Λένε κάποιοι σ.
"η στρατηγική της διεύρυνσης είναι σωστή, μην κολλάμε στη στενή λογική του 3%".
Ώπα ώπα, κι εμείς είμαστε με τη διεύρυνση, και μάλιστα είμαστε με τη λογική του 70%. Αυτό που δε θέλουμε είναι διάφορους φθαρμένους κι αφερέγγυους πολιτικους χώρους ή στελέχη, που είτε θυμήθηκαν τώρα να το παίξουν αντιμνημονιακοί, ειτε έχουν κάνει διατριβή 30 χρόνια στο νεοφιλελευθερισμό και σήμερα το παίζουν ριζοσπάστες, είτε προσχωρούν σε ρατσιστικές κι εθνικιστικές θέσεις.
Λένε κάποιοι σ. "δεν καταλαβαίνω, η μειοψηφία έχει την άποψή της αλλά έχει ηττηθεί επανειλημμένα στα όργανα κι επιμένει". Μάλιστα. Να θυμήσω λοιπόν το πώς έχει ηττηθεί η μειοψηφία: με θέσεις για 'κυβέρνηση της Αριστεράς' (από τα αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας, άρα όξω ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛΛ, θραύσματα όλων αυτών, γιατί αυτά τα αποκαΐδια ούτε καν σοσιαλδημοκράτες δεν τους λες) και "καμιά θυσία για το ευρώ".
Ούτε εγώ καταλαβαίνω λοιπόν θέσεις στην 'επίσημη εφημερίδα μας' περί "πολλών Βουδούρηδων που έπονται" ή θέσεις "η φοβικότητα των σεχταριστών φταίει που δεν ακολουθήσαμε στην αυτοδιοίκηση το μοντέλο της Καλαμάτας" (αριστερός επικεφαλής πασόκων και δεξιών).
Δεν καταλαβαίνω λοιπόν την άποψη περί επιστροφής στην Κεντροαριστερά , ή στην Κεντροαριστεροδεξιά.
Αυτές οι απόψεις έχουν ηττηθεί. Όχι μόνο στα όργανα, αλλά από ιδρύσεως ΣΥΡΙΖΑ 2004.
(Για να μην πω από το 1914 και φανώ σεχταριστής )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου