Αυτό που σκεφτόμαστε, αυτό είμαστε.

Xaris Xaris

Αυτό που σκεφτόμαστε, αυτό είμαστε. Δεν είμαστε ξεχωριστοί από τις σκέψεις μας, εμείς είμαστε οι σκέψεις μας. Αυτό που σκεφτόμαστε, με το πέρασμα του χρόνου, γίνεται η πραγματικότητά μας. Η αρχική αιτία των όσων συμβαίνουν είναι οι σκέψεις μας. Κατόπιν οι καταστάσεις που προκύπτουν είναι το αποτέλεσμα. Αυτό έχει διαπιστωθεί και επιστημονικά, δεν είναι μια απλή θεωρία.

Όλα τα πράγματα που μας αφορούν συμβαίνουν δύο φορές : μία στο μυαλό μας, σαν σκέψη, και μία στην πραγματικότητα. Όταν διαρκώς και με κάθε ευκαιρία παραπονιόμαστε για κάποιες καταστάσεις στη ζωή μας (π.χ. για τον σύντροφό μας, για την εργασία μας, τον προϊστάμενο, τις σχέσεις μας, τους φίλους μας, κτλ.) με το πέρασμα του καιρού θα "αγαπήσουμε" αυτή την παραπονιάρικη στάση. 

Θα "αγαπήσουμε" το να μιλάμε γύρω από αυτή τη μιζέρια. Θα κλαψουρίζουμε συνεχώς νομίζοντας πως οι άλλοι θα μας "συμπονέσουν". Αυτός ο τρόπος σκέψης θα γίνει τρόπος ζωής και συμπεριφοράς.

Όμως οι σκέψεις είναι που προκαλούν τις καταστάσεις.

 Οτιδήποτε σκεφτόμαστε πολύ το έλκουμε στη ζωή μας, στην πραγματικότητά μας. Γίνεται κομμάτι μας και μας χαρακτηρίζει. Το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους που έχουμε στη ζωή μας. Εμείς τους επιλέξαμε με βάση τις μίζερες σκέψεις μας. Αυτοί μας ταιριάζουν. 
Δεν θα μπορούσε ποτέ να προσελκύσουμε και κυρίως να κρατήσουμε έναν υψηλόφρονα άνθρωπο. Ποιος θα μπορούσε να σταθεί πλάι μας αν και ο ίδιος δεν έκανε συνεχώς τις ίδιες μίζερες και δυσάρεστες σκέψεις; 

Για σκεφτείτε το.............................................

Θα είχε ενδιαφέρον πιστεύω να πειραματιζόμασταν στην αλλαγή του τρόπου σκέψης μας.

Ν' αρχίσουμε να σκεφτόμαστε με υψηλόφρονα τρόπο, ευδιάθετο και χαρούμενο.

Να βάλουμε όμορφους στόχους και να κινηθούμε με δύναμη και πίστη προς αυτούς.

Όσοι μπορούν να μας συντροφεύσουν σε αυτή μας την πορεία, καλώς να έρθουν.

Όσοι δεν μπορούν να είναι καλά.