τρύπιο ευρώ
Προτείνω στην κυβέρνηση να μην περιοριστεί στα ημίμετρα, όπως η αφαίρεση του δικαιώματος του εκλέγειν κι εκλέγεσθαι από τους ομογενείς κι αλλοδαπούς με νόμιμα χαρτιά στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά να προχωρήσει στο αμέσως επόμενο βήμα, με το οποίο θα ξεκαθαρίσει και στους πλέον αφελείς ότι η ατζέντα που ακολουθεί δε διαφέρει σχεδόν σε τίποτα από αυτή της Χρυσής Αυγής. Απλώς, το ακροδεξιό παρεάκι τού Μεγάρου Μαξίμου, το οποίο απαρτίζεται από "γίγαντες" της διανόησης όπως ο Γ. Μουρούτης, ο Φ. Κρανιδιώτης κι ο Χρ. Λαζαρίδης, είναι πιο συγκρατημένο στις δημόσιες εκδηλώσεις του και δεν προτάσσει το χέρι του για να χαιρετά ναζιστικά ούτε κρατά τσεκούρια και μαχαίρια για να σφάζει μετανάστες, μολονότι είναι πολύ πιθανό να ενθουσιάζεται όταν προχωρούν σε τέτοιου είδους ενέργειες οι ομοϊδεάτες του της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι δεν έχουν τέτοια κόμπλεξ.
Ας νομιμοποιήσουν, επομένως, ο Αντ. Σαχλαμαράς και το κρυφονεοναζί επιτελείο του τους ξυλοδαρμούς και τις δολοφονίες ξένων, ας εγκαταστήσουν θαλάμους αερίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που έχουν ήδη δημιουργήσει, ας στήσουν ανδριάντες στους τσιφλικάδες τής Νέας Μανωλάδας και στους λιμενικούς τού Φαρμακονησίου, ας τοποθετήσουν φράχτες, ναρκοπέδια κι ελεύθερους σκοπευτές κατά μήκος όλων των συνοριακών γραμμών τής χώρας προκειμένου να μας προστατεύουν από την εισβολή των "κατώτερης ποιότητας" μεταναστών, που θα έλεγε ένας άλλος "τιτάνας" τής πολιτικής σκέψης, ο Ν. Δένδιας...
Πόσο υπερήφανος θα αισθανόμουν αν ήμουν ο Ν. Μιχαλολιάκος, βλέποντας έστω από τη μπουζού την ελληνική πολιτεία να εφαρμόζει τις ιδεοληψίες για τις οποίες αγωνίστηκα σε όλη μου τη ζωή, αντικρίζοντας το φασισμό να παίρνει σάρκα κι οστά, να εμποτίζει πρώτα την ψυχή τού λαού και ύστερα να μετουσιώνεται σε νόμους τού κράτους. Ζούμε σε μία χώρα που θεωρεί φυσιολογικό κάποιο "αραπάκι" που έχει γεννηθεί κι έχει πάει σχολείο σε αυτή να μην έχει καμιά ιθαγένεια, εκτός αν κάνει καριέρα στο NBA όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, όπως και να μην έχει δικαίωμα να ψηφίζει ή να ψηφίζεται κάποιος "αράπης" που πληρώνει φόρους και δημοτικά τέλη στην Ελλάδα.
Δε διαφωνώ να δοθούν πολιτικά δικαιώματα στους ελληνικής καταγωγής κατοίκους άλλων χωρών. Αλίμονο όμως αν μπορούν να αναδεικνύουν τοπικούς ή εθνικούς άρχοντες όσοι έχουν φύγει από την πατρίδα εδώ και 50 χρόνια, τα παιδιά και τα εγγόνια τους δε μιλούν καν ελληνικά και οι ίδιοι νομίζουν πως οι έλληνες κυκλοφορούν στους δρόμους με χλαμύδες, χορεύοντας συρτάκι, κάθε δεύτερη λέξη που χρησιμοποιούν είναι "ώπα", λέγονται Ζορμπάς και τρώνε μουσακά από το πρωί μέχρι το βράδυ και να μη μπορούν όσοι κατοικούν μόνιμα σε αυτόν τον τόπο...
Δεν τρέφω αυταπάτες. Ο Αντ. Σαχλαμαράς και ο στενοί συνεργάτες του, συνοδοιπόροι του από τα χρόνια τού εθνικιστικού μορφώματος της Πολιτικής Ανοιξης κι ακόμα νωρίτερα, δεν ακολουθούν την ακροδεξιά ατζέντα των χιμπαντζήδων με τα μαύρα με σκοπό να τους απομονώσουν και να μην τους επιτρέψουν να λεηλατήσουν το λούμπεν προλεταριάτο. Ασπάζονται ειλικρινώς τις ιδεοληψίες τους, απλώς ντρέπονται να το ομολογήσουν ακόμα και στον παπά τής ενορίας τους, μολονότι κι εκείνος ενδεχομένως να προδίδει τον Ιησού με τις ίδιες σκέψεις.
Ακόμα, όμως, κι αν θεωρούσα πως ο πρωθυπουργός μας μπορεί να μην είναι σοσιαλιστής αλλά είναι τέλος πάντων ένας καθώς πρέπει φιλελεύθερος αστός, δεν θα τον δικαίωνα για την τακτική με την οποία προτιμά να καταπνίξει το φασισμό. Και σε αυτό δεν έχω το ένστικτό μου με το μέρος μου, αλλά την Ιστορία, η οποία έχει αποδείξει πολλάκις ότι όσες φορές ασκήθηκαν πολιτικές κατευνασμού τής μισαλλοδοξίας αυτές ήταν τραγικά αναποτελεσματικές.
Στην αυτιστική Ελλάδα, ωστόσο, αδυνατούμε ακόμα να αντιληφθούμε ότι ο κίνδυνος δε βρίσκεται στην πολυπολιτισμικότητα, αλλά στον απομονωτισμό και στη γκετοποίηση. Δεν είναι ο ξένος το πρόβλημα, αλλά η αυταρεσκεια με την οποία αντιμετωπίζουμε ακόμα και τα ελαττώματά μας. Δεν έχουμε ταξιδέψει ούτε στις μισές χωρες τού κόσμου, αλλά "σαν την Ελλάδα δεν έχει". Αρνούμαστε να γνωρίσουμε σε βάθος άλλους λαούς και πολιτισμούς, ωστόσο είμαστε σίγουροι ότι οι έλληνες είναι οι ευφυέστεροι και πιο ελευθεροι άνθρωποι του πλανήτη, μολονότι η υποτέλεια έχει κολλήσει πάνω τους σαν δεύτερη στρώση δερματος. Πώς να μη μένουμε στάσιμοι, επομένως, αυνανιζόμενοι με τα αρχαία κάλλη μας την ώρα που οι άλλοι μας προσπερνούν με ταχύτητα φωτός;...
Ας νομιμοποιήσουν, επομένως, ο Αντ. Σαχλαμαράς και το κρυφονεοναζί επιτελείο του τους ξυλοδαρμούς και τις δολοφονίες ξένων, ας εγκαταστήσουν θαλάμους αερίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που έχουν ήδη δημιουργήσει, ας στήσουν ανδριάντες στους τσιφλικάδες τής Νέας Μανωλάδας και στους λιμενικούς τού Φαρμακονησίου, ας τοποθετήσουν φράχτες, ναρκοπέδια κι ελεύθερους σκοπευτές κατά μήκος όλων των συνοριακών γραμμών τής χώρας προκειμένου να μας προστατεύουν από την εισβολή των "κατώτερης ποιότητας" μεταναστών, που θα έλεγε ένας άλλος "τιτάνας" τής πολιτικής σκέψης, ο Ν. Δένδιας...
Πόσο υπερήφανος θα αισθανόμουν αν ήμουν ο Ν. Μιχαλολιάκος, βλέποντας έστω από τη μπουζού την ελληνική πολιτεία να εφαρμόζει τις ιδεοληψίες για τις οποίες αγωνίστηκα σε όλη μου τη ζωή, αντικρίζοντας το φασισμό να παίρνει σάρκα κι οστά, να εμποτίζει πρώτα την ψυχή τού λαού και ύστερα να μετουσιώνεται σε νόμους τού κράτους. Ζούμε σε μία χώρα που θεωρεί φυσιολογικό κάποιο "αραπάκι" που έχει γεννηθεί κι έχει πάει σχολείο σε αυτή να μην έχει καμιά ιθαγένεια, εκτός αν κάνει καριέρα στο NBA όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, όπως και να μην έχει δικαίωμα να ψηφίζει ή να ψηφίζεται κάποιος "αράπης" που πληρώνει φόρους και δημοτικά τέλη στην Ελλάδα.
Δε διαφωνώ να δοθούν πολιτικά δικαιώματα στους ελληνικής καταγωγής κατοίκους άλλων χωρών. Αλίμονο όμως αν μπορούν να αναδεικνύουν τοπικούς ή εθνικούς άρχοντες όσοι έχουν φύγει από την πατρίδα εδώ και 50 χρόνια, τα παιδιά και τα εγγόνια τους δε μιλούν καν ελληνικά και οι ίδιοι νομίζουν πως οι έλληνες κυκλοφορούν στους δρόμους με χλαμύδες, χορεύοντας συρτάκι, κάθε δεύτερη λέξη που χρησιμοποιούν είναι "ώπα", λέγονται Ζορμπάς και τρώνε μουσακά από το πρωί μέχρι το βράδυ και να μη μπορούν όσοι κατοικούν μόνιμα σε αυτόν τον τόπο...
Δεν τρέφω αυταπάτες. Ο Αντ. Σαχλαμαράς και ο στενοί συνεργάτες του, συνοδοιπόροι του από τα χρόνια τού εθνικιστικού μορφώματος της Πολιτικής Ανοιξης κι ακόμα νωρίτερα, δεν ακολουθούν την ακροδεξιά ατζέντα των χιμπαντζήδων με τα μαύρα με σκοπό να τους απομονώσουν και να μην τους επιτρέψουν να λεηλατήσουν το λούμπεν προλεταριάτο. Ασπάζονται ειλικρινώς τις ιδεοληψίες τους, απλώς ντρέπονται να το ομολογήσουν ακόμα και στον παπά τής ενορίας τους, μολονότι κι εκείνος ενδεχομένως να προδίδει τον Ιησού με τις ίδιες σκέψεις.
Ακόμα, όμως, κι αν θεωρούσα πως ο πρωθυπουργός μας μπορεί να μην είναι σοσιαλιστής αλλά είναι τέλος πάντων ένας καθώς πρέπει φιλελεύθερος αστός, δεν θα τον δικαίωνα για την τακτική με την οποία προτιμά να καταπνίξει το φασισμό. Και σε αυτό δεν έχω το ένστικτό μου με το μέρος μου, αλλά την Ιστορία, η οποία έχει αποδείξει πολλάκις ότι όσες φορές ασκήθηκαν πολιτικές κατευνασμού τής μισαλλοδοξίας αυτές ήταν τραγικά αναποτελεσματικές.
Στην αυτιστική Ελλάδα, ωστόσο, αδυνατούμε ακόμα να αντιληφθούμε ότι ο κίνδυνος δε βρίσκεται στην πολυπολιτισμικότητα, αλλά στον απομονωτισμό και στη γκετοποίηση. Δεν είναι ο ξένος το πρόβλημα, αλλά η αυταρεσκεια με την οποία αντιμετωπίζουμε ακόμα και τα ελαττώματά μας. Δεν έχουμε ταξιδέψει ούτε στις μισές χωρες τού κόσμου, αλλά "σαν την Ελλάδα δεν έχει". Αρνούμαστε να γνωρίσουμε σε βάθος άλλους λαούς και πολιτισμούς, ωστόσο είμαστε σίγουροι ότι οι έλληνες είναι οι ευφυέστεροι και πιο ελευθεροι άνθρωποι του πλανήτη, μολονότι η υποτέλεια έχει κολλήσει πάνω τους σαν δεύτερη στρώση δερματος. Πώς να μη μένουμε στάσιμοι, επομένως, αυνανιζόμενοι με τα αρχαία κάλλη μας την ώρα που οι άλλοι μας προσπερνούν με ταχύτητα φωτός;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου