπική περιουσία και στο τέλος τον φόρτωσε όλον στους ώμους των Ελλήνων.

- Σκέφτηκε ότι, και αυτή τη φορά, όπως και τότε επί Οθωμανών, οι νέοι επικυρίαρχοι-δανειστές θα τους χρησιμοποιούσαν ως νέους κοτζαμπάσηδες κατά το ανάλογο της Τουρκοκρατίας και όλα θα συνέχιζαν με τον γνωστό τρόπο.

- Πλην όμως, φευ, οι νέοι επικυρίαρχοι, βασισμένοι στα θεσμικά όργανα της ΕΕ στα οποία συμμετέχει το Ελληνικό κράτος, αντιλήφθηκαν ότι δεν χρειάζεται να μοιρασθούν τον Ελληνικό πλούτο με την εγχώρια κοτζαμπάσική ελίτ. Αντιθέτως, μπορούν ελεύθερα να την στείλουν ομαδικώς στο πτωχοκομείο.

- Όταν το κατανόησε αυτό ο εγχώριος κοτζαμπασισμός, πανικόβλητος, υποχρέωσε τον τότε πρωθυπουργεύοντα, να δηλώσει ότι θα προκηρύξει δημοψήφισμα.

- Φευ και πάλι, οι νέοι επικυρίαρχοι δεν μάσησαν. Έσυραν στο προσκήνιο τις εφεδρεία τους και συνεχίζουν το σχέδιό τους.

Όπως έλεγε και ο Νίτσε:“Μπορείς να κάνεις τα άστρα να στρέφονται γύρω σου; Μπορείς να είσαι ένας τροχός που κυλά μόνος του; Αν ναι, προχώρα, αν όχι, παραμέρισε ή σκύψε να περάσουν από πάνω σου, αυτοί που θεωρούν ως ιδικό σου καλό το καλό το ιδικόν των.”

Η Ιστορία, μετά από όλα αυτά, ίσως γράψει επιγραμματικά :
“Ποτέ πριν στη ανθρώπινη Ιστορία, μία άρχουσα τάξη, δεν πρόδωσε το έδαφος και τον πληθυσμό της, με τον τρόπο που το έκανε η Ελλαδική”.

Όταν ποτέ κατανοήσει η Ελληνική κοινωνία, από πού έρχεται, ποιοι την “κυβερνούν” και που την οδηγούν, ΙΣΩΣ, εξεγερθεί…

Το παρόν εστάλη στο email του Ramnousia από αναγνώστη

Υστερόγραφο Παιδείας

Άντεξα την ανεργία και την απληρωσιά μηνών...

Αντέχω τα χρέη και το ολοήμερο τρέξιμο... Την απουσία από το σπίτι... Την αγωνία για το νοίκι του μήνα και το φαγητό της επόμενης ημέρας... Τα τηλέφωνα από τις εισπρακτικές εταιρείες των τραπεζών... Τα χρέη που μαζεύονται... Την πικρή γεύση στο στόμα... Την συντριβή φίλων και συγγενών...

Το σημερινό όμως με ξεπερνάει.....


Γιατί δεν φαντάστηκα ποτέ ότι η κρίση -αυτή η κρίση που ΔΕΝ είναι δική τους- θα χτυπούσε τα παιδιά μου. Θα χτυπούσε το σχολείο τους. Θα σάρωνε τα καλύτερά τους χρόνια.

Ο αγιασμός σήμερα στο Δημοτικό, για τον μικρό μου και στο Γυμνάσιο, για τον μεγάλο μου, ήταν Κηδεία.

Ήταν η Κηδεία της εκπαίδευσής τους.
Ήταν ίσως η πιο θλιβερή, η πιο επώδυνη ημέρα της ζωής μου και της ζωής τους.

Ήταν η συνειδητοποίηση ότι αυτοί που μας κυβερνούν έχουν ΠΡΟΘΕΣΗ να μην αφήσουν ΤΙΠΟΤΑ όρθιο. Ισοπεδώνουν τα πάντα όπως δεν τόλμησε να τα ισοπεδώσει κανένας κατακτητής και κανένας δικτάτορας που λέρωσαν τη χώρα μου.

Έχουμε να κάνουμε με αδίστακτους εγκληματίες που χώνουν το μαχαίρι τους στην καρδιά της κοινωνίας μας. Στην Παιδεία...

Ζούμε μέρες ΚΑΤΟΧΉΣ. με τα σχολεία, με ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα τα καταργείται, να καταρρέει, να διαλύεται.

Χάσαμε ο,τι μας είχε πια απομείνει και μαζί του χάνεται οριστικά το μέλλον των παιδιών μας.

Τώρα δεν έχουμε πλέον να χάσουμε τίποτα άλλο.

Μόνος δρόμος όλων μας ο αγώνας μέχρις εσχάτων!

Η κόλαση που μας εξανάγκασαν να ζήσουμε θα γίνει τώρα η δική τους κόλαση...

Καθάρματα!

http://ostria-gr.blogspot.gr/

Το τελευταίο «χαρτί» του κατεστημένου

“ Το διεφθαρμένο και διαπλεκόμενο σύστημα της πολιτικής ελίτ, του «επιχειρηματικού» - τραπεζικού κατεστημένου και της πτωχευμένης μιντιοκρατίας, δίνει «τη μητέρα των μαχών», προκειμένου να επιβιώσει και να συνεχίσει να ζει παρασιτικά σε βάρος της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού.  ”

Του Κώστα Καπνίση
Φόβος, τρόμος και κρύος ιδρώτας έχουν κυριεύσει την εθελόδουλη και λαομίσητη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, καθώς και όλα τα συστήματα της διαφθοράς που τη στηρίζουν, καθώς οι μυστικές δημοσκοπήσεις τις οποίες επεξεργάζονται τα επιτελεία των κομμάτων δείχνουν κατάρρευση των κομμάτων που στηρίζουν τη συγκυβέρνηση.
Το διεφθαρμένο και διαπλεκόμενο σύστημα της πολιτικής ελίτ, του «επιχειρηματικού» - τραπεζικού κατεστημένου και της πτωχευμένης μιντιοκρατίας, δίνει «τη μητέρα των μαχών», προκειμένου να επιβιώσει και να συνεχίσει να ζει παρασιτικά σε βάρος της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού.
Πόλεμος σε τρία μέτωπα
Η τραγική και υποταγμένη στην τρόικα και στα ντόπια συμφέροντα συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, παίζει κυριολεκτικά το τελευταίο της χαρτί. Έχει αποφασίσει πριν την πτώση της να τιμωρήσει τους Έλληνες και τη χώρα αφήνοντας κυριολεκτικά καμμένη γη. Η πίεση που δέχεται είναι πραγματικά αφόρητη και στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό της χώρας. Από τη μια, η κυβερνητική συνοχή θα δοκιμαστεί από τις λαϊκές κινητοποιήσεις των κοινωνικών ομάδων που βλέπουν ξεκάθαρα ότι αν δεν αντιδράσουν θα χάσουν τα πάντα. Ο κυβερνητικός θίασος των προσκυνημένων γνωρίζει ότι τα νούμερα δε βγαίνουν, όσες αλχημείες και ψέματα αν μηχανευτεί. Η δημιουργική λογιστική δεν τους σώζει πια.

Από την άλλη, οι πιέσεις που έχουν ήδη ξεκινήσει από το εξωτερικό σφίγγουν τη μέγγενη για την κυβέρνηση. Ο διεθνής Τύπος παραθέτει καθημερινά στοιχεία, τα οποία εκθέτουν την όποια προσπάθεια διήγησης «success story» για την ελληνική οικονομία. Την ίδια στιγμή, οι γερμανικές εκλογές είναι πια πολύ κοντά και σύντομα θα αποδειχθεί ότι ο Αντώνης Σαμαράς δε θα έχει να περιμένει κάτι από τους Γερμανούς, οι οποίοι για αρκετό καιρό θα σιωπήσουν.
Το δεύτερο μέτωπο είναι το σκορποχώρι της «κεντροαριστεράς», το οποίο είναι σε «εφεδρεία», μετά την επίσημη αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση. Ανεπίσημα βέβαια το κόμμα της Αγίου Κωνσταντίνου είναι ένθερμος υποστηρικτής της κυβέρνησης και της συντήρησης του πολιτικού σκηνικού ως έχει. Ο Φώτης Κουβέλης, είναι το «κρυφό χαρτί» επιβίωσης( έστω μέχρι την άνοιξη του 2014). Έχει αναλάβει τον ρόλο του «παιδομαζώματος» των «ορφανών», της «εκσυγχρονιστικής» ομάδας Σημίτη, οι οποίοι αποχώρησαν μετά τη συντριβή του «ΠΑΣΟΚ» στις εκλογές του 2012 και απλώς περιμένουν την αποσύνθεση του εναπομείναντος «σοσιαλιστικού» κόμματος, προκειμένου να βγάλουν και επίσημα εκτός παιγνιδιού τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Ο ρόλος του Φώτη Κουβέλη όμως είναι διπλός. Πέρα από την οριστική διάλυση του «ΠΑΣΟΚ» που θα έχει ως αποτέλεσμα την εδραίωσή του ως του μοναδικού «αξιόπιστου» ηγέτη της «κεντροαριστεράς», ο αρχηγός της ΔΗΜΑΡ, είναι έτοιμος να παρέμβει σε περίπτωση που η συγκυβέρνηση δε μπορέσει να «βγάλει τον χειμώνα». Σύμφωνα με πληροφορίες, το σενάριο απομάκρυνσης Σαμαρά από την πρωθυπουργία και αντικατάστασής του από έναν δικαστικό, τύπου Πικραμένου ή ακόμα και από έναν τεχνοκράτη, δεν απέχει καθόλου από την πραγματικότητα. Ακόμα και ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς άλλωστε γνωρίζει ότι πολιτικά έχει τελειώσει και ο χρόνος για αυτόν με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο μετρά αντίστροφα.
Το τρίτο μέτωπο είναι η «επιχειρηματική ελίτ» και η πτωχευμένη μιντιοκρατία, οι οποίες πλέον δρουν ανεξέλεγκτα και απροκάλυπτα με στόχο να έχουν την ελληνική κοινωνία κάτω από το πέπλο της τρομοκράτησης και του απόλυτου ελέγχου μέσω της στοχευμένης παραπληροφόρησης και της πλήρους απόκρυψης της πραγματικότητας, βγάζοντας με αυτόν τον τρόπο όλη τη «βρώμικη» δουλειά και παίρνοντας ως αντάλλαγμα μερικά δάνεια από τις επίσης πτωχευμένες ελληνικές, πλην όμως συστημικές, τράπεζες.
Ο φόβος του συστήματος για τον ΣΥΡΙΖΑ
Τα οργανωμένα συμφέροντα στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό γνωρίζουν πολύ καλά ότι οποιαδήποτε στιγμή κι αν στηθούν κάλπες στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ όχι απλά θα κερδίσει τις εκλογές αλλά πιθανότατα, σύμφωνα και με τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά στοιχεία των κρυφών δημοσκοπήσεων, θα κερδίσει και την αυτοδυναμία.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει υπογραμμίσει σε όλους τους τόνους ότι θα συνεργαστεί με όλες εκείνες τις υγιείς, δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις που θέλουν να βοηθήσουν τη χώρα να βγει μια ώρα νωρίτερα από το τέλμα και το αδιέξοδο, έστω κι αν η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση εξασφαλίσει εκλογικά ποσοστά πλήρους αυτοδυναμίας. Σε ότι αφορά το εσωτερικό, αν αυτό συμβεί τότε το σύστημα γνωρίζει πως τα πάντα θα ξηλωθούν εκ βάθρων, στα πλαίσια εξυγίανσης και αλλαγής πορείας προς όφελος της χώρας.
Το παρασιτικό και διεφθαρμένο μόρφωμα που κυριάρχησε θα εξοβελιστεί μια και για πάντα από τη χώρα. Αυτό από μόνο του τα λέει όλα και είναι σίγουρο ότι θα κάνει ότι περνά από το χέρι του, χρησιμοποιώντας όλα εκείνα τα «βρώμικα» μέσα για να ανακόψει τη νικηφόρα πορεία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Σε ότι αφορά το εξωτερικό, οι ξένοι επίσης γνωρίζουν ότι ο επόμενος συνομιλητής τους θα είναι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και προετοιμάζονται πυρετωδώς για αυτό. Γνωρίζουν ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καμιά εξάρτηση και θα υπηρετήσει τα ελληνικά συμφέροντα και μόνο. Το σχέδιο Μετά τις γερμανικές εκλογές και αφού έλθει στην Ελλάδα η τρόικα για να ζητήσει και επισήμως τα κλειδιά της χώρας, είναι αρκετά πιθανό να υπάρξει το περίφημο «ατύχημα».
Η κυβέρνηση θα κάνει πως «αντιστέκεται» στις πιέσεις της τρόικα και κάποιοι (οι συνήθεις ύποπτοι) βουλευτές θα το ρίξουν στον «αντάρτικο» χορό. Επειδή όμως αυτό δε μπορεί να γίνει πια πιστευτό και πιθανότατα οι λαϊκές κινητοποιήσεις θα φουντώσουν, η λύση αντικατάστασης του Αντώνη Σαμαρά από την πρωθυπουργία, φαντάζει ως το πιο βολικό σενάριο - σχέδιο για το σύστημα. Οι λαϊκές αντιδράσεις πιθανότατα θα καμφθούν, καθώς αυτό θα θεωρηθεί μια νίκη, αλλά ουσιαστικά το σύστημα θα έχει κερδίσει χωρίς κόπο αλλά παμπόνηρα ακόμα λίγο ακόμα χρόνο παραμονής στην εξουσία, προκειμένου να ολοκληρώσει το «έργο» του, φέρνοντας και υπογράφοντας άλλο ένα Μνημόνιο, το οποίο θα είναι και η χαριστική βολή για τον ελληνικό λαό, τη χώρα και την οικονομία.
Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/

ΕΛΜΕ-ΚΙ κοινός αγώνας μαθητών, γονιών, εκπαιδευτικών, εργαζομένων. video 10-9-2013

http://www.rhesusgr.com/

http://kefaloniaupdate.blogspot.gr/

 στο κοινό αγώνα μαθητών, γονιών, εκπαιδευτικών, εργαζομένων.