Είναι θετικό ότι ο πρωθυπουργός επιμένει πως δεν θα λάβει υφεσιακά μέτρα λιτότητας, μολονότι παίζει μόνος του εναντίον της συνασπισμένης εγχώριας και διεθνούς ελίτ και με το θησαυροφυλάκιο σχεδόν άδειο από λεφτά. Είναι, επίσης, κατανοητή εν μέρει η τακτική τής υπομονής, με δεδομένο, όπως φάνηκε κι από την τηλεφωνική παρέμβαση Ομπάμα στην Ανγκ. Μέρκελ, ότι μια κατάρρευση της Ελλάδας δεν θα είχε αρνητικό αντίκτυπο μόνο στους έλληνες αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ωραία όλα αυτά, αλλά οφείλω να σας ομολογήσω ότι βαρέθηκα να ξημεροβραδιαζόμαστε από Eurogroup σε Σύνοδο Κορυφής κι από Ecofin σε οκταμερείς για να μαθαίνουμε αν χρεοκοπούμε ή όχι. Υστερα από πέντε χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων η χώρα μας υπέστη τη μεγαλύτερη συρρίκνωση ΑΕΠ από οποιοδήποτε άλλο αναπτυγμένο κράτος στη μεταπολεμική περίοδο η πραγματική οικονομία, ακόμα κι αν το δημόσιο ταμείο διαθέτει μια υποτυπώδη ρευστότητα, δεν μπορεί να σηκώσει άλλο το βάρος τής αβεβαιότητας...
Από τη στιγμή, επομένως, που η κυβέρνηση δείχνει αποφασισμένη να μην παραβιάσει την κόκκινη γραμμή της για έναν έντιμο συμβιβασμό οφείλει το ταχύτερο δυνατό να επιτρέψει την ολοκλήρωση της αποτίμησης των τεχνικών κλιμακίων στην Αθήνα και να παρουσιάσει μια πιο συγκεκριμένη λίστα μεταρρυθμίσεων στους θεσμούς, προς την κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αφού η σύγκρουση μοιάζει αναπόφευκτη δεν υπάρχει λόγος να καθυστερούμε είτε τη νίκη μας είτε τη δυνατότητα να διαχειριστούμε την ήττα μας καλύτερα...
Δεν υφίσταται πλέον σοβαρός λόγος οι δύο ομάδες να κυκλοφορούν τη μπάλα στο χώρο τού κέντρου χωρίς να εκδηλώνουν επίθεση. Ο,τι είναι να γίνει, είτε ανάσα στην ελληνική κοινωνία είτε μνημόνιο είτε ευρώ είτε δραχμή, πρέπει να γίνει τώρα που μπορούμε έστω με τα χίλια ζόρια να στεκόμαστε στα πόδια μας. Ακόμα κι αν η απόφαση σε βάρος μας θα είναι η θανατική ποινή και, μάλιστα, άμεσα εκτελεστή οφείλεται να τη γνωρίζουμε. Τί είδους ζωή είναι αυτή, άλλωστε, που σε οδηγούν καθημερινώς στο εκτελεστικό απόσπασμα με δεμένα τα μάτια μόνο και μόνο για να σου ανακοινώσουν πως δεν έχει ληφθεί οριστική απόφαση για την τύχη σου; Είναι ευτύχημα που έχουμε μια κυβέρνηση που υπερασπίζεται Θερμοπύλες, σε αντίθεση με ό,τι έπραξαν οι προηγούμενες, αλλά δεν έχει νόημα να συγκεντρώνεις στρατό και πολεμοφόδια για να τα συντηρείς άπραγα στους αιώνες των αιώνων...
Διαθέτοντας τη συντριπτική πλειονότητα του λαού με το μέρος του και με ένα σημαντικό κομμάτι του να ανταλλάσσει και το ευρώ με έναν εναλλακτικό δρόμο αξιοπρέπειας ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει τίποτα άλλο να φοβάται από το φόβο τής ήττας. Αν στο τέλος οι ευρωπαίοι επιμείνουν σε νέα μέτρα λιτότητας, στο ιταμό ύφος τού email Χαρδούβελη, ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί διαθέτουν τις εναλλακτικές που τους δίδονται από την κοινοβουλευτική δημοκρατία για να απαντήσουν αναλόγως ως ύστατο επιχείρημα. Τα δημοψηφίσματα και τις εκλογές τις φοβούνται μόνο οι τύραννοι κι αυτοί δεν κατοικούν στην Αθήνα αλλά σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες...
Εξακολουθώ να θεωρώ πως η Ελλάδα διαθέτει το πάνω χέρι στη διαπραγμάτευση, μολονότι η οικονομική της ισχύς είναι υποπολλαπλάσια της Γερμανίας. Στην περίπτωση που η Ανγκ. Μέρκελ αποφασίσει την "Τελική Λύση" για τη χώρα μας, οδηγώντας την στην πλήρη οικονομική ασφυξία, αναλαμβάνει πολύ περισσότερα ρίσκα από όσα μπορούν να σηκώσουν οι συντηρητικές της πλάτες. Θα θέσει σε άμεσο κίνδυνο ντόμινο ολόκληρη την ευρωζώνη στο οικονομικό πεδίο, ενώ στο γεωπολιτικό θα δώσει τη δυνατότητα σε άλλους παίκτες να προσεταιριστούν μια χώρα με γεωστρατηγική σημασία που θα βρίσκεται σε απόλυτη ανάγκη και η οποία δεν θα αισθάνεται πλέον καμιά πολιτική ή ηθική δέσμευση με την Ε.Ε. Ακόμα και το ζήτημα των μεταναστών, το οποίο βεβαίως έθεσε άκομψα ο Π. Καμμένος γιατί οι άνθρωποι δεν είναι προϊόντα για να πακετάρονται και να στέλνονται στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, είναι ισχυρό όπλο στη φαρέτρα μας...
Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αντιδράσουν οι "φιλάνθρωπες" ευρωπαϊκές κοινωνίες τής ευμάρειας όταν το μεταναστευτικό δεν θα είναι ζήτημα το οποίο θα απασχολεί ως επί το πλείστον χρεοκοπημένες χώρες όπως η Ελλάδα, εξαιτίας ανισοβαρών συμφωνιών όπως το "Δουβλίνο ΙΙ", αλλά όταν θα έχει εγκατασταθεί και στη δική τους αυλή. Θα είναι, επομένως, τόσο πολλές οι άμεσες και οι παράπλευρες απώλειες ενός "Grexit" ή ενός "Graccident" ώστε να έχει δίκιο ο Γιάννης Αγγελάκας όταν τραγουδά ότι ο χαμένος τα παίρνει όλα. Πόσω μάλλον όταν έχει τη βούληση να τα διεκδικήσει, έστω και με καθυστερήσεις, όπως συμβαίνει στην περίπτωση αυτής της κυβέρνησης για την οποία παρά τα λάθη της, όπως στη μαλθακή αντιμετώπιση των βιαιοπραγιών στη Νομική Σχολή, στην παράπλευρή της εκκλησία και στο Αριστοτέλειο, δεν έχουμε λόγο να μην αισθανόμαστε υπερήφανοι για τον αγώνα που δίνει έχοντας απέναντί της θεούς και δαίμονες, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται και κάποιοι που μιλούν ελληνικά...
Διαθέτοντας τη συντριπτική πλειονότητα του λαού με το μέρος του και με ένα σημαντικό κομμάτι του να ανταλλάσσει και το ευρώ με έναν εναλλακτικό δρόμο αξιοπρέπειας ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει τίποτα άλλο να φοβάται από το φόβο τής ήττας. Αν στο τέλος οι ευρωπαίοι επιμείνουν σε νέα μέτρα λιτότητας, στο ιταμό ύφος τού email Χαρδούβελη, ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί διαθέτουν τις εναλλακτικές που τους δίδονται από την κοινοβουλευτική δημοκρατία για να απαντήσουν αναλόγως ως ύστατο επιχείρημα. Τα δημοψηφίσματα και τις εκλογές τις φοβούνται μόνο οι τύραννοι κι αυτοί δεν κατοικούν στην Αθήνα αλλά σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες...
Εξακολουθώ να θεωρώ πως η Ελλάδα διαθέτει το πάνω χέρι στη διαπραγμάτευση, μολονότι η οικονομική της ισχύς είναι υποπολλαπλάσια της Γερμανίας. Στην περίπτωση που η Ανγκ. Μέρκελ αποφασίσει την "Τελική Λύση" για τη χώρα μας, οδηγώντας την στην πλήρη οικονομική ασφυξία, αναλαμβάνει πολύ περισσότερα ρίσκα από όσα μπορούν να σηκώσουν οι συντηρητικές της πλάτες. Θα θέσει σε άμεσο κίνδυνο ντόμινο ολόκληρη την ευρωζώνη στο οικονομικό πεδίο, ενώ στο γεωπολιτικό θα δώσει τη δυνατότητα σε άλλους παίκτες να προσεταιριστούν μια χώρα με γεωστρατηγική σημασία που θα βρίσκεται σε απόλυτη ανάγκη και η οποία δεν θα αισθάνεται πλέον καμιά πολιτική ή ηθική δέσμευση με την Ε.Ε. Ακόμα και το ζήτημα των μεταναστών, το οποίο βεβαίως έθεσε άκομψα ο Π. Καμμένος γιατί οι άνθρωποι δεν είναι προϊόντα για να πακετάρονται και να στέλνονται στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, είναι ισχυρό όπλο στη φαρέτρα μας...
Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αντιδράσουν οι "φιλάνθρωπες" ευρωπαϊκές κοινωνίες τής ευμάρειας όταν το μεταναστευτικό δεν θα είναι ζήτημα το οποίο θα απασχολεί ως επί το πλείστον χρεοκοπημένες χώρες όπως η Ελλάδα, εξαιτίας ανισοβαρών συμφωνιών όπως το "Δουβλίνο ΙΙ", αλλά όταν θα έχει εγκατασταθεί και στη δική τους αυλή. Θα είναι, επομένως, τόσο πολλές οι άμεσες και οι παράπλευρες απώλειες ενός "Grexit" ή ενός "Graccident" ώστε να έχει δίκιο ο Γιάννης Αγγελάκας όταν τραγουδά ότι ο χαμένος τα παίρνει όλα. Πόσω μάλλον όταν έχει τη βούληση να τα διεκδικήσει, έστω και με καθυστερήσεις, όπως συμβαίνει στην περίπτωση αυτής της κυβέρνησης για την οποία παρά τα λάθη της, όπως στη μαλθακή αντιμετώπιση των βιαιοπραγιών στη Νομική Σχολή, στην παράπλευρή της εκκλησία και στο Αριστοτέλειο, δεν έχουμε λόγο να μην αισθανόμαστε υπερήφανοι για τον αγώνα που δίνει έχοντας απέναντί της θεούς και δαίμονες, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται και κάποιοι που μιλούν ελληνικά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου