Το Φθινόπωρο είναι η εποχή που όλοι ταυτίζονται με τον Σύριζα ε;
Σας αφήνω, πάω να κλάψω για τη διάλυση της Δημάρ και την αχαριστία απέναντι στο Φώτη. Ευτυχώς ο Μαργαρίτης αποκλείει τη συνεργασία με τον Σύριζα, για κάποιους συριζαίους αμφιβάλω.
Η Ρεπούση θέλει να κυβερνήσει και με το ΣΥΡΙΖΑ, σου λέει μην και δεν είμαστε και περάσει καμιά αλλαγή στη χώρα
Κόντρα στο Ρεύμα 
03/10/2014 του Γιώργου Αλεξάτου
Μόλις δυόμισι χρόνια έχουν περάσει από τότε που για πρώτη φορά στην ελληνική πολιτική ιστορία δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερές έβλεπαν τη συνολική εκλογική τους δύναμη να εκτοξεύεται σε ένα ποσοστό αδιανόητο λίγο καιρό πριν και επί δεκαετίες. Το 32% των εκλογών του Ιουνίου 2012 ξεπερνούσε ως κι αυτό το ιστορικό 24,5% της ΕΔΑ του 1958 και τη μερίδα του λέοντος την κέρδιζε ο ΣΥΡΙΖΑ, με το 27%.
Τόσο οι πολιτικοί αναλυτές εκείνης της περιόδου όσο και η τεράστια πλειονότητα όσων ζουν σ” αυτό τον τόπο, όταν μιλούσαν τότε για Αριστερά, απέφευγαν να συμπεριλάβουν ένα κόμμα το οποίο, εντούτοις, ήθελε να αυτοπροσδιορίζεται σαν αριστερό ακόμη και με τον τίτλο του: «Δημοκρατική Αριστερά». Ο λόγος αυτής της μη συμπερίληψής της στην Αριστερά απέρρεε από τη συμπαράταξη της ΔΗΜΑΡ με τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις στην αναγνώριση της αναγκαιότητας της μνημονιακής πολιτικής.
Ήταν ακριβώς η αντίθεση σ” αυτή τη μνημονιακή πολιτική, αλλά και η αναφορά στην ενότητα της Αριστεράς και στην ανάγκη αριστερής κυβέρνησης που συσπείρωσε γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ το μεγαλύτερο μέρος του αριστερού κόσμου, αναδεικνύοντάς τον, συνάμα, ως τη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη εκεί όπου ζει η εργατική τάξη και τα φτωχότερα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα.
Οι όποιες επιφυλάξεις απέναντι στη ΔΗΜΑΡ επιβαιώθηκαν στη συνέχεια, με τη συμμετοχή της στη μνημονιακή συγκυβέρνηση από κοινού με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Τότε, στις 24 Ιουνίου 2012, που ο πρόεδρός της Φώτης Κουβέλης, απαντώντας στην ερώτηση δημοσιογράφου «Τι έχετε να απαντήσετε σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έγραψαν «ντροπή στη ΔΗΜΑΡ για την επιλογή της να μπει στην κυβέρνηση;», δήλωνε:
«Ο καθείς και τα όπλα του. Οχι μόνο δεν αισθανόμαστε ντροπή, αλλά αισθανόμαστε ότι έχουμε κρατήσει υπεύθυνη στάση για τη χώρα και την κοινωνία. Οποιος επιλέγει τα έδρανα της αντιπολίτευσης και την άνεση της μη συμμετοχής, είναι εκτεθειμένος απέναντι στις μεγάλες ώρες ευθύνης για τις δύσκολες στιγμές που περνά η Ελλάδα».
Η ΔΗΜΑΡ αποχώρησε κάποια στιγμή από τη συγκυβέρνηση, αφού εν τω μεταξύ είχε εκφράσει τη συναίνεσή της στο σύνολο των κυβερνητικών μέτρων που ενέτειναν τον δρομολογημένο από το 2010 περιορισμό της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας και την κοινωνική καταστροφή σε βάρος των λαϊκών τάξεων, αλλά η κίνησή της αυτή δεν εμπόδισε τον εκλογικό καταποντισμό της στις πρόσφατες ευρωεκλογές.
Άμεση συνέπεια της εκλογικής πανωλεθρίας είναι η οξυμένη κρίση που αντιμετωπίζει, με την εκδήλωση αντιθέσεων στο εσωτερικό της. Και ενώ ένα τμήμα των μελών και στελεχών προσανατολίζεται στη συμμετοχή στις απόπειρες διάσωσης του χρεοκοπημένου χώρου της «Κεντροαριστεράς», ένα άλλο, με επικεφαλής τον Κουβέλη, επιλέγει την προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ.
«Λέμε ναι στην αλλαγή κυβέρνησης για την αλλαγή πολιτικών σε προοδευτική κατεύθυνση, με σταθερή την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και ρεαλιστική προσέγγιση των δυνατοτήτων», δήλωσε ο Κουβέλης στη χθεσινή ομιλία του στο Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ.
Για να ακολουθήσει η ανταπόκριση από τον ΣΥΡΙΖΑ, με τον γραμματέα του Δημήτρη Βίτσα να δηλώνει στη δική του ομιλία, πως «… είναι θετική η δική σας απόφαση για το σχηματισμό προοδευτικής κυβέρνησης εναλλακτικής στη λιτότητα και τα μνημόνια. Για να εργαστούμε μαζί για τη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής συμφωνίας για την αναδιανομή, την ανασυγκρότηση, την ανάπτυξη. Μιας συμφωνίας εθνικού χαρακτήρα με ευρωπαϊκό προσανατολισμό».
Στο ίδιο πνεύμα της συμπόρευσης ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ κινείται και το σημερινό πολιτικό άρθρο της «Αυγής» με τίτλο «Η ΔΗΜΑΡ και ο προοδευτικός πόλος εξουσίας», που υπογράφει ο Σταύρος Καπάκος:
«Όσοι παραμένουν στη ΔΗΜ.ΑΡ. αναζητούν διέξοδο σε προοδευτική κατεύθυνση, την οποία καλούνται να συγκεκριμενοποιήσουν προγραμματικά και να τη συνδέσουν με τους υπαρκτούς πόλους εξουσίας. (…) Στη δύσκολη υπόθεση της συγκρότησης του προοδευτικού συνασπισμού εξουσίας έχει θέση και η ΔΗΜ.ΑΡ., χωρίς ταλαντεύσεις και επαμφοτερίζουσες στάσεις».
Είναι σαφές ότι η συμπόρευση αποτελεί δρομολογημένη επιλογή. Για τον «προοδευτικό πόλο εξουσίας» πια. Πολύ μακριά από τις διακηρύξεις του 2012 για αριστερή κυβέρνηση. Αλλά και από την Πολιτική Απόφαση του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, το 2013, που απέκλειε με πλήρη σαφήνεια κάθε συνεργασία με όσους έχουν υπηρετήσει από θέσεις ευθύνης τη μνημονιακή πολιτική.
Nikos Sarantakos Για την ακρίβεια, η πολιτική απόφαση του Συνεδρίου αναφέρει:
«...Στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ για την κοινωνική, πολιτική ανατροπή και την αριστερή διακυβέρνηση θα διαφυλάξουμε τη φερεγγυότητα και αξιοπιστία μας. Πρόσωπα και δυνάμεις του χρεοκοπημένου και υπόλογου πολιτικού κόσμου, ιδίως όσοι αποδέχθηκαν την πολιτική του μνημονιακού μονόδρομου και έπαιξαν ενεργό ρόλο σε μνημονιακές κυβερνήσεις από θέσεις ευθύνης, δεν μπορεί να έχουν ρόλο στην κυβέρνηση της αριστεράς...»
Κατά τη γνώμη μου, η απόφαση του Συνεδρίου είναι επίτηδες τόσο γενικά διατυπωμένη που να επιδέχεται ερμηνείες. Με βάση την ερμηνεία τη δική μου, που καλώς ή κακώς φαίνεται να την ακολουθεί και η ηγεσία, η διατύπωση αυτή αποκλείει μόνο όσους έχουν αναλάβει πρωτοκλασάτοι υπουργοί: δηλαδή αποκλείει Λοβέρδο και Χρυσοχό, αλλά όχι Τζάκρη, και φυσικά δεν αποκλείει Δημαρίτες.
Η ΔΗΜΑΡ ειναι Μνημονιακο μαγαζακι!Ηταν μαγαζι γωνια και τωρα ειναι σε πτωχευση!ΔΕΝ ΤΗ ΘΕΛΟΥΜΕ!ΔΕ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟΛΑΓΝΟΥΣ!ΟΞΩ ΟΙ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ
ΚΟΠΡΙΤΗΣ -------------------------------------------------------------------------
Ο Δημήτρης Βίτσας, που εκπροσώπησε τον ΣΥΡΙΖΑ στο συνέδριο της ΡΗΜΑΔ είπε: «...είναι θετική η δική σας απόφαση για το σχηματισμό προοδευτικής κυβέρνησης εναλλακτικής στη λιτότητα και τα μνημόνια. Για να εργαστούμε μαζί για τη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής συμφωνίας για την αναδιανομή, την ανασυγκρότηση, την ανάπτυξη. Μιας συμφωνίας εθνικού χαρακτήρα με ευρωπαϊκό προσανατολισμό».
ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΤΗΝ ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΙΑΣΟΥΝ ΜΑΛΑΚΕΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ, ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΕΜΑΣ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΘΑ ΜΑΣ ΠΙΑΣΟΥΝ, ΟΥΤΕ ΜΑΛΑΚΕΣ. ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΔΗΜΑΡ, ΝΑ ΠΑΝΕ, ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ...
Kαλή ΔΗΜΑΡ και κακή ΔΗΜΑΡ... Καλή Ν.Δ. και κακή Ν.Δ..... Πραγματική Χ.Α. και κατά λάθος Χ.Α.... Κορμός ΣΥΡΙΖΑ και ...παραφυάδες ΣΥΡΙΖΑ.
Εγώ αυτή τη διαλεκτική δεν την ασπάζομαι. Η ΔΗΜΑΡ είναι ένα ΑΝΥΠΟΛΗΠΤΟ κόμμα, η Ν.Δ. είναι ένα εθνικιστικό-ακροδεξιό κόμμα και η Χ.Α. είναι ναζιστική-εγκληματική οργάνωση. Και καμιά εικοσαριά νοματαίοι στον ΣΥΡΙΖΑ δημιουργούν εντυπώσεις, χωρίς ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ από τα συλλογικά όργανα του κόμματος. Να μην περνάει κανενός η ιδέα ότι είμαστε απόντες επειδή κρατάμε χαμηλό προφίλ, Ο.Κ.????
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου