Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

εμετικό παραλήρημα του ΚΚΕ.....


Κάλεσμα, ακόμη και προς τους χρυσαυγίτες, για διεύρυνση των «Ριζοσπαστών Ξανά» (ΣΥΡΙΖΑ) απευθύνουν στελέχη του εν λόγω ψηφοδελτίου. Οι «Ριζοσπάστες Ξανά» δεν είναι, λέει, κλειστή ομάδα αλλά κίνημα τύπου πλατείας.
Τα κόμματα τα θεωρούν παρωχημένα. Και η προοπτική, τονίζουν, δεν θα έρθει από τα κόμματα αλλά από μια ενότητα ανθρώπων στην οποία μπορεί να συμμετέχουν μέλη και στελέχη της Χρυσής Αυγής. Αρκεί να αποδέχονται τ’ αποτελέσματα της κάλπης!!!


Οι απόψεις αυτές εκφράστηκαν - πολύ πιο καλυμμένα - και προεκλογικά. Τις καταγγείλαμε χωρίς να υπάρξει αντίδραση από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα επανέρχονται δριμύτεροι.

Αποθεώνουν τα κινήματα της πλατείας, που άνδρωσαν τη Χρυσή Αυγή, ενισχύοντας τα νέα διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης του ΣΥΡΙΖΑ στο εκμεταλλευτικό σύστημα που υπηρετεί. Χτυπούν τη συνεπή γραμμή της ταξικής πάλης στο κίνημα. Θέλουν το λαό «χύμα» – ανοργάνωτο για να μη σηκώσει κεφάλι ποτέ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ευθύνη για την ενίσχυση του φασιστικού μορφώματος επειδή συνέβαλε και αυτός, στο πλαίσιο του θολού αντιμνημονιακού μετώπου, να κρυφτεί ο αληθινός υπαίτιος για την κρίση πίσω από τις φωνές για την κλεπτοκρατία, τους κλέφτες πολιτικούς, τους δοσίλογους και τις τράπεζες. Γιατί είδε στις «πλατείες» «νέα ελπιδοφόρα κινήματα», που ξεπερνάνε τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, την ίδια στιγμή που οι δυνάμεις του είναι μέρος της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, του συμβιβασμένου συνδικαλισμού. Επιπλέον η προγραμματική διακήρυξη των «Ριζοσπαστών Ξανά» βρίθει από στοιχεία που παρέχουν άλλοθι στον εθνικισμό.

Ο τυχοδιωκτισμός του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει όρια. Γνωρίζουν καλά ότι η αστική δημοκρατία (δηλαδή η δικτατορία των μονοπωλίων) χωρά τους πάντες εκτός από το ΚΚΕ. Το «έξω τα κόμματα» σημαίνει έξω ένα κόμμα, το ΚΚΕ. Αλλά όταν στους «Ριζοσπάστες» (όπως και την «ΑΝΑΣΑ») ηγούνται πρώην στελέχη του ΚΚΕ, που έβαζαν στοίχημα τη διάλυση του κόμματος της εργατικής τάξης, αυτά είναι αναμενόμενα. Ένα μπορούμε να πούμε: Να χαίρονται τα σχήματα που συγκρότησαν και την ενότητα την οποία ευαγγελίζονται και για την οποία δρουν. Και σε ανώτερα.


Read more: http://www.kefalonitikanea.gr/

Η Κεφαλλονιά και η Ιθάκη είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού


Στο Σύνταγμα, άρθρο 5, παρ 4, ορίζεται ότι «απαγορεύονται διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα».


        


Σε νησιά δίχως επαρκή συγκοινωνία, περιορίζεται τόσο το δικαίωμα της ελεύθερης κίνησης όσο και της εγκατάστασης.

Στο άρθρο 101 του Συντάγματος αναφέρεται: 

«Ο κοινός νομοθέτης και η Διοίκηση, όταν δρουν κανονιστικά, υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών και ορεινών περιοχών, μεριμνώντας για την ανάπτυξή τους».

«Άγονη γραμμή» χαρακτηρίζεται η δρομολογιακή εκείνη γραμμή πλοίου που δεν παρουσιάζει εμπορική ή επιβατική κίνηση, με συνέπεια ούτε και επιχειρηματικό ενδιαφέρον εκ μέρους των πλοιοκτητών ή των εφοπλιστών.

Το «Μεταφορικό Ισοδύναμο» συνιστά την αρχή σύμφωνα με την οποία οι επιβάτες των ακτοπλοϊκών μεταφορών και η μεταφορά αγαθών,από και προς τα νησιά καλούνται να πληρώσουν κόμιστρα ισόποσα με τα αντίστοιχα τα οποία χρεώνονται για τη χρήση άλλων μέσων μεταφοράς (οδικές/ σιδηροδρομικές μεταφορές) για τη μετακίνησή τους σε ανάλογες αποστάσεις.

Σε μια πατρίδα που οι χερσαίοι και θαλάσσιοι δρόμοι έχουν παραδοθεί σε ιδιωτικές εταιρείες, τίποτα από τα πιο πάνω δεν εφαρμόζεται, με κριτήριο το συμφέρον του πολίτη. Καμία από τις διατάξεις και αρχές που προστατεύουν τον πολίτη δεν λαμβάνεται υπόψη στους σχεδιασμούς.

Οι απόπειρες δρομολόγησης πλοίων «λαϊκής βάσης» ή πλοίων δημοτικής ιδιοκτησίας «θαλασσοπνίγηκαν». Η μοναδική περίπτωση εφαρμογής του «μεταφορικού ισοδύναμου» στην Ελλάδα ήταν το SeaStar, ιδιοκτησίας του Δήμου Τήλου, το οποίο σήμερα έχει αποσυρθεί, λόγω οικονομικών προβλημάτων.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι επιλογές μας περιορίζονται και η ζωή στα νησιά μας μαραζώνει, μένοντας έρμαιη στα χέρια πλοιοκτητών και λοιπών εταιρειών, που μοναδικό σκοπό έχουν το κέρδος.

Μετά την ταυτόχρονη καταγγελία για αρπαχτές ,έρχεται η κοινή αύξηση των κομίστρων.

Όσοι εκδίδουν ανακοινώσεις για το «καλό της πατρίδας», ας αναλογιστούν τις ευθύνες τους για το πώς και γιατί η Κεφαλονιά έχει ένα δημαρχείο εξυπηρέτησης εφοπλιστικών συμφερόντων. Κατά τους πανηγυρισμούς των νικητών των δημοτικών εκλογών στην πλατεία ακούστηκε το σύνθημα «δήμαρχος και βάλε .». Κάποιοι γνωρίζουν το τι είναι οι ίδιοι. Όσοι τους στήριξαν, τους ψήφισαν ή συμμάχησαν μαζί τους κάνουν πώς δεν το γνωρίζουν.

Και όσοι σιωπούν, ας μας πουν σε τι οφείλεται η σιωπή τους.

Αν είχαμε Δημοκρατία, ο λαός θα αποφάσιζε, θα επωμιζόταν τις ευθύνες και θα απολάμβανε τα οφέλη. Αν είχαμε δημοκρατία, η πολιτεία θα ενδιαφερόταν για τους πολλούς και όχι για τους λίγους. Υπηρεσίες που δεν διοικούνται και δεν ελέγχονται από το λαό είναι αφορμές για κερδοσκοπία των λίγων σε βάρος των πολλών. Έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε, πολύ προσπάθεια να κάνουμε, πολλές μάχες να δώσουμε.

Για να λύσουμε τα προβλήματα της μικρής και μεγάλης πατρίδας πρέπει να γίνουμε όλοι Ριζοσπάστες, να κοιτάξουμε την αλήθεια στα μάτια, να διεκδικήσουμε και να δημιουργήσουμε. Βασική προϋπόθεση η ενότητα, χωρίς άλλη «προϋπόθεση», χωρίς προσωπικές, επιχειρηματικές και άλλες φιλοδοξίες. Ενότητα για εγκαθίδρυση Δημοκρατίας και Απελευθέρωση από όσα μας εμποδίζουν να ζήσουμε σαν ελεύθεροι άνθρωποι.

ΓΡΑΦΕΊΟ ΤΥΠΟΥ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ ΞΑΝΑ.

βρέχει λεφτά σήμερα!!!!!

                           




Α, ρε Κατερίνα, εσύ έφυγες νωρίς και γλίτωσες

 

Τούτες τις μέρες γράφω – σβήνω….

Προσπαθώ να καταλάβω τον τρόπο με το οποίο κάποιοι σκέφτονται.
Έναν τρόπο σκέψης πέρα και έξω από τις δικές μας προτεραιότητες.
Γράφω στον πληθυντικό, διότι τις δικές μου αγωνίες θα τις έχουν κι άλλοι ασφαλώς.

Αναρωτιούνται αν έγινε σ’ αυτές τις εκλογές «νοθεία».
Επηρεασμός συνειδήσεων, με διάφορους τρόπους που γνωρίζουν οι επιτήδειοι σε τέτοιες περιπτώσεις.
Η αρθρογραφία πλούσια.
Οι περισσότεροι αφήνουν να εννοηθεί ότι υπήρξε (υπάρχει) μια …. Ιδιοφυΐα που κατεύθυνε την όλη «επιχείρηση».
Η αλήθεια είναι ότι κάθε παράταξη έχει το «στρατό» της και τον κατευθύνει, που και πως θα ψηφίσει.
Αυτό είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια.
Δεν είναι τίποτα καινούργιο.
Δεν χρειάζεται να υπάρχουν ….ιδιοφυίες για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά.

Για να τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.


Στις εκλογές αυτές, πριν ακόμα δημιουργηθούν οι συνδυασμοί, νέοι και παλιοί.
Υπήρξαν κάποιες διεργασίες πριν από κάποιους μήνες στον ΣΥΡΙΖΑ.
Για ένα ψηφοδέλτιο ενωτικό, ανοιχτό στην κοινωνία, ανοιχτό σε πρόσωπα και ιδέες.
Στην αρχή, το δέχθηκαν ευνοϊκά όλοι.
Φαινόνταν στις συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ , που έδιναν το παρόν πολλά πρώην στελέχη άλλων κομμάτων.

Στο μεταξύ πολλά στελέχη του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, δεν έκρυψαν το ενδιαφέρον τους.
(Ιδιαίτερα όσοι πρωτοστάτησαν στην «επαναφορά» του Αλέκου Καλαφάτη).
Κάπου όμως το όλο θέμα στράβωσε κομματικά.
Για ….άγνωστους λόγους ο ΣΥΡΙΖΑ περιχαρακώθηκε.
Προτίμησε να κλειστεί στο καβούκι του.
Και έβαλε κομματικό υποψήφιο.

Άρχισαν να παραμυθιάζουν τον Μάκη ότι θα βγει δήμαρχος, εδώ βγάλαμε βουλευτή δεν θα βγάλουμε δήμαρχο.

Αμέσως έπεσαν οι πρώτες συζητήσεις και αμφισβητήσεις της πολιτικής αυτής από μέρους πολλών.
Τι συνέβη;

Να σημειώσω ότι στη Κουμουνδούρου θεωρούν απογοητευτικό το αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Ζητούν τη λήψη άμεσων μέτρων για την οικοδόμηση δεσμών του κόμματος με τις τοπικές κοινωνίες.
Η επίσημη αιτιολογία ότι τα τοπικά πελατειακά συστήματα παραμένουν ισχυρά έχει βάση, αυτό όμως οφείλεται και σε δουλειά που δεν κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ τοπικά.

Το όλο ιστορικό της ίδρυσης της ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΤΕΤΡΑΠΟΛΗΣ, λίγο πολύ όλοι το ξέρουμε.
Η κίνηση αυτή ήταν για μένα μια πρόχειρη «σύναξη προσωπικοτήτων».
Του πάλαι ποτέ ισχυρού ΠΑΣΟΚ.
Παρόλο που ο Καλαφάτης προσπάθησε να τους «δέσει»……. ιδεολογικά και προσωπικά.
Έκανε πολλές προσπάθειες να τους πείσει ν’ αφήσουν τους ηγεμονισμούς και την αλαζονική συμπεριφορά.
Δεν μπόρεσε να τους πείσει, ούτε και ο ίδιος έπεισε.

Λυπάμαι που το λέω, αλλά όλο αυτό το εγχείρημα, ήταν έξω από την ελληνική πραγματικότητα και τον τρόπο σκέψης των Κεφαλλήνων.
Να σημειώσω την …σεμνή παρουσία του Βασίλη Ρουχωτά.
Επίσης, υπήρξε συμφωνία να μην ανακατέψουν τα κόμματα τους.
Αλλά, όλοι αυτοί, ιδιαίτερα ο Καλαφάτης,δεν παύει να σέρνουν στην πλάτη τους μια ολόκληρη ιστορία για άλλους θετική, για άλλους αρνητική.
Τον είχα ονομάσει τον συνδυασμό αυτό «τέρας» και υπήρξαν αντιδράσεις.
Δυστυχώς, δεν προχώρησε εκλογικά η κίνηση αυτή, ήρθε τρίτη και δεν θα μάθουμε ποτέ τι εξέλιξη θα είχε, έστω και στην μείζονα αντιπολίτευση.
Για να λέμε την πάσα αλήθεια, ο κόσμος για να αφομοιώσει τέτοιες συμμαχίες, χρειάζεται μήνες, να καταλάβει, να συζητήσει κλπ κλπ.

Ας αφήσουμε όμως όλ’ αυτά.
Κάποια στιγμή θα έρθει ώρα και όλοι θα κριθούν για τις επιλογές τους στις εκλογές αυτές.
Που …. μυρίζουν από χιλιόμετρα μακριά.

Την πρώτη Κυριακή των εκλογών.
Είχα γράψει ένα σχόλιο στον Μεμά.
Ότι κάτι δεν μου πάει καλά, θα έχουμε εκπλήξεις.
Προαισθάνομαι ανακατατάξεις.
Ένας καλός φίλος από τον Ελειό-Πρόννων, με πήρε τηλέφωνο και με ρώτησε.
Τι σε ανησυχεί Σπύρο μου.
Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι κάτι δεν μου κάθεται καλά, έχω μια προαίσθηση ότι θα έχουμε εκπλήξεις.
Πάψε, μου λέει, όλα θα πάνε καλά, ο Καλαφάτης το πολύ πολύ να έρθει δεύτερος, και θα εκλεγεί άνετα, εγώ βλέπω τον Παρίση τρίτο.
Κι άλλα μου’πε, που φάνηκε ότι ήταν σίγουρος για την νίκη του Καλαφάτη.

Ο Αφελής δεν ήξερε ότι τα εκλογομαγειρεία «Η ΚΑΛΗ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ» ήδη είχαν αποφασίσει.

Ξαφνικά όλα ήρθαν πάνω κάτω.
Οι ψήφοι του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν …..31% του Παρίση.
Και οι ψήφοι της Ν.Δ. πήγαν κατευθείαν στον Θόδωρο.

Αυτό βέβαια φάνηκε τη δεύτερη Κυριακή περισσότερο.
Ο Σ. Κουρής έλεγε μεσοβδόμαδα ότι την έχουμε σίγουρη την εκλογή.
Κανείς δεν περίμενε ότι ο Θόδωρος θα έβγαινε στην δεύτερη θέση.
Διαστημικό άλμα.
Άσε που τον άφησε πίσω αρκετά ….χιλιόμετρα στο δεύτερο γύρο.
Τον ψήφισαν και τα «ορφανά» του ΠΑΣΟΚ.
Η δήλωση παρότρυνση του Μάκη Φόρτε «ψηφίζουμε Θόδωρο να φύγει ο Σπύρου» ήταν καταλυτική.
Ε, έβαλε το χεράκι της και η Γκερέκου.

Ως γνωστό στη Ν.Δ. δεν είναι ξεκαθαρισμένα τα πράγματα.
Είναι γνωστός ο διχασμός που κρατάει αρκετά χρόνια.
Οι δυο πτέρυγες (ας το πούμε έτσι) αλληλοεξοντώνονται σε μόνιμη βάση.
Η μια ψήφισε Σπύρου.
Η άλλη Θόδωρο.
Στις δημοτικές η μια ψήφισε τον Αλέξανδρο, η άλλη τον Μιχαλάτο, συν τον Καλαφάτη, αν λάβουμε υπόψη μας την παρουσία του Βασίλη Ρουχωτά στο ψηφοδέλτιο της ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΤΕΤΡΑΠΟΛΗΣ.
Οι πληροφορίες μου λένε ότι ήταν ενήμερος ο Σαμαράς με όλη αυτή την κατάσταση.
(Από καλή πηγή η πληροφορία αυτή).
Υψηλόβαθμο στέλεχος της Ν.Δ. ήταν πεπεισμένο ότι υπήρξε επαφή μυστική για να μοιράσουν τα ….ιμάτια του δήμου και της περιφέρειας.
Μπέρδεμα, ε;

Αν αυτό δεν λέγεται «νοθεία», τότε τι άλλο θα μπορούσαμε να πούμε.
Μια ιδιότυπη νοθεία, made in Greece – Kefalonia.
(Σ’ άλλα μέρη γίνονται χειρότερα, ηρεμήστε).

Εδώ υπάρχει ολόκληρη….. «συμμορία», οπ, για να μην παρεξηγηθώ, μια παρέα απ’ όλες τις παρατάξεις, που θέλησαν να ελέγξουν την όλη πολιτική κατάσταση.
Πάρε-δώσε, που λένε.
Εκεί που διαφωνώ, είναι ότι αποκάλεσαν τον Διον. Λυκούδη, ιδιοφυία, διότι έφτιαξε τον….. ΦΙΚΟ στο Ληξούρι για να κόψει ψήφους στον Ρουχωτά. Χα, χα!!!!!!

Συζητήσεις σε ….υψηλό επίπεδο έγιναν απ’ όλες τις παρατάξεις, εκτός ΚΚΕ και τον ψημένο Μάκη Δημητράτο.
Ο οποίος σύντομα θα βγει να πει πολλά.
Τον συγκρατούν προς το παρόν, αλλά δεν θα τα καταφέρουν μέχρι το τέλος.

Μια λεπτομέρεια.
Στις συζητήσεις για τη μοιρασιά της ….πίτας, ήταν μέσα και η υποψηφιότητα του βουλευτή στις εκλογές που έρχονται οσονούπω.
Ποιον θα προωθήσουν για να διεκδικήσει τη βουλευτική έδρα;
Το χρίσμα μάλλον θα πάει προς τη μεριά των ΠΑΣΟΚογεννών.
Μπορεί το πρόσωπο αυτό να έχει διαφωνήσει με το όλον ΠΑΣΟΚ ΕΛΙΑ κλπ.
Αλλά παραμένει …..νοερά δίπλα τους, μαζί με τους άλλους.
Εξού και βρέθηκε μέσα στην ΤΕΤΡΑΠΟΛΗ χωρίς πολλές άλλες φιλοδοξίες, ήσυχος και ατάραχος, συμμετέχοντας στο αλισβερίσι αυτό.

Είδατε ο Βαλλιανάτος.
Πίστευαν κάποιοι ότι ξόφλησε, αλλά …..

Φίλοι μου όσοι με ……αντέχετε μέχρι εδώ που με διαβάζετε.
Είχα γράψει μεσοβδόμαδα των εκλογών ένα κειμενάκι.
Άρεσε σε πολλούς.

Έγραφα λοιπόν:
Από την πρώτη Κυριακή και για ακόμα μία φορά φάνηκε περίτρανα ότι η σαπίλα, η διαπλοκή και η διαφθορά έχουν πολύ βαθιές ρίζες σε αυτό τον τόπο.
Το γεγονός που έκλεψε την παράσταση ήταν αναμφίβολα οι πρωτιές απατεώνων, εφοπλιστών, μπράβων, τηλεαστέρων και ηλιθίων σε αρκετούς Δήμους της χώρας.
Μπορεί αυτές οι πρωτιές να αποτέλεσαν ένα ισχυρό σοκ, για όσους είχαν αμφιβολίες για το πνευματικό επίπεδο των ψηφοφόρων, αλλά πιστεύω ότι ήταν 100% αναμενόμενες.
Η Ελλάδα έχει τους πολιτικούς που της αξίζουν, τους δημοσιογράφους που της αξίζουν, τους αναλυτές που της αξίζουν και τους πολίτες που της αξίζουν.
Έχει τους ναζί που της αξίζουν, τους νοικοκυραίους που της αξίζουν, τους αρχιεπίσκοπους που της αξίζουν και τους ηλίθιους που της αξίζουν.
Για αυτό και μετά από 2-3 χρόνια γενικευμένης απραξίας και αδράνειας, εκεί όπου κάποιος λογικός άνθρωπος θα περίμενε έστω και ένα εκλογικό ξέσπασμα, ήρθε το αποτέλεσμα των τοπικών εκλογών για να μας υπενθυμίσει την αλήθεια…

Ψάχνουν να βρουν τον …νικητή.
Όλοι ψάχνουν να βρουν ποιος κέρδισε.
Ο Διον. Λυκούδης, ο Αλ. Παρίης, ο Θόδωρος, ο Μιχαλάτος.
Ο Αλέκος Καλαφάτης θύμα της ολιγωρίας των συνεργατών του.
Αναποφάσιστος μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όλοι περίμεναν τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αν θα κατεβάσει ένα πρόσωπο που θα επηρεάσει την πορεία των δημοτικών.
Ή, ένα πρόσωπο που δεν θα μπορέσει να επηρεάσει το «κατεστημένο» των διαπλεκομένων.
Όσων, αποφασίζουν μέσα σ’ ένα δωμάτιο, ποιοι θα πρέπει να βγουν, ποιοι θα φύγουν, ποιους θα κρατήσουμε για …..μαγιά.

Φίλοι μου, ο νικητής των εκλογών, δεν είναι ο Διον. Λυκούδης όπως γράφει ο αγαπητός Γιάννης Κρούσος.
Νικητής είναι, η «ντόπια τρόικα», οι συμμαχίες, με ποιον είμαστε, ποιον θ’ αφήσουμε, ποιον θα κατακρεουργήσουμε πολιτικά.

Μ’ απλά λόγια θα τα γράψω.
Έχοντας μια απορία….
Μέχρι την Κέρκυρα είχε φτάσει το μακρύ χέρι όλων αυτών των δολοπλόκων;
Στην Κέρκυρα που καταψήφισαν τον Σπύρου;
Μέχρι εκεί φτάνει η αφεντιά τους;
(Διαβάσατε τι έγινε στη Λευκάδα).

Εδώ είναι απλά τα πράγματα.
Έπρεπε ο Σ. Κουρής να φύγει.
Δυστυχώς η κόντρα με τον Παρίση ήταν μεγάλη.
Έπρεπε να δείξουν ότι ο Παρίσης είναι κυρίαρχος σε κόμμα και δήμο αλλά και περιφέρεια..

Έπρεπε να αποδείξουν ότι ο Αλέξανδρος δεν είχε «πεθάνει»…..
Έπρεπε επιτέλους να αναδειχθεί ο Θόδωρος μετά από τόσα χρόνια παρουσίας στην πολιτική ζωή, σε περιφερειάρχης.
Ένα αξίωμα ορέ παιδιά.
Θα έπρεπε να αφήσουν τον Θεόφιλο Μιχαλάτο να εκφραστεί επιτέλους.
(Τελευταία άρχισαν καυγάδες μεταξύ των δυο συνδυασμών Παρίση και Μιχαλάτου, μέσω άρθρων και δηλώσεων, παραπλανητικά είναι όλ’ αυτά για να δείξουν ότι ήταν έξω από το στημένο παιχνίδι).

Θα έπρεπε ο Αλέκος Καλαφάτης με τους μπουνταλάδες συνεργάτες του, να απομονωθεί.
Να χτυπηθεί που τόλμησε να βγάλει πάλι κεφάλι.
Πήγε να κάνει την έκπληξη ο Αλέκος, αλλά δεν τον καθοδήγησαν σωστά κάποιοι που όλα τα ξέρουν και δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους.
Ένα ερώτημα όμως πλανάται στον απλό πολίτη αυτού του τόπου.
Που βρίσκουν τόσα λεφτά για μια τόση πανάκριβη προεκλογική παρουσία;
Εδώ και τώρα το … «πόθεν έσχες» απ’ όλους.
Ποιοι κρύβονται από πίσω τους;

Θα μου πείτε, όλα αυτά ωραία είναι που γράφεις.
Αλλά ο ….κυρίαρχος λαός πως αντιδρά;

Κάποιοι θεωρούν τους εαυτούς τους πολιτική αριστοκρατία, αναντικατάστατους, σωτήρες και άλλες τέτοιες γραφικές αυταπάτες, που δημιουργεί η απότομη ανάδειξη.
Ο Ανόητος φαίνεται από επτά πράγματα:
- Θυμώνει χωρίς λόγο.
- Μιλά χωρίς όφελος
- Αλλάζει χωρίς να προοδεύει.
- Ερευνά χωρίς αντικείμενο.
- Εμπιστεύεται έναν άγνωστο.
- Θεωρεί τους εχθρούς φίλους.
- Και δεν τα αναγνωρίζει όλα αυτά για τον εαυτό του.

Για τον κυρίαρχο λαό δεν έχω και τις καλύτερες εντυπώσεις.
Δεν μπορώ να κατανοήσω τους μηχανισμούς που χρησιμοποιούν για να κατευθύνουν τους ψήφους.
Μιλάμε για έναν κυρίαρχο λαό περιορισμένης ευθύνης;
Ο λαός είναι κυρίαρχος, δηλαδή υπεύθυνος.
Δεν γίνεται να είναι και κυρίαρχος και ανήλικος, και σοφός και αφελής, και παντοδύναμος και θύμα, και υπέροχος και παραπλανημένος και δημοκρατικός και ψηφοφόρος φασιστών, και περήφανος και χειραγωγημένος.
Δεν γίνεται προεκλογικά ο λαός να «ξέρει πάρα πολύ καλά» και μετεκλογικά να μην ξέρει.
Ο λαός είναι πριν από όλα ένα σύνολο ατομικών ευθυνών, ένα σύνολο πολιτών που για τις επιλογές τους, όσο άθλιες και αν είναι, φέρουν ακέραιη την ευθύνη.
Ελαφρυντικά ο λαός έχει μόνο όταν τον κρατούν στο σκοτάδι, όταν του κρύβουν την αλήθεια.
Γνωστά όλα αυτά, αλλά ποιος θα μπορέσει να μου εξηγήσει την «κατευθυνόμενη ψήφο» και την ψυχολογία που μετατρέπει τον ψηφοφόρο σε κοπάδι;
Μιλάμε για υψηλού επιπέδου….. οργάνωση.

Τελικά, όπως ερμηνεύουν τη ψήφο του στις Δημοτικές, Περιφερειακές και Ευρωεκλογές, ότι ήταν σοφή.
Δηλαδή.
Έστειλε μήνυμα στην κυβέρνηση «κάτσε καλά κι άλλαξε» και στον ΣΥΡΙΖΑ «εδώ είσαι το ξέρουμε αλλά μην παίρνουν τα μυαλά σου αέρα».
Είναι έτσι;

Πολιτικοί επιστήμονες και στατιστικολόγοι από όλο τον κόσμο συρρέουν στον Πειραιά για να εξηγήσουν ένα πρωτοφανές και αινιγματικό πολιτικό-εκλογικό φαινόμενο.
Πιο συγκεκριμένα, είναι γνωστό ότι με τη στήριξη της εκκλησίας και της Χρυσής Αυγής (μέσω και της σημαντικής της παρουσίας στους κόλπους των οργανωμένων του Ολυμπιακού ΣΦΠ), η μαριονέτα του εφοπλιστή Μαρινάκη, ο κύριος Μώραλης, κέρδισε την περασμένη Κυριακή τη δημαρχία του Πειραιά με ποσοστό 55.03%.
Τι να πω για τον Μπέο στον Βόλο.
Ας με συγχωρήσετε αλλά δεν έχω εμπιστοσύνη στον ….κυρίαρχο λαό.

Λοιπόν….
Για να μην πολυλογούμε και μακρολογούμε….
Φιλοσοφούμε και πολιτικολογούμε άνευ σημασίας.
Λίγες μέρες έχουν περάσει από τις εκλογές της δεύτερης Κυριακής και όλα τα κόμματα έχουν γίνει κουλουβάχατα.
Κι έχεις τον Σαμαρά και μιλάει για τη…… δεδηλωμένη.

Η «κουλουβαχοτοποίηση» των κομμάτων θα μεταφερθεί και στις μικρές κοινωνίες στους δήμους και τις περιφέρειες.
Κανείς να μην πανηγυρίζει.
Όλοι περίμεναν ότι όλα θ’ αλλάξουν και όλα τελικά έμειναν τα ίδια.

Οι διεργασίες μέσα στα κόμματα θα επιφέρουν και διεργασίες μέσα στις παρατάξεις όσο κι αν δεν το πιστεύετε.

Ο Αλέκος Καλαφάτης και τα παλικάρια της ΕΛΙΑΣ προετοιμάζουν «ηχηρή» παρουσία «εν ευθέτω χρόνω».
Ήταν γι’ αυτούς μια ενθάρρυνση το 8%.
Μυστήριο αποτελεί, αν ο Αλέκος Καλαφάτης θα εμφανιστεί στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Μέχρι στιγμής δεν έχει πει τίποτα.
Δεν κάνω καμία πρόβλεψη.

Πλήγμα για την τοπική αυτοδιοίκηση είναι η μη εκλογή του Μάρκου Κοτσιλίνη.
Ωστόσο, θα ήθελα ο Μάκης Φόρτες να συνεχίσει να αρθρογραφεί.

Το γκρουπ του Θεόφιλου Μιχαλάτου ετοιμάζεται για δυναμική εμφάνιση.
Ο Σάββας Σαββαόγλου δεν εκλέχτηκε.
Λένε οι πληροφορίες μου ότι θα παραιτηθεί η σύζυγος του Θεόφιλου που εκλέχτηκε και θα πάρει τη θέση της ο Σάββας.
Εδώ θα ήθελα να κάνω μια επισήμανση δημοσιεύοντας ένα απόσπασμα από την ιστοσελίδα «Dies brumalis» από το άρθρο ΔΙΠΟΛΙΣΜΟΙ.

(…..) Στην δε εγχώρια πολιτική σκηνή, με αφετηρία την τοπική αυτοδιοίκηση, η απροκάλυπτη κάθοδος στην πολιτική σκηνή επιχειρηματιών με τα συμφέροντά τους διευρύνεται συνεχώς. Ο Γ. Μώραλης βέβαια ακόμα καταβάλλει προσπάθεια να πείσει για την ανεξαρτησία του από επιχειρηματικά συμφέροντα, ενώ η εικόνα του Β. Μαρινάκη ένα βήμα πίσω του στις εμφανίσεις του δεν είναι μόνο συμβολική, επικαλούμενος μάλιστα το δημοκρατικό παρελθόν του πατρός του. Κι έτσι ενώ αποθεώνουν οι οπαδοί του Ολυμπιακού τον δήμαρχό τους η Γιάννα Αγγελοπούλου έγινε φωνή του αντιπολιτευόμενου λόγου, έστω και με υπονοούμενα, για να χαθεί ολότελα η πολιτική ταυτότητα αυτών των επιλογών. (…..)

Έχει κατηγορηθεί ο Θεόφιλος Μιχαλάτος ότι έχει μεταφέρει τις επιχειρήσεις του στην….. πολιτική.
(Με διάφορους τρόπους επηρεασμού συνειδήσεων).
Μέσα από τις επιχειρήσεις επηρεάζει και επηρέασε στις δημοτικές εκλογές.
Ολόκληρα ….σόγια μπήκαν στο ψηφοδέλτιο.
Δεν έχω δει (ακούσει) προηγούμενο, η σύζυγος του υποψήφιου Δημάρχου να καταλαμβάνει την πρώτη θέση σε ψήφους, δημιουργώντας πρόβλημα σε καταξιωμένα στελέχη όπως τον Σάββα Σαββαόγλου, που δεν εκλέχτηκε.
Αν αυτό, αγαπητέ Θεόφιλε, δεν είναι «πολιτική παρεκτροπή» τότε πώς να το ερμηνεύσουμε;

Σύντομα όπως μαθαίνω ο Μάκης Δημητράτος θα μιλήσει.
Αφήνει να ησυχάσουν κάπως τα πράγματα και θα τα πει όλα.
Η κίνηση αυτή του Μάκη δεν γνωρίζω τι επιπτώσεις θα έχει στον ΣΥΡΙΖΑ.
Θα δούμε.


Η ΙΣΧΥΡΗ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ το’χει ρίξει στα ευχαριστήρια.
Δεν τα αφήνετε όλ’ αυτά ρε παιδιά.
Κοιτάξτε μια ματιά το Αργοστόλι, που έχει γίνει τα χάλια του.
Σε λίγο καιρό θα υπάρξει τέτοιο μποτιλιάρισμα που δεν μπορεί να κυκλοφορεί αυτοκίνητο.
Καθαρίστε λίγο την πόλη.
Ξεσάλωσε η δημοτική αρχή να δίνει προμήθειες με απευθείας ανάθεση, χωρίς να υπάρχουν ανακοινώσεις.
Στην αναμπουμπούλα χαίρετε ο ….λύκος.

Αργοστόλι, μια μεγάλη φραπεδούπολη.
Όλοι πίνουν καφέ.

Πρωτοφανές αυτό που καταγγέλλει η Ελπίδα Κατσαΐτη: «…. . πριν ένα μήνα, έστειλε έγγραφο η Γ.Γ. του Δήμου, να βγάλουμε από όλα τα συμβούλια, τους συμβούλους που δεν ακολούθησαν το ψηφοδέλτιο Παρίση. Ακόμα και η Περιφέρεια δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που διάβαζε».
Δήμαρχε δεν αρχίζεις καλά.

Προειδοποιώ……..
Αν νομίζετε ότι θα μπαχαλοποιήσετε το Δήμο μαζί με τον Μιχαλάτο κι αντί μιας σωστής αντιπαράθεσης με την αντιπολίτευση, θα βρίζει «επί προσωπικού» ο ένας τον άλλο.
Είστε γελασμένοι.
Θα υπάρξει αντίδραση απ’ όλους.
Καθίστε φρόνιμα όλοι σας.
Και οι μεν και οι δε.

Δε διεκδικώ δόξες πολιτικής ανάλυσης των εκλογικών αποτελεσμάτων.
Συναισθηματικός περισσότερο ο λόγος, κατάθεση ψυχής ή όπως αλλιώς θέλει ας το χαρακτηρίσει καθένας.
Ας το πάρετε σαν ένα κείμενο επιστημονικής φαντασίας.
Απλά και σε επίγνωση της ρήσης του σοφού παππού της Αριστεράς, «αν οι εκλογές άλλαζαν τον κόσμο, θα τις είχαν καταργήσει», ήθελα κι εγώ ο καθόλου σοφός και (πιστεύω) Αριστερός, αυτοί που μαζί τόσους αγώνες δώσαμε, με την ψήφο τους να μας κάνουν πιο επικίνδυνους για το «σύστημα» και να το αναγκάσουν να επιταχύνει τον ταξικό πόλεμο…

Γεια σου ρε Διονύση (Λυκούδη) και κυρ Διονύση αφέντη τσουτσουλομύτη…….
Γεια σου ρε Κατερίνα (Κουταλά) καλά εσύ έφυγες νωρίς (και γλίτωσες).
Γεια σου ρε Νίκο Γκισγκίνη και Γιάννη Κουρούκλη, το μέλλον είναι λαμπρό για σας, αλλάξτε τους τα φώτα.

Γεια σας – γεια σας.

Μυρίζει εκλογές πάλι…

Του Γιάννη Παντελάκη  http://www.efsyn.gr/

Δεν έχουν περάσει παρά λίγα μόλις εικοσιτετράωρα από τότε που έκλεισαν οι κάλπες. Και ήδη διαβάζω τρεις-τέσσερις σχετικά καλές ειδήσεις. 
Η πρώτη πως η κυβέρνηση σκέφτεται να αυξήσει τις δόσεις εκείνων των πολιτών που οφείλουν στο Δημόσιο. Η δεύτερη ότι αν κάποιος αποδείξει πέραν πάσης αμφιβολίας πως αδυνατεί να πληρώσει την εφορία δεν θα κινδυνεύει με ποινική δίωξη. Η τρίτη πως θα έρθει νομοσχέδιο το οποίο θα προβλέπει ότι τα χρηματικά ποσά από δεσμευμένες τραπεζικές καταθέσεις θα δοθούν σε οικονομικά αδύναμες ομάδες του πληθυσμού. Η τέταρτη ότι θα δημιουργηθεί ένα ευνοϊκότερο καθεστώς ρύθμισης οφειλών προς το ΙΚΑ.

Αν το έψαχνα λίγο περισσότερο, είμαι σίγουρος πως κάτι περισσότερο θα έβρισκα. Κάποιον υπουργό που εξήγγειλε μια νέα ευνοϊκή ρύθμιση δηλαδή. Ολα αυτά τα ωραία παραπέμπουν στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν. Τότε που κυριαρχούσε μια εικονική ευημερία και κάθε παραμονή εκλογών, η εκάστοτε κυβέρνηση έδινε υποσχέσεις, χάριζε οφειλές, διόριζε στο Δημόσιο, νομοθετούσε υπέρ διαφόρων κοινωνικών ομάδων. Αυτή τη φορά, οι εξαγγελίες ακολούθησαν τις εκλογές, έγιναν μετά από αυτές δηλαδή. Το αποτέλεσμα της Κυριακής έβαλε το χεράκι του γι' αυτό. Και πιο πολύ έβαλε το χεράκι της η προοπτική πραγματοποίησης εθνικών εκλογών είτε τον Μάρτιο (λόγω αδυναμίας εκλογής Πρόεδρου της Δημοκρατίας) είτε αρκετά πιο σύντομα.

Ο τρόπος αυτός με τον οποίο πολιτεύεται η κυβέρνηση μυρίζει μούχλα. Παλαιοκομματικές και αραχνιασμένες λογικές, λες και ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να δεχτούν απερίσκεπτα λαγούς και πετραχήλια και να κατευθύνουν τις ψήφους τους με βάση αυτό. Η κρίση και όσα ακολούθησαν -κατά πώς φαίνεται- δεν έδωσαν κανένα μάθημα στους συγκυβερνώντες. Και αυτό αποτελεί τη μια πλευρά του προβλήματος. Η δεύτερη συνδέεται με τους δανειστές. Μπορεί η τρόικα για ευνόητους λόγους να αποσύρθηκε διακριτικά κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, αλλά σε λίγο θα είναι πάλι εδώ. Ο Τόμσεν και η παρέα του θα αρχίσουν τις επιθεωρήσεις και τους ελέγχους στα υπουργεία. Και τότε δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα επιτρέψουν σε υπουργούς να εξαγγέλλουν κάθε μέρα και από ένα νέο φιλολαϊκό μέτρο. Θα τους θυμίζουν άλλωστε πως υπάρχουν ακόμα πολλές μνημονιακές και ψηφισμένες από τη Βουλή υποχρεώσεις τις οποίες θα πρέπει να τηρήσουν. Οσο και αν η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να πετάει την μπάλα στην εξέδρα για να κερδίσει πολύτιμο πολιτικό χρόνο, οι τροϊκανοί θα επιμένουν.

Αυτή η τελευταία παράμετρος αποτελεί και τον πιο ισχυρό λόγο για να σκέφτεται τόσο το Μαξίμου όσο και η Χαριλάου Τρικούπη το ενδεχόμενο άμεσης προσφυγής στις κάλπες. 
Δεν θα μπορεί δηλαδή να αντέξει την επιβολή νέων μέτρων, άρα θα αναγκαστεί να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές πριν τα πάρει αυτά. Ας θυμηθούμε πως οι υποχρεώσεις τις οποίες πρέπει να τηρήσει μέχρι το τέλος του χρόνου, βάσει νόμων που έχουν ψηφιστεί, είναι πολλές και ιδιαίτερα επώδυνες για την ήδη δοκιμασμένη κοινωνία. Εως το τέλος του 2014 θα πρέπει να προχωρήσει στην απελευθέρωση των απολύσεων, στη γενναία επί τα χείρω αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος κ.ο.κ. Η σημερινή κυβέρνηση, με τη δεδομένη αριθμητική πλειοψηφία και την πολύ πρόσφατη εκλογική ήττα, δεν έχει πολλά περιθώρια να τηρήσει αυτές τις δεσμεύσεις της απέναντι στους δανειστές.

Αν οι συνθήκες το επιτρέψουν και αν βέβαια συναινέσουν και οι δανειστές, είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο πως η κυβέρνηση δεν θα περιμένει έως τον Μάρτιο για να οδηγήσει τη χώρα σε εθνικές εκλογές. Θα ακολουθήσει την προαναφερόμενη γνωστή τακτική (υποσχέσεις, παροχές κ.ά.) για το επόμενο διάστημα, θα φουσκώσει περισσότερο το περίφημο success story και σύντομα θα πηγαίνουμε πάλι στις κάλπες. Η επιλογή αυτή αποτελεί μάλλον μονόδρομο για τη συγκυβέρνηση. Με δεδομένη την ασυμφωνία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας τον Μάρτιο, ο πολιτικός χρόνος της είναι μικρός. Ολα δείχνουν ότι θα προτιμήσει να πάρει το ρίσκο των πρόωρων εκλογών σχετικά σύντομα αντί να πάρει νέα μέτρα και να οδηγηθούμε σε εκλογές τον Μάρτιο. Αυτά τουλάχιστον λέει η λογική. Η οποία, ωστόσο, δεν είναι πάντα και ο καλύτερος σύμβουλος της κυβέρνησης.