Η ζωή μας αξίζει περισσότερο από ένα εισιτήριο. Να γκρεμίσουμε ότι μας δολοφονεί.
Δε πρέπει να ‘ναι ένα ακόμη νέο που σοκάρει, δε πρέπει να ‘ναι μια ακόμη μαύρη είδηση στα μνημονιακά πρωτοσέλιδα που περνάει κι αφήνει πίσω της μια θλίψη, που λίγο-λίγο σα δηλητήριο τη συνηθίζουμε και αποκτούμε ανοσία.
Νέε και νέα!
Το βράδυ της 13ης Αυγούστου, στο λεωφορείο που πήγαινε από το κέντρο της Αθήνας στον Άγιο Ιερόθεο, ένας από μας, ένα νέο παιδί 19 χρονών, σκοτώθηκε στη προσπάθειά του να ξεφύγει από τον έλεγχο του εισιτηρίου. Το καπιταλιστικό σύστημα και η κρίση του, αφού πρώτα μας ρήμαξε τις ζωές, τα όνειρα και τις προσδοκίες, αφού έκανε την ανεργία, εφιαλτική καθημερινότητα για την πλειοψηφία της γενιάς μας, μας κυνηγάει και μας δικάζει για 1,40 ευρώ.
Δεν αργεί η ώρα που η οργή θα ξαναβγεί στο δρόμο και η απελπισία θα δώσει τη θέση της στην ελπίδα. Και τότε, οι κάθε λογής Ιαβέρηδες, ελεγκτές, μεσάζοντες, εκτελεστές εντολών των τραπεζών - δολοφόνων, θα αντιμετωπίσουν όσο και τα αφεντικά τους το δίκιο των φτωχών, των εργατών, των ανέργων και της νέας γενιάς.
Δεν υπάρχει άλλος χρόνος. Να εξεγερθούμε τώρα, για να πάρουμε πίσω τις ζωές μας, πριν σκοτώσουν κι άλλους, για διάφορες υποδιαιρέσεις του Ευρώ. Ο επιβεβλημένοι αγώνες για δωρεάν μεταφορές, υγεία, παιδεία και δημόσια αγαθά, να γίνουν κάστρα αγώνα και αλληλεγγύης που θα ανατρέψουν το σύγχρονο και πιο δολοφονικό από ποτέ, κοινωνικό μεσαίωνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου