Οι αυστηρές συστάσεις του Eurogroup στην ελληνική κυβέρνηση, οι οποίες πλαισιώθηκαν από την απόφαση να καταβληθεί τμηματικά, υπό προϋποθέσεις και «κουρεμένη» η επόμενη δανειακή δόση, επιφέρει σοβαρότατο πλήγμα στο αγαπημένο σύνθημα του Μεγάρου Μαξίμου περί ελληνικού success story. Ακόμη και το ΙΟΒΕ, το ινστιτούτο υπό τον Γιάννη Στουρνάρα, επί της ουσίας διόρθωσε τον ίδιο τον υπουργό Οικονομικών αναφορικά με τις προβλέψεις του για το μέγεθος της ύφεσης το 2013.
Η πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας αποκαλύπτει μία εντελώς διαφορετική εικόνα από αυτήν την οποία διακαώς παρουσίαζε το τελευταίο διάστημα η ελληνική κυβέρνηση, λέει ο χρηματιστηριακός αναλυτής Πάνος Παναγιώτου, ο οποίος ανάμεσα σε άλλα επικαλείται τα εξής στοιχεία:
Ενώ για το 2014 η ΕΚΤ προέβλεπε ανάπτυξη 2,5%, το ποσοστό έχει μειωθεί σε περίπου 0,5%. Άλλωστε, στο πρώτο 3μηνο του 2013 η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά περισσότερο από 5%.
Το συνολικό χρέος της Ελλάδας αυξάνεται σε περισσότερα από 380 δις και έως τον Μάιο του 2013 το πραγματικό χρέος διαμορφώνεται στο 208% (!) ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Η τρόικα έχει αναγνωρίσει δημοσιονομικό κενό ύψους 4,6 δις για τη 2ετία 2013-2014 και 7,4 δις ευρώ για την περίοδο 2015-16.
Οι αποδοχές του μέσου ελληνικού νοικοκυριού το 2013 κυμαίνονται περίπου στο 20% των χρημάτων που εισέπραττε το 2005, με το κόστος διαβίωσης στη χώρα να ξεπερνά το 23% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο.
Η ανεργία αγγίζει πλέον το 28% το 2013 (προβλέψεις του ΟΟΣΑ την τοποθετούν πιο ψηλά την επόμενη 2ετία).
«Η κυβέρνηση και η τρόικα αναμένεται να διαχειριστούν το αδιέξοδο προβαίνοντας σε νέες περικοπές, φόρους, εισφορές, απολύσεις, περιορισμούς δαπανών, κατασχέσεις ακόμη και ‘κούρεμα’ καταθέσεων»,συμπληρώνει ο κ. Παναγιώτου.
Εντύπωση προκαλεί η στάση της Γερμανίας που κινεί τα νήματα στις Βρυξέλλες και δείχνει, με την απόφαση για την ..σταδιακή δόση να θεωρεί ότι, ιδίως μετά την κρίση που προκάλεσε στην ΕΡΤ, η κυβέρνηση δεν είναι αξιόπιστη ούτε μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση για μεγάλο διάστημα. Επιβεβαιώνονται έτσι οι πληροφορίες για τα σύννεφα που υπάρχουν στις σχέσεις Σαμαρά-Μέρκελ, ιδίως μετά το "νεύμα" της Γερμανίδας καγκελάριου, που φαίνεται να ενδιαφέρεται αποκλειστικά τις επικοινωνιακές της ανάγκες αδιαφορώντας για τις δυσκολίες των Ελλήνων εταίρων της.
Οι βολές εναντίον του success story δεν προήλθαν μόνο από το, υπό τον Γ. Στουρνάρα, ΙΟΒΕ αλλά και από πτέρυγες του πολιτικού συστήματος που υποστηρίζουν τις νεοφιελλεύθερες επιλογές των τελευταίων ετών, όπως το κόμμα "Δράση".
«Ποιοι πουλάνε και ποιοι αγοράζουν το success story», διερωτάται χαρακτηριστικά και δη ρητορικά η Δράση, με άρθρο στο The Athens Review of Books.
«Η ύφεση συνεχίζεται απτόητη, η ανακεφαλαιοποίηση όλοι γνωρίζουν ότι δεν είναι επαρκής σε σχέση με τα νέα «κόκκινα» δάνεια, ενώ καμία σοβαρή άμεση επένδυση δεν φαίνεται καν στον ορίζοντα. Μόνο πρόσκαιροι επενδυτές (vulture funds) περιτριγυρίζουν τη χώρα μας ή άλλες χώρες σε παρόμοια κατάσταση με μας, επωφελούμενοι από την κρίση και αγοράζοντας στρατηγικά στοιχεία ενεργητικού της Ελλάδας σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές», αναφέρει μεταξύ άλλων, αποδομώντας με τη σειρά της – αν και από διαφορετική αφετηρία – τη θεωρία του success story:
«Τι συνέβαινε λοιπόν και είχαμε (προ των «γεγονότων της ΕΡΤ») κάθε είδους και σε όλους τους τόνους δηλώσεις και δημοσιεύματα για το στόρυ της «επιτυχίας» της Ελλάδας; Η απάντηση είναι απλή. Από την πλευρά της Ελλάδας το ολιγαρχικό σύστημα εξουσίας (χρεοκοπημένες τράπεζες, χρεοκοπημένα κόμματα, χρεοκοπημένα κρατικοδίαιτα μέσα ενημέρωσης, που έχουν ενωθεί «εις σάρκα μίαν») προσπαθεί να επιβιώσει εις βάρος της υπόλοιπης ελληνικής κοινωνίας και να συνεχίσει να οικειοποιείται για όσο καιρό μπορεί περισσότερο τα χρήματα που έρχονται από την Ευρώπη με τη μορφή πόρων για ανακεφαλαιοποίηση και κοινοτικών χρηματοδοτήσεων, αλλά και να κάνει τις αποκρατικοποιήσεις των μονοπωλίων και τις πωλήσεις της δημόσιας περιουσίας με τρόπο που θα το εξυπηρετεί.
Είχε λοιπόν κάθε λόγο να πουλήσει το παραμύθι για μεγάλα παιδιά του «success story», αν και γνώριζε πολύ καλά πόσο βραχύβιο θα ήταν αυτό το «σουξέ». Με συντονιστή την κυβέρνηση Σαμαρά λοιπόν εξαπέλυσε ένα επικοινωνιακό μπαράζ μισοειδήσεων, μισοψεμάτων και μισοαληθειών, ώστε να δημιουργήσει την εικόνα στους αμαθείς και τους ημιμαθείς ή και τους απλώς καλόπιστους, ότι κάτι πολύ καλό συμβαίνει στην Ελλάδα. Κάθε ίχνος θετικής εξέλιξης διογκωνόταν σε μέγα γεγονός (συμφωνίες μεταφορών π.χ. αξίας κάποιων δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ παρουσιάζονταν σαν να ήταν επενδύσεις δισεκατομμυρίων), ενώ οι αρνητικές ειδήσεις εξαφανίζονταν ή υποβαθμίζονταν».
«Στην υπόθεση βοήθησε και η γενική πτώση των επιτοκίων των ευρωπαϊκών ομολόγων λόγω ακραίων πολιτικών χαλάρωσης σε άλλες ηπείρους (π.χ. Ιαπωνία), που επηρέασε και τα ελληνικά ομόλογα, τα οποία, λόγω πολύ περιορισμένης πλέον αγοράς (έχουν απομείνει πολύ λίγα σε σχέση με το ελληνικό δημόσιο χρέος που αφορά πλέον διακρατικές κατά κύριο λόγω υποχρεώσεις) είναι τεχνικά εύκολο να ακολουθήσουν μια καλύτερη πορεία.»
Το άρθρο επισημαίνει δε πως από την πλευρά του εξωτερικού «ο βασικός «αγοραστής» του ελληνικού «success story» ήταν βέβαια η κυβέρνηση της Άγκελα Μέρκελ, που φαίνεται όμως να παίρνει αποστάσεις.
http://anemosantistasis.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου