Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

Μια διαφορά

Για τις ανάγκες του συγκεκριμένου ποστ, θα ασπαστώ την θεωρία των δυο άκρων, αν και η προσωπική μου άποψη είναι πως οι ακραίοι είναι σήμερα στην κυβέρνηση. Ας δεχτώ, όμως, για αυτό μόνο το κείμενο, πως υπάρχουν δυο άκρα. Κάποιοι υποστηρίζουν πως αυτά τα δυο άκρα είναι ίδια. Δεν έχουν καμία διαφορά μεταξύ τους. Έχουν.
     
           
Όποιος έχει παρακολουθήσει τις μαρτυρίες και τις δίκες μελών επαναστατικών οργανώσεων, θα έχει παρατηρήσει πως αναλαμβάνουν ευθέως τις ευθύνες των πράξεών τους και δεν δίνουν τους συντρόφους τους, για να ελαφρύνουν την δική τους θέση.

Μάλιστα, είναι σύνηθες να παίρνουν πάνω τους όλες τις ευθύνες, για να ελαφρύνουν την θέση των συντρόφων τους.

Εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν αλλά είναι για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα: τα μέλη των επαναστατικών οργανώσεων δεν ρουφιανεύουν τους συντρόφους τους.


Αντιθέτως, οι φασίστες έχουν μια μεγάλη παράδοση να κάνουν τους ανήξερους και να καρφώνουν τους άλλους φασίστες, ενώ πετάνε στα σκυλιά όποιον θεωρούν καμένο χαρτί, με την ελπίδα πως οι ίδιοι θα την γλιτώσουν.

Είμαι βέβαιος πως τα μέλη της Χρυσής Αυγής θα επιβεβαιώσουν τον κανόνα που θέλει τους φασίστες να είναι ρουφιάνοι και χαφιέδες.

Θα δίνει στεγνά ο ένας τον άλλον, για να σώσει τον κώλο του.


Ορίστε, βρήκα μια διαφορά.

Μια ηθική διαφορά.

Ίσως, κάποιοι την θεωρούν ασήμαντη. Αυτό έχει να κάνει με το σύστημα αξιών του κάθε ανθρώπου. Εγώ την θεωρώ σημαντική.

(Υπάρχουν κι άλλες διαφορές αλλά η πλειοψηφία δεν είναι έτοιμη να τις ακούσει. Οπότε, να μην της χαλάσω τον ύπνο.)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου