Δημοκρατία ή Μνημόνιο

Το κύριο άρθρο της «Αυγής»
Σε βαθιά οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση βρίσκεται η χώρα μας, ενώ συμπληρώνονται 39 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας μετά από τα επτά μαύρα χρόνια της δικτατορίας. Όσο ποτέ άλλοτε μέσα σ” αυτά τα 39 χρόνια η ίδια η Δημοκρατία μας δοκιμάζεται άγρια υπό την ασφυκτική μνημονιακή πίεση που ασκούν η τρόικα και οι ντόπιοι πρόθυμοι εκτελεστές της.
Η Δημοκρατία που αποκαταστάθηκε το 1974, μπροστά στην απόλυτη χρεωκοπία της χούντας, σε συνδυασμό με το έγκλημά της στην Κύπρο, όσο κι αν γνώρισε δυσκολίες και προβλήματα, ποτέ άλλοτε δεν έφτασε στο σημερινό οριακό σημείο, με τις μνημονιακές κυβερνήσεις να «σαρώνουν» ό,τι έχει απομείνει από τις εργασιακές σχέσεις, το κοινωνικό κράτος, την ίδια τη λειτουργία του Κοινοβουλίου.
Στη διάρκεια της δικτατορίας άσβεστος και αδάμαστος ήταν ο αγώνας όσων πάλεψαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, θυσιάστηκαν για να έχουμε εμείς δημοκρατία, ελευθερία, αξιοπρέπεια. Τώρα, η έως πρόσφατα τρικομματική και πλέον δικομματική συγκυβέρνηση επιδίδεται σε διαρκές κοινωνικό πογκρόμ με απολύσεις, άγριες περικοπές, αλλεπάλληλες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, μαύρο στην ΕΡΤ, ουσιαστική απορρύθμιση σε Υγεία, Παιδεία κ.ά.
Η ίδια η μαύρη οθόνη στην ΕΡΤ και οι άθλιες, αυταρχικές κυβερνητικές μεθοδεύσεις και εκβιασμοί έθιξαν την ίδια τη λειτουργία της Δημοκρατίας (ούτε η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας μέτρησε…), σηματοδότησαν – σηματοδοτούν με τον χειρότερο τρόπο τις μαύρες εκτροπές της κυβέρνησης (και) στον καίριο δημόσιο τομέα της επικοινωνίας, της πληροφόρησης, του πολιτισμού.
Με τη βίαιη, όπως – όπως και ακραία υλοποίηση των Μνημονίων εδώ και τρία χρόνια, οι πάλαι ποτέ κυρίαρχες δικομματικές δυνάμεις γονάτισαν την κοινωνία, λάβωσαν τη Δημοκρατία και επιδιώκουν την ολοκλήρωση του καταστροφικού έργου τους. Ενώ η ύφεση καλπάζει, η ανεργία ξεπέρασε το 1,5 εκατομμύριο, οι συντάξεις και οι αμοιβές εξανεμίστηκαν κ.λπ., το αδιέξοδο παραμένει και η κοινωνική ισοπέδωση εξαπλώνεται.
Οι συγκυβερνώντες Σαμαράς – Βενιζέλος, περιδεείς και σφιχταγκαλιασμένοι, εξορκίζουν τις κάλπες στο όνομα του… «έργου» τους (βλέπετε, έχει πέσει και απαγορευτικό από το Βερολίνο), «γράφουν» ακόμη τη νέα προγραμματική συμφωνία της συγκυβέρνησής τους (λες και τηρήθηκε τίποτε από την προηγούμενη συμφωνία των τριών), ενώ επέβαλαν κατάσταση πολιορκίας στην Αθήνα για να υποδεχθούν τον γκαουλάιτερ Σόιμπλε.
Ο μονόδρομος των Μνημονίων, της ακραίας λιτότητας και του αυταρχισμού δεν οδηγεί πουθενά, όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και τις άλλες χώρες του Νότου της Ευρώπης. Η πρόσφατη κρίση και στην Πορτογαλία (τον πιο καλό μαθητή) δίνει ανάλογες εικόνες. Με περιστολή κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, με επιδείξεις διοικητικής πυγμής, με φαιά προπαγάνδα και καλλιέργεια εμφυλιοπολεμικού κλίματος, μόνο «σταθεροποίηση» δεν έρχεται. Με την επιβολή της μνημονιακής συνταγής η κοινωνία τεμαχίζεται, η δημοκρατία πλήττεται και μπροστά στον επικίνδυνο κατήφορο οι ευρύτερες δυνάμεις αντίστασης, αλληλεγγύης και δημοκρατικής ανατροπής δίνουν ελπίδα σε όλους μας.
Οι αναξιόπιστες, φθαρμένες και υπεύθυνες για τη σημερινή κατάσταση πολιτικές και οικονομικές ομάδες και δυνάμεις δεν έχουν τίποτα να δώσουν παρά να φύγουν με τους αγώνες και την ψήφο του λαού. Είναι δική μας υπόθεση η πορεία για μια Ελλάδα κοινωνική, αλληλέγγυα, δημοκρατική, είναι κοινός ο αγώνας με τους λαούς σ” όλη τη Γηραιά Ήπειρο για να σταματήσουμε τον νεοφιλελευθερισμό, για να δρομολογήσουμε μια Ευρώπη των πολιτών και όχι των εκμεταλλευτών. Σήμερα -τέτοια σημαδιακή επέτειο- όσο ποτέ άλλοτε είναι κεντρικός στόχος το ευρύτερο αίτημα για δημοκρατία και αλληλεγγύη.
Πηγή: avgi.gr