Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Ακούς; Να μη φοβάσαι....


Ο ρατσισμός περισσότερο από πολιτική είναι πρωτίστως ψυχική στάση. Σε ένα πρώτο επίπεδο, ο ρατσιστής φαίνεται να επιτίθεται στο διαφορετικό, σε αυτό που δε του μοιάζει και το ονομάζει «κατώτερο». Σε ένα βαθύτερο επίπεδο όμως, εκείνο που βρίσκει κανείς στο ψυχικό τοπίο ενός ρατσιστή, είναι ο τρόμος. Ο τρόμος ότι αυτό στο οποίο επιτίθεται και επιθυμεί τον αφανισμό του, μπορεί και να του μοιάζει. 

Είναι το κομμάτι εκείνο του εαυτού που έχει αρχικά αποσχισθεί (splitting) και στη συνέχεια προβληθεί (projection) στον άλλο. Ο «άλλος» είναι ο κοινωνικός σκουπιδοτενεκές, μέσα στον οποίο πετάμε τα ψυχικά μας απόβλητα, τα άγχη και τις ατέλειές μας, έτσι ώστε να φαντάζει κραταιός και «υπέροχος», ο κενός, εύθραυστος και τρομοκρατημένος εαυτός μας.

Όπου ακούς λοιπόν για «ανωτερότητες», παραληρήματα «μεγαλείου», «τιμής» και «δύναμης», να θυμάσαι πόσο αδύναμος είναι αυτός που φωνάζει και να μη φοβάσαι. Ακούς; Να μη φοβάσαι. Αυτός φοβάται περισσότερο. 
Για αυτό κάνει τόση φασαρία.
 
    


Φωτο: Μέτρημα της μύτης για την άρια φυλή, μέσα στο πλαίσιο της «ευγονικής» πολιτικής της ναζιστικής Γερμανίας. (Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι).



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου