H ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΒΙΑΣ

                     

Άλλο ένα θαύμα της "σωτηρίας" με την περαιτέρω λεηλασία της ακίνητης περιουσίας ετοιμάζεται στην Κανά της ΜερκΕλλαιας, όπου οι μεσσίες δεν χορταίνουν, αλλά πεινάνε το λαό. Στο επερχόμενο Ενιαίο Τέλος Ακινήτων οι στρεμματικές τιμές των φόρων για τα αγροτεμάχια, που διαρρέουν στα ΜΜΕ (Μέσα Μνημονιοναζιστικής Επικοινωνίας) προβλέπεται πως θα είναι σε πολλές περιπτώσεις μεγαλύτερες από το εισόδημα των αγροτεμαχίων, που καθορίζεται και αυτό από το ίδιο το κράτος με βάση το λεγόμενο σύστημα του "αντικειμενικού" προσδιορισμού του γεωργικού εισοδήματος, με αποτέλεσμα την απαλλοτρίωση της ακίνητης κτηματικής περιουσίας, μέσω της φορολογικής απομείωσης της. Η φορολογική βουλιμία καταβροχθρίζει άπεπτη και την πιο απλή τη λογική, μετατρέποντας ακόμα και την αυτοαποκαλούμενη "αντικειμενικότητα" του εισοδήματος σε υποκειμενικότητα ολκής και κλοπής. Αφού ήδη καταστράφηκαν οι αστικές δομές της οικονομίας και της κοινωνίας, μπήκε στην κινητικότητα της "ευθανασίας" και η γεωργική παραγωγή, η οποία από χρόνια αντιμετώπιζε την ερημοποίηση, εξαιτίας του ότι το κόστος παραγωγής υπερέβαινε τις προσόδους της και διατηρήθηκε σε κώμα στον αναπνευστήρα των επιδοτήσεων. Η "μέθοδος του σαλαμιού" αποδιδόταν για χρόνια στον Στάλιν από την εθνικοσωτήρια "δημοκρατία", τα "κονσερβοκούτια", όμως, και τα "τσεκούρια" είναι τα όπλα της απογόνου της, της οικονομοσωτήριας δικτατορίας. Η νέα αυτή φασιστική φορολογική επίθεση (αυτός στην πραγματικότητα είναι ο νεοφασισμός και ο νεοναζισμός, εκκεντρικοί σαν τον ομογάλακτο τους νεοπλουτισμό) αναστρέφει κάθε λογική. Εξάλλου, ο φασισμός και ο ναζισμός ποτέ δεν διέθεταν λογική, πέραν αυτής της "λογικής" της βίας, αφού στην πραγματικότητα ανάγει το φόρο της ακίνητης ιδιοκτησίας σε πρόσοδο βιαίου και καταχρηστικού πλουτισμού του τραπεζοφασιστικού κράτους και το εισόδημα της ίδιας της ιδιοκτησίας σε ευτελή αντιμισθία (αντιφορολογία), που παρέχει το κράτος στον ιδιοκτήτη για την υποχρεωτική μετάταξη του στη δουλοπαροικία. Κάτι, δηλαδή, ανάλογο με το "μισθό" της διαθεσιμότητας των εργαζομένων. Η τάξη της παραδοσιακής ιδιοκτησίας μπήκε στο μηχανισμό της διαθεσιμότητας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Πρόγραμμα ταξικής κινητικότητας, στο οποίο, ίσως για πρώτη φορά, η λέξη κινητικότητα μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς εισαγωγικά.

Την ίδια ώρα που στο πειραματικό εργαστήριο του καπιταλισμού, την Ελλαδα, αποδομείται ο κλασικός καπιταλισμός προς όφελος του χρηματοπιστωτικού, οι νομικές υπηρεσίες της ΕΕ έκριναν, σύμφωνα με πληροφορίες του πρακτορείου Reuters, ως "αντιευρωπαικό" το "Φορο Τομπιν" (Tobin tax), που απο το 1972 πρότεινε στις διαλέξεις του στο ο οικονομολόγος James Tobin, για τον περιορισμό, να το πω απλά, των χρηματοπιστωτικών "αρπαχτών" στις συναλλαγματικές συναλλαγές και σήμερα αντιμετωπίζεται ως ένας φόρος των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, που δεν αφορούν μόνο το συνάλλαγμα, αλλά και τις υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές πράξεις. Έτσι, ο χρηματοπιστωτικός πλουτισμός παραμένει άφορος και ανεξέλεγκτος, γιατί το αντίθετο, κατά τις νομικές υπηρεσίες της ΕΕ, δεν συνάδει με το εθιμικό "δίκαιο" της. Το δίκαιο του κλεπτοτραπεζίτη. Το κράτος πλέον στην Ελλάδα αποκαλύπτεται προκλητικά και απροκάλυπτα. Δεν είναι ένα συγκεντρωτικό μόρφωμα της πολιτικής εξουσίας, αλλά ένα ταξικό φονικό εργαλείο του χρηματοπιστωτικού φασισμού, για την κατεδάφιση κάθε "δικαιώματος", "δικαίου" και "λογικής", που μπόρεσε να οικοδομηθεί και να επιβιώσει μέχρι σήμερα μέσα στις ανοχές του παραδοσιακού καπιταλισμού. Ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός δεν έχει αντοχές. Στο χέρι μας είναι να αποδείξουμε πως δεν έχει και αντοχές. Είναι η απόλυτη φεουδαρχική ηγεμονία του νομισματικού πλούτου, που μόνο με μια ταξική και οχι απλά πολιτική σύγκρουση μπορεί να αντιμετωπιστεί. Όταν οι φορολογικές απαιτήσεις του κράτους της ταξικής βίας είναι μεγαλύτερες από τις προσόδους των πολιτών, ποιά είναι η διέξοδος του πολίτη; Ίσως η απλούστερη, που μας δίδαξε η ιστορία: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ. Απομένει μόνο να αποφασίσουμε αν θα οδηγηθούμε ελεύθεροι στο θάνατο ή νεκροί στην ελευθερία…

00:20

  Titsa Tsimara