ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΝΟΙΑΣΤΩ; ΕΜΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΧΑΡΤΙ ΓΙΑ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΌ. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΝΟΙΑΣΤΩ; ΔΕΝ ΠΗΓΑ ΑΚΟΜΑ ΣΤΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ ΟΠΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΝΟΙΑΣΤΩ; ΘΑ ΝΟΙΑΣΤΩ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΕΤΕ ΚΑΙ ΤΡΏΓΕΣΤΕ ΣΑΝ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΑΝ ΘΑ ΒΓΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ, ΤΟ ΚΚΕ, ΟΙ ΑΝΕΛ, ΤΟ ΛΑΟΣ (ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ). ΡΕ ΠΟΣΟ ΖΩΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΕΛΙΚΑ ΑΚΟΜΑ;
Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013
ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΝΟΙΑΣΤΩ;
Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013
Ριζοσπαστική Συσπείρωση Πολιτών Ιθάκης
Ριζοσπαστική Συσπείρωση Πολιτών Ιθάκης
Τα τελευταία 3 χρόνια η πατρίδα μας υφίσταται μια άνευ προηγουμένου επίθεση από τα νεοφιλελεύθερα καπιταλιστικά παγκόσμια κέντρα, τα οποία επικουρούμενα από την ακροδεξιά άλλοτε «ανεξάρτητη», άλλοτε τρικομματική και άλλοτε δικομματική, αλλά πάντοτε μνημονιακή κυβέρνηση των ΣαμαραδοΒενιζέλων και λοιπών προθύμων, έχουν καταστρέψει σχεδόν όλες τις ισχνές μεν αλλά υπαρκτές μορφές του όποιου κοινωνικού κράτους υπήρχε, έχουν καταργήσει την εργασιακή νομοθεσία οδηγώντας εκατομμύρια συμπατριωτών μας άλλους στον εργασιακό μεσαίωνα των ανασφάλιστων εργατικών σχέσεων και τους περισσότερους στον καιάδα της ανεργίας, έχουν διαλύσει τις δομές της δημόσιας παιδείας, έχουν καταργήσει το δικαίωμα όλων μας στην δωρεάν υγεία και προχωρούν πλησίστιοι στο ξεπούλημα κάθε τμήματος της χώρας μας σε αδιαφανή διεθνή χρηματοοικονομικά “funds”, αδιευκρίνιστης προέλευσης και καταγωγής, που αγοράζουν σήμερα τζάμπα και θα πουλήσουν αύριο ακριβά.
Μια μικρή τοπική κοινωνία, όπως είναι η δική μας στο Θιάκι, δεν θα μπορούσε να μείνει απ’ έξω από αυτόν τον νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό Αρμαγεδώνα, τις συνέπειες του οποίοι τις αντιλαμβανόμαστε όλοι μας κάθε μέρα σε κάθε κομμάτι της ζωής μας, όσο και αν τα τοπικά γαλαζοπράσινα παπαγαλάκια του μνημονιασμού προσπαθούσαν όλα αυτά τα χρόνια να μας πείσουν «να μην σκιαζόμαστε, γιατί κάπως θα τα καταφέρναμε»!
Και τα καταφέραμε!!! Κλείσανε όλες, μα όλες οι δημόσιες υπηρεσίες στο νησί μας (πλην βεβαίως της Αστυνομίας και του Λιμενικού…) και σε λίγο θα μας πούν πως και τα σχολεία και το Κέντρο Υγείας δεν είναι ανταποδοτικά (τρομάρα τους, λες και υπάρχει περίπτωση η παιδεία, η υγεία και ο πολιτισμός να έχουν οικονομική ανταποδοτικότητα) και θα τα κλείσουν και αυτά!!
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου του 2014 μας δίνουν μια προωτοφανή ευκαιρία για συσπείρωση από την βάση της κοινωνίας και για την δημιουργία ενός πραγματικά ριζοσπαστικού μετώπου για την ανατροπή των πολιτικών αυτών στον Δήμο Ιθάκης, που βέβαια δεν θα είναι ξεκομμένο από το γενικότερο πανελλαδικό πλαίσιο ανατροπής.
Η Ελλάδα διακρίνεται για το υπερ-συγκεντρωτικό, πελατειακό, πολιτικο-διοικητικό της σύστημα, μέσα στο οποίο οι αποκεντρωμένοι θεσμοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν δευτερεύοντα και περιορισμένο ρόλο. Η λειτουργία του πολιτικού συστήματος οδηγεί την Αυτοδιοίκηση σε βαθιά κρίση, σε φαινόμενα αδιαφάνειας και διαφθοράς, ενώ στους πολίτες διαμορφώνεται η αίσθηση ότι η Αυτοδιοίκηση δεν απαντάει στα προβλήματα του απλού ανθρώπου και λειτουργεί ερήμην του. Η ιστορία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δείχνει πόσο ισχυρές είναι οι πολιτικές που συντηρούν στη χώρα μας μια πλήρως συγκεντρωτική και πλήρως ελεγχόμενη από την εκάστοτε κυβέρνηση διοικητική δομή. Πολιτικές που θέλουν την Αυτοδιοίκηση μια συμπληρωματική, εξαρτημένη και υπό κηδεμονία διοικητική δομή, που διεκπεραιώνει τυποποιημένες γραφειοκρατικές λειτουργίες του κράτους και μόνο. Πολιτικές που αποτελούν τροχοπέδη στην προοδευτική μεταρρύθμιση και τον εκδημοκρατισμό του πολιτικού μας συστήματος. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες είναι φανερό ότι η χώρα χρειάζεται ένα συνολικό πολιτικό σχέδιο για τη διαφάνεια και τον εκδημοκρατισμό των θεσμών, την αναβάθμιση των αιρετών οργάνων της Αυτοδιοίκησης και τη δημιουργία χώρου για μορφές άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχή των πολιτών στη διαχείριση των υποθέσεών τους, για την ενίσχυση του λαϊκού και κοινωνικού ελέγχου.
Έτσι λοιπόν είναι αναγκαία η ύπαρξη μιάς Τοπικής Αυτοδιοίκησης ανοιχτής και ανατροφοδοτούμενης από την κοινωνία, με ρόλο εγγυητή των κοινωνικών αγαθών και της δημοκρατικής έκφρασης, υποκινητή της κοινωνικής διεκδίκησης, αντίστασης και συμμετοχής, συντονιστή της αναπτυξιακής διαδικασίας, όχι μόνο στο πεδίο της οικονομίας, αλλά και σ’ αυτά της κοινωνικής ευημερίας, της προόδου, του πολιτισμού και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Μια αληθινή, δηλαδή, Αυτοδιοίκηση και όχι Ετεροδιοίκηση.
Για μια αυτοδιοίκηση που θα ταυτίζεται με τους δημότες, θα ζει και θα αναπνέει μαζί με τις τοπικές κοινωνίες, θα αντλεί τη δύναμή της από τη συμμετοχή όλων των δημοτών και «δεν θα συμμορφώνεται προς τις υποδείξεις».
Για μια τοπική αυτοδιοίκηση που θα είναι σε θέση να οργανώνει πρωτοβουλίες μαζί με τους πολίτες, να αξιοποιεί την αγάπη κάθε δημότη για τον τόπο μας και να τη μετουσιώνει σε δύναμη ανατροπής των δεδομένων, αλλαγής και ανάπτυξης.
Για μια αυτοδιοίκηση που σε μια εποχή που η δημοκρατία ασθενεί, εκφυλίζεται ή και καταργείται, προτείνει την εφαρμογή της άμεσης δημοκρατίας που προτείνει, μια αυτοδιοίκηση που θα μπορεί να οργανώσει μαζί με τους πολίτες τη θέληση του λαού σε εξουσία. Και η θέληση του λαού θα αναδεικνύεται με ανοιχτές διαδικασίες σε τοπικές συνελεύσεις. Και αυτό σημαίνει ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» στην πράξη!
Για μια αυτοδιοίκηση που θα φέρει το νέο στη θέση του παλιού, το δημοκρατικό στη θέση του αυταρχικού, το ριζοσπαστικό στη θέση του γραφειοκρατικού, το άφθαρτο στη θέση του φθαρμένου, το έντιμο στη θέση τής -σχεδόν επίσημα θεσμοθετημένης- ανεντιμότητας, που τόσο έχει κοστίσει στο κύρος της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Για μια αυτοδιοίκηση που θα στηρίζει και θα οργανώνει την αλληλεγγύη μεταξύ των συμπολιτών μας, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε τοπική κοινότητα.
Για τους λόγους αυτούς πρέπει να δώσουμε τη μάχη για να νικήσει ο λαός και οι δυνάμεις εκείνες που αντιστέκονται στο σημερινό μονόδρομο της καταστροφής. Θα είναι μια από τις μάχες που θα κρίνει πολλά για το αύριο της χώρας μας.
Θα δώσουμε τη μάχη μας με αξιοπρέπεια και ανιδιοτέλεια, με μυαλό και καρδιά, μαζί με συνδημότες που επιθυμούν την εκλογή μιας νέας δημοτικής Αρχής, που θα αποτελείται από πρόσωπα, τα οποία θα σηματοδοτούν μια νέα εποχή, για ένα Δήμο Ιθάκης απαλλαγμένο από τα γνωστά αρνητικά φαινόμενα στον τρόπο διοίκησής του, που τον έφεραν στο χείλος του γκρεμού.
Θέλουμε όλους τους δημότες ενεργούς, να συμμετέχουν στις κοινές προσπάθειες. Για την οργάνωση τοπικών κινημάτων, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό, για τη διεκδίκηση επίλυσης των προβλημάτων. Το επιστέγασμα αυτής της αυτοοργάνωσης, μπορεί να γίνει ο καταλύτης για να αλλάξει πορεία ο δήμος μας.
Τα τελευταία 3 χρόνια η πατρίδα μας υφίσταται μια άνευ προηγουμένου επίθεση από τα νεοφιλελεύθερα καπιταλιστικά παγκόσμια κέντρα, τα οποία επικουρούμενα από την ακροδεξιά άλλοτε «ανεξάρτητη», άλλοτε τρικομματική και άλλοτε δικομματική, αλλά πάντοτε μνημονιακή κυβέρνηση των ΣαμαραδοΒενιζέλων και λοιπών προθύμων, έχουν καταστρέψει σχεδόν όλες τις ισχνές μεν αλλά υπαρκτές μορφές του όποιου κοινωνικού κράτους υπήρχε, έχουν καταργήσει την εργασιακή νομοθεσία οδηγώντας εκατομμύρια συμπατριωτών μας άλλους στον εργασιακό μεσαίωνα των ανασφάλιστων εργατικών σχέσεων και τους περισσότερους στον καιάδα της ανεργίας, έχουν διαλύσει τις δομές της δημόσιας παιδείας, έχουν καταργήσει το δικαίωμα όλων μας στην δωρεάν υγεία και προχωρούν πλησίστιοι στο ξεπούλημα κάθε τμήματος της χώρας μας σε αδιαφανή διεθνή χρηματοοικονομικά “funds”, αδιευκρίνιστης προέλευσης και καταγωγής, που αγοράζουν σήμερα τζάμπα και θα πουλήσουν αύριο ακριβά.
Μια μικρή τοπική κοινωνία, όπως είναι η δική μας στο Θιάκι, δεν θα μπορούσε να μείνει απ’ έξω από αυτόν τον νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό Αρμαγεδώνα, τις συνέπειες του οποίοι τις αντιλαμβανόμαστε όλοι μας κάθε μέρα σε κάθε κομμάτι της ζωής μας, όσο και αν τα τοπικά γαλαζοπράσινα παπαγαλάκια του μνημονιασμού προσπαθούσαν όλα αυτά τα χρόνια να μας πείσουν «να μην σκιαζόμαστε, γιατί κάπως θα τα καταφέρναμε»!
Και τα καταφέραμε!!! Κλείσανε όλες, μα όλες οι δημόσιες υπηρεσίες στο νησί μας (πλην βεβαίως της Αστυνομίας και του Λιμενικού…) και σε λίγο θα μας πούν πως και τα σχολεία και το Κέντρο Υγείας δεν είναι ανταποδοτικά (τρομάρα τους, λες και υπάρχει περίπτωση η παιδεία, η υγεία και ο πολιτισμός να έχουν οικονομική ανταποδοτικότητα) και θα τα κλείσουν και αυτά!!
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου του 2014 μας δίνουν μια προωτοφανή ευκαιρία για συσπείρωση από την βάση της κοινωνίας και για την δημιουργία ενός πραγματικά ριζοσπαστικού μετώπου για την ανατροπή των πολιτικών αυτών στον Δήμο Ιθάκης, που βέβαια δεν θα είναι ξεκομμένο από το γενικότερο πανελλαδικό πλαίσιο ανατροπής.
Η Ελλάδα διακρίνεται για το υπερ-συγκεντρωτικό, πελατειακό, πολιτικο-διοικητικό της σύστημα, μέσα στο οποίο οι αποκεντρωμένοι θεσμοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν δευτερεύοντα και περιορισμένο ρόλο. Η λειτουργία του πολιτικού συστήματος οδηγεί την Αυτοδιοίκηση σε βαθιά κρίση, σε φαινόμενα αδιαφάνειας και διαφθοράς, ενώ στους πολίτες διαμορφώνεται η αίσθηση ότι η Αυτοδιοίκηση δεν απαντάει στα προβλήματα του απλού ανθρώπου και λειτουργεί ερήμην του. Η ιστορία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δείχνει πόσο ισχυρές είναι οι πολιτικές που συντηρούν στη χώρα μας μια πλήρως συγκεντρωτική και πλήρως ελεγχόμενη από την εκάστοτε κυβέρνηση διοικητική δομή. Πολιτικές που θέλουν την Αυτοδιοίκηση μια συμπληρωματική, εξαρτημένη και υπό κηδεμονία διοικητική δομή, που διεκπεραιώνει τυποποιημένες γραφειοκρατικές λειτουργίες του κράτους και μόνο. Πολιτικές που αποτελούν τροχοπέδη στην προοδευτική μεταρρύθμιση και τον εκδημοκρατισμό του πολιτικού μας συστήματος. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες είναι φανερό ότι η χώρα χρειάζεται ένα συνολικό πολιτικό σχέδιο για τη διαφάνεια και τον εκδημοκρατισμό των θεσμών, την αναβάθμιση των αιρετών οργάνων της Αυτοδιοίκησης και τη δημιουργία χώρου για μορφές άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχή των πολιτών στη διαχείριση των υποθέσεών τους, για την ενίσχυση του λαϊκού και κοινωνικού ελέγχου.
Έτσι λοιπόν είναι αναγκαία η ύπαρξη μιάς Τοπικής Αυτοδιοίκησης ανοιχτής και ανατροφοδοτούμενης από την κοινωνία, με ρόλο εγγυητή των κοινωνικών αγαθών και της δημοκρατικής έκφρασης, υποκινητή της κοινωνικής διεκδίκησης, αντίστασης και συμμετοχής, συντονιστή της αναπτυξιακής διαδικασίας, όχι μόνο στο πεδίο της οικονομίας, αλλά και σ’ αυτά της κοινωνικής ευημερίας, της προόδου, του πολιτισμού και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Μια αληθινή, δηλαδή, Αυτοδιοίκηση και όχι Ετεροδιοίκηση.
Για μια αυτοδιοίκηση που θα ταυτίζεται με τους δημότες, θα ζει και θα αναπνέει μαζί με τις τοπικές κοινωνίες, θα αντλεί τη δύναμή της από τη συμμετοχή όλων των δημοτών και «δεν θα συμμορφώνεται προς τις υποδείξεις».
Για μια τοπική αυτοδιοίκηση που θα είναι σε θέση να οργανώνει πρωτοβουλίες μαζί με τους πολίτες, να αξιοποιεί την αγάπη κάθε δημότη για τον τόπο μας και να τη μετουσιώνει σε δύναμη ανατροπής των δεδομένων, αλλαγής και ανάπτυξης.
Για μια αυτοδιοίκηση που σε μια εποχή που η δημοκρατία ασθενεί, εκφυλίζεται ή και καταργείται, προτείνει την εφαρμογή της άμεσης δημοκρατίας που προτείνει, μια αυτοδιοίκηση που θα μπορεί να οργανώσει μαζί με τους πολίτες τη θέληση του λαού σε εξουσία. Και η θέληση του λαού θα αναδεικνύεται με ανοιχτές διαδικασίες σε τοπικές συνελεύσεις. Και αυτό σημαίνει ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» στην πράξη!
Για μια αυτοδιοίκηση που θα φέρει το νέο στη θέση του παλιού, το δημοκρατικό στη θέση του αυταρχικού, το ριζοσπαστικό στη θέση του γραφειοκρατικού, το άφθαρτο στη θέση του φθαρμένου, το έντιμο στη θέση τής -σχεδόν επίσημα θεσμοθετημένης- ανεντιμότητας, που τόσο έχει κοστίσει στο κύρος της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Για μια αυτοδιοίκηση που θα στηρίζει και θα οργανώνει την αλληλεγγύη μεταξύ των συμπολιτών μας, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε τοπική κοινότητα.
Για τους λόγους αυτούς πρέπει να δώσουμε τη μάχη για να νικήσει ο λαός και οι δυνάμεις εκείνες που αντιστέκονται στο σημερινό μονόδρομο της καταστροφής. Θα είναι μια από τις μάχες που θα κρίνει πολλά για το αύριο της χώρας μας.
Θα δώσουμε τη μάχη μας με αξιοπρέπεια και ανιδιοτέλεια, με μυαλό και καρδιά, μαζί με συνδημότες που επιθυμούν την εκλογή μιας νέας δημοτικής Αρχής, που θα αποτελείται από πρόσωπα, τα οποία θα σηματοδοτούν μια νέα εποχή, για ένα Δήμο Ιθάκης απαλλαγμένο από τα γνωστά αρνητικά φαινόμενα στον τρόπο διοίκησής του, που τον έφεραν στο χείλος του γκρεμού.
Θέλουμε όλους τους δημότες ενεργούς, να συμμετέχουν στις κοινές προσπάθειες. Για την οργάνωση τοπικών κινημάτων, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό, για τη διεκδίκηση επίλυσης των προβλημάτων. Το επιστέγασμα αυτής της αυτοοργάνωσης, μπορεί να γίνει ο καταλύτης για να αλλάξει πορεία ο δήμος μας.
Για να σταματήσουμε τον κατήφορο, για να δώσουμε ώθηση στην ανάπτυξη όλης της Ιθάκης.
“Γάλα κύριε; Φέρατε γάλα;” ~ Εκεί που η ανθρωπιά δεν γνωρίζει σύνορα
“Γάλα κύριε; Φέρατε γάλα;” ~ Εκεί που η ανθρωπιά δεν γνωρίζει σύνορα
Η είδηση έγινε γνωστή στο διαδίκτυο στις 19 Οκτωβρίου: “Στα όρια ανθρωπιστικής κρίσης το Κέντρο προσφύγων Λαυρίου”. Διαβάζοντας την είδηση, μάθαμε ότι στο Κέντρο προσφύγων Λαυρίου, υπάρχουν στοιβαγμένες 300 ψυχές εκ των οποίων 15 βρέφη και 65 παιδιά. Τα τρόφιμα έχουν τελειώσει με αποτέλεσμα να τρέφονται με μισές μερίδες ληγμένων ζυμαρικών και δεν έχουν φάρμακα, ενώ το προσωπικό παραμένει απλήρωτο επί 10 μήνες. Η ανακοίνωση έγραφε επί λέξει:
ο φασισμός των μνημονίων..
Ο πατέρας που συγκλόνισε τους υπαλλήλους της τράπεζας με την ανάληψη που έκανε…
Ο πρωταγωνιστής της υπόθεσης περίμενε μέχρι να αδειάσει ητράπεζα από κόσμο και τότε πλησίασε τον ταμία με τρία βιβλιάρια καταθέσεων… Στα όρια της απόγνωσης και της απελπισίας….βρίσκονται πλέον καθημερινά, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι. Οι περιπτώσεις που καταγράφονται εξαιτίας της οικονομικής ανέχειας και στο νησί της Ρόδου είναι αναρίθμητες. Η τοπική εφημερίδα »Ροδιακή», αποκαλύπτει νέα περίπτωση νεαρού πατέρα που ευρισκόμενος σε τεράστιο οικονομικό αδιέξοδο, πήγε σε υποκατάστημα τράπεζας της Ρόδου κρατώντας τρία βιβλιάρια καταθέσεων.
Αφού περίμενε επί δύο τουλάχιστον ώρες για να φύγει όλος ο κόσμος, πήγε στον ταμία της τράπεζας και του ζήτησε να κάνει αρχικά ενημέρωση και στην συνέχεια ανάληψη όλων των ποσών που υπήρχαν μέσα στον τραπεζικό του λογαριασμό.
Ο ταμίας, πράγματι προχώρησε στην διαδικασία ενημέρωσης και με έκπληξη διαπίστωσε ότι συνολικά τα βιβλιάρια είχαν μέσα το ποσό των 2 ευρώ και 80 λεπτών! «Τα βιβλιάριά σας είναι άδεια» είπε ο ταμίας της τράπεζας θεωρώντας προφανώς ότι το ποσό αυτό ήταν μη «αναλήψιμο».
Ο νεαρός πατέρας, πλησίασε στο γκισέ και χαμηλόφωνα του είπε: «Γι αυτό το ποσό έχω έρθει και περιμένω εδώ σήμερα. Με αυτό το ποσό, με 2,80 ευρώ, θα αγοράσω το γάλα για το παιδί μου» προχωρώντας έτσι στην ανάληψη του ποσού που είχε μέσα στο βιβλιάριό του!
Η περίπτωση αυτή, «πάγωσε» το προσωπικό της Τράπεζας αλλά και όλους όσους το πληροφορήθηκαν, καθώς ο νεαρός πατέρας, ήταν σε κατάσταση απόγνωσης και απελπισίας. Η περίπτωση αυτή πάντως, σύμφωνα με όσα δήλωσαν οι εργαζόμενοι της συγκεκριμένης τράπεζας μιλώντας στη «Ροδιακή» δεν είναι η μοναδική, καθώς η οικονομική ανέχεια, έχει οδηγήσει χιλιάδες συμπολίτες μας σε παρόμοιες καταστάσεις απόγνωσης.
Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013
Το «παιδί» ως εργαλείο άσκησης ρατσιστικής πολιτικής
Το «παιδί» ως εργαλείο άσκησης ρατσιστικής πολιτικής
«Αρπαγές παιδιών», «Ρομά», «DNA».
Λέξεις-κλειδιά και λέξεις-παγίδες στο συνεχιζόμενο για πολλοστή χρονιά θεατρικό έργο της τηλεοπτικής καταστολής.
Ο καταιγισμός ειδήσεων, η παρουσίαση «δραματικών εξελίξεων» και η επίκληση του συναισθήματος με την ανάδειξη εννοιών-συμβόλων όπως το «παιδί» δεν επιτρέπει να τεθούν θεμελιώδη ερωτήματα όπως:
- Γιατί θεωρείται αυτόματα ικανό να μεγαλώσει ένα παιδί ένα ζευγάρι γυναίκας και άντρα που απλώς είχε την ευκαιρία να προβεί στην - σχετικά πανεύκολη - διαδικασία της γονιμοποίησης;
- Γιατί θεωρείται αυτόματα ανίκανο να μεγαλώσει ένα παιδί ένα οποιοδήποτε άτομο, γυναίκα, άντρας, ζευγάρι αντρών, γυναικών ή γυναίκας-άντρα που δεν έχει βιολογική σχέση με το παιδί;
- Η γέννηση ενός παιδιού δίνει δικαιώματα ιδιοκτησίας πάνω στο παιδί;
Φυσικά, σε μια κοινωνία στην οποία θεωρείται αυτονόητο το «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια», το «θέλω γιο να συνεχίσει το όνομά μου» και το «το παιδί μου θα το μεγαλώσω όπως θέλω εγώ» τέτοια ερωτήματα ακούγονται όπως τα ελληνικά σε κάτοικο της Παταγονίας.
Ο μέσος συνάνθρωπός μας (όχι μόνο στην Ελλάδα) θεωρεί ότι έχει κάποιο φυσικό δικαίωμα να θεωρεί τα παιδιά που κάνει ως ιδιοκτησία του.
Ο νόμος τού αναγνωρίζει αυτή την εξωφρενική αξίωση.
Το κράτος εγγυάται ότι το παιδί θα είναι έρμαιο των αποφάσεων, των λαθών και των παθών δύο τυχαίων ανθρώπων που έτυχε να έχουν βιολογική σχέση μαζί του (ή και όχι, ανάλογα με το πόσο καλοί είναι στο να κρατούν μυστικά). Πάντως ο νόμος διαφυλάσσει το «δικαίωμα» φροντίδας των παιδιών κυρίως για τα νόμιμα, κανονικά ζευγάρια. Χωρίς άλλα προσόντα.
Όσο νόμιμο, όσο εθιμικό, όσο δεδομένο κι αν είναι, δεν παύει να παραμένει εξοργιστικά παράλογο. Το μαρτυρούν τα χιλιάδες περιστατικά νόμιμων, κανονικών γονέων που προσφέρουν στα παιδιά «τους» όχι φροντίδα, αλλά κόλαση.
Μπορείτε, δηλαδή, να μεγαλώνετε το παιδί που «σας ανήκει» ακόμα κι αν το μισείτε, ακόμα κι αν το κακοποιείτε ψυχολογικά ή σωματικά, ακόμα κι αν το βιάζετε σεξουαλικά, ακόμα κι αν το υποβάλλετε σε μαρτύρια πειθαρχίας, αρκεί να σας ανήκει. Κατά τον νόμο.
Να είναι, δηλαδή, βιολογικά «δικό σας» παιδί.
Δεν μπορείτε να μεγαλώσετε ένα παιδί που αγαπάτε αν δεν σας ανήκει βιολογικά.
Δηλαδή αν έχετε πάρει τη φροντίδα του από ένα φυσικό γονέα που δεν ενδιαφερόταν.
Δεν μπορείτε να φροντίσετε ένα παιδί που αγαπάτε αν εσείς και ο άνθρωπος που αγαπάτε τυχαίνει να έχετε το ίδιο βιολογικό φύλο. Επίσης δεν μπορείτε να φροντίσετε ένα παιδί που αγαπάτε αν ζείτε μόνη ή μόνος.
«Το παιδί ανήκει σ' αυτούς που το γέννησαν». Μια φράση που δεν απέχει πολύ από το «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες». Ένα παιδί «ανήκει» - σαν περιουσία - σε δυό τυχαίους ανθρώπους που δεν έχουν καμμία άλλη σχέση μαζί του εκτός ότι συμμετείχαν στη σύλληψή του (ή υποτίθεται ότι το έκαναν). Μια χώρα, ένα κομμάτι γης, «ανήκει» - λες και είναι οικόπεδο - στους ανθρώπους που τυχαία γεννήθηκαν εκεί. Και πάλι, όχι σ' όλους.
Γιατί με πρόσχημα «τα παιδιά» ξαναήρθαν στο προσκήνιο της τηλεοπτικής αφήγησης τα πλέον χαμερπή ρατσιστικά ένστικτα των γρυλλιζόντων νεοελλήνων απέναντι στους τσιγγάνους. Η χρήση του πολιτικώς ορθού ονόματος «Ρομ (ενικός) - Ρομά (πληθυντικός)» από τα μήντια και τους σχολιαστές δεν σκεπάζει τη δυσωδία αυτής της σαπίλας.
Άλλωστε, δεν πάει πολύς καιρός που οι νεκροί της Λαμπεντούζα αποκαλούνταν «λαθρομετανάστες». Κι εδώ που τα λέμε, τώρα που για λίγο τραβήχτηκαν τα λουριά της ΧΑ επειδή ήταν κακό παιδί και το είχε παρακάνει, το κράτος πρέπει να γεμίσει το κενό ρατσιστικών επιθέσεων θεσμικά.
Ευκολάκι η ενοχοποίηση των «γύφτων» συνολικά. Στην αντίληψη της «κοινωνίας», άλλωστε, «οι γύφτοι πουλάνε/αγοράζουν παιδιά». Ακριβώς όπως στη αντίληψη της «κοινωνίας» του γερμανικού Γ' Ράιχ «οι Εβραίοι είχαν όλα τα λεφτά».
Και με εργαλείο την αφηρημένη έννοια του «παιδιού», κάθε ρατσισμός νομιμοποιείται. Είτε εναντίον των (ήδη μισητών) τσιγγάνων, είτε εναντίον των (ήδη μισητών) ομοφυλόφιλων, είτε εναντίον των (ήδη μισητών) αλλοδαπών, είτε εναντίον των (ήδη μισητών) οροθετικών, είτε εναντίον... είτε εναντίον.... είτε εναντίον...
Μια ατέρμονη λίστα ήδη μισητών χαρακτηριστικών που ομαδοποιούνται. Τα ήδη μισητά είναι τόσα πολλά και το μίσος καλλιεργείται τόσα πολλά χρόνια με τόση επιμονή από τους πυλώνες της κοινωνίας: τα ΜΜΕ, το σχολείο, την οικογένεια, την θρησκεία, τις παρέες, τους γειτόνους, την εργασία. Πώς τόσα ήδη μισητά να μην οδηγήσουν μισό εκατομμύριο να ψηφίσουν νεοναζί, δυο εκατομμύρια να ψηφίσουν την ακροδεξιά του Σαμαρά και άλλο μισό εκατομμύριο να ψηφίσουν τους κρυφοφασίστες του Καμμένου;
Αχ! Είδατε, πόσο «σοκαριστικό» να συνδέονται όλ' αυτά...
τσακίστε τους φασίστες απο όπου και αν προέρχονται.....
ειναι εδώ με τη χορηγία της συγκυβέρνησης
Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013
Τελικά κανένας ζωντανός κυκλοφορεί ακόμα?
ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ
Η γη μπορεί να γυρίζει αλλά εγώ είμαι σταθερά καρφωμένη σ΄ενα σημείο. Εδώ στο κλουβί με τις τρελές Στη χώρα που το αυτονόητο θεωρείται πλέον ανατρεπτικός τρόπος σκέψης.
Το αυτονόητο είναι πως ένας άνθρωπος που μόλις τρία χρόνια πριν δήλωνε ένα συγκεκριμένο εισόδημα, είχε μια συγκεκριμένη οικονομική επιφάνεια αυτή που αναλογεί σ΄ενα μισθοσυντήρητο της κακιάς ώρας, κι έπαιρνε επιστροφή από την εφορία διακόσια τριακόσια ευρώ, και τρία χρόνια αργότερα που είναι σε ακόμη χειρότερη κατάσταση από εκείνη που ήταν, φτωχότερος, ίσως άνεργος, με τις τιμές στα ύψη και την αγοραστική του δυνατότητα στο μηδέν, ΕΝΩ ΔΗΛΑΔΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ, όχι μόνο δεν έχει επιστροφή φόρου, αλλλά πρέπει να πληρώσει ένα μάτσο φόρους, χαράτσια και γ@μησιάτικα αλλονών. Το αλλονών είναι βεβαιομένο από τη στιγμή που αυτός ο συγκεκριμένος άνθρωπος, δεν συμμετείχε σε καμία κλοπή, δεν τα εφαγε μαζί, δεν είχε κρυφά έσοδα ούτε καταθέσεις σε τράπεζες εξωτερικού, δεν έχει τίποτα που να αποδεικνύει πως ενώ τρια χρόνια πριν δικαιούταν επιστροφή τώρα πρέπει να πληρώνει το δεκαπλάσιο!
Το αυτονόητο λοιπόν είναι πως ο αυτός ο συγκεκριμένος τύπος, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ. Γιατι για να έχει, θα πρέπει να είχε μεσολαβήσει η κληρονομιά από καμιά θείτσα που απεβίωσε, ένα κέρδος στο λόττο, να βρήκε μια βαλίτσα με χιλιάρικα στο δρόμο, να έχει κλέψει καμιά τράπεζα και να έχει κάνει τη μπάζα του. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ, ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΛΟΓΙΚΗ, στο να ζητάει κάποιος από αυτόν τον συγκεκριμένο άνθρωπο λεφτά ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ.
Αυτός που θα το κάνει λοιπόν έχει ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΤΟΧΟ. Να του κόψει από το φαί του, από τα φάρμακά του, από την ανατροφή των παιδιών του, από τη δυνατότητα να ζει σ΄ενα σπίτι. Για να χρησιμοποιήσω λοιπόν το παράδειγμα της διάσημης φράσης "το ότι πτωχεύουν οι έλληνες δεν σημαίνει πως πτωχεύει κι η Ελλάδα" θα πω, πως το ότι τα φάγανε, τα κλέψανε, τα παίξανε στο τζόγο, τα κάνανε βίλες, λογαριασμούς και κότερα, δε σημαίνει πως εμείς πρέπει να πληρώσουμε τους τοκογλύφους που τους τα δάνεισαν. Δεν είναι επαναστατική σκέψη, είναι Η ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνουν όσοι τα φάγανε μαζί, όσοι κλέψανε, όσοι ήταν πελάτες των διαφόρων συμμοριών, όσοι γεμίζανε τις τσέπες με χιλιάρικα και δεν δίνανε λογαριασμό σε κανέναν, όσοι γεμίζανε με λουλούδια τις πίστες στα σκυλάδικα, όσοι αγοράζανε τρία και τέσσερα αυτοκίνητα για τη πλάκα τους, όσοι τρώγανε μέχρι να σκάσουν, όσοι γ@μάγανε ότι κινόταν, ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ.
Η ουσία που ενδιαφέρει είναι πως δεν μπορείς να λάβεις εκ του μη έχοντος. Και το ξέρουν. Θα ήταν ηλίθιο να πιστεύουμε πως ο τάδε Υπουργός που ζητάει από έναν άνθρωπο που δεν έχει λεφτά, να πληρώσει δεν ΞΕΡΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ. Για να τον εξαναγκάσει λοιπόν σημαίνει πως δεν είναι ρυθμιστής ενός χρέους αλλά εκβιαστής. Αν σταμάταγε σε νόμους που θα έκαναν να ανοίξουν οι τσέπες των "μαζί τα φάγαμε" αν βούταγε τους δέκα χιτώνες από εκείνους που έχουν εκατό, αν έβαζε πίσω από τα κάγκελα όσους έκλεψαν, τους απατεώνες και καταχραστές του δημοσίου χρήματος, τους μιζαδόρους, τις συμμορίες που ροκάνισαν το δημόσιοι χρήμα, τους ιδιώτες που έκαναν περιουσίες στη πλάτη των υπόλοιπων, και όλα τα γνωστά καθάρματα που περιφέρονται ακόμα ανενόχλητα, μαζί του θα ήμουν. Θα έριχνα τη πέτρα κι εγώ μαζί του. Τότε δεν θα ήταν διάσωση της πλάκας, αλλά απονομή επί τέλους δικαιοσύνης.
Τώρα όμως πόση σοβαρότητα να διακρίνει κανείς σε εκείνους που συλλογή χρημάτων ονομάζουν το κλέψιμο από το παγκάρι της ενορίας? Και ποιος μπορεί πλέον να πιστέψει πως αυτό γίνεται για διάσωση κι όχι για άλλους λόγους? Σήμερα μου ζητάς να πληρώσω ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΧΩ. Αύριο θα μου ζητάς να πληρώνων υποχρεωτικα με κάποια κάρτα την οποία δεν θα μπορώ να πάρω γιατί δεν είμαι εντάξει ούτε με τις τράπεζες, ούτε με την εφορία ΑΡΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΤΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ. Τι θα γίνει τότε. Δεν θα έχω πρόσβαση στην αγορά ακόμα και των πιο βασικών προϊόντων για την επιβίωση? Κι αν έχω ακόμα δουλειά πόσο θα τη κρατήσω αν πάρει χαμπάρι ο εργοδότης πως είμαι ΕΚΤΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ? Μήπως στα αυριανά βιογραφικά θα πρέπει να παρουσιάζει κάποιος πιστοποιητικό από την εφορία ή το Τειρεσία ότι είναι εντάξει αλλιώς δεν μπορεί να προσλαμβάνεται? Μήπως το σουπερ μάρκετ θα ζητάει τη κάρτα αγορών υποχρεωτικά αλλιώς δεν θα δίνει τρόφιμα? Μήπως η ΔΕΗ θα ζητάει πληρωμή με πιστωτική αλλιώς θα κόβει το ρεύμα? Μήπως θα πρέπει να έχει συγκεκριμένη κάρτα κάποιος για να νοσηλευτεί ή να πάρει φάρμακα η οποία κάρτα θα είναι πάλι σε σύνδεσεη με τις τράπεζες και την εφορία?
Το αυτονόητο αρχίζει και γίνεται ανατριχιαστικό. Ζοφερό. Οι ενδείξεις είναι πολύ τρανταχτές πλέον για το αύριο που καταφθάνει χωρίς έλεος. Καταφθάνει ένα αύριο γεμάτο από εξαναγκασμένους σε αποκλεισμό από τη παροχή αγαθών. Εξαναγκασμένους να ξεσπιτωθούν και να μένουν στους δρόμους. Εξαναγκασμένων να ψάχνουν τα σκουπίδια ή να ζητιανεύουν στα συσίτια. Εξαναγκασμένους να πεθαίνουν ή να παρανομούν για να επιβιώσουν. Είναι η ώρα που και η δική μας wall street απαιτεί να έχει στα σκαλιά των πολυτελών πολυεθνικών, των πολυτελών εστιατορίων και των πολυτελών οίκων μόδας, ΖΗΤΙΑΝΟΥΣ. Τρελαμένους με το ταμπελάκι στο χέρι που να γράφει "έρχεται ο αντίχριστος, οι εξωγήινοι ή η δευτέρα παρουσία" Ανάπηρους που θα κρατάνε το σημαιάκι και θα λένε "κάποτε πολέμησα"
Είναι η ώρα του κανιβαλισμού που ζητάει νομιμοποίηση. Δεν υπάρχει άλλη λογική δικαιολογία. Σ΄ενα πλανήτη που δέκα συμμορίες κατέχουν το παγκόσμιο πλούτο και δισεκατομμύρια άνθρωποι είναι η παιδική τους χαρά, ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ είναι πως κανείς δεν μπορεί να μας διαφυλάξει αν αυτοί οι δέκα είναι τελικά κανίβαλλοι και δεν έχουν σώας τας φρένας. Η μετάλλαξη ενός συστήματος που είναι από μόνο του φιλοτομαριστικό, τζογαδόρικο, αδιάφορο για τη δικαιοσύνη, την αξιοκρατεία, την δίκαιη κατανομή του πλούτου, την προώθηση αξιών και πολιτισμού, σε κανιβαλιστική ολιγαρχία δεν είναι ιστορία συνομωσίας είναι Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Το ότι αυτά τα δισεκατομμύρια ανθρώπων στη πλειοψηφία τους, όπως και τα λίγα εκατομμύρια εδώ, ντόπιων , δεν μπορούν να διακρίνουν το τσουνάμι που έρχεται κατ΄ευθείαν πάνω στη μούρη τους και θα τους συνθλίψει, δεν καθιστά συνομοσιολόγους εκείνους που ήδη έχουν ταμπουρωθεί να το παλαίψουν με κάθε τρόπο...Είναι η εποχή που οι φαντασιόπληκτοι συνομοσιολόγοι του παρελθόντος αποδεικνύονται απλά ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ. Είναι η εποχή που οτιδήποτε ειπώθηκε από τους εμπνευστές διαφόρων δυστοπιών του μέλλοντος, είναι απλά το μέλλον που ήρθε. Το μόνο πράγμα που αντιστέκεται στην αποδοχή αυτής της πραγματικότητας είναι το πείσμα των ανθρώπων να πιστέψουν πως δεν είναι έτσι γιατί αυτό θα προστατεύσει το μυαλο τους από τη τρέλα. Είναι η συνήθεια σιγά σιγά στην ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΛΑΓΗ, στη μετάλλαξη της ανθρωπότητας σε μια κανονικότατη φάρμα των ζώων, με τα ζώα να μην το πάρουν χαμπάρι.
Σύνηθισαν στην ιδέα της αδυναμίας αντίδρασης. Σύνηθισαν στην αποδοχή των όσων τους πλασσάρονται για αλήθειες. Συνηθίζουν σιγά σιγά στο γεγονός πως ένα ένα αφαιρούνται από πάνω τους όλα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να τους αφήσουν το περιθώριο μιας υποτυπώδους ελευθερίας. Οι άνθρωποι παραδίδονται οικειοθελώς. Με την υπογραφή τους στο συμβόλαιο εκτέλεσης, χωρίς να μπαίνουν στο κόπο να δουν τα ψιλά γράμματα στο τέλος της σελίδας. Είχαν ένα σπίτι μια φωλίτσα? Θα το χάσουν και μετά θα σκεφτούν που θα ζήσουν. Είχαν ένα τρόπο να μεγαλώνουν τα παιδιά τους αξιοπρεπώς να τα θρέφουν καλά, να τα σπουδάζουν, να τα βοηθάνε να εκπληρώσουν τα όνειρά τους? Θα τη χάσουν τη δυνατότητα και μετά θα το καταλάβουν. Είχαν συνήθειες απλές, καθημερινές που τους βοηθούσαν να ομορφαίνει η ζωή τους? Θα τις χάσουν και μετά θα το καταλάβουν. Ο υποβαθμισμένος περίφημος τρίτος κόσμος, ο υποανάπτυκος, που στεκόταν απέναντι σαν παράδειγμα προς αποφυγή δεν ανέβηκε επίπεδο. Ηταν το όριο για να σχεδιάσουν που θα κατέβουν και οι υπόλοιποι.
Δεν είναι η τριτοκοσμική Ελλάδα. Θα είναι και η τριτοκοσμική Ευρώπη, και η τριτοκοσμική Αμερική σύντομα στις οθόνες μας. Και όλα αυτά ξεκινάνε από το πλέον απλό πράγμα. Κύριοι δεν έχω να πληρώσω και δεν θα καταναλώσω τη ζωή μου και όσο χρόνο απομένει στο να βρω τρόπους για να ικανοποιήσω τα αιτήματά σας. Αυτό είναι το αυτονόητο. Η συνεχής ενασχόληση, η συνεχής αγωνία και τρομοκρατία, για να βρεθεί τρόπος να ικανοποιηθεί ο χασάπης, είναι περιττή, γελοία. Ενας οικογενειάρχης αυτή τη στιγμή έχει σαν μόνο μέλημα στη ζωή του να βρει λεφτά για να πληρώσει ένα φόρο, το ρευμα, τη τράπεζα, το δάνειο, το ταμείο. Ξυπνάει, κοιμάται (αν καταφέρνει πια να κοιμηθεί) με ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ στη ζωή του, χρημάτων που θα του χρησιμεύσουν όχι για να ζήσει καλύτερα, αλλά για να μην πεθάνει γρηγορότερα. Η άλλη πλευρά, εκείνη των βολεμένων ακόμα ξυπνάει και κοιμάται υποταγμένη απόλυτα στις υποδείξεις, στα μοντέλα ζωής, στα μοντέλα αξιών του ΤΙΠΟΤΑ που θεωρεί ζωη.
Τελικά κανένας ζωντανός κυκλοφορεί ακόμα?
http://kialokialo.blogspot.gr/
Για τη δική μας γενιά, η Ελληνική σημαία, είναι ένα σύμβολο προδοσίας των ίδιων των Ελλήνων, απο Έλληνες.
ΕΣΥ ΘΑ ΚΡΕΜΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΣΟΥ;
Η παρακάτω ιστορία, της φίλη μας Χρύσας Δότσα, είναι πραγματική και διαδραματίστηκε την Παρασκευή που μας πέρασε...
Σας τη μεταφέρουμε, έτσι όπως την ανέβασε στο προφίλ της στο Facebook.
“Μου χτυπάει την πόρτα η προγιαγιά μου.
Το ξέρω ότι είναι αυτή γιατί χτυπάει το κουδούνι και φωνάζει το όνομά μου ταυτόχρονα, μήπως και το ντριν δεν είναι αρκετό.
Ανοίγω και τη βλέπω να κρατάει μια διπλωμένη ελληνική σημαία.
"Στην έφερα να τη βάλεις στο μπαλκόνι σου", μου λέει.
Πριν πάθω εφτά απανωτά εγκεφαλικά, σκέφτομαι πως έχει περάσει κατοχή, εμφύλιο και χούντα κι είναι 93 χρονών.
"Όχι, ρε γιαγιά..." της λέω, "άσε, δε θέλω να κρεμάσω τη σημαία".
Με κοιτάζει με απορία.
Πού να της εξηγήσω γιατί δε θα κρεμούσα ποτέ τη γαλανόλευκη στο μπαλκόνι...
Τι είναι το σύμβολο της σημαίας για την προγιαγιά μου και τι είναι για 'μενα...
Αλλάζουν οι καιροί γιαγιά.
Έλα, ας πιούμε έναν καφέ να μου πεις για το Σουλεϊμάν...”
Για κάποιους, κάποτε, μπορεί και τώρα (ποιος να ξέρει...) η Ελληνική σημαία,συμβόλιζε τα ιδανικά και τις αξίες του “Αθάνατου Ελληνικού πνεύματος” και της “Αγίας Ελληνικής Οικογένειας”.
Συμβόλιζε τις μάχες και τους αγώνες, ενός ολοκλήρου έθνους, ενός ολοκλήρου λάου, στους κατά καιρούς κατακτητές και στους κατά καιρούς δυνάστες ή σωτήρες.
τουλάχιστον για τη γενιά που βλέπουμε εμείς κάθε μπροστά μας ,
δεν είναι τίποτε παραπάνω .... απο ένα απλό γαλανόλευκο σεντόνι...απο ένα καραβόπανο...απο ένα κομμάτι πλαστικό, που αμέσως μετά την παρέλαση,
είτε θα σκιστεί και θα πεταχτεί,
είτε θα φυλαχτεί για να βγει ξανά έξω,
στην επόμενη “εθνική γιορτή”.
Δεν θα μείνει ποτέ “έξω”, για όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Είναι Εθνικό λάβαρο, με ημερομηνία λήξης.
Για τη δική μας γενιά, η Ελληνική σημαία,
είναι ένα σύμβολο προδοσίας των ίδιων των Ελλήνων,
απο Έλληνες.
Είναι το σήμα κατατεθέν,του τέλους της μεταπολίτευσης και της αυγής της Νεοπολίτευσης, που απαρτίζεται απο φασίστες και έκφυλες κυβερνήσεις συνεργασίας, οι οποίες έχουν τις πλάτες σύσσωμου του πολιτικού κόσμου, που το έχει βουλώσει μπροστά στα γεγονότα των καιρών που ζούμε.
Είναι το σύμβολο ντροπής,που έχει συνδυαστεί με τη θλιβερή πραγματικότητα που “εκλέξαμε” να ζήσουμε.
Βγείτε έξω και ρωτήστε τους γνωστούς σας, τους φίλους σας ή τους συγγενείς σας, για το εάν κρέμαγαν ή κρεμάνε στο μπαλκόνι τους, την Ελληνική σημαία.
Ακούστε τις απαντήσεις τους.
Ρωτήστε τους,τι συμβολίζει γι'αυτούς το κρέμασμα της Ελληνικής σημαίας και για το πόσο περήφανοι αισθάνονται που είναι ή κατάντησαν...ΕΛΛΗΝΕΣ.
Τα συμπεράσματα,δικά σας.
πετάξτε έξω τον μ@λάκα
πετάξτε έξω τον μ@λάκα .....εδώ και τώρα
Βόμβα Τατσόπουλου:
Σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας θα εξετάσουμε συνεργασία με τη ΝΔ …
Μήνυμα προς πολλούς αποδέκτες εντός και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ από το ¨αιρετικό" παιδί της Κουμουνδούρου, που χαρακτηρίζει μερικούς από τους "επικριτές" του ως παλαιοσταλινικούς ηλιθίους ...
Σε μια συνέντευξη που ταράζει τα νερά όχι μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στη γενικότερη πολιτική σκηνή ο Πέτρος Τατσόπουλος ανοίγει την “απαγορευμένη συζήτηση” για μεγάλο τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ. Μιλά στην εφημερίδα Realnews για το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας της Νέας Δημοκρατίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να αποφευχθεί η προοπτική της ακυβερνησίας για τον τόπο.
Δε θεωρείται μάλιστα τυχαίο ότι η δήλωση αυτή στη ναυαρχίδα του συγκροτήματος Χατζηνικολάου-Κουρή, έρχεται σε μια στιγμή όπου ο κυβερνητικός συνασπισμός δέχεται ισχυρούς κραδασμούς από το εσωτερικό των ΚΟ του ομάδων. Παράλληλα στη ΝΔ διαμορφώνονται πλέον συγκροτημένα μέτωπα βουλευτών που αντιδρούν στις κυβερνητικές αλλά και πολιτικές επιλογές του Αντ.Σαμαρά, ενώ εμφανίχονται πολύ συχνά στον Τύπο “ρεπορτάζ” για τις προθέσεις και τις κινήσεις των “Καραμανλικών”, της Ντόρας αλλά και το “θερμό κλίμα” που αναπτύχθηκε στη Βουλή ανάμεσα στο Δημ.Αβραμόπουλο και τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ Αλ.Τσίπρα με αφορμή την πρόσφατη υπόθεση των υποβρυχίων και των Ναυπηγείων…
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εξετάζοντας το ενδεχόμενο, παρά το στόχο του κόμματός του, να μην προκύψει αυτοδυναμία στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση απάντησε:
“Το τι θα πρέπει να γίνει στις επόμενες εκλογές, θα εξαρτηθεί ανάλογα με το αποτέλεσμα. Αν υπάρχει αποτέλεσμα αυτοδυναμίας, δεν υπάρχει ενδεχόμενο συνεργασίας ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Αν το εκλογικό σώμα στειλει για πολλοστή φορά μήνυμα μη αυτοδυναμίας, τότε να συζητήσουμε το θέμα της συνεργασίας. Χωρίς όμως να αισθάνεται κανείς ότι παραδίδεται στον άλλο. Η έντιμη συνεργασία χρειάζεται αμοιβαίες υποχωρήσεις”, τόνισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη “Real News”.
Παράλληλα ο κ.Τατσόπουλος έστειλε σκληρή απάντηση στην κριτική “εκ των έσω” που υφίσταται κατά καιρούς λέγοντας χαρακτηριστικά ” Αυτούς που τα λένε αυτά εγώ τους έχω χαρακτηρίσει παλαιοσταλινικούς ηλιθίους, δεν έχει σημασία τι λένε τελικά…”
Ως γνωστό ο συγγραφέας και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που από πολύ νωρίς έχει πρωτοστατήσει και έχει στοχοποιηθεί για τις πρωτοβουλίες του κατά της Χρυσής Αυγής, έχει αναφερθεί και στο παρελθόν στο ενδεχόμενο “συγκατοίκησης” της Νέας Δημοκρατίας και της Κουμουνδούρου στην εξουσία, ώστε να αποτραπεί η ακυβερνησία, και να συγκροτηθεί κοινό μέτωπο κατά του νεοφασιστικού κόμματος.
ΠΗΓΗ: REAL NEWS
Βόμβα Τατσόπουλου:
Σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας θα εξετάσουμε συνεργασία με τη ΝΔ …
Μήνυμα προς πολλούς αποδέκτες εντός και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ από το ¨αιρετικό" παιδί της Κουμουνδούρου, που χαρακτηρίζει μερικούς από τους "επικριτές" του ως παλαιοσταλινικούς ηλιθίους ...
Σε μια συνέντευξη που ταράζει τα νερά όχι μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στη γενικότερη πολιτική σκηνή ο Πέτρος Τατσόπουλος ανοίγει την “απαγορευμένη συζήτηση” για μεγάλο τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ. Μιλά στην εφημερίδα Realnews για το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας της Νέας Δημοκρατίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να αποφευχθεί η προοπτική της ακυβερνησίας για τον τόπο.
Δε θεωρείται μάλιστα τυχαίο ότι η δήλωση αυτή στη ναυαρχίδα του συγκροτήματος Χατζηνικολάου-Κουρή, έρχεται σε μια στιγμή όπου ο κυβερνητικός συνασπισμός δέχεται ισχυρούς κραδασμούς από το εσωτερικό των ΚΟ του ομάδων. Παράλληλα στη ΝΔ διαμορφώνονται πλέον συγκροτημένα μέτωπα βουλευτών που αντιδρούν στις κυβερνητικές αλλά και πολιτικές επιλογές του Αντ.Σαμαρά, ενώ εμφανίχονται πολύ συχνά στον Τύπο “ρεπορτάζ” για τις προθέσεις και τις κινήσεις των “Καραμανλικών”, της Ντόρας αλλά και το “θερμό κλίμα” που αναπτύχθηκε στη Βουλή ανάμεσα στο Δημ.Αβραμόπουλο και τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ Αλ.Τσίπρα με αφορμή την πρόσφατη υπόθεση των υποβρυχίων και των Ναυπηγείων…
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εξετάζοντας το ενδεχόμενο, παρά το στόχο του κόμματός του, να μην προκύψει αυτοδυναμία στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση απάντησε:
“Το τι θα πρέπει να γίνει στις επόμενες εκλογές, θα εξαρτηθεί ανάλογα με το αποτέλεσμα. Αν υπάρχει αποτέλεσμα αυτοδυναμίας, δεν υπάρχει ενδεχόμενο συνεργασίας ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Αν το εκλογικό σώμα στειλει για πολλοστή φορά μήνυμα μη αυτοδυναμίας, τότε να συζητήσουμε το θέμα της συνεργασίας. Χωρίς όμως να αισθάνεται κανείς ότι παραδίδεται στον άλλο. Η έντιμη συνεργασία χρειάζεται αμοιβαίες υποχωρήσεις”, τόνισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη “Real News”.
Παράλληλα ο κ.Τατσόπουλος έστειλε σκληρή απάντηση στην κριτική “εκ των έσω” που υφίσταται κατά καιρούς λέγοντας χαρακτηριστικά ” Αυτούς που τα λένε αυτά εγώ τους έχω χαρακτηρίσει παλαιοσταλινικούς ηλιθίους, δεν έχει σημασία τι λένε τελικά…”
Ως γνωστό ο συγγραφέας και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που από πολύ νωρίς έχει πρωτοστατήσει και έχει στοχοποιηθεί για τις πρωτοβουλίες του κατά της Χρυσής Αυγής, έχει αναφερθεί και στο παρελθόν στο ενδεχόμενο “συγκατοίκησης” της Νέας Δημοκρατίας και της Κουμουνδούρου στην εξουσία, ώστε να αποτραπεί η ακυβερνησία, και να συγκροτηθεί κοινό μέτωπο κατά του νεοφασιστικού κόμματος.
ΠΗΓΗ: REAL NEWS
Δεν διαπραγματευόμαστε μιά μίζερη ζωή Ⓐ
Μισος ταξικό ξεφτίλες πατριώτες
στην εθνική ενότητα είμαστε προδότες Ⓐ
Γιατί δεν τον εμπνέουμε τον κόσμο; Τι δεν κάνουμε καλά;
Γιώργος Αλεξάτος
Ας πάψουμε να βρίζουμε τον κόσμο, λέγοντας πως δεν κινείται, δεν αγωνίζεται, δεν ξεσηκώνεται.
Αυτός ο λαός έδωσε σκληρούς αγώνες επί δύο χρόνια, με διαδηλώσεις, με απεργίες, με πλατείες, αντιμετωπίζοντας ΜΑΤ και βία και χημικά και συλλήψεις και τραυματισμούς
Αυτός ο λαός εκτόξευσε με την ψήφο του την Αριστερά από το 12,5% στο 32%
.
Όταν ένας λαός "αδρανεί" μετά απ' όλα αυτά και ενώ συνεχίζεται η καταστροφή της ζωής του, αλλού πρέπει να αναζητηθούν οι ευθύνες. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας...
Όταν ένας λαός "αδρανεί" μετά απ' όλα αυτά και ενώ συνεχίζεται η καταστροφή της ζωής του, αλλού πρέπει να αναζητηθούν οι ευθύνες. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας...
Γιατί δεν τον εμπνέουμε τον κόσμο; Τι δεν κάνουμε καλά;
Ή όλα τα κάνουμε σωστά, αλλά ξαφνικά η πλέμπα έπαψε να μας καταλαβαίνει;
Καν” το όπως ο Χίτλερ;
Ναζιστικό κόμμα 1931: «500.000 άνεργοι, 400.000 Εβραίοι η λύση είναι απλή»
Λεπέν 2002: «Τρία εκατομμύρια άνεργοι, αυτό σημαίνει ότι μας περισσεύουν 3 εκατομμύρια μετανάστες».
Σαμαράς 2013 : «Εχουμε τόσους ανέργους όσο και παράνομους μετανάστες, φτάνει πια»
Σατανικές φάρσες σκαρώνει κάποτε η ιστορία. Το άγχος του Σαμαρά να καρπωθεί τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής τον οδηγεί σε αξιοθρήνητες και άλλο τόσο ανατριχιαστικές μιμήσεις. Έτσι, μετά τη συνάντησή του τη Δευτέρα με τον πρωθυπουργό της Μάλτας στη Βαλέτα, δήλωσε: «Στην Ελλάδα υπάρχουν τόσοι άνεργοι όσοι και παράνομοι μετανάστες και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο». Την Πέμπτη, προσερχόμενος στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, αναφέρθηκε στο «οξύ και μακροχρόνιο» πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης που αντιμετωπίζουν κυρίως οι χώρες της Νότιας Μεσογείου, ξεχνώντας τις… αγριάδες που ξεστόμιζε πριν μια εβδομάδα στην Ελλάδα ότι ο λαός δεν αντέχει νέους φόρους και οριζόντια μέτρα.
Για κακή του τύχη, το κύριο σύνθημα του Λεπέν στην προεκλογική του εκστρατεία το 2002 ήταν το ακόλουθο: «Τρία εκατομμύρια άνεργοι, αυτό σημαίνει ότι μας περισσεύουν 3 εκατομμύρια μετανάστες».
Για ακόμα πιο κακή τύχη του Σαμαρά, το 1931, δύο χρόνια πριν από την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα είχε κύριο σύνθημα (που έγινε και πόστερ) μια καρικατούρα Εβραίου να απειλεί μια ομάδα γερμανών υπαλλήλων, ενώ το σύνθημα έγραφε: «500.000 άνεργοι, 400.000 Εβραίοι η λύση είναι απλή».
1931, 2002, 2013: η σύγκριση είναι απλή και αναπόφευκτη.
Απολύσεις για το καλό μας….
Στις τρεις απολύσεις, η μια δώρο
Την ανατριχιαστική αυτή αριθμητική σούπα, δηλαδή την εξίσωση ανέργων και μεταναστών, έρχεται να χαλάσει ο… υφυπουργός Εργασίας Β. Κεγκέρογλου που σχεδόν ομολογεί ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να διευκολύνει ακόμα περισσότερο τις απολύσεις.«Οι έκτακτες συνθήκες χρειάζονται διαφορετική αντιμετώπιση», είπε προχθές στη Βουλή, απαντώντας σε σχετική ερώτηση. Καμία «κόκκινη γραμμή», καμία δέσμευση ότι θα προστατευθεί το δικαίωμα στην εργασία. Η κυβέρνηση απλώς θα εξετάσει το θέμα το Νοέμβριο, όταν το Διεθνές Γραφείο Ερασίας θα παραδώσει τη μελέτη του για το όριο των ομαδικών απολύσεων.
Ο υφυπουργός ισχυρίστηκε ότι επεσήμανε ότι η πραγματικότητα στην αγορά εργασίας έχει ήδη ξεπεράσει τον ισχύοντα νόμο για τις απολύσεις. Άφησε μάλιστα να εννοηθεί ότι η διεύρυνση του ορίου θα είναι… για το καλό των εργαζομένων που «βρίσκονται σε ομηρία», αφού πολλές φορές οι επιχειρηματίες διακόπτουν τη δραστηριότητα των επιχειρήσεών τους χωρίς να απολύουν τους εργαζόμενους, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην παίρνουν ούτε το επίδομα ανεργίας.
mao.gr
Όχι άλλοι πατριώτες!
Εγραψε:Pitsirikos
Με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας αναφέρθηκε στην Χρυσή Αυγή –χωρίς να την κατονομάσει-, και είπε πως «δεν γίνεται να παριστάνεις τον πατριώτη και να θαυμάζεις τα σύμβολα του ναζισμού».
Σωστό αυτό που είπε ο κ. Παπούλιας αλλά θα πρέπει κάποιος να του πει πως ναι μεν «δεν γίνεται να παριστάνεις τον πατριώτη και να θαυμάζεις τα σύμβολα του ναζισμού» αλλά το ίδιο ισχύει και για τους πασόκους.
Δεν γίνεται να είσαι πατριώτης και να είσαι και πασόκος.
Επίσης, δεν γίνεται να είσαι πατριώτης και να είσαι νεοδημοκράτης.
Είδαμε πολύ καλά πώς εννοούσαν τον πατριωτισμό οι πασόκοι και οι νεοδημοκράτες.
Είδαμε τον πατριωτισμό του Άκη Τσοχατζόπουλου.
Θαυμάσαμε τον πατριωτισμό του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Ποιος θα ξεχάσει τον πατριωτισμό της Ντόρας Μπακογιάννη;
Για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, πατρίδα ήταν το ατομικό τους συμφέρον. Μόνο.
Στο όνομα της πατρίδας έκαναν όλοι αυτοί αυτά που έφεραν την χώρα μας στη σημερινή κατάσταση.
Ήταν ο δικός τους «πατριωτισμός» που οδήγησε στον «πατριωτισμό» της Χρυσής Αυγής.
Γιατί, αν όλοι αυτοί ήταν -έστω και λίγο- πατριώτες, η Χρυσή Αυγή δεν θα είχε υπάρξει ποτέ.
Και φτάνουμε πάλι στη φράση του Samuel Johnson «Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των παλιανθρώπων».
Όποιος έχει έστω λίγη τσίπα, δεν κάνει τον πατριώτη στην Ελλάδα του 2013.
Επίσης, ας σταματήσουν οι πολιτικοί να πουλάνε πατριωτισμό με το αίμα των Ελλήνων της γενιάς του ’40.
Είναι ανήθικο και κακόγουστο.
Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013
Η Μετάλλαξη του Νοικοκύρη
Άνεργος ή με ένα εισόδημα της πείνας, είναι νόμος πως με τον άλφα, βήτα ή γαμα-τα τρόπο, ο αγαπημένος νοικοκύρης του συστήματος θα μεταλλαχτεί. Το γεγονός πως κάποιος δεν έχει λεφτά να καλύψει τις βασικές υποχρεώσεις του, να ικανοποιήσει τις βασικές ανάγκες του, θα τον αλλάξει σε κάτι. Δεν είναι αυτό το κάτι ίδιο σε όλους αλλά το σίγουρο είναι πως θα τον βγάλει από τη συνηθισμένη του ΤΑΞΗ.
Το να μην έχεις μία, δεν είναι κάποιος όρος αφηρημένος σε ένα πίνακα στατιστικής, είναι ένα μοντέλο ζωής που αναγκάζεσαι να υιοθετήσεις και να προσαρμοστείς ώστε να το αντέχεις με οποιοδήποτε τρόπο γιατί οι εναλλακτικές του να μη το αντέξεις είναι δυο. Η να οδηγηθείς στη τρέλα ή να πηδήξεις από κάποιο μπαλκόνι.
Ο νοικοκύρης που δεν μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του είναι ένα σώμα δεμένο μέσα σ’ ένα ζουρλομανδύα με το μυαλό να λειτουργεί σε άλλη διάσταση από τις κινητικές του ικανότητες. Πρέπει να μάθει πως θα αντιμετωπίζει το γεγονός πως τον βλέπουν σαν φουκαριάρη, σαν κακό πολίτη, σαν περίσσευμα. Εκείνος που πριν έλεγε βαδίζω με καθαρό το κούτελο πρέπει να αντιμετωπίσει τον εξευτελισμό του να παρακαλάει για δανεικά, να παρακαλάει για διακανονισμούς στις τράπεζες, στην εφορία, στη ΔΕΗ, στον ΟΤΕ, στο σπιτονοικοκύρη του.. Και πρέπει να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τον εκβιασμό, τον εκφοβισμό, τη μ@λακία που θα του πει ο καθένας, σαν να είναι ένα ΛΑΘΟΣ.
Δεν υπάρχει τράπεζα ή εφορία που θα νοιώσουν το πρόβλημά του, τους είναι αδιάφορο, δεν υπάρχει καλοσυνάτος μαυραγορίτης που θα πάει να σκοτώσει τις βέρες του και τα σταυρουδάκια για ένα κομμάτι ψωμί, δεν υπάρχει υπάλληλος σε γκισέ που να έχει την εντολή να είναι συμπονετικός και φιλάνθρωπος και να διακρίνει ποιος έχει φτάσει στο πάτο και ποιος όχι.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που είναι εντός συστήματος αλλά με αδυναμία να είναι καλά παιδιά, αργά ή γρήγορα δεν θα είναι πια καλά παιδιά. Ακόμα κι αν ποτέ δεν είχε περάσει από το μυαλό τους, θα γίνουν περιθώριο. Ένα περιθώριο που θα αυξάνεται συνεχώς. Θα απλώνεται σαν σκιά πάνω από τα εναπομείναντα καλά νοικοκυριά, τους βολεμένους, και θα μισεί. Θα μισεί τη ντροπή, θα νοιώθει σιχαμάρα για όλους τους ανθρώπους που θα του κλείσουν τη πόρτα στη μούρη, θα νοιώθει οργή να καίει κάθε φορά που θα του υψώνουν το δάχτυλο στη μούρη απειλητικά, θα νοιώσει αργά ή γρήγορα την ανάγκη πως πρέπει να κάνει κάτι για να εκδικηθεί.
Οι πολιτικές λιτότητας θα βγάλουν τα μάτια τους από μόνες τους. Θα καταρρεύσουν κάποια στιγμή παρασυρόμενες στη συμφορά που οι ίδιες γέννησαν. Θα αυξήσουν τον αριθμό των “παράνομων” πολιτών. Γιατί αν ξαφνικά στα 40σου στα 50σου στα 70σου ή ακόμα και στο ξεκίνημα στα 20, συνηθίσεις πως είσαι ΑΠΟΒΛΗΤΟ, ΠΑΡΕΙΣΑΚΤΟΣ, αναγκαστικά θα πρέπει να βρεις διεξόδους για να ζήσεις. Κι αν δεν βρίσκεις στην αρχή μπορεί να θέλεις να κάνεις κακό στην ίδια τη ζωή σου, αλλά πόσο μακριά θα είναι ο καιρός που αυτό το μέγα πλήθος των παρείσακτων δεν θα επιθυμήσει να κάνει κακό στους άλλους;
Ο νόμος της ζούγκλας δεν είναι τρόπος του λέγειν. Το έχουμε πει ξανά και ξανά. Θα μου χτυπήσεις το ένα μάγουλο και θα γυρίσω κι από το άλλο. Αν μου χτυπήσεις και το άλλο ΞΕΜΕΙΝΑ ΑΠΟ ΜΑΓΟΥΛΑ. Δεν γίνεται αλλιώς. Ο πατέρας, η μάνα δεν μπορούν, με οποιοδήποτε τρόπο θα πρέπει να εξασφαλίσουν τα παιδιά. Ο νέος θα πρέπει να υπερασπίσει τη ζωή που του παίρνουν. Κι όλη αυτή η βίαιη μετάλλαξη, η βίαιη προσαρμογή στη φτώχεια, τη δυστυχία, την απελπισία κάποια στιγμή θα κάνουν να εκραγεί η βαλβίδα ασφαλείας της εικονικής τάξης.
Το έχουμε δει αμέτρητες φορές στην ανθρώπινη ιστορία και θα το δούμε κι άλλες τόσες. Είναι διαφορετικό να έχεις μπροστά σου πολίτες που τους κοροϊδεύεις μεν αλλά κουτσοπερνάνε τη ζωούλα τους και διαφορετικό να έχεις ανθρώπους με τη πλάτη στο τοίχο που δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν πια εκτός. Άνθρωποι που απειλείται η ζωή τους και η ζωή των παιδιών τους. Που νοιώθουν περίσσευμα στο παχύσαρκο σώμα μιας τυραννίας.
Είναι το στρίψιμο της βίδας. Κι όταν αυτή στρίψει είναι απρόβλεπτες οι συνέπειες. Μέχρι που θα φτάσουν οι απειλές, η τρομοκρατία; Μπορεί κανείς να κλείσει ένα ολόκληρο λαό στα κάγκελα; Μπορεί μια κυβέρνηση να ελέγξει τους μεταλλαγμένους που θα γεμίσουν μίσος; Πόσο καλά μπορεί να κρατήσει μια πόρτα ασφαλείας όταν θα τη σπρώξουν εκατοντάδες χιλιάδες πεινασμένοι απέξω; Θα πέσει. Θα πέσει άγρια και θα πλακώσει όσους βρίσκονται από πίσω.
Γι΄αυτό κι είναι σίγουρο πως ετοιμάζουν κάποιο κόλπο. Αναρωτιέμαι ποιο θα είναι αυτό. Ποια ομάδα θα σχηματιστεί μπροστά στη πόρτα που θα καλέσει τους μεταλλαγμένους στο μέρος της. Μέχρι τώρα τα σχήματα που δημιουργούνται είναι κωμικό-τραγικά.
Το μεγάλο ερώτημα δεν είναι αν όλοι εμείς θα σηκωθούμε από τους καναπέδες (που πλέον είναι τρύπιοι και τα ελατήρια έχουν μπει μέσα στο πισινό μας) αλλά με ποιο τρόπο θα διασώσουν τους δικούς τους καναπέδες. Κι επειδή οι μεταλλαγμένοι λειτουργούν ενστικτωδώς σαν ζόμπι, αλλά οι αρχιτέκτονες της συμφοράς βλέπουν πολύ πιο μπροστά από το αυτονόητο, αναρωτιέμαι τι βλέπουν…
ΠΗΓΗ:
Συνήθης Ύποπτος
τα ΌΧΙ και τα ΝΑΙ
Όχι στα νέα μέτρα................................
Ναι στην άμεση και βίαιη σύγκρουση με την φασιστική συγκυβέρνηση...
Ολόκληρη η λίστα με τις απαιτήσεις της τρόικας
Περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, απολύσεις, λουκέτο σε ΕΑΣ και ΕΛΒΟ. Είναι μόνο μερικά από αυτά που αναμένεται να ζητήσει το Νοέμβριο η τρόικα από την ελληνική κυβέρνηση ως απαράβατους όρους προκειμένου να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις.
Όπως αναφέρει η Real News που επικαλείται πηγή του Euro Working Group η τρόικα έχει ήδη ετοιμάσει λίστα με τα μέτρα ύψους 2 δισ ευρώ.
Διαβάστε αναλυτικά τια απαιτήσεις της τρόικας
• Εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου σε όλο το δημόσιο. Σήμερα δεν εφαρμόζεται στο 40% της μισθοδοσίας. Στο στόχαστρο μπαίβνουν οι μισθοί στις ΔΕΚΟ
• Μείωση μισθών και συντάξεων στους αστυνομικούς
• Μείωση στον κωδικό των αμυντικών δαπανών
• Παρέμβαση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό του δημοσίου, με χρονοδιάγραμμα για την πλήρη κατάργηση του εφάπαξ.
• Παρέμβαση στα «ευγενή ταμεία» με επαναπροσδιορισμό των παροχών
• Νέα μείωση δαπανών στην υγεία, ακόμα και κλείσιμο νοσοκομείων
• Κατάργηση φορέων του δημοσίου, ακόμα και ενός υπουργείου, κάποιας γενικής γραμματείας και ενός πακέτου ακόμα ζημιογόνων ΔΕΚΟ
• Επέκταση της κινητικότητας και διαθεσιμότητας και στο 2014
• Επίσπευση των απολύσεων των 11.000 δημοσίων υπαλλήών τον πρώτο μήνα του 2014
• Αυξηση φορολογικών συντελεστών και ειδικού φόρου κατανάλωσης σε αλκοόλ, καπνό και είδη πολυτελείας
• Επιστροφή του ΦΠΑ στην εστίαση στο 23%
• Νέο φορολογικό νομοσχέδιο και βαθύ εσωτερικό έλεγχο στα τελωνεία της χώρας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)