Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

10 Φωτογραφίες της Κακογουστιάς των Εκλογών

 Mέρος Ι     Δάφνη Μαρτίνου Μαϊ 12 2014

                   

Source: Flickr/ Joanna

Ένα σταθερό μέρος των προεκλογικών εκστρατειών είναι πλέον και η διαδικτυακή διάσταση των υποψηφίων, aka το Facebook τους. Είτε πρόκειται για ολόκληρο κόμμα, είτε για προσωπική σελίδα κάποιου υποψηφίου, οι φωτογραφίες με μηνύματα, υποσχέσεις και χειραψίες είναι παρούσες. Και αισθητικά είναι ό,τι χειρότερο έχω δει ποτέ.

Το ερώτημα μου σε αυτή την φάση είναι: Δεν κατανοούν την καλαισθησία αυτοί που φτιάχνουν και ανεβάζουν αυτές τις φωτογραφίες ή απλά δεν τους νοιάζει; Γιατί όταν έχεις τον Obama να ανεβάζει φωτογραφία με τον Justin Timberlake με caption: “ It’s gonna be May” ( το πιο viral πράγμα στο internet εκείνη την χρονική στιγμή), δεν μπορείς να αντιπαραθέτεις comic sans. Δεν βγαίνει, πώς να το κάνουμε. Μπορεί να υπονομεύουν την νοημοσύνη του Έλληνα ψηφοφόρου σε καθημερινή βάση, αλλά όχι κι έτσι.

Έκανα λοιπόν μια βόλτα στα Facebook διαφόρων υποψηφίων και κομμάτων, τα οποία εν όψει των εκλογών είναι φίσκα στις εν λόγω φωτογραφίες, συνέλλεξα την αφρόκρεμα της κακογουστιάς και σας την παραθέτω.

                              

Η αιτία της απέχθειας προς την πολιτική σκηνή της χώρας, συγκεντρωμένη σε μια φωτογραφία. Πολιτική μάζωξη της Νεολαίας του ΛΑ.Ο.Σ στο καφέ Μάνζο με το πρώτο ποτό δωρεάν ΚΑΙ δώρα έκπληξη. Ούτε στον χριστουγεννιάτικο χορό του συλλόγου φιλόζωων της γειτονιάς μου τέτοιο κέφι. Και εκεί που λες ότι δεν υπάρχουν πολλά πράγματα χειρότερα από ένα ντεγκραντέ πιξελιασμένο μπλε background, έρχεται το «Θα είμαστε όλοι εκεί» γραμμένο στην μέση. Με comic sans. Όταν το έγραφα πιο πάνω δεν περίμενα ότι θα το συναντήσω στην πραγματικότητα. Νόμιζα ότι είχε εξαλειφθεί ή τουλάχιστον περιοριστεί σε κείμενα 10χρονων, στο πρώτο μάθημα πληροφορικής.



                       

«Άμα δείξω όλα μου τα δόντια, μπορεί να νομίζουν ότι γελάω», σκεφτόταν ο κ. Σπηλιωτόπουλος, όταν έβγαλε αυτή την φωτογραφία.



                          



Η Ελιά άνοιξε πανιά για την Ευρώπη αλλά ξέχασε να προσλάβει γραφίστα. Οπότε πήρε το σύμβολο κατά του καρκίνου του μαστού, το γύρισε ανάποδα και το μετέτρεψε σε κάτι που μοιάζει με logo σχολής χορού για μεγάλες κυρίες.

                      

Υπέροχα σκηνοθετημένη φωτογραφία, με «oh-so-sneaky» πινελιά αντικατοπτρισμού στο τραπέζι. Επιβεβαιώνει περίτρανα την γνωστή κουβέντα « Όποτε βγάζω φωτογραφία, δεν έχω τι να κάνω τα χέρια μου», έτσι αποφάσισε να τα τοποθετήσει σαν να έπιασε μόλις ένα ζουζούνι που ούτε θέλει να αφήσει, ούτε και να το σκοτώσει με το χέρι.

                         



Βραβείο μηδενικής προσπάθειας για δεύτερη φορά στον ΛΑ.Ο.Σ. Άμα κάνεις το edtiting των φωτογραφιών στην ζωγραφική, πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να συμβεί κάτι τέτοιο. Αλλά άντε και συνέβη, πως γίνεται να μην θες να κάνεις κάτι για αυτό; Δεν σε ενοχλεί; Δεν βλέπεις ότι η εξαιρετική ιδέα σου να κάνεις το σήμα του κόμματος ξυπνητήρι, που θα αφυπνίσει το πνεύμα του λαού, αδικείται; Ας φτιάξει κάποιος τις διαστάσεις, είναι πραγματικά πάρα πολύ έυκολο. My OCDs are killing me.



                     

Όποιος θα ήθελε παθιασμένα, αντί για αυτό το δάχτυλο όλα τα παιδάκια να σηκώνουν το μεσαίο και να το δείχνουν με καμάρι στους υποψηφίους, ας σηκώσει το χέρι του.

                     

Πρώτον, γιατί « Φυλάνε Θερμοπύλες» και όχι «Φυλάνε τις/στις Θερμοπύλες»;

Δεύτερον, τα λόγια είναι περιττά για τον απαράδεκτο εθνικισμό, που περνάει αυτή η κακοτραβηγμένη φωτογραφία. Plus, ύπουλος διαχωρισμός, Τούρκικη σημαία στην συννεφιά και την μαυρίλα και Ελληνική στο φως. Γιατί αυτό είναι το μήνυμα, όχι η ειρήνη και η συμφιλίωση και εν γένει κάτι θετικό, αλλά το «Τούρκοι κακοί- Έλληνες καλοί». ΟΥΓΚ.

                           

Μιας και ασχοληθήκαμε με το ζήτημα των φοιτητικών παρατάξεων, ας πως και εγώ ότι ΔΕΝ υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ λόγος.

                             

«Άσε το χέρι μου με πονάς»

« ΟΧΙ ΘΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ! Κάποτε ήμουν πρωθυπουργός και ήμουν όλη την ώρα πρωτοσέλιδο. Τώρα που τέτοια! Θα κάτσεις εδώ, θα βγάλουμε φωτογραφία και θα σ’ αρέσει».

                     

Ω Θεέ μου, τι έμπνευση. Καθόλου στημένες φωτογραφίες από το μέσο κοινό μιας πολιτικής συγκέντρωσης. Μια όμορφη νέα, μια κυρία που νομίζω διαβάζει έναν χάρτη και ο κλασικός μπόμπιρας, που την πληρώνει πάντα και τρώει στην μάπα σαλιωμένα φιλιά και ιδρωμένα χάδια.

Αυτή είναι λοιπόν, μέσα σε 10 εικόνες, η αντίληψη του τι χρειάζεται για να πεισθεί ο Έλληνας ψηφοφόρος. Και νομίζω ότι μιλάω εκ μέρους όλων όταν λέω ότι δεν αρκούν και δεν πείθουν.

 http://www.vice.com/gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου