Titsa Tsimara
Ο λωτός, ο οποίος και σύμφωνα με την ομηρική παράδοση ως κύρια τροφή θεωρούνταν σαν ναρκωτικό που προκαλούσε ειρηνική απάθεια. Τον καρπό αυτό πρόσφεραν στους ταξιδιώτες επισκέπτες τους οι κάτοικοι του νησιού των λωτοφάγων οι οποίοι στη συνέχεια έχαναν την επιθυμία της επιστροφής στη πατρίδα τους ή τη συνέχιση του ταξιδιού τους.
Τον καρπό αυτό, σήμερα, προσφέρουν αφειδώς όσοι κατείχαν δεκάδες χρονιά την εξουσία σε τοπικό επίπεδο, στην προσπάθεια τους να κρατήσουν τα κεκτημένα και να πείσουν το λαό ότι αυτοί δεν είχαν καμιά σχέση με τις πολιτικές που σχεδίασαν και εφάρμοσαν και οι οποίες οδήγησαν τη μεγάλη μάζα του λαού – και στον τόπο που διαφέντευαν- σε καταστάσεις που δεν είχαν βιώσει πότε από το καιρό της μεταπολίτευσης.
Χαρακτηριστικά γνωρίσματα του φρούτου αυτού, είναι όταν ακούς ότι οι δημοτικές εκλογές δεν είναι πολιτικές, ότι αν θες να τιμωρήσεις την κυβέρνηση να ψηφίσεις στις ευρωεκλογές, δεν πρόκειται να ασχοληθούμε καθόλου με τη κυβερνητική πολιτική γιατί δεν περιμένουμε τίποτα από αυτούς και πρέπει να στηριχθούμε στις δυνάμεις μας, ότι τώρα ψηφίζουμε για τον τόπο μας, τους πιο ικανούς και αξιόπιστους, άρα τους έμπειρους, άρα εμάς τους ίδιους.
Έτσι λοιπόν, τρώγοντας το φρούτο αυτό της λήθης, ξεχνάμε τις ευθύνες τους, παρατάμε την όποια αγωνιστική διάθεση διεκδίκησης και μένουμε ήρεμοι και απαθείς στη συντήρηση της εξουσίας τους, για τα επόμενα πέντε χρονιά.
Θα πρέπει όμως να δούμε συγκεκριμένα τι (κρυφές) συνέπειες έχει αυτή η λωτοφαγία και στον τόπο μας ώστε ο κόσμος το Μάη, να επιλέξει με τη γνώση και όχι με το προβαλλόμενο μιντιακό ψέμα.
Όταν λες ότι δεν θα ασχοληθούμε με την κυβερνητική πολιτική, σημαίνει ότι δέχεσαι αδιαμαρτύρητα, αύριο να μην υπάρχουν πλοία και αεροπλάνα για τη μετακίνηση ανθρώπων και προϊόντων ( ή άντε μια φορά τη βδομάδα με ένα σαπιοκάραβο), δεν διεκδικείς βασικά ανθρώπινα δικαιώματα που έχουν κατακτήσει οι προηγούμενες γενιές, όπως την παιδεία (κατάργηση, συγχώνευση σχολείων, Πανεπιστημίων ,ΤΕΙ ), την υγεία (ουσιαστική κατάργηση πρωτοβάθμιας υγείας, υποβάθμιση νοσοκομείου), την εξυπηρέτηση του πολίτη (κατάργηση υπηρεσιών του δημοσίου στην επαρχία) και φυσικά δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα η καθαριότητα και το νερό να γίνουν αγαθά που θα πωλούν πανάκριβα και σε αυτούς που έχουν να πληρώσουν, ιδιωτικές εταιρείες.
Δεν θα διεκδικήσεις ποτέ μόνιμη και σταθερή δουλειά για τους εργαζόμενους στις δημοτικές υπηρεσίες, γιατί βολεύεσαι με τα δίμηνα και πεντάμηνα της εξαθλίωσης, τα οποία και χρησιμοποιείς για να τακτοποιήσεις με αναξιοκρατικό τρόπο τα ρουσφέτια σου. Έτσι άλλωστε έχεις μάθει τόσα χρονιά.
Αλλά ακόμα και αν πείσεις ότι ο δήμαρχος δεν πρέπει να σταθεί αγωνιστής και αλληλέγγυος στους δημότες του που υποφέρουν από την κρίση, σου μένει ένα τεράστιο πρόβλημα να αντιμετωπίσεις. Το φθαρμένο υλικό της εξουσίας σου, έχει γίνει ήδη αποκαλυφθεί στους πολίτες του τόπου σου και καμιά αμερικανικής έμπνευσης διαφημιστική καμπάνια δεν μπορεί να το κρύψει.
:Οι υποψήφιοι δημοτικοί άρχοντες που αντιπροσωπεύουν το «ικανό και έμπειρο» αλλά στη πραγματικότητα το παλιό και φθαρμένο, συντηρούν τόσο πριν όσο και μετά την εκλογική μάχη το πρότυπο της πατριαρχικής εξουσίας, οικειοποιούνται το δημόσιο αξίωμα τους αντιμετωπίζοντας το δημότη ως υπήκοο που του κάνουν μια χάρη, ένα ρουσφέτι, ελαχιστοποιώντας τα δικαιώματα του, τα οποία και βέβαια πότε δεν του τα γνωστοποιούν. Έτσι γεννάται και αναπαράγεται η διαπλοκή και η διαφθορά και βιώνεται και ως προσωπική ευθύνη (το τοπικό ανάλογο του όλοι μαζί τα φάγαμε).
Ήρθε όμως η ώρα το παλιό να σβήσει, ήρθε η ώρα να ακολουθήσουμε έναν άλλο δρόμο στη τοπική αυτοδιοίκηση. Ενάντια στον «έμπειρο» αυτοδιοίκητο που τόσα χρονιά έχει την εξουσία να αρνηθεί να εφαρμόσει το νόμο, να τον ερμηνεύσει κατά το δοκούν και, σε ακραίες περιπτώσεις, να τον εφαρμόσει μεροληπτικά ή/και να παρανομήσει. Ενάντια στο φορμαλισμό και την τυπολατρία, το ρουσφέτι και την υποχρέωση που γεννά.
Για να γίνει αυτό όμως, τον Μάη, θα πρέπει ο Οδυσσέας να πει όχι στους λωτούς της λήθης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου