«Η σταθερή και ισορροπημένη ανάπτυξη παραμένει άπιαστη για την παγκόσμια οικονομία. Σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες οι ρυθμοί ανάπτυξης ανέκαμψαν μόνο εν μέρει και η ανεργία παραμένει πεισματικά υψηλή». Η τελευταία ετήσια έκθεση της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (Bank for International Settlements, BIS), της τράπεζας που αποτελεί την «κεντρική τράπεζα» 60 κεντρικών τραπεζών παγκόσμια (μεταξύ των οποίων και η Τράπεζα της Ελλάδος), δε μασάει τα λόγια της.
Η έκθεση δημοσιεύτηκε στα τέλη του περασμένου μήνα και παραδέχεται ότι «η οικονομική ανάπτυξη σχεδόν όλων των μεγαλύτερων ανεπτυγμένων οικονομιών επιβραδύνθηκε σημαντικά, συγκρινόμενη με τα χρόνια πριν από την κρίση», επισημαίνοντας ότι οι ρυθμοί αύξησης του ΑΕΠ μεταξύ 2010 και 2012 (που κατά μέσο όρο κυμαίνονταν γύρω στο 1.3%) ήταν περίπου 44% χαμηλότεροι απ’ αυτούς που καταγράφονταν την επταετία 2001-7 (που ήταν γύρω στο 2.3%) και λιγότερο από το μισό σε σχέση μ’ αυτούς που καταγράφονταν μεταξύ 1979 και 2007 (που ήταν 2.7% κατά μέσο όρο). Μόνη εξαίρεση η Γερμανία, μετά από την ανάκαμψή της στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας.
Αντίστοιχα, στις αναπτυσσόμενες οικονομίες η ετήσια ανάπτυξη του ΑΕΠ επιβραδύνθηκε κατά 25% (από 7.5% που ήταν κατά μέσο όρο την επταετία 2001-7 έπεσε στο 5.6% την τριετία 2010-12). Η έκθεση παραδέχεται επίσης ότι «ο ρυθμός της ανάκαμψης στις μεγάλες ανεπτυγμένες οικονομίες είναι στην καλύτερη περίπτωση απογοητευτικός» και ότι οι «αναδυόμενες οικονομίες είχαν γενικά καλύτερες επιδόσεις, αλλά πρόσφατα έχασαν αρκετή από τη ζωτικότητά τους». Παραδέχεται, τέλος, ότι έξι χρόνια μετά το ξεκίνημα της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης (όπως την ονομάζει), το δημόσιο χρέος των πιο ανεπτυγμένων χωρών εξακολουθεί να αυξάνεται έχοντας φτάσει σε άνευ προηγουμένου επίπεδα. Το 2013 θα σκαρφαλώσει στο 230% του ΑΕΠ στην Ιαπωνία, σε πάνω από 180% του ΑΕΠ στην Ελλάδα, σε πάνω από 140% του ΑΕΠ στην Ιταλία και την Πορτογαλία, κοντά στο 130% του ΑΕΠ στην Ιρλανδία, γύρω στο 110% του ΑΕΠ σε ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία και κοντά στο 100% στο Βέλγιο και την Ισπανία. Μοναδικές εξαιρέσεις που τα ποσοστά αυτά πέφτουν κάτω του 90% είναι ο Καναδάς και η Γερμανία.
Ξέρετε όμως ποιο είναι ένα από τα πιο σημαντικά εμπόδια για την «ανάπτυξη»; Αν όχι, διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα να… ξεστραβωθείτε: «Οπως συζητιέται στο Κεφάλαιο ΙΙΙ, η ακαμψία στις αγορές εργασίας και προϊόντων είναι μεταξύ των πιο σημαντικών εμποδίων που στέκονται στο δρόμο της μακρόχρονης οικονομικής υγείας. Η χρηματοοικονομική κρίση και τα επακόλουθά της έδειξαν ότι τέτοια δομικά προβλήματα εντείνονται όταν κλείνει ο κύκλος και η ραγδαία ανάπτυξη γίνεται κατάρρευση. Ως αποτέλεσμα, η ανάκαμψη ήταν απογοητευτική για πολλές οικονομίες».
Ποια είναι η «ακαμψία» στις αγορές εργασίας και προϊόντων; Το κεφάλαιο ΙΙΙ γίνεται πιο συγκεκριμένο: έλεγχος των τιμών, εξαιρέσεις από το νόμο του ανταγωνισμού κρατικών επιχειρήσεων (μέσω των κρατικών επιχορηγήσεων για παράδειγμα), περιορισμοί στις εξαγορές από ξένες επιχειρήσεις κτλ. Δηλαδή, μέτρα που ενίοτε παίρνουν τα κράτη, είτε για να ενισχύσουν τις κρατικές επιχειρήσεις, είτε για να συγκρατήσουν κάπως τις τιμές, είτε για να παζαρέψουν με καλύτερους όρους τις εξαγορές των διαφόρων φιλέτων από ξένες επιχειρήσεις. Oλα αυτά θεωρούνται εμπόδια για την ανάπτυξη.
Το μεγαλύτερο όμως εμπόδιο, που σύμφωνα με την έκθεση της BIS «θα μπορούσε να επιφέρει ακόμα μεγαλύτερα οφέλη από την απελευθέρωση των αγορών προϊόντων», είναι οι «μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας». Σ’ αυτό τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ξεκάθαρα. Μαθαίνουμε ότι χώρες όπως η Γαλλία, η Ελλάδα και η Ισπανία έχουν ακόμα «άκαμπτη αγορά εργασίας»! Με λίγα λόγια, «προστατεύουν» πολύ τους εργαζόμενους! Και η «υψηλή προστασία της εργασίας» σημαίνει λιγότερη εργασία και μείωση της παραγωγικότητας!
Οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί που δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για το «πολιτικό κόστος» το λένε ξεκάθαρα. Η «λύση» στην κρίση είναι η παραπέρα εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, σε επίπεδα Κίνας. Γι’ αυτό άλλες αυταπάτες δεν χωράνε πλέον. Ή σκύβεις το κεφάλι και ελπίζεις να γλιτώσεις τα χειρότερα, ελπίζοντας στον… φιλεύσπλαχνο θεό, ή αγωνίζεσαι να οργανώσεις την τάξη σου για να αντιμετωπίσει αυτή τη λαίλαπα. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.http://wwwpraxisred.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου