Ή με τον αγώνα του ή με τους διώκτες του

Ν. Ρωμανός : το παιδί που τολμά να πέφτει
Μάιρα Ζαρέντη
29 Νοεμβρίου 2014

Νίκος Ρωμανός. Ο φίλος του Αλέξη Γρηγορόπουλου που βρισκόταν μαζί του όταν δολοφονήθηκε εν ψυχρώ. Το παιδί που φήμες λένε ότι ανήκει στους «Πυρήνες της Φωτιάς» ενώ ο ίδιος το αρνείται. Ο γιος της Παυλίνας Νάσιουτζικ. Το παιδί που αναλαμβάνει την πολιτική και ποινική ευθύνη για εμπρησμούς και επιθέσεις και απαρνείται άλλες ευθύνες. Ο απεργός πείνας εδώ και 19 μέρες επειδή παράνομα οι φυλακές Κορυδαλλού του απαγορεύουν να παρακολουθήσει το Τ.Ε.Ι εισαγωγής του.

Το παιδί που αργοπεθαίνει απαντώντας με ποίηση στα πιο κρύα συμφέροντα αυτού που λέμε στεγνά «Δημοκρατία». Ή αλλιώς, το παιδί που βγήκε να χαιρετήσει αγωνιστικά με ένα τσιγάρο στο στόμα, όσους ήταν εκεί και φώναζαν για τη δικαίωσή του.

Αμέσως μετά το έκτακτο κάλεσμα για συγκέντρωση στο Νοσοκομείο Γεννηματά, έτρεξα άμεσα. Στο ταξί με ρωτούσε ο οδηγός αν πήγαινα στα επείγοντα. «Ποια επείγοντα;» του λέω. Ο Νίκος Ρωμανός , ο απεργός πείνας, είναι σε άσχημη κατάσταση. «Κάτι άκουσα στο ραδιόφωνο», μου απαντά.

Φτάνοντας, ήμασταν 10-20 άτομα. Με την ώρα γίναμε 200. Οι Δελτάδες πολλοί. Είχαν χώσει ακόμα και μία κλούβα μέσα στο νοσοκομείο. Μετά τα ηχηρά συνθήματα, ο Ν. Ρωμανός βγήκε στο μπαλκόνι να μας χαιρετήσει. Προς το τέλος της συγκέντρωσης, κατέβηκε ο πατέρας του να μας ενημερώσει. «Μέχρι τη Δευτέρα το πολύ» αν αντέξει. Πάγωσα. Παγώσαμε όλοι. Μερικές κυρίες από δίπλα, άρχισαν να ψελλίζουν ότι θα έρθει ο νέος Δεκέμβρης. Θα ακολουθήσουν όσα ακολούθησαν τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου…

Ένα πράγμα ήρθε αστραπιαία στο μυαλό μου. Ο Ν. Ρωμανός είναι δυο χρόνια μεγαλύτερός μου. Όπως ακριβώς ήταν και ο Αλέξης Γρηγορόπουλος. Την ώρα που τα περισσότερα 20χρονα αμφιταλαντευόμαστε ανάμεσα σε σπουδές, έρωτα και κάποια αντίσταση ενδεχομένως -σχεδόν πάντα έχοντας καλύψει τον κώλο μας κάτω από την προστασία μίας ταμπέλας- ο Ν. Ρωμανός έχει τη δύναμη να βάζει φωτιά και να υπερασπίζεται μέχρι θανάτου τα πιστεύω του.

Θα μπορούσα να πεθάνω στα 22 μου; Δε θα το ‘θελα σίγουρα. Δε θα το άντεχα στη σκέψη. Γιατί έτσι είναι ο άνθρωπος. Αν δεν έχει τελειοποιήσει βλέπεις έναν κύκλο ζωής δε μπορεί να πεθάνει. Και έτσι είναι και ο θάνατός του. Αν δε συντροφεύει μια καλοζωισμένη ζωή φαντάζει άδικος, λίγος, περιττός. Εκτός αν «γίνεται η σταγόνα που κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει» όπως έλεγαν και το ’08, τότε γίνεται θάνατος ηρωικός και τον τραβάνε οι μεν συλλογικότητες από τη μία και τα άλλα κόμματα από την άλλη, μέχρι να σκίσουν την ουσία του.

«Μακάρι να γίνει ένα τεράστιο κίνημα αν πεθάνει», άκουσα από δήθεν αριστερό άτομο προχθές. Η καπήλευση η ίδια ποτισμένη στο μυαλό κάποιων φοιτητών που περιμένουν το Μεσσία, όχι μόνο να τους δείξει το δρόμο, αλλά να το κάνει και με το αίμα του, επειδή οι ίδιοι στερούνται φαντασίας και δύναμης.

Ο θάνατος στα 20 φαντάζει φόβος, φαντάζει αταίριαστος της μετα-εφηβείας και της προ-ενηλικίωσης. Κι’ όμως, μπορεί να κρύβει μία από τις μεγαλύτερες και πιο ατόφιες δυνάμεις της νεότητας. Τη δύναμη εκείνη του να μη συμβιβάζεσαι. Του να ζητάς το πιο απλό και να το απαιτείς επειδή το δικαιούσαι μέχρι τέλους. Και ναι. Ο Νίκος Ρωμανός έχει πλούσιους γονείς. Ίσως να μην του έλειψε τίποτα, ίσως να του έλειψαν τα πάντα.Ίσως να φταίει που ήταν αυτόπτης μάρτυρας στο φόνο του Γρηγορόπουλου. Ίσως όμως ουσιαστικά και να μη φταίει τίποτα. Ίσως να υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να στηρίζουν ηχηρές ή απλά αυτονόητες νομικά επιλογές με ό,τι αυτό πραγματικά συνεπάγεται.

Αν κάτι μου κάνει την πιο μεγάλη εντύπωση δεν είναι τόσο ότι αυτή τη στιγμή, οι μισοί κλαιγόμαστε με λίγα δακρυγόνα, ενώ ο συγκεκριμένος κάνει απεργία πείνας, αλλά ότι τη στιγμή που σχεδόν όλοι ψάχνουμε «υπολογίζοντας τις πιθανότητες» και θέλουμε να νιώθουμε σίγουροι «πως έχουμε έτοιμες τις απαντήσεις», ο Νίκος Ρωμανός τολμά να «πέφτει χωρίς δισταγμό»…

Σιωπή Σημαίνει Συνενοχή - 2

6 hrs · 

Φωτογραφία από τη νυχτερινή (στόμα με στόμα) παρέμβαση που πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Αθήνας.

Πιο συγκεκριμένα, γύρω στις 10 υπήρχε ραντεβού με αρκετούς αλληλέγγυους και αλληλέγγυες στην Πλατεία Αγίας Ειρήνης όπου κατέβηκαν με πορεία την Ερμού προς τους κατάμεστους δρόμους του Ψυρρή (από πελάτες στα μαγαζιά). 

Η πορεία συνέχισε προς το μετρό Μοναστηράκι και στη συνέχεια κατά την είσοδο του κόσμου στον σταθμό έκανε αρκετά αισθητή την παρουσία του με τα συνθήματα που φώναζαν οι αλληλέγγυοι αλλά φυσικά και με αυτά που γράφτηκαν μέσα στον χώρο του σταθμού.

Πρώτη στάση μετά το Μοναστηράκι ήταν το αδιάφορο και πάντα "εναλλακτικό" Γκάζι με πορεία περιμετρικά από τα μαγαζιά της πλατείας και μετά ξανά στο μετρό για τον επόμενο σταθμό που ήταν το Σύνταγμα.

Εκεί ήταν ξεχωριστή η ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε τόσο από τους αλληλέγγυους όσο και από τους Σύριους απεργούς πείνας (και δίψας αρκετοί από αυτούς). Και οι δυο φώναζαν συνθήματα αλληλεγγύης, για τους μετανάστες, αντιμπατσικά και γενικά το κλίμα ήταν απερίγραπτο. Στο τέλος οι μετανάστες ευχαρίστησαν τους/ις αλληλέγγυους/υες για τη στήριξη που τους προσέφερε η παρουσία τους και οι σύντροφοι αποχώρησαν με τη γροθιά υψωμένη φωνάζοντας συνθήματα αλληλεγγύης.

Τέλος η παρέμβαση κατέληξε στα Εξάρχεια όπου έγινε παρέμβαση σε μαγαζιά της περιοχής και ολοκληρώθηκε στο Πολυτεχνείο στο rap live που ήταν σε εξέλιξη εκείνη την ώρα με το διάβασμα κειμένου για τον Νίκο Ρωμανό.

(φωτογραφία από U @kinimatini)

Γιώργος Αλεξάτος

7 hrs ·

Απόψε στο μετρό μπήκαν εκατοντάδες πιτσιρικάδες που αφού διαδήλωσαν στο Μοναστηράκι πήγαιναν και στον Κεραμεικό για να συνεχίσουν την ενημέρωση των συνομηλίκων τους για την υπόθεση Νίκου Ρωμανού. Ήταν αναρχικοί και αναρχικές, ωραία παιδιά, όλο δροσιά και αποφασιστικότητα.

Ομολογώ πως από τη μια χάρηκα κι από την άλλη ντράπηκα, ως αριστερός.

Ελπίζω ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι άλλες δυνάμεις της Αριστεράς να ανακοινώσουν παλλαϊκή κινητοποίηση αλληλεγγύης στον νεαρό αγωνιστή, έστω και για Δευτέρα. 

Για να έχουμε πρόσωπο να κοιτάμε γύρω μας τους ανθρώπους...

sara.kron ‏@sarakron1  Πριν από 11 ώρες

Ή με τον αγώνα του ή με τους διώκτες του. #NRomanos

     

Κλαίρη Τσεριώτου

· 

Κι επειδή όποτε βάλλεται άνθρωπος του Αναρχικού χώρου από την φασιστοκυβέρνηση, τα φασιστοειδή ένθεν κακείθεν δεν χάνουν χρόνο να βγουν να ξεράσουν χολή, δεν θα τούς απαντήσω εγώ.
Τους έχει ήδη απαντήσει ο Νίκος Ρωμανός όταν έγραφε το κείμενό όπου ανακοίνωνε την έναρξη απεργίας πείνας:

"ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΠΙΘΕΣΗ
ΥΓ. Προς όλους τους «αγωνιστές» των σαλονιών, τους επαγγελματίες ανθρωπιστές, τις «ευαίσθητες» προσωπικότητες της διανόησης και του πνεύματος: προκαταβολικά στα τσακίδια.

Νίκος Ρωμανός
Δικαστική Φυλακή Κορυδαλλού "