Κυριακή 6 Απριλίου 2014

αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που κοιτάς.

                                


                        

[...]Φράσεις όπως «το μνημόνιο απέτυχε» και «η οικονομία έχει καταστραφεί» αδυνατούν να προσεγγίσουν την πραγματική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε.
 
Δεν αντιλαμβάνονται το ταξικό πρόσημο της σημερινής κρίσης. Την μετατροπή της κρίσης σε ευκαιρία από τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Ευκαιρία για την πραγματοποίηση μεγαλύτερων κερδών μέσα και από την διάλυση κάθε εργατικού δικαιώματος. Μέσα στην κρίση το μερίδιο των μισθών στο ΑΕΠ έχει μειωθεί 14%. Ο λόγος κερδών/μισθών στην Ελλάδα έχει φτάσει στο 1.7 από 1.2 που ήταν στις αρχές της κρίσης.

[...]Η κερδοφορία αυξάνεται και η υποτίμηση της εργασίας προχωράει με βίαιους ρυθμούς. Η κερδοφορία του ελληνικού καπιταλισμού και όχι του γερμανικού. Η μετατροπή του ανταγωνισμού σε καθολικό παράδειγμα για την κοινωνική οργάνωση δεν αποτελεί επιταγή ξένων κέντρων. Αποτελεί δομικό στόχο των δυνάμεων που υπηρετούν τον νεοφιλελευθερισμό παντού. Όσο και σε κάποιους να μην αρέσει, έχουμε και στα μέρη μας αρκετούς τέτοιους.

[...]Πρέπει να σπάσουμε τη θεολογία της ανάπτυξης γιατί δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι και σε αυτή τη χώρα υπήρξε ανάπτυξη. Υπήρξε ως μια ταξική διαδικασία με νικητές και χαμένους. Ο κόσμος της δουλειάς και η νεολαία ήταν στους χαμένους. 

Όπως χαμένοι είμαστε σήμερα, τόσο στα χρόνια της ύφεσης όσο και της ανάπτυξης που θα μας φέρουν.

Διαφορετικές επιλογές κάνεις με στόχο γενικά την ανάπτυξη της οικονομίας, διαφορετικές με στόχο την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών της πλειοψηφίας.

 Όπως συμβαίνει συνήθως, αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που κοιτάς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου