http://tripioevro.blogspot.gr/
Είναι αλήθεια ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε υποσχεθεί στη Θεσσαλονίκη την άμεση επαναφορά τού κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ. Κι όταν υπόσχεσαι κάτι και δεν το τηρείς χωρίς να έχουν αλλάξει δραματικώς οι εξωτερικοί παράγοντες που επικαλείσαι για την μη άμεση εφαρμογή των δεσμεύσεών σου, οφείλεις να ζητάς και μια συγγνώμη. Οσοι, όμως, επιχειρούν να πλήξουν την αξιοπιστία τού πρωθυπουργού χρησιμοποιώντας αυτήν την υπαναχώρηση ως επιχείρημα κωλοτούμπας μάλλον μπερδεύουν, καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα, το δέντρο με το δάσος. Η χθεσινή ομιλία Τσίπρα ήταν συγκλονιστική, μίλησε στην καρδιά και στο μυαλό όχι μόνο των ελλήνων αλλά κάθε λαού που θέλει να αισθάνεται ελεύθερος, κυρίαρχος κι αξιοπρεπής. Γι' αυτό και καταγράφηκε στην Ιστορία με χρυσά γράμματα από τη στιγμή που ολοκληρώθηκε. Φαίνεται κι από την αμηχανία των πολιτικών του αντιπάλων, οι οποίοι έσπευσαν να αποδώσουν σε θεατρινισμό ακόμα και το λυγμό στη χροιά τής φωνής τού Αλέξη Τσίπρα όταν τόνιζε πως είμαστε κάθε λέξη από το Σύνταγμα αυτής της χώρας και πως δεν διαπραγματευόμαστε την αξιοπρέπεια και την περηφάνια αυτού του λαού, του οποίου είμαστε σάρκα από τη σάρκα του. Τί να καταλάβουν, όμως, από γνήσια συγκίνηση οι επαγγελματίες υπηρέτες τού μεγάλου κεφαλαίου από τη μία πλευρά και οι νταβατζήδες τής εργατικής τάξης από την άλλη;...
Η κυβέρνηση της Αριστεράς δεσμεύτηκε και χθες να αντιπαρατεθεί με την εγχώρια ελίτ, όπως αυτή εκπροσωπείται χαρακτηριστικώς κι από τους μιντιάρχες, αλλά και με το διεθνή νεοφιλελευθερισμό, το μοντέλο τής άγριας λιτότητας που εξουθενώνει λαούς σε όλο τον πλανήτη και νεκρανασταίνει το φάντασμα του φασισμού. Είμαστε, βεβαίως, ακόμα στην αρχή τής νέας μεταπολίτευσης, αλλά η μέχρι σήμερα στάση τού πρωθυπουργού και των υπουργών του αποτελεί έμπρακτο στεφάνι τιμής στους Αριστερούς που εκτελέστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν, διώχθηκαν για τα πολιτικά τους φρονήματα αλλά δεν έπαψαν ούτε στιγμή να πιστεύουν στη λαοκρατία, σε ένα πολίτευμα όπου οι τύχες των πολλών δεν θα αποφασίζονται από τους λίγους, στο οποίο ο καθένας θα αμείβεται ανάλογα με την ποιότητα και την ποσότητα της δουλειάς του κι όπου η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο θα αποτελεί παρελθόν. Ο αγώνας για λαϊκή κυριαρχία κι εθνική ανεξαρτησία, άλλωστε, δεν είναι απλώς διακηρύξεις αλλά βιώματα για προσωπικότητες του μεγέθους τού Μανώλη Γλέζου, που πολύ θα ήθελα στην Προεδρία της Δημοκρατίας αντί του δημοσιοσχεσίτικου τίποτα που λέγεται Δ. Αβραμόπουλος. Κι αυτή η κυβέρνηση έχει καταφέρει να ενώσει τη συντριπτική πλειονότητα των ελλήνων-Αριστερούς, δεξιούς, κεντρώους- γιατί όσο κι αν ταπεινώνεις τον οποιοδήποτε λαό, όσο κι αν αυτός είναι εθισμένος στο ραγιαδισμό, όσα πραγματικά ή ψεύτικα ελαττώματα κι αν του προσάπτουν οι ξένοι, κάτω από την επιφάνεια κοχλάζει το ηφαίστειο του φιλότιμου. Ο Αλέξης Τσίπρας, ο Γιάνης Βαρουφάκης και οι υπόλοιποι υπουργοί δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να ξυπνήσουν έναν κοιμισμένο γίγαντα...
Δεν φοβάμαι για το πώς μπορεί να καταλήξει αυτή η εβδομάδα. Τόσο η κυβέρνηση στις Βρυξέλλες όσο κι ο λαός στους δρόμους των μεγάλων πόλεων θα πράξουν το καθήκον τους και θα πολεμήσουν μέχρις εσχάτων ένα άθλιο σύστημα που ισοπεδώνει ανθρώπινες ψυχές για να μπορούν να επιβιώνουν πλουσιοπάροχα λίγοι κι εκλεκτοί. Οπως θα έλεγε στα ελληνικά κι ο ηγέτης τού ισπανικού Podemos, Πάμπλο Ιγκλέσιας "φυσά άνεμος δημοκρατικής αλλαγής στην Ευρώπη" κι αυτός είναι που θα σαρώσει σάπια κατεστημένα και θα θέσει ένα τέρμα στον νέας κοπής γερμανικό ιμπεριαλισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα κι ο γερμανικός λαός πλέον τάσσεται κατά τής πολιτικής που εφαρμόζει στη χώρα μας η Ανγκ. Μέρκελ και ζητά "κούρεμα" του ελληνικού χρέους. Οι γερμανοί, άλλωστε, γνωρίζουν πολύ καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο λαό στην Ευρώπη πού οδηγούν πολιτικές ταπείνωσης μιας χώρας, όπως αυτές που επιβλήθηκαν στη Γερμανία μετά από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Γι' αυτό όσο υπερβολικό κι αν διαβάζεται, από τη μικρή Ελλάδα των 10.000.000 πολιτών, στους οποίους επιτέλους θα προστεθούν και τα παιδιά των μεταναστών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε αυτόν τον τόπο, ξεκινά μια παγκόσμια επανάσταση υπέρ της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δίκαιης αναδιανομής τού παραγόμενου πλούτου και της πραγματικής δημοκρατίας...
Επί αιώνες αναζητούμε μια νέα ταυτότητα με την οποία θα πλασάρουμε τους εαυτούς μας στην οικουμένη, πέρα από το μεγαλείο τού κλασικού πολιτισμού. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι την ξαναβρίσκουμε στην ίδια πηγή στην οποία είχαμε εγκαταλείψει την εθνική μας ιδιαιτερότητα για να ενδυθούμε αλλότρια κοστούμια υποτέλειας που δεν μας ταίριαζαν, δηλαδή στην άμεση δημοκρατία τού χρυσού αιώνα τής Αθήνας, τότε που ο λαός (με τα δεδομένα τής εποχής) αποφάσιζε για την τύχη του. Οχι πάντοτε ορθά, αλλά σε έναν κόσμο όπου δεν ξέρουμε καν τί γινόμαστε όταν πεθαίνουμε μην περιμένετε να αποδεχθώ ότι υπάρχουν 300 σοφοί που μόνο εκείνοι ξέρουν το καλό μου. Γι' αυτό κι όσο η σημερινή κυβέρνηση θα εξουσιάζει από το λαό, με το λαό, για το λαό θα τυγχάνει της στήριξης της συντριπτικής πλειονότητάς του..
αναρχογατουλης
