Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

Εύχομαι να μη γίνει "ειρήνευση" στη Λωρίδα της Γάζας.


Κάθε φορά που είμαστε αναγκασμένοι να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη ειρήνη, δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά να αναφερόμαστε τελικά, είτε σε ένα πόλεμο που "πρέπει να σταματήσει, είτε σε ένα πόλεμο που (τελικά?) δεν γίνεται. (...)

Αυτό είναι η ειρήνη. Όχι η απουσία του ίδιου του πολέμου αλλά των εξωτερικών γνωρισμάτων του. Αν υπήρχε ποτέ πραγματική ειρήνη, τότε η ίδια η λέξη δεν θα υφίστατο, δεν θα μπορούσε καν να γίνει κατανοητή.

Υπό την έννοια αυτή, το μόνο ουσιαστικό περιεχόμενο του να δηλώνω απλώς "ειρηνιστής" είναι η επιθυμία μου να μην /πονώ/ εισπράττοντας σε αισθητηριακό επίπεδο τα φρικτά αποτελέσματα ενός πολέμου.


Ο πόλεμος δεν είναι μια "εξαιρετική" κατάσταση του συστήματος. Αντιθέτως, είναι το ίδιο του το λογισμικό.

Μια "ειρήνευση" αυτή τη στιγμή, όπως τουλάχιστον την εννοεί ο ΟΗΕ, αλλά και όλη η Δύση δηλαδή μια κατάπαυση του πυρός, δεν είναι τίποτε άλλο παρά το κουμπί του "Pause" που θα πατήσουμε στο βίντεο της ιστορίας, ακριβώς επάνω στο καρέ που το κτήνος βρίσκεται με τις σάρκες του θηράματός του στο στόμα.

Μια "ειρήνευση" αυτή τη στιγμή, δεν θα αποτελέσει τίποτε περισσότερο από την απαρχή ενός νέου status quo.
        


Μια "ειρήνευση" αυτή τη στιγμή θα βαφτίσει όσους ζητήσουν με κάθε τρόπο το δίκιο τους σε "τρομοκράτες".
Αν η διεθνής κοινότητα ενδιαφερόταν πραγματικά για "ειρήνη", θα επέβαλε την άμεση επιστροφή όλων των εδαφών στους Παλαιστινίους, και την παραπομπή της κυβέρνησης Νετανιάχου σε κάποιο διεθνές δικαστήριο. Αλλά όχι μόνο δεν το κάνει, αλλά δεν επιθυμεί καν να εξετάσει το αν πρέπει να το κάνει. (βλ. τελευταίο ψήφισμα).

Εύχομαι να μη γίνει "ειρήνευση" στη Λωρίδα της Γάζας.

1 σχόλιο:

  1. Η σωστότερη άποψη, κατά τη γνώμη μου, για την Γάζα. Προσθέτω ότι, φρικιώντας με τις προς μιντιακή κατανάλωση φωτογραφίες των κομματιασμένων παιδιών της Παλαιστίνης, χωρίς κανείς να ασχολείται με τον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων για μια ελεύθερη πατρίδα, φρικιούμε, ουσιαστικά, και με τα ίδια τα αποτελέσματα της αντίστασης, επιζητώντας έτσι και εμείς την "ησυχία απ' όπου και αν προέρχεται". Ίσως κάποτε οι πρόωρα χαμένες ζωές των κομματιασμένων παιδιών της Παλαιστίνης, θεωρηθούν πολύ πιο δικαιωμένες από αυτές των δικών μας παιδιών, με τα καλοσχηματισμένα, ακέραια οπίσθια προς πάσα χρήσιν ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή