σας παρουσιάζουμε τους γνωστούς συριζοφαγους της Κεφαλονιάς......
Ναπολέων Λιναρδάτος ......Παύλος Παπαδάτος
Ναπολέων Λιναρδάτος: Μια κυβέρνηση κουτοπόνηρων
Αν κάποιος δεν θα ήθελε να χαρακτηρίσει την υπάρχουσα κυβέρνηση σαν ένα τσούρμο πολιτικών απατεώνων, μια εναλλακτική πρόταση είναι η εξής: Η κυβέρνηση είναι μια κακόγουστη φάρσα χαμένη σ’ ένα λαβύρινθο πολλαπλών αδιεξόδων.
Τελικά φτάσαμε και στην αποκάλυψη του Σχεδίου Β της κυβέρνησης που είναι πανομοιότυπο με αυτό του Γιώργου Παπανδρέου, δηλαδή δημοψήφισμα ή εκλογές. Δεν είναι τυχαίο ότι η επανάληψη της ιδέας προέρχεται από τον πρώην σύμβουλο του κ. Παπανδρέου, Γιάνη Βαρουφάκη.
Αν θυμάστε τον Ιανουάριο η θέση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ότι αν κερδίσει τις εκλογές θα προσποιηθεί μια σκληρή διαπραγμάτευση και αν το πράγμα πάει στραβά, θα πετάξει την καυτή πατάτα στους πολίτες με ένα δημοψήφισμα ή νέες εκλογές. Αν ήταν έτσι ο καθένας θα μπορούσε να υποσχεθεί ότι υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς το παραμικρό κόστος για αποτυχία ή επιτυχία. Όμως τον Ιανουάριο ο ΣΥΡΙΖΑ πωλούσε την ιδέα ότι είχε έτοιμο και κοστολογημένο πρόγραμμα, είχε επίσης έτοιμη διαπραγμάτευση για την οποία ο κ. Τσίπρας έλεγε ότι δεν υπήρχε ούτε μία στο εκατομμύριο να μην αποδεχθεί η κα Μέρκελ.
Αρχικά θέλαμε χρόνο και όχι χρήμα για να φτιάξουμε μετεκλογικά ένα πρόγραμμα που ήταν ήδη έτοιμο πριν τις εκλογές. Τώρα δεν θέλουμε χρήμα, αλλά και θέλουμε, για να φτιάξουμε ένα πρόγραμμα που ήταν ήδη έτοιμο και κοστολογημένο πριν τις εκλογές. Επίσης μιας και φαίνεται ότι ο τσαμπουκάς δεν πέρασε στην Ευρώπη απειλούμε με εκλογές ή δημοψήφισμα.
Φαίνεται, ότι σιγά σιγά περνάμε από το στάδιο της άγνοιας σ’ αυτό του πανικού. Ποιος ακριβώς θα ήταν ο σκοπός ενός δημοψηφίσματος ή νέων εκλογών; Δεν ήταν ξεκάθαρο το μήνυμα των προηγούμενων εκλογών; Δεν ξέρουν οι Ευρωπαίοι ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων θέλει λεφτά χωρίς μνημόνιο; Δεν ξέρουν ότι με αυτό ακριβώς το αίτημα πήγε η κυβέρνηση Τσίπρα στην Ευρώπη και έφαγε πόρτα; Εάν υποθέσουμε ότι ένα μεγάλο ποσοστό σε εκλογές ή δημοψήφισμα συμφωνήσει με τις θέσεις της κυβέρνησης, τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι αυτό το γεγονός θα αλλάξει την στάση των Ευρωπαίων;
Η πικρή αλήθεια είναι ότι το θέμα των εκλογών και του δημοψηφίσματος είναι η πανικόβλητη κίνηση μιας κυβέρνησης που φοβάται ότι θα έρθει αντιμέτωπη με τα προεκλογικά της ψέματα πολύ νωρίτερα απ’ ότι υπολόγιζε. Έχουν καταλάβει ότι είναι δύσκολο να κοροϊδέψουν τους έξω – και σύντομα θα έχουν την ίδια δυσκολία και με τους μέσα. Επειδή δεν έχει μείνει άρτος, θα περιορισθούν στα δημοκρατικά θεάματα και οι εκλογές/δημοψήφισμα εντάσσονται σ’ αυτό πλαίσιο.
Στα καλά νέα της εβδομάδας ήταν η εξαιρετική ιδέα της κυβέρνησης να οπλίσει τουρίστες με κάμερες και μικρόφωνα για να ενημερώνουν την εφορία για ύποπτους για φοροδιαφυγή μικρομεσαίους. Άλλο ένα μέτρο ενάντια στην ολιγαρχία.
Κρίμα, βέβαια, που “αντιεξουσιαστές” έκαναν κατάληψη στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου την Κυριακή. Σ’ αυτή τη χώρα οι άξιοι βάλλονται από παντού.
Παύλος Παπαδάτος: Όσοι ονειρεύονται τη δραχμή θα ζήσουν εφιάλτη!
ΟΣΟΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ ΔΡΑΧΜΗ ΘΑ ΖΗΣΟΥΝ ΕΦΙΑΛΤΗ!
Άρθρο μου στην Real news 8.3.2015
Άρθρο μου στην Real news 8.3.2015
Φτωχοί και άνεργοι που είχαν χορτάσει με success stories, ήλθε η ώρα να αλλάξουν μενού και να χορτάσουν με αξιοπρέπεια, την οποία θα αποκτήσουμε με περιθωριακό στυλ, σκέρτσο και φυσικά με το πιάτο του ζητιάνου… συγγνώμη, των δανεικών.
Μαθαίνουμε ότι η σύγχρονη πολιτική οικονομία βασίζεται σε ασάφειες και όχι σε προγράμματα, ότι ο ΦΠΑ είναι εργαλείο εξαπάτησης των κουτόφραγκων, ότι η ανακυβίστηση είναι νέα συμφωνία, ότι ο άκρατος λαϊκισμός είναι μοχλός ανάπτυξης και ότι οι οικονομικές αερολογίες είναι αναγκαίες, ώστε ο ευγενέστατος κύριος Ντράγκι να αναγκαστεί να πει στον Υπουργό Οικονομικών μας: «Δεν μας ενδιαφέρουν οι απόψεις σας, κύριε». Συγχρόνως δε, ανακαλύψαμε ότι για να αναπτυχθεί η χώρα θα πρέπει να αυξήσουμε τους γραφειοκράτες, τη φορολογία, να μην κάνουμε καμία αποκρατικοποίηση, να αυξήσουμε τους κατώτατους μισθούς και φυσικά να μην δοθεί κανένα κίνητρο ώστε να γίνουν επενδύσεις.
Πέντε χρόνια μνημονίου και όχι φως στο τούνελ, αλλά ούτε καν το τούνελ δεν έχουμε δει ακόμη! Για να κατέβει το χρέος στο 120% του ΑΕΠ που έβαλαν ως στόχο η τρόικα και η προηγούμενη κυβέρνηση, θα πρέπει να έχουμε ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα 4.5% για 18 συνεχή χρόνια! Αν αυτό το απλό πράγμα το παρουσιάζαμε με σοβαρότητα και όχι ιλαρότητα, ίσως ο κύριος Σόιμπλε να συνηγορούσε σε μια δημοσιονομική χαλάρωση. Αλλά να πηγαίνεις να ζητήσεις δανεικά με τα χέρια στις τσέπες και εμφάνιση που πιθανόν ενδείκνυται για night club… αλλά όχι φυσικά για το ισχυρότερο οικονομικό club του κόσμου, αυτό αποτελεί την επιτομή της ανευθυνότητας.
Όταν η κυβέρνηση δίνει 10-12% αύξηση στους εργαζόμενους της ΔΕΗ, δηλαδή 30 εκατομμύρια ετησίως, ενώ η άλλοτε κραταιά ελληνική βιομηχανία χάλυβα παραπαίει περιμένοντας τη ΔΕΗ να της μειώσει το ενεργειακό κόστος κατά 20 εκατομμύρια όπως είχε υποσχεθεί η προηγούμενη ανεπαρκής κυβέρνηση, είναι ποτέ δυνατό να γίνουμε παραγωγική χώρα;
Δυστυχώς, το κομματικό και κυρίως το προσωπικό συμφέρον τίθενται πάνω από όλα. Ο κύριος Παπανδρέου δεν ήθελε συνεργασία με τον κύριο Καραμανλή ούτε με τον κύριο Σαμαρά, ενώ ο κύριος Σαμαράς και ο κύριος Βενιζέλος απομάκρυναν άρον άρον τον ικανότατο κύριο Παπαδήμο μήπως και δεν προλάβουν να κυβερνήσουν! Σήμερα, ο κύριος Σαμαράς δεν καταδέχεται να πει ούτε καν «Καλημέρα» στον Πρωθυπουργό, αγνοώντας το γεγονός ότι αυτή η συμπεριφορά του αποτελεί μεγάλη προσβολή για όλους τους Έλληνες. Τι να κάνουμε… καπρίτσια είναι αυτά!
Σημείωση
Οι Ευρωπαίοι μάς έχουν ανοίξει διάπλατα την πόρτα της εξόδου και εμείς πιστεύουμε ότι την έχουν ανοιχτή για να απολαμβάνουν τις φαιδρές μας θεωρίες. Ώρα να αντιληφθούμε ότι περισσότερο τους «κοστίζουμε» εντός, παρά εκτός. Και όσοι ονειρεύονται τη δραχμή, θα ζήσουν εφιάλτη.
Μαθαίνουμε ότι η σύγχρονη πολιτική οικονομία βασίζεται σε ασάφειες και όχι σε προγράμματα, ότι ο ΦΠΑ είναι εργαλείο εξαπάτησης των κουτόφραγκων, ότι η ανακυβίστηση είναι νέα συμφωνία, ότι ο άκρατος λαϊκισμός είναι μοχλός ανάπτυξης και ότι οι οικονομικές αερολογίες είναι αναγκαίες, ώστε ο ευγενέστατος κύριος Ντράγκι να αναγκαστεί να πει στον Υπουργό Οικονομικών μας: «Δεν μας ενδιαφέρουν οι απόψεις σας, κύριε». Συγχρόνως δε, ανακαλύψαμε ότι για να αναπτυχθεί η χώρα θα πρέπει να αυξήσουμε τους γραφειοκράτες, τη φορολογία, να μην κάνουμε καμία αποκρατικοποίηση, να αυξήσουμε τους κατώτατους μισθούς και φυσικά να μην δοθεί κανένα κίνητρο ώστε να γίνουν επενδύσεις.
Πέντε χρόνια μνημονίου και όχι φως στο τούνελ, αλλά ούτε καν το τούνελ δεν έχουμε δει ακόμη! Για να κατέβει το χρέος στο 120% του ΑΕΠ που έβαλαν ως στόχο η τρόικα και η προηγούμενη κυβέρνηση, θα πρέπει να έχουμε ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα 4.5% για 18 συνεχή χρόνια! Αν αυτό το απλό πράγμα το παρουσιάζαμε με σοβαρότητα και όχι ιλαρότητα, ίσως ο κύριος Σόιμπλε να συνηγορούσε σε μια δημοσιονομική χαλάρωση. Αλλά να πηγαίνεις να ζητήσεις δανεικά με τα χέρια στις τσέπες και εμφάνιση που πιθανόν ενδείκνυται για night club… αλλά όχι φυσικά για το ισχυρότερο οικονομικό club του κόσμου, αυτό αποτελεί την επιτομή της ανευθυνότητας.
Όταν η κυβέρνηση δίνει 10-12% αύξηση στους εργαζόμενους της ΔΕΗ, δηλαδή 30 εκατομμύρια ετησίως, ενώ η άλλοτε κραταιά ελληνική βιομηχανία χάλυβα παραπαίει περιμένοντας τη ΔΕΗ να της μειώσει το ενεργειακό κόστος κατά 20 εκατομμύρια όπως είχε υποσχεθεί η προηγούμενη ανεπαρκής κυβέρνηση, είναι ποτέ δυνατό να γίνουμε παραγωγική χώρα;
Δυστυχώς, το κομματικό και κυρίως το προσωπικό συμφέρον τίθενται πάνω από όλα. Ο κύριος Παπανδρέου δεν ήθελε συνεργασία με τον κύριο Καραμανλή ούτε με τον κύριο Σαμαρά, ενώ ο κύριος Σαμαράς και ο κύριος Βενιζέλος απομάκρυναν άρον άρον τον ικανότατο κύριο Παπαδήμο μήπως και δεν προλάβουν να κυβερνήσουν! Σήμερα, ο κύριος Σαμαράς δεν καταδέχεται να πει ούτε καν «Καλημέρα» στον Πρωθυπουργό, αγνοώντας το γεγονός ότι αυτή η συμπεριφορά του αποτελεί μεγάλη προσβολή για όλους τους Έλληνες. Τι να κάνουμε… καπρίτσια είναι αυτά!
Σημείωση
Οι Ευρωπαίοι μάς έχουν ανοίξει διάπλατα την πόρτα της εξόδου και εμείς πιστεύουμε ότι την έχουν ανοιχτή για να απολαμβάνουν τις φαιδρές μας θεωρίες. Ώρα να αντιληφθούμε ότι περισσότερο τους «κοστίζουμε» εντός, παρά εκτός. Και όσοι ονειρεύονται τη δραχμή, θα ζήσουν εφιάλτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου