Οι πνιγμένες ελιές της ΔΗΜΑΡ και τα ποτάμια του ΣΥΡΙΖΑ

Του Χρήστου Σιούλα & της Ελένης Ζάχαρη     http://sioualtec.blogspot.gr/

Οι εκλογές για την Ευρωβουλή, δεν πήραν τελικά την μορφή δημοψηφίσματος που προσπάθησε να τους αποδώσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το σύνθημα 25 ψηφίζουμε 26 φεύγουν, δεν είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Ο κόσμος ψήφισε με διαφορετικό σκεπτικό, με δικά του κριτήρια, αποτυπώνοντας ωστόσο, τους δικούς του προβληματισμούς, τους φόβους και τις ανησυχίες του, στο εκλογικό αποτέλεσμα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μην βγήκε αρκετά δυναμωμένος από αυτήν την κάλπη, αναδείχτηκε όμως σε κυρίαρχο του παιχνιδιού. Απέδειξε ότι δεν είναι μια πρόσκαιρη φούσκα που ξεφουσκώνει, αλλά μια συμπαγής πολιτική δύναμη, με δυναμική, στόχο και προοπτική.

Η μοναδική αριστερή δύναμη που μπορεί να γυρίσει το τιμόνι αριστερά, οδηγώντας το καράβι μακριά από την ξέρα και τα βράχια, που το έχουν στρέψει οι επιλογές της συγκυβέρνησης, της τρόικας και της Μέρκελ.

Οι μεγάλοι χαμένοι των εκλογών, τα μνημονιακά κόμματα, τα κόμματα της αμαρτωλής συγκυβέρνησης. Οι αγανακτισμένοι Νεοδημοκράτες προχώρησαν σε συντηρητικότερες και δεξιότερες επιλογές, επιλέγοντας την Χ.Α στο ρόλο του τιμωρού των πολιτικών που καταστρέφουν τις ζωές τους. Το ΠΑΣΟΚ μεταλλάχτηκε, η δύναμή του μοιράστηκε ανάμεσα σε ποτάμια και ελιές. Η ΔΗΜΑΡ εξαφανίστηκε.

Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ όμως αν και καλό, είναι ένα ποσοστό που του αφαιρεί την δυνατότητα για δυναμικές πρωτοβουλίες. Είναι ένα ποσοστό μπλοκαρισμένο. Ένα ποσοστό αναμονής των εξελίξεων.

Τα κεντροαριστερά σενάρια έρχονται στην επικαιρότητα, το σύστημα χρειάζεται ομαλή μετάβαση και σοβαρή και υπεύθυνη διαχείριση. Μέσα σε αυτά Περιλαμβάνονται πολλά ακόμη και συμμετοχή του ΓΑΠ. Κάποιοι ζητούν την επιστροφή της ΔΗΜΑΡ συνεργασία με ποτάμια και ελιές.

Το σίγουρο είναι ένα. Κεντροαριστερά χωρίς συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να υπάρξει.

Γιατί όμως ο ΣΥΡΙΖΑ, ως Κόμμα, να θέλει να συνεργαστεί με τα κομματικά απομεινάρια της ΔΗΜΑΡ;

Άλλωστε η ΔΗΜΑΡ ανήκει στην ευρεία Δημοκρατική παράταξη της Ελιάς, του Ποταμιού κλπ. Ας συστεγαστεί με αυτούς. Αν ήταν διαφορετικά, φαντάζομαι, δεν θα είχαν αποχωρήσει το 2010 με τις ευλογίες του αειμνήστου που άκουγε ΣΥΡΙΖΑ και πάθαινε παράκρουση.

Από τότε δε, κύλησε τόσο νερό στο αυλάκι, που δεν είναι μόνο συναισθηματικοί και λόγοι τιμής που κρατάνε τις αποστάσεις, αλλά η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στη Μνημονιακή Συγκυβέρνηση, συν τόσα άλλα που διευρύνουν το χάσμα.

Σαφώς αυτά δεν αφορούν τον ψηφοφόρο, που ακόμη μια φορά παρασύρθηκε από φρούδες ελπίδες αλλά τα στελέχη και μόνο. Αυτούς που συμμετείχαν στο έγκλημα.

Αυτοί δε που μιλάνε για κεντροαριστερή παράταξη, ας προσέξουν σε ποιους αναφέρονται. Στο κατακερματισμένο μνημονιακό Πασοκ και στο τσιράκι του, το Ποτάμι! Ελιά, υπολείμματα Πασόκ και Ποτάμι, πολύ πιθανόν μαζί με τη ΔΗΜΑΡ, θα σταθούν απέναντι στον λαό ακόμα μια φορά για να υπερασπιστούν την υποδούλωσή του.

Γιατί λοιπό κάποιοι γυρεύουν τη ΔΗΜΑΡ πίσω;; Τους έλειψαν τα στελέχη της;;;

Αν είναι ας γίνουμε όλοι ένα ενιαίο κόμμα να αποφύγουμε και τα σύνδρομα στέρησης!

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σοβαρότερες δουλειές να κάνει απ' το να ασχολείται με το αμελητέο πια Κόμμα! Να κατέβει στην κοινωνία, να αφουγκραστεί τους παλμούς της, να δει την αληθινή δυστυχία, να ξεκαθαρίσει το εσωτερικό του από περιπτώσεις αήθειας και να ξεμπερδεύει με τις εσωτερικές φθορές για να πάει μπροστά δυναμικά και με πυγμή!!!

Να ανοίξει τις οργανώσεις των μελών, το 4% να γνωρίσει το 23% των νέων ψηφοφόρων του κόμματος. Να τους κινητοποιήσει, να τους μιλήσει, να αφουγκραστεί τις ανησυχίες τους, να τους εντάξει στις γραμμές του. Να τους κάνει συμμέτοχους και κοινωνούς της ανατροπής και της αλλαγής πορείας.

Να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ όλων κι όχι του όλου. Η Αριστερά είναι η φυσική κατάληξη των αγώνων του τόπου. Η Δημοκρατία και η προστασία των πολιτών από τον κακό εαυτό του Κράτους είναι υποχρεώσεις αυτής της Αριστεράς σε συνεργασία με τους πολίτες!!!

Μακριά από τις διαχωριστικές κακοτοπιές! Μπροστά με τόλμη και θάρος. Για την ανατροπή.

Χαικάλης Ενεχυροδανειστήριο..... Χαικάλης Υπουργός...

ΑΚΟΥΣΤΕ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΝΑ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΙ ΕΝΕΧΥΡΟΔΑΝΕΙΣΤΗΡΙΑ !
23:25 27/8/2013
 
Ενώ εμφανίζεται σαν αμετακίνητος αντιμνημονιακός, συμμετέχει σε διαφήμιση ενεχυροδανειστηρίου, με εμετικό περιεχόμενο και ύφος...

Πρόκειται για τον βουλευτή των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Παύλο Χαϊκάλη, που για λίγες χιλιάδες ευρώ διαφημίζει ενεχυροδανειστήρια στη Χαλκίδα και καλεί τους πολίτες της Εύβοιας να πουλήσουν τα χρυσά τους κοσμήματα για να μην πάνε στον «απόπατο» όπως αυτός, στο ρολάκι της διαφήμισης.
Η διαφήμιση αυτή παίζεται στους ραδιοφωνικούς σταθμούς της Εύβοιας εδώ κι ένα χρόνο, απ’ όταν ο Παύλος Χαϊκάλης εκλέχθηκε βουλευτής με τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ και δεν είχε ούτε το φιλότιμο να ζητήσει να αποσυρθεί η διαφήμιση αφού με τη συμμετοχή του δεν εκθέτει μόνο τον εαυτό του αλλά και το κόμμα του.
Ηθοποιός στο επάγγελμα του, στη ζωή του και στη πολιτική του ο Χαϊκάλης. 



Ο Χαϊκάλης υπουργός του Σαμαρά;





Το γράφουμε από χθες ότι μία από τις σκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου είναι σε μία προσπάθεια να φιλοτεχνηθεί η εικόνα μίας κυβέρνησης εθνικής επανεκκίνησης, μετά την επίτευξη του πλεονάσματος και μα ανοιχτή τη συζήτηση για τη διευθέτηση του χρέους…

Ένα λοιπόν από τα πρόσωπα που ακούγεται έντονα ότι είναι υποψήφιο να δεχθεί πρόσκληση από τη Συγγρού προκειμένου να συμμετάσχει στο νέο σχήμα, είναι αυτό του… Παύλου Χαϊκάλη υποψήφιου περιφερειάρχη με τους ΑΝΕΛ στην Αττική, παλιού φίλου του Αντώνη Σαμαρά από την εποχή της ΠΟΛ.Αν.

Προσέγγιση βέβαια ακόμη δεν έχει γίνει ή τουλάχιστον δεν έχει γίνει γνωστή και άρα ουδείς γνωρίζει αν ο Χαϊκάλης θα ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο κάλεσμα. Ωστόσο ήταν από τους πρώτους που εξέφρασαν την απογοήτευσή τους για την εκλογική καθίζηση των ΑΝΕΛ.

Και η δυσαρέσκειά του για την πορεία του κόμματος, συσσωρεύεται καιρό τώρα…

 



                    

Ψαριανός: Το κιτς της «κεντροαριστεράς»

                      
Το τι σημαίνει «κεντροαριστερά» το αντιλαμβάνεται κανείς αμέσως, αν κοιτάξει τον Ψαριανό: Αποτελεί το πιο ζωντανό, κακόγουστο και μακάβριο στίγμα της…

Ο Ψαριανός προσωποποιεί, σε επίπεδο αισθητικής, το κιτς (κάθε κιτς είναι φαιού χρώματος) της «κεντροαριστεράς.
Σε πολιτικό επίπεδο αποτυπώνει την «κεντροαριστερά» του mega.
Γι αυτό αποτελεί έναν από τους «σχολιαστές» της «κεντροαριστεράς» στην «εξέδρα» του Μεγάλου Καναλιού: Πρετεντέρη, Τσίμα, Τρέμη…

Η «κεντροαριστερά» γενικά αποτελεί το ντροπαλό ψευδώνυμο της νεοταξικής υποταγής και του τοκογλυφικού δωσιλογισμού. Είναι η φιλοσοφία του 4ου Ραιχ: Των παρά φύση επιμειξιών, της κατάργησης των κοινωνικών, ΕΘΝΙΚΩΝ, ιδεολογικών, πολιτικών οριοθετήσεων, του ΓΕΝΙΚΟΥ πολτού.

Σημείωση: Από την κατάργηση των τάξεων έχουμε φτάσει (με πρωτοπόρα την «κεντροαριστερά» και την «αριστερά») στην κατάργηση των Εθνών, της Ιστορίας, των Ιδεολογιών κ.λπ.

ΤΩΡΑ βαδίζουμε και στην κατάργηση των φύλων, με πρωτοπόρα την «κεντροαριστερά», αυτή τη δόλια μεταμφίεση της εξαχρείωσης και του εκφυλισμού της «αριστεράς»!!!

Και με πιο ακονισμένα «εργαλεία» τα ΜΜΕ, ιδιαίτερα το Λαμπρακιστάν και το mega…

Μια χυδαία και μοχθηρή γκριμάτσα αυτής της «κεντροαριστεράς» είναι ο Ψαριανός.

Αναδημοσιεύουμε ένα παλιό μας κείμενο, σχετικό με τη φιλοσοφία, την ψυχολογία και τη χυδαία ευχαρίστηση αυτών των «κεντροαριστερών» σκουπιδιών, που έχουν γίνει ένα με τα άλλα σκουπίδια της δεξιάς και ακροδεξιάς: Τα γουρούνια έχουν την ίδια φάτσα…

Το κείμενο βρίσκεται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=29347#29347


Ο «πολιτισμός» της κτηνωδίας και της χυδαίας ευχαρίστησης…



Όλ’ οι χορτάτοι έτσι χολιάζουν
Και οι σπουδαίες κοιλιές ναρκώνουν από φούσκωση,
Το παχνί τους τουμπάρισε,
Ανησυχία βασιλεύει στο σάπιο χοιροστάσι τους
(Α. Μπλοκ, «Οι χορτάτοι»)

Η φωτογραφία αυτή έχει κυκλοφορήσει πλατιά στο διαδίκτυο. Την κρατήσαμε για να την σχολιάσουμε μόλις βρούμε λίγο χρόνο και ηρεμία από τις απανωτές κατακεφαλιές που τρώμε από τα ποικίλα ευρω-χουντικά ανδρείκελα.

Στα μικροσκοπικά πολιτικά μορμολύκεια του καθεστώτος αποτυπώνονται πιο έντονα και ευδιάκριτα τα χαρακτηριστικά της παχυδερμικής αυθάδειας και κραιπάλης, της νοσηρής αυτοϊκανοποίησης και της χυδαίας ευχαρίστησης.

Σε αυτά τα παράσιτα, η καλοαναθρεμμένη επιδερμίδα τους δεν μπορεί να επικαλύψει το ξύγκι του νοσηρού και παρακμασμένου ατομικισμού τους: Το λίπος που εκτράφηκε, διογκώθηκε και παστώθηκε από το σκουληκίσιο στριφογύρισμά τους γύρω από την οικονομική εξουσία των «νταβάδων»…

Στα πρόσωπα αυτών των νεόπλουτων της πολιτικής εξουσίας απαστράπτει πιο μοχθηρά ολόκληρη η κακογουστιά του σάπιου συστήματος που υπηρετούν δουλικά, όλη η φαιά αισθητική του κιτς της καπιταλιστικής αγοράς και της κερδοσκοπικής αναισχυντίας και απληστίας.

Ο ελληνικός λαός στενάζει και βογκά από τη δωσίλογη πολιτική τους, η Ελλάδα λεηλατείται και ρίχνεται στα τάρταρα της ολικής καταστροφής και τα κτήνη σαρκάζουν με αυτοϊκανοποίηση και χυδαία ευχαρίστηση: Η αυθάδεια της αυτοϊκανοποιημένης κτηνωδίας των δωσίλογων, της κακογουστιάς τους και της ανοησίας τους…


http://resaltomag.blogspot.gr/

Κάθε ομοιότητα με τράπεζες, εργολαβικές που ελέγχουν τα διόδια και πολιτικούς ΔΕΝ είναι συμπτωματική.

πουτ@νες στα κρεβάτια σας...


 

Κάποτε σε ένα μπουρδελόδρομο οι πουτ@νες επαναστάτησαν. Βλέπετε είχαν βαρεθεί να εκδίδονται και μετά η συμμορία-μαφία της περιοχής να τις παίρνει από κώλο και ασάλιωτα. Αποφάσισαν λοιπόν να μη δίνουν τα λεφτά τους στους νταβάδες.

Για λίγο έγινε χαμός. Δεν μπορούσε να επιβληθεί η τάξη διότι οι πουτ@νες  κατέβηκαν συνασπισμένες και μαζικά. Νόμος ψηφισμένος που να επιβάλει ότι οι νταβάδες έπρεπε να παίρνουν τα λεφτά ώστε να τα δίνουν στους τοκογλύφους δεν υπήρχε και έτσι δεν μπορούσε να παρέμβει η αστυνομία. 

Τα τσιράκια της συμμορίας που ψήφιζαν τους νόμους απείλησαν, κραύγασαν, έβρισαν αλλά δεν έγινε τίποτα.
Απείλησαν ότι θα μείνουν οι νταβάδες από λεφτά άρα θα καταρρεύσει και το σύστημα.
Κραύγασαν ότι θα επιβληθεί ο νόμος ότι και να γίνει, όσες πουτάνες και να μην θέλουν να πληρώσουν.
Έβρισαν τις πουτ@νες  «Τσαμπατζήδες» και «Ανθιμπουρδελόδρομες».

Τίποτα…

Οι πουτ@νες  δεν πλήρωναν και ζητούσαν επιπλέον να μειωθεί το ποσοστό των νταβατζήδων, να αυξηθεί ο μισθός τους και να πέσουν οι τιμές στα ερωτικά βοηθήματα.

Πανικός άρχισε να διασπείρεται από την πρωτόγνωρη αυτή κίνηση «Δεν πληρώνω τους νταβάδες». Οι τοκογλύφοι σταμάτησαν να χρηματοδοτούν την Μαφία που με τη σειρά της σταμάτησε να πληρώνει τις μίζες στα τσιράκια. Κώλος η κατάσταση.

Κανονίστηκε συνάντηση όλων των εμπλεκόμενων καθηκιών δηλαδή τοκογλύφοι, νταβάδες και τσιράκια (οι πουτ@νες έλειπαν επειδή δεν είναι καθήκια και προσφέρουν έργο, και λόγο ύπαρξης, στον μπουρδελόδρομο). Εν τω μεταξύ αφέθηκε να εννοηθεί ότι το νταβατζηλίκι θα πέσει στο μισό, θα προσεχθεί το περιβάλλον που κινούνται οι πουτ@νες και τέλος θα φτιαχτεί παράδρομος ασφαλείας όπου θα πηγαίνουν αυτές που δεν θέλουν να εκδίδονται.

Η συνάντηση έγινε αλλά κανένας δεν δεσμεύτηκε για τίποτα προς τις πουτ@νες  Οι τοκογλύφοι απαίτησαν για εγγυήσεις ότι οι νταβάδες θα παίρνουν τα λεφτά από τις πουτ@νες . Οι νταβάδες ζήτησαν πίστωση χρόνου και χρήματος ώστε να συνεχίσουν να εκδίδουν τις πουτ@νες  και τα τσιράκια έκαναν έκκληση για συναίνεση μεταξύ όλων των καθηκιών ώστε να παίρνουν και αυτοί τις μίζες τους. Τέλος όλοι συμφώνησαν ότι το καθεστώς πρέπει να παραμείνει το ίδιο αλλά και οι πουτάνες, αφού θα πληρώνουν αδιαμαρτύρητα ότι τους ζητείται κάθε φορά, θα πρέπει να δίνουν και κώλο όπου και όποτε απαιτηθεί.

Τα τσιράκια συμφώνησαν να φτιάξουν νόμο που να προστατεύει τα συμφέροντα των νταβάδων και των τοκογλύφων και υποσχέθηκαν ότι η αστυνομία θα εφαρμόσει τον νόμο συλλαμβάνοντας όσες πουτ@νες   διαφωνούν. Η συνάντηση έληξε σε κλίμα χαρούμενο και όλοι μοίραζαν χαμόγελα μετά από αυτή και μίλαγαν για νομιμότητα και πατριωτισμό. 
Το μήνυμα ήταν πια σαφές : ΠΟΥΤ@ΝΕΣ ΣΤΑ ΚΡΕΒΑΤΙΑ ΣΑΣ

Το αν θα πετύχαινε ο αγώνας των πουτ@νων εξαρτιόταν μόνο από τις ίδιες.

Κάθε ομοιότητα με τράπεζες, εργολαβικές που ελέγχουν τα διόδια και πολιτικούς ΔΕΝ είναι συμπτωματική. 
 ΠΗΓΗ kopria

Σχέδια αποστασίας για διεύρυνση της κυβερνητικής πλειοψηφίας

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της «Αυγής», Σαμαράς και Βενιζέλος αναζητούν διεύρυνση του κυβερνητικού σχήματος με βουλευτές προερχόμενους από άλλα κόμματα για να συγκαλύψουν την κοινωνική και εκλογική τους κατάρρευση

Για τα σχέδια ανασχηματισμού και αλλαγής του εκλογικού νόμου (τα δεύτερα έμειναν προσωρινά στο συρτάρι) διαβάστε αναλυτικά: Με φόντο την ήττα: Ανασχηματισμό προαναγγέλλει ο Βενιζέλος (ενημέρωση) 

Το ρεπορτάζ της «Αυγής» για τις «μεγάλες πολιτικές πρωτοβουλίες» της μνημονιακής συγκυβέρνησης:

Δεκανίκια «προθύμων» να στηρίξουν τα νέα επώδυνα μέτρα, για τα οποία έχουν αναλάβει δεσμεύσεις έναντι των δανειστών, και, ενδεχομένως, να συμπράξουν στην εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας αναζητούν εναγωνίως Σαμαράς και Βενιζέλος σε βουλευτές που έχουν εκλεγεί με κόμματα πέραν της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Ήδη, κατά πληροφορίες, υπάρχουν «διαπραγματεύσεις» με βουλευτές αντιπολιτευόμενων κομμάτων.

Ως αντάλλαγμα, κατ” αρχάς, προσφέρονται τα κυβερνητικά οφίτσια, τα οποία θα αναδιανεμηθούν με τον ανασχηματισμό που προανήγγειλαν χθες οι δύο συγκυβερνώντες και, όπως ανακοίνωσαν οι κ. Βενιζέλος και Κεδίκογλου, θα προετοιμαστεί καταλλήλως και θα συνδυαστεί με πολιτικές πρωτοβουλίες. Πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη αυτών των σχεδίων είναι η κρίση που έχει ξεσπάσει στους ΑΝ.ΕΛΛ. και τη ΔΗΜ.ΑΡ., ενώ θολή είναι η κατάσταση και στους «ανεξάρτητους».

Από τους ΑΝ.ΕΛΛ. ανεξαρτητοποιήθηκε χθες ο Β. Καπερνάρος, ο οποίος, ωστόσο, δήλωσε ότι δεν προτίθεται να συνεργαστεί με άλλο κόμμα. 

Ο Φ. Κουβέλης δήλωσε ότι η Προεδρία της Δημοκρατίας «δεν είναι στη σχεδίασή του», αλλά οι «πληροφορίες» και οι φήμες περί συμμετοχής στην κυβέρνηση του αντιπολιτευόμενου βουλευτή Β. Οικονόμου οργιάζουν. 

Το δρόμο της «διεύρυνσης  δεν αποκλείεται να διαβούν οι Α. Λοβέρδος, Η. Μόσιαλος, Χρ. Αηδόνης. Οι περίφημες πρωτοβουλίες για τις οποίες έκανε λόγο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβάνου, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τον ανασχηματισμό (σσ τον προανήγγειλε χθες ο Βενιζέλος), ο διορισμός του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και του νέου επιτρόπου (πηγή: avgi.gr).

Όπως αναφέρει το κύριο άρθρο της «Αυγής» («Πολιτική σταθερότητα» και διάλυση κομμάτων):

«… Το αδίστακτο δίδυμο του κυβερνητικού παλαιοκομματισμού επισείει προς τους ανεξάρτητους βουλευτές και προς τα μικρότερα κόμματα το φόβητρο του εκλογικού καταποντισμού τους, αν τυχόν με τη στάση τους προκαλέσουν πρόωρες εκλογές. Ακόμη χειρότερα, το παρασκήνιο διάλυσης κομμάτων, με τον εκβιασμό της δορυφοροποίησης αλλά και ανοιχτό προσκλητήριο αποστασίας στο όνομα της… ανασύνθεσης του χώρου της Κεντροαριστεράς, προβάλλει και πάλι απειλητικό για τους δημοκρατικούς θεσμούς. 

Το μνημονιακό κατεστημένο δεν ορρωδεί προ ουδενός. Είναι χαρακτηριστική η βιαιότητα με την οποία τα «δελτία των οκτώ» παρεμβαίνουν στην κρίση της ΔΗΜ.ΑΡ., σχεδόν σκυλεύοντας αυτόν τον πολιτικό χώρο και επιχειρώντας να ελέγξουν ή να εξουθενώσουν τον Φ. Κουβέλη. Εφημερίδες – οργανικά μέρη του συστήματος περιφέρουν την πρόταση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, την οποία έσπευσε να απορρίψει ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ., αντιλαμβανόμενος τη σκοπιμότητά τους.

Αυτή η σκοτεινή κινητικότητα στο επίπεδο των πολιτικών κορυφών κατά κανόνα παρατηρείται σε συνθήκες δυσαρμονίας της Βουλής προς τη λαϊκή θέληση. Ο φόβος για τον «εχθρό λαό», ο φόβος ότι οι εκλογές θα ανατρέψουν την καταρρέουσα πολιτική τάξη, οδηγεί το κατεστημένο σε τεχνάσματα (κατ” ευφημισμόν για «πολιτικές πρωτοβουλίες» μίλησε ο Ευ. Βενιζέλος) με μοναδικό στόχο να επιμηκυνθεί η εξουσία και να εκπληρωθούν οι ανειλημμένες υποχρεώσεις έναντι των πιστωτών και εις βάρος του λαού».

http://syrizalimnou.gr/

εσύ φταις φιλαράκο.... και μόνο εσύ!

 

Σταμάτα να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλο σου, δες τη πραγματικότητ ότι τόσα χρόνια αποφάσιζαν για σένα χωρίς εσένα, άνοιξε τα μάτια σου και συνειδητοποίησε ότι από εδώ και πέρα ο εγκληματίας τής ζωής σου του παιδιού σου, θα είσαι εσύ και μόνο εσύ.

Ξέχνα αυτούς που μας κυβερνούν, το τομάρι τους κοιτάνε 

Μας κήρυξαν το πόλεμο, δεν τον επιλέξαμε εμείς, όμως πρέπει τώρα να διαλέξουμε στρατόπεδο. 

Κλείσε τη τηλεόραση, κατέβα στη γειτονιά, μίλησε με τους ανθρώπους, χαμογέλασε, πάρε τη τύχη στα χέρια σου.

Κανείς δε θα σε αγαπήσει, αν εσύ πρώτα δε αγαπήσεις τον εαυτό σου.

                       ΌΛΟΙ  ΜΑΖΊ  ΜΠΟΡΟΥΜΕ..........
     ΣΕ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ......ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΌΜΑΣΤΕ

«Μεγάλοι άνθρωποι» και μικρά παιδιά που αυτοκτονούν

                      
Μια έκθεση που θα κοβόταν και δύο υστερόγραφαΓράφει: Θάνος Ανδρίτσος -ΑΝΘΡΩΠΟΙ - 29/05/2014
Η Έκθεση

Την ώρα που διαβάζω, κύριε Ι.Μ. Παναγιωτόπουλε, το δοκίμιο σας, που μιλάει για τον ανθρωπισμό, ένας συμμαθητής μου δεν μπήκε στην αίθουσα. Ανέβηκε σε ένα κτίριο δίπλα από το σχολείο και πήδηξε στο κενό.
Φταίτε μήπως εσείς; Όχι, εσείς έχετε πεθάνει κιόλας. Ας μην είμαι υπερβολικός, ας συγκεντρωθώ λίγο μήπως γράψω τίποτα.
«Η «ανθρωπιά» είναι μια λέξη του καιρού μας, ένας όρος κοινόχρηστος, ένα νόμισμα που...κυκλοφορεί σ’ όλα τα χέρια….»

Τι σημαίνει του καιρού μας. ΜΑΣ. Ποιανού καιρού είσαστε εσείς; Κι εμείς ποιοι είμαστε; Αν εμείς είμαστε οι μαθητές που γράφουμε, ένας από ΜΑΣ, δεν γράφει αυτήν την ώρα, γιατί αυτοκτόνησε. Γεννήθηκε το 1995, εσείς τότε είχατε πεθάνει δεκατρία χρόνια πριν, και αποφάσισε να βάλει τέρμα στη ζωή του, το 2014. Ούτε 19 χρονών.
Δεν ξέρω γιατί το έκανε. Ακούγεται ότι δεν άντεχε το άγχος των πανελλαδικών. Άλλοι λένε ότι δεν έχει σχέση αυτό, αλλά ότι είχε προβλήματα. Όμως, αλήθεια, πρέπει να ζούμε αυτόν τον εξοντωτικό εξεταστικό λαβύρινθο; Ξέρετε πόσα παιδιά κλαίνε τα βράδια, πόσα βλέπουν εφιάλτες τις πανελλαδικές εξετάσεις; Πόσα φοβούνται ότι δεν θα πάνε καλά, πόσα τρέμουν την ιδέα να απογοητεύσουν τους γονείς τους; Εσείς που μιλάτε για ανθρωπιά τι λέτε για αυτό;
«Αρκεί μια ματιά ολόγυρά μας, για να το νιώσουμε καλύτερα τούτο. Η καθημερινή ζωή ολοένα και περισσότερο χάνει τη θαλπωρή, τη γλυκιά ζεστασιά της. Είναι ένας χειμώνας χωρίς αλκυονίδες».
Ναι, έτσι είναι. Ποια γλυκιά ζεστασιά; Καθημερινός πόλεμος, η καθημερινή ζωή. Οι γονείς μας δεν έχουν να μας δώσουν χαρτζιλίκι. Οι καθηγητές μας απολύονται. Τα αδέρφια μας μετανάστευσαν. Οι γείτονές μας είναι άνεργοι. Κι εμείς εδώ παλεύουμε για να μπούμε σε κάποια σχολή ή να βρούμε μια δουλειά.
Και ένας συμμαθητής μας αυτοκτόνησε. Σήμερα. Εσείς τι λέτε για αυτό; Εσείς πεθάνατε κύριε Παναγιωτόπουλε. Αλλά εσείς που βάζετε τα θέματα, εσείς από τα υπουργεία και τις επιτροπές. Τι λέτε για αυτό; Εσείς από τις κυβερνήσεις. Ότι είναι ένα τραγικό περιστατικό, μεμονωμένο, χωρίς κάποια ευρύτερη διάσταση; Αυτό δεν είπατε και για το Θανάση; Λίγο μεγαλύτερός μου ήταν, και σκοτώθηκε για ένα εισιτήριο. Αυτό δεν είπατε και για τα άλλα τα παιδιά στη Λάρισα; Αλλά και για τον Αλέξη, αυτό δεν είπατε; Μικρότερος ήμουν, αλλά το θυμάμαι.
«Η ανθρωπιά είναι κυκλική παρουσία. Δε βρίσκεται στραμμένη προς ένα μονάχα σημείο του ορίζοντα. Εκείνος που είναι αληθινά ανθρώπινος δεν μπορεί παρά να είναι, σε κάθε περίσταση, ανθρώπινος».
Τώρα, τι είναι αυτά που γράφετε; Τι είναι αυτή η βαρετή φλυαρία; Για την ανθρωπιά δεν είπατε ότι θέλετε να γράψουμε; Εγώ σας λέω για τα παιδιά που πεθαίνουν. Εγώ σας λέω για μένα που έχω πεθάνει από την κούραση και το άγχος και δεν ξέρω πώς θα τα πάω στις εξετάσεις. Και δεν ξέρω αν θα έχουν λεφτά οι γονείς μου για να σπουδάσω. Και αν θα μπορέσω να τελειώσω, και αν θα βρω δουλειά, και αν θα αναγκαστώ να φύγω και να χάσω τους φίλους μου. Και αν, βρεθώ κι εγώ χωρίς εισιτήριο στο λεωφορείο; Και αν δεν έχω να πληρώσω θέρμανση; Κι αν αρρωστήσω και δε με δέχονται στο νοσοκομείο ή δεν έχω τα φάρμακα; Και αν, θεέ μου, βρεθώ κι εγώ στον έκτο όροφο από ένα γιαπί.
Μου λέτε για ανθρωπιά. Εγώ είμαι άνθρωπος και ανησυχώ και φοβάμαι. Οι φίλες μου, τα αδέρφια, οι συγγενείς και οι γνωστοί μου, είναι άνθρωποι και αυτοί. Και φοβάμαι και για αυτούς. Και σαν άνθρωπος θέλω να κάνω μια βόλτα, θέλω να παίξω μπάλα, θέλω να πάω σινεμά με το κορίτσι μου. Δεν θέλω να διαβάζω όλη μέρα. Είτε πάω καλά είτε όχι στις εξετάσεις, θέλω να ζήσω τη ζωή μου χαρούμενος. Τι έχετε να πείτε για αυτό; Να πούμε για την ανθρωπιά τι; Αν δεν απαντήσετε στα ερωτήματα και τους φόβους μου, τι να πω για την ανθρωπιά έτσι γενικά;

«Η ανθρωπιά δεν είναι επάγγελμα, δεν είναι όργανο αυτοπροβολής και επιτυχίας. Είναι απάρνηση. Πρέπει πολλά ν” αρνηθείς, για να κερδίσεις τα ουσιωδέστερα. Αλλά δεν είναι και παθητική κατάσταση. Ολωσδιόλου αντίθετα, αποτελεί μορφή αδιάκοπης ενέργειας. Είναι πολύ ευκολότερο να γίνεις «μέγας ανήρ» παρά να γίνεις «μεγάλος άνθρωπος». Η Ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα μεγάλων ανδρών. Αλλά έχει πολύ λίγους «ανθρώπους» να παρουσιάσει».

Τι είναι τώρα αυτές οι βλακείες; Έτσι αποφασίσατε να κλείστε το κείμενο κύριε Ι.Μ. Παναγιωτόπουλε; Τι σημαίνουν αυτά; Εγώ σας είπα, ότι αυτοκτόνησε ένα παιδί. Τι μου λέτε για «μεγάλους ανθρώπους» και μαλακίες; Εδώ μικρά παιδιά αυτοκτονούν, σκοτώνονται σε λεωφορεία, μαχαιρώνονται από φασίστες, τι με νοιάζουν αυτοί οι «μεγάλοι άνθρωποι». Για μένα θα πείτε τίποτα;

Και μετά μου ζητάτε να γράψω για το έλλειμμα ανθρωπιάς; Ε, δεν πάτε στο διάολο πια. Όλο κοροϊδία και ψέματα. Δεν πάτε στο διάολο κι εσείς από το υπουργείο. Κι εσείς από τις επιτροπές. Φλύαρες, ανούσιες χαζομάρες που μιλάνε για τον «άνθρωπο» και την «ανθρωπιά» σε εισαγωγικά, σαν έννοιες, ενώ δίπλα μας φεύγουν νέοι άνθρωποι. Και εσείς κύριε Ι.Μ. Παναγιωτόπουλε, και κύριε Παπανούτσε και κύριε τάδε, με τις βαρετές σοφίες σας που διαβάζουν 30 χρόνια οι μαθητές… που να σας στείλω από εδώ κάτω.

Και τα υστερόγραφα:

ΥΓ.1: Ποιος βρίζει έτσι ένα «σημαντικό άνθρωπο των γραμμάτων»;

Είναι σαφές ότι δεν είμαι μαθητής. Απέχω πια πάνω από μια δεκαετία από τότε που ήμουν. Μάλλον, ούτε τότε θα έγραφα κάτι τέτοιο, ούτε σήμερα γράφω σαν μαθητής. Είμαι αρκετά μεγαλύτερος. Όχι τόσο, ώστε να λέω μεγάλα λόγια με προσποιητή στεναχώρια για τον κόσμο που αφήνουμε στις νέες γενιές. Όμως δεν μπορώ να μην συγκλονιστώ, αναγνωρίζοντας ότι το σχολείο σήμερα για τα παιδιά είναι χειρότερο από το σχολείο όταν εγώ αποφοίτησα. Ότι το πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ είναι χειρότερο από όταν εγώ σπούδαζα. Ότι η αγορά εργασίας είναι χίλιες φορές χειρότερη από όταν βγήκα σε αυτή. Αυτό το μοιράζομαι ακόμα. Όμως να ξέρουν οι νεώτεροι που δίνουν τώρα εξετάσεις, ότι πολλοί συνομήλικοί μου, κάναμε μεγάλη προσπάθεια για να μην γίνουν έτσι τα πράγματα. Να ξέρουν ότι και ως μαθητές, και ως φοιτητές, και ως εργαζόμενοι, παλέψαμε την τελευταία δεκαετία για κάτι καλύτερο. Λίγα πράγματα καταφέραμε, ήταν και η θύελλα που αντιμετωπίσαμε πιο δυνατή από τα πανιά μας. Ξέρουμε ότι δεν παλέψαμε όσο θα έπρεπε για το μαρτύριο που λέγεται πανελλαδικές εξετάσεις και τρόπος πρόσβασης στο πανεπιστήμιο. Σας ζητάμε συγνώμη, κάθε χρόνο μαυρίζει η ψυχή μας αυτές τις μέρες. Πλέον είναι κοινή μας υπόθεση να φέρουμε μια διαφορετική μέρα.

ΥΓ.2: Τι είναι παράλογο;

Όπως πάντα, πολλοί θα πουν ότι το τραγικό περιστατικό δεν προσφέρεται για αναλύσεις και πολιτικές απόψεις. Δε θα αναμετρηθώ με την άποψη αυτή. Αλλά πραγματικά, ανεξάρτητα με το γεγονός, δεν χρειάζεται να σκεφτούμε ξανά σοβαρά το θέμα των πανελλαδικών εξετάσεων; Όχι με τον τρόπο που κάθε φορά το υπουργείο επεξεργάζεται νόμους, που ολοένα και χειροτερεύουν την κατάσταση, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη την πρόσβαση στο πανεπιστήμιο και μετατρέποντας την ανώτερη εκπαίδευση σε προνόμιο των λίγων. Αλλά διεκδικώντας το αυτονόητο: Κατάργηση όλων των εξεταστικών (και βαθιά ταξικών) φραγμών στο σχολείο και ελεύθερη πρόσβαση σε κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης. Μα αυτό είναι παράλογο, θα αναφωνήσουν πολλοί. Εδώ, το υπουργείο Παιδείας, αφού βέβαια πρώτα διέλυσε την τεχνική εκπαίδευση, έβγαλε ένα σποτάκι όπου ένα παιδάκι περιγράφει πως από μικρού τού άρεσαν τα μαστορέματα και όλη μέρα ήταν μέσα στα εργαλεία και τώρα δεν μπορεί να καταλάβει γιατί του λένε να γίνει δικηγόρος.
Μετά μια χαρούμενη φωνή ανακοινώνει ότι τώρα το υπουργείο παιδείας με τις μεταρρυθμίσεις του, δίνει στη δυνατότητα στο κάθε παιδί να εργαστεί εκεί που θέλει και αυτό είναι η πραγματική επιτυχία. Ε λοιπόν, είναι καιρός να αναμετρηθούμε με αυτό το αιώνιο και υποτίθεται λογικό επιχείρημα, που λέει ότι δεν είναι δυνατόν όλοι να πηγαίνουν στα πανεπιστήμια, τι να γίνει δεν τα παίρνουν όλοι τα γράμματα, ο καθένας έχει μια κλίση σε κάτι διαφορετικό και αναρωτιέται, τι δηλαδή όλοι θα γίνουμε ιατροί; Και ποιος θα δουλέψει ως υδραυλικός; Παρότι λογικοφανής, η αφήγηση αυτή είναι λαϊκίστικη και λανθασμένη. Καθένας έχει το δικαίωμα να αποφασίσει και να αποφασίζει σε όλη του τη ζωή, πώς θέλει να είναι η ζωή και η εργασία του, χωρίς να καταπιέζεται από το εκπαιδευτικό σύστημα, τους γονείς, την «κοινωνική καταξίωση» και τη μισθολογική ανισότητα και όλοι οι νέοι πρέπει να πηγαίνουν στο πανεπιστήμιο. Το λέω έτσι ακραία. Τα περί κλίσης και αν το παιδί «παίρνει» τα γράμματα, δεν είναι παρά ένα ψέμα που κρύβει κοινωνικά κατασκευασμένες ανισότητες. Δεν σημαίνει ότι όλοι θα γίνονταν ιατροί και δικηγόροι. Μακάρι να είχαμε μαραγκούς με πτυχία φιλοσοφίας και αρχιτέκτονες που να ξέρανε να βιδώνουν και καμιά βίδα. Αλλά πέρα από αυτό, το επίπεδο εκπαίδευσης και μάλιστα πανεπιστημιακής είναι δείκτης για το βιοτικό και πνευματικό επίπεδο ενός λαού, είναι δείκτης ανάπτυξης και προόδου του. Σαφώς, δεν μπορεί να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο στο υπάρχον σύστημα, ούτε στα σημερινά πανεπιστήμια. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα, αυτή η αγοραία και αστικά κυριαρχούμενη, σε μεγάλο βαθμό, γνώση που κατακτάς στο πανεπιστήμιο είναι πολύτιμη για όλους τους νέους, ανεξάρτητα από το εργασιακό μέλλον που θα έχουν. Είναι μήτρα κριτικής σκέψης και ορθολογισμού. Είναι η συλλογική ελπίδα μιας κοινωνίας για πρόοδο και γνώση…..
Και εν πάση περιπτώσει, αυτοί που βλέπουν ως παράλογο το αίτημα για ελεύθερη πρόσβαση, τι θεωρούν λογικό; Να καθορίζεται στα 16 ή τα 17, η πορεία ενός ανθρώπου; Να καταδικάζονται τα παιδιά των φτωχών; Να διαλύεται δύο χρόνια η ζωή των νέων; Να υπάρχουν νοσοκομεία χωρίς ιατρούς και σχολεία χωρίς καθηγητές; Ας το κλείσουμε εδώ καθώς διάφοροι παραλογισμοί μπορούν να ακολουθήσουν.

Ζητείται Μήνυμα…

http://tvxs.gr/
                        


Μωυσής Λίτσης

Μετά το θετικό κατ’ αρχήν «σοκ» της πρωτιάς ΣΥΡΙΖΑ και της νίκης για πρώτη φορά στην Ελλάδα(και στην Ευρώπη) κόμματος της αριστεράς και του αρνητικού αλλά αναμενόμενου εν πολλοίς σοκ της μαύρης επέλασης σε Ελλάδα(Χρυσή Αυγή) και Γαλλία(Λεπέν), μερικές σκέψεις για το μήνυμα των ευρωεκλογών.

Μήνυμα Πρώτον: Αριστεροί Ενωθείτε. Όλοι κατανοούν τις ιδιαιτερότητες, τις καταβολές και τις διαφορετικές απαντήσεις που δίνουν τα κόμματα της αριστεράς, ωστόσο αυτό που έχει άμεσα ανάγκη ο τόπος(θα έλεγα και η Ευρώπη σε μεγάλο βαθμό), είναι η κατάρτιση άμεσα ενός προγράμματος σωτηρίας, που θα περιλαμβάνει και σχέδιο Β και σχέδιο C …και βασικά σχέδιο.

Η σύγκρουση με την ΕΕ θα είναι αναπόφευκτη, ακόμη και για την εφαρμογή ενός «ρεφορμιστικού» προγράμματος, πολύ δε περισσότερο που ως αντίπαλο δέος στη Μέρκελ, στον έτερο της ευρωπαϊκής ατμομηχανής, τη Γαλλία, προβάλλει η Μαρί Λεπέν! Άρα επιβάλλεται το μάξιμουμ συνεργασίας, πριν φτάσουμε να λύσουμε την εξίσωση μέσα ή έξω από το ευρώ, την ΕΕ κ.λ.π. για να δοθούν οι απαραίτητες μάχες, πριν αρχίσει να κατηγορεί ο ένας τον άλλο «προδότη», «ψευτοαριστερό» κλπ.

Μήνυμα Δεύτερον: Κύριοι της ΝΔ και της Ελιάς χάσατε. Όπως και αν μετρήσετε τα κουκιά, ΧΑΣΑΤΕ! Και αλλοίμονο αν δεν χάνατε με τόσα που έχετε κάνει. Πρώην κόμματα εξουσίας, που εναλλάσσονταν στις κυβερνήσεις ως μοναδική επιλογή, με τα κόμματα της αριστεράς, δημοκρατικό «ντεκόρ» να πασχίζουν κάθε φορά να εξηγήσουν αφού η ανάλυσή τους είναι σωστή γιατί μένουν καθηλωμένα σε εκλογικά ποσοστά, πήραν το πολύ το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος. Αν αυτό δεν λέγεται αποδοκιμασία πώς στο καλό λέγεται;

Μήνυμα Τρίτο: Ναι η αριστερά δια του ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε μία σημαντική μάχη. Όχι μόνο γιατί ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα, αλλά γιατί μέχρι προ τίνος τα κόμματα της αριστεράς αδυνατούσαν να καταγράψουν υψηλά ποσοστά απολογούμενα συνεχώς για αυτό. Μαχητικά στους δρόμους αλλά με χαμηλά ποσοστά στις εκλογικές αναμετρήσεις.

Το σχεδόν 27% ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και αν δεν θεωρηθεί εντυπωσιακό, συν το 6% του ΚΚΕ, συν την όχι ευκαταφρόνητη παρουσία αγωνιστών άλλων σχημάτων της αριστεράς(ΑΝΤΑΡΣΥΑ) σε δημοτικά συμβούλια και μάλιστα σημαντικών δήμων όπως η Αθήνα, είναι μία σημαντική επιτυχία. Μία προβολή των προσδοκιών των λαϊκών ανθρώπων που πριν φτάσουν να "πλακωθούν" για την Ευρώπη των μονοπωλίων, το μέσα ή έξω από την ΕΕ και το ευρώ και πότε, γνωρίζουν ότι μαζί με τους μαζικούς αγώνες, χρειάζεται και η εξουσία.

Γιατί οι κυβερνήσεις χρειάζονται ακόμη κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες για να περνούν μέτρα και ίσως μία ενδεχόμενη κυβέρνηση της αριστεράς στο μέλλον, να βοηθήσει το κίνημα να παλέψει από καλύτερες θέσεις, παρά τις αντιξοότητες, τους συμβιβασμούς και την αντίληψη γραφειοκρατίας, που διακατέχει μεγάλο μέρος όσων ηγούνται των κομμάτων της αριστεράς.

Μήνυμα Τέταρτο: Η βάση των κομμάτων της αριστεράς, οι εκατοντάδες ψηφοφόροι των αριστερών κομμάτων, οι εκατοντάδες άνθρωποι που βγαίνουν πρώτοι στο δρόμο σε κάθε κάλεσμα για αγώνες, ξεπέρασαν την ηγεσία, ψηφίζοντας αριστερούς υποψηφίους χωρίς μεμψιμοιρία. Ακόμη και στις ευρωεκλογές, παρά την χαλαρότητα, οι ψηφοφόροι της αριστεράς ψήφισαν κόντρα στην ιδεολογική καθαρότητα, με αποτέλεσμα σχήματα όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ που είχαν πάει καλά στον πρώτο γύρο των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, να χάσει το ένα τρίτο της εκλογικής δύναμης μέσα σε μία εβδομάδα.

Ο κόσμος θέλει προοπτική εδώ και τώρα. Ακόμη και η μικρή πιθανότητα να αλλάξει έστω και ελάχιστα η καθημερινότητά του π.χ. με αύξηση του κατώτατου μισθού ή γενικά αλλαγή κλίματος- αν ο «συμβιβαστικός» και «δεξιός» ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζεται ως κίνδυνος νούμερο ένα με όλα τα συστημικά ΜΜΕ να επιχειρούν να υποβαθμίσουν την εκλογική του νίκη, καταλαβαίνει κανείς πόσο δύσκολο είναι να πειστεί ο κόσμος να στρατευτεί σε «επαναστατικά» κηρύγματα που θέλουν χρόνο να ριζώσουν-του δημιουργεί μια κάποια προοπτική.

Για χρόνια άλλωστε οι υποσχέσεις της αριστεράς για ένα καλύτερο κόσμο που έρχεται, οδήγησε σε τραγικούς ολοκληρωτισμούς, με αποτέλεσμα ακόμη και σήμερα, δύο δεκαετίες μετά την πτώση του «υπαρκτού», ένα μεγάλο κομμάτι κόσμου να είναι καχύποπτο προς "μεσσιανικού" τύπου προτάσεις των κομμάτων της αριστεράς και ας βλέπει το αδιέξοδο πλέον του «υπαρκτού καπιταλισμού» στην καθημερινότητά του.

Μήνυμα Πέμπτο: Καλές οι εκλογικές νίκες αλλά χωρίς δουλειά στη βάση, την κοινωνία, η αριστερά δεν μπορεί να γίνει πραγματικό πλειοψηφικό ρεύμα. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να ηγηθεί μιας προσπάθειας αριστερής ανασύνταξης και προοπτική νίκης, πρέπει να δουλέψει ακόμη σκληρά, στο μαζικό κίνημα, τις γειτονιές και τις πόλεις. Και εκεί είναι που οι όποιες ιδεολογικές διαφορές, δεν έχουν να κάνουν με την ορθότητα των απόψεων κάποιων πεφωτισμένων "καθοδηγητών", αλλά με τη δοκιμασία στην καθημερινότητα του αγώνα.

Μήνυμα Έκτο. Ο φασισμός είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και χρειάζεται μετωπική απάντηση ούτως ή άλλως. Να το ξαναπούμε για μία ακόμη φορά. Για το φασίστα «δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ «ρεφορμιστή» και «επαναστάτη», «σοσιαλδημοκράτη» και «αναρχικού». Είναι όλοι «κόκκινοι» που πρέπει να χαθούν από προσώπου γης μαζί με κάθε διαφορετικό, τους αλλοεθνείς, τους αλλόθρησκους, τους μετανάστες, τους ομοφυλόφιλους και τους αθίγγανους. Για τη Χρυσή Αυγή σύμπασα η αριστερά από τη σοσιαλδημοκρατία μέχρι τους αναρχικούς είναι ένα και το αυτό: «Επικίνδυνοι» γιατί προέρχονται από την ίδια μήτρα της κοινωνικής χειραφέτησης του εργατικού και σοσιαλιστικού κινήματος»( από παλαιότερο άρθρο μου, βλέπε http://www.antifascismeuropa-ellada.gr/αντιφασιστικό-μέτωπο/).

Και ναι μπορεί οι φασίστες και οι νεοναζί να είναι «η εφεδρεία του συστήματος», δυστυχώς όμως όπως έδειξε η εμπειρία του ’30, καταφέρνουν να κυριαρχήσουν στα μυαλά του κόσμου. Χρειάστηκε η εκατόμβη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για να συνειδητοποιήσουν οι μάζες που έτρεχαν πίσω από τα λάβαρα και τους πυρσούς του Χίτλερ, το Άουσβιτς που...κρυβόταν έξω από το σπίτι τους…. Χρειάστηκε ένας ολοκληρωτικός πόλεμος για να… πειστούν οι μάζες «να ακολουθήσουν άλλες σημαίες».


Μήνυμα Έβδομο: 

Ο αγώνας συνεχίζεται….



* Ο Μωυσής Λίτσης είναι δημοσιογράφος και οικονομικός Αναλυτής

Τώρα κλαις Φώτη, γιατί κλαις; Εσύ δεν ήσουν που πρόδιδες χθες;...

Αναρτήθηκε από vromostomos


                         

Είναι ανέντιμο να χτυπάς κάποιον που είναι πεσμένος μόνο όταν τον λιβάνιζες την εποχή που ήταν...υπεύθυνος. 

Από τη στιγμή, επομένως, που είχα καυτηριάσει τη στάση τής ΜΝΗΜΑΡ και του Φ. Κουρέλη από το πρώτο λεπτό κατά το οποίο λειτούργησαν ως αριστεροί γενίτσαροι κι ως ανάχωμα ενός σάπιου κατεστημένου, δεν έχω κανένα λόγο να κρύψω την ατέλειωτη χαρά μου για την πανωλεθρία που υπέστησαν οι ταξικοί προδότες και την οποία άξιζαν από την κορυφή έως τα νύχια. Φυσικά την θέση της έχουν λάβει άλλες εφεδρείες τού συστήματος, όπως το Ποτάμι ή οι "άσωτοι υιοί" τής αυτοαποκαλούμενης λαϊκής δεξιάς, τύπου Β. Καπερνάρου, που γυρεύουν μια καλή πρόφαση για να επιστρέψουν στο μαντρί. Ωστόσο, αυτό που συνέβη στους μνημαρίτες είναι ένα καλό παράδειγμα για το τί παθαίνει όχι όποιος είναι υπεύθυνος, αλλά εκείνος που είναι συνένοχος στο έγκλημα. Οι ελίτ, πάντως, δεν είναι και τόσο αγνώμονες απέναντι στην προσφορά τού Φ. Κουρέλη στην κατεύθυνση της διάσωσής τους. Θέλουν να τον κάνουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας αφού έχει όλα τα "προσόντα" που απαιτούνται για την θέση: γέρος στα χρόνια, στο νου και στην ψυχή, άβουλος, συμβιβασμένος, υποτακτικός, "yesman", "νοικοκυρούλης" α λα Κύρκος, ανούσιος, προβλέψιμος, άχρωμος, άοσμος, άγευστος και, κυρίως, μετρίως μέτριος...

Ένα από τα χυδαιότερα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν τα εξαπτέρυγα της διαπλοκής είναι πως κάνουν ό, τι κάνουν όχι γιατί τα πιστεύουν, αλλά γιατί αλλιώς ο τόπος θα καταστραφεί και οι ίδιοι ενεργούν στο πλαίσιο της εθνικής συνεννόησης. Ο τόπος, όμως έχει καταστραφεί κι όποιος δεν το βλέπει, έχει επιλέξει την αυτοτύφλωση. Δεν είναι απαραίτητο, φαντάζομαι, να σας υπενθυμίζω πόσοι έλληνες ζουν πλησίον ή κάτω από το όριο της φτώχειας, πόσοι είναι άνεργοι, εργασιακά επισφαλείς, σκλάβοι σε γαλέρες, μετανάστες στο εξωτερικό, ανασφάλιστοι, ανέστιοι ή κι αυτόχειρες. Ως θεραπεία για όλα αυτά τα δεινά ένα υποτίθεται αριστερό κόμμα, το οποίο στη συνέχεια έδωσε όρκο αιώνιας πίστης στην κεντροαριστεροδεξιά, προέκρινε το νεοφιλελευθερισμό, συμμαχώντας με ένα ακροδεξιό κι ένα οπορτουνιστικό κόμμα. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κουνούσε το δάχτυλο στην Αριστερά γιατί επέμενε να είναι Αριστερά...

Οι κεντροαριστεροδεξιούληδες νενέκοι τής ΜΝΗΜΑΡ ακόμα και στον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών περιφέρονταν από το ένα συστημικό κανάλι στο άλλο με ύφος χιλίων πιωμένων ή γαμπρών τού Μητσοτάκη καρδιναλίων και στο μόνο στον οποίο έκαναν επίθεση ήταν στο ΣΥΡΙΖΑ, ανίκανοι ακόμα να μαντέψουν ότι η πραγματική τους απήχηση στην ελληνική κοινωνία ξεπερνά για πολύ λίγο το Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών. Αντί να βρουν σημεία επαφής με την αξιωματική αντιπολίτευση, εφόσον θεωρούσαν ακόμα τους εαυτούς τους Αριστερούς, είχαν μάτια μόνο για τις Κίρκες της άγριας κι άνισα κατανεμημένης λιτότητας. Κι όταν οι μάγισσες τους συμπεριφέρθηκαν όπως οι μεγαλοεπιχειρηματίες που δυσφορούν με τις πουτάνες που τους κάνουν τσαλιμάκια, τότε "θυμήθηκαν" πως ο δρόμος των μνημονίων είναι αδιέξοδος. Μόνο που τους είχε μείνει πλέον στη συνείδηση του λαού για πάντα η ρετσινιά τής πολιτικής πόρνης που όλοι την έχουν πηδήξει, μα κανείς δεν την έχει αγαπήσει...

Είναι, επίσης, θετικό πως την τύχη τής ΜΝΗΜΑΡ θα έχει πολύ σύντομα και το Ποτάμι. Αν τώρα, όταν κανείς δεν ήξερε τις θέσεις του γιατί απλούστατα αυτές δεν υπάρχουν και δεν πρόκειται να υπάρξουν, υστέρησε κατά δύο μονάδες τού τελειωμένου ΠΑΣΟΚ και βρέθηκε πολύ κάτω από το 10% και μόλις στην πέμπτη θέση, φανταστείτε πού θα πέσει όταν και οι πλέον αδαείς αντιληφθούν ότι ο Στ. Θεοδωράκης δεν είναι παρά μια ευπαρουσίαστη μαριονέτα στα χέρια αυτών που βλέπουν τις εναλλακτικές τους λύσεις να εξαντλούνται. Εύχομαι, πάντως, με τον καιρό να καταλάβει ο Σταύρος ότι η πολιτική είναι πιο σύνθετο πράγμα από το να βάζεις στο καλάθι τού σούπερ μάρκετ μουστάρδες δίπλα στα απορρυπαντικά και να πιστεύεις ότι αυτό λέγεται σύνθεση ιδεών κι όχι βρόμικη μπουγάδα...

Το ότι το παιχνίδι είναι στημένο, άλλωστε, φαίνεται κι από το ότι ο Β. Βενιζέλος εξακολουθεί να επιτίθεται σχεδόν αποκλειστικώς στο ΣΥΡΙΖΑ, μολονότι ο θεωρητικός άμεσος κίνδυνός του είναι το Ποτάμι. Οπως και παλαιότερα με τη ΜΝΗΜΑΡ, όλα αυτά τα κομματίδια δεν είναι παρά ένα σώμα, λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία υπό τον τρόμο μιας διαρροής προς την Αριστερά. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι πιθανό στις επόμενες βουλευτικές εκλογές Ν.Δ.-ΕΛΙΑ-Ποτάμι κι ό, τι έχει απομείνει από τη ΜΝΗΜΑΡ να κατεβούν ως ένας ενιαίος φορέας προκειμένου να μην επιτρέψουν στην Αριστερά να κυβερνήσει. Οταν το δείτε κι αυτό θα σημαίνει πως το σύστημα θα παίζει τα ρέστα του κι ότι η Αριστερά έρχεται όχι απλώς ως πρώτη δύναμη, αλλά ως ένα σαρωτικό τσουνάμι αλλαγής με κινητήριο δύναμη όχι τη διαπλοκή, αλλά το λαό...

* ΜΠΡΑΒΟ ΣΕΡΓΙΟ *

Μπράβο μαλάκα Σέργιο που θα κάθεσαι και θα χαζεύεις ένα τόπι την ώρα που ότι δικαιώματα είχες αποκτήσει με αγώνες σου αφαιρούνται με το έτσι θέλω από μειοψηφούσες κυβερνήσεις.


Μπράβο μαλάκα Σέργιο που θα πανηγυρίζεις για μια ομάδα ποδοσφαίρου που θα παίζει στα -βαμμένα από το αίμα φτωχών ξεσπιτωμένων- γήπεδα της βραζιλίας.


Μπράβο μαλάκα Σέργιο που θα κάθεσαι και θα τρως εναγωνίως τα νύχια σου στο κόρνερ που κέρδισε η ομαδάρα, την ίδια στιγμή που σφυρίζεις αδιάφορα βλέποντας την κοινωνία στην οποία ζεις να έχει μετατραπεί σε μια ζούγκλα από αμόρφωτους δολοφόνους φασίστες.


Μπράβο μαλάκα Σέργιο. Κάτσε μπροστά στην τηλεόρασή σου και αποθέωσε αυτούς που σου έχουν εξουσιοδοτήσει να έχεις για ήρωες και μη γυρίσεις να κοιτάξεις όλους αυτούς που παλεύουν στους δρόμους για εσένα και για τα δικαιώματά σου μαλάκα Σέργιο.


ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕ ΜΑΛΑΚΑ ΣΕΡΓΙΟ.



                     

wonderjlawwall.blogspot.gr

«Ο Μάκης Δημητράτος προδόθηκε από τους δικούς του»! video

                   

  Γιάννης Κρόυσσος: 

«Ο Μάκης Δημητράτος προδόθηκε απο τους δικούς του»!

κλείστε την ένταση από το rhesusgr web tv στο κάτω μέρος της σελίδας.........



                             

Της δε-δηλωμένης… το κάγκελο!

«μπουρδέλο έχουμε γίνει».

8:06 μ.μ.

 

Nea Kefalonia

 

Όταν οι πολιτικοί αρχίζουν και “πετάνε” δεξιά και αριστερά καλόσχημες λεξούλες, ή ατάκες του κιλού για το πόπολο, ο πήχης του πνευματικού μας επιπέδου μεγαλώνει πολύ.

Ο Πρωθυπουργός, μας είπε ότι «Στη δημοκρατία κυβερνά η δεδηλωμένη πλειοψηφία» και ανάθεμα αν κατάλαβαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες που τον ψήφισαν τι εννοεί. Θα μου πείτε, έχει σημασία; Όχι, ίσα-ίσα που θα έμειναν με ανοιχτό το στόμα για τη μόρφωση του Αντωνάκη και του κάθε Αντωνάκη. Όσο για τη «δεδηλωμένη πλειοψηφία», ας το αφήσουμε καλύτερα.

Έτσι όπως έχουμε ξεπέσει ως άνθρωποι ηθικά, πνευματικά και οικονομικά, μία φράση είναι συχνά στο λεξιλόγιό μας «μπουρδέλο έχουμε γίνει». Σε αυτό λοιπόν το μαγαζί, έχουν πλακώσει κάθε λογής “νταβατζήδες” για να διαχειριστούν τα έσοδα και τα έξοδα της επιχείρησης και μάλιστα κάποιοι, “σκοτώνονται” για το ποιος θα είναι ο “αρχινταβατζής”.

Δεν είμαι σίγουρος αν οι εργαζόμενοι εντός του “οίκου” περνάνε καλά, αλλά για να έχουν τους ίδιους και τους ίδιους για προστάτες, δε μπορεί, καλά θα είναι. Το μαγαζί πάντως πρέπει να φέρνει και αρκετά έσοδα στους υπεύθυνους, αλλιώς, δε δικαιολογείται αυτή η φαγωμάρα μεταξύ τους για το ποιος θα έχει τα κλειδιά.

Ένας από τους πρώην “νταβατζήδες” αυτού του οίκου, γνωστός και ως ΓΑΠ, είπε μεταξύ άλλων σε μία ομιλία του στη Γερμανία όπου βρίσκεται -μίλησε σε τελετή αποφοίτησης του «Hertie School of Governance»- για την περίπτωση του δημοψηφίσματος που ήθελε το 2011 «Αυτή η απόφαση μου κόστισε τη δουλειά μου…».

Σωστά το είπε ο Γιωργάκης, το να είσαι πρωθυπουργός, δουλειά είναι. Κάποιες φορές του ξεφεύγουν και αλήθειες. Φυσικά επάγγελμα είναι και των βουλευτών και όλων των παρατρεχάμενων που θέλουν να μας σώσουν.

Σχεδόν όλα γίνονται γα την επαγγελματική αποκατάστασή τους και για να γίνει αυτό, θα πρέπει οι εργαζόμενοι εις το «μπουρδέλο», να τους δώσουν το «ΟΚ».

Μετά το δικό μας «ΟΚ» και έχοντας εξασφαλίσει αυτή την άτιμη «δεδηλωμένη», δε μένει παρά να γίνουμε εμείς οι «δε-δηλωμένες» τους γιατί τα αφεντικά έχουν και προσωπικά-οικογενειακά έξοδα. Έχουν μάθει σε ένα τρόπο ζωής που δε θέλουν να τον χάσουν.

Δε-δηλωμένες όλης της χώρας ενωθείτε, τα αφεντικά μας έχουν ανάγκη…

 

 by outelogos

Και εγένετο ΣΥΡΙΖΑ (εξαιρετικό κείμενο)

Ήξερε πως στην πραγματικότητα δεν υπήρχε τίποτα, κάτι όμως έπρεπε να βρει και το βρήκε! Με μισή καρδιά, αλλά το βρήκε!!Το όνομα αυτού ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι αλήθεια πως όλοι μας, θέλαμε καλύτερη επίδοση από τον Συριζα, απ’ αυτήν που τελικά κατάφερε!

Όχι φυσικά για να μπει κι αυτός στο πάνθεον των «πρωταθλητών» της χώρας, που έτσι κι αλλιώς μπήκε, αλλά επειδή δεν πάει άλλο!

Ξεκληρίζεται ένας λαός! Διαλύεται μια χώρα! Δεν πάει άλλο!

Ας προσπαθήσουμε να δούμε, αν γινόταν καλύτερα!

Το 2010, ένας εγκάθετος απατεώνας με προδοτικά χαρακτηριστικά, σόκαρε ένα ολόκληρο έθνος, με το απίστευτο άλμα του από το «λεφτά υπάρχουν», στο ΔΝΤ!

Τι πιο φυσικό, από την άγρια ανατροπή ενός τέτοιου καθάρματος, την ίδια κιόλας μέρα;

Ξέρουμε όμως καλά, πως τέτοια ανατροπή δεν έγινε και ξέρουμε ακόμα καλύτερα, τους λόγους που δεν έγινε!

Αντίθετα, η ανατροπή του έγινε λίγο καιρό αργότερα, όχι όμως απ’ τον λαό που νομιμοποιούνταν για κάτι τέτοιο, αλλά από το «ιερατείο» των Βρυξελλών, που ήθελε στη θέση του κάποιον καταλληλότερο, για να υλοποιήσει την γενοκτονία!

Το «ιερατείο» μάλιστα, φρόντισε να βρει τους ΔΥΟ επόμενους υπηρέτες του, ώστε να μακροημερεύσει και ολοκληρωθεί η γενοκτονία που είχε σχεδιάσει!

Ανέλαβε λοιπόν ο πρώτος[Παπαδήμος] και ούτε τότε είχαμε ανατροπή!

Το αντίθετο συνέβη, αφού αποσύρθηκαν από δρόμους και πλατείες οι χιλιάδες αυθόρμητοι αγανακτισμένοι, που ένα σημαντικό μέρος απ’ αυτούς, μέσα από ένα κατάλληλο φορέα θα είχε αποκτήσει οργάνωση, σχέδιο, όραμα και στόχους ιεραρχημένους.

Ο φορέας αυτός αποδείχτηκε πως δεν υπήρχε και ο Παπαδήμος και τα «σκυλιά» του έκαναν πάρτυ.

Τελικά ο μόνος φορέας που ωφελήθηκε εκείνη την εποχή, ήταν η Χρυσή Αυγή!!

Η κόλαση γινόταν τρόπος ζωής, για ολοένα και περισσότερους Έλληνες, αυτό όμως λίγο ενδιέφερε τον δεύτερο εκλεκτό δωσίλογο των Βρυξελλών, τον Αντωνάκη Σαμαρά, που συνέχιζε να πιπιλάει το μαντζούνι περί «λάθους μίγματος» και να μην κουράζεται να υποδύεται το ρόλο του «αντιμνημονιακού»!

Έκανε τα πάντα για να διαλύσει τον μεγάλο Θίασο, που συναποτελούσαν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ, ώστε να συνεχίσει μόνος τις θλιβερές παραστάσεις!

Τα κατάφερε και οδεύσαμε προς τις εκλογές του Μάη του 2012.

Ένα μεγάλο τμήμα του λαού όμως, ήξερε πολύ καλά που το πήγαινε ο Αντωνάκης Δέλτα και έψαξε «όχημα» για να τον σταματήσει.

Ήξερε πως στην πραγματικότητα δεν υπήρχε τίποτα, κάτι όμως έπρεπε να βρει και το βρήκε! Με μισή καρδιά, αλλά το βρήκε!!

Το όνομα αυτού ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος όμως ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ;

«Παιδί» της διάσπασης του «Κ»ΚΕ το 1968, που δεν γύρισε ποτέ να κοιτάξει η κοινωνία, μέχρι το αλήστου μνήμης 1989!

Μεγάλωσε λίγο τότε, χάρη και στο συνεταιρισμό που έκανε με το «Κ»ΚΕ, τα έκαναν μαζί μαντάρα ως προς τις τακτικές, το «Κ»ΚΕ ξαναδιασπάστηκε και στην ανανεωτική Αριστερά έμειναν προίκα ο τίτλος «Συνασπισμός» και αρκετά στελέχη!

Δεν άργησε να επιστρέψει στις πολικές θερμοκρασίες, ως προς την απήχηση του στην Ελληνική κοινωνία και παρά τις έντονες και προς τη σωστή κατεύθυνση «πινελιές» που του πρόσθεσε ο Αλέκος Αλαβάνος, αυτή η απήχηση παρέμεινε πολύ περιορισμένη!

Βασικό αρνητικό χαρακτηριστικό αυτού του πολιτικού χώρου, αποτέλεσαν διαχρονικά τα στελέχη του!

Όχι γιατί ήταν τα χειρότερα, το αντίθετο! Επειδή ήταν τα καλύτερα!!

Επειδή από καταβολής του ο χώρος της Ανανεωτικής Αριστεράς, με όποιο όνομα, συγκέντρωνε τη μεγάλη πλειοψηφία των καλύτερων μυαλών αυτής της χώρας και ως εκ τούτου και οι διαδικασίες στο εσωτερικό του ήταν άκρως δημοκρατικές, σε αντίθεση με όλους τους άλλους πολιτικούς σχηματισμούς!

Δύσκολα εύρισκες Έλληνα πολίτη, να μη τους συμπαθεί!

Ελάχιστοι όμως τους ψήφιζαν!! Σε σημείο μάλιστα που οι άνθρωποι του Συνασπισμού, να καταφεύγουν κατά περιόδους σε ψυχολογικά τερτίπια, του τύπου «κοιτάξτε μας στα μάτια», για να καταφέρνουν με το ζόρι να μπαίνουν στη Βουλή!!

Βασική αιτία; Η γλώσσα! Ναι φίλοι μου, η γλώσσα!

«Τι ωραία που τα λέει;», θαύμαζε η νοικοκυρά και στις εκλογές ψήφιζε ΝΔ!

«Μόρφωση που την έχει ο κερατάς!», ζήλευε ο μάστρο-Κώστας και έριχνε το «βόλι» στον Παπανδρέου!

Γιατί;

Γιατί τους άρεσαν αυτά που έλεγαν, αλλά δεν καταλάβαιναν!!

Μ’ αυτά και μ’ αυτά φτάσαμε στον Μάη του 2012, αφού βέβαια προηγήθηκε η «μαγική» μετάβαση στην ηγεσία, από τον Αλαβάνο στον Τσίπρα!

Άλλοι την θεωρούν θετική και άλλοι αρνητική, δεν είναι όμως αυτό το θέμα μου σήμερα.

Ένα μεγάλο τμήμα λοιπόν του λαού μας έκανε την επιλογή του και οι έμποροι της χώρας και οι πάτρωνες τους στο εξωτερικό τη δική τους!

Πολέμησαν το μικρό κόμμα με κάθε μέσο, μα ποιο πολύ την προσπάθεια των Ελλήνων να ξεφύγουν από το στόμα του τέρατος!

Η νίκη τους Πύρρειος, αφού το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιούνη, εξακοντίσθηκε στο εκπληκτικό 27%! Εκπληκτικό για το συγκεκριμένο κόμμα, αλλά και για την εποχή!

Η γεύση που μας έμεινε γλυκόπικρη, αλλά το μεγάλο πρόβλημα το είχαν τα στελέχη του κόμματος, που κράταγαν στα χέρια το 27% και δεν ήξεραν τι να το κάνουν!

Όχι αγαπητοί φίλοι, δεν είναι περίεργο ούτε μεμπτό! Χρειάζεσαι το χρόνο σου για να μεταλλαχτείς από φιλολογικός σύλλογος «Παρνασσός», σε κόμμα εξουσίας!

Χρόνος όμως πολύς, στην πολιτική δεν υπάρχει και ακόμα περισσότερο στις συνθήκες που ζούμε!

Το τελευταίο αποδείχτηκε στις πρόσφατες εκλογές, αν και είχε δείξει τα σημάδια του και νωρίτερα.

Ναι πράγματι, οι Ευρωεκλογές έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά, που δεν επιτρέπουν τεράστια ποσοστά.

Ναι πράγματι, οι ψήφοι μοιράζονται σε πολλούς σχηματισμούς, με χαλαρή διάθεση.

Ναι πράγματι, είχαμε μεγάλη αποχή.

Η Χρυσή Αυγή πήρε υπέρογκο ποσοστό και πάνω απ’ όλα ο πόλεμος των τοκογλύφων, των εμπόρων και των φεουδαρχών, ήταν χειρότερος και από το 2012!

Και όμως! Το μόνο που δέχομαι σαν αιτιολογία είναι το τελευταίο κι αυτό όμως πρέπει να το πάρουμε απόφαση, γιατί θα είναι παντοτινό!

Όσο για τα άλλα;

Αν ζεις μέσα στην κοινωνία, ξέρεις πολύ καλά πως η μεγάλη διασπορά των ψήφων, η αποχή και η τρομερή αύξηση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής, έχουν  κοινές αιτίες και κατά πλειοψηφία κοινή δεξαμενή ψήφων!

Ψήφων που προέρχονται από ανθρώπους απελπισμένους ,αγανακτισμένους, θολωμένους, θυμωμένους, που βλέπουν κάποιον[Συριζα] να τους κουνάει το χέρι από μακριά, αλλά δεν τον ένοιωσαν ποτέ δίπλα τους!

Ακούν κάποιον[Συριζα και πάλι] να κάνει αντιπολίτευση σ’ αυτούς που τους κατέστρεψε, με τον ίδιο τρόπο και τους ίδιους κανόνες αστικής ευγένειας, όπως πριν!

Που το δύσκολο λοιπόν να ψηφίσουν ένα μικρό και χωρίς καμιά προοπτική κόμμα, έτσι και μόνο για να αντιδράσουν;

Που το δύσκολο να γοητευτούν από τις «χειροπιαστές» αντιδράσεις, και την «τσαμπουκαλεμένη» γλώσσα της Χρυσής Αυγής;

Γιατί να μην απογοητευτούν από όλα τα κόμματα και να κάτσουν σπίτι ή να πάνε στη θάλασσα;

«Μα τι θες;», θα με ρωτήσει πιθανόν κάποιος… «Να βγούμε και μεις στο δρόμο και να δέρνουμε ανθρώπους ή να βρίζουμε σαν τους Χρυσαυγίτες»;

Όχι δεν θέλω αυτό, το πρόβλημα όμως φίλοι μου, είναι και πάλι η γλώσσα!

Η γλώσσα που δεν γίνεται κατανοητή ή δεν λέει αυτά που πρέπει να πει!

Λίγες μέρες πριν, ο Χριστόφορος Βερναρδάκης έγραψε στο twitter, απλά και κατανοητά, πως οι καναλάρχες με κυβέρνηση Συριζα, πρέπει να ξεχάσουν αυτά που ξέρουν, να ετοιμαστούν να πληρώσουν τα τεράστια χρέη τους στο κράτος και να ετοιμαστούν για καινούργιες αδειοδοτήσεις από μηδενική βάση!

Αυτή είναι η γλώσσα που καταλαβαίνει ο κόσμος!

Ξεχυθείτε λοιπόν φίλοι Συριζαίοι στις γειτονιές και στους τόπους δουλειάς και βρείτε άνεργους και υπαμειβόμενους, γυναίκες και γέρους, άρρωστους και απελπισμένους, νέους που δεν βλέπουν αύριο και μιλήστε τους συγκεκριμένα!

Θα σας δώσουμε αυτά, που θα πάρουμε από εκείνους.

Με ονόματα και διευθύνσεις! Αν τα πιστεύετε! Αν όχι, καλά κάνετε και δεν τα λέτε!

Αν όμως βασίζεστε στην έλλειψη εναλλακτικής λύσης και στην εξ ανάγκης ψήφιση σας από τον λαό, κάνετε μεγάλο λάθος!

Γιατί κυβέρνηση στη θέση των Σαμαροβενιζέλων μπορεί να γίνετε, χωρίς όμως λαό από πίσω ή γίνεστε σαν τα μούτρα τους ή πέφτετε! 

kaistriotis.blogspot.gr

Απλά και όμορφα ο Χρήστος μας εξήγησε τι έγινε και τι πρέπει να γίνει για να πέσει η κυβέρνηση των διαπλεκόμενων.

Ο Σύριζα πλέον είμαστε εμείς και ακολουθώντας τις οδηγίες που μας δίνει το άρθρο θα έρθουμε στην εξουσία.

Αφήστε τον βολεμένο,δεν πρόκειται ποτέ να ψηφίσει  Σύριζα και πλησιάστε τον εξαθλιωμένο απλό πολίτη.Εξηγήστε του με απλά λόγια καθώς τους έχουν περάσει την άποψη του "όλοι ίδιοι είναι","και τι διαφορετικό θα κάνει ο σύριζα","όλο το πασοκ είναι εκεί","είναι ανθέλληνες" κτλ.Δείξτε τους τον εαυτό σας και ρωτήστε τον αν πιστεύει όλα αυτά που του λένε για τον σύριζα και κατ επέκταση για εσάς τον ίδιο.

Πολλά από τα άκυρα,λευκά και μικρών αδιάφορων κομμάτων ψηφοδέλτια είναι αυριανοί ψήφοι στον ΣΥΡΙΖΑ.

 Πολλοί από αυτούς είχαν ψηφίσει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στις προηγούμενες εκλογές,τώρα έριξαν μια δειλή ματιά έξω από τα μαντριά και στις επόμενες εθνικές εκλογές θα ελευθερωθούν.

http://anemosantistasis.blogspot.gr