Η ζωή είναι ωραία (αλλά τη βασανίζουν "ξένοι")

http://www.ithacanet.gr/

Άρθρο | Δευ, 03/31/2014 - 08:15

• Δεν θα μετρήσουμε πόσες φορές έχουμε απευθύνει έκκληση για ενότητα, στα τελευταία 4 χρόνια. Είναι αμέτρητες. 
• Αυτό για να προλάβουμε τις "κακές γλώσσες". Και, βεβαίως, δεν προτάξαμε ούτε μία φορά το "εγώ" μας. Είπαμε μόνο: "Δημοκρατία". Ο τρόπος και η λύση.
•  Η ζωή είναι ωραία. Από ψηλά... Πολύ ψηλά. Εξαιρετική η τέχνη της φωτογραφίας του Κώστα Φραγκιά και της παρέας του. (aerialvideos.gr). Δεν είναι ωραία, όταν την κοιτάς αφ' υψηλού.

• Από την "kefalonitissa.blogspot": ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΡΟΥΣΟΣ: Μεγαλη διαφημιση κανει στο Διονυση Λυκουδη...Η θεση του οτι οποιον και αν ψηφισουμε ειναι το ιδιο αφου μονος νικητης θα ειναι ο Λυκουδης αποτελει μεγαλη αβαντα για τον Λυκουδη αφου τον κανει πολο ελξης ολων οσων θελουν να ειναι με τον τελικο νικητη...Ο Κρουσσος που ειναι πανεξυπνος το κανει καταλαθος ή ειναι σε διατεταγμενη υπηρεσια και ολα τα αλλα που λεει ειναι απλως σταχτη στα ματια μας;;;
• Η "κεφαλονίτισσα" φτιάχτηκε για να σπρώξει τις απόψεις της απερχόμενης Δημαρχίας. Όταν κάποιος από το Μέγαρο γράφει καλά λόγια για αυτόν που κρύβεται πίσω από το ithacanet.gr να ξέρετε ότι μόνο ένας μπορεί να είναι:  Ο φίλος μου ο Ανουσάκης(μετά το κάρφωμα, περιμένω εξώδικη διαμαρτυρία). Κι επειδή δεν μπορώ να αποδείξω τίποτα, θα ζητήσω ταπεινά συγνώμη.
• Ο κάθε άνθρωπος έχει τα βίτσια του κι εγώ για φίλο έχω τον Ανουσάκη. Αν γινόμουν ποτέ δήμαρχος, πάλι αυτόν θα πρότεινα για Πρόεδρο δημοτικού συμβουλίου. Είναι ο καταλληλότερος για να διακόπτονται οι βαρετές και πολύωρες συνεδριάσεις του. Κάτω, λοιπόν, τα χέρια από τον Ανουσάκη. Κανένας πάνω σε τούτο το νησί δεν μπορεί να τον πει απατεώνα. Είναι, απλώς, για δέσιμο (όπως κι εγώ και πολλοί άλλοι πάνω σε τούτο το νησί).
• Και για να δείτε ότι η αγάπη είναι αμοιβαία και ειλικρινής, έγραψε: "ΔΗΜΗΤΡΑΤΟΣ-Και μονο το γεγονος οτι ταιριαζει ιδεολογικα με τον Γιαννη Κρουσσο μου φτανει για να τον ψηφισω!!!!!"
• Όλοι προσβλέπουν στην οργανωτική αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να στηρίξει δημοτικό ψηφοδέλτιο. Ευτυχώς, που υπάρχουν οι γνωστικοί κι έβαλαν τις φωνές σε εκείνους τους συντρόφους που αναπαράγουν και προωθούν τις απόψεις τις σημερινής δημαρχίας κατά του Καλαφάτη.
• Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο: Τον παραδαρμένο λαό.
• Πόσες φορές έχουμε ακούσει ότι "αυτά είναι τα τελευταία μέτρα"; (Πριν από τα επόμενα) θέλουν να πουν αλλά δεν το λένε.
• "Πολυνομοσχέδιο" για να πάρουμε τη δόση μας. Μας πήρε και μας βούλιαξε. Θα κολυμπάμε σε "φρέσκο" γάλα ευρωπαϊκό, θα ψωνίζουμε ψωμί Βουλγαρίας και γενόσημα φάρμακα από το Lidl. Και, βεβαίως, θα αγοράσουμε τραπεζικές μετοχές, φτηνότερα από όσο τις πληρώσαμε. (Σιγά, μη διαβάσω 250 σελίδες. Αυτοί που το ψήφισαν δεν τις διάβασαν και θα τις διαβάσω εγώ; Ας πάω αδιάβαστος).
• Πριν ψηφίσεις, θυμίσου ότι έχει καταργηθεί το αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ. Φορολογία από μηδενική βάση, αλλά και υπό το μηδέν. Και "κεφαλικός φόρος". Ελάχιστο τεκμήριο διαβίωσης: 3.000 ευρώ. Φορολογείσαι επειδή ζεις. Αν, στο μεταξύ,  πεθάνεις  το χρέος δεν διαγράφεται. Μεταβιβάζεται στους κληρονόμους σου. Η έρευνα της ΓΣΕΒΕ δίνει 60% των φορολογουμένων να μην μπορούν να πληρώσουν φόρους το 2015. Προσθέστε και όλα τα άλλα. ΘΕΛΟΥΝ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΜΑΣ κι αν δεν έχουμε, αντί για φυλακή, θα μας τιμωρούν με καταναγκαστική εργασία. Ήδη το φαινόμενο έχει εμφανιστεί στην Κεφαλονιά. "Κοινωνική" εργασία στο Νοσοκομείο.
• Ο Περιφερειάρχης μας ενημέρωσε ότι κατετέθη η πρόταση για την οικονομική ενίσχυση των σεισμόπληκτων. Είναι απόρρητο το ύψος και το περιεχόμενο της αίτησης;
• Ριζοσπάστες ξανά, το όνομα του ψηφοδέλτιου Δημητράτου. Ο Ανουσάκης έχει δίκιο. Ο Δημητράτος είναι μαζί μας κι "όχι εμείς με τον Δημητράτο"(λέμε και καμιά πατσανάτσα, να περνά η ώρα). Φίλους έχουμε και στην "αντίπερα όχθη". Τώρα, όμως, χρειαζόμαστε συμμάχους, για να σώσουμε περιουσίες, ελευθερία και ζωές. Έχουμε πόλεμο. Τον Δημητράτο δεν τον γνωρίζαμε από παλιά. Γνωριστήκαμε στους δρόμους, στις πλατείες, στις μάχες. Στους "αγανακτισμένους" , στη "Σπίθα", στους "χωρίς μεσάζοντες", στα κινήματα  και σε κάθε πρωτοβουλία πολιτών, που αποφάσιζε να αντισταθεί.

• Σε κάθε εκλογική μάχη, σε τούτο τον τόπο, συγκρούονται Καταχθόνιοι και Ριζοσπάστες. 200 και πλέον χρόνια. Από το 1797, όταν ο Ριζοσπάστης λαός εμφανίστηκε στις πλατείες, απαιτώντας Δημοκρατία και καίγοντας το Libro D'  Oro. 
• Οι "Καταλληλότεροι" συγκρούονται, σε κάθε εκλογή, με τον μόνο κατάλληλο και αρμόδιο να Αυτοδιοικηθεί: Τον Αυτοκράτορα Λαό, όπως θα έλεγε και ο Ρήγας Φεραίος.
• Οι "αφ' υψηλού" ορώντες τη ζωή, δήμαρχοι του Libro D' Oro, συγκρούονται με το "Δημοτικό Καφενείο" των Ριζοσπαστών. Οι έχοντες το ίδιο αφεντικό συγκρούονται με το λαό που θέλει να είναι αφεντικό στον τόπο του.
• Οι παλαιοδήμαρχοι της συγκυβέρνησης διάλεξαν για "αντίπαλο δέος" τον πεσμένο, που δύσκολα θα ορθοποδήσει εκλογικά. Για την υφαρπαγή ψήφων, με ψεύτικα διλήμματα. Για να καλυφθεί το κενό του Λόγου και της Πολιτικής. Είναι εμφανείς οι απουσίες.
• (Άμεση) Δημοκρατία σε κάθε τόπο που απελευθερώνεται, με τη δύναμη του λαού του. Δήμος Κεφαλλήνων και όχι Κεφαλλονιάς. Για να μην ασχολούμαστε με "τοπικά" ζητήματα, ξεχνώντας τους ανθρώπους. Γωνιά - γωνιά αυτής της γης πρέπει να απελευθερώνεται ως την τελική νίκη. Ως την Απελευθέρωση της Ελλάδας από την Αυτοκρατορία των Τραπεζιτών και τους Υποτακτικούς της. Για να ολοκληρωθεί η Ένωση με την πραγματικά ελεύθερη και ανεξάρτητη Ελλάδα. Για να δικαιωθεί ο αγώνας των Αληθινών Ριζοσπαστών, που κλείστηκαν στα σπίτια τους, την ημέρα της ψεύτικης "¨Ενωσης". 
• Για  την Περιφέρεια, εμάς μας αρέσει ο Ληξουριώτης Σταύρος Λυκούδης. ΕΠΤΑΝΗΣΙΩΝ ΘΕΛΗΣΗ.
• Ούτε για μια στιγμή, δεν αντέδρασε ο Σαμαροβενιζέλος στην απόφαση της Παγκόσμιας Τάξης και Ησυχίας να ρίξει χημικά στα νερά μας. Και θέλουν να τους εμπιστευθούμε να βάλουν δεξαμενές άντλησης υδρογονανθράκων στην πλέον σεισμογενή περιοχή Ευρώπης και Αφρικής. Εμείς λέμε ΟΧΙ. Κι αν νομίζετε ότι είμαστε λίγοι: ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. Οι "αφ' υψηλού" ασχολούνται με το γιατί να πάρει τα ανταποδοτικά τέλη η Πελοπόννησος κι όχι εμείς. Με το πόσα θα πάρουμε από αυτούς που θέλουν να ρυπάνουν και να απειλήσουν τη ζωή μας. Εδώ ο Ρουχωτάς, ο Παρίσης, ο Φόρτες (τρία σε ένα).  Είναι σαν αυτά που "παίρνουμε" από την παρουσία των ανεμογεννητριών. Αλήθεια, πόσα έχουμε πάρει από τους Μπόμπολα και Σία;
• Γι' αυτό επιμένουμε: Η ζωή είναι ωραία (χωρίς αυτούς). Χωρίς τους ξένους προς εμάς και αυτό που ζούμε.
• ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ ΞΑΝΑ, λοιπόν. Τις σημαίες ψηλά.

Δημοσιογραφικές «πόρνες»: Τα αργύρια του επαγγέλματος…

 by Naftilos

                                

Tα κανάλια, όπως έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές αποτελούν τις «ομάδες κρούσης» των «νταβάδων» και των κυβερνητικών ανδρεικέλων τους. Έτσι, σαν «ομάδες κρούσης» των ληστών και δημίων (οικονομικών και πολιτικών), ξερνούν ΟΛΗ τη φαιά Πανούκλα της καθεστωτικής απάτης και μωρολογίας. Στο αυτιστικό θέαμα των καναλιών αποτυπώνεται δραματικά όλη η πνευματική ανέχεια, η κυνική μωρολογία, η σήψη και αυθάδεια των κυρίαρχων ελίτ εξουσίας και των ροπαλοφόρων τους: Ο δωσιλογισμός, η κομπάζουσα βλακεία, το αχαλίνωτο ψεύδος, η παρασιτική «αλητεία», ο αχαλίνωτος τραμπουκισμός και το κιτσαριό, όλα αυτά παίρνουν αποκρουστικές μορφές, μέσα από ένα θίασο πολύχρωμης ποικιλίας και ρόλων Δεν αποτελεί, συνεπώς, καμία έκπληξη: Οι δημοσιογραφικές «πόρνες» να εισπράττουν τα αργύρια του «επαγγέλματος» από τα αφεντικά τους. Αργύρια ποικίλων μορφών (οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά, «φακελάκια» κάθε είδους…).  

Ένα τέτοιο «αργύριο» επαγγελματικής «πορνείας» είναι η μεταπήδηση της ρεπόρτερ του mega, Μαρίας Σπυράκη, από τη δημοσιογραφική «πορνεία» στην πολιτική: Μια θέση στο ευρω-ψηφοδέλτιο της ΝΔ!!! Αμείφτηκε το «δημοσιογραφικό» της έργο: Εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του καναλιού!!! Δηλώνει συγκινημένη: «Τώρα πια θα μπορώ να μιλάω ελεύθερα για την επιτυχία της κυβέρνησης και τη σωτηρία της πατρίδας από τον Αντώνη Σαμαρά, πράγμα που μέχρι πρότινος δεν έκανα σεβόμενη τη δημοσιογραφική δεοντολογία»!!! Σεβόταν τη «δημοσιογραφική δεοντολογία»!!! Τα φερέφωνα χάνουν και την αίσθηση του γελοίου… Το ρεπορτάζ το διαβάσαμε εδώ:http://greki-gr.blogspot.gr/2014/03/blog-post_4677.html  

Οι απολογητές του δωσιλογισμού, οι μαϊμούδες των ΜΜΕ που αποτελούν τους «μπάτσους» του κατοχικού καθεστώτος, μιλούν για «δημοσιογραφική δεοντολογία». Δηλαδή, η επίλεκτη «ομάδα κρούσης» των ληστών και δημίων, το mega, λειτουργεί με τους κανόνες της «δημοσιογραφικής δεοντολογίας»: Τι μακάβριος μορφασμός εμπαιγμού… 

                            

Το ίδιο και οι μαϊμούδες του Σκάι και όλων των καναλιών ανάγουν το λίπος της επαγγελματικής πορνείας τους και τον τραμπουκισμό τους και τις διαστροφές του παρασιτισμού τους, σε «δημοσιογραφική δεοντολογία». Αν παρακολουθήσει κάποιος ένα βράδυ το Σκάι π.χ., θα διαπιστώσει αβίαστα όλα τα χαρακτηριστικά του φαιού αυτιστικού θεάματος (που περιγράφουμε στην αρχή), συμπυκνωμένα και αποτυπωμένα στα πρόσωπα του Ευαγγελάτου και του «μπράβου» του: Τ. Χατζή! Και αυτοί εραστές της “δημοσιογραφικής δεοντολογίας” είναι… Οι δημοσιογραφικές πόρνες κάθε είδους και τα καθεστωτικά βυθοκορήματα κάθε χρώματος στηρίζουν ασύστολα το καθεστώς του 4ου Ράιχ στο όνομα της «δημοσιογραφικής δεοντολογίας»!!! 

Από resaltomag

Παιδιά της ΣΑΜΑΡινας μωρέ παιδιά καημένα

http://anarhogatoulis.blogspot.gr/



                  


Απουσίαζαν από τη βουλή Οικονόμου και Ψαριανός....


Ένα σφύριγμα περίμεναν και θα επέστρεφαν στην αίθουσα αλαλαζοντας ακόμα από τους διαδρόμους....Ναι..ναι...ναι

Απλά δεν χρειάσθηκαν οι υπηρεσίες τους

...παιδιά της εφεδρείας γιατί είστε λερωμένα...

Ανεξάρτητος-Απολιτίκ-Ανένταχτος ...η συλλήβδην απαξίωση της «πολιτικής»

 SKnews Blog
Απολιτίκ μια λέξη που απλά ηχεί όμορφα... Πόση αλήθεια κρύβει όμως;


                             

Απολιτίκ , Ανεξάρτητος , Ανένταχτος , αγάπη για την πόλη και την περιφέρεια μας και μόνο. Εκφράσεις που ακούγονται πλέον πολύ συχνά στην Ελληνική τοπική κοινωνία , από νεοεισερχόμενους ή και παλαιότερους τοπικούς, εν δυνάμει κατά κύριο λόγο, άρχοντες. Που βρίσκεται όμως η αλήθεια; Τι πραγματικά κρύβεται πίσω από τις λέξεις αυτές;

Στις προηγούμενες δεκαετίες ο κόσμος έζησε μια τεράστια πολιτική αλλαγή , η μεταπολίτευση έφερε συστημικές ανατροπές και τον εκδημοκρατισμό των κρατικών δομών της χώρας. Η κοινωνία άρχισε σταδιακά να ξεφεύγει από την επικρατούσα έως τότε συντηρητική, λογική και να υιοθετεί νέες ιδέες και προοδευτικές πρακτικές. 

 

Δυστυχώς πολύ γρήγορα , η πολιτική άρχουσα τάξη , απώλεσε την ιδεολογική της ταυτότητα και εγκατέλειψε τις αρχές της αξιοκρατίας και του κοινωνικού ελέγχου της διακυβέρνησης της χώρας , υιοθετώντας όλο και περισσότερο νεοφιλελεύθερες πολιτικές, με αποτέλεσμα η χώρα και η οικονομία να παραδοθούν στο κεφαλαιοκρατικό και τραπεζικό σύστημα που κυριάρχησε. Τα αποτελέσματα σήμερα, είναι σε όλους μας γνωστά. Μνημόνια, μεσοπρόθεσμα, δάνεια και ξανά δάνεια, φτώχεια, εξαθλίωση, ανεργία, κατακερματισμένη Παιδεία και Υγεία και ένα πολιτικό σύστημα να πνέει τα λοίσθια.

Ενώ όλοι οι πολίτες , περιμένανε την κατάρρευση του απαρχαιωμένου και σάπιου νεοφιλελευθέρου πολιτικού συστήματος, το τελευταίο εφευρετικό όπως πάντα, βρήκε έναν νέο τρόπο επιβίωσης. Ποιος είναι αυτός; Η συλλήβδην απαξίωση της «πολιτικής», μέσω της διαπόμπευσης των «πολιτικών», στην λαϊκή συνείδηση. Το γνωστό σε όλους μας «απολιτίκ» , το οποίο πλασαρίστηκε εντέχνως και υπό τις ευλογίες των μεγάλων ΜΜΕ ως αντισυστημική στάση, ως αντίδραση απέναντι στη διαφθορά που οι ίδιοι δημιούργησαν. Το σχέδιο ήταν και παραμένει ο αποπροσανατολισμός του κόσμου από την ενασχόληση με τα κοινά δια μέσω της στοχοποίησης, ενοχοποίησης και εν τέλει, ολοκληρωτικής απαξίωση πολιτικών ιδεολογιών , αρχών και αξιών. Μ αυτό τον τρόπο δημιουργείται το κατάλληλο περιβάλλον για τη δημιουργία αποχαυνωμένων και παραδομένων πολιτών που θα αναζητούν μια σανίδα σωτηρίας σε αυτόκλητους ηγέτες , τηλε-διορισμένους από τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Φυσικά, αυτή η γραμμή πλεύσης του συστήματος θα τεθεί σε πλήρη λειτουργία στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου. Η ελίτ της χώρας (καναλάρχες, επιχειρηματίες, μεγαλοεργολάβοι, μεγαλοεκδότες κλπ) έχει ήδη βρει τους εκλεκτούς της στους μεγάλους δήμους και στις περιφέρειες όπου σε αγαστή συνεργασία με τις κυβερνητικές και φιλο μνημονιακές δυνάμεις , έχουν επιδοθεί σε μια ανηλεή προσπάθεια να μην χάσει την εξουσία .

Το ευτύχημα σ αυτή την ιστορία είναι ότι οι νέοι κυρίως άνθρωποι έχουν καταλάβει πλέον τα κόλπα του συστήματος και δεν τους ακολουθούν. Ο λαός γνωρίζει ότι, πολιτική, είναι η συντονισμένη και συλλογική δράση ατόμων ή κοινωνικών ομάδων με σκοπό να πετύχουν στόχους προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Πολιτική δεν είναι τα κόμματα , ούτε οι πολιτικοί άρχοντες. Πολιτική είναι η δημιουργία και εφαρμογή ιδεών και μεθόδων για την καλύτερη λειτουργία της κοινωνίας προς όφελος των πολιτών της. Η πολιτική δεν είναι πολυτέλεια, είναι καθήκον μας ως ενεργοί πολίτες. Έχουμε χρέος να ασχολούμαστε ,να έχουμε γνώμη και άποψη, να μην παραδώσουμε το μέλλον της κοινωνίας και των επόμενων γενεών σε αυτούς που δεν το αξίζουν. Για να μπορούμε όμως να έχουμε λόγο στα καθημερινά κοινωνικά δρώμενα, για να διαμορφώσουμε καθαρή και ρεαλιστική εικόνα των προβλημάτων που απασχολούν τις τοπικές κοινωνίες, πρέπει να είμαστε εκεί. Να συζητάμε και να ανταλλάσουμε απόψεις με τους ίδιους τους πολίτες. Να είμαστε όσο του δυνατόν πιο κοντά εκεί όπου χτυπά η καρδιά της κοινωνίας, δηλαδή στις γειτονίες, στους χώρους εργασίας , στους συλλόγους, ακόμα και στους χώρους εστίασης και διασκέδασης. Εκεί μπορούμε να γνωρίσουμε προσωπικά τους συνανθρώπους μας και τους πολικούς , που θέλουν να μπουν μπροστά και να προσφέρουν, καταφέρνοντας να έχουμε, ιδίαν άποψη.

Φυσικά στην αυτοδιοίκηση, ο εκάστοτε δήμαρχος ή περιφερειάρχης έχει την υποχρέωση να φροντίζει τα του δήμου ή της περιφέρειας του και να διαχειρίζεται σωστά τα θέματα που προκύπτουν για την ομαλή λειτουργία τους. Αυτό όμως θα μπορούσε να το κάνει κάλλιστα και ένας ιδιώτης μάνατζερ διορισμένος από το κράτος. Η ειδοποιός διαφορά έγκειται στις κοινωνικοπολιτικές ανάγκες που εξ ορισμού γεννιούνται στις τοπικές κοινωνίες. Άρα πρέπει οι δημοτικές παρατάξεις να έχουν πολιτική ταυτότητα και προγραμματική πλατφόρμα αφού αποτελούν κι αυτές αναπόσπαστο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας. Οι ηγέτες λοιπόν πρέπει να αναδύονται μέσα από την βάση, μέσα από τον λαό , μέσα απ τους λαϊκούς αγώνες για να είναι πραγματικά ταυτόσημοι με τις ανάγκες του.

Οι φετινές εκλογές του Μαΐου αποκτούν έντονα πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά , αφού η περίοδος που διανύουμε , αυτή της οικονομικής κρίσης, έχει αγγίξει κάθε Έλληνα πολίτη. Παρ όλο που η μνημονιακές κυβερνήσεις προσπαθούν να υποβαθμίσουν τις εκλογές για να μετριάσουν την κατακραυγή του κόσμου, σπεύδουν σε αρκετούς δήμους και περιφέρειες να δηλώσουν ανεπίσημα ή επίσημα την υποστήριξή τους σε πρόσωπα που τους είναι αρεστά. Τον Μάιο λοιπόν εκτός από τον κατά την κρίση του καθενός σωστό διαχειριστή του δήμου ή της περιφέρειας στην οποία ανήκουμε , θα πρέπει να εκλέξουμε και πολιτικούς , οι οποίοι νοιάζονται για τον λαό , έχουν ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις και κυρίως διαθέτουν ήθος και αξιοπρέπεια.

Γιώργος Κοκκίνης