ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΦΕΥΓΕΙ . . . του Σπύρου Μπούα
Πάνε κοντά τέσσερα χρόνια, και δυό-τρία μνημόνια συνάμα, από τότε που με πρωτοβουλία των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων των σχολείων του νησιού μας ξεκινούσαμε τον αγώνα, ο οποίος τελικά δικαιώθηκε, για την κάλυψη της θέσης του παιδίατρου στην Ιθάκη.
Το χρονικό σημείο της απαρχής των κινητοποιήσεων συνέπεσε με την άνοδο στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με ευθύνη του οποίου, λίγο αργότερα, η ανεξαρτησία της χώρας εκχωρήθηκε και η κοινωνία ισοπεδώθηκε.
Στις λαϊκές συνελεύσεις που είχαν γίνει, κάποιοι από τότε υποστηρίζαμε πως είναι ανάγκη οι πολίτες της Ιθάκης να σηκώσουν το ανάστημά τους και να μην αφήσουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης των κεκτημένων, να αντιδράσουν σε οποιοδήποτε περιορισμό δικαιωμάτων, και πως το ζήτημα του παιδίατρου και εν γένει της παρεχόμενης υγείας στην Ιθάκη ήταν μία πτυχή της γενικότερης απαξίωσης των δημόσιων αγαθών που δικαιούμαστε όλοι και δεν είναι αποσυνδεδεμένο από την γενικότερη πολιτική που ασκείται και που θέλει τα πάντα να λειτουργούν με γνώμονα το ιδιωτικό συμφέρον και το κέρδος και όχι το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον.
Βέβαια τότε είχαμε δεχθεί την χλεύη και την λάσπη των ντόπιων κομματαρχών του τότε κυβερνώντος κόμματος και των παρατρεχάμενων τους ότι τάχατες θέλαμε να κάνουμε αντιπολίτευση στη κυβέρνηση, όταν δε στην τελευταία λαϊκή συνέλευση που είχε γίνει στην κεντρική πλατεία είχε αποφασιστεί η κατάληψη του καραβιού ως μέσο πίεσης για την λύση του προβλήματος κάποιοι, υπεράνω πάσης υποψίας κύριοι, διέδιδαν συκοφαντικά ότι με τις ενέργειες αυτές θα εξωθήσουμε τον εφοπλιστή στην απόφαση να πάρει το καράβι του από την Ιθάκη. Σήμερα που οι αγαπητοί τους εφοπλιστές αφήνουν την Ιθάκη χωρίς καράβι αυτοί οι κύριοι που τότε κατασυκοφαντούσαν τον δίκαιο αγώνα των θιακών πολιτών το μόνο που κάνουν είναι να συνιστούν υπομονή(;)
Υπομονή για το πλοίο που φεύγει, αλλά και για το Ειρηνοδικείο που έφυγε, την Εφορία που έκλεισε, τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, το Τελωνείο αλλά και αυτά που θα ακολουθήσουν (σχολεία, νοσοκομεία κ.α).
Υπομονή αλλά μία σοβαρή απάντηση-πρόταση για το τι μέλλει γενέσθαι εν τέλει γι΄αυτό το νησί ποιος θα την δώσει στο θιακό πολίτη;
Η σημερινή διοίκηση του Δήμου, χωρίς κανένα σχέδιο, όραμα και προγραμματισμό (ξεχάστηκαν γρήγορα οι αεροδιάδρομοι, τα logistic park και το νερό από τον Αστακό) δεν ενδιαφέρεται για τίποτα παρά μόνο για το βόλεμα ημετέρων και είναι παντελώς απούσα από την πραγματικά προβλήμτα των πολιτών του νησιού μας. Η Ιθάκη προχωράει με αυτόματο πιλότο και ότι ήθελε προκύψει.
Τώρα είναι η ώρα να δώσει την δική του απάντηση ο λαός, οι ίδιοι οι πολίτες της Ιθάκης οι οποίοι πρέπει να καταλάβουν ότι όλα αυτά που συμβαίνουν αφορούν την ίδια την ζωή τους, το μέλλον των παιδιών τους, την βιωσιμότητα, για να μιλήσουμε με σύγχρονους όρους, του νησιού μας
Απαιτείται Αγώνας και κανένας Αγώνας δεν πάει χαμένος.-
Υ.Γ.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκιο.
Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή …..
…. Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος …..
(Τάσος Λειβαδίτης/Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος)/
Πάνε κοντά τέσσερα χρόνια, και δυό-τρία μνημόνια συνάμα, από τότε που με πρωτοβουλία των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων των σχολείων του νησιού μας ξεκινούσαμε τον αγώνα, ο οποίος τελικά δικαιώθηκε, για την κάλυψη της θέσης του παιδίατρου στην Ιθάκη.
Το χρονικό σημείο της απαρχής των κινητοποιήσεων συνέπεσε με την άνοδο στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με ευθύνη του οποίου, λίγο αργότερα, η ανεξαρτησία της χώρας εκχωρήθηκε και η κοινωνία ισοπεδώθηκε.
Στις λαϊκές συνελεύσεις που είχαν γίνει, κάποιοι από τότε υποστηρίζαμε πως είναι ανάγκη οι πολίτες της Ιθάκης να σηκώσουν το ανάστημά τους και να μην αφήσουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης των κεκτημένων, να αντιδράσουν σε οποιοδήποτε περιορισμό δικαιωμάτων, και πως το ζήτημα του παιδίατρου και εν γένει της παρεχόμενης υγείας στην Ιθάκη ήταν μία πτυχή της γενικότερης απαξίωσης των δημόσιων αγαθών που δικαιούμαστε όλοι και δεν είναι αποσυνδεδεμένο από την γενικότερη πολιτική που ασκείται και που θέλει τα πάντα να λειτουργούν με γνώμονα το ιδιωτικό συμφέρον και το κέρδος και όχι το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον.
Βέβαια τότε είχαμε δεχθεί την χλεύη και την λάσπη των ντόπιων κομματαρχών του τότε κυβερνώντος κόμματος και των παρατρεχάμενων τους ότι τάχατες θέλαμε να κάνουμε αντιπολίτευση στη κυβέρνηση, όταν δε στην τελευταία λαϊκή συνέλευση που είχε γίνει στην κεντρική πλατεία είχε αποφασιστεί η κατάληψη του καραβιού ως μέσο πίεσης για την λύση του προβλήματος κάποιοι, υπεράνω πάσης υποψίας κύριοι, διέδιδαν συκοφαντικά ότι με τις ενέργειες αυτές θα εξωθήσουμε τον εφοπλιστή στην απόφαση να πάρει το καράβι του από την Ιθάκη. Σήμερα που οι αγαπητοί τους εφοπλιστές αφήνουν την Ιθάκη χωρίς καράβι αυτοί οι κύριοι που τότε κατασυκοφαντούσαν τον δίκαιο αγώνα των θιακών πολιτών το μόνο που κάνουν είναι να συνιστούν υπομονή(;)
Υπομονή για το πλοίο που φεύγει, αλλά και για το Ειρηνοδικείο που έφυγε, την Εφορία που έκλεισε, τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, το Τελωνείο αλλά και αυτά που θα ακολουθήσουν (σχολεία, νοσοκομεία κ.α).
Υπομονή αλλά μία σοβαρή απάντηση-πρόταση για το τι μέλλει γενέσθαι εν τέλει γι΄αυτό το νησί ποιος θα την δώσει στο θιακό πολίτη;
Η σημερινή διοίκηση του Δήμου, χωρίς κανένα σχέδιο, όραμα και προγραμματισμό (ξεχάστηκαν γρήγορα οι αεροδιάδρομοι, τα logistic park και το νερό από τον Αστακό) δεν ενδιαφέρεται για τίποτα παρά μόνο για το βόλεμα ημετέρων και είναι παντελώς απούσα από την πραγματικά προβλήμτα των πολιτών του νησιού μας. Η Ιθάκη προχωράει με αυτόματο πιλότο και ότι ήθελε προκύψει.
Τώρα είναι η ώρα να δώσει την δική του απάντηση ο λαός, οι ίδιοι οι πολίτες της Ιθάκης οι οποίοι πρέπει να καταλάβουν ότι όλα αυτά που συμβαίνουν αφορούν την ίδια την ζωή τους, το μέλλον των παιδιών τους, την βιωσιμότητα, για να μιλήσουμε με σύγχρονους όρους, του νησιού μας
.
Τώρα πρέπει να σηκωθούμε από τον καναπέ μας, να αναλάβουμε δράση για να διαφυλάξουμε τα κεκτημένα, να διαφυλάξουμε το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία, το δικαίωμα στη συγκοινωνία και στην επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο, το δικαίωμα να ζούμε στο νησί μας σαν αξιοπρεπείς Έλληνες πολίτες, γιατί κανείς δεν πρόκειται να μας λυπηθεί και να μας χαρίσει τίποτα και τότε θα είμαστε αναγκασμένοι να βλέπουμε τα πλοία που φεύγουν αλλά και αυτά που περνάνε δίπλα μας και δεν μας προσεγγίζουν
Τώρα πρέπει να σηκωθούμε από τον καναπέ μας, να αναλάβουμε δράση για να διαφυλάξουμε τα κεκτημένα, να διαφυλάξουμε το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία, το δικαίωμα στη συγκοινωνία και στην επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο, το δικαίωμα να ζούμε στο νησί μας σαν αξιοπρεπείς Έλληνες πολίτες, γιατί κανείς δεν πρόκειται να μας λυπηθεί και να μας χαρίσει τίποτα και τότε θα είμαστε αναγκασμένοι να βλέπουμε τα πλοία που φεύγουν αλλά και αυτά που περνάνε δίπλα μας και δεν μας προσεγγίζουν
.
Ήρθε η ώρα να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας. Αυτό τον καιρό, αυτές τις μέρες, κανείς δεν δικαιούται να μένει αδρανής, όλοι πρέπει να πάρουμε θέση, να καταθέσουμε απόψεις, να συμμετέχουμε μαζικά σε συλλόγους, οργανώσεις, κοινότητες και να προωθούμε τη λαϊκή συμμετοχή, να συμμετέχουμε στα δημοτικά συμβούλια και να παρεμβαίνουμε, να απαιτούμε λαϊκές συνελεύσεις για τα κρίσιμα ζητήματα που αφορούν τον τόπο, δεν μπορούμε να εμπιστευθούμε σε κανέναν τις ζωές μας.
Ήρθε η ώρα να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας. Αυτό τον καιρό, αυτές τις μέρες, κανείς δεν δικαιούται να μένει αδρανής, όλοι πρέπει να πάρουμε θέση, να καταθέσουμε απόψεις, να συμμετέχουμε μαζικά σε συλλόγους, οργανώσεις, κοινότητες και να προωθούμε τη λαϊκή συμμετοχή, να συμμετέχουμε στα δημοτικά συμβούλια και να παρεμβαίνουμε, να απαιτούμε λαϊκές συνελεύσεις για τα κρίσιμα ζητήματα που αφορούν τον τόπο, δεν μπορούμε να εμπιστευθούμε σε κανέναν τις ζωές μας.
Απαιτείται Αγώνας και κανένας Αγώνας δεν πάει χαμένος.-
Υ.Γ.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκιο.
Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή …..
…. Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος …..
(Τάσος Λειβαδίτης/Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος)/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου