Και η μνημονιακή πολιτική ζει και βασιλεύει

Niki Vikou

Ένα ξανθό κοριτσάκι μεγαλώνει σε έναν καταυλισμό Ρομά στις παρυφές μιας επαρχιακής πόλης, όχι μιας μεγαλούπολης. Οι "γονείς" παίρνουν μαϊμού κοινωνικά επιδόματα, βγάζουν διπλές ταυτότητες, δηλώνουν στα δημοτολόγια ξένα ή ανύπαρκτα παιδιά, Κανείς όμως από την τοπική κοινωνία, τις κοινωνικές και δημόσιες υπηρεσίες, τις αρχές, δεν αναρωτιέται για αυτό το παιδί, που ξεχωρίζει σαν την μύγα μες το γάλα και για όλα τα άλλα.

Όλως συμπτωματικά, επίκειται νέα περικοπή των κοινωνικών επιδομάτων, ο Άδωνις κάνει πόλεμο με τους γιατρούς για να καλύψει τις νέες περικοπές στα κονδύλια της υγείας, ο Κυριάκος πρέπει να παραδώσει χιλιάδες φρεσκοσφαγμένους δημοσίους υπαλλήλους στην τρόικα - τα έχουν ψηφίσει όλα αυτά - και ο Δήμος Φαρσάλων ετοιμάζεται να απομακρύνει τον έναν από τους δυο καταυλισμούς Ρομά που υπάρχει στην πόλη του. Με δεδομένο ότι οι Έλληνες είμαστε ψυχοπονιάρηδες η "ανακάλυψη" του παιδιού τώρα βολεύει μια χαρά όλους για τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης, έστω κι αν οι αρμόδιοι υποκριτικά, για ακόμη μια φορά, πέφτουν από τα σύννεφα.

Επιπλέον, η ανικανότητα του κράτους, η αδιαφορία και η γκετοποίηση των Ρομά, φορτώνονται ως συνήθως στις πλάτες των θυμάτων της πολιτείας, με τη γνωστή μέθοδο, φταίνε όλοι οι Τσιγγάνοι, φταίνε όλοι οι δημοτικοί, δημόσιοι διεφθαρμένοι αδιάφοροι υπάλληλοι.
Και η μνημονιακή πολιτική ζει και βασιλεύει και τον κόσμο - γηγενείς και Ρομά, εξολοθρεύει.