Πολύ όμορφο το ψηφιδωτό στην Αμφίπολη δεν αντιλέγω. Και οι Καρυάτιδες σε καθηλώνουν. Κι ο υπόλοιπος διάκοσμος υπέροχος. Οφείλουμε όμως να αναρωτηθούμε και κάτι ακόμη: πόσοι είχαν τη δυνατότητα να ταφούν σε έναν τέτοιο χώρο; Θέλω να πω πως αντί να αναρωτιόμαστε μαζί με εκατομμύρια άλλους ανθρώπους ανά τον κόσμο για το ποιος είναι ο ένοικος του τάφου ας αντιστρέψουμε για λίγο το ερώτημα και να αναρωτηθούμε το εξής: ποιοι δε θα μπορούσαν να ταφούν στο εν λόγω μνημείο; Και η συγκεκριμένη απάντηση είναι πιο χρήσιμη για την αρχαιολογική γνώση: οι περισσότεροι.
Διότι αυτό που συμβαίνει στην Αμφίπολη δεν αυξάνει τις γνώσεις μας για την αρχαία εποχή. Για την ακρίβεια περισσότερο διαστρεβλώνει την αλήθεια καθώς η συγκεκριμένη ανασκαφή, όπως άλλωστε και οι περισσότερες του είδους, αφορούν την απόλυτη μειοψηφία εκείνου του κόσμου αφού καταπιάνονται μόνο με τη μνημειακή και βασιλική ιστορία, που αποτελούν και τη μειονότητα της κοινωνίας. Θαρρείς πως στη Μακεδονία ζούσαν μόνο βασιλείς. Θαρρείς πως στη Μέση Ανατολή σήμερα υπάρχουν μόνο τα παλάτια των δικτατόρων. Το τι συμβαίνει στην καθημερινότητα, το πώς ζούσαν οι απλοί άνθρωποι τότε, δεν ενδιαφέρει και πολύ τον αρχαιολόγο, ούτε και τους ανθρώπους που τώρα μαγεύονται από τα ευρήματα.
Δίπλα σε αυτούς τους μνημειακούς τάφους υπάρχουν στην Ελλάδα διάσπαρτοι λάκκοι με θαμμένους ανθρώπους που κανείς δε μνημονεύει. Δίπλα τους έχουν κτερίσματα ταπεινά, όχι από χρυσό αλλά από πηλό, συναισθηματικά πολύτιμα μόνο για τον πεθαμένο, με τα οποία σχεδόν κανείς δεν εντυπωσιάζεται. Και μέσα σε αυτούς τους λάκκους στοιβάζονταν τα άψυχα σώματα το ένα μετά το άλλο, καθώς μετά από λίγο καιρό ξανάνοιγαν το λάκκο, παραμέριζαν το νεκρό σώμα του προηγούμενου και έριχναν μέσα το επόμενο. Και ξανά το επόμενο. Και ξανά το επόμενο.
http://toportatif.blogspot.gr/2014/10/blog-post_3.html
Τραγωδίες αμνημόνευτες και λησμονημένες από τον πολιτισμό που σαγηνεύεται από την εξουσία. Τραγωδίες που εξανεμίστηκαν μέσα στη θεαματική υποκρισία της επίσημης ιστορίας. Ας το παραδεχτούμε. Αυτό που συμβαίνει στην Αμφίπολη είναι ένα αδιάψευστο ψέμα.
Πολυχρόνης Λεμπέσης / Καθιστό κορίτσι
1 σχόλιο:
kabamaru
Μια όμορφη διαφορετική άποψη.Ιστορία για πλούσιους λοιπόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου